REKOLEKCJE FZŚ REGIONU LUBELSKIEGO W SERPELICACH NAD BUGIEM (22-24 września 2023 r.)

Rekolekcjonista: o.Jan Fibek OFMCap.

Temat: ,,Pobożność Maryjna św. Franciszka i jego Naśladowców”.

Na rekolekcje przybyło 51 osób z jedenastu  Wspólnot Miejscowych.Były to: Biała Podlaska, Chełm, Komarówka, Kotuń, Lubartów, Lublin I, Lublin III, Parczew, Pruszyn, Radecznica, Zembry.

Rozpoczęliśmy Koronką do Miłosierdzia Bożego. Błagaliśmy Ducha Świętego o Jego moc i światło dla głębokiego przeżycia tych rekolekcji i  oczekiwanych owoców dla nas. Głoszone konferencje dotyczyły macierzyńskiej niewoli Maryi. Wraz z Apostołami stała sie początkiem Kościoła. Św.Franciszek bardzo ukochał Maryję i traktował Ją jako Matkę Majestatu. Zaraził braci miłością do Niej. Ustanowił Ją Rzeczniczką w załatwianiu spraw. Uważał, że dzięki Niej dostąpiliśmy miłosierdzia. Pieśnią ,,Pod Twoją obronę”,  zawierzyliśmy siebie i całe rekolekcje Maryi. Następnie po kolacji, łączyliśmy się z Jasną Górą w Apelu Jasnogórskim. Nocami adorowaliśmy w ciszy Najświętszy Sakrament w Kaplicy ,,Porcjunkuli”. Wczesnym ranem w sobotę zaśpiewaliśmy Godzinki o Niepokalanym Poczęciu NMP a w niedzielę Godzinki ku czci św. Franciszka. Mszę św. odprawiane  były z Jutrznią. W czasie rekolekcji o. Jan wygłosił cztery konferencje.

1.Posłuszeństwo 2. Ubóstwo dla Chrystusa 3. Pobożność 4. Czystość

W sobotę modliliśmy się Koronką ku Czci Siedmiu Radości NMP, uczestniczyliśmy we Mszy św. i  Kręgach  biblijnych, których temat brzmiał: Maryja Stolica Mądrości. W czasie ,,pogodnego wieczoru” dużo spiewaliśmy, opowiadaliśmy wesołe historie i zakończyliśmy Apelem Jasnogórkim.

Niedziela była dniem podsumowania rekolekcji. Nadzwyczaj piękne były świadectwa Adoracji Najświetszego Sakramentu, rozważania słowa Bożego w czasie Kręgów oraz treści głoszonych konferencji. Podziękowaliśmy o.Janowi za wspaniałe przygotowanie tematu rekolekcji, za czas podarowany nam dla odbycia Spowiedzi świętej oraz całokształt posługi na rekolekcjach. Bracia z Białej Podlaskiej wraz ze swoją Przełożoną s. Elżbietą, przygotowali i ofiarowali Ojcu rekolekcjoniście i s. Przełożonej Regionalnej oraz kilku innym osobom Krzyże franciszkańskie oraz dla wszystkich uczestników książki s. Grażyny z Białej Podlaskiej. Na koniec o. Jan Fibek OFMCap. pobłogosławił nas i rozesłał do Wspólnot.

 

Teksty na podstawie materiałów s. Elżbiety Chabros OFS;

Fot. Ewa Kamińska OFS.

 

______________________________________________________________________

 

REKOLEKCJE FRANCISZKAŃSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH REGIONU LUBELSKIEGO NAŁĘCZÓW (26-28 maja 2023 r.)

W dniach 26-28 maja 2023 roku odbyła się pierwsza tura rekolekcji zamkniętych w Nałęczowie dla FZŚ Regionu Lubelskiego.

Przybyło 70 osób z następujących Wspólnot: Lublin I,Lublin III, Lublin IV Lubartów, Radecznica, Zamość, Chełm, Tomaszów Lubelski II, Siedlce I Łuków. Sławatycze.

Rekolekcje prowadził o. Aleksander Momot OFMConv. -Asystent Regionu Lubelskiego FZŚ. Hasłem rekolekcji były słowa Chrystusa skierowane do św Franciszka: “,..Idź odbuduj mój Kościół", Temat był omawiany podczas czterech konferencji.

Franciszek w czasach młodości prowadził życie wesołe, otoczony gronem młodzieży, lubiącej się bawić W czasie pobytu w więzieniu odnalazł drogę nawrócenia. Szukał samotności i ciszy.

W Kościele San Damiano usłyszał z krzyża głos Chrystusa ,,Franciszku odbuduj mój Kościół.” Początkowo zrozumiał to dosłownie i zaczął odbudowywać Kościół, zbierał kamienie na odbudowę. Franciszek słyszy głos powołania. W ciszy prowadzi dialog z Bogiem. Modlitwa staje się potrzebą. Nawrócenie Franciszka przypomina zwiastowanie Najświętszej Marii Panny.  Franciszek jest pełen łaski i zapału., ma być wzorem dla nas.

Charyzmat św. Franciszka jest Chrystocentryczny, Ma otwarte serce na serce Jezusa. Pan jest źródłem miłości. Poznanie Boga następuje przez adorację i kontemplację Święty Franciszek uczy się modlitwy od Aniołów. Wielbiąc Maryję uświęca sam siebie. Dla św. Franciszka Słowo Boże jest autorytetem Trzeba je szanować a swoje życie wzorować na życiu Chrystusa.

W kościele się uświęcamy,do Kościoła mamy mieć szacunek ,mamy dbać o jego wygląd, traktować wszystkie prace, jak służbę drugiemu człowiekowi. Dając nam życie,Bóg także daje nam plan na nie Każdy z nas ma swój charyzmat, każdy jest wezwany do budowania kościoła. Bóg zaprasza do tej pracy z żywą mocą. Nasze drogi są inne jak drogi św. Franciszka,ale w pewnym momencie się spotkały.

Ewangelia to nauczanie Boga.

Z przypowieści o mądrych i głupich pannach dowiadujemy się czym jest oliwa w ich lampach, jest to łaska uświęcająca która zapala Boże światło.

Nasze życie to wielki dar, musimy czuwać, byśmy nie przespali nadejścia Chrystusa. Być świadkiem Boga,to wejść w relację z Bogiem.

Mamy działać z miłością, wzorem takiej postawy był św. Maksymilian Kolbe.  Mamy postawą swojego życia zachęcać innych do budowy Kościoła.

Mamy cieszyć się radością doskonałą, mieć w sobie pokorę.

Kościół jest hierarchiczny -mamy być posłuszni papieżowi, i biskupom. Swoje życie mamy traktować jak krótki pobyt na ziemi, nie przywiązywać się do rzeczy materialnych.

Mamy budować Kościół w naszych sercach i w swoim otoczeniu. Pomoże na w tym modlitwa, która jest trwaniem w wierze.

Bóg obdarza nas tym czego nam potrzeba, daje nam talenty łaski, krzyże, odwagę i skromność. Módlmy się, aby Bóg otworzył nasze uszy i oczy serca. Rekolekcje rozpoczęła Koronka do Miłosierdzia Bożego, następnie odprawiliśmy Nabożeństwo Majowe. Była Msza św. z Nieszporami i konferencją.

Mieliśmy też spotkanie z ks. dr Marianem Bartnikiem -egzorcystą, przybliżył nam zagadnienie zagrożeń duchowych zwłaszcza w rodzinach.  Dawał przykłady ze swojej pracy.

Braliśmy udział w drodze krzyżowej, która przebiegała w terenie dosyć trudnym, szczególnie dla osób niepełnosprawnych. Dzięki Opatrznosci Bożej  wszyscy szczęśliwie ukończyli drogę a swój trud ofiarowali Panu Bogu. Każdego dnia po Apelu Jasnogórskim była całonocna adoracja.

W sobotę śpiewaliśmy Godzinki ku czci NMP, w niedzielę Godzinki ku czci św.Franciszka., odmawialiśmy Koronkę do siedmiu Radości NMP. Braliśmy udział w kręgach biblijnych których tematem była wiara i mądrość. W sobotę mieliśmy pogodny wieczór. Były zabawy na wolnym powietrzu piosenki opowiadania i żarty, Na zakończenie wieczoru był poczęstunek składający się z ciasta, które wszystkim bardzo smakowało.

W niedzielę s. Przełożona Regionalna Grażyna Beszłej podziękowała o. Aleksandrowi Momot OFMConv. za przeprowadzenie rekolekcji, za Jego zaangażowanie. i doskonałą radość franciszkańską, która udzieliła się też członkom rekolekcji. Pogoda dopisywała i żal było odjeżdżać.

Nawiązały się bliższe kontakty z braćmi i siostrami z różnych wspólnot. Poczuliśmy się jak w  dobrej rodzinie, gdzie miłość wzajemna i dobroć. Po błogosławieństwie na rozesłanie udaliśmy się do swoich domów.

 

 

______________________________________________________________________

 

REKOLEKCJE FZŚ REGIONU LUBELSKIEGO ŁOPOCZNO (10-12 czerwca 2022 r.)

W dniach 10, 11, 12 czerwca 2022 roku w Łopocznie n/Wisłą w Domu Rekolekcyjnym Wspólnoty Ogniska Miłości Marty Robin odbyły się rekolekcje zamknięte dla członków FZS z Regionu Lubelskiego.

Udział wzięło 75 osób z trzydziestu Wspólnot Miejscowych. Głównym tematem było „Jak żyć Słowem Bożym". Rekolekcje prowadził O. Cyprian Moryc OFM.

Rekolekcje rozpoczęła pieśń do Ducha Święto, następnie odmówiliśmy Koronkę do Miłosierdzia Bożego.

O.Cyprian Moryc OFM uświadomił nam,że mamy unikać grzechu a nawet okazji do grzechu. grzeszymy brakiem roztropności i naiwnością. Przytłacza nas obraz propagandy. Nie możemy iść na kompromis ze złem. Jezus umarł za nas, nikt inny. Musimy dokonać wyboru i wybrać Jezusa, mamy iść pod prąd, nie dać się zastraszyć .ani przekupić „Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi’

Na przykładzie króla Dawida pokazał nam o. Cyprian miejsce, które każdemu Bóg przygotował. Król Dawid zamiast być na wojnie nudził się pałacu co doprowadziło go do grzechu. Grzech jest jak mały kamyk, który potrafi za sobą pociągnąć lawin  nieszczęść.

Mamy żyć na chwałę Boga., modlić się i nie ustawać, troszczyć się o rodzinę swoim przykładem mamy pokazać jak się modlić zachęcać do wspólnej modlitwy z dziećmi.

Zamiana rolami- różne formy modlitwy; medytacja, adoracja, kontemplacja. Mamy poczucie winy, bo nie potrafimy podziwiać, uwielbiać medytować Boga. Ludzie nie potrafią się sobą cieszyć.

Dramatem współczesnej kultury jest brak kontemplacji.

Wszystko co robimy jest widziane przez Boga. Mamy wypełniać swoje obowiązki robić to, co do nas należy, ale nie wyręczać innych.

Bóg jest obserwatorem- my aktorami, którzy chcą się popisywać przed Bogiem. Gramy jakieś role, udajemy kogoś innego niż jesteśmy. Zamieniamy się rolami. Mamy się oddać całkowicie Bogu, zawierzyć Mu. Modlić się krótko ale z całego serca, z pełnym zaufaniem.

Medytacja - powtarzanie Słowa Bożego, które ma moc zbawienia.

Szukajmy własnego miejsca na ziemi, pamiętając na słowa Chrystusa',,beze mnie nic uczynić nie możecie"

Nie powinniśmy przysięgać, nasze słowo powinno być stanowcze,tak, nie” W obecnym świecie chcemy liczyć na własne siły, przejmujemy rolę Pana Boga a to On w nas działa.. kieruje nami i daje nam odwagę.

Apostołowie po śmieci Pana Jezusa rozproszeni i zalęknieni, chociaż wdzieli tyle cudów uczynionych w ich obecności,teraz stracili wiarę,Z chwilą zesłania Ducha świętego napełniają się odwagą mogą iść i głosić Słowa Chrystusa. jako Dobrą nowinę.. Idąc drogą Chrystusa mamy odrzucić swoje ambicje.

„Kto chce być pierwszy niech będzie ostatni❞ trzeba być sługą braci jak Jezus był sługą apostołów (umywał im nogi)

Pan Jezus ma być w centrum naszego życia. Powinniśmy pielęgnować sztukę konwersacji,być razem z innym człowiekiem. Przykładem konwersacji był dialog Maryi z aniołem i dialog z Bogiem. (Magnifikat)

O.Cyprian Moryc OFM podkreślił rolę modlitwy i sposób jej odmawiania. Przy modlitwie na chóry -jednagrupa ludzi mówi, druga słucha. Przybliżył nam znaczenie słowa zło.-Zło to brak dobra. Zwrócił uwagę na duchowość franciszkańską, którą powinna cechować wrażliwość, godne przyjmowanie Komunii Świętej ( na kolanach i do ust a nie na rękę).

Nie powinniśmy ulegać mediom, które tylko czynią zament w naszych sercach i umysłach, sieją zwątpienie, My mamy decydować czego słuchamy i oglądamy. O.Moryc OFM powiedział o modlitwie, że najlepsza jest taka, która przynosi uspokojenie .Nie można brać zbyt wielu zobowiązań bo to może doprowadzić do poczucia winy jeżeli czegoś nie zdążymy odmówić.

Nie wyręczajmy innych. Mamy robić to,do czego nas Bóg powołał. Każdy człowiek jest inny ma zalety i wady.

W dzisiejszym świecie dominuje agresja i obojętność.

Mamy wracać do Słowa Bożego, które jest skałą, mamy karmić się Biblią, jeżeli tego nie będziemy praktykować popadniemy w depresję.

Nie ma świata bez cierpienia. Pierwszym ideałem heroizmu jest: wszystko oddać Bogu nawet życie. Bóg nam odpłaci za wszelkie dobro, które uczyniliśmy. Siła wroga jest proporcjonalna do naszej słabości.

Podczas modlitwy, modli się całe ciało, Duch święty prowadzi, dusza wzbudza emocje i wzruszenia, ciało modli się postawą.Ttrzeba być skupionym na modlitwie. Człowiek rozproszony nie może znaleźć drogi do swego serca. Jak wspólnie medytować? Nauczyć się słuchać, rozumieć o co chodzi, patrzeć w oczy drugiej osobie, walczyć z rozproszeniem.

Stałość w wierze: 'Mieć ustalone poglądy, nie być chorągiewka na wietrze ani kameleonem, który dostraja się do otoczenia. Dobrze mieć kierownika duchowego, który zna nasze problemy, może doradzić i pokierować. Wybór takiej osoby nie jest łatwy.

Przy wyborach przełożonych wybierać ludzi sprawdzonych, należy ich słuchać pomagać, nie dramatyzować.

Na zakończenie rekolekcji o.Cyprian  poruszył sprawę wolności.

Pan Bóg jest tylko wolny. Człowiek wolny jest tylko częściowo. Wolność, to dźwiganie kajdan Chrystusa.

Każdy członek rodziny powinien mieć swoje obowiązki, nie wyręczać dzieci, wychowywanie bezstresowe prowadzi do terroryzmu.

Rodzice i dzieci to wspólnota Boża, radości,i wspólnej przyjaźni, ciepłych uczuć nie można przeżywać w samotności trzeba znaleźć czas na wspólne chwiel w rodzinie.

,,Cztery okna szczęścia" wg o. Piotra Kwiatka :

1 Msza św.

2 Medytacja

3 Brewiarz (Psalmy)

4 Adoracja- różaniec, dobra literatura.

W trakcie trwania rekolekcji braliśmy udział w Drodze Krzyżowej oraz w Mszach Św. Oprawę liturgiczną przygotowały Siostry i Bracia z Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Modliliśmy się Liturgią godzin, Odmawialiśmy Koronkę do Miłosierdzia Bożego oraz Godzinki do NMP jak również do św .Franciszka.

Każdy uczestnik brał udział w nocnych adoracjach Najświętszego Sakramentu Była też możliwość skorzystania z Sakramentu Pokuty.

Na zakończenie rekolekcji S. Grażyna BeszłejOFS - Przełożona Regionu Lubelskiego, podziękowała Ojcu Cyprianowi Morycowi.OFM za głębokie i bardzo interesujące  konferencje i nauk,i które wzmocniły nasze serca, przybliżyły znaczenie Słowa Bożego i zmobilizowały nas do większego skupienia na modlitwie.

______________________________________________________________________

 

SPOTKANIA FORMACYJNE W RADECZNICY (21 maja 2022 r.) 

W dniu 21 maja 2022 roku odbyło się w Radecznicy jednodniowe spotkanie formacyjne dla członków FZŚ Regionu Lubelskiego.

Na spotkanie przybyło 16 osób. Stosunkowo mała frekwencja związana była Z okresem Komunii św. oraz chorobami członków w trakcie epidemii Corona- virusa.

O. Joel Szurlej OFM Asystent Regionu Lubelskiego odprawił Mszę św. o godz.9.00 w kaplicy Domu Rekolekcyjnego.

W oprawie liturgicznej udział wzięli :

Czytanie z Dziejów Apostolskich -br. Adam Biały ze Wspólnoty w Radecznicy; Psalm -s.Elżbieta Chabros ze Wspólnoty Lublin I

O. Joel Szurlej OFM w homilii wyjaśniał znaczenie symboli zmartwychwstania.

1) Paschał obecność światła Chrystusa

2) Figura Zmartwychwstałego Chrystusa, który staje pośród Apostolów w wieczerniku, pokazuje swoje rany, chce być blisko uczniów., zarzuca im brak wiary, mówi❞ Błogosławieni, którzy nie widzieli a uwierzyli "Brak wiary dotyczy także nas. Rany Chrystusa osobiście zobaczymy na sądzie ostatecznym.

3) Krzyż z czerwoną stułą -przypomina skąd wypływa Kapłaństwo

Pierwszym wyrazem wiary jest modlitwa. czyli rozmowa z Bogiem. Ma ona być odmawiana -z szacunkiem w odpowiedniej postawie bez pośpiechu i z uwagą. Każda nasza czynność może być modlitwą jeżeli wykonujemy ją z myślą o Bogu. Żyjemy w czasach zaawansowanej techniki, ciągle nam się śpieszy ale nie można popaść w rutynę i bezmyślnie „klepać formułki modlitw, lepiej modlić się krócej ale z rozważaniem. Przy modlitwie należy selekcjonować rzeczy ważne od mniej ważnych.

Symbole w Kościele ( figury obrazy,świece) pozwolą nam bardziej się skoncentrować i uchronią nas od złej modlitwy. Musimy znaleźć czas na modlitwę. Minimum - to modlitwa Ojcze nasz, której  nauczył sam Chrystus. Powinniśmy zadać sobie pytanie, kim jest dla mnie Chrystus Zmartwychwstały.

Idąc za Nim musimy mieć świadomość, że na tej drodze czekają nas cierpienia ,trudy a nawet śmierć. Kto chce iść za mną niech weźmie krzyż swój i niech mnie naśladuje- powiedział Chrystus.

W następnej konferencji o. Joel Szurlej OFM zacytował fragment książki Biskupa Pelczara o Bestii wychodzącej z morza, którą utożsamiał z niedowiarstwem. W książce występuje analiza czasów i ludzi. Bestia chce zniszczyć chrześcijaństwo. Niedowiarstwo -to oddawanie czci baalowi i innym bożkom. Książka była napisana w dziewiętnastym wieku i do dziś jest aktualna. Chodzi o stan naszego ducha, nie możemy być oziębli w sprawach wiary, Próbą wiary jest dopust Boży i to jak go przyjmujemy, many świadomość, że Bóg nad wszystkim panuje.

Pokora jest cnotą franciszkanów. Św. Franciszek nie chwali się tym, że założył trzy zakony ale mówi Pan dał mi braci. Całą zasługę przypisuje Bogu. Rozpatrywaliśmy zdanie kim jest człowiek miłosierny. To taki, który spełnia uczynki miłosierne. Św. Paweł powiedział: Niech wasza wiara będzie rozumna nie doceniamy dziedzictwa przodków. Najbardziej szkodzą Kościołowi ludzie letni, którzysą chwiejni, dają Panu Bogu świeczkę a diabłu ogarek. Ludzie niezdecydowani, oziębli.

Ojcie Joel zakończył konferencji maksymą „Radość bierze się z wolności a wolność z odwagi."

Na zakończenie spotkania po wspólnym posiłku w czasie adoracji każdy modlił się w ciszy, w bazylice św. Antoniego. Na koniec odmówiliśmy koronkę do Bożego Miłosierdzia. 

Po błogosławieństwie przez  o. Joela Szurleja OFM udaliśmy się w drogę powrotną.

 

______________________________________________________________________

 

SPOTKANIE RADY REGIONU LUBELSKIEGO Z PRZEŁOŻONYMI WSPÓLNOT MIEJSCOWYCH 

W dniu 30 kwietnia 2022 roku w siedzibie Rady Regionu Lubelskiego FZŚ Odbyło się spotkanie Rady Regionu z Przełożonymi Wspólnot Miejscowych.. Na spotkanie przybyło 37 osób z 24 wspólnot. O godz. 10.00 odprawiona została Msza św. przez Asystentów Regionalnych O.Wojciecha Gwiazdę OFM Cap i O. Joela Szurleja OFM.

Koncelebrze przewodniczył O. Wojciech, Gwiazda OFMCap. Oprawę liturgiczną przygotowali Bracia i Siostra z FZŚ:

1 czytanie -b. Piotr Nikiciuk z Międzyrzeca Podlaskiego Psalm -s .Elżbieta Szymańska z Lublin IV , Modlitwa wiernych -br. Edward Garbacik z Pruszyna

O. Wojciech Gwiazda OFMCap. wygłosił homilię na temat: „,Charyzmat Braterstwa Franciszkańskiego".

Pierwsi towarzysze Jezusa zajmowali się głoszeniem Słowa Bożego lecz w chwilach nieporozumień wynikających ze spraw materialnych wyznaczyli siedmiu braci diakonów, którzy mieli zajmować się posługą.

Braterstwo franciszkańskie powinno się wyróżniać silną wiarą i zaangażowaniem.

Apostołowie formowali się przez 3 lata u boku Jezusa, była to dla nich próba wiary i powołania. Stworzyli pierwszą wspólnotę braterską.

Człowiek potrzebuje drugiego człowieka, nie jest samotnikiem. Ma go cechować zrozumienie i szacunek dla innych.

Braterstwo franciszkańskie opiera się na czterech filarach :

1. Życzliwość- akceptacja drugich w naszych wspólnotach. 

2,Solidarność -,,weselcie się z tymi co się wesela, płaczcie z tymi co płaczą”. Solidarność sprzeciwia się zazdrości i obojętności. 

3.Charyzmatyczność -rozwój duchowy wspólnot tworzy braterstwo. 

4 .Miłość -fundament chrześcijańskiego sposobu życia. Troska o wspólny posiłek, ewangelizowanie .Miłość sprzeciwia się nienawiści. Duch braterski nie jest łatwy, Życie i postawy  braci dawały wzór do naśladowania,,popatrzcie jak oni się miłują”.

Trzeba się modlić o dobre owoce naszych działań, jesteśmy braćmi i siostrami od pokuty.

Po Mszy św. przeszliśmy do sali franciszkańskiej. Siostra Grażyna Beszłej Przełożona Regionu Lubelskiego FZS powitała zebranych i osoby, które pierwszy raz uczestniczyły w spotkaniu.

Następnie O. Joel Szurlej OFM wygłosił konferencję na temat ,,Prostoty" Przytoczył przykład Saduceuszów, którzy nie wierzyli zmartwychwstanie, Faryzeuszów-którzy wierzyli,ale pogardzali innymi. Zeloci- chcieli wyrwać się spod władzy Rzymu,wzniecali powstania, mordowali. Apostołowie też mieli problem z uwierzeniem w Jezusa, Dla Judasza celem nie był Chrystus tylko środkiem do celu. 

Święty Franciszek nie chwalił się, że założył zakon, mówił, że to “Pan dał mu Braci" (przykład wielkiej pokory)

Nasza prostota to uczciwość, mamy stać się jak dzieci.

Gdy przeszliśmy do Wspólnot, mamy swoje życie dostosować do Reguły, która oparta jest na Ewangelii. Bóg jest światłością i nie ma w Nim żadnej ciemności Powinniśmy interesować się chwilą obecną. Na przeszłość i przyszłość nie mamy wpływu. Prostota daje nam pewną jasność jak mamy żyć. wtedy jarzmo staje się lekkie a ciężar słodki.

W dalszej części spotkania Przełożona Regionu przekazała wiadomości z Rady Narodowej. Dotyczyły Pielgrzymki na Jasną Górę i obchodów jubileuszowych 800-lecia istnienia Zakonu Franciszkańskiego.

Uczestnicy spotkania zaopatrywali się w zeszyty formacyjne na rok 2022. Wspólny posiłek i błogosławieństwo na rozesłanie zakończył spotkanie.

______________________________________________________________________

 

DZIEŃ SKUPIENIA RADY REGIONU LUBELSKIEGO (13 listopada 2021 r.)

W dniu 13 listopada 2021 roku odbyły się jednodniowe rekolekcje dla Rady Regionu Lubelskiego FZŚ Radecznicy, które rozpoczęły się Mszą świętą, odprawioną przez o. Joela Szurleja OFM- Asystenta Regionu Lubelskiego. O. Joel wygłosił homilię, która nawiązywała do Ewangelii św. Łukasza - przypowieść o wdowie, która prosiła sędziego, aby wziął ją w obronę przed jej przeciwnikiem. Wdowa nie przestaje wierzyć, nie zniechęca się. Uzbraja się w cierpliwość, która jest darem Ducha Świętego i przejawem męstwa. Również Weronika, która spotkała Jezusa podczas Jego Drogi na Golgotę, zrobiła wszystko co mogła w danej chwili i jak potrafiła najlepiej. Bez względu jednak na to, co zrobimy, przeszłości nie zmienimy, żyć trzeba dalej. Idąc więc za słowami św. Franciszka – „Bracia, zaczynajmy wszystko od nowa". Po mszy, wzięliśmy udział w konferencji dotyczącej, między innymi, miłości bliźniego, którą wygłosił o. Joel. Po indywidualnej modlitwie przed obrazem św. Antoniego oraz zaopatrzeniem się w wodę z cudownego źródełka, wróciliśmy do Lublina w późnych godzinach popołudniowych

*Podczas drogi z Lublina do Radecznicy, dowiedzieliśmy się o tragicznej śmierci naszego asystenta o. Maksymiliana Świerżewskiego. Pokój jego duszy.

______________________________________________________________________

 

DZIEŃ SKUPIENIA WSPÓLNOT DIECEZJI SIEDLECKIEJ

(25 września 2021 r.)

W sobotę 25 września odbył się w Stoczku dzień skupienia Wspólnot Franciszkańskiego Zakonu Świeckich diecezji siedleckiej. Udział wzięło około 60 osób. Spotkanie modlitewno-formacyjne odbyło się według ustalonego programu. Przewodniczył mu duchowy opiekun – asystent regionalny FZŚ o. Maksymilian Świerżewski z Siedlec. Wygłosił on 3 katechezy. Tego dnia rozpoczęto też nowennę do św. Franciszka. Spotkanie zakończyło się wspólnym posiłkiem (agapa).

______________________________________________________________________

DZIEŃ WSPÓLNOT FZŚ REGIONU LUBELSKIEGO W RADECZNICY (26 września 2021 r.)

Na to spotkanie przybyło około 90 osób. Były to delegacje z poszczególnych wspólnot. Rozpoczęliśmy mszą świętą, którą transmitowała regionalna telewizja. W koncelebrze brało udział sześciu kapłanów : był o. Emanuel Nowak OFM- dawny Asystent FZŚ Regionu Lubelskiego. Był również obecny Asystent Regionu o. Joel Szurlej OFM. Gościem honorowym był biskup Mariusz Leszczyński z Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej, który wygłosił homilię, opierając się na Ewangelii św. Marka. Podkreślił, że franciszkanie świeccy mają duże zasługi w Kościele. A naszym celem ma być doskonalenie duchowe, nawracanie się i dążenie do świętości.

Po Mszy świętej, udaliśmy się na poczęstunek, a następnie – zgromadziliśmy się przy ognisku, gdzie historię klasztoru przedstawił nam o. gwardian Krystian Olszewski OFM– gospodarz radecznickiej bazyliki. Były też śpiewy pieśni franciszkańskich, pieczone kiełbaski i dużo rozmów - czuliśmy się jak jedna, wielka rodzina Ojca Franciszka. W drodze powrotnej nabraliśmy wody z cudownego źródełka i z błogosławieństwem wracaliśmy do swoich domów.

 

______________________________________________________________________

 

SPOTKANIE RADY REGIONU LUBELSKIEGO FZŚ Z PRZEŁOŻONYMI WSPÓLNOT MIEJSCOWYCH (18 września 2021 r.)

Spotkanie odbyło się w siedzibie Regionu w Lublinie przy Klasztorze OO. Kapucynów. Wzięło w nim udział 35 osób z 24 Wspólnot Miejscowych. O godz.10.00 odprawiona została Msza św. koncelebrowana, której przewodniczył O. Joel Szurlej OFM — Asystent Regionu Lubelskiego FZŚ. Wśród intencji o Boże błogosławieństwo, dary Ducha Świętego, opiekę Matki Najświętszej i św. Franciszka dla Przełożonych Wspólnot, Rady Regionu i wszystkich członków FZŚ Regionu Lubelskiego, wyszczególniono też intencję dla Przełożonej Regionu Lubelskiego s. Marii, Grażyny Beszłej z okazji imienin. Homilia o. Joela koncentrowała się na życiu św. Stanisława Kostki- patrona Polski. Asystent Regionu Lubelskiego zaznaczył, że „nie powinniśmy tracić czasu, który można wykorzystać na poznanie i umiłowanie Jezusa.” tak, jak to robił św.

Stanisław Kostka. Po Mszy świętej, udaliśmy się do sali franciszkańskiej, gdzie nastąpiła dalsza część spotkania. Siostra przełożona – Maria Grażyna OFS, zapaliła świecę i odczytała modlitwę na rozpoczęcie. Następnie O. Joel wygłosił konferencję na temat wiary. S.Elżbieta Chabros z-ca przełożonej przekazała informacje ze spotkania Przełożonych Regionów z Radą Narodową.

 

______________________________________________________________________

 

 

 

 

 

 

 

______________________________________________________________________

 

PIELGRZYMKA DO CZĘSTOCHOWY (23-24 lipca 2021 r.)

W ubiegłym roku na Jasną Górę wyruszyło 46 franciszkańskich pątników, w pielgrzymce, której przewodnim hasłem było „Służmy Panu z radością”. W drodze do Częstochowy, wstąpiliśmy do Sanktuarium Matki Bożej Patronki Rodzin w Leśniowie, gdzie została odprawiona Msza święta przez ks. Władysława Żurawskiego.  Podczas  Eucharystii,  odmówiliśmy  akt  oddania rodzin Niepokalanemu Sercu Maryi. W drodze na Jasną Górę, odwiedziliśmy też o. Emanuela Nowaka - byłego Asystenta Regionu Lubelskiego FZŚ. Natomiast, naszą wizytę u Królowej Polski, rozpoczęliśmy Apelem Jasnogórskim, po czym pielgrzymi z poszczególnych regionów pozostali by czuwać przed obrazem.

Czuwanie prowadził o. Arkadiusz Czaja OFM Cap. Asystent Narodowy FZŚ. Po każdym etapie czuwania udzielał błogosławieństwa pielgrzymom z poszczególnych regionów. Następnego dnia braliśmy udział w Drodze Krzyżowej na wałach, która zakończyła się jubileuszowym błogosławieństwem. W drodze powrotnej z Częstochowy – ks. Władysław Żurawski wygłosił konferencję na temat życia i pism św. Franciszka.

Podczas pobytu na Jasnej Górze usłyszeliśmy słowa pełne otuchy od o. Akradiusza Czaji OFM – przewodniczącego Konferencji Asystentów Narodowych, Prowincjalnych i Regionalnych FZŚ w Polsce, który podkreślił, że „tercjarze idą z orędziem o Chrystusie tam, gdzie nie docierają zakonnicy.” Natomiast podczas homilii, o. Zdzisław Gogola OFM Conv. zwrócił uwagę, że duchowość franciszkańska, to duchowość Ośmiu Błogosławieństw. Mówił, żeby nie być obojętnym wobec wszelkich przejawów zła i stawać w obronie życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci. Nawoływał też, abyśmy strzegli wiary.

______________________________________________________________________

 

Śladami peregrynacji

Kocham moją służbę, bo mam w niej wyborną sposobność wiele cierpieć, wiele pracować i wiele się modlić, a poza tym niczego na świecie nie szukam i nie pragnę. (bł. Aniela Salawa)

 

Peregrynację Relikwii I stopnia Błogosławionej Anieli Salawy w naszym Regionie w Archidiecezji Lubelskiej rozpoczęliśmy 17 września 2018 roku, w Święto Stygmatów Świętego Franciszka z Asyżu, we Wspólnocie „Alwernia” Lublin III.

Podczas uroczystej Eucharystii profesję wieczystą złożyła jedna z sióstr tamtejszej Wspólnoty. Ucałowanie Relikwii odbyło się przy śpiewie pięknej pieśni o Błogosławionej. Następnie Relikwie powędrowały do Wspólnoty „Carceri” Lublin II. Eucharystia była sprawowana przez Ojca Gwardiana – Asystenta Wspólnoty, który w homilii bardzo szczegółowo przedstawił życiorys oraz podał wiele ciekawostek z życia Anieli. Relikwie towarzyszyły nam również podczas uroczystości obchodów 25-lecia Regionu Lubelskiego Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w dniu 13 października ubiegłego roku. Po Mszy Świętej na rozpoczęcie Peregrynacji Relikwii Bł. Anieli w Regionie Lubelskim Wspólnota zaprosiła nas na agapę.

Następną Wspólnotą, która gościła Relikwie była Wspólnota „Porcjunkula” Lublin I. Eucharystię poprzedziły modlitwy Koronką do Bożego Miłosierdzia i Koronką Franciszkańską z podziałem na chóry. Peregrynacja w rodzinach tercjarzy trwała ponad cztery miesiące, to najbardziej liczna Wspólnota w naszym Regionie.

2 kwietnia bieżącego roku Relikwie przybyły do nowo tworzącej się wspólnoty przy Klasztorze OO. Bernardynów, ul. Willowa 15 w Lublinie. Uroczystość peregrynacji rozpoczęła się Drogą Krzyżową prowadzoną przez Wspólnotę FZŚ. Bogate w poruszające treści były rozważania poszczególnych stacji.

Relikwie wraz z portretem Anieli zostały wyeksponowane na Prezbiterium uroczystą Eucharystię rozpoczętą okadzeniem ołtarza i relikwii sprawowali Ojciec Gwardian i Ojciec Asystent Wspólnoty FZŚ.W homilii Ojciec Gwardian odniósł się do słów Ewangelii z danego dnia nawiązując do życia Anieli. Na zakończenie Litania do Błogosławionej i ucałowanie Relikwii przy śpiewie pieśni „Anielo Salawo siostro nasza droga wstawiaj się za nami tam przed tronem Boga…”.

Uradowani z gościny Anieli przyszli tercjarze i Ojcowie oddali Relikwie do Wspólnoty „San Damiano” w Lubartowie. Tam peregrynacja rozpoczęła się modlitwami: Nieszpory i Koronka Franciszkańska. Uroczysta Eucharystia w intencji kanonizacji Błogosławionej sprawowana była przez Ojca Gwardiana w koncelebrze z Ojcem Asystentem Wspólnoty FZŚ i byłym Asystentem. Siostra FZŚ pięknie grała i śpiewane były pieśni o Błogosławionej Anieli. Relikwiom Błogosławionej Anieli towarzyszą wspólne modlitwy, spotkania rodzinne, przyjacielskie, sąsiedzkie, przekazywana jest wiedza religijna dzieciom, wnukom, wiedza o życiu Błogosławionej oraz szerzenie Jej kultu. Następnie Relikwie będą gościły w Puławach i kolejnych wspólnotach. Wnoszą radość, mobilizację do pracy, pojednanie. Wiesz, Andziu, tyle poniesiemy na tamten świat, ile nazbieramy sobie na tej ziemi. A więc zbierajmy, co się da i od kogo się da” – mówiła do przyjaciółki Błogosławiona Aniela. Anielko prosimy Cię wstawiaj się za nami, abyśmy potrafili tak jak Ty służyć Bogu i bliźniemu

s. Krystyna Romaneczko OFS

______________________________________________________________________

 

Stale rozmawiam z Ojcem Niebieskim

Zofia Luterek, siostra z Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, 15 lutego 2019 r. skończyła sto lat. Z okazji jubileuszu w jej mieszkaniu na Bronowicach zebrała się duża grupa bliskich, przyjaciół, znajomych, świeckich franciszkanek i księży, którzy celebrowali Mszę św. w intencji stulatki. Wśród gości była redaktor Ewa Dados oraz kierownik Urzędu Stanu Cywilnego w Lublinie Andrzej Marciniak.

Ks. Józef Siemczyk, emerytowany proboszcz parafii pw. św. Maksymiliana Kolbe, wspominał, że jubilatka była bardzo uczynna w parafii – w kółkach różańcowych, przy zbieraniu składek na Katolicki Uniwersytet Lubelski i przy wielu innych sprawach. Kiedy tylko mogła, nie tylko w niedzielę, przychodziła na Mszę św. Dziękował za serce, jakie okazywała księżom. Jej dom był zawsze otwarty dla kapłanów, zwłaszcza w okresie budowy kościoła. O. Marian Puta, Asystent Duchowy FZŚ przy kościele oo. Kapucynów przy Krakowskim Przedmieściu, dziękował za jej życie, zwłaszcza za 52 lata przeżyte w Zakonie.

W homilii przypomniał, że od chrztu świętego stajemy się dziećmi Bożymi i nimi jesteśmy już do końca życia. Chociaż czasem zdarza się, że jesteśmy wyrodnymi dziećmi, to jednak Bóg zawsze stara się natchnąć nas swoją łaską, byśmy odzyskali na nowo stan dziecięctwa Bożego. – Polecając siostrę jubilatkę Panu Bogu, prosimy, by dalej wspierał ją i umacniał, a siostra, która zawsze uważała, że chce pełnić Jego wolę, niech przezwycięża słabości związane z wiekiem dzięki Jego pomocy – powiedział o. Marian.

W czasie Eucharystii dostojna jubilatka otrzymała sakrament namaszczenia chorych, jako umocnienie na dalszą drogę życia. Ks. dr Grzegorz Trąbka, proboszcz parafii pw. św. Jana Pawła II, powiedział, że Zofia oznacza mądrość i że ta Boża mądrość prowadziła jubilatkę całe życie, podpowiadając, że trzeba mocno trzymać się Boga. – Dzisiaj pani Zofia, kończąc sto lat, przekroczyła znacznie granicę biblijną, że miarą naszego życia jest lat siedemdziesiąt lub, gdy jesteśmy mocni, osiemdziesiąt. Ale najważniejszą miarą jest miłość i pani Zofia w tej mądrości Bożej rozeznała, że najważniejsza jest miłość. Kapłani tu obecni tej miłości od niej doświadczyli – powiedział.

Zofia Luterek miała trudne życie. Wspominała, że ciężko pracowała już od 10 roku życia, służąc u bogatszych gospodarzy. Wraz z rodzicami i sześciorgiem rodzeństwa zaznała biedy i głodu. Nieraz było tylko trochę mleka na kolację, a rano kartofle ugotowane poprzedniego dnia, czasem nic nie było do jedzenia. Bardzo przeżyła śmierć brata bliźniaka, który w rodzinnej wsi został zastrzelony przez żołnierza niemieckiego na początku wojny. Całe rodzeństwo już nie żyje. Mąż zmarł, gdy miał 52 lata. Śmierć nie ominęła wnuka i wnuczki. Jej jedyna córka ma teraz 80 lat.

Pani Zofia powiedziała, że do III Zakonu Świętego Franciszka wstąpiła za namową znajomej. – Do tej pory się z tego cieszę i jestem bardzo zadowolona – powiedziała. – Nie przypuszczałam, że dożyję stu lat. Dzisiaj czuję wielką radość, że mam tylu przyjaciół, którzy tu przyszli. Po prostu brak mi słów. Cieszę się, że byłam na pielgrzymce w Ziemi Świętej i w innych miejscach, w Lourdes. Dorabiałam sobie, jak mogłam do renty po mężu. Opiekowałam się dziećmi. A pieniądze składałam na te pielgrzymki. Lubiłam dzieci, a dzieci mnie.

Małgorzata, córka chrzestna jubilatki zdradziła, że wielką pasją Zofii była jazda motocyklem. Mówiła jej, że teraz nie trzeba się bać jazdy samochodem. Za jej czasów drogi były kiepskie i nie było żadnych świateł na skrzyżowaniach. Jechało się według pierwszeństwa przejazdu. – Zawsze była wyjątkowa i miała silny charakter – dodała. – Potrafiła jasno powiedzieć, jeśli coś się jej nie podobało. […] Była bardzo religijna. Mnie nigdy nie zawiodła. Od Komunii Świętej i potem bierzmowania zawsze mnie wspierała. Była bardzo dobrą chrzestną.

Jeszcze niedawno chodziła do kościoła. Teraz już jest w domu, ale dobry humor i nadzieja jej nie opuszcza. – Stale rozmawiam z Ojcem Niebieskim i nie wiem, jak mam Mu dziękować za wszystko, co od Niego otrzymuję. Z radości aż łzy mi się cisną do oczu – powiedziała Jubilatka, która z okazji stu lat otrzymała listy gratulacyjne od Premiera RP Mateusza Morawieckiego i Prezydenta Lublina Krzysztofa Żuka.

Ewa i Tomasz Kamińscy

______________________________________________________________________

Srebrny Jubileusz Regionu Lubelskiego FZŚ

Dzień Wspólnot Regionu Lubelskiego FZŚ
100-lecie śmierci św. Brata Alberta Chmielewskiego
– 17 czerwca 2017, Willowa 15, Lublin

 
Dzień Wspólnot Regionu Lubelskiego FZŚ rozpoczął się o godz. 10. Proboszcz parafii pw. św. Brata Alberta i Gwardian klasztoru oo. Bernardynów – o. dr Julian Śmierciak OFM – bardzo serdecznie powitał uczestników słowami: „Św. Albert Chmielowski był nie tylko tercjarzem św. Franciszka, ale dał piękny przykład jego naśladowania przez posługę ubogim, sam będąc ubogim”. Krótko przedstawił udział Parafii w obchodach 100-lecia śmierci św. Patrona.

Następnie, w ciszy i w modlitwie, Koronką ku czci Siedmiu Radości NMP prowadzoną przez mistrza formacji s. Janinę Iwanicką OFS, uwielbiliśmy Pana Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.

O godz.12 rozpoczęła się oczekiwana Msza święta pod przewodnictwem JE Biskupa Seniora Diecezji Drohiczyńskiej Antoniego Pacyfika Dydycza. Dostojnego Gościa w imieniu wszystkich uczestników przywitała serdecznie Przełożona Regionalna s. Grażyna Beszłej OFS ofiarowując bukiet kwiatów.

Mszę św. koncelebrowali m. in.: o. dr Julian Śmierciak OFM, o. Marian Puta OFMCap – Asystent Wspólnoty „Porcjunkula” FZŚ i o. Emanuel Nowak OFM – Asystent Regionu Lubelskiego FZŚ.

W wygłoszonej homilii ks. Biskup mówił, że bojaźń Boża, to obawa czy w sposób należyty odpowiadamy na Bożą miłość. Dodał, że bojaźni Bożej powinniśmy się stale uczyć, uwrażliwiając się na każde zło i grzech, aby szybko się z tego wyzwalać. Podkreślił, że ten proces można wyraźnie dostrzec w przemianie, jaką przeszedł Adam Chmielowski. Po wielu dramatycznych przejściach – amputacja nogi w czasie Powstania Styczniowego, niewola – wyjechał na studia malarskie za granicę. Po powrocie przerwał wspaniale zapowiadającą się karierę malarską i wstąpił do nowicjatu Jezuitów. Ze względu na depresję musiał zrezygnować z zakonu i u swojego brata na Podolu powoli odzyskiwał równowagę psychiczną. Zafascynował się wtedy św. Franciszkiem z Asyżu. Zmuszony przez rząd carski do wyjazdu, osiedlił się w Krakowie, gdzie poświęcił życie służbie biednym i bezdomnym. Kiedy składał profesję wieczystą w III Zakonie św. Franciszka, przyjął imię Albert. Owocem jego posługi były także dwa zgromadzenia zakonne Braci Albertynów i Sióstr Albertynek, które rozwijały działalność na rzecz pomocy ubogim i potrzebującym.

Bp Antoni Dydycz podkreślił rolę tercjarzy franciszkańskich na ziemiach polskich pod koniec XIX w.: „Tercjarze dbali o życie religijne, o nabożeństwa, procesje i adoracje Najświętszego Sakramentu. To oni wskazywali, że nie należy żałować czasu na wewnętrzne duchowe ubogacenie” – powiedział ks. Biskup. Dodał, że obecnie potrzebna jest troska, by wspólnoty tercjarskie odradzały się i aby było ich coraz więcej, gdyż Polska i świat potrzebują ludzi, którzy w sposób dyskretny pomagają osobom wymagającym wsparcia, a takich nie brakuje. To wezwanie, co znaczy być człowiekiem, trzeba odczytać także przez obraz Ecce Homo św. Brata Alberta. „Twarz Jezusa Chrystusa ma nam przypominać, że mamy wciąż na nowo odczytywać nasze człowieczeństwo i że zostaliśmy stworzeni na Boże podobieństwo” – powiedział bp Dydycz, prosząc by Rok Brata Alberta był czasem odkrywania na nowo godności człowieka.

Piękną oprawę liturgiczną zapewnili bracia i siostry ze Wspólnot Miejscowych. Franciszkański Zakon Świeckich przekazał parafii św. Brata Alberta jako dar ołtarza ornat z wizerunkiem św. Patrona, chleb i owoce.

Pod koniec Eucharystii Przełożona Regionalna s. Grażyna zawierzyła Bogu Ojcu, przez wstawiennictwo Matki Bożej i św. Brata Alberta, Region Lubelski FZŚ.

Bp Antoni Dydycz poświęcił chleby przygotowane dla uczestników Dnia Wspólnot Regionu Lubelskiego FZŚ, by przypominały wezwanie św. Brata Alberta, że trzeba być dobrym, jak chleb.

Po Eucharystii odprawione zostało nabożeństwo Nieszporów ku czci św. Brata Alberta, które poprowadził wraz z parafialnym chórem ,,Albertus”, Gospodarz miejsca. O. Julian odczytał też intencje spisane przez uczestników spotkania. Na zakończenie można było ucałować relikwie św. Brata Alberta.

Następnie wszyscy udaliśmy się do sali w Klasztorze Ojców Bernardynów, gdzie JE Ks. Biskup pobłogosławił przygotowany gorący i smaczny posiłek.

Radosny Dzień Wspólnot zakończyła modlitwa Koronką do Miłosierdzia Bożego oraz dziesiątek Różańca św. w intencji ojczyzny oraz błogosławieństwo końcowe ks. Biskupa Antoniego Pacyfika Dydycza.

To spotkanie pozostawiło w naszych sercach, wspaniałą, dobrą pamięć, co podkreślali jego uczestnicy, zwłaszcza że odbyło się w Roku Świętego Brata Alberta. Ten Święty, stał się nam bliższy i napełnił nas pragnieniem, by być dobrym jak chleb.

Ewa i Tomasz Kamińscy

Franciszkańska Droga Krzyżowa w lubelskim wąwozie

 

W piątek przed Niedzielą Palmową, dnia 7 kwietnia 2017 r., nasza Wspólnota Franciszkańskiego Zakonu Świeckich „Carceri” poprowadziła Franciszkańską Drogę Krzyżową w lubelskim wąwozie.

Wyruszyliśmy spod Kościoła p.w. Niepokalanego Serca Maryi i św. Franciszka z Asyżu niosąc ze sobą Krzyż San Damiano, przez osiedle w kierunku wąwozu modląc się na różańcu i śpiewając pieśni wielkopostne. Zgromadziliśmy się przy ogródkach działkowych, które znajdują się na początku wąwozu.
 

Oprócz Franciszkańskiego Zakonu Świeckich zgromadziło się wielu wiernych – było nas około 100 osób. Po drodze dołączali do nas również inni przechodnie. Prowadził nas Krzyż San Damiano, a z Niego sam nasz Pan Jezus Chrystus. Towarzyszyliśmy Mu rozważając poszczególne Stacje Drogi, które zostały napisane przez nasze siostry i braci z FZŚ. Były to bardzo osobiste rozważania dotyczące codziennego życia, życia opierającego się na Ewangelii, które prowadzi św. Franciszek, kierując nasz wzrok i nasze serca na Miłość Jezusa Chrystusa.

Było to dla nas bardzo ważne doświadczenie braterstwa i wspólnoty z Kościołem. Droga Krzyżowa stanowiła też ważne świadectwo życia franciszkanów świeckich dla ludzi uczestniczących razem z nami.
 

Warto również zwrócić uwagę na to z jakiego powodu została zorganizowana taka Droga Krzyżowa. Tuż przed rozpoczęciem Wielkiego Postu na spotkaniu braterskim zwanym Małą Kapitułą zastanawialiśmy się w jaki sposób wspólnotowo przeżyć Wielki Post. Pragnęliśmy by był to czas wejścia w pokutę, aby bardziej przybliżyć się do naszego Pana.

Jedną z propozycji było zorganizowanie Drogi Krzyżowej w zielonej części naszego miasta, czyli w wąwozie, z zaproszeniem społeczności parafialnej. Taka Droga Krzyżowa została zorganizowana po raz pierwszy przez Franciszkański Zakon Świeckich. Mam nadzieję, że będzie ona kontynuowana w następnych latach, ponieważ był to bardzo ważny czas dla naszej Wspólnoty. Choć wydawało nam się że nie poradzimy sobie z organizacją czegoś tak dużego, zaufaliśmy Bogu, a On sam nas poprowadził. Zobaczyliśmy jak ważne jest odpowiadać na ciche zaproszenia naszego Pana, by iść i głosić oraz dawać się Jemu samemu prowadzić.
s. Bożena Grzywaczewska

Rekolekcje

W dniach 23-25 września 2016 r. w Sanktuarium Matki Bożej Kodeńskiej, Królowej Podlasia – Matki Jedności odbyły się rekolekcje dla franciszkanów świeckich Regionu Lubelskiego. Rekolekcje prowadził o. Jarosław Banasiuk OFMCap., Asystent regionalny FZŚ. Zarówno miejsce, w którym zostały zorganizowane rekolekcje, jak również sposób, w jaki rekolekcjonista prowadził zajęcia, bardzo intensywnie oddziaływały na ducha słuchaczy.

Jakkolwiek głównym tematem rekolekcji były katechezy i rozważania o przyjęciu Słowa Bożego, to sposób ich prowadzenia zmuszał każdego z uczestników do osobistego rozliczenia się wobec Boga: co jest z moją Biblią, czy jest ona czytana i jak jest czytana, a także jak jest wprowadzana w życie? Rekolekcjonista w sposób zintegrowany połączył bierne słuchanie katechez z indywidualnym wysiłkiem uczestników rekolekcji do studiowania w ciszy wybranych fragmentów Pisma Świętego, w specjalnym czasie na to przeznaczonym, z obowiązkiem wypisania myśli związanych z danym tekstem: w formie tzw. skrutacji. To wszystko, aby zmusić „własnego osiołka” do pracy, usłyszeć głos Boga. To wszystko niezależnie od kręgów biblijnych i rozważania Pisma świętego w grupach.

Nieocenionym jednak wpływem na uczestników rekolekcji był charyzmat głoszącego Słowo Boże o. Jarosława, a szczególnie duch z jakim przemawiał. Nieodzownym jest wspomnieć, co wyraziło wielu uczestników w końcowej fazie rekolekcji – w czasie dzielenia się na sali, że jeszcze nigdy w takich rekolekcjach nie uczestniczyli. Jakoby chcieli powiedzieć, że najstarsi bracia i siostry nie pamiętają takich rekolekcji. Ach, co to były za rekolekcje! Mimo że nie sposób w tym miejscu przedstawić całokształtu zagadnień, żeby jednak nie stawiać światła pod korcem, kilka z nich przedstawię, co może być przydatne i budujące dla czytających niniejsze sprawozdanie.

W szczególności o. rekolekcjonista powiedział, że rozważne czytanie i medytacja Słowa Bożego doprowadzi nas do tego, że Pismo Święte będzie nam wiele rzeczy wyjaśniać. Ono ma też moc pocieszania. Staniemy się nowym człowiekiem, kiedy będziemy Go słuchać. Kto, jak kto, ale my franciszkanie winniśmy rozważanie Pisma Świętego uczynić treścią swojego życia. Gdy nie umiemy się modlić, bierzmy Psalmy. Medytując, nie rozszerzajmy tekstu na kilka stron. Kiedy grzech wejdzie do naszego serca, nie spotkamy się z Bogiem. Jeżeli jest rozdźwięk w moim życiu – powiedział Ojciec – trudno słuchać Słowa.

Jedną z uwag o. Jarosława było uświadomienie nam miejsca, jakie zajmujemy wobec Boga. Otóż często, modląc się, stawiamy siebie na pierwszym miejscu – gdy tylko prosimy. Może się okazać, że zawsze czegoś chcemy od Pana Boga. M.in. Ojciec zwrócił też uwagę, że przy krzyżu Chrystusa zaczynamy więcej rozumieć, ale nie przy swoim krzyżu. „Jeżeli widzisz ból Boga, zapominasz o swoim bólu”. O. Jarosław stwierdził też, że to, w jakim stanie się znajdujemy, to wszystko ma sens.

Powiedział także, że jeżeli nie jesteśmy oczyszczeni, mamy piekło w sobie. Potrzebujemy oczyszczenia. Słowo może przynosić życie mnie, rodzinie, wspólnocie lub może zabijać mnie, rodzinę, wspólnotę. Jak szatan kusił Jezusa Pismem Świętym, tak również my Pismem Świętym możemy zabijać, czego może sobie nawet nie uświadamiamy. Słowo Boże mogę wykorzystywać do własnych celów. Bez Ducha Bożego, przez to Słowo będę zabijany. Te słowa mocno dotknęły nas, gdyż w istocie każde wykorzystywanie danego nam przez Boga talentu, by osiągnąć własny sukces, by górować nad innymi, prowadzą nas w wir śmierci.

Nie sposób przedstawić pełni doświadczeń duchowych uczestników rekolekcji w Kodniu. Mogli je przeżyć w pełni jedynie uczestniczący tych rekolekcjach. Dlatego też ci wszyscy, którzy zgłosili się na rekolekcje franciszkanów świeckich w Asyżu w dniach 15-27 września 2017 r. z utęsknieniem czekają na nie, gdyż o. Jarosław Banasiuk ogłosił, że będzie je prowadził.

Bogu niech będą dzięki za o. Jarosława, Radzie Regionu Lubelskiego FZŚ za wybranie miejsca i zorganizowanie rekolekcji w Sanktuarium Matki Bożej Kodeńskiej – Matki Jedności, jak również za organizowanie w przeszłym roku rekolekcji w Asyżu.
br. Jan Kasprzyk OFS Lublin III

REKOLEKCJE W RADECZNICY – w Bazylice Mniejszej św. Antoniego z Padwy,
połączone z DNIEM WSPÓLNOT REGIONU LUBELSKIEGO FZŚ

W dniach 12-14 sierpnia 2016 r. w Radecznicy odbyły się rekolekcje otwarte dla sióstr i braci franciszkanów świeckich Regionu Lubelskiego. Rekolekcje głosił o. Zenobiusz Żak OFM – asystent Wspólnoty Miejscowej w Radecznicy. W rekolekcjach wzięło udział 60 osób. Konferencje głoszone były w Bazylice, z tej racji mogli ich wysłuchać także wierni z Parafii.

Tematem rekolekcji było rozważanie czterech cnót franciszkańskich:
– Miłość Boga i bliźniego
– Ubóstwo
– Czystość
– Posłuszeństwo

Rekolekcje rozpoczęły się o godz.15.00 Koronką do Bożego Miłosierdzia i Mszą św. w Bazylice.

„Miłość Boga i bliźniego” to był temat pierwszej konferencji. O. Zenobiusz Żak OFM mówił: Bóg jest miłością, kocha nas takimi jakimi jesteśmy, pomimo naszych słabości, zawsze możemy się do Niego zwracać. (...)Miłość Boga nie jest przywilejem i własnością dla wybranych, jest dla wszystkich i powinna wzrastać w nas każdego dnia. (...)Nie powinna nigdy zgasnąć, bo bez Niej odchodzi sam Bóg. W życiu człowieka najważniejsza jest Miłość, bez Tej Miłości trudno jest żyć, tylko Bóg może uczynić nas szczęśliwymi. (...)Miłość jest konieczna w życiu franciszkanina. Reguła zobowiązuje nas do spełniania woli Bożej, czyli życia miłością.

Następnie przeszliśmy do kaplicy na wodzie, gdzie wspólnie odmówiliśmy Nieszpory i Anioł Pański. Po kolacji rozważaliśmy Drogę Krzyżową, rozważania prowadziła s. Grażyna Beszłej – Przełożona Regionu. Modlitwę zakończyliśmy Apelem Jasnogórskim przy figurze św. Antoniego. Miłość ku Bogu łatwiej wyrazić z Maryją, która zawsze modli się z nami.

Drugi dzień rekolekcji rozpoczęliśmy modlitwą Jutrzni i Mszą św. w Bazylice św. Antoniego z Padwy, w intencji o pomoc Ducha Świętego w rozumieniu charyzmatu franciszkańskiego i potrzebne łaski dla uczestników rekolekcji i Ojca rekolekcjonisty. O. Zenobiusz powiedział do nas „Miłość bliźniego jest konieczna w kontaktach z ludźmi. Jeżeli jesteś uczniem Chrystusa, musisz kochać bliźniego i właśnie tego pragnie od nas Bóg.

(...)Niech się nie łudzi franciszkanin, że wejdzie do Królestwa Niebieskiego jeżeli nie walczył na tej ziemi. Każdy musi sobie uświadomić, że miłość bliźniego jest nierozłączna z miłością Boga, i jest konieczna do rozwoju i wykorzystania darów i talentów od Boga... Jak mamy żyć? ...zostańcie na świecie, tam jesteście potrzebni, zachowujcie Ewangelię, służcie ubogim, realizujcie swoje powołanie... Trzeba było św. Franciszka ...aby pokazać światu, że trzeba Boga kochać całym sercem. Wy franciszkanie jesteście powołani do obdarzania ludzi duchem miłości, modlitwy i pokuty... Bądź franciszkaninem zawsze i wszędzie, pokaż światu, poprzez ubóstwo, czystość i posłuszeństwo, że kochać to żyć przykazaniami, a w przypadku franciszkanów Regułą również.

Mieliśmy czas na medytację ze Słowem Bożym, rozważaliśmy Ew. J21,1-19 i 1Krl17,1-6. W oparciu o podany tekst rozważaliśmy Miłość Boga i bliźniego, a Ojciec Zenobiusz podał kilka pytań, dla ułatwienia medytacji:
– Czy jesteś posłuszny Panu?
– Troska. Czy troszczysz się o swoich bliskich?
– Czy realizujesz miłość w życiu? Egoizm i pycha zamazują obraz Boga w duszy.
– Czy kierujesz się pokorą w swoim życiu?
– Kto jest w twoim życiu najważniejszy. Pan pyta, czy ty Mnie kochasz?
W grupach wsłuchiwaliśmy się w głos Boga i wybieraliśmy słowo klucz, które najbardziej do nas przemówiło. Po modlitwie Anioł Pański był czas na rekreację, a podczas niej na sprawdzian wiedzy biblijnej zakończony nagrodami.

Po Koronce do Bożego Miłosierdzia zaszczycił nas swoją obecnością Gwardian Klasztoru przy Bazylice św. Antoniego, Ojciec Marceli Gęśla OFM, mianowany przez Papieża Franciszka Misjonarzem Miłosierdzia. Powiedział do nas: – Powołanie to zaszczyt, a naszym zadaniem jest nieść innym radość franciszkańską. Pokój i dobro – to pozdrowienie jest znakiem rozpoznawczym wśród nas franciszkanów i dziś po 800 latach jest jeszcze bardziej aktualne.

O. Gwardian był przez wiele lat misjonarzem w Zimbabwe. W swoim świadectwie zaznaczył jak ważna jest radość. „Wspominam dzień, gdy zmęczony i przygnębiony wyszedłem do ludzi, oni wówczas powiedzieli: Ten człowiek to nie jest człowiek Boży... bo się nie cieszy”. To dało mi dużo do myślenia. Ludzie odbierają nas pozytywnie poprzez radość. Brak języka to nie bariera, jest nią brak radości. Radość jest potrzebna nam i innym. Duchowi synowie św. Franciszka powinni nieść radość jako czytelny znak autentycznej wiary i miłości... Charyzmat nigdy się nie zmienia, zmieniają się tylko formy dochodzenia do tego charyzmatu. Charyzmat życia we wspólnocie, także we wspólnocie małżeńskiej, to także charyzmat franciszkański. Diabeł lubi pojedynczych ludzi, a nie cierpi wspólnoty. Doskonały przykład wspólnoty to Trójca Święta. Nie dajmy się odciągnąć od wspólnoty. Jeżeli atak po rekolekcjach się nasili, to się radujcie, bo owoce tego są wielkie. Charyzmat franciszkański wymaga od nas wierności. Pan Bóg nas kocha i zawsze czeka na nas ze swoim Miłosierdziem. To ważne dla nas słowa bardzo wiążące z tematem rekolekcji.

W procesji z figurą Matki Bożej Fatimskiej przeżywaliśmy Nabożeństwo Fatimskie, wspólnie rozważaliśmy tajemnice różańca, które prowadziła Wspólnota z Radecznicy. Po kolacji mieliśmy godzinną Adorację Najświętszego Sakramentu w ciszy, dla wielu był to czas wyjątkowy, czas wielkich łask i osobistego spotkania z Panem.

Ostatni dzień rekolekcji był Dniem Wspólnot Regionu Lubelskiego, czasem dzielenia się miłością, radością i świadectwem. Dołączyła do nas większa grupa franciszkanów z różnych Wspólnot, którzy z przyczyn obiektywnych nie mogli wcześniej uczestniczyć w rekolekcjach. Wysłuchaliśmy konferencji o. Zenobiusza Żaka OFM, podsumowującej rekolekcje w której powiedział: – To święta prawda, że miłość jest największa, miłość nigdy nie umiera, śmierć jej nic nie może zrobić. Wiara i nadzieja zostają na ziemi, miłość zabieramy ze sobą do nieba. Nasze słowa są zbyt małe, aby wyrazić Miłość Boga, ale doskonale wyraża to fakt, że dał nam swojego Syna, aby umarł za nas, umarł za mnie i za ciebie. Gdybym na świecie był tylko ja, to Jezus umarł by tylko za mnie. Pytanie tylko czy my umiemy przyjąć tę miłość, zrozumieć i wypełnić(...) Z dziecięcą ufnością zbliżmy się do Boga. Kochajmy Boga, a Jego Miłość nigdy nas nie zawiedzie... i dzielmy się tą Miłością. (...)Bóg cię kocha, czy ty to rozumiesz? Bóg w Komunii przepaja cię swoją miłością. Gdy powiesz, kocham Cię Boże, to twoje serce zostaje przepojone Jego Miłością. „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem”. Zastanówmy się nad naszym celem tu na ziemi. Bóg nam daje jasny cel, a nasze sumienia to miejsce rozmowy z Bogiem.

Siostra Grażyna Beszłej, Przełożona Regionu, wyraziła radość z tak licznej grupy uczestników, podziękowała wszystkim za obecność, a szczególnie Ojcu Rekolekcjoniście za piękne słowa i świadectwo życia, pełne miłości i oddania Franciszkańskiemu Zakonowi Świeckich, za osobiste świadectwo miłości Boga i bliźniego.

Po uroczystej Mszy Świętej, spotkaliśmy się w auli, wysłuchaliśmy świadectw uczestników rekolekcji, które były dla innych umocnieniem i potwierdzeniem, że Bóg jest obecny, żywy w swoim Słowie i zawsze skuteczny. Po modlitwie w intencjach Papieża Franciszka, o. Zenobiusz udzielił nam błogosławieństwa na zakończenie rekolekcji.

Bazylika w Radecznicy jest miejscem szczególnym działania św. Antoniego, któremu dziękujemy za wstawiennictwo u Boga. Niech będzie Bóg uwielbiony w swojej Miłości i Miłosierdziu.

Pokój i Dobro!
s. Wiesława Nawrocka

PIELGRZYMKA WSPÓLNOT REGIONU LUBELSKIEGO FZŚ na JASNĄ GÓRĘ w 2016 r.

Tradycyjnie, już od ponad 20 lat, Wspólnoty Regionu Lubelskiego pielgrzymują na Jasną Górę, do Maryi, naszej Matki. Jak co roku siostry i bracia franciszkanie organizowali pielgrzymki międzywspólnotowo, zapraszając do wspólnego pielgrzymowania również sympatyków FZŚ, tym samym była to okazja do promocji Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Ważne, aby u stóp Matki, Pani Jasnogórskiej, modlić się wspólnie, upraszać łaski i powierzać swoje sprawy i te bolesne i te radosne, wspólnotowe i osobiste.

Pielgrzymowały Wspólnoty z Radecznicy, Chrzanowa, Tomaszowa I i Tomaszowa II, Łukowa, Kotunia, Międzyrzeca Podlaskiego, Lubartowa, Lublina I, II i III, Hrubieszowa I i Hrubieszowa II, Zamościa, pewnie i inne, których nie udało mi się dostrzec w ogromnej rzeszy franciszkanów.

Uczestniczyliśmy w nocnym czuwaniu i Mszy św. o północy. Wszystkie obecne Wspólnoty z Regionu Lubelskiego spotkały się na Wałach Jasnogórskich, o godzinie 9.00 na rozważaniu Drogi Krzyżowej, którą poprowadził O. Marian Puta OFM Cap – asystent Wspólnoty z Lublin I. Droga Krzyżowa to bardzo dobre przygotowanie do Mszy św. głównej, która była zwieńczeniem całej Pielgrzymki.

Homilię wygłosił O. Alojzy Pańczak OFM, który powiedział m.in.: „Dzisiaj Franciszkański Zakon Świeckich potrzebuje ludzi, którzy chcą i potrafią się poświęcić FZŚ i ludziom, chcą być apostołami słowa, dobrego słowa. Trzeci zakon ma konkretne zadanie do wykonania, szczególnie dzisiaj. To ważne w Roku Miłosierdzia, abyśmy umieli zapomnieć o sobie i służyć swoją osobą innym, tak dla Pana”. Na zakończenie Mszy św. s. Joanna Berłowska OFS – Przełożona Narodowa – dokonała Zawierzenia Wspólnot FZŚ w Polsce Pani Jasnogórskiej.

Po błogosławieństwie końcowym napełnieni, obdarzeni łaskami, udaliśmy się w powrotną drogę. Powrotna droga to czas dziękczynienia i radości z Maryją.
s. Wiesia

Wizytacja w Regionie Lubelskim

W dniach 17-18.06.2016 przeżywaliśmy w naszym Regionie Wizytację bratersko-pasterską. Swoją obecnością zaszczycili nas Wizytatorzy: braterski - s. Maria Kos OFS – zastępca Przełożonej Narodowej oraz O. Paweł Sroka OFM Conv – Asystent Narodowy FZŚ –Wizytator pasterski.

Wizytacja rozpoczęła się w piątek, 17 czerwca, w święto Patrona naszego Regionu św. Brata Alberta Chmielowskiego, Mszą św. o godz. 18.00, w kościele OO. Bernardynów przy ul. Willowej w Lublinie, w Parafii pod wezwaniem św. Brata Alberta, gdzie posługuje O. Emanuel – asystent Regionu. Po Mszy św., już w salce franciszkańskiej przy Krakowskim Przedmieściu 42 w Lublinie, s. Maria Kos spotkała się z członkami Rady. Po modlitwie z Rytuału, zapoznała się z bieżącymi sprawami i dokumentacją regionu, była też okazja do rozmowy i pytań.

W drugim dniu wizytacji Wizytatorzy spotkali się o godz. 8.00 z Radą, aby przekazać swoje uwagi i spostrzeżenia. Następnie uczestniczyliśmy we Mszy św. o godz. 10.00 w intencji „O dobre owoce wizytacji i błogosławieństwo Boże dla Wizytatorów i całego Regionu Lubelskiego”. Mszy św. przewodniczył O. Paweł Sroka OFM Conv, przy współudziale Asystentów Regionu O. Emanuela Nowaka OFM i O. Jarosława Banasiuka OFM Cap, który przywitał zgromadzonych Wizytatorów i Delegatów Wspólnot Miejscowych oraz Asystentów Wspólnot. Msza św. o godz.10.00, połączona z Jutrznią, jako centralny moment Wizytacji i spotkania z Bogiem, dziękczynienia, refleksji nad istotą powołania. Jak przypomniał nam o. Jarosław Banasiuk słowami Ewangelii: „Starajcie się o Królestwo Boże, a reszta będzie wam przydana”... wszystko jest łaską.

Homilię wygłosił O. Paweł Sroka OFM Conv, Asystent Narodowy. Powiedział do zebranych: „Pan pyta dzisiaj w Ewangelii, czy potrafisz ufać Bogu? Tak realnie patrząc powinniśmy pracować nad tym, wykorzystywać zdolności i talenty, należy podejmować wysiłek dla Pana, a główna nasza troską, to troska o Jego sprawy. Dobrze to ujął św. Jan XXIII: „Urodziłem się biedny, ale w pracowitej rodzinie... jestem szczęśliwy, że umieram biedny”. Bóg jest pierwszy i to porządkuje nasze życie. W charyzmacie franciszkańskim takim głównym elementem jest ubóstwo. Św. Jan XXIII, święty tercjarz, ten, który był postawiony nad całym dobrem materialnym Kościoła, umiera jako biedny, czyli umiał być ponad tym dobrem.

O. Paweł Sroka OFM Conv dał nam takie wskazówki: – Patrzcie, aby dać temu kto potrzebuje, dziękujcie za otrzymane dobro i nie dajcie się wciągać w wir tego świata, troszczcie się najpierw o Królestwo Boże, a reszta będzie wam dodana.

Po Mszy św. spotkaliśmy się w salce franciszkańskiej. S. Maria Kos przywitała serdecznie wszystkich Delegatów Wspólnot i obecnych Asystentów i Radnych, wyraziła radość ze spotkania z nami, podzieliła się swoimi spostrzeżeniami, powiedziała: (...) jeżeli Jezus żyje w nas, to znaczy, że On sam w nas działa i niech On nam błogosławi. Wspólnie zaśpiewaliśmy błogosławieństwo św. Franciszka. Na prośbę Wizytatorów przedstawiciele Wspólnot krótko się przedstawili i opowiedzieli o swoich Wspólnotach. Było wiele świadectw i praktycznych uwag jak wygląda promocja FZŚ i praca we Wspólnotach. Po wspólnym obiedzie, przyszła pora na podziękowania i podsumowanie Wizytacji. Głos zabrała Przełożona Regionu Lubelskiego s. Grażyna Beszłej OFS, podziękowała Wizytatorom za pozytywną ocenę Regionu, oraz przedstawicielom Wspólnot za liczne przybycie. Na zakończenie pomodliliśmy się wspólnie w intencjach Ojca Świętego Franciszka, aby uzyskać odpust zupełny i o potrzebne błogosławieństwo dla Regionu, którego udzielił nam O. Paweł Sroka OFM Conv – Wizytator pasterski.

A tak na koniec, tak mimo chodem, w piątek lało, grzmiało, drzewa kołysało, a w sobotę grzało i przypiekało. Bóg ma zawsze rację. Chwała Panu.
s. Wiesława

Spotkanie Rady Regionu Lubelskiego z radnymi ds. formacji we Wspólnotach Miejscowych

30 kwietnia 2016 r., Mszą św. o godz.10.00 w kościele OO. Kapucynów przy Krakowskim Przedmieściu 42, rozpoczęło się spotkanie Rady Regionu Lubelskiego FZŚ z radnymi ds. formacji we Wspólnotach Miejscowych. Mszę św. koncelebrowaną odprawili asystenci regionu: o. Emanuel Nowak OFM i o. Jarosław Banasiuk OFM Cap., w intencji „O nowe powołania do FZŚ, aby te powołania przynosiły obfity owoc”. Msza św. połączona była z modlitwą brewiarzową Jutrzni. W liturgii słowa udział wzięły: czytanie – s. Halina Prokopiuk ze Wspólnoty w Białej Podlaskiej, psalm – s. Elżbieta Chabros, sekretarz regionu, a modlitwę wiernych – s. Wiesława Nawrocka, zastępcz przełożonej regionu.

Homilię wygłosił o. Emanuel Nowak OFM, powiedział m.in.: - Słowa dzisiejszej Ewangelii brzmią dość pesymistycznie: „Jeżeli mnie prześladowali, to i was będą prześladować...”, ale to oznacza, że Jezus też cierpiał już jako małe dziecko, czyli On sam przeszedł tę drogę. Otrzymaliście powołanie, które niesie ze sobą różne doświadczenia. Św. Franciszek doskonale wypełniał słowa Ewangelii i za to przylgnięcie do Chrystusa został obdarzony stygmatami. Jezus mówi „Kto chce pójść za Mną niech weźmie swój krzyż i niech Mnie naśladuje”. (...) Przyjrzyjmy się Chrystusowi i Franciszkowi, jak bardzo byli do siebie podobni, dopiero historia pokazała jak wielki to był święty. Święci to znak, że można żyć Ewangelią. Życzę wam, aby każdy z was wytrwał przy Chrystusie.(...)

Po Mszy św. spotkaliśmy się w salce franciszkańskiej. Po krótkiej przerwie na herbatę, przełożona s. Grażyna Beszłej przywitała zgromadzonych, przeczytała fragment Dzienniczka s. Faustyny. Poruszyła temat wizyty Papieża w Polsce oraz bieżące tematy dotyczące regionu i poprosiła o modlitwę w tych intencjach.

Następnie konferencję wygłosił o. Jarosław Banasiuk OFM Cap na temat: „Znaczenie formacji dla Wspólnoty i budowanie więzi braterskich”. Powiedział w niej: W Kościele pielgrzymuje się, trudne drogi mają sens, bo każda droga jest drogą kształtowania. Każda droga jest drogą formacji, spotykamy się by się modlić. Ja muszę stać się franciszkaninem. Każde powołanie musi się formować, musi się utrwalić. Pan Bóg pragnie prowadzić mnie, abym stał się franciszkaninem.(...) My żyjemy na płaszczyźnie takich dwóch królestw – królestwa natury i królestwa łaski. Jeżeli mnie będzie kształtowało królestwo łaski to będę człowiekiem zakorzenionym w Bogu, a jeżeli nie, to będę człowiekiem naiwnym. Jeżeli jestem człowiekiem ukształtowanym, staję się człowiekiem wolnym, a nawet zdolnym do oddania życia.(...) Trzeba nam wejść do królestwa łaski. Formacja to otwarcie się na wolę Bożą. Słowo Boże chce abym był człowiekiem zdolnym do miłości, Bóg sam kształtuje nasze serca(...).

Następnie Ojciec Jarosław udzielił kilku wskazówek jak powinno wyglądać spotkanie formacyjne oraz modlitewne i spotkanie ze Słowem Bożym. Na koniec konferencji stwierdził; „Franciszek pytał gdy nie wiedział, szedł do kapłana, Papieża i pytał. To wyraz pokory”.

Następnie głos zabrała s. Janina Iwanicka – radna ds. formacji w regionie. Siostra przekazała najważniejsze sprawy dotyczące formacji poruszane na spotkaniu z Radą Narodową w Warszawie. Powiedziała, że zaniedbanie formacji rodzi błędy, nasze grzeszne postawy są korygowane przez właściwie prowadzoną formację. Zasady życia franciszkańskiego trzeba przypominać, dawać do przygotowania materiały osobom mało aktywnym... Wspólnota musi się zastanawiać co ma do zrobienia i do nadrobienia.

Po smacznym obiedzie i wymianie refleksji była możliwość nabycia materiałów formacyjnych i aktualizacji danych.

Na zakończenie spotkania odmówiliśmy wspólnie dziesiątek różańca. Ojciec Emanuel Nowak OFM udzielił obecnym błogosławieństwa na rozesłanie. Niech będzie Bóg uwielbiony, za każdy wspólnie spędzony czas.

Pokój i Dobro!
Wiesława Nawrocka OFS

Spotkanie Rady Regionu Lubelskiego FZŚ z przełożonymi Wspólnot Miejscowych

20 lutego 2016 r. w Lublinie, przy Krakowskim Przedmieściu 42, odbyło się coroczne spotkanie Rady Regionu z Przełożonymi Wspólnot Miejscowych FZŚ. Mszę św. w intencji „O Boże błogosławieństwo dla Wspólnot Miejscowych Regionu Lubelskiego oraz liczne powołania do FZŚ” sprawował O. Emanuel Nowak OFM – Asystent Regionu Lubelskiego.

Ojciec Emanuel w oparciu o Ewangelię wygłosił piękną homilię, w której powiedział m.in.: „Bądźcie doskonałymi, jak wasz Ojciec jest doskonały” (Mt.5,48). Jest czas Wielkiego Postu, widoczny jest wzmożony ruch na Nabożeństwach Pasyjnych, może nawet popłynie łza, ale Jezus nie czeka na łzy z naszych oczu, ale na łzy naszych serc. „Św. Franciszek często płakał nad sobą i światem i my powinniśmy płakać nad sobą… Cierpienia Chrystusa już minęły, Jezus zostawił sobie tylko rany na rękach i nogach. Są i inne rany, rany serca, cierpienia psychiczne Jezusa, bo Jezus tak też cierpiał bardzo i o tym też mamy pamiętać i myśleć. (...) Rany serca sprawiły Jezusowi ogromny ból, miał wielu wrogów, pytano: „...skąd On to ma, to syn Józefa, cieśli z Nazaretu”. Jezus był lekceważony w swoim środowisku, odrzucony od swoich, jak wielki ból przeszywał Jego serce, rana Jego serca powiększała się. Czynił dobrze, a w zamian za to otrzymał zwątpienie, ból i nienawiść.(...) Apostołowie zamiast czuwać spali. Jezus prosił ich, aby czuwali. Musimy badać nasze serca i czuwać, bo Chrystus jest w każdym człowieku. Raniąc innych ranimy Chrystusa. Rany serca czasem krwawią całymi latami. (...) Prośmy Świętego Franciszka, aby wstawiał się za nami i pomagał nam dobrze żyć. Św. brat Albert, Patron naszego regionu, powiedział: „Trzeba być dobrym jak chleb...” i my mamy być dobrzy jak chleb. W setną rocznicę śmierci Patrona naszego regionu powinniśmy o tym pamiętać”.

W oprawie liturgii udział wzięli Przełożeni Wspólnot z Zamościa, Aleksandrowa i z Lublina I.

Po Mszy spotkaliśmy się w salce franciszkańskiej, Przełożona Regionu, s. Grażyna Beszłej OFS, przywitała obecnych, przeczytała wybrany na ten moment, fragment z Pisma Świętego (2 Tes 2,1-12). Przełożona przekazała informacje ze spotkania z Radą Narodową, które dotyczyły organizacji Światowych Dni Młodzieży, wspomniała o potrzebnej pomocy naszej Młodzieży Franciszkańskiej, przekazała materiały formacyjne i konferencje wygłoszone na spotkaniu z Radą Narodową. Poruszyła także sprawy dotyczące naszego regionu.

W ramach konferencji O. Emanuel Nowak OFM wyświetlił film pt. „Brat naszego Boga” na podstawie sztuki św. Jana Pawła II. W setną rocznicę śmierci św. Brata Alberta, Patrona naszego regionu, chciał lepiej przybliżyć postać tego „Najpiękniejszego człowieka na świecie” – jak nazwali Go mieszkańcy Krakowa. Film wzbudził wiele emocji i wzruszeń. Padło pytanie Przełożonej s. Grażyny Beszłej o klucz do filmu, jakim był moment nawrócenia św. br. Alberta. Wywiązała się dyskusja i były piękne świadectwa, m.in. duże wrażenie wywarły na niektórych słowa Świętego: „Wybrałem większą wolność”, „Panu Bogu potrzebny jest też pies z kulawą nogą”. Obraz namalowany przez św. br. Alberta „Ecce homo” odzwierciedla najważniejszy moment jego życia, który jest niejako obrazem jego duchowości. Moment w którym zostawił wszystko, wyzbył się siebie i stał się jednym z nich jest kluczowym momentem jego życia. Stał się chlebem z którego każdy mógł ułamać kawałek dla siebie. Jak mawiał święty br. Albert „Trzeba być dobrym jak chleb...”. Jedna z sióstr dała świadectwo swojej pomocy osobom umierającym, pomocy w pojednaniu z Bogiem, z rodziną. Powiedziała: „Trzeba zaufać Bogu, być czujnym, aby w odpowiedniej chwili kapłan mógł wejść z Sakramentami, nie bać się gdy ktoś jest umierający, nieraz potrzebne jest myślenie za taką umierającą osobę. Trzeba ogarnąć modlitwą chorego i rodzinę”. Wspólnym mianownikiem wszystkich wypowiedzi było to, że powinniśmy mieć czas dla innych. Każdy zapewne miał własne przemyślenia i jest ważne, aby każdy znalazł coś dla siebie.

Po agapie była możliwość nabycia materiałów formacyjnych, wymiany doświadczeń. Na zakończenie spotkania odmówiliśmy wspólnie dziesiątek różańca. Ojciec Emanuel Nowak OFM udzielił obecnym błogosławieństwa na rozesłanie. Bogu niech będą dzięki za ten czas łaski.

Pokój i Dobro!
s. Wiesława Nawrocka, z-ca przełożonej regionu

Serdeczne współczucie

Rada Regionu Lubelskiego FZŚ

składa najgłębsze wyrazy współczucia Siostrom i Braciom ze Wspólnoty w Krakowie przy Bazylice pw. św. Franciszka oraz wszystkim, których śmierć s. Krystyny Kingi Rajzer OFS pogrążyła w smutku.

Niechaj dobry Bóg wynagrodzi jej miłość w ojczyźnie niebieskiej.

Z pamięcią modlitewną
s. Grażyna Beszłej OFS
Przełożona Regionu Lubelskiego

Dzień Wspólnot Regionu Lubelskiego w 2015 r.

Wyjątkowym wydarzeniem w naszym regionie był Dzień Wspólnot, który w tym roku przeżywaliśmy w Sanktuarium Matki Bożej Latyczowskiej – Królowej Podola i Wołynia w Lublinie.

W spotkaniu udział wzięło około 160 osób z 29 Wspólnot Miejscowych naszego regionu.

Spotkanie rozpoczęło się o godzinie 10.00. Uczestnicy po wpisaniu się na listę mieli sposobność do osobistej modlitwy u stóp Pani Latyczowskiej. Przełożona Regionu – s. Grażyna Beszłej OFS przywitała wszystkich obecnych. Uroczystość uświetniła obecność Jego Ekscelencji Ks. Bp. Seniora Ryszarda Karpińskiego. Swoją obecnością zaszczyciła nas także s. Maria Kos, z-ca Przełożonej Narodowej FZŚ.

Po odśpiewaniu Hymnu O Stworzycielu Duchu Przyjdź..., wspólnie odmówiliśmy Jutrznię.

Następnie Kustosz Sanktuarium, Ks. Prałat Józef Dziduch, opowiedział nam historię Sanktuarium i pielgrzymią drogę Cudownego Obrazu Matki Bożej Latyczowskiej zwanej Śnieżną. Obraz przez lata wędrował od Rzymu, gdzie został namalowany, przez Latyczów, Lwów, Warszawę, Luboml, Łuck, aż dotarł do Lublina, gdzie 4 października 2014 r. na stałe został umieszczony w kościele pw. Matki Bożej Różańcowej na ul. Bursztynowej. Obraz zasłynął wieloma cudami, koronowany 4 października 1778 r. złotymi koronami papieskimi. Wspomnienie MB Latyczowskiej obchodzimy 6 lipca.

Następnie uczestnicy zebrali się w sali pod kościołem. Wysłuchaliśmy prezentacji niektórych Wspólnot Miejscowych. Przełożeni krótko opowiedzieli o tym, co się ciekawego wydarzyło w ich Wspólnotach i jak wygląda codzienne życie wspólnotowe. Szkoda, że nie było wystarczająco dużo czasu dla wszystkich, zbliżał się bowiem czas Mszy świętej.

Uroczystej Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył Jego Ekscelencja Ks. Bp. Senior Ryszard Karpiński z Lublina. W koncelebrze uczestniczyli: O. Emanuel Nowak OFM – Asystent Regionu Lubelskiego FZŚ, Asystenci Wspólnot Miejscowych oraz Kustosz Sanktuarium, który przywitał Ks. Biskupa i krótko przybliżył Jego pracę. Bp. Senior wygłosił homilię w oparciu o Słowo Boże, które na tę okoliczność zaczerpnięte było ze święta MB Różańcowej. Wyraził wdzięczność za zaproszenie i przekazał życzenia od Arcybiskupa Lubelskiego dla franciszkanów, m.in. powiedział: „Dzieląc się radością z pielgrzymki do Rzymu i Asyżu, dziękuję Bogu za łaskę, że tam byłem, że jestem tutaj wśród was i mogę się radować, że Maryja jest tutaj w tym obrazie i tutaj z wami. Jesteśmy w czasie Zesłania Ducha Świętego i święta Trójcy Świętej, Apostołowie modlili się z Maryją o rozeznanie drogi i my także powinniśmy się modlić, aby dobrze wypełnić swoje powołanie”. Na koniec przytoczył modlitwę św. Jana Pawła II do św. Franciszka.

W oprawie Liturgii udział wzięły Wspólnoty: Czytanie Wsp. Pruszyn – br. Edward Garbacik, Psalm Wsp. Kotuń – s. Elżbieta Myrcha i modlitwę wiernych Wspólnoty: Hrubieszów I, Parczew, Zamość, Łuków, Radzyń Podlaski II, Radecznica i Komarówka Podlaska.

Dary ołtarza Wspólnoty: Biała Podlaska – świeca, Hrubieszów II – kwiaty, Sławatycze – chleb, Tomaszów I – kosz owoców i wino, Międzyrzec Podlaski – ampułki, Lublin III – patena z hostią.

Po komunii św. s. Przełożona Grażyna Beszłej odczytała akt zawierzenia Wspólnot Regionu Lubelskiego, Matce Bożej Latyczowskiej, zredagowany specjalnie na tę okazję. Warto tutaj dodać, że na prośbę Przełożonej i Rady Regionu, Przełożeni Wspólnot Miejscowych dokonali takiego zawierzenia we wszystkich Wspólnotach, tekst zawierzenia został zamieszczony w ,,Informatorze” 'i przesłany do Wspólnot Miejscowych.

Po zakończeniu Mszy św. uczestnicy spotkania udali się na agapę, przy pysznym obiedzie można było porozmawiać, odpocząć i zaczerpnąć coś nowego od innych Wspólnot. W agapie uczestniczył z nami Ks. Biskup Ryszard Karpiński, okazało się, że to bardzo radosny człowiek, lubiący opowiadać anegdoty i ciekawostki. Szkoda, że czas tak szybko płynie.

Następnie o godz.14.30, przed Najświętszym Sakramentem, była okazja do cichej adoracji, modlitwy dziękczynienia i uwielbienia, bo naprawdę było za co dziękować i uwielbiać Boga i dziękować Maryi. Z Panem czas jest zawsze owocny, a radość pełna.

O godzinie 15.00 odmówiliśmy wspólnie Koronkę do Miłosierdzia Bożego.

S. Elżbieta zaintonowała pieśń o miłosierdziu, Wspólnota z Kotunia i Tomaszowa poprowadziły modlitwę. Na koniec spotkania, w duchu dziękczynienia, odmówiliśmy Franciszkańską Koronkę do Siedmiu Radości NMP, którą poprowadziła s. Wiesława Nawrocka – z-ca Przełożonej Regionu. Do modlitwy włączyły się Wspólnoty; Aleksandrów, Chełm, Chrzanów, Przegaliny Duże, Radzyń Podlaski i Siedlce. Wspólnie pomodliliśmy się o nowe, liczne i święte powołania kapłańskie, zakonne i do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Nie zabrakło modlitwy za dusze w czyśćcu cierpiące. Asystent Regionu, O. Emanuel Nowak OFM udzielił obecnym błogosławieństwa na rozesłanie. Niech Pan nas błogosławi i strzeże.

A tak już na koniec warto dodać, aby słowa, które padły w czytaniu z Dziejów Apostolskich – ,,Apostołowie trwali jednomyślnie na modlitwie... z Maryją” – niech nam towarzyszą każdego dnia. Maryjo, Pani Latyczowska, módl się za nami.

















Pokój i Dobro.

s. Wiesława Nawrocka OFS

Region Lubelski wzbogacił się o nową Wspólnotę Miejscową

19 stycznia 2015 r. za zgodą Ks. Bp. siedleckiego Kazimierza Gurdy, przy Parafii pw. Matki Bożej Różańcowej w Sławatyczach została erygowana nowa Wspólnota Miejscowa Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Akt erygowania wydał O. Prowincjał Andrzej Kiejza OFM Cap.

Po dwóch nieudanych próbach, z licznymi przeszkodami, z inicjatywy Ks. Proboszcza Andrzeja Kani, powstała nowa Wspólnota, która zrodziła się u stóp Najświętszego Sakramentu. Ludzie adoracji uprosili tę łaskę wytrwałą modlitwą. Chwała Panu!

W święto Piotra i Pawła, 29 czerwca 2012 r., sześć osób zostało przyjętych do postulatu przez O. Wiesława Wyszyńskiego OFM Cap i s. Janinę Iwanicką, która prowadziła formację wstępną.

8 grudnia 2012 r. pięć osób złożyło profesję wieczystą, a jedna w marcu 2013 r.

Uroczyste ogłoszenie Aktu erygowania odbyło się 10 maja 2015 r. podczas Mszy św. o godz. 11.30, pod przewodnictwem Proboszcza Ks. Andrzeja Kani i O. Emanuela Nowaka OFM – Asystenta Regionu Lubelskiego FZŚ, który wygłosił okolicznościową homilię.

Po Mszy św. odbyła się pierwsza Kapituła wyborcza we Wspólnocie. Przełożonym został wybrany br. Witold Górniak, który jako pierwszy, wraz z br. Stanisławem Parczewskim, podjął się tworzenia Wspólnoty. Kapitułę przeprowadziła obecna Przełożona Regionu s. Grażyna Beszłej i O. Emanuel Nowak OFM. Obecna była również siostra Janina Iwanicka.

To wydarzenie miało dla członków Wspólnoty wielkie znaczenie i było źródłem franciszkańskiej radości. Wspólnota jest wielką radością także dla Ks. Proboszcza. Franciszkanie świeccy tej Wspólnoty spotykają się w pierwszą sobotę miesiąca na wspólnej Mszy świętej, co budzi wielkie zainteresowanie ze strony wiernych parafian, jak sami o tym mówią.

Bracia i siostry ze Wspólnoty w Sławatyczach byli i są bardzo aktywni, biorą chętnie udział w spotkaniach w regionie. Radujemy się wszyscy w regionie ich radością i błogosławimy. Życzymy wytrwałości oraz opieki Maryi i św. Franciszka na każdy dzień. Pokój i Dobro!

s. Wiesława

Rekolekcje FZŚ w Regionie Lubelskim w 2015 r.

Rekolekcje zamknięte dla franciszkanów świeckich z naszego regionu w tym roku odbyły się w dwóch przepięknych sanktuariach, mianowicie: w Leśnej Podlaskiej – w Sanktuarium Matki Bożej Opiekunki Podlasia, Patronki jedności i wiary, oraz w Tomaszowie Lubelskim – w Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej, diecezjalnym Sanktuarium Rodzin Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej.

Rekolekcje na temat ,,Maryja w życiu konsekrowanym” prowadził O. Piotr Owczarz OFM Cap z Lublina.



...
W rekolekcjach w Leśnej Podlaskiej, które odbyły się w dniach 28-30 sierpnia, wzięło udział 79 franciszkanów świeckich ze wspólnot: Radzyń Podlaski I, Radzyń Podlaski II, Parczew, Sławatycze, Zembry, Lubartów, Kotuń, Biała Podlaska, Łuków, Lublin I, Lublin II, Lublin III i Międzyrzec Podlaski i Pruszyn.

Przy Sercu Maryi, w promieniach sierpniowego słońca, świeccy franciszkanie wsłuchiwali się w pięknie przygotowane katechezy.

Rekolekcje w Leśnej zbiegły się w czasie z Pielgrzymką Rodziny Żywego Różańca Diecezji Siedleckiej, co było okazją do wspólnej modlitwy.

Natomiast w Tomaszowie Lubelskim w dniach 18-20 września 2015 r. w rekolekcjach wzięło udział 50 osób ze Wspólnot: Tomaszów Lubelski I, Tomaszów Lubelski II, Hrubieszów I, Hrubieszów II, Zamość, Aleksandrów, Krasnystaw, Lublin I i Lublin II. Rekolekcje w Tomaszowie zbiegły się w czasie z odbywającym się w Tomaszowie Forum Młodych przygotowujących do Światowych Dni Młodzieży w 2016 roku. W piątek, w wieczornym czuwaniu u stóp Pani Tomaszowskiej, franciszkanie świeccy wspólnie modlili się z młodzieżą przed wystawionym Najświętszym Sakramentem. Młodzież uczestnicząca w Forum właśnie w tym Sanktuarium miała czuwanie. Może to przypadek, a może znak od Maryi, faktem jednak jest, że Maryja w życiu każdego chrześcijanina spełnia ogromną rolę. Dla osób konsekrowanych jest Wielką Matką, Powierniczką, Przewodniczką... i kim jeszcze? Właśnie ten temat Ojciec Piotr starał się nam przybliżyć w ciągu trzech dni rekolekcji, niezgłębiony to temat, ale przepiękny.

W oparciu o Słowo Boże, Ojciec rekolekcjonista ukazał nam postawę Maryi wobec woli bożej… Jej pełne oddania zasłuchanie w głos Boga, który mówił do niej właśnie w swoim Słowie. Maryja rozważała każde Słowo i przyjmowała je do serca.

Na pytanie jak dać odpowiedź Bogu tak jak Maryja, musimy sami sobie odpowiedzieć w sercu.

Relacja z Bogiem jest to sprawa bardzo osobista, indywidualna i wymaga osobistej uwagi na głos Boga w duszy. Ojciec pokazał nam jak Maryja była zasłuchana i wierna Bogu. Jej obecność jest cicha i skuteczna. Święty Franciszek całą głębią swojej duszy doceniał obecność i wzór Maryi w relacji z Bogiem i ,,Jej Dziewictwo daje nam czystą relację z Bogiem”.

Ojciec Piotr wskazał nam na takie wydarzenia w życiu Maryi, które i dla nas są ważne. Mianowicie moment Zwiastowania, który ukazuje szacunek Boga do daru wolnej woli danej człowiekowi. ,,Maryja jako Boża Rodzicielka umie zaopiekować się każdym z nas. To Ona troszczy się o Boże życie w nas”. Obecność Maryi pod krzyżem, „Jej wstawiennicza modlitwa, oddanie Synowi, ale i każdemu człowiekowi jest darem Boga dla naszej słabości”.

Trudno opisać wrażenia każdego uczestnika, a moja relacja nie odda ogromu łask jakie otrzymaliśmy w tym pięknym czasie, ale postawa Maryi i jej obecność w życiu konsekrowanym, czyli w całości i bez zastrzeżeń oddanym Bogu, jest dla nas wzorem i łaską, o której nigdy nie wolno nam zapomnieć, bo tego uczy nas św. Franciszek. W tych rekolekcjach katechezy były tak dostosowane czasowo, aby każdy znalazł czas na osobistą rozmowę z Bogiem, na przemyślenie treści podanych przez Ojca rekolekcjonistę i rozważanie Słowa Bożego.

W sobotę obejrzeliśmy sfilmowany musical pt. „Życie Maryi” w oparciu o Pismo Święte, w wykonaniu młodzieży ze Wspólnoty Guadelupe i Wspólnoty Najświętszego Imienia Jezus z Lublina.

Modlitwą dziękczynną i błogosławieństwem, którego udzielił obecnym Ojciec Piotr, zakończyły się rekolekcje. Wiele osób złożyło piękne świadectwa o tym, jak Bóg działał w tym czasie łaski. ,,Nie zapominajmy dzieł Boga...”. Niech ten duch uwielbienia i dziękczynienia Bogu za obecność Maryi w naszym życiu towarzyszy nam nieustannie. Chwała Panu!

s. Wiesława

Podziękowanie

W związku z wyjazdem o. Wiesława Wyszyńskiego OFMCap i zakończeniem posługi Asystenta Regionu Lubelskiego Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, pragniemy wyrazić ogromną wdzięczność Panu Bogu za osobę Ojca Wiesława. Jemu samemu z serca błogosławimy i dziękujemy za wieloletnią posługę w naszym Regionie.

Niechaj dobry Bóg Ci Ojcze błogosławi i wszystkim których spotkasz na drodze Twojej kapłańskiej służby.

Składamy też życzenia, by Zmartwychwstały Pan uczynił Twoim udziałem wszystko, co przygotował dla Ciebie, by Duch Święty napełniał Twe serce pokojem i rozpalał wciąż Bożą Miłość. Niechaj Ci Bóg z mocą błogosławi razem z Matka Kapłanów Maryją i całym niebem.

Zapewniamy o naszej modlitwie!

Siostry i Bracia
Regionu Lubelskiego Franciszkańskiego Zakonu Świeckich

Rok 2014 – Relacje z przeżytych rekolekcji

W roku 2013 relacjonowaliśmy nasze spotkania braterskie w Regionie, teraz pragniemy przybliżyć rekolekcje, które w 2014 roku przeżywaliśmy w Dąbrowicy, jako Franciszkańska Szkoła Modlitwy, w Kodniu i w Tomaszowie Lubelskim. Rekolekcje cieszyły się dużym zainteresowaniem i wysoką frekwencją.

21-23 marca – Franciszkańska Szkoła Modlitwy – w tym miejscu należałoby powiedzieć, że ważną inicjatywą Regionu Lubelskiego jest powołanie Franciszkańskiej Szkoły Modlitwy, której celem jest umocnienie wiary poprzez modlitwę, bo formacja ciągła wymaga nauki modlitwy. Spojrzenie na nasze franciszkańskie powołanie, nasze dążenie do świętości powinno się odnawiać i być pod okiem mistrzów modlitwy.

Konferencje prowadził Ojciec Cyprian Moryc OFM – wykładowca KUL-u, zaangażowany w Katolickiej Odnowie Charyzmatycznej. Na pierwszym spotkaniu, jak wspomniałam, zwróciliśmy uwagę na modlitwę, jako najpiękniejszy dar, który otrzymuje człowiek nawrócony, umiejący stanąć w prawdzie przed Bogiem, wolny od uprzedzeń i gniewu. Ojciec przytoczył myśl Heschela: „Modlitwa jest jak tygiel złotnika, w którym przetapia się czas, aby nadać mu kształt wieczności”. Cóż dodać, cóż ująć...

Ojciec Cyprian pięknie przedstawił modlitwę Liturgii Godzin, uświęcającą czas i oddającą chwałę Panu. Zwróciliśmy też uwagę na znaczenie Eucharystii, która jest pokarmem dla duszy, na potrzebę medytacji, wprowadzenia odpowiedniego rytmu pracy, odpoczynku, posiłku i modlitwy. Był czas na kontemplację i rozważanie Słowa Bożego. Ojciec Cyprian szczegółowo omówił Lectio Divina, udzielił cennych wskazówek pomagających w rozważaniach i medytacji Słowa Bożego. Uczestnicy pracowali w grupach prowadzonych przez przygotowanych do tego liderów. Bardzo istotnym momentem w tych rekolekcjach był czas na adorację Najświętszego Sakramentu, na osobiste spotkanie z Panem Jezusem, naszym Arcykapłanem w niebie.

A wszystko to działo się pod czujnym Okiem Bożej Opatrzności w scenerii budzącej się pięknej przyrody okolic Dąbrowicy. Słychać było głosy, ujętych miłością i treścią, sióstr i braci franciszkanów: „O jakie piękne rekolekcje, jak to wszystko wpływa do serca”. Bogu niech będą dzięki za ten piękny czas.

W drugiej turze zainicjowanej Franciszkańskiej Szkoły Modlitwy, która odbyła się w Lublinie 25 października 2014 r. w salce franciszkańskiej przy Krakowskim Przedmieściu 42, udział wzięło 87 osób z różnych Wspólnot. Prowadzący Szkołę Ojciec Cyprian Moryc OFM na początku spotkania, po krótkiej modlitwie do Ducha Świętego, otworzył Pismo Święte, aby Bóg dał nam Słowo Boże na ten czas. Otrzymaliśmy słowo z Księgi Daniela (10, 15-21). Słowo Boże wskazało nam na aniołów, na św. Michała Archanioła. Konferencja miała tym razem temat: Jak słuchać – szkoła słuchania. Musimy pokochać silencium, aby słyszeć to, co Bóg do nas mówi – dlatego mamy dwoje uszu – mów Panie, bo sługa Twój słucha.

Mamy traktować Pismo Święte jako sakrament Słowa Bożego, które powinno nas przemieniać i do tego potrzebne są światłe oczy serca i duchowy słuch – czyli nasze rozważanie musi być w Duchu Świętym, który otwiera Słowo i daje zrozumienie. Przy czytaniu Słowa Bożego musimy myśleć do wyciśnięcia nektaru, wybrać z rozważanego fragmentu słowo najważniejsze.

Musimy przeformować nasze życie, przebaczyć wszystkim, pogodzić się z samym sobą, uporządkować własne wnętrze – wtedy nie wpadamy w konflikty i nie dajemy się łatwo w nie wciągnąć. Asceza – 15 minut ciszy, by uspokoić ciało i myśli, wtedy z nieba przychodzi Bóg ze Swoją miłością, w Słowie.

Ojciec Cyprian przekazał nam wskazówki jak wejść w ciszę, a przede wszystkim nie kłócić się z Bogiem. Naszą modlitwę powinno kończyć krótkie postanowienie, które jak Maryja mamy nosić w sercu i tym żyć. To tylko niektóre z bardzo cennych wskazówek.

Zainicjowana Szkoła Franciszkańskiej Modlitwy będzie kontynuowana w 2015 roku, konferencje będzie głosił jak poprzednio O. Cyprian Moryc OFM.

Rekolekcje w Kodniu – 22-24 sierpnia – Sanktuarium Matki Bożej Kodeńskiej, Sanktuarium Pojednania i Jedności, którym opiekują się Ojcowie Oblaci. U stóp Pani Kodeńskiej, pod Jej przemożnym wstawiennictwem, przeżywaliśmy nasze kolejne rekolekcje, w których wzięło udział 39 braci i sióstr z różnych Wspólnot. Konferencje głosił O. Ksawery Ogórek OFM, który przez dwa lata posługiwał w Regionie jako Asystent. Myślą przewodnią były słowa „Pan Bóg widzi, śmierć ściga, czas ucieka, wieczność czeka”, które bardzo poruszyły nasze serca, uświadomiły nam jak kruche jest życie i jak ważna jest każda minuta naszego życia, które powinniśmy wykorzystać jak najlepiej. Jakie życie taka wieczność, a tyle zabierzemy stąd do wieczności ile w nas miłości i podobieństwa do Chrystusa.

Tradycją się stało, że na rekolekcjach rozważamy Słowo Boże, tym razem tematem była „Błogosławiona Wspólnota, która spotyka swego Pana w ucisku”. Rozważając fragmenty z Apokalipsy dzieliliśmy się swoimi przemyśleniami w grupach, natomiast myśli i refleksje – jako podsumowanie – przekazaliśmy sobie na wspólnym spotkaniu.

Miłym akcentem, zacieśniającym więzi braterskie, był wieczór braterski, który jest okazją ku lepszemu poznaniu się. Było na nim też coś słodkiego, wesołego, była poezja, śpiew franciszkańskich i maryjnych pieśni oraz świadectwa... Bardzo nam miło upłynął sobotni wieczór. Natomiast w niedzielę, po konferencji, był czas na adorację i dziękczynienie. Koronką Franciszkańską, przed Najświętszym Sakramentem, podziękowaliśmy Bogu za wszystko czym nas nieustannie obdarza i Maryi za opiekę. Jako dziękczynienie zamówiliśmy Mszę św. w Sanktuarium.

Rekolekcje w Tomaszowie Lubelskim – w dniach od 26-28 września – w Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej w Tomaszowie, które jest także Diecezjalnym Sanktuarium Rodzin, przeżywaliśmy jesienne rekolekcje.

Jesień już w pełni i czas na przemyślenia jakie są owoce naszego życia i powołania. W osobistych refleksjach pomagał nam swymi konferencjami O. Joel Szurlej OFM z Lublina. Tematem tych rekolekcji były słowa zaczerpnięte z myśli św. Maksymiliana Kolbego: Bóg jako nieskończony ocean i człowiek jako kropelka. Idąc śladami tych słów, Ojciec Rekolekcjonista uświadomił nam jak łatwo zapomnieć o tym, że Bóg rządzi wszystkim, a my jesteśmy jak tchnienie, jak kropelka wody w oceanie wieczności. Modląc się za siebie i innych pamiętajmy, że każdy ma swój czas, każdy ma swoje tempo i drogę do świętości. Rzeczy najprostsze są najważniejsze, a łaska buduje na naturze.
Obok sanktuarium znajduje się pięknie wkomponowana w krajobraz Droga Krzyżowa. I tu należy dodać, że XII Stację stanowi krzyż, który jest poświęcony przez św. Jana Pawła II, w Lubaczowie 3 czerwca 1991 r. i w powrotnej drodze, przez dwa dni, niesiony na ramionach parafian. W piątek przeszliśmy poszczególne stacje, rozważania poprowadził Ojciec Joel. W tych rozważaniach patrząc na Mękę i Drogę Pana Jezusa od strony „gapiów”, zwrócił uwagę, że każdy inaczej patrzy na życie i na Boga. To bardzo ważne dla nas wskazanie, gdy modlimy się o nawrócenie innych.

W rekolekcjach ujmująca prostota, a jednocześnie głębia treści, trafiały do naszych serc, owoce przemyśleń widać było na zmieniających się twarzach, skupionych i radosnych franciszkanów. Rekolekcje to czas w którym zatrzymujemy nasze życiowe zegary i zaczynamy słuchać uważniej głosu naszego serca i tego co do nas mówi Bóg i to jest ten cudny dar, czas łaski.

„Nie umiem dziękować Ci Panie, bo małe są moje słowa...” i tylko „Błogosławić Cię chcę... sercem pełnym wdzięczności, błogosławić Cię chcę”. Tak śpiewając dziękowaliśmy Bogu. Obdarzeni Bożym błogosławieństwem, przez ręce Ojca Joela, wracaliśmy na pewno z owocem w sercu.

**********************************

W kolejnych artykułach w 2015 r. pragniemy przybliżać Wspólnoty Miejscowe naszego Regionu, relacjonując to co się dzieje ciekawego w tych Wspólnotach. Już docierają do nas pierwsze wieści.

Pokój i Dobro
s. Wiesława Nawrocka OFS

Rok 2013 – Dni Wspólnot w sanktuariach naszego Regionu

W Regionie Lubelskim FZŚ w 2013 roku działo się wiele ciekawego, czas upływał w atmosferze pracy według wytyczonych zadań i harmonogramu oraz braterskich spotkań. Pragniemy podzielić się wrażeniami z niektórych z nich:

9 marca przeżywaliśmy Dzień Wspólnot w Zamościu. Uroczystej Mszy Świętej koncelebrowanej przewodniczył ks. Prałat Zdzisław Ciżmiński – Rektor Kościoła pw. św. Katarzyny, w którym odbyło się to spotkanie – też franciszkanin świecki. Słowo Boże wygłosił o. Rafał Kwiatkowski OFM Conv. z Zamościa. W koncelebrze odprawiał ks. Dziekan Zygmunt Żółkiewski z Grabowca, który przywiózł ze sobą Relikwie św. Franciszka znajdujące się w Grabowcu od 1927 r., które uczciliśmy ucałowaniem.

Spotkanie kontynuowaliśmy w Betlejemce – salce w której Wspólnota Miejscowa przygotowała agapę. W ten wczesnowiosenny, troszkę chłodny dzień, przy ciepłym posiłku mogliśmy porozmawiać. Każdy z uczestników w kilku słowach opowiedział o sobie – nie wszyscy na co dzień się znamy, więc była to sposobność dzięki której lepiej mogliśmy się poznać. Jak się okazało, wielu z nas ma duże poczucie humoru, było więc bardzo wesoło. Spotkanie zakończyliśmy modlitwą, a błogosławieństwa udzielił nam ks. Prałat Zdzisław Ciżmiński, ,który podziękował za piękne spotkanie i liczne przybycie franciszkanów. W spotkaniu udział wzięli siostry i bracia ze Wspólnot; z Zamościa, Tomaszowa Lubelskiego I i II, Hrubieszowa I i II, Radecznicy, Krasnegostawu i Lublina.

11 sierpnia, święto św. Klary z Asyżu, uczestniczyliśmy w Pielgrzymce Wspólnot Regionu Lubelskiego do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Hrubieszowie, gdzie znajduje się łaskami słynący obraz Matki Bożej Sokalskiej, którym opiekują się OO. Bernardyni. Spotkanie rozpoczęło się Mszą Świętą, którą odprawił o. Jakub Chmielewski OFM – Asystent Wspólnoty Hrubieszów II. Po Mszy Świętej, w uroczystej procesji z obrazem Matki Bożej Sokalskiej do poszczególnych stacji, rozważaliśmy Siedem Radości Najświętszej Maryi Panny – tzw. Dróżki – w myśl refleksji, które przygotował o. Jakub Chmielewski OFM.

Następnie udaliśmy się do Cerkwi Prawosławnej, aby zwiedzić tę piękną, zabytkową świątynię, która znajduje się w Hrubieszowie. Następnie spacerkiem, zwiedzając przy okazji miasto, udaliśmy się do wynajętej sali na agapę. Tradycją jest, że franciszkańskie spotkania (i nie tylko) kończą się agapą bo to wspaniała okazja do wymiany doświadczeń, a przy wspólnym stole więzi wielce się zacieśniają. Śpiewaliśmy ulubione pieśni franciszkańskie i maryjne, a obecne na spotkaniu dzieci radośnie biegały, to dobry znak na nowe powołania. Tak posileni wysłuchaliśmy konferencji o. Jakuba na temat modlitwy, po której wywiązała się dyskusja, padło wiele pytań, które świadczyły o tym, że słuchano z uwagą i z zainteresowaniem.

Ponownie spacerkiem przeszliśmy do Parafii św. Mikołaja, gdzie w Kaplicy Adoracji, u stóp Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie odmówiliśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia, dziękując Bogu za piękną pogodę, radość w nas obecną oraz powołanie. Niech będzie Bóg uwielbiony w każdym z nas. W tej Kaplicy znajdują się Relikwie bł. Jana Pawła II – kropla krwi Papieża, który na pewno orędował za nami, franciszkanami.

Natomiast 7 grudnia spotkaliśmy się w Radecznicy. Dzień Wspólnot miał inny charakter, mianowicie przygotowujący do głównych uroczystości w 350 Rocznicę Objawień Świętego Antoniego z Padwy, która będzie miała miejsce 8 maja 2014 r. (wszyscy jesteśmy zaproszeni). Na początku wysłuchaliśmy historii objawień i Sanktuarium, w którym kiedyś istniało Gimnazjum i Kolegium Serafickie. Sanktuarium Świętego Antoniego w Radecznicy. Jest to jedyne miejsce na świecie, w którym objawił się św. Antoni, stwierdzone przez Władze Kościóła. Obecnie Sanktuarium opiekują się OO. Bernardyni, którzy z ogromną pieczołowitością dbają o to miejsce i kult św. Antoniego. Uroczystej Mszy Świętej przewodniczył Prowincjał Ojciec Jarosław Kania OFM, w koncelebrze odprawiali Ojcowie Ksawery Ogórek OFM – Asystent Regionu Lubelskiego, Oskar Pożdzik OFM – gwardian i proboszcz Sanktuarium oraz opiekunowie grup przybyłych na spotkanie. – Cuda istnieją i dzieją się na naszych oczach. Walczmy o cuda dla nas, Kościoła, dla naszych bliskich(...). Nie pociągniemy bliskich do Boga, jeśli sami nie będziemy blisko Boga. Jako franciszkanie jesteśmy zobowiązani do dawania świadectwa. Św. Antoni wspaniale błyszczy uczynkami dla bliźnich, uczy nas byśmy błogosławili Boga – powiedział Ojciec Prowincjał Jarosław Kania OFM. Warto te słowa zapamiętać.

Po agapie odmówiliśmy wspólnie Różaniec – Tajemnice Światła. Następnie Ojciec Prowincjał dokonał uroczystego Aktu Zawierzenia św. Antoniemu naszego Regionu, naszych rodzin i nas samych przy Relikwiach Świętego, które mogliśmy ucałować. To spotkanie różniło się od innych pogodą – potężne wichury, zaspy, zawieje i zamiecie śnieżne nie wystraszyły jednak wytrwałych i pokornych franciszkanów. Do domu wracaliśmy umocnieni, obdarzeni łaskami i wielce uradowani, pomimo takiej pogody.

Ważnym elementem w dążeniu do świętości są Rekolekcje, możliwość uczestnictwa w nich mieliśmy w tym roku w Dąbrowicy, Kodniu i Łabuniach, a uczestniczyliśmy w nich licznie. Nauki głosił Ojciec Ksawery Ogórek OFM. Dziękujemy Panu Bogu za dar wspólnych spotkań i pomimo trudności – odległości, słabości i wieku – były one dla nas źródłem radości i czasem wzrastania w wierze. Chwała Panu!

s. Wiesława Nawrocka OFS – sekretarz Regionu Lubelskiego