Św. Małgorzata z Kortony

Małgorzata urodziła się w 1247 roku we Włoszech, w Laviano koło Kortony, w rodzinie chłopskiej. Kiedy miała 7 lat, zmarła jej matka, dwa lata później ojciec ożenił się po raz drugi. Macocha traktowała ja bardzo źle. W wieku 16 lat opuściła dom rodzinny. Zamieszkała z Arseniuszem, właścicielem zamku w Montepulciano. Dziewięć lat żyła z nim bez ślubu, mieli syna.

Małgorzata przeżyła wielki wstrząs, kiedy pies natrafił w lesie na rozkładające się ciało zamordowanego Arseniusza. Nagła i tragiczna śmierć kochanka była momentem zwrotnym w jej życiu. Rodzice Arseniusza wypędzili ją z synem. Kiedy chciała powrócić do domu w Laviano, macocha nie wpuściła jej do domu.

Aby zarobić na utrzymanie siebie i syna, Małgorzata podejmowała się różnych prac. W Laviano publicznie wyznała swoje grzechy, prosząc o przebaczenie tych ludzi, których skrzywdziła. Do Montepulciano przyszła boso, z ogoloną głową, żebrząc o chleb u tych, którzy dawniej byli jej służącymi.

Małgorzata praktykowała bardzo surowe umartwienia i posty, pełniła czyny pokutne, opiekowała się ubogimi i chorymi, zbudowała szpital. Prowadziła głębokie życie duchowe, podczas modlitwy doświadczała stanów mistycznych. Zwróciła się do franciszkanów w Kortonie o przyjęcie do III Zakonu św. Franciszka z Asyżu. Po trzech latach próby, w 1277 roku, zakonnicy przyjęli ją do grona tercjarzy. Syn Małgorzaty wstąpił do zakonu franciszkanów, przyjął święcenia kapłańskie.

Sława jej życia była tak wielka, że do Kortony przybył Dante Alighieri, poeta i tercjarz franciszkański, aby ją poznać osobiście.

Umarła 22 lutego 1297 roku, 23 lata od swego nawrócenia, w opinii świętości. Jej ciało w stanie nienaruszonym spoczywa w sanktuarium w Kortonie. Znajduje się tam również krucyfiks, z którego miał przemówić do niej Chrystus słowami: "Czego pragniesz ode mnie, biedaczyno?". "Tylko Ciebie, Panie" - odpowiedziała Małgorzata.

W liturgii św. Małgorzata z Kortony wspominana jest 15 maja.

(np. wp)