ORDO FRANCISCANUS SAECULARIS

strona Wspólnoty Narodowej w Polsce

Klasztor Prowincji Matki Bożej Anielskiej Braci Mniejszych
02-679 Warszawa, ul. Modzelewskiego 98a



Franciszkański Zakon Świeckich w Polsce

Region Poznański – wieści

Zapraszamy:

 

Dzień Braterstwa Franciszkańskiego Zakonu Świeckich Regionu Poznańskiego

Wspólnoty FZŚ w Bydgoszczy zorganizowały 27 maja 2023 roku Dzień Braterstwa FZŚ Regionu Poznańskiego. Miejscem spotkania była bazylika św. Wincentego a’Paulo. Tegoroczny dzień braterstwa odbywał się w wyjątkowej atmosferze, ponieważ Pierwszy Zakon Franciszkański jak i franciszkanie świeccy świętują kolejne jubileusze: w tym roku obchodzony jest jubileusz 800 lat Reguły Zatwierdzonej I Zakonu oraz jubileusz 800 lat obchodów Bożego Narodzenia w Greccio.

Region Poznański obchodzi trzydziestą rocznicę powstania, a wspólnota FZŚ przy kościele Braci Mniejszych Kapucynów w Bydgoszczy obchodzi jubileusz XXV–lecia. Asystent narodowy FZŚ w Polsce, o. Andrzej Romanowski OFMCap, świętuje jubileusz XXV–lecia święceń kapłańskich.

Siostry i bracia wspólnot miejscowych FZŚ Regionu Poznańskiego licznie przybyli na spotkanie. Słowo powitania do uczestników zgromadzonych w dniu braterstwa skierował miejscowy proboszcz, ks. Sławomir Bar CM. Swoją obecnością zaszczycił nas Ordynariusz Diecezji Bydgoskiej, ks. bp. Krzysztof Włodarczyk. Ks. biskup powitał wszystkich słowami: „Dobrze, że jesteś”.

„Dobrze, że są tu siostry i bracia, ojcowie asystenci. Gromadzimy się tutaj, aby zatrzymać się na chwilę i otworzyć serce na łaskę Bożą, wyjść na spotkanie z Panem Bogiem i drugim człowiekiem, droga franciszkańska jest dobrą formacją. Potrzebne jest nabranie ducha do dawania świadectwa przynależności do zmartwychwstałego Jezusa. On jest moim Panem, tak jak dla św. Franciszka z Asyżu, który ukochał Pana Jezusa i ukochał Kościół. Był posłuszny Panu Jezusowi. Św. Franciszek zrozumiał, na czym polega odnowa Kościoła. Jesteśmy w Kościele, Duch Święty nas uświęca i stajemy się świętymi. Jesteśmy światłem w świecie i solą, która daje iskrę wiary. Jesteśmy świadkami Chrystusa. Potrzebna jest odwaga i miłość do dawania świadectwa wiary. Jesteśmy tymi, którzy pozostają w Kościele.” Ks. biskup zachęcał do nabierania ducha. Życzył, aby św. Franciszek i św. Klara
oraz wszyscy patronowie franciszkanów wstawiali się za nami, a Duch Święty napełniał swoimi darami i umacniał w kroczeniu tą obraną drogą. Trzeba być wiernym temu charyzmatowi, on jest darem i należy się nim dzielić. Na koniec ks. biskup udzielił błogosławieństwa na radosne przeżywanie tego czasu braterstwa.

Po powitaniu ks. biskupa została odprawiona Msza św., której przewodniczył o. Kazimierz Śnieg OFMCap. Mszę św. koncelebrowali asystenci duchowi wspólnot miejscowych FZŚ Regionu Poznańskiego.

Homilię wygłosił asystent narodowy FZŚ, o. Andrzej Romanowski OFMCap., mówiąc, że homilia, którą wygłosi, będzie słowem zachęty, słowem krzepiącym w powołaniu franciszkańskim, we franciszkańskim charyzmacie, aby kroczyć Franciszkową drogą, śladami św. Franciszka. Przedstawił książkę o. Leona Veuthey OFMConv zatytułowaną Franciszkowym śladem. Przewodnik duszy wg ducha św. Franciszka, która została wydana w 1938 r. O. Andrzej dzielił się swoimi wrażeniami po przeczytaniu tej lektury, która nim wstrząsnęła. O. Leon pokazał życie św. Franciszka i wskazał, jak należy żyć, naśladując tego świętego. Nawiązując do pięciu dróg poznania Boga przez św. Tomasza z Akwinu, przedstawił pięć dróg św. Franciszka do zakochania się w Bogu.

Pierwszą z tych dróg jest wielkie odkrycie, że wszystko, co istnieje, pochodzi od Boga. To nic nowego, a jednak powinniśmy nieustanie odkrywać, że Bóg jest Ojcem, a wszystkie stworzenia to bracia i siostry. Św. Franciszek wyraża zachwyt nad Stwórcą i stworzeniem w hymnie ku czci brata słońce i wszystkich stworzeń czyli w Pieśni Słonecznej. O. Andrzej zacytował treść tego hymnu. Św. Franciszek odkrył, że Bóg jest naszym Ojcem, a my jesteśmy braćmi i siostrami. My też mamy to odkryć i żyć tym odkryciem na co dzień. Następnie o. Andrzej zacytował inną piosenkę, której treść mówi o zachwycie całym stworzeniem, a wykonywał ją zespół Arka Noego. Piosenka kończy się słowami „…a najlepiej stworzył nas”.

Jest to pierwsze odkrycie, pierwsza droga. Aby zakochać się w Bogu, potrzebne jest odkrycie, że Bóg stworzył nas dla siebie, jako skierowanych nas ku sobie. Z natury stworzenie szuka Boga. Dlaczego? Św. Augustyn mówił, że serce nie będzie spokojne, dopóki nie spocznie w Bogu. Cała natura domaga się Stwórcy, domaga się dopełnienia w Stwórcy.

O. Andrzej postawił kilka pytań: Dlaczego nie szukać Boga? Dlaczego odłączyć się od Niego? Dlaczego są ludzie, którzy odłączyli się od Boga i nie chcą mieć nic wspólnego z Bogiem?

O. Andrzej udzielił takiej odpowiedzi na pytania; ci ludzie nie odkryli jeszcze, że ich serca, ich natura pragnie Boga. W sercu człowieka są pragnienia nieskończone. Tylko Bóg może wypełnić tę otchłań pragnień nieskończonego uszczęśliwienia i miłości. Jest to druga droga, aby zakochać się w Bogu.

Ale jest jeszcze jedno odkrycie, że człowiek jest wyniesiony ponad całe stworzenie. Bóg wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem i z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów Jezusa Chrystusa. Jesteśmy przeznaczeni do miłości wiecznej, aby uwielbiać Boga, aby stać się szczęśliwymi. Według zamysłu Boga mamy być uszczęśliwieni w Bogu. W Psalmie 8 czytamy, że całe stworzenie pochodzi od Boga, a człowiek jest wyniesiony ponad całe stworzenie. Psalmista mówi: „uczyniłeś człowieka niewiele mniejszym od Aniołów, ale również niewiele mniejszym od siebie”. Człowiek nosi w sobie obraz i podobieństwo Boga. Ten człowiek tak wywyższony, uszczęśliwiony, wobec próby w raju wybrał grzech, który odsłonił, że człowiek bez Boga jest istotą niezrozumiałą dla samego siebie. Grzech jeszcze coś odsłonił. Bóg nie przestał nas kochać i to odkrycie powinno nas skłonić do powrotu do Boga, który nas stworzył, który włożył w nasze serca pragnienia nieskończonego uszczęśliwienia i nawet grzech pierworodny tego nie zmienił. Jednak okazuje się, że wszystkie dostępne środki, jakie ma człowiek w tym życiu, a więc pieniądze, układy, ekstremalne przeżycia nie nasycają pragnienia, aby być w pełni szczęśliwym. Tylko nieskończony Bóg może wypełnić to pragnienie. Jedynie w Bogu dusza znajduje spokój. Musimy odkryć na nowo, że Bóg jest naszym jedynym nasyceniem.

Św. Franciszek mówi w piątym napomnieniu: człowieku zastanów się, do jakiej godności podniósł cię Bóg. Pan Bóg stworzył cię i ukształtował według ciała na obraz umiłowanego Syna swego i na podobieństwo według Ducha. Wszystkie stworzenia, które są pod niebem, służą na swój sposób swemu Stwórcy, uznają Go i słuchają lepiej niż ty i nawet złe duchy nie ukrzyżowały Go, lecz to ty wraz z nimi ukrzyżowałeś i krzyżujesz nadal przez upodobanie w wadach i grzechach. Św. Franciszek pokazuje nam drogę, która jest naszą drogą. To jest nasze itinerarium. O. Andrzej wyjaśnił znaczenie tego dziwnego słowa. Ma ono pewną tradycję. Pierwotnie jest to nawiązanie do starożytnej literatury. Jest to gatunek literacki zapis z podróży. Ktoś odbył podróż i pozostawił zapiski z tej podróży, taki przewodnik dla następców. Właśnie św. Franciszek z Asyżu przez swoje życie zostawił nam taki przewodnik, taki zapis ze swojej podróży. My też mamy iść tą drogą, podążać za św. Franciszkiem w tych pięciu odkryciach, których on dokonał. Te odkrycia to sposoby, jak zakochać się w Bogu i jak trwać w tej miłości. Jest to dla nas wielkie wyzwanie. Dlatego prośmy Ducha Świętego, aby nas uzdolnił do tego zadania. Sami z siebie jesteśmy za słabi.

O. Leon użył takiego określenia: dźwig, winda. Człowiek jest za słaby, aby o  własnych siłach dotrzeć do Boga. Dlatego został nam Boski dźwig, Boska winda, jak mówi o. Leon, która ma nas podnieść do godności dzieci Bożych. Tą windą, tym dźwigiem jest dla nas Pan Jezus, który podnosi nas z upadku do zjednoczenia z Ojcem miłości. Pan Jezus tyle dla nas uczynił. Za chwilę przyjmiemy Go do naszych serc. Pozwólmy, aby On nas podniósł i wprowadził nas w miłość Ojca. My musimy trwać w tej miłości na wzór Pana Jezusa i św. Franciszka Dlatego prośmy Ducha Świętego o siły do pójścia tą drogą, którą przeszedł św. Franciszek, abyśmy weszli do miejsca, które jest nam przeznaczone, do nieba, do wiecznego nasycenia szczęściem, miłością i Bogiem samym, który jest jedynym nasyceniem.

Na koniec Mszy św. Siostry i Bracia Franciszkańskiego Zakonu Świeckich złożyli życzenia o. Andrzejowi Romanowskiemu z okazji jubileuszu 25 lat święceń kapłańskich. Po Mszy św. przełożona narodowa s. Emilia Nogaj przedstawiła historię utworzenia w Polsce struktur FZŚ zgodnie z postanowieniami Soboru Watykańskiego II oraz historię utworzonego wtedy Regionu Poznańskiego, którego pierwsza kapituła odbyła się 19 czerwca 1993 r.

Następnie wszyscy uczestnicy zgromadzili się przy stole, gdzie było kontynuowane braterskie spotkanie w miłej atmosferze. Był to czas na posiłek, braterskie rozmowy, dzielenie się radościami, ale i też trudnościami, które trzeba czasami przeżyć i je rozwiązać. Był też jubileuszowy tort.

Po tej biesiadzie przy stole udaliśmy się ponownie do bazyliki, gdzie odbył się koncert fortepianowy w wykonaniu dra Tomasza Gumieli, adiunkta Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Poza utworami fortepianowymi wysłuchaliśmy kilku pieśni, które zaprezentował Przemysław Baranek.

O. Alojzy Pańczak OFM wygłosił konferencję na temat przeżywanych jubileuszy w zakonie franciszkańskim, skupiając jednak się na przeżywanym w tym roku 800 leciu obchodów Bożego Narodzenia w Greccio.

Od 1971 roku rodzina franciszkańska obchodzi różne rocznice: 800 lat urodzin św. Franciszka, nawrócenie św. Franciszka, 800 lat zatwierdzenia zakonu św. Franciszka, 800 lat istnienia zakonu św. Klary, 800 lat odpustu w Porcjunkuli, potem było świętowanie spotkania św. Franciszka z sułtanem. Dwa lata temu przeżywaliśmy 800 lat istnienia FZŚ zwanego III Zakonem Franciszkańskim. Historia powstania III Zakonu związana jest z ukazaniem się w 1221 r. dokumentu zwanego Memoriale Propositi, który był dokumentem regulującym życie świeckich naśladowców św. Franciszka z Asyżu. O. Alojzy wspomniał o zorganizowanej konferencji naukowej w Gnieźnie z okazji tego jubileuszu, w czasie której 18 naukowców przedstawiło swoje badania, dotyczące istnienia III Zakonu św. Franciszka na ziemiach polskich. Owocem tej konferencji jest książka „800 lat FZŚ na ziemiach polskich”. O. Alojzy podkreślił, że ta publikacja ukazała się szczęśliwie w tym roku także dzięki Siostrom i Braciom.

W tym roku I zakon franciszkański obchodzi 800 lat zatwierdzenia Reguły. W 1209 roku św. Franciszek otrzymał od papieża Innocentego III ustne zatwierdzenie zakonu. Wiedział jednak, że tę rzeczywistość trzeba uregulować prawnie. Dla Franciszka było jasne, że reguła dla zakonu to życie wg Ewangelii. Kościół jednak wymagał dokumentu. Dlatego św. Franciszek przystąpił do redagowania reguły przy pomocy braci, którzy znali prawo, jak np. br. Leon. Na miejsce pisania reguły wybrał św. Franciszek Fonte Colombo. Reguła została zatwierdzona 29 listopada 1223 r. Fonte Colombo stało się symbolem franciszkańskiej góry Synaj, tam gdzie Mojżesz otrzymał od Boga prawo. To miejsce stało się też górą błogosławieństw. Fonte Colombo położone jest w dolinie lateńskiej i w tej dolinie bracia mieli swoje pustelnie, klasztory w Rieti, w Forest i w Greccio. Te klasztory znajdowały się w odległości ok. 30 km. I tam w Greccio w 1223 r. św. Franciszek urządził jasełka, czyli pierwsze plastyczne przedstawienie Bożego Narodzenia. Pierwszy biograf św. Franciszka Tomasz Celano opisał to wydarzenie w 1228 r. na potrzeby kanonizacji Franciszka.

Dlaczego zrodziła się idea przedstawienia Bożego Narodzenia w taki sposób? Św. Franciszek chciał zachować Ewangelię, naśladować Jezusa Chrystusa i medytować tajemnicę wcielenia Syna Bożego, uniżenie Syna Bożego.

Rozważanie tej tajemnicy uplastycznił św. Franciszek na trzy lata przed swoją śmiercią. Franciszek prosił Jana, właściciela tego terenu o przygotowanie żłobu, osła i wołu. Z tego wynika, że św. Franciszek nie brał bezpośredniego udziału w przygotowaniu tego wydarzenia. Motywacją dla św. Franciszka było ukazanie braków, jakie towarzyszyły narodzeniu Syna Bożego, który został położony w żłobie na sianie w towarzystwie osła i wołu. Uczestnikami tej niezwykłej Mszy św. i tej scenerii byli bracia zwołani z okolicznych klasztorów znajdujących się w tej dolinie oraz mężczyźni i kobiety, którzy przyszli z pochodniami i świecami. Przybył św. Franciszek jako diakon, odczytał Ewangelię. Obecny był też kapłan, który sprawował Mszę św. Przygotowano żłób, siano, wołu i osła, urządzony był ołtarz, przy którym kapłan odprawiał Mszę św., w czasie której św. Franciszek wygłosił kazanie. W tamtych czasach nie było zwyczaju głoszenia kazań w czasie Mszy św. Dla św. Franciszka Boże Narodzenie było najważniejszym z wszystkich świąt. Franciszek uważał, że Boże Narodzenie nie może być dniem pokuty, postu, ale ma być dniem radości. Tomasz Celano pisze, że św. Franciszek rozważał nędzę, jaka w ten dzień otaczała Dziewicę Maryję. W górnej bazylice św. Franciszka w Asyżu są freski Giotta przedstawiające Boże Narodzenie w Greccio i powstały one ok 1275-1279 r.

Obecny papież Franciszek odbył pielgrzymkę do Greccio 1 grudnia 2019 r. Owocem tej pielgrzymki jest list apostolski „Admirabile signum”. W tym liście papież nawiązuje do tradycji, którą zna z dzieciństwa. Tą tradycją jest budowanie żłóbka w domu. W krajach śródziemnomorskich, jak we Włoszech, Francji, Hiszpanii budowano w adwencie żłóbki i było to stałym elementem życia rodzinnego. W tym liście papież wymienia postacie, które znajdują się w żłóbku i tworzą jego krajobraz. Ale żłóbek ożywia położone w nim dzieciątko Jezus. Jezus Chrystus jest najważniejszy. Wszyscy gromadzą się wokół Niego. Papież kończy ten list następującymi słowami: „W szkole świętego Franciszka otwórzmy serce na tę prostą łaskę, pozwólmy, aby z zadziwienia zrodziła się pokorna modlitwa: nasze „dziękuję” Bogu, który zechciał dzielić z nami wszystko, aby nas nigdy nie zostawić samymi.

Dzień Braterstwa zakończył się odmówieniem koronki do Miłosierdzia Bożego. Przełożona narodowa s. Emilia Nogaj oraz przełożony Regionu Poznańskiego br. Marek Bezler podziękowali s. Jolancie Bogdanów, s. Grażynie Sadurskiej i wszystkim siostrom i braciom wspólnot bydgoskich FZŚ za wspaniale przygotowanie Dnia Braterstwa oraz złożyli życzenia wspólnocie FZŚ przy kościele Braci Mniejszych Kapucynów w Bydgoszczy z okazji jubileuszu XXV lecia istnienia tej wspólnoty. Z okazji dnia braterstwa wspólnoty bydgoskie opracowały i wydały broszurkę, która zawiera historię Regionu Poznańskiego FZŚ, opracowaną przez s. Emilię Nogaj oraz historie pięciu wspólnot FZŚ w Bydgoszczy, opracowane przez s. Jolantę Bogdanów, s. Irenę Sapalską i s. Grażynę Sadurską.

Zebrani asystenci duchowi udzieli błogosławieństwa na rozesłanie.

Wyrażamy przede wszystkim wdzięczność Panu Bogu, że obdarzył nas łaską i błogosławieństwem na przeżycie tego spotkania. Dziękujemy Siostrom i Braciom wspólnot FZŚ w Bydgoszczy za przygotowanie dnia braterstwa, za obecność ks. Biskupa Krzysztofa Włodarczyka oraz asystentów duchowych FZŚ.

Dziękujemy o. Andrzejowi Romanowskiemu za wygłoszoną homilię, o. Alojzemu Pańczakowi za konferencję, wszystkim Siostrom i Braciom za liczny udział w tym wydarzeniu. Dziękujemy za prezenty, którymi zostali obdarowani wszyscy uczestnicy. Wszyscy zostali ubogaceni duchowo i intelektualnie, napełnieni Bożą mocą i radością franciszkańską.


s. Emilia Nogaj OFS

 

 

Dzień skupienia wspólnoty FZŚ

Reguła FZŚ wzywa franciszkanów świeckich do braterstwa. Mają zadanie budować świat bardziej braterski i ewangeliczny, aby urzeczywistniało się Królestwo Boże.

Dla realizacji tego zadania organizowane są różne formy formacji dla franciszkanów świeckich.

Jedną z takich form jest dzień skupienia. Wspólnota FZŚ we Wronkach wzięła udział w Dniu Skupienia, który odbył się 29 kwietnia 2023 roku. Wspólnota wybrała na miejsce skupienia kaplicę sióstr Klarysek w Pniewach.

Siostry przyjęły propozycję wspólnoty i umożliwiły skorzystanie z ich domu.

Siostry i bracia zgromadzili się w kaplicy sióstr Klarysek i rozpoczęli to spotkanie odmówieniem Jutrzni.

Następnie została odprawiona msza św., którą celebrował ks. Stanisław proboszcz z Dusznik.

W tym dniu Kościół obchodził święto św. Katarzyny ze Sieny.

Dlatego w homilii ks. Stanisław przedstawił tę wielką świętą, która została ogłoszona doktorem Kościoła.  Nikt nie podważy tej prawdy, że niezwykłym pokornym sługą Pana Boga był w XII wieku św. Franciszek, czyli o dwa wieki wcześniej od patronki tego dnia. Jest wiele cech, które ich łączy, a jedną z nich są stygmaty. Zależało tym świętym na odnowie Kościoła, aby została odnowiona miłość do Kościoła. Mamy być  świadomi tego, że Kościół jest zarówno święty jak i grzeszny. Świętość Kościoła jest ukryta jak nasza dusza w ciele, która jest niewidoczna a ożywia ciało. Potrzebna jest jedność, ponieważ społeczeństwo jest podzielone.

Święta Katarzyna jest niezwykłą postacią. Urodziła się 15 marca 1347r. w Sienie a zmarła w wieku 33 lat w Rzymie. W wieku 7 lat złożyła ślub czystości i odmówiła ojcu pójście za mąż. Jej życie stawało się niezwykle ciekawe. Kiedy Pan Bóg kogoś powołuje do odpowiednich zadań, to udziela potrzebnych łask, które pomagają w realizacji powołania. Chcemy zwrócić uwagę, jak ona walczyła o świętość Kościoła. Czas w którym żyła Katarzyna, był bardzo trudny. Jest to jedna z ciemniejszych kart Kościoła, ponieważ przez ponad 60 lat papieże rezydowali na południu Francji w Awinionie.

Naukowiec Ksawery Kraus określił życie Katarzyny jako jeden z największych cudów w historii. Papież Paweł VI w 1970 roku  ogłosił ją doktorem Kościoła. Była wybitnym światłem w Kościele. Mając wewnętrzny dar od Boga, zaczęła się duchowo mocna zbliżać do Pana Jezusa. Żyła w samotności a wieku 18 lat wstąpiła do tercjarek św. Dominika. Opiekowała się chorymi na dżumę. Mimo młodego wieku stała się cenioną doradczynią książąt i dostojników Kościoła. Jej ogromną zasługą jest to że swoją determinacją i świętością zabiegała o jedność Kościoła i powrót papieży do Rzymu.

Katarzyna miała też swoich przeciwników, którzy krytykowali jej działania, oczerniali ją. Kiedyś spotkała biedaka i okryła go swoim płaszczem. Takie jej zachowanie spotkało się z krytyką, ponieważ w tamtych czasach nie przystało, aby kobieta  chodziła bez płaszcza. Na tą krytykę spokojnie odpowiedziała: ”Wolę, aby mnie raczej widziano bez płaszcza niż bez miłości”. Często towarzyszyła skazanym prowadzonym na egzekucję. Była z nimi do ostatniej chwili. Aż do śmierci ukrywała otrzymana stygmaty. W ostatnich latach życia przyjmowała tylko komunię św. Umierając powiedziała:” bądźcie pewni, że jedyną przyczyną mojej śmierci jest pożerający mnie ogień miłości do Kościoła. Zmarła 29 kwietnia 1380r. Jest jedną z niewielu świętych, których ciała się nie rozłożyły. Chociaż nie umiała pisać  ani czytać, pozostawiła po sobie 381 listów, które dyktowała skrybom. Te listy są absolutnym świadectwem teologii mistycznej. Skąd u Katarzyna taka odwaga i mądrość? Był to owoc łaski Bożej, jej absolutna bliskość i intensywny kontakt z Panem Bogiem. Jej mądrość i prostota oznaczają zaufanie Panu Bogu. Prowadziła intensywne życie modlitewne i doświadczała kontaktu z Panem Jezusem. Wszyscy, którzy patrzyli na jej postępowanie, byli zachęceni do właściwego postępowania. Wzywała do zakończenia sporów. Pewna mieszkanka Sieny pałała nienawiścią do św. Katarzyny. Katarzyna nie zrażała się tym i jej usługiwała gdy była w potrzebie. W czasie  trwającej trzy dni agoni tej mieszkanki, Katarzyna modliła się o miłosierdzie Boże dla niej. Jeszcze przed śmiercią zaczęła się uśmiechać z wdzięcznością i dziękować tercjarce, która swoją pokorą i modlitwą pomogła jej odrzucić niewłaściwą postawę i otworzyć się na Boże miłosierdzie.

W dzisiejszym pierwszym czytaniu św. Jan przypomniał nam, że wszyscy jesteśmy grzesznikami. Ale jednocześnie przekazuje nam dobrą nowinę, jeśliby ktoś zgrzeszył to mamy rzecznika naszej obrony czyli tego, który mówi w imieniu Boga, a jest nim Jezus.

I my żyjemy w niełatwych czasach. Nasze czasy są dla nas wyzwaniem. Pan Bóg wyposażył nas w konkretne powołanie, uzdolnienia i uznał, że ten czas jest czasem zdobycia świętości i dzielenia się tym z tymi osobami, które są obok nas, żyją w naszych rodzinach, w pracy.

Słyszymy ze smutkiem o skandalach w Kościele, ale to nie oznacza, że mamy się obrazić na Kościół, odejść z Kościoła. Mamy tak jak św. Katarzyna walczyć o Kościół,  odczuwać więź z Kościołem oraz zabiegać o nawrócenie ludzi.

Pan Jezus mówi w Ewangelii:b”przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście utrudzeni, obciążeni i weźcie moje jarzmo". To jest trud, ale też prowadzenie. Wiemy jednak, że ten kierunek jest właściwy, łódź Piotrowa płynie na drugi brzeg życia. Zdarzają się sztormy i burze, ale Jezus jest w tej łodzi obecny.

My otrzymaliśmy większą łaskę zrozumienia, czym jest Kościół i kim jest Pan Bóg.

Może chcielibyśmy usunąć z naszej drogi ludzi pogubionych, którzy nam nie odpowiadają. Lecz powinniśmy najpierw mocniej uświęcić siebie a potem przez swoją osobistą pokutę uświęcić tych ludzi, tak jak czyniła św. Katarzyna. Pan Jezus umarł za wszystkich.

Droga pokory często nie jest łatwa, ale jest to droga bezpieczna, bo wskazana przez Pana Boga. Przykład tego dał nam Pan Jezus. Święta Katarzyna mówiła, że drzewo miłości rośnie jedynie z gleby pokory. A czym jest pokora? Fundamentem pokory jest prawda. O. Pio był twardy i wielu się tym gorszyło. Ale on był pokorny przez prawdę i dobro.

Nikt z nas nie jest ideałem. Jesteśmy słabi i grzeszni, popełniamy błędy. Pokora pozwala nam dostrzec własną słabość i przez to otworzyć się na dobro i miłosierdzie Boże. Możemy podnieść się z naszych upadków, nawrócić się. Naszym zadaniem jest tworzyć jedność w Kościele, budować ten Kościół tu i teraz tak, jak Katarzyna w XIV wieku.

Tworzymy tę wspólnotę, ale siłą jest Jezus. On nas uświęca a Jego krew nas oczyszcza z każdego grzechu. To zderzenie naszej słabością z dobrocią i miłością Boga sprawia, że Kościół jest wciąż na drodze przemiany i tak będzie do końca. Nie możemy oczekiwać, że tu na ziemi osiągnie on doskonałość. My jego członkowie musimy nieustannie do niej dążyć podejmując wszystkie możliwe wysiłki i ten wysiłek, który nam teraz towarzyszy. Dzięki temu Kościół i świat stanie się lepszy a my przygotowujemy się jednocześnie do życia w łączności z Panem Bogiem i z tymi wielkimi świętymi, których dziś wspominamy. Ks. Stanisław na koniec homilii zachęcał nas do przyjęcia zaproszenia do budowy wspólnoty Kościoła. Nie można się załamywać w tej duchowej pracy, ale ruszać do działania przy wsparciu świętych.

Najpierw wzmocniliśmy się duchowo przez modlitwę, wysłuchanie Słowa Bożego, homilii ks. Stanisława i przyjęcie Pana Jezusa w komunii świętej. A teraz przyszedł czas na braterskie spotkanie przy stole w Sali domu sióstr Klarysek. Przy poczęstunku dzieliliśmy się radością z tego spotkania, dzieliliśmy się swoimi doświadczeniami w życiu duchowym i codziennym wypełnianiu swoich obowiązków. Była też możliwość na krótkie rozmowy z kilkoma siostrami Klaryskami.

Potem przyszedł czas na wysłuchanie konferencji formacyjnej, którą przygotował i wygłosił ks. Stanisław.

W konferencji mówił o Eucharystii. Zaczerpnął kilka myśli z Encykliki św. Jana Pawła II o Eucharystii.

Mówił także o przeżywaniu  Eucharystii przez  św. Ojca Pio oraz przytoczył w nagraniu pięć rzeczy o Eucharystii, które Pan Jezus powiedział do Siostry Faustyny.

Św. Jan Paweł II w pierwszym rozdziale Encykliki o Eucharystii pisze takie słowa: ”Pan Jezus tej nocy, w której był wydany ustanowił ofiarę Eucharystyczną ze swojego Ciała i swojej Krwi.”

Słowa św. Pawła przypominają nam dramatyczne okoliczności, w których narodziła się Eucharystia. Zawiera ona opis męki i śmierci Pana Jezusa. Eucharystia jest sakramentalnym uobecnieniem męki i śmierci Pana Jezusa. Jest ofiarą krzyża, która trwa na wieki. Kościół otrzymał Eucharystię od Chrystusa  nie jako jeden z wielu cennych darów, ale jako dar największy. Jest to dar Pana Jezusa z samego siebie, z własnej osoby w jej świętym człowieczeństwie, jak też dar Jego zbawienia. Ofiara ta ma do tego stopnia decydujące znaczenie dla zbawienia nas ludzi, ponieważ Jezus złożył ją i wrócił do Ojca pozostawiając nam środek umożliwiający nam uczestnictwo w tej ofierze, tak jakbyśmy byli w niej obecni. W ten sposób każdy wierny może w niej uczestniczyć i korzystać z jej niewyczerpanych owoców .Eucharystia jest wspomnieniem i uobecnieniem tajemnicy Golgoty i zmartwychwstania Pana. Święty Paweł pisał, że Pan Jezus tą ofiarą zburzył dotychczasowy mur wrogości pomiędzy człowiekiem a człowiekiem. Mur wrogości został zniszczony. Eucharystia przez swój ścisły związek z ofiarą na Golgocie jest ofiarą w pełnym sensie. Nie tylko w sensie ogólnym, gdyż nie chodziło o zwykłe ofiarowanie się Chrystusa jako pokarm dla wiernych, ale jest to dar miłości i posłuszeństwa aż po ostatnie tchnienie. Jest przede wszystkim darem dla Ojca. Pan Jezus mówi: ”Ojcze, wysławiam Cię.

Na początku każdej naszej modlitwy należy uwielbić Pana Boga, podziękować Panu Bogu, a potem przedstawić nasze intencje. Ofiara, którą Pan Jezus złożył Ojcu jest zadośćuczynieniem za brak jedności w ludziach. Pan Jezus ustanowił jedność w Kościele. Wszystkie ludy i narody mogą należeć do tego Kościoła. Każdy może się włączyć do wspólnoty Kościoła i podtrzymywać tą jedność. Przez Eucharystię jesteśmy ukierunkowani na wieczność. Jesteśmy zjednoczeni z Kościołem zbawionych. Pan Jezus w Eucharystii zostawia nam Siebie jako największy dar. Św. Ignacy Antiocheński określał chleb Eucharystyczny jako lekarstwo nieśmiertelności. Kto jest tutaj na ziemi złączony z Panem Jezusem w komunii, odrzuca wszystkie formy grzechu i staje się nośnikiem jedności. Nie tylko każdy z nas przyjmuje Chrystusa, ale Chrystus przyjmuje każdego z nas, jakim jest. Zacieśnia więzy przyjaźni z nami. My dzięki Panu Jezusowi jesteśmy Jego przyjaciółmi. Żyjemy dzięki Niemu. Pan Jezus mówi: ”kto mnie spożywa, będzie żył” Jednocząc się z Chrystusem stajemy się znakiem i narzędziem zbawienia poprzez Chrystusa, solą świata dla odkupienia wszystkich. Słowa Pana Jezusa są wciąż żywe i aktualne. Misją naszą jest zjednoczyć się z Panem Bogiem i z bliźnimi. Spotykamy ludzi, którzy mówią, że Ewangelia nie jest na obecne czasy. Dlatego ludzie stawiają życzenia, aby Ewangelia i Kościół dostosowały się  do tych obecnych czasów. To jednak my mamy dostosować się do ewangelii a nie odwrotnie. To słowa Boga jest niezmienne i prawdziwe. Bóg nad wszystkim czuwa. Jedność z Panem Jezusem oznacza całkowite poddanie się i zgodę na to, aby przez Eucharystię budować Kościół w którym żyjemy. Wzrastać w jedności z Chrystusem możemy poprzez adorację Najświętszego Sakramentu. Trwanie przed Najświętszym Sakramentem tworzy jedność z Panem Jezusem.

Święty Ojciec Pio budował jedność z Panem Bogiem na dwóch fundamentach. Pierwszy fundament to Eucharystia, którą przeżywał jak nikt inny, a drugi fundament to jednanie ludzi z Bogiem .Jedno wynikało z drugiego. Konfesjonał i ołtarz to dwa filary, które tworzyły więź O. Pio z Panem Jezusem.

Dzieje się często tak, że osoby, które są blisko Pana Boga nie są zrozumiane przez świat. Św. Katarzyna i św. O. Pio nie byli zrozumiani, krytykowani, wręcz atakowani przez tych ludzi, którzy byli daleko od Pana Boga. Jednym z takich zagorzałych przeciwników O. Pio był dr Francesco Ricardi. On przez wiele lat atakował O. Pio, drukował oszczercze artykuły o Ojcu Pio, a nawet zamieszkał niedaleko klasztoru. Ale godzina odwetu nadeszła niespodziewanie. Dr Ricardi poważnie zachorował i na leczenie było już za późno. Doktor Ricardi odrzucił odwiedziny miejscowego proboszcza. Stwierdził, że tylko O. Pio może go wyspowiadać. Jednak wątpił w to, czy O. Pio zechce to uczynić za względu na to, że on mu tyle naubliżał. Kiedy do O. Pio ta wiadomość doszła on wyruszył natychmiast do chorego doktora Ricardi zabierając z sobą wiatyk. Gdy wszedł do jego domu, uśmiechnął się a zdumiony doktor nie wiedział, co ma powiedzieć. Prosił tylko  O. Pio o przebaczenie. Rozpoczęła się spowiedź a następnie długa rozmowa. Po kilku dniach doktor Ricardi wyzdrowiał i wszędzie rozgłaszał o swoim nawróceniu. Stał się jeszcze bardziej oddanym lekarzem dla swoich pacjentów.

Jedność z Panem Bogiem jest gwarantem większych możliwości, aby innych ludzi przyprowadzić  do Pana Boga. Nie zawsze będzie to takie spektakularne nawrócenie. Spotykamy  ludzi, z którymi nie raz trudno rozmawiać o sprawach Bożych. Ale nie można unikać tych rozmów i  zniechęcać się.

Na tym polega pokora. Ona jest prawdą, jest przyznaniem się do tego, że jesteśmy grzeszni, słabi. Istotą naszego postępowania jest to, abyśmy zjednoczeni z Panem Bogiem próbowali tych oddalonych od Pana Boga do Niego przyprowadzić.

Wysłuchaliśmy nagrania, jak O. Pio przeżywał Eucharystię.

O. Pio zdawał sobie bardzo dobrze sprawę, co to jest Eucharystia i co dzieje się na ołtarzu. Dlatego był zawsze głęboko poruszony i mówił, że nie  czuje się godny odprawiać Najświętszą Ofiarę. Płakał z tego powodu, drżał, każdy krok sprawiał mu ból, uginał się pod jakimś niewidzialnym ciężarem. Mimo wielkiego cierpienia, msze święte celebrował wiele godzin. Na zarzuty, że za długo celebruje ten sakrament odpowiadał: „Pan wie, że chcę odprawiać msze św. jak inni to czynią, ale nie zawsze potrafię. Są takie chwile, że nie mogę iść naprzód, czuję że upadłbym, gdybym się nie zatrzymał”.

Oto siedem myśli O. Pio o Eucharystii:

Pan Bóg w Eucharystii składa nam pocałunki miłości, przyjmujmy komunie św. z wielką wiarą i miłością. W tych tak trudnych czasach panującej bezbożności najbezpieczniejszym środkiem uchronienia się przed chorobą zakaźną jest wzmacnianie się pokarmem eucharystycznym. Każda msza św. w której się dobrze, pobożnie uczestniczy jest przyczyną cudownych działań w naszej duszy, obfitych łask duchowych i materialnych, których my sami nie znamy. Dla osiągnięcia tego celu nie marnuj tego skarbu, ale go wykorzystaj, wyjdź z domu i uczestnicz we mszy św. Świat mógłby istnieć bez słońca, ale nie bez Eucharystii.

Póki nasze sumienie nie jest obciążone ciężką winą, nie należy przestawać przyjmować komunii św. Niegodni Jezusa jesteśmy my wszyscy, ale On nas zaprasza, to On tego chce. Upokorzmy się przed Nim, przed Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie, wzbudzaj święte uczucia, rozmawiaj z nim, trwaj w objęciach Umiłowanego. Obawiam się, że nie zdołam zatrzymać Pana Jezusa w wąskiej przestrzeni mego serca.”

Konferencja zawierała też słowa Pana Jezusa przekazane św. Siostrze Faustynie. Siostra Faustyna dostrzegała miłosierdzie Boga w każdym sakramencie, najwięcej pisała o dobroci Jezusa, który został z nami w sakramencie Eucharystii. Pan Jezus pouczał siostrę Faustynę o Swojej obecności w sakramencie ołtarza.

Oto słowa zapisane przez siostrę Faustynę w jej Dzienniczku:

„W pewnej chwili miałam wątpliwości i nie przystąpiłam do komunii świętej. Cierpiałam bardzo. Wtedy stanął Jezus przy mnie i rzekł mi: córko moja! Nie opuszczaj komunii świętej, chyba tylko wtenczas, że wiesz, że upadłaś ciężko, poza tym niech cię nie powstrzymują żadne wątpliwości, drobne twoje usterki znikną w Mojej miłości. Zasmucasz mnie bardzo, kiedy opuszczasz mnie w komunii świętej.

W innym miejscu mówi Pan Jezus do siostry Faustyny:” Serce moje jest przepełnione miłosierdziem dla dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. Ja jestem dla nich najlepszym Ojcem. To dla nich wypłynęła krew i woda, jako z krynicy przepełnionej miłosierdziem. To dla nich mieszkam w tabernakulum, jako król miłosierdzia pragnę obdarować dusze łaskami, ale one nie chcą je przyjąć, są dusze w świecie żyjące, które mnie szczerze kochają, w ich sercach przebywam z rozkoszą, ale jest ich nie wiele.

Fragment 699 z Dzienniczka siostry Faustyny:

pewnej chwili usłyszałam te słowa: córko Moja, mów światu całemu o niepojętym miłosierdziu Moim. Pragnę, aby święto miłosierdzia 377 było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego; która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar; w dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski; niech się nie lęka zbliżyć do mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat

Fragment 954:

Dziś po Komunii św. powiedział mi Pan: córko Moja, rozkoszą Moją jest łączyć się z tobą, największą chwałę oddajesz Mi, kiedy się poddajesz woli Mojej, a na siebie ściągasz przez to morze błogosławieństwa. Nie miałbym w tobie szczególniejszego upodobania, gdybyś nie żyła wolą Moją.

Te przykłady z życia św. O. Pio i św. Siostry Faustyny mają nas utwierdzić w przekonaniu, że naszym zadaniem jest trwać w zażyłej relacji z Bogiem. Dzięki temu dokonują się rzeczy wielkie. Może naocznie nie będziemy tego widzieć. To co łączy św. Franciszka, św. Katarzynę i św. O. Pio, to obecność znaków Chrystusowych na ciele. My ich nie mamy. Nie wiemy jednak, czy nie możemy tego doświadczyć. Jedno jest pewne, że każdy wypełniając swoje życiowe powołanie, nie może zapomnieć o szczególnym zadaniu jakim jest cementowanie Kościoła a nie rozrywanie, burzenie,  niszczenie przez zło. Należy jednoczyć Kościół, a tym zwornikiem jest Jezus obecny w nim w komunii św. Nie bójmy się przyjmować komunii św. z naszymi małymi uchybieniami, mówił ks. Stanisław.

Mamy tamować rany i pęknięcia, które się wciąż odnawiają i będą się odnawiać, bo zło nie śpi. Ono ciągle chce nas podzielić i odwieść od jedności z Panem Bogiem.

Mamy starać się, aby Pan Jezus był zawsze obecny w nas, a my w Nim.

Papież Jan Paweł II w Encyklice o Eucharystii przestrzegał też przed niegodnym przyjmowaniem komunii świętej.

Św. Jan Chryzostom powiedział” niech przeto człowiek baczy na siebie spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha”. Papież wzywał, aby nie zbliżać się do tego stołu z nieczystym i skażonym sumieniem. Takie dotykanie Ciała Pana nie może nazywać się komunię lecz wyrokiem., niepokojem i powiększeniem kary. To dotyczy grzechu śmiertelnego. Ks. Stanisław zwracał uwagę, aby mieć wyczucie, nie popadać w skrajności.

Konferencję zakończył  słowami zachęty. Powiedział” budujmy ten Kościół, wierzmy w Kościół Chrystusowy i w to, że mogę przyczynić się to większej jedności dzięki bliskości z Panem. Niech nas zło, słabości i grzechy i ten podział, który widzimy w naszym Kościele nie zrażają. Może kiedyś tam w wieczności zobaczymy, ile nasz mały post, nasze umartwienia przyczyniły się do nawrócenia kogoś, może na innym kontynencie. Trwajmy więc w jedności. Niech św. O. Pio nas w tym umacnia.

Na zakończenie ks. Stanisław udzielił nam błogosławieństwa relikwiami św. O. Pio.

Po konferencji wróciliśmy do kaplicy na adorację Najświętszego Sakramentu.

Trwaliśmy w ciszy, wielbiąc Pana obecnego w Najświętszym  Sakramencie, dziękując za Jego obecność i miłość. Zawierzaliśmy też Panu nasze troski i różne intencje.

Wyrażamy wdzięczność Panu Bogu, że obdarzył nas łaska przeżycia tego dnia skupienia.

Dziękujemy ks. Stanisławowi za podjęcie się trudu przygotowania i wygłoszenia homilii oraz konferencji formacyjnej. Dziękujemy Siostrom Klaryskom za ich życzliwość, gościnność ,że otwarły swoje serca  i swój  dom na przyjęcie nas.

Dziękujemy br. Adamowi i br. Piotrowi za zorganizowanie dnia skupienia.

Ubogaceni duchowo i intelektualnie, pełni Bożej mocy, radości, pokoju wróciliśmy do naszych domów.

Był to dla nas bardzo cenny czas.

 

Komunikat nr 4/19 z dnia 5 października 2019 r.

Drogie Siostry! Drodzy Bracia!
5 października 2019 r. obradowała w klasztorze Ojców Franciszkanów OFM w Poznaniu Rada Regionu Poznańskiego. Po spotkaniu Rady Regionu odbyło się spotkanie formacyjno-braterskie dla przełożonych wspólnot miejscowych.

Spotkanie rozpoczęło się Mszą świętą, sprawowaną przez trzech asystentów regionalnych: o. Alojzego Pańczaka OFM, o. Jerzego Marć OFMCap oraz o. Albina Sobczyńskiego OFMConv.

Homilię wygłosił o. Alojzy na temat misji Kościoła w świecie. Papież Franciszek ogłosił październik nadzwyczajnym miesiącem misyjnym. Przypada właśnie 100. rocznica wydania listu przez papieża Benedykta XV w sprawie misji. Papież podkreślał w tym liście potrzebę kształcenia i wyświęcania miejscowych kapłanów i konsekrację biskupów. Niestety uważano, że społeczeństwa w krajach misyjnych nie są jeszcze do tego kształcenia dojrzałe. Gdy w Europie zaczęły zamierać klasztory np. w Hiszpanii, to powstały problemy na misjach. Brak było miejscowego duchowieństwa, które mogłoby zastąpić misjonarzy z Europy. Gdy rozwiązano w Europie Zakon Jezuitów, nastąpił upadek misji w Ameryce Południowej. Po rewolucji na Kubie wysłano z tego kraju wszystkich misjonarzy do Europy.

Świętego Franciszka zainspirowały słowa z Ewangelii o rozesłaniu uczniów przez Pana Jezusa. On tego właśnie pragnął, aby pójść i głosić Ewangelię. Nie chciał żyć tylko dla siebie, ale dla innych. Podejmował wyprawy misyjne. W 1219 roku w czasie kapituły zakonnej tworzy św. Franciszek cztery grupy misyjne. Pierwsza grupa udaje się do Hiszpanii, druga grupa wyrusza do Tunisu. Niestety obie te wyprawy kończą się niepowodzeniem. Trzecia grupa przybywa do Syrii pod kierunkiem brata Eliasza i odnosi największe powodzenie. Powstaje tam nawet prowincja franciszkańska. Czwarta wraz z św. Franciszkiem udała się na granice Egiptu i tam chce św. Franciszek głosić Ewangelię. Spotyka się z sułtanem, próbuje go nawrócić, nie nawraca go jednak, ale zdobywa jego sympatię.

My jesteśmy powołani do wspierania misji przez modlitwę, przez szerzenie idei misyjnych oraz możemy wspierać misje materialnie

Po mszy świętej odbyło się spotkanie formacyjno-braterskie, w którym uczestniczyli przełożeni oraz odpowiedzialni za formację z 19 wspólnot miejscowych (bez przedstawicieli wspólnot z Bydgoszczy Fary, Czarnkowa, Gniezna, Leszna, Lipna, Miejskiej Górki i Piechcina).

O. Alojzy Pańczak OFM wygłosił konferencję, której tematem było „Apostolstwo misyjne”. Kontynuował kwestie, które poruszył już w homilii. Mówił o misyjności Kościoła, co jest związane z poleceniem Chrystusa do głoszenia słowa Bożego wszystkim ludziom. Głosiciele Ewangelii wysłani przez Kościół mają za zadanie głoszenie Ewangelii, zakładanie Kościołów wśród narodów i grup społecznych jeszcze nie znających Chrystusa. III Zakon w swojej przeszłości przyczyniał się do kształtowania wspólnot chrześcijańskich w krajach misyjnych. Papież Pius XI pragnął, aby tercjarze włączyli się do apostolstwa modlitwy, które jest potrzebne misjonarzom.

Konferencja jest załączona do komunikatu.

S. Emilia Nogaj uczestniczyła w spotkaniu formacyjnym dla odpowiedzialnych za formację w regionach, które odbyło się w Centrum Franciszkańskim w Warszawie. S. Emilia zdała relację z tego spotkania, w czasie którego zostały wygłoszone następujące konferencje:

  • Życie we wspólnocie - s. Janina Iwanicka OFS – radna ds. formacji w Radzie Narodowej FZŚ,
  • Rola wspólnoty miejscowej w inspirowaniu do apostolatu – o. dr hab. Zdzisław Gogola OFMConv,
  • Dialog, umiejętność rozwiązywania problemów we wspólnocie - o. Nikodem Sobczyński OFM,
  • Święta Klara jako wzór miłości we wspólnocie – prezentacja multimedialna, przygotowana przez o. Andrzeja Romanowskiego OFMCap.

S. Emilia Nogaj zdała również relację z przebiegu kapituły narodowej FZŚ, w której uczestniczyła wraz z s. Joanną Szelągowską (relacja z kapituły w załączeniu).

Poinformowała o wyborze swojej osoby na przełożoną narodową FZŚ w Polsce oraz o wyborze s. Joanny Szelągowskiej na sekretarza Rady Narodowej FZŚ. W wyniku tej sytuacji s. Emilia Nogaj musiała zrezygnować z funkcji przełożonej regionu poznańskiego.

Przełożonym Rady Regionu został dotychczasowy zastępca br. Marek Bezler.

S. Emilia Nogaj wyraża wdzięczność Ojcom asystentom: o. Alojzemu, o. Jerzemu i o. Albinowi za ich posługę i wsparcie duchowe oraz dziękuje wszystkim Siostrom i Braciom za braterską atmosferę w czasie odbywanych spotkań formacyjnych, w czasie wizytacji i kapituł we wspólnotach, które odwiedziła.

Zachęca Siostry i Braci do dalszego pogłębiania wiary, duchowości franciszkańskiej i dawania świadectwa życia Ewangelią na wzór św. Franciszka.

W imieniu Rady Regionu i wszystkich wspólnot podziękowanie za pięcioletnią ofiarną posługę przełożonej regionalnej złożyli s. Jadwiga i br. Jerzy. S. Emilia w swej służbie na rzecz Regionu była wzorem prawdziwej franciszkańskiej postawy, z radością wypełniając swoje zadania i chętnie uczestnicząc w licznych wizytacjach i kapitułach we wspólnotach. Dzięki Jej inicjatywie narodziły się rekolekcje „w drodze”, połączone z ogólnopolską pielgrzymką franciszkanów świeckich do Częstochowy, które na dobre wpisały się w formację duchową Regionu. W kontaktach z siostrami i braćmi oraz z Ojcami Asystentami s. Emilia kierowała się zawsze braterską życzliwością, potrafiąc znaleźć najlepsze rozwiązanie w trudnych sprawach z korzyścią dla dobra wspólnego. Życzymy s. Emilii światła Ducha Świętego w kierowaniu wspólnotą narodową oraz w prowadzeniu sióstr i braci drogami franciszkańskiego charyzmatu.

Gratulacje i życzenia owocnej służby w charakterze sekretarza narodowego, złożono także s. Joannie Szelągowskiej, wybranej na to stanowisko podczas kapituły.

W 2020 roku planowane są następujące spotkania w regionie poznańskim:

  • 15 lutego – spotkanie formacyjne dla przełożonych wspólnot miejscowych w Poznaniu na Garbarach (przesunięte na 21 marca)
  • 25 kwietnia – Dzień Braterstwa we Wschowie
  • 16-17-18 lipca – rekolekcje „w Drodze”, połączone z narodową pielgrzymką FZŚ na Jasną Górę
  • 18-19-20 września - rekolekcje w Morasku, połączone z kapitułą wyborczą w regionie poznańskim
  • Spotkania opłatkowe w regionie poznańskim będą miały miejsce w następujących terminach:
    • 28 grudnia 2019 r. (sobota) - w Kobylinie i dla okolicznych wspólnot
      • ,
    • 11 stycznia 2020 r. (sobota) – w Bydgoszczy Kapucyni (dla wspólnot z Bydgoszczy i okolicy),
    • 14 stycznia 2020 r. (wtorek godz. 18.00) – w Poznaniu zaprasza wspólnota ze Wzgórza Przemysła. Z uwagi na prace ratownicze Kościoła św. Antoniego i klasztoru Franciszkanów spotkanie opłatkowe odbędzie się w salce, użyczonej przez wspólnotę św. Michała Archanioła przy ul. Stolarskiej.

Życzymy wszystkim błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej, św. Franciszka i bł. Anieli Salawy.

Z franciszkańskim pozdrowieniem Pokój i dobro
- br. Marek Bezler OFS, przełożony regionalny wraz z Radą Regionu
- br. Jerzy Czaiński OFS

do pobrania KONFERENCJA Ojca Alojzego Pańczaka OFM Apostolstwo misyjne

REKOLEKCJE „W DRODZE” 2019

Lato to czas urlopów, wypoczynku, przebywania na łonie natury. W tradycji polskiej jest to czas pielgrzymowania do różnych sanktuariów. W ten nurt pielgrzymowania włącza się Franciszkański Zakon Świeckich. Od 26 lat franciszkanie świeccy pielgrzymują na Jasną Górę, do tronu Matki Bożej Królowej Polski. Bracia i siostry FZŚ Regionu Poznańskiego biorą też aktywny udział w tym pielgrzymowaniu. Od kilku lat w Regionie Poznańskim organizowane są trzydniowe rekolekcje „W Drodze”, które poprzedzają uroczystości na Jasnej Górze. W tym roku też wyruszyliśmy wczesnym rankiem z Poznania w kierunku Częstochowy, zawierzając Maryi ten czas pielgrzymowania. W czasie drogi włączyliśmy się w modlitwę Kościoła, odmawiając Jutrznię. W czasie drogi Ojciec Włodzimierz Trendowicz OFM, który był naszym rekolekcjonistą, wygłosił pierwszą konferencję. Tematem tych rekolekcji było hasło tego roku nowenny „Poświęceni są ku jedności”.

Ojciec Włodzimierz zwrócił uwagę na fakt, że punktem wyjścia do budowania jedności jest uformowanie samego siebie, jest osiągnięcie własnej jedności wewnętrznej. Trzeba żyć w zgodzie z własnym sumieniem, przyjąć przykazania Boże i nimi się kierować w życiu. Do tej jedności wewnętrznej jesteśmy powołani, mamy żyć prawem miłości a wtedy prawdziwe dobro moje i drugiej osoby nie będą ze sobą kolidować. Mamy sami osiągnąć wewnętrzną konsolidację, kiedy to myśli, słowa i czyny będą jednością. Zatem własna jedność jest wstępem do budowania jedności we wspólnocie między ludźmi.

Budujemy jedność na bazie wartości płynących z Ewangelii, które przyjęliśmy w sercu i staramy się nimi żyć. Budujemy jedność wspólnoty, ucząc się wzajemnej akceptacji drugiego człowieka, mimo naszej różnorodności, którą akceptujemy. Akceptacja to też zaufanie. Mamy naśladować św. Franciszka, ale Go nie kopiować. Nie może być we wspólnocie lidera, podporządkowującego sobie ludzi i manipulującego nimi. Nie mamy być bezkrytyczni, nie musimy wszyscy wszystko robić razem, nie musimy wszyscy tak samo myśleć – nie chodzi nam o unifikację formułek myślowych, czy tzw. „rawniłowkę”. Mamy być zakorzenieni we wspólnocie z naszą różnorodnością i niepowtarzalnością, pielęgnując miłość bratersko-siostrzaną, prowadzącą do prawdziwej jedności.

[Rozmiar: 237824 bajtów]

Naszą podróż przerwaliśmy w miejscowości Gidle, gdzie znajduje się Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, jednocześnie sanktuarium Matki Bożej Uzdrowienia Chorych. Kustoszami tego miejsca są OO. Dominikanie, którzy tu przybyli w 1615 roku dla opieki cudownej figurki Matki Bożej. Figurka Matki Bożej została znaleziona przez rolnika Czeczeka w czasie prowadzonych prac polowych na początku maja 1516 roku. Dość szybko rozwinął się tutaj kult Matki Bożej. Spadkobierczyni rodziny Gidzielskich Anna z Rusocic Dąbrowska przeznaczyła pewną sumę na wybudowanie kościoła. Dominikanie po przybyciu do Gidel rozpoczęli budowę kościoła i klasztoru. Ten obiekt został ukończony i konsekrowany w 1656 roku. Cudowną figurkę Matki Bożej umieszczono w bogato zdobionym ołtarzu. Tu przed cudowną figurką Matki Bożej uczestniczyliśmy w Eucharystii, a następnie poznaliśmy historię tego miejsca. W modlitewnej zadumie powierzyliśmy Maryi nasze życie i nasze rodziny. Co roku w pierwszą niedzielę maja odbywa się w Gidlach przy udziale tysięcy wiernych obrzęd tzw. kąpiołki, czyli zanurzenia cudownej figurki Matki Bożej Gidelskiej w winie. Każdy z nas, wyjeżdżając z sanktuarium, otrzymał dwie buteleczki poświęconego wina z kąpiołki wraz z odpowiednią modlitwą.

Po kilkunastu kilometrach dotarliśmy do Częstochowy i nasze kroki skierowaliśmy przed cudowny obraz Matki Bożej Królowej Polski, aby Ją tutaj powitać.

Miejscem naszego zakwaterowania był dom rekolekcyjny przy sanktuarium, prowadzony przez Misjonarzy Krwi Chrystusa na przedmieściach Częstochowy. Położony na uboczu wśród zieleni, sprzyja wyciszeniu i kontemplacji.

Po krótkim odpoczynku wysłuchaliśmy drugiej konferencji wygłoszonej przez O. Włodzimierza.

Zdanie, które stanowi hasło tego roku nowenny przed jubileuszem 800-lecia powstania FZŚ, pochodzi z Ewangelii św. Jana. W czasie ostatniej wieczerzy Pan Jezus modlił się „Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno”. Jak można poznać Pana Boga? Pana Boga poznajemy przez serce czyli przez miłość. Pan Jezus powiedział, że Bóg jest miłością. O tyle możemy poznać Pana Boga, na ile Syn zechce nam objawić. Pan Bóg jest Trójcą, jest wzorem jedności. Pan Bóg jest miłością i jednością. Jedność jest drogą do Boga. Pan Bóg jest dla nas wezwaniem do jedności. Słowa „poświęceni ku jedności” oznaczają oddanie jedności. Życie w jedności jest zasadą naszego życia. Najpierw w Bogu mamy stanowić jedno a potem między nami, a nie odwrotnie. Jednak my szukamy tej jedności między nami. Aby stanowić jedno należy uczestniczyć w Eucharystii, gdyż wspólna modlitwa jednoczy nas z Panem Bogiem. Jedność z Bogiem gwarantuje miłość do bliźnich i wtedy będziemy zjednoczeni ze wspólnotą w miłości. Pan Jezus mówi, żeby świat uwierzył „żeś Ty mnie posłał”. Świat ma uwierzyć, że Jezus jest Mesjaszem. Stanie się to wtedy, gdy ludzie dadzą świadectwo życia w miłości ze wspólnotą. Pan Jezus troszczy się o przyszłość Kościoła. Brak jedności prowadzi do rozłamu. Inni ludzie, którzy patrzyli na chrześcijan, mówili : „Jak oni się miłują”. Najlepszy sposób ewangelizacji to życie w jedności i miłości. Pan Bóg sprawi to, że ta miłość będzie widoczna i inni to zauważą. Dzięki temu poznają Pana Jezusa, a przez Niego Pana Boga i osiągną życie wieczne. Pan Jezus przyjmuje krzyż, gdyż wypełnia wolę Ojca. Miłość dodaje mu sił do podjęcia krzyża. Jeśli jest w nas miłość, to jesteśmy w stanie uczynić wiele. Bóg jest doskonały, bo trwa w Trójcy w doskonałej miłości. Bóg dzieli się miłością z nami, na ile my nauczymy się żyć w jedności. Mamy uczyć się tej miłości i jedności od Pana Boga. Pan Bóg chce nas mieć w jedności z Nim. Miłość jest darem dla nas od Pana Boga. My na ten dar odpowiadamy i wchodzimy w komunię z Panem Bogiem. Nie musimy zarabiać na tę miłość, ponieważ ona jest darem dla nas od Pana Boga.

W trzeciej konferencji O. Włodzimierz nawiązał do Reguły FZŚ i do życia św. Franciszka. Święty Franciszek mówił, że jesteśmy oblubieńcami Pana Jezusa. Jesteśmy we wspólnocie z Panem Jezusem. Jesteśmy powołani do wspólnoty z Panem Jezusem. Św. Franciszek modlił się słowami Pana Jezusa, aby wszyscy stanowili jedno. Słowa „bądź wola Twoja" zawarte w modlitwie „Ojcze nasz” wyjaśnia św. Franciszek w następujący sposób. Jesteśmy zobowiązani do miłowania Pana Boga i bliźnich, ponieważ taka jest wola Boża, byśmy kochali bliźnich i pociągali ich do Pana Jezusa. Mamy cieszyć się z dobra bliźnich, ale i cierpieć z cierpiącymi. Jest to istota życia franciszkańskiego - miłość do Pana Boga i bliźnich. Reguła FZŚ podaje, że rodzina franciszkańska jednoczy wszystkich członków Ludu Bożego. Mamy być powiązani więzami wspólnoty, która dąży do jedności i miłości. Chrystus jest w centrum naszego życia. Punktem kulminacyjnym w czasie Mszy św. jest modlitwa „przez Chrystusa, w Chrystusie i z Chrystusem…”. Franciszkanie świeccy, jak podaje Reguła, mają stać się świadkami i narzędziami misji Pana Boga wśród ludzi. Mamy wszystkich pociągać do Chrystusa, do zbawienia. Mamy starać się żyć w łączności z papieżem, biskupami. Św. Franciszek był posłuszny Kościołowi, żył w łączności z Kościołem, ponieważ to stanowi gwarancję trwania w jedności z Chrystusem. Dalej Reguła mówi „niech uczestniczą w sakramentalnym życiu Kościoła, zwłaszcza w Eucharystii i niech się włączą w jedną z form modlitwy liturgicznej zatwierdzonej przez Kościół”. Franciszkanie świeccy mają dzielić się swoimi dobrami, które są darem Panem Boga. Żądza posiadania rujnuje wspólnotę. Nie ma jedności we wspólnocie, jeśli chce się panować nad innymi.

Przełożeństwo oznacza służbę. Jest to oddanie swoich zdolności innym a także oddanie siebie braciom w ich potrzebach. Trzeba też zadbać o czystość serca. Reguła wzywa do budowania braterstwa. Czy jest w nas poczucie braterstwa? Czy odczuwam radość ze spotkania ze wspólnotą? Czy jest we mnie poczucie prawdziwego braterstwa? Nie można się wywyższać. Mamy mieć pragnienie bycia równym. Każdy ma inne zdolności, ale to nie upoważnia do wywyższania się. Mamy szukać dobra, przebaczać sobie, pokornie przyznać się do winy. Ważne jest regularne korzystanie z sakramentu pokuty, który jest spotkaniem z miłością Pana Jezusa. Spowiedź będzie nas przemieniała i prowadziła do braterstwa i jedności z Panem Bogiem i ze wspólnotą. Spotykamy się po to, aby praktykować życie w jedności ze wspólnotą. Dlatego trzeba sobie postanowić, że nie będę unikać tych spotkań, ponieważ tutaj budujemy praktycznie braterstwo w miłości.

W czwartej konferencji O. Włodzimierz przedstawił fenomen życia mieszkańców małego miasteczka Roseto, u podnóża gór w Pensylwanii w Stanach Zjednoczonych. Mieszkańcy tego miasteczka to emigranci z Włoch. Rzeczą szczególną, która ich wyróżniała, było to, że oni wcale nie chorowali na serce poniżej 60 roku życia a poniżej 55 roku nie było zgonów na serce. Naukowcy zainteresowali się mieszkańcami tego miasteczka i rozpoczęli prowadzenie badań. W tym miasteczku nie było przestępstw, uzależnień. Zaczęli obserwować życie tych mieszkańców i zauważyli, że oni bardzo pielęgnują więzy rodzinne i darzą się wzajemnie szacunkiem. Istniały tam 22 organizacje, które działały dla dobra innych. Kościół miejscowy miał dobry wpływ na mieszkańców. Wszyscy uważali, że są równi, bogaci nie chełpili się swoim bogactwem i powodzeniami. Tworzyli dobrą strukturę społeczną, pomagając sobie nawzajem. Wartości, które wyznawali, ich kultura życia wywierały wpływ na ich stan samopoczucia i zdrowia. Z tego nasuwa się wniosek, że człowiek zachowa zdrowie, gdy będzie żył w miłości i harmonii z drugim człowiekiem. Mieszkańcy Roseto tworzyli komunię, jedność i Pan Bóg obdarzył ich łaską zdrowia. Oni nie żyli w stresie. FZŚ może być awangardą, być wzorem życia we wspólnocie, w której panuje jedność i wszyscy darzą się miłością. Jednak budowanie takiej wspólnoty wymaga wysiłku i ofiary.

[Rozmiar: 261692 bajtów] [Rozmiar: 312390 bajtów]

W czasie przebywania w sanktuarium Krwi Chrystusa odbyliśmy procesyjną Drogę Krwi Chrystusa, obejmującą siedem stacji przelań Krwi Chrystusa, które miały miejsce: podczas obrzezania, podczas modlitwy w Ogrójcu, podczas biczowania, podczas cierniem koronowania, na Drodze Krzyżowej, przy ukrzyżowaniu oraz przy otwarciu boku włócznią. Na koniec uczestniczyliśmy w nabożeństwie do Krwi Chrystusa a każdy z nas został pobłogosławiony relikwiami Krwi Chrystusa.

[Rozmiar: 161962 bajtów]



W piątkowy wieczór uczestniczyliśmy w apelu przed cudownym obrazem Matki Bożej, który prowadził O. Nikodem Sobczyński OFM, asystent narodowy Franciszkańskiego Zakomu Świeckich. Po apelu pozostaliśmy w kaplicy cudownego obrazu na nocnym czuwaniu. Odmawialiśmy kolejne tajemnice różańca świętego poprzedzone rozważaniem przygotowanym przez O. Andrzeja Romanowskiego OFMCap, asystenta narodowego FZŚ. Nasz Region wraz z Regionem Rybnickim rozważał tajemnice światła. O północy uczestniczyliśmy w uroczystej Mszy św., której przewodniczył i homilię wygłosił O. Ernest Ogar OFM, asystent Regionu Rybnickiego.

[Rozmiar: 541667 bajtów] [Rozmiar: 258369 bajtów]

Główne uroczystości odbyły się w sobotę. W atmosferę modlitwy wprowadzili wszystkich zgromadzonych Rycerze Świętego Franciszka poprzez śpiew. Potem rozważaliśmy tajemnice bolesne Różańca świętego. Następnie ks. Marcin Sobiech, asystent Regionu Białostockiego, wygłosił konferencję „Franciszkanie świeccy w jedności”. O godzinie 11.00 rozpoczęła się uroczysta Msza Święta koncelebrowana na szczycie Jasnogórskim pod przewodnictwem ks. Biskupa Ignacego Deca. Region Poznański przygotował modlitwę wiernych, która została odczytana przez Przełożoną Regionu.

[Rozmiar: 409307 bajtów]

Pielgrzymkę zakończyliśmy odprawieniem Drogi Krzyżowej na wałach Jasnogórskich, podczas której tradycyjnie już nasze Siostry Ula i Alicja prowadziły śpiewy między stacjami.

W czasie pielgrzymki był również czas na prywatną modlitwę, braterskie rozmowy i dzielenie się swoimi troskami, radościami. Wysłuchane konferencje uświadomiły nam, jakie jest nasze rzeczywiste powołanie oraz co jest źródłem pokoju. Należy przyjąć Słowo Boże, żyć tym słowem, a Pan obdarzy nas łaską, która uzdolni nas do miłości i budowania jedności. Wtedy nasze samopoczucie będzie lepsze a serce wypełnione pokojem i ufnością w Panu. Tego życzę sobie i wszystkim ludziom.

Wyrażam wdzięczność Panu Bogu, że obdarzył nas łaską pielgrzymowania i uczestniczenia w rekolekcjach, dziękuję O. Włodzimierzowi za trud podjęcia się prowadzenia dla nas rekolekcji oraz s. Jadwidze i br. Jurkowi za zorganizowanie tej pielgrzymki.

s. Emilia Nogaj

Dzień Braterstwa Regionu Poznańskiego 2019 – Osieczna

Reguła FZŚ wzywa franciszkanów świeckich do braterstwa. Mają zadanie budować świat bardziej braterski i ewangeliczny, aby urzeczywistniało się Królestwo Boże.

Aby zrealizować to zadanie organizowane są różne formy formacji dla franciszkanów świeckich. Jednym z tych form są spotkania braci i sióstr ze wszystkich wspólnot miejscowych Regionu Poznańskiego, które odbywają się co roku od momentu powstania naszego regionu. Spotkanie to otrzymało nazwę Dzień Braterstwa Regionu. Miejscami, w których były organizowane te spotkania, to Osieczna i Pakość. Są to szczególne miejsca w naszym regionie. Osieczna to sanktuarium Matki Bożej Bolesnej, a Pakość to sanktuarium Krzyża Świętego i Kalwaria Pakoska.

Dni Braterstwa organizowały też wspólnoty FZŚ, które obchodziły jubileusze ich erygowania. Były to wspólnoty w Gnieźnie, Jarocinie, we Wronkach, w Ostrowie Wlkp., we Wschowie oraz w Poznaniu na Wzgórzu Przemysła.

W 2016 roku Dzień Braterstwa obchodziliśmy razem z Ojcami Franciszkanami w Poznaniu na Garbarach, którzy świętowali 25 - lecie powstania Prowincji św. Franciszka z Asyżu. Spotkania braterskie odbyły się też w Kobylinie i w Miejskiej Górce.

[Rozmiar: 346215 bajtów]

 



Uczestnicy Dnia Braterstwa są zaproszeni do dzielenia się radością, pokojem i swoimi doświadczeniami bycia we FZŚ. Każdy Dzień Braterstwa ma swoje motto. Mottem tegorocznego spotkania było Stulecie Powstania Wielkopolskiego a w szczególności udział w nim duchowieństwa. Zostało ono zorganizowane przez wspólnotę miejscową FZŚ w Osiecznej w dniu 18 maja 2019 r.



W związku z upłynięciem 100 lat od wybuchu tego powstania przywoływana jest pamięć o tym ważnym wydarzeniu, które przyniosło wolność mieszkańcom Wielkopolski i przyłączenie tego regionu do Polski po 123 latach niewoli. Właśnie tu na ziemi osieckiej odbyła się bitwa, w której powstańcy odnieśli zwycięstwo nad zaborcą.

[Rozmiar: 433556 bajtów]

Dzień Braterstwa rozpoczął się modlitwą. Najpierw zostały odśpiewane Godzinki ku czci Najświętszej Maryi Panny. Ojciec Alojzy Pańczak OFM – asystent regionalny i O. Mikołaj Rąpała OFM – gwardian i kustosz Sanktuarium w Osiecznej powitali wszystkich obecnych Ojców asystentów oraz siostry i braci oraz życzyli owocnego i radosnego przeżycia tego dnia.

[Rozmiar: 369562 bajtów]

Potem o. Kapucyn przedstawił sylwetkę św. Feliksa z Cantalice, patrona dzieci, kobiet w stanie błogosławionym i bezdzietnych małżeństw oraz pobłogosławił tzw. olej św. Feliksa, służący do namaszczania nim głównie dzieci. Zwyczaj ten nawiązuje do uzdrowienia dziecka, które Feliks namaścił oliwą z wiecznej lampki.

[Rozmiar: 411981 bajtów] [Rozmiar: 362528 bajtów]

Następnie została odprawiona Msza Święta, której głównym koncelebransem był O. Filemon Janka OFM –wikariusz prowincjalny. Wygłosił on również homilię.

[Rozmiar: 356012 bajtów]

Po Mszy św. wysłuchaliśmy wykładu pana Mariana Langnera, który przybył do nas na zaproszenie O. Alojzego. W swoim wykładzie mówił o udziale duchowieństwa w organizowaniu i przeprowadzeniu powstania. Szczególnie takim zasłużonym kapłanem był ks. Paweł Steinmetz. Pan Langner podkreślił ogromne znaczenie kapłanów w przygotowaniu społeczeństwa do udziału w powstaniu. Promował też swoją książkę, którą można było nabyć.

[Rozmiar: 307094 bajtów] [Rozmiar: 288370 bajtów]

Po wykładzie udaliśmy się wszyscy razem na miejsce, gdzie odbyła się bitwa pod wiatrakami. Jest to charakterystyczne miejsce w Osiecznej, ponieważ znajdują się tutaj trzy zabytkowe wiatraki.

[Rozmiar: 528466 bajtów] [Rozmiar: 318690 bajtów]

Pod pomnikiem ku czci poległych powstańców złożyliśmy wiązankę kwiatów i zapaliliśmy znicze. Zaśpiewaliśmy „Rotę” i kilka innych pieśni patriotycznych. Brat Piotr i brat Arkadiusz ze wspólnoty FZŚ w Miejskiej Górce uświetnili śpiew grą na gitarze i akordeonie.

[Rozmiar: 324967 bajtów]

Wróciliśmy do klasztoru i kontynuowaliśmy nasze spotkanie przy braterskim stole. Najpierw wzmocniliśmy naszego ducha przez modlitwę, nasz intelekt przez wykład pana Mariana Langnera a teraz przyszedł czas na wzmocnienie ciała. Zadbała o to miejscowa wspólnota, przygotowując obfity i smaczny poczęstunek, który spożywaliśmy w miłej atmosferze w murach klasztoru i w pobliskim ogrodzie, co nadało dodatkowego uroku. Był to czas na braterskie rozmowy, dzielenie się swoimi doświadczeniami, bliższe wzajemne poznanie się, wyrażanie radości ze wspólnego spotkania oraz spacer i rozkoszowanie się pięknem przyrody, oświetlonej blaskiem promieni słonecznych. Potem udaliśmy się ponownie do kościoła, aby uczcić Maryję odprawiając nabożeństwo majowe.

Temu spotkaniu towarzyszyło jeszcze jedno ważne wydarzenie. O. Kasjan Pudliszewski OFM - asystent miejscowej wspólnoty FZŚ obchodził w tym roku 60 - lecie przyjęcia święceń kapłaństwa. Z tej okazji miejscowa wspólnota oraz delegacja Regionu, złożyły Ojcu Kasjanowi życzenia i wyraziły wdzięczność za jego posługę dla FZŚ.

[Rozmiar: 327745 bajtów]

Na zakończenie spotkania Ojciec Kasjan udzielił każdemu z nas kapłańskiego błogosławieństwa oraz obdarował rocznicowym obrazkiem.

Przeżyliśmy ten dzień w jedności z Panem Bogiem, Jezusem Chrystusem, Maryją i św. Franciszkiem oraz z siostrami i braćmi. Maryi zawierzyliśmy nasze wspólnoty i rodziny. Wyrażamy wdzięczność przede wszystkim Panu Bogu, że obdarzył miejscową wspólnotę łaską zorganizowania tego spotkania. Dziękujemy O. Alojzemu za pomoc w przygotowaniu programu Dnia Braterstwa, O. Mikołajowi – gwardianowi – za przyjęcie nas w klasztorze, Ojcu Kasjanowi, s. Honoracie – przełożonej wspólnoty oraz siostrom i braciom tej wspólnoty za podjęcie trudu organizacji i przeprowadzenie spotkania, s. Joannie za opracowanie biuletynu okolicznościowego, który zawiera informacje o kapłanach zaangażowanych w powstanie wielkopolskie oraz pieśni patriotyczne a wszystkim zaś siostrom i braciom za tak liczny udział.

Ubogaceni duchowo i intelektualnie, pełni Bożej mocy, radości i ufni w orędownictwo Matki Bożej Osieckiej, wróciliśmy do naszych domów.

s. Emilia Nogaj OFS

Kapituła sprawozdawczo-wyborcza Wspólnoty FZŚ
przy klasztorze OO. Franciszkanów Konwentualnych w Poznaniu

Dnia 14 kwietnia 2018 r., w sobotę, miała miejsce wizytacja pastersko-braterska oraz kapituła sprawozdawczo-wyborcza Wspólnoty miejscowej Franciszkańskiego Zakonu Świeckich przy klasztorze OO. Franciszkanów Konwentualnych na Wzgórzu Przemysła w Poznaniu. Wizytację pasterską przeprowadził o. Alojzy Pańczak OFM, asystent duchowy Regionu Poznańskiego FZŚ.

Z ramienia Franciszkańskiego Zakonu Świeckich wizytację dokonywał br. Marek Bezler, zastępca przełożonej regionalnej s. Emilii Nogaj.

Po złożeniu sprawozdania przez dotychczasowego przełożonego wspólnoty br. Jerzego Czaińskiego oraz skarbnika br. Pawła Borkowskiego ustała kadencja dotychczasowej Rady miejscowej Wspólnoty FZŚ. Po czym nastąpiła cześć wyborcza kapituły. Wspólnota wyłoniła nową Radę w składzie: s. Aldona Zysk (przełożona), br. Adam Rejment (zastępca przełożonej), br. Wojciech Jasiński (sekretarz), br. Jerzy Czaiński (skarbnik), s. Justyna Grzegorczyk (mistrzyni formacji), s. Jadwiga Bibrowicz (radna ds. organizacji pielgrzymek i wyjazdów).

[Rozmiar: 327069 bajtów]

Członkowie nowej rady dziękują za zaufanie, jakie pokładają w nich Bracia i Siostry, a zarazem wyrażają swoją wdzięczność dotychczasowej Radzie wspólnoty za pełnioną posługę i proszą o modlitwę!

Z franciszkańskim pozdrowieniem
POKOJ I DOBRO!
br. Wojciech Jasiński FZŚ
sekretarz rady miejscowej Wspólnoty FZŚ

Komunikat Nr 2/18 z dnia 17 lutego 2018 r.

VII ROK WIELKIEJ NOWENNY NA JUBILEUSZ 800-lecia Reguły:
2018 r. – Rodzą Go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór

[Rozmiar: 320003 bajtów]

Drogie Siostry! Drodzy Bracia!

W dniu 17 lutego 2018 r. obradowała w klasztorze Ojców Franciszkanów OFM w Poznaniu przy ul. Garbary 22 Rada Regionu Poznańskiego. Po spotkaniu Rady Regionu odbyło się spotkanie formacyjno-braterskie z przełożonymi wspólnot miejscowych. Przekazuję informacje z tego spotkania.

Spotkanie rozpoczęło się Mszą świętą, sprawowaną przez Ojca Alojzego Pańczaka OFM i Ojca Jerzego Marć OFMCap. – asystentów regionalnych. Homilię wygłosił O. Jerzy Marć.
W homilii Ojciec Jerzy nawiązał do Ewangelii o powołaniu celnika Mateusza. Pan Jezus nie powiedział do niego nawróć się, ale pójdź za mną. Pan Jezus zaprosił go do bliskiej przyjaźni z sobą. Powołanie jest tajemnicą. Jak mocno musiał Mateusz uwierzyć, aby zostawić wszystko i pójść za Jezusem. Powołanie do pójścia za Jezusem nie jest traktowane jako nagroda. Nie chodzi też o zmienianie świata, ale o przemianę samego siebie.
Święty Franciszek w Spoleto usłyszał słowa: „komu lepiej służyć: słudze czy Panu?” Franciszek odpowiedział, że lepiej służyć Panu. Zapytał, co ma więc czynić. Usłyszał odpowiedź, aby wracał do domu, a wtedy zobaczy, co ma dalej czynić. Franciszek usłyszał głos z Krzyża świętego Damiana, który go wzywał do odbudowy kościoła. Przystąpił więc do odbudowy zniszczonych kościołów w okolicy Asyżu. Potem usłyszał słowa Ewangelii o rozesłaniu uczniów i rozradował się, gdyż uznał to za swoje powołanie. Zerwał z domem rodzinnym i obrał Ojca Niebieskiego za swojego Ojca. Była to wielka ufność Panu Bogu. Zakochał się tak bardzo w Panu Bogu aż do otrzymania stygmatów. Celnik Mateusz i święty Franciszek usłyszeli głos Pana i poszli za nim. A czy Ty idziesz za Jezusem czy obok Niego? On ciebie odnalazł i wkroczył w Twój świat. Powołał ciebie do chrześcijaństwa i do Zakonu Franciszkańskiego. Czy to jest powód do radości w Twoim życiu? Ojciec Jerzy zakończył homilię modlitwą: Daj mi Panie …

W spotkaniu po Mszy św. wzięli udział przełożeni lub delegowani przedstawiciele z 20 Wspólnot Miejscowych (bez 2 Wspólnot z Bydgoszczy, Czarnkowa, Lipna, Piechcina i Starych Oborzysk).

S. Emilia Nogaj uczestniczyła w spotkaniu formacyjno-braterskim dla przełożonych Rad Regionalnych, które odbyło się w dniach 10 i 11 lutego 2018 r. w Centrum Franciszkańskim w Warszawie. S. Emilia Nogaj zdała relację z tego spotkania:
Konferencje formacyjne dla przełożonych regionalnych wygłosili asystenci narodowi FZŚ:
• O. Zdzisław Gogola OFMConv.: „Ubóstwo jest znakiem obecności Pana Boga”. Ubóstwo nie jest ascezą i nie można nim obciążać innych ludzi. Franciszkanie świeccy mają kierować się umiarem w posiadaniu i oczyszczać swoje serce z nadmiaru posiadania. Ubóstwo w pojęciu świętego Franciszka to utożsamianie się z Chrystusem. Konstytucje Generalne FZŚ mówią, że franciszkanie świeccy mają żyć duchem błogosławieństw, a w szczególny sposób duchem ubóstwa.

• O. Nikodem Sobczyński OFM wygłosił konferencję o „Pokornym wcielaniu Słowa Bożego” Tym, który ma największą pokorę jest Bóg. Bóg ma tyle pokory, aby się wcielić i przyjść na świat. Święty Franciszek pokazał sposób uniżenia. Jestem sługą, uważam drugiego człowieka za godniejszego od siebie i przekazuję drugiemu człowiekowi orędzie miłości. Najlepszym naszym nauczycielem jest święty Franciszek, który stał się drugim Chrystusem. Wzorem pokory są dla nas Maryja, święty Józef a przede wszystkim Jezus Chrystus.

• O. Andrzej Romanowski OFMCap. – „Reguła FZŚ księgą życia dla franciszkanów świeckich”
Aby Reguła stała się księgą życia należy:

  • Otworzyć się na działanie Ducha Świętego, aby kroczyć drogą powołania franciszkańskiego
  • Właściwie rozpoznać charyzmat franciszkański dzięki działaniu Ducha Świętego
  • Poddawać się pod działanie Ducha Świętego przy realizacji tegoż charyzmatu
  • Ubogacać się darami i łaskami Ducha Świętego w życiu duchowym
  • Być posłusznym Kościołowi Katolickiemu, w którym najpełniej działa Duch Święty
  • Doświadczać komunii miłości, która jest owocem współdziałania Ducha Świętego, własnego wysiłku i współpracy z braćmi i siostrami z FZŚ
  • Nieść światu prawdziwą, szczerą miłość
  • Doświadczenie ma pociągać innych do pójścia drogą charyzmatu franciszkańskiego

Jeśli te wymienione zadania zostaną wypełnione przy pomocy Ducha Świętego i Kościoła to Reguła będzie realizowana i będzie dla nas zasadą życia.

O. Jerzy Marć OFMCap. w swojej konferencji formacyjnej dla przełożonych wspólnot miejscowych odniósł się do hasła obecnego roku jubileuszowego. W tym roku rozważamy słowa „Rodzą Go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór”.
Najważniejsze święte uczynki:
- Jałmużna
- Modlitwa
- Post
Wszystkie te uczynki należy wykonywać w ukryciu, z właściwą intencją, z pieczęcią miłości Boga. Wiara ma być poparta uczynkami, gdyż wtedy wiara staje się pełniejsza, doskonalsza. Spełnianie uczynków wobec bliźnich świadczy o naszej miłości do Pana Boga. Miłowania ludzi i miłosierdzia wobec nich trzeba się uczyć przez całe życie, aby miłować bliźniego i tę miłość wyrażać uczynkami, jakich w danym momencie ten drugi człowiek potrzebuje.
Zalecamy, aby konferencje formacyjne przekazać wszystkim członkom wspólnoty oraz innym osobom.

Rok 2018 jest rokiem jubileuszy:
- Jubileusz 25-lecia powstania Regionu Poznańskiego
- Jubileusz 25. pielgrzymki Franciszkanów Świeckich na Jasną Górę
- Jubileusz 40-lecia spotkań Europejskich Franciszkanów Świeckich – EUFRA
- Jubileusz 40-lecia zatwierdzenia przez papieża Pawła VI Reguły FZŚ
- Jubileusz 390 lat Kalwarii Pakoskiej

Kalendarium wydarzeń:

  • Od 23 do 25 marca odbędą się rekolekcje w Bydgoszczy – Piaski
  • 2 maja br. Regionalny Dzień Braterstwa w Pakości wraz z Młodzieżą Franciszkańską. Postacią przewodnią spotkania braterskiego będzie święty Bonawentura.
  • Od 4 do 6 maja br. odbędą się rekolekcje w Poznaniu - Morasku. Rekolekcjonistą będzie O. Andrzej Romanowski OFMCap.
  • s. Katarzyna – zastępca przełożonej wspólnoty FZŚ w Pakości – omówiła program Dnia Braterstwa.
  • Oprawa liturgiczna w Dniu Braterstwa w Pakości:
    • I. Czytanie: młodzież franciszkańska
    • II. Czytanie s. Urszula Grzegorska - wspólnota FZŚ Inowrocław
    • II. Psalm: Młodzież Franciszkańska
    • III. Modlitwa wiernych: Młodzież Franciszkańska i wspólnota FZŚ Gniezno
    • IV. Dary ołtarza:
      • wspólnota Miejska Górka – świeca
      • wspólnota Inowrocław – kwiaty
      • wspólnota Wronki – chleb + owoce
      • wspólnota Grodzisk Wlkp. – komunikanty
      • wspólnota Bydgoszcz przy parafii św. Trójcy – wino mszalne
      • wspólnota Pakość – wino, woda i patena
      • Br. Jerzy Czaiński przygotuje komentarz przy składaniu darów ołtarza.
  • Od 19 do 21 lipca br. odbędą się „Rekolekcje w Drodze” połączone z narodową pielgrzymką FZŚ na Jasną Górę. Rekolekcjonistą będzie O. Józef Czura OFM
    • .
  • Spotkanie formacyjne dla sekretarzy i skarbników wspólnot miejscowych odbędzie się 6 października 2018 r. w Poznaniu przy ul. Garbary 22. W związku z czterdziestą rocznicą zatwierdzenia przez Papieża Pawła VI odnowionej posoborowej Reguły FZŚ Rada Międzynarodowa informuje o rozpoczynającym się 24 czerwca br. roku jubileuszowym. Wspólnoty narodowe FZŚ zobowiązane zostały do nadesłania informacji o organizowanych obchodach. Konferencja wygłoszona podczas ostatniego spotkania przełożonych regionalnych przez O. Andrzeja Romanowskiego OFMCap. zapoczątkowała cykl konferencji na temat Reguły. Proszę o nadesłanie propozycji obchodów tego jubileuszu we wspólnotach miejscowych i dla całego regionu.
    Święty Jan Paweł II mówił do Rady Międzynarodowej FZŚ w dniu 27 września 1982 r: „Studiujcie, kochajcie, żyjcie Regułą Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, zatwierdzoną przez mego poprzednika Pawła VI. Ona jest prawdziwym skarbem w Waszych rękach, dostosowanym do ducha Soboru Watykańskiego II i odpowiadającym na to, czego oczekuje od Was Kościół”.
  • W dniach od 20 do 26 sierpnia 2018 r. odbędzie się Trzeci Europejski Kongres FZŚ i MF w Kaunas (Kowno) na Litwie. Jedną z idei kongresu jest zebranie środków na budowę studni w Afryce. Dlatego proszę Braci i Siostry o zebranie we wspólnotach ofiar na ten cel i przekazanie do Rady Regionu do końca lipca br.
  • W dniach od 12 do 22 lipca br. odbędzie się jubileuszowe spotkanie formacyjne EUFRA w Niepokalanowie. Można jeszcze zgłaszać swój udział w tym spotkaniu.

Zapraszam Siostry i Braci do aktywnego udziału w proponowanych wydarzeniach, które mają na celu pogłębienie wiary, duchowości franciszkańskiej i więzi braterstwa.

W dniu 25 lutego br. odszedł do Pana O. Manswet Wardyn OFMConv., który był wieloletnim, zasłużonym asystentem regionalnym FZŚ oraz wspólnoty miejscowej FZŚ w Poznaniu na Wzgórzu Przemysła. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie.

Życzę owocnego przeżycia czasu Wielkiego Postu, aby przygotować się dobrze do radosnych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego.

Z franciszkańskim pozdrowieniem Pokój i dobro!
s. Emilia Nogaj OFS
Przełożona Regionalna wraz z Radą Regionu

Pogrzeb o. Mansweta Wardyna OFMConv.

[Rozmiar: 94157 bajtów]

W Poznaniu w Sanktuarium Matki Bożej w Cudy Wielmożnej, Pani Poznania odbył się w dniu 1 marca 2018 r. pogrzeb o. Mansweta Wardyna, naszego ukochanego Asystenta wspólnoty na Wzgórzu Przemysła w Poznaniu i drogiego nam wszystkim Asystenta Regionalnego. Prowincja Gdańska Franciszkanów pożegnała wyjątkowego zakonnika i współbrata, który był prawdziwą „ikoną prowincji św. Maksymiliana”.

[Rozmiar: 164189 bajtów] [Rozmiar: 165368 bajtów]

 

Mszy św. o godz. 13 przewodniczył J. E. ks. abp Stanisław Gądecki, metropolita poznański.


Wraz z nim przy ołtarzu stanęli: o. Jan Maciejowski – minister prowincjalny prowincji św. Maksymiliana Marii Kolbego, o. Jacek Ciupiński – asystent generalny FEMO, o. Wiesław Pyzio – minister prowincjalny prowincji warszawskiej, o. Marian Gołąb – minister prowincjalny prowincji krakowskiej, o. Stanisław Gryń – minister prowincjalny prowincji czeskiej oraz blisko 100 księży, zakonników i braci z klasztorów w Polsce i z zagranicy (Niemcy, Czechy).


Na uroczystości przybyła z Gdyni rodzina o. Mansweta, dwie siostry wraz z najbliższymi, siostry zakonne, licznie zgromadzeni wierni oraz tercjarze z trzech wspólnot poznańskich, którzy wypełnili Sanktuarium, by wspólnie dziękować za dar życia o. Mansweta.


W czasie Mszy św. wysłuchaliśmy życiorysu O. Mansweta oraz homilli prowincjała o. Jana Maciejowskiego, a na końcu uczestniczyliśmy w kościele w obrzędach pogrzebowych nad trumną O. Mansweta.

[Rozmiar: 219235 bajtów]

Ceremonii na Cmentarzu Junikowo przewodniczył prowincjał o. Jan Maciejowski.

Mimo silnego mrozu na cmentarzu w kondukcie żałobnym szło bardzo dużo osób oraz poczty sztandarowe wspólnot poznańskich. Na zakończenie tradycyjnie odśpiewane zostało pozdrowienie św. Franciszka, a wspólnoty poznańskie zaintonowały „Hymn franciszkański”.

Wspomnienie – Franciszkański Zakon Świeckich na Wzgórzu Przemysła

[Rozmiar: 191326 bajtów]

Ojciec Manswet Wardyn asystentem duchowym naszej wspólnoty franciszkańskiej był przez ponad 16 lat, od 2001 roku do swej śmierci. Ostatni raz na naszym spotkaniu był w dniu 11 listopada 2017 r., kiedy to gościliśmy Go w salce klasztornej i mogliśmy wysłuchać jego słów.

W archiwach mamy prośbę o nominację dla Niego datowaną na 7 października 2001 r., a skierowaną do ówczesnego prowincjała O. Jerzego Norela OFMConv., który decyzją z dnia 5 listopada 2001 r. mianował Ojca Mansweta naszym asystentem. Od 2001 do dziś mieliśmy trzech przełożonych, ale jednego asystenta.

[Rozmiar: 154212 bajtów]

Początek naszej współpracy może był naznaczony dystansem. Z naszej strony wynikał z wiedzy o Ojcu: prowincjał, rektor seminarium w Łodzi Łagiewnikach, filozof. On znał naszą wspólnotę z pracy magisterskiej o. Andrzeja Lengenfelda OFMConv. Przed wojną byliśmy liczni, wszechstronnie aktywni. Wojna i czasy komunizmu wymogły na nas ograniczenie aktywności tylko do przetrwania. Zostało też nas tylko około 2% dawnej liczby, choć nadal byliśmy jedną z najliczniejszych wspólnot Regionu. I Ojciec Manswet zaczął pracować z nami i nad nami.

[Rozmiar: 256279 bajtów]

Najpierw była organizacja uroczystości rocznicowych z okazji 70-lecia wspólnoty: nawiązanie do wspaniałej tradycji. Miał też wielki wpływ na organizację 80-lecia wspólnoty. Jego aktywność nas zarażała, zmuszała do działania. Chętnie też wspierał nasze pomysły. Zawdzięczamy Ojcu sprowadzenie relikwii bł. Anieli Salawy, które bardzo uroczyście przekazali naszej Wspólnocie Franciszkanie z Krakowa. Wielokrotnie jeździł z nami jako duchowy opiekun pielgrzymek. Zawsze jako ostatni zbierał wszystkich pielgrzymów po drodze, zdarzyło mu się także w Pradze pchać wózek z szefową pielgrzymek s. Jadwigą, kiedy okresowo nie mogła chodzić. Przez te szesnaście lat zebrało się tych pielgrzymek niemało, co najmniej 30. Do tego dochodzą wyjazdy na Kapituły i Wizytacje pasterskie do Wspólnot w całym naszym Regionie FZŚ, ponieważ Ojciec włączył się w prace Rady Regionu Poznańskiego FZŚ jako jeden z Asystentów Duchowych. I można było na Nim polegać.

[Rozmiar: 189561 bajtów]

Poznawał nas prywatnie. Wiedział o naszych problemach, chorobach, trudach. Wspierał nas, gdy przeżywaliśmy żałobę po stracie bliskich. Nie był czułostkowy; współczuł. Wysłuchał i potrafił słuchać; był uważny i nie tylko słyszał, potrafił powiedzieć „Stop”. Nie bał się nie przyznać racji. I nawet wtedy jego słowa były wyważone. Nawet jeżeli wypowiadał je zirytowany.

Radziliśmy się u niego w sprawach zakonnych i prywatnych, choć nie był pobłażliwy. Ciekawe, że jednocześnie był wymagający i wyrozumiały. W każdym razie, stał się dla nas niewątpliwym autorytetem.

[Rozmiar: 112578 bajtów]

Jego homilie. Skonstruowane mistrzowsko! Skoncentrowane na jednej myśli, konsekwentnie prowadzone od wstępu do wniosku. Nigdy rozwleczone, zawsze spójne i jasne. Wielokrotnie rozmawialiśmy o nich między sobą, bo uderzały nas, otwierały, kazały patrzeć na Ewangelię głębiej niż dotychczas. Były w nich myśli jak diamenty: Boimy się oddać Bogu bez reszty. A Jezus mówi: „Kto odda życie Bogu, ten zyska”. Współczesny człowiek zastanawia się, jak Piotr: „Poszliśmy za Tobą, co zyskamy?”. Współczesny człowiek zastanawia się nad życiem jak nad biznesem. A tymczasem pierwszą nagrodą jest obecność Jezusa w naszym życiu, drugą – przemierzanie życia razem z Jezusem. Na Bogu możemy polegać bez reszty – to też zysk. (11 lipca 2015)
Nie ma miłości Boga bez miłości drugiego człowieka. „Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego” – dwa przykazania jak skrzydła drzwi. Miłość ma kierować naszym postępowaniem, cokolwiek czynisz, czyń z miłością, by nasze franciszkańskie „Pokój i Dobro” nie było tylko artykulacją, lecz realizacją. Wy jesteście solą ziemi. (8 sierpnia 2015)
Powołanie jest trudem. To jednoczesny wybór i rezygnacja. Powołanie to kredyt zaufania, od niego zależy nasze życie. „Pokój i Dobro” to misja, nie tylko pozdrowienie, to zadanie do realizacji w drugim, którego spotykam. Powołanie – w tę nawigację życia wkracza Chrystus. Powołanie może być pomostem w „dopłynięciu” do portu spokoju i wyciszenia. By przestać się bać, trzeba usłyszeć głos Jezusa: „Nie bójcie się, to ja jestem”. Zaproś w przestrzeń burzy w swoim życiu Pana! (9 kwietnia 2016)
Tak pragniemy śmierci bez męki konania… Niech moja śmierć będzie świadectwem, bo cóż byłoby za świadectwo życia bez świadectwa śmierci! Daj mi Panie niezłomną wiarę, że życie się nie kończy, lecz tylko zmienia. (Droga Krzyżowa 8 kwietnia 2017)

[Rozmiar: 176910 bajtów]

Ojciec Manswet. Miał dużo cierpliwości dla nas. Miał dużo miłości dla nas. Zabrakło go nam. Ojcze, błogosławiony był czas Twojej obecności w naszej wspólnocie. Niech nam Ciebie nie brakuje! Bądź naszym opiekunem na zawsze. Towarzysz nam w nieustannej metanoi i prowadź nas do Jezusa drogą św. Franciszka! Do zobaczenia w Niebie...

s. Joanna Szelągowska OFS

SIOSTRA ŚMIERĆ

[Rozmiar: 120296 bajtów]

PROGRAM IX KAPITUŁY REGIONU POZNAŃSKIEGO FZŚ Poznań, 18 listopada 2017 r.

VI ROK WIELKIEJ NOWENNY NA JUBILEUSZ 800-lecia Reguły
Rok 2017 – Matkami dla Niego są, gdy noszą Go w sercu i w ciele przez miłość Boską oraz czyste sumienie.

  9.00 zapisy delegatów
10.00 uroczysta Msza Święta

11.00 SESJA WSTĘPNA

  • Powitanie Przewodniczącego Kapituły, zaproszonych gości i wszystkich delegatów – Przełożona Regionu
  • Przedstawienie delegatów
  • Powołanie sekretarza kapituły i dwóch skrutatorów – Przewodniczący kapituły
  • Stwierdzenie ważności kapituły na podstawie listy obecności – Przewodniczący kapituły
  • Zatwierdzenie regulaminu kapituły
  • Wybór komisji wnioskowej

SESJA SPRAWOZDAWCZA

  • Odczytanie i przyjęcie Protokołu z VIII Kapituły Regionu – sekretarz IX Kapituły
  • Przedstawienie i przyjęcie sprawozdania z działalności Rady Regionu – Przełożony Regionu
  • Przedstawienie i przyjęcie sprawozdania finansowego – skarbnik Rady Regionu
  • Zapoznanie z protokołem kontroli finansowej przeprowadzonej przed kapitułą (KG FZŚ ART.62.2j i § 30 SN FZŚ w Polsce) – skarbnik
  • Dyskusja dotycząca sprawozdań

SESJA WYBORCZA

  • Modlitwa z Rytuału
  • Sprawdzenie listy obecności
  • Wybór przełożonego
  • Wybór zastępcy przełożonego
  • Wybór radnych na poszczególne funkcje
  • Zatwierdzenie wyborów przez Przewodniczącego Kapituły
  • Przyjęcie wniosków
  • Zakończenie IX Kapituły – modlitwa z Rytuału – Przewodniczący Kapituły

Proszę o modlitwę we wspólnotach w intencji owocnych obrad i dobrych wyborów zgodnie z wolą Bożą podczas IX Kapituły.

Z franciszkańskim pozdrowieniem „POKÓJ I DOBRO”
Emilia Nogaj – OFS – przełożona Regionu Poznańskiego FZŚ

Komunikat Nr 5/17 z dnia 13 października 2017 r.

VI ROK WIELKIEJ NOWENNY NA JUBILEUSZ 800-lecia Reguły
Rok 2017 – Matkami dla Niego są, gdy noszą Go w sercu i w ciele przez miłość Boską oraz czyste sumienie.

Drogie Siostry! Drodzy Bracia!
W dniu 23 września 2017 r., w którym czcimy w szczególny sposób św. Ojca Pio, obradowała w klasztorze Ojców Franciszkanów w Poznaniu przy ul. Garbary 22 Rada Regionu Poznańskiego. Po spotkaniu Rady Regionu odbyło się spotkanie formacyjno-braterskie z przełożonymi wspólnot miejscowych. Przekazuję informacje z tego spotkania.

Spotkanie rozpoczęło się Mszą świętą, sprawowaną przez Ojca Jerzego Marć OFMCap. – asystenta regionalnego, który wygłosił homilię.

Homilię rozpoczął Ojciec Jerzy od dwóch pytań: Co jest powodem mej chluby? Za co wysławiam Pana Boga? Dzisiaj wysławiam Pana Boga za dar św. O. Pio. Ociec Jerzy przybliżył nam postać tego wielkiego świętego. Urodził się 25 maja 1887 r. w Petrelcinie we Włoszech. Wychowywał się w religijnej rodzinie w atmosferze modlitwy. Jako młody człowiek odczuwał pragnienie oddania się Panu Bogu. W wieku 16 lat wstąpił do zakonu kapucynów. 10 sierpnia 1910 roku przyjął święcenia kapłańskie. 28 lipca 1916 roku przybył do San Giovanni Rotondo. Zmarł 23 września 1968 r. Św. O. Pio odczuwał pragnienie ofiarowania siebie Panu Bogu za grzeszników i za dusze w czyśćcu cierpiące. Przeżycia mistyczne umacniały go w przekonaniu, że jest z woli Bożej powołany do szczególnej misji. Jako kapłan odczuwał powinność przebłagania Pana Boga za grzechy. Spowiadał kilka godzin dziennie. Msza święta była źródłem jego mocy. Zatapiał się w Eucharystii. Modlił się za dusze pogrążone w grzechu. Był człowiekiem modlitwy i cierpienia. 20 września 1918 roku otrzymał stygmaty. Był darzony czcią. Otrzymał mnóstwo listów z prośbami i podziękowaniami. Święty Jan Paweł II tak mówił o O. Pio : „był jak chleb łamany dla ludzi, pragnął być tylko ubogim bratem Chrystusa, św. Franciszka, bratem wszystkich ludzi”.

W spotkaniu po Mszy św. wzięli udział przełożeni lub delegowani przedstawiciele z 20 wspólnot miejscowych (bez 2 wspólnot z Bydgoszczy: św. Antoniego i przy Katedrze, z Czarnkowa, Lipna, Leszna, Piechcina i Starych Oborzysk).

S. Emilia Nogaj i s. Jadwiga Bibrowicz uczestniczyły w spotkaniu formacyjno-braterskim dla odpowiedzialnych za formację w regionach, które odbyło się w dniach 24 i 25 czerwca 2017 r. w Centrum Franciszkańskim w Warszawie. S. Emilia Nogaj zdała relację z tego spotkania. Konferencje formacyjne wygłosili asystenci narodowi FZŚ oraz s. Janina Iwanicka radna ds. formacji w Radzie Narodowej:

  • O. Nikodem Sobczyński OFM - „Umiejętności przyjęcia Słowa Bożego”
  • O. Andrzej Romanowski OFMCap. - „Rola Ewangelii w życiu świętego Franciszka z Asyżu”
  • S. Janina Iwanicka OFS - „Apostolstwo przykładu franciszkanów świeckich”

Relacja z tego spotkania w załączeniu do komunikatu.

O. Jerzy Marć OFMCap. wygłosił konferencję na temat „Msza święta w życiu świętego Ojca Pio”. Tekst konferencji.

Wszyscy, którzy uczestniczyli we Mszy św., odprawianej przez O. Pio odczuwali ścisły i głęboki związek Ojca Pio z Jezusem Ukrzyżowanym. O. Pio przeżywał w trakcie sprawowania Mszy św. Mękę Pana Jezusa. Bardzo ważna była dla O. Pio modlitwa przed Najświętszym Sakramentem, uważał ją za dar wielkiej miłości i dlatego zanosił ją często za grzeszników. Każdego dnia adorował Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Mówił do tych, którzy go szukali: „Jeśli chcesz mnie znaleźć, szukaj mnie u stóp Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie”. Ojciec Pio był bezgranicznie zakochany w Bogu i takie słowa kierował do Pana: „Nie proszę Cię o nic więcej, tylko o to, abym Cię kochał na ziemi całym swoim sercem, abym trwał z Tobą, przy Tobie w najdoskonalszej miłości teraz i przez całą wieczność”.

S. Emilia przypomniała wydarzenia, które miały miejsce w minionym półroczu i podziękowała za aktywny w nich udział franciszkanów świeckich naszego regionu. Szczególne podziękowanie skierowała do brata Piotra Popielasa przełożonego wspólnoty FZŚ w Miejskiej Górce jak i całej wspólnoty za przygotowany i przeprowadzony z pełnym zaangażowaniem Dzień Braterstwa Regionu Poznańskiego. To braterskie spotkanie przyczyniło się na pewno do pogłębienia charyzmatu franciszkańskiego jak i więzi braterskich między siostrami i braćmi.

S. Emilia przedstawiła kalendarium zaplanowanych spotkań i wydarzeń:

  • W dniu 5 października br. będziemy obchodzić złoty jubileusz 50 lat życia we Franciszkańskim Zakonie Świeckich brata Andrzeja Bardzińskiego, który jest przełożonym wspólnoty FZŚ we Wschowie.
  • W dniu 15 października br. będziemy obchodzić jubileusz 70-lecia istnienia wspólnoty miejscowej FZŚ w Pile.

Dziękujemy Panu Bogu za dar tych jubileuszy i wyrażamy radość.

  • 17 listopada br. w dniu patronki FZŚ - świętej Elżbiety odbędzie się wizytacja w regionie.
  • 18 listopada br. odbędzie się kapituła sprawozdawczo-wyborcza.

Te wydarzenia ważne dla naszego regionu polecamy modlitwie wszystkich sióstr i braci.

S. Danuta Kaźmierczak przełożona wspólnoty miejscowej FZŚ w Pakości przedstawiła wstępny program Dnia Braterstwa Regionu Poznańskiego, który jest planowany w dniu 2 maja 2018 r. wraz z Młodzieżą Franciszkańską. W tym dniu będziemy wspólnie dziękować Panu Bogu za 25 lat istnienia Regionu Poznańskiego.

Niech Pan Wam błogosławi i obdarzy wszelkim dobrem.

Serdecznie pozdrawiam – Emilia Nogaj OFS – przełożona regionu wraz z radą
Pokój i dobro!

Spotkanie Rady Narodowej z radnymi do spraw formacji

[Rozmiar: 284342 bajtów]

W Centrum Franciszkańskim w Warszawie 24 i 25 czerwca 2017 r. odbyło się spotkanie Rady Narodowej Franciszkańskiego Zakonu Świeckich z radnymi ds. formacji w regionach.

Zastępca przełożonej narodowej FZŚ s. Jolanta Bogdanów powitała wszystkich uczestników spotkania. W spotkaniu uczestniczyli asystent narodowy FZŚ: O. Andrzej Romanowski OFM Cap., członkowie Rady Narodowej FZŚ oraz radni ds. formacji w regionach. W czasie sobotniego spotkania nieobecna była przełożona narodowa FZŚ s. Joanna Berłowska, ponieważ uczestniczyła w spotkaniu z generałem I Zakonu Franciszkanów O. Michael Perry OFM.

W czasie spotkania zostały wygłoszone trzy konferencje przygotowane przez asystentów narodowych FZŚ O. Nikodema Sobczyńskiego OFM, O. Andrzeja Romanowskiego OFM Cap. oraz s. Janinę Iwanicką OFS – radną ds. formacji w Radzie Narodowej.

Na początku spotkania wszyscy uczestnicy dzielili się doświadczeniami w prowadzeniu formacji w swoich regionach.

O. Nikodem Sobczyński OFM wygłosił konferencję na temat „Umiejętności przyjęcia słowa Bożego”:
    Słowo Boże ma kształtować nasze życie. Mamy przyjąć Słowo Boże, które rozumiemy. Pan Bóg przemawia do naszego serca, musimy być zintegrowani, a to dokonuje się tylko w Bogu. Człowiek jest jednak często roztargniony i dlatego potrzebuje czegoś, co by go uporządkowało i skupiało. Głos Pana Boga mówi do nas bezpośrednio w Słowie Bożym. Pan Bóg przemawia przez wszystkie stworzenia, ale przede wszystkim przez słowo.
Ile czasu poświęcam na rozważanie Słowa Bożego? Pismo święte musi być używane, powinno posiadać znaki używania w postaci zaznaczeń, notatek. Pan Bóg chce nam powiedzieć, jak bardzo nas ukochał. Abyśmy poznali tę miłość Boga i zrozumieli ją, wymagane jest skupienie. Człowiek musi posiadać w swoim sercu pragnienie słuchania Słowa Bożego. Do słuchania Słowa Bożego potrzebna jest cisza. Hałas zewnętrzny przeszkadza w tym. Trzeba więc wejść do małej izdebki, zamknąć się w niej i słuchać Słowa Bożego. Tą izdebką jest nasze serce. Niestety boimy się ciszy, ponieważ ogarnia nas lęk poznania prawdy o samym sobie. Chcemy sami bez Pana Boga urządzać wszystko w naszym życiu.
Grzech i pokusy przeszkadzają w skupieniu się na Słowie Bożym. Jak pobudzić więc serce do słuchania Słowa Bożego? Trzeba przygotować odpowiednie warunki. Należy oderwać się od spraw zewnętrznych, wyciszyć się. Tylko w ciszy i w skupieniu można usłyszeć Słowo Boże. Miejscem do słuchania Słowa Bożego jest liturgia przeżywana w kościele. Święty Franciszek mówi tak: „staję przed Panem w cichości, nic nie mówię, otwieram moje serce na Pana i pozwalam Jemu działać. Wszystko oddaję Panu, moje niepokoje, roztargnienie”. Umysł, wola i serce muszą być zintegrowane. Słowo Boże nie tylko trzeba wysłuchać, ale je przyjąć. Święty Franciszek przyjął dosłownie Słowo Boże i je wypełniał.
Słowo Boże ma przemieniać nasze serce. Przed przystąpieniem do lektury Słowa Bożego, należy w modlitwie wezwać pomocy Ducha Świętego. Słowo Boże trzeba najpierw czytać umysłem, a potem sercem a na końcu wolą.
Celem rozważania Słowa Bożego jest spotkanie z żyjącym Panem Bogiem, który mówi do nas. Słowo Boże przenika nas, jeśli my zgadzamy się na jego trwanie w nas. Najważniejsze jest nasze pragnienie słuchania Słowa Bożego, zaangażowanie rozumu, serca i woli. Wtedy Słowo Boże będzie działało w nas.

Drugą konferencję przygotowała i przedstawiła s. Janina Iwanicka. Tematem tej konferencji było: „Apostolstwo przykładu Franciszkanów świeckich”:
    S. Janina rozpoczęła swoją konferencję od dania świadectwa z własnego życia. Jest od 19 lat we FZŚ i z pełną świadomością realizuje zobowiązania do życia według Ewangelii na sposób św. Franciszka z Asyżu z pomocą Reguły FZŚ. Często czyta Pismo Święte, ponieważ Pan mówi do niej i wskazuje właściwą drogę. Czytanie, rozważanie i kontemplacja Słowa Bożego pozwala zobaczyć na nowo świat, prowadzi do zmiany myślenia i pogłębienia wiary. Jako bracia i siostry od pokuty mamy na wzór Chrystusa kształtować swój sposób myślenia i działania, mówi Reguła FZŚ. W Chrystusie odkrywamy drogę życia, śmierci i chwały. Podstawowym warunkiem apostolatu franciszkanów świeckich jest żyć według Ewangelii. Ten obowiązek nakłada na nas Reguła FZŚ. Rady regionalne i wspólnotowe powinny troszczyć się o przybliżanie Słowa Bożego. Pismo święte powinniśmy czytać codziennie, bo zawarte w nim Słowo Boże przemienia człowieka, pozwala lepiej poznać Chrystusa i zjednoczyć się z nim. Mamy dostrzegać w drugim człowieku Chrystusa. Przez to dajemy świadectwo przynależności do FZŚ. Naszym zadaniem jest dawać dobry przykład życia osobistego, rodzinnego i wspólnotowego. Powinniśmy się troszczyć o atmosferę miłości, życzliwości i pokoju. Miłość i roztropność wskażą nam, jak możemy służyć sobie nawzajem.
Możemy pomagać ludziom potrzebującym wsparcia czy to duchowego czy materialnego. Ważne jest też angażowanie się w życie parafii poprzez przygotowywanie ważnych uroczystości i aktywny w nich udział. Apostolstwo oznacza posłuszeństwo Bogu, przyjmowanie woli Bożej, służenie bliźnim, budowanie i niesienie pokoju innym ludziom.
Aby móc te zadania dobrze wykonać, trzeba umacniać swoją wiarę przez częsty udział w liturgii Słowa Bożego i Eucharystii.

Po tych konferencjach O. Andrzej Romanowski przedstawił metodę rozważania Słowa Bożego Lectio divina, czyli Boża lektura, w której chodzi o zrozumienie słów zawartych w Biblii jako drogę do Boga:
    Należy postawić sobie pytania: kim jestem? Co jest tajemnicą mojego życia? Kim i czym stałem się dzięki Jezusowi Chrystusowi? Poprzez medytację Słowa Bożego powinniśmy poczuć, kim jesteśmy a wtedy zmieni się nasze działanie.

Istotą tej metody jest jej podział na kilka części a mianowicie:
1. Czytanie (lectio)
2. Medytację (meditatio)
3. Modlitwę (oratio) i trwanie przed Bogiem (contemplatio)
4. Działanie (actio)


Przed przystąpieniem do lektury Pisma św. należy skierować prośbę do Ducha Świętego o dobre owoce. Na zakończenie powinniśmy podziękować Bogu i dokonać refleksji nad naszą modlitwą.

Rozważaliśmy Słowo Boże przeznaczone na niedzielę 25 czerwca. Czytaliśmy wg następującej kolejności: najpierw pierwsze czytanie, potem Ewangelię a na końcu drugie czytanie, ponieważ pierwsze czytanie jest zapowiedzią, tego co ma nastąpić, w Ewangelii wypełnia się wszystko w Chrystusie a drugie czytanie oznacza to, co ma się w nas objawić.

Trzecią konferencję wygłosił O. Andrzej Romanowski OFM Cap. Tematem tej konferencji było „Rola Ewangelii w życiu świętego Franciszka z Asyżu”:
    W życiu świętego Franciszka Ewangelia była najważniejsza. Miłość do Ewangelii wszczepił w jego serce sam Pan. Ewangelia jest księgą życia dla św. Franciszka. Franciszek nie rozróżniał czterech Ewangelii, ponieważ mówią one o jednej najważniejszej postaci, którą jest Jezus Chrystus. W Ewangelii zapisane są słowa i czyny Pana Jezusa, dlatego trzeba je zapamiętywać i nimi żyć, mówił św. Franciszek. Zachowanie Ewangelii pozwala żyć wg przykazań Bożych i dylematy życia rozstrzygać zgodnie z Ewangelią. Święty Franciszek zaczynał każdą regułę słowami Ewangelii.
Ewangelia jest światłem dla św. Franciszka. Jest dla niego jasną pochodnią. Ona wiedzie do zbawienia wiecznego. Ewangelia wzywa do nawrócenia, pokuty i wyzwala z mocy grzechu. Dzięki Ewangelii porozumiewamy się z Panem, ponieważ w Ewangelii Pan kieruje do nas swoje słowa. Franciszek myślał poprzez Pismo święte. Poza Ewangelią nie ma dla Franciszka żadnej innej alternatywy.
Ewangelia jest dla Franciszka naśladowaniem Pana. Pan Jezus jest wzorem do naśladowania, ponieważ On prowadzi człowieka do szczęścia i zbawienia.
Kazanie na Górze jest dla Franciszka streszczeniem całej Ewangelii, ponieważ to kazanie wyraża cały radykalizm ewangelicznego myślenia Pana Jezusa. Pan Jezus chce zmienić nasze grzeszne myślenie. Franciszek słucha Kazania na Górze i czyni go własnym.
Franciszek pragnie, abyśmy w życiu duchowym wspięli się na tę górę i spełnili wysokie wymagania Ewangelii z radością, bez trudności. Pan Jezus wyraża w Kazaniu na Górze nową logikę myślenia, postępowania. Życie według logiki grzesznego świata wywołuje smutek i może prowadzić do wiecznego potępienia.
Franciszek to rozumie i zmienia starą logikę grzechu z mocą Chrystusa.
Trzeba zmienić więc swoje stare myślenie, tak, jak czynił to św. Franciszek. Pan Jezus zmienił myślenie Franciszka w Spoleto w czasie spotkania z trędowatym i w czasie sądu przed biskupem Asyżu. Franciszek przyjmuje logikę Ewangelii miłości. Ewangelia jest dla Franciszka źródłem radości i pokoju.
Franciszek czytał i rozważał Ewangelię, żył Ewangelią. Można wyróżnić fragmenty Ewangelii, które w szczególny sposób ukształtowały jego życi:

  • Jest to fragment z Ewangelii św. Mateusza 19,21: ”Jezus mu odpowiedział: «Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!». Fragment ten mówi, że balast dóbr nie pozwala iść do końca za Jezusem. Należy więc ten balast odrzucić i wtedy pójść za Jezusem.
  • W wersecie 24 z 16 rozdziału Ewangelii wg św. Mateusza podaje kolejny warunek, który trzeba spełnić, aby pójść za Jezusem: „Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów: «Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje”. Człowiek jest obarczany balastem egoizmu, ma poczucie, że jest kimś w oczach własnych i innych ludzi. Taki człowiek nie jest zdolny do pójścia za Panem. Musi więc odrzucić balast egoizmu.
  • Kolejny ważny fragment z Ewangelii dla Franciszka to werset 26 z 14 rozdziału Ewangelii św. Łukasza: «Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem”. Chodzi tutaj o relację z innymi ludźmi. Dla Franciszka na pierwszym miejscu była relacja z Panem Jezusem.
  • Werset 29 z 19 rozdziału Ewangelii wg św. Mateusza podsumowuje poprzednie fragmenty: „I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy”. Jeśli ktoś żyje Ewangelią, może osiągnąć stokroć więcej niż może dać mu świat.

Franciszek odrzucił wszystkie te balasty i uczyniło to Franciszka zdolnym do pójścia za Chrystusem. Każdy z nas musi odrzucić te balasty, tak aby rzeczywiście pójść za Panem Jezusem. Ewangelia jest jedyną rzeczą, która może wprowadzić porządek w naszych sercach. Kto żyje Ewangelią jest najszczęśliwszym człowiekiem na świecie i musi się podzielić tym odkryciem z innymi.
Konferencje zostaną zamieszczone w całości na stronie internetowej FZŚ.

Siostra Joanna Berłowska przełożona narodowa zdała relację ze spotkania z generałem zakonu Braci Mniejszych OFM, O. Michael Perry OFM. To spotkanie miało miejsce w Katowicach – Panewnikach w bazylice franciszkańskiej. Ojciec generał Michael Perry przybył wraz z całym zarządem generalnym. S. Joanna Berłowska przedstawiła Franciszkański Zakon Świeckich w Polsce, s. Julia Niemiec przełożona Regionu Katowickiego przybliżyła działalność FZŚ w tym regionie i wręczyła Ojcu Generałowi kwartalnik „Pokój i dobro”. Przedstawicielka Młodzieży Franciszkańskiej przedstawiła działalność młodzieży. Ojciec Generał skierował słowo do FZŚ. Mówił, abyśmy byli nastawieni na słuchanie Słowa Bożego i działalność apostolską w dzisiejszym świecie.

S. Joanna Berłowska wraz z Radą narodową FZŚ i wszystkimi uczestnikami złożyła podziękowanie Ojcu Zenonowi Stysiowi za okazane dobro, życzliwość, kierowane słowa zachęty i otuchy, których doświadczaliśmy w czasie spotkań formacyjnych w Centrum Franciszkańskim. Ojciec Zenon życzył franciszkanom świeckim entuzjazmu i wytrwałości, aby móc żyć charyzmatem powołania i wytrwać w okresach próby.

W czasie spotkania formacyjnego był czas na wspólną modlitwę. Uczestniczyliśmy w Eucharystii, wspólnie odmawialiśmy Liturgię Godzin oraz w sobotni wieczór adorowaliśmy Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Był również czas na braterskie rozmowy, które zawsze są bardzo ważne. Pozwalają bliżej się poznać, podzielić się swoimi doświadczeniami, troskami i radościami. To spotkanie przyczyniło się do pogłębienia wiary, duchowości franciszkańskiej, umocnienia w powołaniu i nabraniu nowej mocy do dawania świadectwa w dzisiejszym świecie. Jesteśmy wdzięczni naszym Ojcom asystentom, s. Joannie Berłowskiej i całej Radzie Narodowej za przygotowanie i przeprowadzenie tego spotkania formacyjno- braterskiego.

Emilia Nogaj OFS

Jubileusz Wspólnoty Miejscowej Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Pile

[Rozmiar: 363495 bajtów]

15 października 2017 roku był szczególnie radosnym dniem dla sióstr i braci z miejscowej wspólnoty FZŚ w Pile, ponieważ w tym dniu wspólnota obchodziła jubileusz 70-lecia swego istnienia. Wspólnota istnieje przy parafii świętego Antoniego w Pile, w której pełnią posługę duszpasterską bracia kapucyni prowincji krakowskiej.

[Rozmiar: 201949 bajtów]

 
Uroczystość rozpoczęła się Mszą świętą sprawowaną przez O. Tomasza OFM Cap., proboszcza parafii, wraz z O. Robertem OFM Cap., asystentem prowincjalnym, O. Błażejem OFM Cap., rekolekcjonistą oraz z O. Alojzym Pańczakiem OFM, asystentem regionalnym FZŚ. O. Błażej prowadził rekolekcje przed uroczystością jubileuszową. W ten sposób siostry i bracia chcieli lepiej przygotować się do przeżywania jubileuszu oraz umocnić swoją wiarę i pogłębić duchowość franciszkańską.

O. Błażej wygłosił homilię, na początku której przedstawił historię powstania wspólnoty FZŚ przy tej parafii. Pierwsi kapucyni przybyli do Piły 23 maja 1945 roku. O. dr Jerzy Rumak należy do pierwszych organizatorów życia religijnego. Opiekował się dwiema grupami, które działały przy parafii: Różańcem i III Zakonem. Mówił: „mnie zaś pozostał poza biurem parafialnym Różaniec i III Zakon oraz ogólny nadzór nad Caritasem i Radą Parafialną”.
III Zakon powstawał w latach 1945-1946. Wspólnota została erygowana 4 października 1947 roku. Wspomniany O. Jerzy Rumak mówił, że III Zakon potrzebuje inteligencji, czyli trzeba dać mu mózg, jak jest za granicą. Poznał wspólnoty FZŚ za granicą, ponieważ tam studiował.
W homilii O. Błażej wyjaśnił także znaczenie liczby 70. 7 jest liczbą doskonałą. Składa się z liczb 4 i 3. Liczba 4 oznacza cztery strony świata, jest liczbą ziemską. Liczba 3 oznacza Trójjedynego Boga. Jest liczbą Boską.
Czy można być świeckim zakonnikiem? Przynależność do FZŚ polega na podwójnej miłości. Święty Franciszek z jednej strony umiłował Chrystusa cierpiącego i zbawiającego, a z drugiej strony obdarzał miłością wszystkich ludzi. Trzeba więc i nam zauważyć Chrystusa w drugim człowieku, we współczesnym „trędowatym”, pocałować go, czyli okazać mu pomoc zarówno duchową jak i materialną. Swoim życiem mamy dawać świadectwo wypełniania 10 przykazań Bożych. O. Błażej zachęcał do wejścia na tę drogę życia według duchowości franciszkańskiej.

[Rozmiar: 345899 bajtów]

Po homilii Siostry i Bracia z miejscowej wspólnoty FZŚ zgromadzili się przed ołtarzem i przy zapalonych świecach odnowili przyrzeczenie życia ewangelicznego czyli profesję, którą odczytała Hanna Pawłowska – przełożona wspólnoty.

[Rozmiar: 366354 bajtów]

Po komunii świętej s. Emilia Nogaj – przełożona regionalna złożyła gratulacje i życzenia z okazji przeżywanego jubileuszu.

[Rozmiar: 306249 bajtów]

Po Mszy św. wspólnota wraz z Ojcem Tomaszem, O. Robertem i O. Alojzym i zaproszonymi gości świętowali jubileusz w czasie spotkania braterskiego przy stole. Obecni byli również przedstawiciele młodzieży franciszkańskiej.

S. Hanna Pawłowska przedstawiła historię wspólnoty FZŚ, wymieniła imiona asystentów oraz przełożonych wspólnoty. Siostry i bracia ze wspólnoty dzielili się swoimi wspomnieniami ze wstąpienia do FZŚ i z działalności we wspólnocie.
Wszystkim towarzyszyła radość z przeżywanego jubileuszu.

50 lat we Franciszkańskim Zakonie Świeckich

[Rozmiar: 326843 bajtów]

5 października 2017 roku brat Andrzej Bardziński OFS obchodził 50-lecie przynależności do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Brat Andrzej jest przełożonym wspólnoty miejscowej FZŚ we Wschowie. Z tej okazji została odprawiona uroczysta Msza święta, którą sprawował O. Alojzy Pańczak OFM – asystent regionalny FZŚ wraz z O. Augustynem OFM, gwardianem w klasztorze we Wschowie. Na uroczystość przybyła przełożona regionalna s. Emilia Nogaj OFS, siostry i bracia ze wspólnoty FZŚ w Osiecznej i miejscowej wspólnoty we Wschowie oraz rodzina br. Andrzeja.

O. Alojzy pozdrowił wszystkich zebranych w tej pięknej barokowej franciszkańskiej świątyni, której początki sięgają 1456 roku. W homilii nawiązał do swoich osobistych relacji z bratem Andrzejem, ponieważ byli sąsiadami oraz ministrantami w tym franciszkańskim kościele. Brat Andrzej jako starszy kolega wprowadzał O. Alojzego w ministranturę.

Brat Andrzej złożył profesję wieczystą 4 października 1966 roku, otrzymał sznur i szkaplerz. Do FZŚ przyjmował go O. Emilian Borucki, który obecnie przebywa w klasztorze w Wejherowie. Wraz z br. Andrzejem profesję złożył też jego kolega Czesław Niedzielski. Było to ważne wydarzenie w tak młodym wieku. Brat Andrzej był wtedy uczniem technikum. Jako imię zakonne wybrał Fidelis. Wówczas w klasztorze we Wschowie pracował brat Fidelis Kręciołek, który pełnił posługę organisty, kościelnego i ogrodnika. Brat Fidelis potrafił nawiązać kontakty z młodzieżą, miał z nimi bardzo dobre relacje. Był dla nich wzorem. Dlatego br. Andrzej wybrał właśnie jako swoje imię zakonne Fidelis. Było wtedy wielu tercjarzy, a przełożoną była s. Apolonia Buczkowska, która pełniła tę funkcję wiele lat. Brat Andrzej wytrwał w swoim powołaniu, założył rodzinę. Jego żona jest już 46 lat we FZŚ.

Jako rodzina dają świadectwo swojej wiary. Dzisiaj potrzeba świętych rodzin – mówił O. Alojzy. O. Alojzy wyraził wdzięczność Panu Bogu przez wstawiennictwo św. Franciszka za ten złoty jubileusz brata Andrzeja i życzył jemu dalszych jubileuszy we FZŚ.

[Rozmiar: 367242 bajtów]

Po Mszy świętej uczestnicy uroczystości złożyli bratu Andrzejowi życzenia, a następnie odbyło się braterskie spotkanie przy stole. Panowała franciszkańska, radosna atmosfera.

W tym kościele franciszkańskim czczona jest Matka Boża Pocieszenia. Obraz Matki Bożej znajduje się w bocznym ołtarzu. Został tam umieszczony w 1961 roku. Wszyscy uczestnicy uroczystości otrzymali obrazki z wizerunkiem tej Matki Bożej wraz z modlitwą.

Przekazanie relikwii błogosławionej Anieli Salawy

[Rozmiar: 202312 bajtów]

 
W sobotnie popołudnie 30 września 2017 roku przybył do naszej miejscowej wspólnoty Franciszkańskiego Zakonu Świeckich we Wronkach Ojciec Rafał Antoszczuk OFMConv. z Krakowa ze szczególnym darem, jakim są niewątpliwie relikwie błogosławionej Anieli Salawy, patronki FZŚ w Polsce. W tym dniu wspólnota wraz Ojcem Rafałem i Ojcem Tyberiuszem – asystentem wspólnoty przeżyła spotkanie bratersko-formacyjne, przygotowujące do przekazania relikwii.

W niedzielę, 1 października O. Rafał głosił na wszystkich Mszach świętych homilię, w której przybliżył postać błogosławionej Anieli Salawy, Franciszkański Zakon Świeckich i zachęcał do wybrania tej wspólnoty w celu pogłębienia wiary, ubogacenia życia duchowego, jak to czyniła bł. Aniela.

Na Mszy świętej o 11.30 nastąpiło uroczyste przekazanie relikwii bł. Anieli. O. Rafał wniósł relikwiarz z relikwiami bł. Anieli w procesji, w której uczestniczyli kapłani oraz siostry i bracia FZŚ.

Po odczytaniu aktu przekazania relikwii, O. Rafał wręczył relikwiarz O. Gwardianowi Tyberiuszowi. Został on umieszczony na przygotowanym postumencie przyozdobionym obrazem bł. Anieli i kwiatami.

[Rozmiar: 381637 bajtów]

Uroczystej Mszy świętej przewodniczył O. Rafał. Siostry i bracia brali aktywny udział w liturgii poprzez czytania Słowa Bożego i modlitwy wiernych. Pod koniec Mszy świętej O. Rafał udzielił wszystkim błogosławieństwa Bożego relikwiami bł. Anieli, a następnie wszyscy obecni w kościele uczcili indywidualnie relikwie bł. Anieli.

[Rozmiar: 347243 bajtów]

Był to szczególnie radosny dzień dla naszej wspólnoty, na który długo czekaliśmy i przygotowywaliśmy poprzez rekolekcje i wspólne modlitwy. Ufamy, że obecność wśród nas bł. Anieli przyczyni się do pogłębienia duchowości franciszkańskiej, umocnienia powołania do życia Ewangelią na każdy dzień i niesienia pokoju i dobra innym ludziom.

Nowa Wspólnota w Inowrocławiu

[Rozmiar: 262490 bajtów]

W dniu 16 września 2017 roku odbyła się pierwsza kapituła sprawozdawczo-wyborcza we wspólnocie miejscowej FZŚ w Inowrocławiu. Wspólnota została erygowana 2 kwietnia 2016 roku dekretem Ministra Prowincjalnego Prowincji św. Maksymiliana Marii Kolbego w Gdańsku br. Jana Maciejowskiego. Jest pełnoprawną Wspólnotą Franciszkańską na wzór Konstytucji Generalnych i Reguły FZŚ.

Powstawanie tej wspólnoty rozpoczęło się w dniu 22 kwietnia 2012 roku. W tym dniu została w parafii św. Mikołaja w Inowrocławiu zorganizowana niedziela powołaniowa. Na zaproszenie księdza proboszcza Romualda Drążkowskiego przybył do parafii O. Jacek Korsak OFMConv. asystent wspólnoty miejscowej FZŚ w Gnieźnie, który głosił na wszystkich mszach świętych kazania o św. Franciszku, duchowości franciszkańskiej i o Franciszkańskim Zakonie Świeckich. S. Urszula Grzegorska, przełożona wspólnoty FZŚ w Gnieźnie, i inicjatorka powstania nowej wspólnoty FZŚ przy inowrocławskiej parafii oraz s. Halina Ratecka, sekretarz wspólnoty FZŚ w Nakle, brały aktywny udział poprzez czytania Słowa Bożego w czasie Mszy świętej, a po jej zakończeniu rozdawały wiernym obrazki z wizerunkiem św. Franciszka z Asyżu i udzielały informacji o FZŚ.

[Rozmiar: 265726 bajtów]

Pierwsze spotkanie nowo powstającej wspólnoty odbyło się 19 maja 2012 roku. Na to spotkanie przyszła s. Krystyna Błaszczak, która należała do wspólnoty FZŚ przy kościele NMP w Inowrocławiu. Niestety w istniejących dokumentach tego kościoła brak danych o wspólnocie franciszkańskiej, ponieważ miały one ulec zniszczeniu poprzez zalanie. Do wspólnoty dołączyli br. Jan Marchut i s. Wanda Franków, którzy należeli do wspólnoty w Pakości, a są mieszkańcami Inowrocławia. Przyszły i inne cztery nowe osoby zainteresowane duchowością franciszkańską. W czasie rekolekcji adwentowych w Bydgoszczy-Piaski 1 grudnia 2012 roku trzy osoby rozpoczęły postulat. Obecnie wspólnota ma swojego asystenta duchowego, którym jest O. Tomasz Witosławski OFMConv. z kościoła Świętego Krzyża w Inowrocławiu. Wspólnota liczy 8 profesów wieczystych wraz z księdzem proboszczem Romualdem Drążkowskim, jest jedna siostra po profesji czasowej, jeden brat jest w nowicjacie i jest dwóch kandydatów. Wspólnota spotyka się regularnie raz w miesiącu w trzecią sobotę o godzinie 8.00.

[Rozmiar: 291766 bajtów]

Członkowie tej wspólnoty aktywnie uczestniczą w spotkaniach braterskich, w rekolekcjach, pielgrzymkach organizowanych przez FZŚ oraz również w życiu parafii. S. Urszula Grzegorska dba o formację sióstr i braci, przekazuje materiały formacyjne wydawane przez Radę Narodową FZŚ.

[Rozmiar: 241004 bajtów]

W czasie pierwszej kapituły została wybrana rada wspólnoty, której przełożoną została s. Urszula Grzegorska, która pełni również funkcję odpowiedzialnej za formację. Zastępcą i sekretarzem została s. Halina Ratecka, a brat Michał Gołęcki skarbnikiem.

Cieszy nas fakt powstania nowej wspólnoty. Życzymy duchowego i liczebnego jej wzrostu. Niech Siostry i Bracia dają świadectwo życia Ewangelią na wzór świętego Franciszka z Asyżu.

Rok 2017 – Pielgrzymka franciszkanów świeckich Regionu Poznańskiego na Jasną Górę

[Rozmiar: 450198 bajtów]

Franciszkanie świeccy Regionu Poznańskiego uczestniczyli w narodowej pielgrzymce Franciszkańskiego Zakonu Świeckich na Jasną Górę, która była połączona z rekolekcjami „W Drodze”.

Rekolekcjonistą był O. Jerzy Marć OFMCap., asystent regionalny FZŚ. Tematem rekolekcji była „Rola Maryi w życiu wybranych świętych franciszkańskich”. Wyruszyliśmy w drogę z Poznania wczesnym rankiem 20 lipca. W czasie jazdy autobusem wysłuchaliśmy pierwszej konferencji o Matce Bożej w życiu św. Franciszka Tekst 1. konferencji.

Święty Franciszek czci Matkę Najświętszą przede wszystkim jako Tę, która porodziła Syna Bożego. Darzył Maryję wielką miłością, za to, że Pana Jezusa uczyniła naszym bratem. Zanosił do Niej modlitwy, ofiarowywał uczucia. Dla świętego Franciszka Maryja zawsze Dziewica jest najpiękniejszym ze stworzeń.

Cześć do Matki Bożej przejawia się w modlitwie. Franciszek pisze: „Błagamy pokornie (…) i chwalebną Matkę, Najświętszą Maryję, zawsze Dziewicę, aby dzięki składała za wszystko Tobie, najwyższemu Bogu. I odpuść nam nasze winy przez Twoje niewysłowione miłosierdzie, przez moc męki umiłowanego Syna Twego i przez zasługi, i wstawiennictwo Najświętszej Dziewicy i wszystkich wybranych Twoich”.

Święty Franciszek wielbił na modlitwie Pana Boga i chwalebną Dziewicę. Miłość do Matki Bożej wyraża się przez Jej naśladowanie, a zwłaszcza przez naśladowanie Jej ubóstwa. Franciszek pisze do świętej Klary: „Ja, maluczki brat Franciszek, pragnę naśladować życie i ubóstwo Pana naszego Jezusa Chrystusa i Jego Najświętszej Matki”. W liście do wiernych pisząc o Słowie wcielonym zaznacza, że Ono „będąc bogate ponad wszystko, zechciało wybrać na świecie ubóstwo wraz z Najświętszą Dziewicą Matką swoją”. Franciszek mówi do braci: „I za przykładem Chrystusa i Jego Matki wybraliśmy drogę prawdziwego ubóstwa”. Święty Bonawentura podkreśla, że Franciszek często ze łzami przypominał sobie ubóstwo Jezusa Chrystusa i Jego Matki. Twierdził, że ubóstwo jest królową cnót, ponieważ u Króla królów i u Jego Matki – Królowej tak wspaniale promieniowało.

Franciszek wyrażał swoją miłość do Matki Bożej szczególnym uczuciem, jakim darzył kościółek Matki Bożej Anielskiej, zwany Porcjunkulą. Celano pisze: „Gdy święty Boży spostrzegł, że jest on tak zrujnowany, wzruszył się, ponieważ miał gorące nabożeństwo do Matki wszelkiego dobra i pełen troski zaczął tam mieszkać”. Franciszek odbudował ten kościółek w zimie 1207/1208 roku. Tu zamieszkał Franciszek wraz z braćmi. Tu trwając na modlitwie otrzymywał wiele łask od Matki Najświętszej wraz z łaską odpustu zupełnego, który zatwierdził papież Honoriusz III.

[Rozmiar: 429626 bajtów]

Ojciec Jerzy zakończył tę konferencję modlitwą świętego Franciszka: „Święta Maryjo, Dziewico, wśród niewiast na świecie nie urodziła się podobna Tobie, Córko i Służebnico najwyższego Króla, Ojca niebieskiego, Matko najświętszego Pana naszego Jezusa Chrystusa, Oblubienico Ducha Świętego: módl się za nami wraz ze świętym Michałem Archaniołem i wszystkimi mocami nieba, i wszystkimi świętymi do Twego najświętszego, umiłowanego Syna, Pana i Mistrza. I od siebie dodajmy słowa, które tak często wypowiadamy: Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen!”.

[Rozmiar: 355562 bajtów]

W drodze do Częstochowy odwiedziliśmy Sanktuarium Miłosiernego Jezusa Pięciorańskiego. Opiekunami tego miejsca są Ojcowie paulini. Tutaj uczestniczyliśmy we Mszy świętej, poznaliśmy historię tego sanktuarium oraz modliliśmy się przed łaskami słynącymi obrazem Pana Jezusa Pięciorańskiego, któremu zawierzyliśmy nasze troski. Po przyjeździe do Częstochowy nawiedziliśmy kaplicę Matki Bożej, pokłoniliśmy się Maryi obecnej w tym cudownym obrazie na Jasnej Górze, a następnie udaliśmy się do Sanktuarium Krwi Chrystusa. Zamieszkaliśmy tutaj w domu rekolekcyjnym.

O. Jerzy wygłosił drugą konferencję, w której omówił przepiękną modlitwę św. Franciszka do Matki Bożej „Pozdrowienie Błogosławionej Maryi Dziewicy” Tekst 2. konferencji.

Święty Franciszek w tej modlitwie wyraził pochwałę Najświętszej Dziewicy. Franciszek tak określa Maryję: „Jesteś Dziewicą, uczynioną Kościołem”. To oznacza, że Maryja w swoim dziewictwie jest absolutnym wzorem dla Kościoła.

A jednocześnie Maryja jest Bożą rodzicielką, jest Matką. Święty Franciszek mówi: „Bądź pozdrowiona … święta Boża rodzicielko, Maryjo”. Maryja w sposób dziewiczy jest zakochana w Bogu i przez to staje się Matką, z tej dziewiczej miłości do Boga rodzi się potomstwo, którym jest Chrystus, Syn Boga. Maryja została wybrana przez Boga, uświęcona przez Syna i Ducha Świętego.

Takie określenia Maryi jak Bądź pozdrowiona, Pałacu Jego, Bądź pozdrowiona, Przybytku Jego, bądź pozdrowiona Domu Jego, ukazują Maryję jako Tabernakulum. O wielkiej miłości do Matki Bożej świadczy inna modlitwa ułożona przez świętego Franciszka. Jest to Antyfona do Oficjum o Męce Pańskiej, która wysławia związki Maryi z Trójcą Przenajświętszą i całym niebem.

Św. Bonawentura nazywa Maryję „porywającą serca”. Ona porwała serce św. Franciszka, św. Maksymiliana, św. Ojca Pio czy św. Jana Pawła II i wielu innych. W trzeciej konferencji O. Jerzy przedstawił nam postać świętego Maksymiliana Marię Kolbego jako czciciela Matki Bożej Tekst 3. konferencji.

Święty Maksymilian już jako mały chłopiec czcił Matkę Bożą, długo się modlił. Około dwunastego roku życia miała się jemu ukazać Matka Boża, która pokazała mu dwie korony – białą i czerwoną – i zapytała, którą koronę wybiera. On odpowiedział, że wybiera obie korony. Matka Boża mile na niego spojrzała i znikła. Po wstąpieniu do zakonu franciszkanów we Lwowie Maksymilian postanowił poświęcić się Maryi. W pamiętniku napisał: „Obiecałem Najświętszej Maryi Pannie, że będę dla Niej walczył”.

Ojciec Maksymilian kochał Kościół, kochał Pana Jezusa, kochał Maryję. Wierzył, że Kościół może być uratowany przez Maryję Niepokalaną. Wśród swoich kolegów założył Rycerstwo Niepokalanej, którego dewizą będzie: wszystko dla Boga przez ręce Niepokalanej. Członkowie Rycerstwa mieli oddawać się na całkowitą i wyłączną służbę Maryi Niepokalanej i powierzać Jej los grzeszników. Maksymilian został wierny temu programowi aż do śmierci.

Od stycznia 1922 roku wydawał czasopismo Rycerz Niepokalanej. W 1927 roku w majątku Teresin, późniejszym Niepokalanowie postawił figurę Niepokalanej, zbudował wraz ze swoimi współbraćmi kaplicę i kilka baraków. I tak powstał Niepokalanów. Swoje wielkie dzieło szerzył w Japonii i tam założył japoński Niepokalanów.

Poniósł śmierć męczeńską w obozie Auschwitz, idąc na śmierć głodową za innego więźnia, którym był ojciec rodziny Franciszek Gajowniczek.

Święty Maksymilian dążył do wdrożenia w życie ludzi ideału, jaki stanowi Niepokalana. Uważał, że wszyscy ludzie tak powinni kształtować swoją osobowość, aby upodabniać się do Maryi.

Podstawowym warunkiem osiągnięcia identyfikacji z Niepokalaną jest zjednoczenie naszej woli z Jej wolą, a przez to z wolą Bożą. Maryja w idealny sposób dostosowała swoją wolę do woli Boga.

Święty Maksymilian określał siebie jako „sługa Maryi”, „sługa Niepokalanej”, „dziecko Maryi”.

Zależało jemu na tym, aby stać się „użytecznym narzędziem” w rękach Maryi. Wymagał tego od tych, którzy oddali się Matce Bożej. Mają się ciągle doskonalić i okazywać Jej całkowite posłuszeństwo.

Św. Maksymilian Kolbe może być zatem i dzisiaj naszym mistrzem i przewodnikiem w poznawaniu i czci oddawanej Niepokalanej. Wsłuchajmy się raz jeszcze w jego słowa: „Niepokalana – oto nasz ideał. Samemu do Niej się zbliżyć, do Niej się upodobnić, pozwolić, by Ona opanowała nasze serce i całą naszą istotę, by Ona żyła i działała w nas i przez nas, by Ona miłowała Boga naszym sercem, byśmy do Niej należeli bezgranicznie – oto nasz ideał. Promieniować na otoczenie, zdobywać dla Niej dusze, by przed Nią także serca bliźnich się otwarły, by zakrólowała Ona w sercach wszystkich – oto nasz ideał”.

Warto coś, jeśli nie wszystko, z tego ideału wprowadzić w swoje życie; w swoją codzienność…

W ostatniej konferencji O. Jerzy przybliżył nam postać świętego Ojca Pio, który był wielkim czcicielem Matki Bożej przez całe swoje życie Tekst 4. konferencji.

Matka Boża Wolności jest patronką jego rodzinnej Petrelciny, którą w dzieciństwie codziennie odwiedzał. Gdy zwracał się w modlitwie do Matki Bożej, używał takich określeń jak: „Mateczka”, „Mateńka”, „Kochana Matka”, „Piękna Matka”.

Święty Ojciec Pio był do głębi przekonany o potężnym wstawiennictwie Maryi. Zawsze radził innym ludziom, aby oddali się Matce Bożej. Kiedy ktoś chciał jemu dziękować, mówił: „Podziękuj Madonnie. To Matce Bożej zawdzięczasz tę łaskę, to Jej należy dziękować. Ja tylko modliłem się do Madonny”.

Święty Ojciec Pio przez odmawianie różańca wyrażał miłość do Matki Bożej. Zalecał, aby kochać Matkę Bożą, aby odmawiać różaniec i to tak często, jak tylko jest możliwe.

Ojciec Pio starał się swoje doświadczenia modlitwy, zawierzenia Matce Bożej przekazywać wszystkim, którzy stali się jego duchowymi synami i córkami. W przeżywanej ekstazie św. Ojciec Pio tak zwracał się do Maryi: „Twoje oczy są wspanialsze od słońca, jesteś piękna, kochana Matko, jestem dumny, że Cię kocham, a więc pomóż mi”.

Ojciec Pio zachęca wszystkich ludzi, aby podążali za Matką Kościoła, dlatego pisze: „Niech Najświętsza Dziewica, która była pierwsza w zachowaniu Ewangelii w całej jej doskonałości i w całej jej surowości, zanim została napisana, otrzyma dla nas tę łaskę i pobudzi nas, abyśmy chodzili w Jej bezpośredniej bliskości. Musimy czynić wielki wysiłek, aby naśladować niezmiennie tę Błogosławioną Matkę, aby iść blisko Niej, od czasu, gdy nie ma innej drogi życia, z wyjątkiem drogi, którą szła nasza Matka. Nie odmawiajmy przyjęcia tej drogi my, którzy chcemy dojść do jej końca”.

[Rozmiar: 343246 bajtów]

W Sanktuarium Krwi Chrystusa uczestniczyliśmy w specjalnym nabożeństwie Krwi Chrystusa...

[Rozmiar: 316080 bajtów] [Rozmiar: 392501 bajtów]

... i każdy indywidualnie otrzymał błogosławieństwo Relikwiarzem z Krwią Chrystusa.

[Rozmiar: 389483 bajtów]

Uczestniczyliśmy w nocnym czuwaniu przed cudownym obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej. W czasie czuwania rozważaliśmy tajemnice światła Różańca świętego.

W sobotę uroczystość rozpoczęła się rozważaniem tajemnic bolesnych Różańca...

[Rozmiar: 308486 bajtów] [Rozmiar: 266720 bajtów]

... a następnie została odprawiona uroczysta Msza święta, którą koncelebrował Ojciec prof. dr hab. Zdzisław Gogola OFMConv., asystent narodowy FZŚ, wraz z licznie zgromadzonymi ojcami asystentami FZŚ.

[Rozmiar: 298250 bajtów]

Po południu została odprawiona Droga Krzyżowa w oparciu o rozważania bł. Honorata Koźmińskiego.

Przeżywane rekolekcje pozwoliły na uświadomienie sobie roli Maryi w życiu wielu świętych i pobudziły do przyjęcia na nowo w swoje życie Matki Najświętszej i zawierzenia Jej siebie, swoich bliskich i wszystkich spraw. Należy być blisko Maryi, kroczyć Jej drogą, wypełniać według Jej przykładu wolę Bożą w swoim życiu. Życie świętych, którzy całkowicie zawierzyli Maryi pokazuje, że jest to pewny sposób na osiągnięcie doskonałości czyli zbawienia.

Oprócz modlitwy, konferencji, był czas na bratersko-siostrzane rozmowy, dzielenie się swoimi doświadczeniami, troskami i radościami.

Wszyscy odnowieni i umocnieni duchowo wracaliśmy do swoich domów.

s. Emilia

Komunikat Nr 3/17 z dnia 20 czerwca 2017 r.

VI ROK WIELKIEJ NOWENNY NA JUBILEUSZ 800-lecia Reguły
Rok 2017 – Matkami dla Niego są, gdy noszą Go w sercu i w ciele przez miłość Boską oraz czyste sumienie.

Drogie Siostry! Drodzy Bracia!
Przekazujemy kolejny komunikat, który dotyczy następujących spraw:

  • W dniu 23 września br. odbędzie się w Poznaniu przy ul. Garbary 22 spotkanie formacyjno-braterskie, na które zapraszamy przełożonych wspólnot oraz odpowiedzialnych za formację.
  • Spotkanie formacyjne dla odpowiedzialnych za formację w regionach odbyło się 24 i 25 czerwca br. w Warszawie w Centrum Franciszkańskim. W spotkaniu tym wzięły udział s. Emilia Nogaj – przełożona regionalna oraz s. Jadwiga Bibrowicz – sekretarz regionalny. Relacja ze spotkania dla odpowiedzialnych za formację zostanie przekazana w dniu 23 września br.
  • W dniu 17 listopada br. odbędzie się wizytacja w naszym regionie, którą przeprowadzi s. Joanna Berłowska - przełożona narodowa oraz O. Zdzisław Gogola OFM Conv. – asystent narodowy FZŚ
    • .
  • W dniu 18 listopada odbędzie się kapituła sprawozdawczo-wyborcza w naszym regionie. Kapituła została zwołana zgodnie z artykułem 62.2a i artykułem 63.2a Konstytucji Generalnych FZŚ. Dlatego proszę o wybranie delegatów na kapitułę. Wspólnoty liczące do 10 osób zgłaszają 1 delegata. Wspólnoty liczące powyżej 10 osób zgłaszają 2 delegatów. Udział w kapitule jest obowiązkowy. Koszt udziału w kapitule to kwota w wysokości 50 zł od jednego delegata. Nazwiska delegatów proszę podać na spotkaniu w dniu 23 września br.
  • Na spotkanie we wrześniu br. będzie przygotowane nagranie na płycie CD konferencji wygłoszonych przez O. Andrzeja Romanowskiego w czasie rekolekcji w Morasku.
  • Przed nami okres lata, który kojarzy się z czasem odpoczynku. Życzę, aby był to czas odpoczynku i równocześnie większego zjednoczenia z Panem Bogiem. Niech piękno przyrody przybliża nas do Pana Boga - naszego Stwórcy.

Niech Pan Wam błogosławi i obdarzy wszelkim dobrem.
Serdecznie pozdrawiam.
Pokój i dobro!
s. Emilia – przełożona regionalna wraz z Radą Regionu

Dzień Braterstwa Regionu Poznańskiego

[Rozmiar: 291355 bajtów]

Dzień Braterstwa 2017 r. był poświęcony św. bratu Albertowi. W kościele wystawiony był obraz św. Brata Alberta, na którym widniały jego słowa: „Powinno się być dobrym jak chleb, który dla wszystkich leży na stole, z którego każdy może kęs dla siebie ukroić i nakarmić się, jeśli jest głodny”. Wspólnota Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Miejskiej Górce przy kościele i klasztorze ojców franciszkanów na Goruszkach zorganizowała Dzień Braterstwa, na który zaprosiła wszystkich braci i siostry ze wspólnot miejscowych FZŚ, działających w Regionie Poznańskim. Braterskie spotkanie odbyło się 27 maja 2017 r. Dzień był wspaniały, piękna pogoda towarzyszyła wszystkim uczestnikom.

Brat Piotr – przełożony miejscowej wspólnoty i Siostra Emilia – przełożona regionalna powitali wszystkich zebranych uczestników w Sanktuarium św. Franciszka z Asyżu. Spotkanie rozpoczęło się Godzinkami ku czci św. Franciszka.

[Rozmiar: 306405 bajtów]   
Następnie miejscowa wspólnota FZŚ przedstawiła słowno-muzyczne rozważanie na temat miłosierdzia Bożego, które zostało przygotowane w oparciu o rozważania bł. ks. Michała Sopoćko. To rozważanie przybliżyło i uświadomiło sens miłosierdzia Bożego. Wszyscy jesteśmy powołani do praktykowania cnoty miłosierdzia.

Mszę świętą koncelebrował o. Grzegorz – gwardian klasztoru w Miejskiej Górce wraz z asystentami wspólnot miejscowych FZŚ, którzy przybyli na Dzień Braterstwa.

W homilii, którą głosił o. Grzegorz usłyszeliśmy, że Bóg prowadzi człowieka do zbawienia. Ojciec postawił pytanie: jak postępować w życiu, aby być dobrym bratem, dobrą siostrą? To jest ważne pytanie w życiu i we FZŚ. Bóg poprowadzi człowieka najkrótszą drogą do zbawienia. Św. brat Albert przyjął tę drogę, stał się heroicznym apostołem miłosierdzia jak św. Franciszek.

O. Grzegorz zwrócił uwagę na podobieństwa między św. Franciszkiem a św. bratem Albertem. Św. brat Albert rozmiłował się w Ewangelii, w żłóbku i w Krzyżu Chrystusa, a także w ubóstwie. Całe swoje życie zawierzył Opatrzności Bożej. Umiłował Maryję. Kontemplował miłość Boga do ludzi. Dotarł do biednych i bezdomnych, a służąc tym ludziom, oddał się służbie Bogu. Ta służba zbliżała go do Pana Boga. O św. bracie Albercie mówi się, że był dobry jak chleb. My też mamy starać się w swoim życiu jego naśladować. Ta droga nie będzie zawsze dla nas zrozumiała, ale jest drogą najkrótszą. U św. brata Alberta szukamy odpowiedzi na pytanie, jak być dobrą siostrą, dobrym bratem.
[Rozmiar: 208251 bajtów]   
Pod koniec Mszy św. s. Dominika – albertynka z Domu Zakonnego z Poznania, przedstawiła konferencję zatytułowaną „Biedaczyna z Krakowa i Biedaczyna z Asyżu”.

Św. brat Albert w szczególny sposób umiłował św. Franciszka i tak jak św. Franciszek został nazwany Biedaczyną, ale z Krakowa. Obok św. Franciszka jest to jedyny święty, który otrzymał takie określenie.

Na początku prezentacji Siostra postawiła pytanie, co wydarzyło się takiego w życiu Adama Chmielowskiego, że swoje kroki skierował ku Bogu. Był patriotą, walczył w powstaniu styczniowym o niepodległość Polski, której nie było wówczas na mapie Europy. W czasie walk powstańczych został poważnie ranny, wskutek czego stracił nogę. Później rozpoczął studia malarskie i stał się wybitnym artystą, jednym z prekursorów polskiego impresjonizmu. Przebywał w gronie wielu sławnych artystów takich jak Witkiewicz, Chełmoński, Gierymski, Wyczółkowski czy Henryk Sienkiewicz. Helena Modrzejewska powiedziała o Chmielowskim, że był wzorem wszystkich cnót chrześcijańskich i patriotycznych. Wyczółkowski natomiast tak scharakteryzował Adama Chmielowskiego: był naszym nauczycielem, wykwintnym dowcipnisiem, opowiadał cudowne rzeczy o sztuce.

W 1880 roku Adam Chmielowski wstępuje do Zakonu Ojców Jezuitów w Starej Wsi, przerywa jednak po pół roku nowicjat i wyjeżdża na Podole do swojego brata Stanisława. Jego brat wraz z księdzem proboszczem zaczęli rozmawiać o miłosierdziu Bożym pod jego oknem, aby zmienić jego stan ducha. To właśnie zmieniło Adama Chmielowskiego, który tam podejmuje działalność apostolską wśród ludności wiejskiej jako tercjarz.

Nawrócenie łączy św. Franciszka i św. Alberta. Czas nawrócenia u św. Franciszka to okres około trzech lat, u św. brata Alberta to jeden rok. Oboje poznali miłosierdzie Boże.

Następnie łączy tych dwóch świętych posługa ubogim i trędowatym oraz ubóstwo. Oboje zawierzyli swoje życie Panu Bogu. Św. Franciszek zrezygnował z bycia bogatym kupcem, a św. brat Albert z bycia artystą malarzem.

Z Podola przybył brat Albert do Galicji do Krakowa. W 1887 r. przywdział habit zakonny i założył zgromadzenie sióstr i braci Albertynów. Chciał na wzór św. Franciszka oddać się posłudze ubogim. Jego motto to „być dobrym jak chleb”.

Siostra omówiła przedstawiony wizerunek św. brata Alberta przedstawiony na obrazie. Brat Albert przytula jedną dłonią dziecko do serca a druga dłoń jest nieskończona, ma ona symbolizować nas. Jak Chrystus jest chlebem, bądźmy i my chlebem dla drugiego człowieka.

[Rozmiar: 189732 bajtów]   
Liturgię Mszy św. ubogacił śpiew chóru a kończący uroczystość w kościele utwór „Alleluja” z oratorium „Mesjasz” Jerzego Fryderyka Haendla, zachwycił wszystkich. Przy wyjściu z kościoła każdy uczestnik został obdarowany chlebkiem br. Alberta oraz obrazkami „Ecce Homo” i św. brata Alberta. Po Mszy św. został poświęcony nowy sztandar miejscowej wspólnoty franciszkanów świeckich oraz kopia obrazu Leona Wyczółkowskiego, przedstawiająca brata Alberta. Po zakończonej Eucharystii wszyscy uczestnicy udali się na stadion w Miejskiej Górce, gdzie przy nadal pięknej pogodzie, w braterskiej i serdecznej atmosferze kontynuowane było to spotkanie. Był to czas na posiłek, rozmowy z siostrami i braćmi, dzielenie się radością. Brat Piotr, przełożony miejscowej wspólnoty, wraz z zespołem muzycznym dał koncert, który był uwielbieniem Pana, naszego Stwórcy i Zbawcy. Przy dźwiękach muzyki wszyscy zebrani wyrażali swoją radość z braterskiego spotkania tańcem i śpiewem.

[Rozmiar: 166395 bajtów]   
W przerwie muzycznej biesiady wysłuchaliśmy drugiej części wykładu s. Dominiki o br. Albercie, który był poświęcony refleksji nad obrazem „Ecce Homo”, najlepszym i najdojrzalszym dziełem Adama Chmielowskiego. Obraz ten, przedstawiający Chrystusa ubiczowanego, choć nigdy formalnie nieukończony, przemawia jednak wyjątkową głębią wyrazu. Obraz Ecce Homo jest nowym przedstawieniem Serca Pana Jezusa. Brat Albert zdeformował trochę ramię Chrystusa. Czerwony płaszcz opada z ramion tak, że zarysowuje na ubiczowanej piersi Zbawiciela olbrzymie serce. Cały Chrystus zamienia się w serce – zbiczowane Serce Jezusa. Z obrazem tym br. Albert nigdy się nie rozstawał, toteż bardzo przeżył fakt, gdy metropolita obrządku greckokatolickiego Andrzej Szeptycki, wymusił na nim jego oddanie. Od tego momentu br. Albert malował dalej ten obraz już nie na płótnie a na ludzkich twarzach. I nie olejem, ale miłością. Po tej refleksji nad obrazem Ecce Homo, druga Siostra Albertynka – s. Renata, grając na gitarze uczyła nas śpiewu pieśni o św. br. Albercie, który był dobry jak chleb.

[Rozmiar: 204353 bajtów]   
Po odmówieniu Koronki do Miłosierdzia Bożego nastąpiło błogosławieństwo i rozesłanie. Pogoda i humory niezwykle dopisały. Zewsząd słychać było słowa podziwu i uznania dla miejscowej wspólnoty, która licząc zaledwie trzynastu członków, potrafiła z takim rozmachem zorganizować to wspaniałe wydarzenie i podjąć tak liczną gromadę gości.

Wspólnota przygotowała także folder zawierający notatkę o św. Bracie Albercie, krótki zarys historii klasztoru na Goruszkach i Wspólnoty Miejscowej FZŚ oraz charakterystykę Sługi Bożego O. Euzebiusza Huchrackiego, który w tym klasztorze pracował jako gwardian do 1941 r., po aresztowaniu trafił do obozu w Dachau, gdzie zginął śmiercią męczeńską 6 maja 1942 r.

Podsumowując można powiedzieć, że był to dzień bogaty w treści. Poznaliśmy bliżej postać św. Brata Alberta i sanktuarium św. Franciszka. Jesteśmy wdzięczni Ojcu asystentowi wspólnoty, O. Gwardianowi, bratu Piotrowi przełożonemu i całej wspólnocie za tak pięknie przygotowany Dzień Braterstwa.

s. Emilia

Rekolekcje tercjarzy Regionu Poznańskiego w Morasku

[Rozmiar: 247164 bajtów]

W dniach od 5 do 7 maja 2017 roku odbyły się rekolekcje zamknięte dla sióstr i braci Franciszkańskiego Zakonu Świeckich Regionu Poznańskiego w Domu Rekolekcyjnym św. Józefa Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla dla Polonii Zagranicznej w Poznaniu Morasku. Rekolekcjonistą był O. Andrzej Romanowski OFMCap., asystent narodowy FZŚ w Polsce.

Rekolekcje to czas odnowy duchowej, pogłębienia wiary, duchowości franciszkańskiej, a także umocnienia więzi braterskich między siostrami i braćmi.

W rekolekcjach wzięli udział siostry i bracia z następujących wspólnot miejscowych: z Poznania, Osiecznej, Grodziska Wlkp., Konina, Wronek, Kobylina, Gniezna i Jarocina,

Tematem rekolekcji było nawrócenie świętego Franciszka z Asyżu.

O. Andrzej, opierając się przede wszystkim na „Relacji trzech towarzyszy” – kompilacji na temat życia św. Franciszka, pochodzącej z XIII wieku, przedstawił pięć etapów nawrócenia świętego Franciszka:

1) przeżycia św. Franciszka w Spoleto
2) spotkanie z trędowatym
3) wydarzenie w kościele San Damiano
4) sąd przed biskupem
5) ostateczna przemiana życia, odkrycie Ewangelii

[Rozmiar: 268090 bajtów] 
W Spoleto wszystko się zaczęło. Tutaj rozpoczęła się przemiana serca i umysłu św. Franciszka i przygotowanie do spotkania z Panem. Jaki był św. Franciszek dla innych ludzi? Cechowała go pogoda ducha, radość, był duszą towarzystwa ku swojej głupocie, jak pisze Tomasz Celano w pierwszej biografii. Franciszek zauważał innych ludzi, pomagał im chętnie.

Wejście Pana Boga w życie św. Franciszka było poprzedzone kilkoma wydarzeniami. Pragnieniem Franciszka i jego ojca było, aby on został rycerzem. Dwa razy wyruszał na wojnę, ale bez powodzenia. W latach 1201-1202 przebywał w niewoli, w trakcie której ciężko zachorował i ta choroba trwała dość długo. W czasie tego doświadczenia spoczęła na nim ręka Pańska i wtedy Franciszek przeżywa swoje pierwsze rekolekcje. Utracił sens swojego dotychczasowego życia. Zaczął się zastanawiać nad sobą, nie znał do tej pory cierpienia. To cierpienie, które go dotknęło, zmieniło jego życie, uszlachetniło jego serce. Franciszek nawiązuje do słów z Księgi Koheleta, która mówi, że wszystko jest marnością, pogonią za wiatrem, wszystko, co się ma, jest marnością. Franciszek mówił o sobie, że wszystko jest marnością, wszystko traci sens, gdy dotyka go cierpienie. Bóg zaczął prowadzić Franciszka.

Po pewnym czasie Franciszek wyrusza ponownie na wojnę. W noc przed wyprawą miał sen. Nawiedził go Pan, rozpalił jego serce. W czasie snu ukazał mu się ktoś, kto wprowadzał go wyposażonego w ekwipunek wojenny do pałacu, widział rycerzy i piękną kobietę. Był pod wrażeniem tego snu, ponieważ wyśniło mu się wszystko, o czym marzył: sukces, rycerze, piękna kobieta jako jego żona. Był pełen ideałów. Niestety w drodze na wojnę choruje. W czasie snu słyszy głos. Nie wie jednak, że to głos Boga, który stawia mu pytanie: dokąd idziesz Franciszku? On odpowiada, idę na wojnę zdobyć sławę. Wtedy ponownie słyszy pytanie: komu lepiej służyć Panu czy słudze? Kto może z tobą lepiej postąpić sługa czy Pan? Franciszek odpowiada, że Pan. I wtedy słyszy kolejne pytania: dlaczego opuszczasz Pana dla sługi? W tym momencie zrozumiał, że mówi do niego ktoś ważniejszy, że jest to Bóg. Franciszek pyta Pana: Panie, co chcesz, abym uczynił?

Kto wchodzi w życie małżeńskie lub kapłańskie i nie pyta Pana, co ma czynić, ten nigdy nie wypełni dobrze swojego zadania. Franciszek chciał poznać wolę Pana. Te pierwsze rekolekcje, choroba i cierpienie, które Franciszek przeżył, pokazały, że świat jest piękny, ale nie może dać mu tego, czego on pragnie. On jeszcze jednak nie wie, czego ma pragnąć, za czym ma iść. Dlatego pyta Pana: co chcesz, abym czynił. Otrzymuje odpowiedź: wróć do Asyżu, a tam ci powiem, co masz czynić. Bóg prowadzi Franciszka od światła do światła, uczy go posłuszeństwa. Franciszek wraca do Asyżu smutny, nie wie, co go czeka, ale pragnie, aby Bóg go prowadził. Dlaczego Franciszek posłuchał Pana i wrócił do Asyżu? W czasie powołania spotkała go miłość, majestat Boży pochłonął go i nie mógł podjąć innej decyzji. Jest to najważniejszy moment w życiu Franciszka. Bóg zdobywa etapami jego serce. To był pierwszy etap jego nawrócenia. Miłość uzdalnia go do posłuszeństwa. Jest wierny temu światłu, które otrzymał od Pana. Wizję, którą widział w czasie snu źle zrozumiał. Franciszek pojął to zbyt cieleśnie. Tymczasem ten wspaniały pałac, to zakon, który miał założyć, tarcze, miecze to habit.

Spoleto to miejsce nawrócenia św. Franciszka. Franciszek zaczął słuchać Pana Boga, zaczął wypełniać zamiary Boga i wtedy Bóg zaczyna słuchać modlitw św. Franciszka. Pan Bóg słucha naszych modlitw, jeśli my słuchamy Pana Boga. W Spoleto był to zachwyt Franciszka, zafascynował się Bogiem, Jego miłością. Pan Bóg mocno działał w sercu św. Franciszka.

[Rozmiar: 251791 bajtów] 
W kolejnej konferencji O. Andrzej przedstawił drugi etap w nawróceniu św. Franciszka, którego centrum było spotkanie z trędowatym. Był to powrót ze Spoleto do Asyżu. Jego serce zostało przemienione. Powodem zewnętrznym jego powrotu była choroba a powodem wewnętrznym była miłość Boża, która go wypełniała. Ciałem przebywał w tym ziemskim świecie, ale jego wnętrze jest zmienione. Praktycznie już opuścił ten świat. Otrzymał kolejne światło od Pana. Jego serce pochłonęła słodycz miłości Bożej. Tą piękną oblubienicą jest prawdziwe życie religijne, zakonne, nie zakłócone życiem tego świata.

My też jesteśmy powołani do prowadzenia prawdziwego życia religijnego, trzeba zachwycić się Bogiem, słuchać Boga i czynić tak, jak św. Franciszek.

Franciszek zaczął się dłużej modlić, jednoczył się na modlitwie z Panem. W ten sposób próbuje zmieniać swoje życie. Pan zapowiedział mu całkowitą przemianę jego życia. Człowiek sam nie jest w stanie przemieniać swojego życia, jeśli Pan tego nie dokona. Do przemiany życia jest potrzebna Boża miłość, która nas zmienia. Franciszek zmieniał się stopniowo. Otrzymał kolejne światło od Pana, którym jest słowo Pana wyjaśniające, jak dokona się jego przemiana. Franciszek spotkał trędowatego zsiadł z konia i pocałował go. Przed swoim nawróceniem odczuwał wstręt przed trędowatymi, chciał być zawsze szczęśliwym i unikał kontaktów z tymi chorymi ludźmi. Ich widok psuł jego obraz szczęścia. Jednak doświadczenie miłości Bożej sprawiło, że wracał do trędowatych. To co gorzkie zmieniło się w słodycz duszy i ciała. To było wielkie zwycięstwo nad samym sobą. Dla miłości Bożej Franciszek przezwyciężał samego siebie.

Słuchanie Boga musi prowadzić do przezwyciężania samego siebie i do dostosowania swojego życia do miłości Bożej. Nic innego nie jest w stanie nas zmieniać, tylko miłość Boża. W życiu potrzebujemy trudności, aby się przemieniać dla miłości Bożej.

Franciszek doświadcza też ciemności duchowej i oschłości. Szatan terroryzował Franciszka. Franciszek odczuwał w czasie modlitwy bojaźń, przerażenie. Prosił Boga, aby mimo tego udręczenia, prowadził go swoją drogą. Modlitwa stała się dla Franciszka pełna goryczy, ale nie zostawił modlitwy.

Nie można zaniechać modlitwy, gdy przeżywamy trudności, trzeba trwać przy Panu i iść dalej. Święty Franciszek nie zatrzymał się, lecz szedł dalej wyznaczoną przez Pana drogą.

[Rozmiar: 255741 bajtów] 
Następnym etapem nawrócenia Franciszka było wydarzenie w kościele San Damiano, gdzie otrzymuje od Pana misję specjalną.

Pan daje Franciszkowi podczas pobytu w Asyżu kolejne światło, objawiając mu, że wkrótce zostanie pouczony o tym, co ma robić. Po kilku dniach podczas przechodzenia koło kościoła św. Damiana, Franciszek pouczony w duchu, wstępuje do kościoła i modli się żarliwie przed wizerunkiem Ukrzyżowanego. Tu Chrystus przemawia do niego z krzyża mówiąc: „Franciszku, czyż nie widzisz, że ten dom mój chyli się ku upadkowi? Idź więc i napraw mi go! Drżący i zdumiony powiedział: Panie! Chętnie to uczynię.” (Relacja trzech towarzyszy, rozdz. V.13)

Serce Franciszka od tej pory zostało tak zranione i uwrażliwione na wspomnienie Męki Pańskiej, że przez całe dalsze życie nosił w swym sercu stygmaty Pana Jezusa, które na dwa lata przed śmiercią na górze Alwernii zostały na jego ciele uwidocznione. Franciszek spotkał w kościółku żywego Pana z Krzyża i otrzymał od Niego misję specjalną, lecz zrozumiał ją zbyt dosłownie. Często płakał nad Męką Chrystusa, mówiąc, że miłość Pana nie jest kochana, że gorzko jest służyć Bogu a słodko jest grzeszyć.

Franciszek upodabnia się do ukrzyżowanego Chrystusa, nosi w swym sercu Jego Mękę, otrzymuje łaskę przeżywania cierpień Chrystusa w chwili śmierci na Krzyżu i chce mieć taką miłość, jaką On miał na Krzyżu. Według św. Bonawentury trzy pragnienia owładnęły Franciszkiem: naśladować Chrystusa w doskonaleniu cnót, jednoczyć się z Panem przez kontemplację i zdobyć dla Chrystusa jak najwięcej dusz.

My także jesteśmy obdarzeni misją miłości, mamy iść drogą miłości Chrystusa na Krzyżu, jesteśmy powołani do duchowego odbudowywania Kościoła, do odbudowy wspólnoty ludzi wierzących przez miłość.

W kolejnej konferencji O. Andrzej omówił czwarty etap nawrócenia w życiu św. Franciszka, jakim był sąd przed biskupem i wynikłe z tego konsekwencje. Kiedy Franciszek w Foligno sprzedał konia oraz materiały ze sklepu swojego ojca, chciał uzyskane pieniądze przekazać kapłanowi z kościoła św. Damiana, który jednakże ich nie przyjął. Ojciec na wieść o tym bardzo się wzburzył i wraz z sąsiadami poszukiwał syna, by się z nim rozprawić. Wtedy Franciszek, który zafundował sobie kryzys, raniąc bardzo swojego ojca, ukrył się w grocie, modląc się ustawicznie do Pana, by udzielił mu łaski potrzebnej do zrealizowania swoich pobożnych życzeń. Po miesięcznym pobycie w grocie, spędzonym na błaganiu Pana w postach i łzach, przyszło na Franciszka kolejne światło. Duch św. uwalnia Franciszka od zgubnego lęku, przychodzi moc do pokonania samego siebie a serce jego wypełnia niczym nie zakłócony pokój.

Franciszek wraca do Asyżu, wydaje się w ręce ojca i swoich prześladowców, którzy mają go za wariata i obrzucają błotem i kamieniami. Ojciec zawlókł Franciszka do domu i tam więzi go przez wiele dni w ciemnym lochu. Franciszek znosi wszystkie upokorzenia – jego stan określać można jako apatheia (gr. beznamiętność), w którym jest się ponad tym wszystkim i nie cierpi się. Taka postawa jest możliwa tylko dzięki interwencji Boga w życie Franciszka. Jest to u Franciszka stan hezychii (hezychia – z gr. wyciszenie: w teologii rozumiane jako „nieprzerwana cześć i służba Bogu”) – postawa niezmąconego pokoju, nieuwikłania w doczesność, w którym serce nie dostosowuje się do okoliczności.

Kiedy Franciszek został uwolniony przez matkę, ojciec próbował interweniować w ratuszu u radnych miejskich a nic nie wskórawszy, zwrócił się ze skargą na Franciszka do biskupa. Za radą biskupa Franciszek nie tylko zwrócił Ojcu pieniądze ale oddał mu także swoje szaty, pozostając we włosienicy. Od tej pory Franciszek przeszedł od posłuszeństwa ojcu ziemskiemu do posłuszeństwa Ojcu Niebieskiemu, uwalniając się od wpływu swojego ojca i własnych błędów. Sam zaś biskup stał się kierownikiem duchowym Franciszka, dla którego Pan Bóg był Ojcem a Kościół – Matką.

Ostatnią konferencję O. Andrzej poświęcił piątemu etapowi nawrócenia św. Franciszka, jakim była ostateczna przemiana życia, które odtąd zostało podporządkowane zasadom świętej Ewangelii.

Franciszek, wyzbywszy się wszystkich rzeczy tego świata, przywdział pustelniczy habit, oddając się odbudowie kościoła św. Damiana. Chodził po ulicach i placach i wyśpiewując pochwały na cześć Pana, zbierał od ludzi kamienie i pieniądze na remont kościoła. Kiedy kapłan z kościoła św. Damiana częstował go wykwintnymi potrawami, Franciszek zrezygnował z tego jedzenia i chodził z miską, prosząc o jałmużnę. Kiedy pomieszał w misce resztki najróżniejszych pokarmów i spróbował jeść, dostał mdłości. Jednak przezwyciężył siebie a wtedy wydawało mu się, że nigdy nie jadł podobnych przysmaków. Tak to jego ciało słabe i udręczone otrzymało siłę, by znieść radośnie to co twarde i gorzkie. Pan zmienił mu gorycz w słodycz.

Ojciec Franciszka bolejąc nad synem i widząc go w tak nędznym stanie, przeklinał go, ilekroć spotkał. Franciszek w odpowiedzi wybrał sobie na ojca bardzo ubogiego i nędznego człowieka i prosił go każdorazowo o błogosławieństwo, gdy zobaczy jego ojca złorzeczącego. Kiedy zaś jego rodzony brat ironicznie zwrócił się do znajomego, by Franciszek sprzedał mu swój pot przynajmniej za grosz, usłyszał w odpowiedzi od napełnionego niebiańską radością Franciszka: „Ja drogo sprzedam ten pot mojemu Panu”. (Relacja trzech towarzyszy rozdz. VII.23).

Pewnego razu, kiedy Franciszek wraz robotnikami pracował przy naprawie kościoła, wzywając sąsiadów i przechodzących do pomocy, napełniony duchem proroczym przepowiedział, ze kościół św. Damiana stanie się klasztorem Pań, których sława i życie okryje chwałą Kościół powszechny. W tym bowiem świętym miejscu Franciszek założył w sześć lat po swym nawróceniu Zakon Ubogich Pań, zwanych dzisiaj Klaryskami.

Po ukończeniu prac przy Kościele św. Damiana, Franciszek usłyszawszy podczas Mszy św. słowa o uczniach wysyłanych przez Chrystusa na głoszenie Ewangelii, pozbył się laski, worka, torby i obuwia, sprawiając sobie ubogą suknię z szorstkiego sukna, przepasaną powrozem. Tak stał się zwiastunem ewangelicznej doskonałości, a jego słowa pełne mocy Ducha Świętego, publicznie głosiły pokutę, wprawiając słuchaczy w głęboki podziw. Franciszek wyznał, że objawienie Boże nauczyło go pozdrowienia : „Niech Pan obdarzy cię pokojem” i tak pozdrawiał ludzi na początku każdego kazania.

Przykład życia św. Franciszka pociągnął za sobą innych a do pierwszych należeli brat Bernard i brat Piotr. Chcąc dokładnie poznać wolę Bożą, poszli razem do kościoła św. Mikołaja i prosili Pana, by na kartach Pisma św. przemówił do nich. Klęcząc przed ołtarzem Franciszek trzykrotnie otworzył na chybił trafił księgę i przeczytał następujące rady Pana: – Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj wszystko, co masz, rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie (Mt 19,21), – Nie bierzcie ze sobą nic w drogę (Łk 9,23), – Kto chce iść za mną, musi się zaprzeć samego siebie (Mt 16,24; Łk 9,23).

Kiedy w ten cudowny sposób Pan potwierdził Franciszkowi postanowienia i pragnienia, nad którymi od dawna rozmyślał, jego towarzysze Bernard i Piotr sprzedali wszystkie swoje dobra, pieniądze rozdali ubogim i przywdzieli habit. Odtąd żyli razem według zasad Świętej Ewangelii zgodnie z tym, co Pan im ukazał.

Ojciec Andrzej w swoich konferencjach przybliżył nam trzy lata z życia świętego Franciszka, które były okresem jego nawrócenia. Nawrócenie nie dokonuje się same z siebie, tylko miłość Boża uzdalnia człowieka do przemiany życia. Dlatego trzeba otworzyć swoje serce na działanie Boga, przyjąć Jego miłość, słuchać Jego głosu i dać się Panu prowadzić. Wzorem dla nas w wypełnieniu tego zadania jest św. Franciszek.

[Rozmiar: 241000 bajtów] 
Jesteśmy wdzięczni Panu Bogu za dar przeżywania rekolekcji i za Ojca rekolekcjonistę – O. Andrzeja, który stał się narzędziem w ręku Pana i w tak wspaniały sposób przedstawił nam proces nawracania się św. Franciszka i równocześnie wskazując nam, co powinniśmy czynić, aby doskonalić swoje życie.

Podczas trzydniowych rekolekcji mieliśmy możność odprawić także Drogę Krzyżową według rozważań bł. Honorata Koźmińskiego oraz cieszyć się radością siostrzano-braterskiej agapy, przeżywanej przy wspólnych śpiewach, inicjowanych z ochotą przez Ojca Andrzeja.
Bogu niech będą dzięki za dar tegorocznych rekolekcji!
s. Emilia

Komunikat Nr 2 /17 z dnia 4 marca 2017 r.

VI ROK WIELKIEJ NOWENNY NA JUBILEUSZ 800-lecia Reguły
Rok 2017 – Matkami dla Niego są, gdy noszą Go w sercu i w ciele przez miłość Boską oraz czyste sumienie.

Drogie Siostry ! Drodzy Bracia!
W dniu 4 marca 2017 r. obradowała w klasztorze Ojców Franciszkanów w Poznaniu przy ul. Garbary 22 Rada Regionu Poznańskiego. Po spotkaniu Rady Regionu odbyło się spotkanie formacyjno-braterskie z przełożonymi wspólnot miejscowych. Przekazuję informacje z tego spotkania.

Spotkanie rozpoczęło się Mszą świętą, sprawowaną przez Ojca Alojzego Pańczaka OFM i Ojca Jerzego Marć OFMCap. – asystentów regionalnych. Homilię wygłosił O. Jerzy Marć.

W spotkaniu po Mszy św. wzięli udział przełożeni lub delegowani przedstawiciele z 20 Wspólnot Miejscowych [bez 3 Wspólnot z Bydgoszczy: św. Antoniego, przy Katedrze, św. Wincentego a Paulo, Czarnkowa, Lipna, Piechcina i Starych Oborzysk).

S. Emilia Nogaj i br. Marek Bezler uczestniczyli w spotkaniu formacyjno-braterskim dla przełożonych Rad Regionalnych, które odbyło się w dniach 25 i 26 lutego 2017 r. w Centrum Franciszkańskim w Warszawie. S. Emilia Nogaj zdała relację z tego spotkania:
Konferencje formacyjne dla przełożonych regionalnych wygłosili asystenci narodowi FZŚ:

  • O. Zdzisław Gogola OFMConv. „Samotność jako jeden z aspektów życia duchowego”, w której wyjaśnił pojęcia samotności i osamotnienia. Osamotnienie jest czymś negatywnym, natomiast samotność jest człowiekowi bardzo potrzebna dla jego duchowego rozwoju. Tekst konferencji
  • O. Nikodem Sobczyński OFM mówił o odnowieniu życia pokuty. Życie w pokucie przedstawił jako drogę, którą należy przejść. Na tej drodze jest ostry zakręt, który zmusza do zmiany poruszania się, czeka tam w tym niebezpiecznym miejscu Chrystus miłosierny. On przyjmuje człowieka i prowadzi ku przemianie życia. Tekst konferencji
  • O. Andrzej Romanowski OFMCap. oparł swoją konferencję na dokumencie Invenescit Ecclesie i mówił o odnowie życia franciszkanów świeckich. Aby dokonała się ta odnowa, trzeba wejść na drogę nawrócenia i pokuty. Tekst konferencji

Relacja z tego spotkania dostępna w zakładce „Aktualności”.

O. Jerzy Marć OFMCap. w swojej konferencji formacyjnej dla przełożonych wspólnot miejscowych odniósł się do hasła obecnego roku jubileuszowego. W tym roku rozważamy słowa „Matkami dla Niego są, gdy noszą Go w sercu i w ciele przez miłość Boską oraz czyste sumienie”. Jako duchowi synowie świętego Franciszka czytamy jego Pisma i rozważamy te słowa. Powołani jesteśmy, aby nieść światu Jezusa, ale Jezus musi być najpierw w nas. Tekst konferencji
Zalecamy, aby konferencje formacyjne przekazać wszystkim członkom wspólnoty oraz innym osobom.

S. Emilia przedstawiła kalendarium zaplanowanych spotkań i wydarzeń w bieżącym roku:

  • Od 5 do 7 maja br. odbędą się rekolekcje w Poznaniu - Morasku.

  • 27 maja br. odbędzie się Regionalny Dzień Braterstwa, który przygotowuje wspólnota FZŚ w Miejskiej Górce. Postacią przewodnią tego spotkania braterskiego będzie św. Brat Albert Chmielowski. Na dwa tygodnie przed Dniem Braterstwa wspólnoty są zobowiązane podać br. Piotrowi liczbę uczestników w tym spotkaniu.

  • Br. Piotr Popielas - przełożony wspólnoty FZŚ omówił program Dnia Braterstwa.
    Oprawa liturgiczna w Dniu Braterstwa w Miejskiej Górce:

    • I. Czytanie: s. Grażyna Sadurska – wspólnota przy klasztorze OO. Kapucynów w Bydgoszczy
    • II. Psalm: s. Urszula Ferdynus-Remlein - wspólnota przy Klasztorze OO. Franciszkanów w Poznaniu, ul. Garbary
    • III. Modlitwa wiernych: s. Czesława Janik - wspólnota Nakło
    • IV. Dary ołtarza:
      • wspólnota Inowrocław – świeca
      • wspólnota Jarocin – chleb i owoce
      • wspólnota Grodzisk Wlkp. – wino
      • wspólnota Kobylin – kwiaty
      • wspólnota Miejska Górka – chleb i wino z wodą
      • br. Jerzy Czaiński przygotuje komentarz przy składaniu darów ołtarza.
  • Od 20 do 22 lipca br. odbędą się „Rekolekcje w Drodze” połączone z narodową pielgrzymką FZŚ na Jasną Górę. Rekolekcjonistą będzie O. Jerzy Marć OFMCap.
  • Spotkanie formacyjne dla przełożonych wspólnot miejscowych oraz dla odpowiedzialnych za formację we wspólnotach jest zaplanowane na 23 września 2017 r. W październiku wspólnota miejscowa FZŚ w Pile będzie przeżywać jubileusz 70-lecia powstania jej istnienia.
  • Region Poznański przygotowuje się do wizytacji pastersko-braterskiej, która odbędzie się 17 listopada br. Wizytację przeprowadzą O. Zdzisław Gogola OFMConv. – asystent narodowy FZŚ oraz s. Joanna Berłowska – przełożona narodowa FZŚ. W dniu 18 listopada br. odbędzie się kapituła sprawozdawczo-wyborcza. Wizytacja i kapituła są bardzo ważnymi wydarzeniami dla Regionu. Należy się dobrze do tego przygotować. Dlatego prosimy wszystkie Siostry i Braci o modlitwę w intencji wizytacji i kapituły.

Niech Pan Wam błogosławi i obdarzy wszelkim dobrem.
Serdecznie pozdrawiam
Pokój i dobro
Emilia Nogaj OFS - przełożona regionalna wraz z Radą Regionu

Boże Narodzenie 2016

zyczenia 2016 (145 kB)  
Zawsze, gdy spojrzycie na siebie oczami serca,


z uśmiechem na ustach,


jest Boże Narodzenie,


ponieważ narodziła się miłość,


ponieważ narodził się pokój,


ponieważ narodziła się sprawiedliwość,


ponieważ narodziła się nadzieja,


ponieważ narodziła się radość,


ponieważ narodził się Jezus Chrystus.


Z całego serca życzymy Wam Drogie Siostry i Drodzy Bracia Błogosławionych, radosnych Świąt Bożego Narodzenia oraz pokoju, radości, nadziei, zdrowia i obfitości łask od Bożej Dzieciny na każdy dzień Nowego Roku.

Bądźmy radosnymi świadkami obecności Pana!

Z franciszkańskim pozdrowieniem
Pokój i dobro
Emilia Nogaj OFS – przełożona regionalna z Radą Regionu

Komunikat Nr 4/16

z dnia 30 listopada 2016 r.
V ROK WIELKIEJ NOWENNY NA JUBILEUSZ:
Rok 2016 – Braćmi dla Niego są, kiedy spełniają wolę Ojca, które jest w niebie

Drogie Siostry! Drodzy Bracia!

W dniu 19 listopada 2016 r. obradowała w klasztorze Ojców Franciszkanów w Poznaniu przy ul. Garbary 22 Rada Regionu Poznańskiego.

Rada podsumowała rok formacji w regionie i omówiła program formacyjny na rok 2017.

  • 1. Spotkania opłatkowe w regionie odbędą się w następujących terminach i miejscach:
    • 14 stycznia 2017 r. w Bydgoszczy w Bazylice św. Wincentego a Paulo, godz. 9.00 Msza święta,
    • 14 stycznia w Poznaniu w klasztorze Ojców Franciszkanów Wzgórze Przemysła, spotkanie rozpocznie się Mszą św. o godz. 9.00,
    • 15 stycznia we Wschowie, spotkanie rozpocznie się Mszą św. o godzinie 15.00.
    Zapraszamy Siostry i Braci do udziału w spotkaniach opłatkowych, aby we wspólnocie franciszkańskiej przeżyć tajemnicę Bożego Narodzenia i dzielić radość z przyjścia Zbawiciela do nas.
  • 2. W dniu 4 marca 2017 r. w klasztorze Ojców Franciszkanów w Poznaniu przy ul. Garbary 22 odbędzie się spotkanie formacyjno-braterskie, do udziału w którym zaproszeni są wszyscy przełożeni wspólnot miejscowych. Spotkanie rozpocznie się Mszą św. o godzinie 10.00. To spotkanie odbędzie się w tym terminie, ponieważ spotkanie dla przełożonych regionu w Warszawie odbędzie się 25-26 lutego 2017.
  • 3.Rekolekcje regionalne
    • Od 7 do 9 kwietnia 2017 r. Bydgoszcz na „Piaskach” – rekolekcje wielkopostne,
    • Od 5 do 7 maja 2017 r. odbędą się rekolekcje regionalne w Domu Rekolekcyjnym św. Józefa przy ul. Sióstr Misjonarek 10 w Poznaniu – Morasku. Rekolekcjonistą będzie O. Andrzej Romanowski OFM Cap. – asystent narodowy FZŚ w Polsce,
    • Od 20 do 22 lipca 2017 r. odbędą się rekolekcje „W Drodze” połączone z narodową pielgrzymką franciszkanów świeckich na Jasną Górę. Rekolekcjonistą będzie Ojciec Jerzy Marć OFM Cap. - asystent regionalny,
    • Od 1 do 3 grudnia 2017 r. Bydgoszcz na Piaskach – rekolekcje adwentowe.
    Proszę o zgłoszenie sióstr i braci do udziału w rekolekcjach w Morasku i w rekolekcjach „W drodze” na załączonych listach zapisów, które Przełożeni Wspólnot przekażą siostrze Jadwidze Bibrowicz (tel. 721 048 447) na spotkaniu w dniu 4 marca br. w Poznaniu.
  • 4. Dzień Braterstwa Regionu odbędzie się 27 maja 2017 r. Organizatorem Dnia Braterstwa jest wspólnota w Miejskiej Górce.
  • 5. W dniu 23 września 2017 r. odbędzie się w klasztorze Ojców Franciszkanów w Poznaniu przy ul. Garbary 22 spotkanie formacyjno-braterskie dla przełożonych wspólnot miejscowych.
  • 6. W dniu 18 listopada 2017 r. odbędzie się w Poznaniu przy ul. Garbary 22 Kapituła sprawozdawczo-wyborcza w naszym regionie. W dniu 17 listopada 2017 r. odbędzie się wizytacja regionu. Już dzisiaj polecamy modlitwie przyszłą kapitułę.
  • 7. Prosimy o wypełnienie i przysłanie do 10 stycznia 2017 r. sprawozdań z działalności wspólnoty, sprawozdań finansowych i danych statystycznych.
  • 8. Zadania dla Wspólnot miejscowych przekazane przez s. Janinę Iwanicką, radną narodową do spraw formacji:
    • a) zapoznać się z programem formacji opracowanym przez Radę Narodową. Zaopatrzyć w zeszyty formacyjne możliwie wielu członków Wspólnoty,
    • b) korzystać z wszystkich szkoleń przygotowujących do słuchania, rozważania i kontemplacji Słowa Bożego,
    • c) organizować we Wspólnocie dni skupienia poświęcone medytacji Słowa Bożego,
    • d) troszczyć się o dobre przygotowanie do przeżycia i uczestnictwa w Eucharystii,
    • e) umożliwić uczestnictwo w rekolekcjach organizowanych przez Radę Regionu poprzez pomoc materialną ubogim, zapewnienie transportu, zachętę dobrym słowem.

Zapraszamy wszystkie Siostry i Braci do udziału w organizowanych wydarzeniach duchowych, aby umocnić więzy braterstwa, pogłębić wiarę i duchowość franciszkańską. Życzymy wszystkim Siostrom i braciom błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej, św. Franciszka i bł. Anieli Salawy.

Pozdrawiamy
Pokój i dobro
Emilia Nogaj OFS – przełożona wraz z Radą Regionu

Komunikat Nr 3/16

z dnia 30 września 2016 r.
V ROK WIELKIEJ NOWENNY NA JUBILEUSZ:
Rok 2016 – Braćmi dla Niego są, kiedy spełniają wolę Ojca, które jest w niebie

Drogie Siostry! Drodzy Bracia!

W dniu 24 września 2016 r. obradowała w klasztorze Ojców Franciszkanów w Poznaniu przy ul. Garbary 22 Rada Regionu Poznańskiego. Po spotkaniu Rady Regionu odbyło się spotkanie formacyjno-braterskie z przełożonymi wspólnot miejscowych. Przekazuję informacje z tego spotkania.

Spotkanie rozpoczęło się Mszą świętą, sprawowaną przez Ojca Alojzego Pańczaka OFM i Ojca Jerzego Marć OFMCap – asystentów regionalnych.

W spotkaniu po Mszy św. wzięli udział przełożeni lub delegowani przedstawiciele z 20 Wspólnot Miejscowych [bez Kobylina, Lipna, Nakła, Pakości, Piechcina i Starych Oborzysk] oraz przedstawiciele nowo utworzonej Wspólnoty z Inowrocławia przy Parafii św. Mikołaja.

I. Relacja o wydarzeniach z udziałem Regionu Poznańskiego za ostatnie 6 miesięcy br.

  • 1. W dniu 19 marca 2016 r. w Poznaniu uczestniczyliśmy w uroczystości 25-lecia erygowania Prowincji świętego Franciszka z Asyżu, która to uroczystość była połączona z Regionalnym Dniem Braterstwa Regionu Poznańskiego.
  • 2. W dniach od 3 do 5 czerwca 2016 r. w Domu Rekolekcyjnym św. Józefa przy ul. Sióstr Misjonarek 10 w Poznaniu – Morasku odbyły się rekolekcje prowadzone przez o. Pawła Srokę OFMConv. Tematem rekolekcji było rozważanie nad fundamentami życia człowieka.
  • 3. W dniach od 23 do 25 czerwca br. przedstawiciele Wspólnot wzięli udział w pielgrzymce do Częstochowy, połączonej z rekolekcjami „W Drodze”. Rekolekcjonistą był Ojciec Alojzy Pańczak OFM. Rekolekcje poświęcone były pogłębieniu tematyki Miłosierdzia Bożego w Jubileuszowym Roku, ogłoszonym przez Papieża Franciszka.
  • 4. Przedstawiciele Regionu Poznańskiego wzięli udział w Europejskim Spotkaniu Franciszkanów Świeckich – EUFRA, które odbyło się od 23 lipca do 2 sierpnia 2016 r. w Domu Rekolekcyjnym świętego Hipolita w St. Pölten w Austrii. Tematem spotkania było Miłosierni jak Pan na przykładzie św. Franciszka i św. Klary dla lepszej i bardziej wartościowej Europy.
  • 5. W dniach od 16 do 18 września 2016 r. odbyła się kapituła Narodowa FZŚ w Polsce. Kapitule przewodniczyli s. Ana Fruk – delegat przełożonego CIOFS oraz o. Robert Rabka OFMCap. – delegat asystentów generalnych FZŚ. S. Joanna Berłowska – przełożona narodowa przedstawiła sprawozdanie z działalności FZŚ w minionych trzech latach. s. Ana Fruk wygłosiła konferencję na temat młodzieży franciszkańskiej i rycerzy św. Franciszka. O. Robert Rabka OFMCap. przedstawił w swojej konferencji artykuł 36 Konstytucji Generalnych FZŚ, który mówi o składaniu ślubów prywatnych. Komisja statutowa przedstawiła zmiany wprowadzone do Statutu FZŚ, które zostały przedyskutowane a następnie przyjęte przez uczestników kapituły. Zostały też uchwalone wnioski do realizacji w nowej kadencji Rady Narodowej FZŚ.

Z większością z tych wydarzeń można się zapoznać na stronie internetowej FZŚ w Polsce (www.fzs.info.pl) – zakładki „Aktualności” oraz „Wieści z Regionów – Region Poznański), gdzie zamieszczone są szczegółowe relacje wraz ze zdjęciami.

Franciszkanie świeccy Regionu Poznańskiego uczestniczyli aktywnie w wymienionych wydarzeniach, które przyczyniają się do budowania więzi braterskich, pogłębienia duchowości franciszkańskiej i lepszego poznania swojego powołania.

W czasie spotkania formacyjno-braterskiego Ojciec Jerzy Marć wygłosił konferencję na temat św. Leopolda Mandicia, w której przybliżył nam tę wielką postać. Św. Leopold Mandić i św. Ojciec Pio są patronami obecnie przeżywanego roku jubileuszowego.


II. Zamierzenia na 2017 r.

  • 1. W dniach od 5 do 7 maja 2017 r. odbędą się rekolekcje w domu rekolekcyjnym w Morasku. Rekolekcjonistą będzie o. Andrzej Romanowski OFMCap. – asystent narodowy FZŚ.
  • 2. Dzień Braterstwa Regionu Poznańskiego planowany jest na dzień 27 maja 2017 r. we wspólnocie Miejska Górka k. Rawicza.
  • 3. Ogólnopolskie spotkanie franciszkanów świeckich w Częstochowie, odbędzie się 22 lipca. W naszym regionie pielgrzymka będzie połączona z rekolekcjami „ W Drodze” od 20 do 22 lipca 2017 r. Rekolekcjonistą będzie o. Jerzy Marć OFMCap. – asystent regionalny.

Dziękuję wszystkim Siostrom i Braciom za zaangażowanie w życie we Franciszkańskim Zakonie Świeckich, za udział w minionych wydarzeniach.

Niech Pan Wam błogosławi i obdarzy wszelkim dobrem.

Serdecznie pozdrawiam
Pokój i dobro
Emilia Nogaj OFS – przełożona regionalna wraz z Radą Regionu

Rekolekcje „w drodze” – pielgrzymka FZŚ do Częstochowy

Region Poznański, po udanych trzydniowych rekolekcjach w 2015 r., ponownie zorganizował w dniach od 23 do 25 czerwca 2016 r. rekolekcje „w drodze” w ramach XXIII Ogólnopolskiej Pielgrzymki FZŚ na Jasnej Górze. Rekolekcje, w których uczestniczyło blisko 40 sióstr i braci z 3 wspólnot poznańskich, z Grodziska Wlkp. oraz z Ostrowa Wlkp., prowadził nasz Regionalny Asystent O. Alojzy Pańczak OFM.

Wyjechaliśmy rano 23 czerwca autokarem do Częstochowy, wypełniając czas podróży modlitwą jutrzni, różańcem, radosnym śpiewem pieśni maryjnych i franciszkańskich, rozmowami braterskimi oraz słuchając konferencji Ojca Alojzego.

Po drodze nawiedziliśmy, leżące niedaleko Ostrowa Wlkp., mało znane Sanktuarium Męki Pańskiej i Matki Pięknej Miłości w Sadowiu-Golgocie. Gospodarzami w tym sanktuarium są ojcowie pasjoniści. Zgromadzenie Męki Jezusa Chrystusa - Congregatio Passionis Iesu Christi (CP), popularnie zwane pasjonistami, zostało założone w 1720 r. we Włoszech przez św. Pawła od Krzyża (Paweł Danei, 1694-1775), a zatwierdzone w 1741 r. przez papieża Benedykta XIV.

01 02 sadowie (187 kB)

 
Pasjoniści w Polsce pojawili się w 1923 r. dzięki papieżowi Piusowi XI, przejmując zrujnowany klasztor bernardynów w Przasnyszu. W 1958 r. erygowano w Polsce samodzielną prowincję zgromadzenia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Pasjoniści poza ślubami czystości, ubóstwa i posłuszeństwa składają także ślub specjalny apostolstwa, przez który zobowiązują się do rozpamiętywania Jezusowej męki oraz uczestnictwa w niej przez swój przykład życia i apostolat.

Ważnym elementem duchowości pasjonistów jest Czarny Szkaplerz Męki Pańskiej, który jest symbolem habitu jaki św. Paweł od Krzyża otrzymał w widzeniu z nieba, gdy zamierzał założyć zakon pasjonistów dla krzewienia czci i nabożeństwa do Męki Pana Jezusa. Różni się ten szkaplerz od innych czarnym kolorem sukna, godłem Pasjonistów, które przedstawia białego koloru krzyżyk z sercem i napisem JESU XPI PASSIO (czyli Męka Jezusa Chrystusa). Osoba, która przyjęła nałożony przez kapłana pasjonistę szkaplerz, korzysta z wszystkich odpustów i duchowych łask, jakie przysługują członkom tego zakonu, stając się tym samym jakby świeckim pasjonistą.

03 04 sadowie (117 kB)

W Sanktuarium w Sadowiu, obejmującym zespół klasztorny oo. Pasjonistów na wzgórzu Golgota, wybudowany w 1932 roku, zwiedziliśmy kościół pw. Chrystusa Króla, modląc się przed umieszczonym w ołtarzu bocznym obrazem Matki Pięknej Miłości z Dzieciątkiem. Obraz ten poprzez element pasyjny głosi Miłość Bożą ukazaną na Krzyżu. Treść obrazu koresponduje z wymową Golgoty, która umiejscowiona na wzgórzu sadowskim przed kościołem jest wymownym znakiem i przypomnieniem o tajemnicy tej ofiarnej miłości. Tutaj też zakończyliśmy pobyt w Sanktuarium, modląc się przy wykonanych z granitu i odlanych z brązu płaskorzeźbach stacji Drogi Krzyżowej Trzeciego Tysiąclecia, położonych wzdłuż leśnej alejki na Sadowskim Wzgórzu Kalwaryjskim.

Po przyjeździe około godz. 14 na Jasną Górę nawiedziliśmy Sanktuarium i przywitaliśmy się z Maryją w Jej cudownym wizerunku, a następnie uczestniczyliśmy we Mszy św. w pięknie odrestaurowanej w 2012 r. Kaplicy Jabłonowskich zwanej Kaplicą Najświętszego Serca Jezusowego. Stamtąd udaliśmy się do naszego miejsca trzydniowego pobytu, którym był Dom Pielgrzyma przy Sanktuarium Krwi Chrystusa w Częstochowie, prowadzony przez Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa, założone w 1815 r. przez rzymskiego kapłana – św. Kaspra del Buffalo. Misjonarze są wezwani, aby wspólnie ze świeckimi usłyszeć „krzyk Krwi” w biednych, cierpiących, samotnych i głosić im, że są warci Krwi Chrystusa. W Polsce od roku 1946 pracują także siostry Adoratorki Krwi Chrystusa, założone przez św. Marię de Matias.

Po rozlokowaniu się i zjedzeniu kolacji, wysłuchaliśmy w kaplicy kolejnej konferencji Ojca Alojzego, odmówiliśmy nieszpory brewiarzowe a następnie spotkaliśmy się na agapie przy kawie i ciastkach na siostrzano-braterskich rozmowach.

Drugi dzień rekolekcji „w drodze” rozpoczęliśmy Mszą św. z jutrznią, aby po śniadaniu wysłuchać trzeciej konferencji Ojca Alojzego. Następnie przeszliśmy wokół Sanktuarium drogą pomiędzy siedmioma Kaplicami Przelań Krwi Chrystusa, rozważając tajemnice Różańca do Krwi Chrystusa, które upamiętniają siedem momentów przelania Krwi Zbawiciela: podczas obrzezania, modlitwy w Ogrójcu, biczowania, cierniem koronowania, na drodze krzyżowej, przy ukrzyżowaniu i przy otwarciu boku włócznią. W Różańcu Krwi Chrystusa, składającym się z siedmiu tajemnic, odmawia się przy sześciu tajemnicach pięć razy Ojcze nasz a przy ostatniej trzy razy (razem 33 według wieku Pana Jezusa).

Po obiedzie i krótkim odpoczynku, modliliśmy się koronką do Miłosierdzia Bożego i wysłuchaliśmy czwartej konferencji Ojca Rekolekcjonisty.

05 06 sadowie (169 kB)

Przedmiotem wszystkich rozważań rekolekcyjnych Ojca Alojzego była tematyka nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia, ustanowionego Bullą Papieża Franciszka Misericordiae vultus, trwającego od dnia 8 grudnia 2015 r. do 20 listopada 2016 r. Zapoznaliśmy się dokładnie z historią lat jubileuszowych w życiu Kościoła, które wiązały się z odpuszczaniem grzechów i znoszeniem kar.

Ojciec Alojzy, biorąc za podstawę ewangelię św. Mateusza i jego opis Sądu Ostatecznego oraz posiłkując się Katechizmem Kościoła Katolickiego, przedstawił i omówił uczynki miłosierdzia czyli „… dzieła miłości, przez które przychodzimy z pomocą naszemu bliźniemu w potrzebach jego ciała i duszy”.

Najwięcej uwagi rekolekcjonista poświęcił uczynkom miłosierdzia względem duszy, wskazując na ich odniesienie biblijne. Omawiając poszczególne uczynki, a mianowicie: grzeszących upominać, nieumiejętnych pouczać, wątpiącym dobrze radzić, strapionych pocieszać, krzywdy cierpliwie znosić, urazy chętnie darować, modlić się za żywych i umarłych, o. Alojzy uczulał nas na ich praktyczne stosowanie, podając przykłady zachowań w życiu niektórych świętych, np. św. Ambrożego, św. s. Faustyny czy Sługi Bożego ks. Stefana Wyszyńskiego z jego słynnym „non possumus”.

Na przykładzie przypowieści o Synu Marnotrawnym a właściwie o Miłosiernym Ojcu, O. Alojzy przedstawił dar sakramentu pojednania, omawiając szczegółowo warunki dobrej spowiedzi św. Podsumowaniem tegorocznych rekolekcji niech będą słowa z Ewangelii św. Łukasza „Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny”, które odnoszą się zarówno do kapłanów jak i do nas wszystkich.

Kulminacyjnym momentem naszego pobytu w Sanktuarium było nabożeństwo do Najdroższej Krwi Chrystusa, w czasie którego każdy z uczestników rekolekcji został pobłogosławiony przez kapłana relikwią Przenajdroższej Krwi Chrystusa – częścią relikwii pochodzącej z Mantui.

07 08 sadowie (193 kB)

Po nabożeństwie udaliśmy się na Jasną Górę, by w Kaplicy Cudownego Obrazu Maryi Częstochowskiej uczestniczyć w ogólnopolskim czuwaniu nocnym franciszkanów świeckich. Po Apelu Maryjnym czuwanie prowadził O. Jan Fibek OFMCap., który omawiał temat na rok 2016 z dziewięcioletniej Nowenny przed Jubileuszem 800. rocznicy powstania III Zakonu Świętego Franciszka ze wstępu do Reguły FZŚ: „Braćmi dla Niego są, kiedy spełniają wolę Ojca, który jest w Niebie”. Mszy św. o północy przewodniczył i homilię wygłosił O. Marian Jarząbek OFMConv.

Następnego dnia w sobotę modliliśmy się u podnóży Jasnej Góry, rozważając wraz z przybyłymi z całej Polski tercjarzami, trzecią część różańca św. Zaraz potem wysłuchaliśmy informacji Ojca dra hab. Zdzisława Gogoli OFMConv. na temat kultu i relikwii II stopnia Męczenników z Peru Ojców Michała Tomaszka i Zbigniewa Strzałkowskiego z Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych.

O godz. 11 rozpoczęła się uroczysta Msza św. na Szczycie jasnogórskim, której przewodniczył nasz Asystent Regionalny Ojciec Alojzy Pańczak z Zakonu Braci Mniejszych, wieloletni asystent narodowy. O. Alojzy w homilii przywołał spotkanie tercjarzy sprzed 45 laty w dniu 1 sierpnia w 750 rocznicę założenia III Zakonu z udziałem ks. Prymasa Wyszyńskiego oraz abpa Karola Wojtyły: „Mówił ks. Prymas Wyszyński, tercjarz franciszkański, że mamy się dzielić słowem, mamy być apostołami dobrego słowa. Mówił, że naszą posługą jest służenie sobie nawzajem. Mówił o zadaniu dzielenia się i darowania – zajęcie się ludźmi samotnymi, zajęcie się katechizacją, oraz pomoc licznym rodzinom. Drodzy siostry i bracia, przygotowujecie się do wielkiego jubileuszu 800-lecia Zakonu. (…) Jakże tu na zakończenie nie przywołać jeszcze raz słów ks. Prymasa Wyszyńskiego, Sługi Bożego, również tercjarza franciszkańskiego, kiedy 1 sierpnia 1971 roku mówił do tercjarzy: Pod opieką Maryi, wsparci wspaniałymi przykładami świętych polskich, z pomocą duchową zakonów franciszkańskich urzeczywistniajcie, wprowadzajcie w czyn w całej naszej Ojczyźnie pokój i dobro”.

Przed błogosławieństwem s. Joanna Berłowska przeczytała Akt Odnowienia Zawierzenia Franciszkańskiego Zakonu Świeckich Matce Bożej Jasnogórskiej.

Po przerwie, przeznaczonej na odpoczynek i rozmowy braterskie, w której także zaopatrzyliśmy się w materiały formacyjne, zgromadziliśmy się na Wałach Jasnogórskich. Tutaj przy upalnej i słonecznej pogodzie, po odmówieniu o godz. 15 Koronki do Bożego Miłosierdzia, ruszyliśmy Drogą Krzyżową, rozważając tajemnice poszczególnych stacji przy śpiewie pieśni prowadzonych przez siostry Alicję i Ulę z naszych wspólnot poznańskich. XXIII Ogólnopolską Pielgrzymkę Franciszkanów Świeckich zakończyło błogosławieństwo, udzielone wszystkim pielgrzymom ze Szczytu Jasnogórskiego.

09 10 sadowie (254 kB) 11 12 sadowie (227 kB)

Serdecznie dziękujemy w tym miejscu Ojcu Alojzemu OFM, który przyjąwszy zaproszenie do prowadzenia tegorocznych rekolekcji, zapewnił nam duchową opiekę „w drodze”, karmiąc nas słowem Bożym w czasie homilii i nauk rekolekcyjnych. Bóg zapłać za wszystko!

Nasze drugie już trzydniowe rekolekcje „w drodze”, zainicjowane w 2015 r. przez Przełożoną Regionu Poznańskiego s. Emilię, potwierdziły celowość tej formy pogłębiania naszej franciszkańskiej duchowości, a sam dom pielgrzyma przy Sanktuarium Krwi Chrystusa stał się wymarzonym miejscem rekolekcyjnej zadumy i refleksji. Mamy dla wszystkich zaproszenie na przyszły rok – dom pielgrzyma czeka na nas – zarezerwowany w terminie naszej ogólnopolskiej pielgrzymki franciszkanów świeckich.

Z franciszkańskim pozdrowieniem POKÓJ I DOBRO!
br. Jurek Czaiński OFS

Kapituła w Ostrowie Wielkopolskim

ostrów 1 (141 kB)

Członkowie Franciszkańskiego Zakonu Świeckich przy Konkatedrze w Ostrowie Wielkopolskim spotkali się 19 listopada 2016 roku aby ocenić trzyletnią działalność i wybrać nową Radę. Przybyli również s. Emilia Nogaj, Przełożona Regionu Poznańskiego FZŚ, oraz o. Jerzy Marc OFMCap z klasztoru w Pile, który również sprawował uroczystą Eucharystię w kaplicy św. Rity w intencji owocnego przebiegu kapituły. W swej homilii podkreślił rangę kapituły w życiu franciszkańskim, oraz przekazał informację o obowiązkach, jakie ciążą na wszystkich obejmujących funkcje we wspólnotach zakonów świeckich.

ostrów 2 (220 kB)

Po Mszy św. uczestnicy kapituły wysłuchali sprawozdań członków ustępującej Rady, a następnie w toku dyskusji dokonali oceny lat które upłynęły.

Udzielono Zarządowi absolutorium i przystąpiono do wyboru nowej Rady. Był problem, gdyż wielu dotychczasowych działaczy nie decydowało się na dalszą działalność ze względu na pogarszający stan zdrowia. Ostatecznie w tajnym głosowaniu wybrano następujące osoby:

ostrów 0 (301 kB)
 

  • Przełożony – br. Andrzej Wojtczak
  • Zastępca przełożonego – br. Leszek Biedowicz
  • Sekretarz – s. Helena Szewczyk
  • Skarbnik – s. Henryka Gałecka
  • Radny ds. formacji – br. Jan Radziszewski

Nowo wybrani członkowie złożyli następnie ślubowanie, że będą przestrzegać Reguły i służyć wszystkim członkom oraz Kościołowi w swoich parafiach, przestrzegając ducha franciszkańskiego.

Po kapitule członkowie pozostali na agapie, aby dzielić się swymi wspomnieniami i wrażeniami. Dużą troską jest mała liczba sióstr i braci oraz poważny ich wiek. Istnieje obawa, że Wspólnota mająca prawie 140 lat istnienia może zaniknąć, a do tego nie powinno się dopuścić choćby z szacunku dla naszych poprzedników, którzy wiele zdrowia i trudu poświęcili dla tej działalności.

Została również przeprowadzona wizytacja pasterska i braterska.

eRBe
zdjęcia Barbara Bartoszek

Rekolekcje regionalne Regionu Poznańskiego FZŚ

morasko01 (203 kB) W dniach od 3 do 5 czerwca 2016 roku w Domu rekolekcyjnym św. Józefa w Poznaniu - Morasku odbyły się rekolekcje FZŚ Regionu Poznańskiego.

W rekolekcjach uczestniczyło 60 osób z następujących wspólnot miejscowych:
- Gniezno,
- Jarocin,
- Kobylin,
- Konin,
- Grodzisk Wlkp.,
- Nakło nad Notecią,
- Osieczna,
- Poznań (trzy Wspólnoty).

Rekolekcje głosił asystent narodowy FZŚ O. Paweł Sroka OFMConv, który przedstawił rozważania nad fundamentami życia człowieka. Życie człowieka jest w zasadzie oparte na 5 fundamentach (kolumnach):

  • Pierwszy fundament - Bóg, wiara (duchowość),
  • Drugi fundament - Rodzina, wszelkie relacje (społeczność),
  • Trzeci fundament - Mądrość, rozum, wiedza, doświadczenie, umiejętności (intelekt),
  • Czwarty fundament - Zdrowie, uroda (fizyczność),
  • Piąty fundament - Ekonomia życia, pieniądz (materia).

morasko02 (231 kB)
morasko03 (58 kB) .
Ojciec Rekolekcjonista, charakteryzując przede wszystkim pierwsze trzy fundamenty, zachęcał nas do refleksji oraz szczerej i osobistej odpowiedzi na jakich fundamentach zbudowane jest nasze życie.

Rozważaniom nad pierwszym fundamentem życia człowieka towarzyszyło tegoroczne hasło z dziewięcioletniej Nowenny przed Jubileuszem 800. rocznicy powstania III Zakonu Świętego Franciszka: „Braćmi dla Niego są, kiedy spełniają wolę Ojca, który jest w Niebie”.

Dla Pana Jezusa jesteśmy braćmi, kiedy wypełniamy wolę Ojca, a to wiąże się z posłuszeństwem Bogu. Nie jest to posłuszeństwo na wzór szkoły (nauczyciel – uczeń), ani też jak w zakładzie pracy (pracodawca – pracownik), nie ma charakteru feudalnego ani też panowania królewskiego (władca – poddany).

morasko04 (332 kB)Słowo Boże mówi o posłuszeństwie już w Księdze Rodzaju. U samego początku istnienia człowieka w jego serce weszło nieposłuszeństwo, kiedy to człowiek poszedł za swoją wolą a nie Boga (Rdz 3, 1-7). Ten dramat zaburzył relację człowieka do Boga, relację do drugiego człowieka, do siebie oraz do przyrody żywej i nieożywionej. Św. Paweł w Liście do Rzymian przypomina, że „… jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi” (Rz 5, 19). Jak nieposłuszeństwo prowadzi do dramatu człowieka, tak posłuszeństwo Bogu daje człowiekowi szczęście. Pan Bóg przez cały czas posyła nam pośredników, proroków, aby domagać się od nas posłuszeństwa i o nim przypominać.

Pan Jezus mówi na kartach Ewangelii o trzech rodzajach pokarmu, który jest niezbędny człowiekowi w jego drodze do Boga:

  • „… Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (Mt 4,4) – odpowiedź Jezusa podczas kuszenia,
  • „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, …” (J 4, 54) – mowa eucharystyczna Jezusa,
  • „Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał, i wykonać Jego dzieło.” (J 4,34) – spotkanie Jezusa z Samarytanką przy studni.

W życiu św. Franciszka pragnienie pełnienia woli Bożej zostało zapoczątkowane od pamiętnego pytania w czasie wyprawy rycerskiej, kiedy w nocy pogrążony w półśnie Franciszek na pytający go głos: Komu chcesz służyć – Panu czy słudze, odpowiedział: Panu. W tym modlitewnym spotkaniu Boga z człowiekiem odnajdujmy całą dyspozycyjność św. Franciszka na Boże wezwanie.

Następnym momentem dla Franciszka, w którym dał Jezusowi jednoznaczny dowód, że jest gotowy poznać Jego nieomylną wolę, było spotkanie z trędowatym. Od tego czasu, kiedy Chrystus objawił mu się w najuboższym człowieku średniowiecznego społeczeństwa, św. Franciszek chodził z radością na spotkania z żywymi symbolami cierpiącego Pana w „braciach chrześcijanach”.

Przełomem w życiu św. Franciszka było spotkanie w kościółku św. Damiana, kiedy słyszy tajemniczy głos z krzyża: Idź, odbuduj mój kościół, który popada w ruinę. Odtąd już wiedział, co ma robić i dokąd iść. I choć czekała go jeszcze daleka i pełna niespodzianek droga, to jednak Biedaczyna nigdy z niej nie zszedł.

Podsumowując, można powiedzieć, że pełniąc wolę Bożą i prowadząc życie posłuszne Panu Bogu, stajemy się braćmi i siostrami.

Drugim fundamentem życia człowieka jest aspekt społeczny, na który składają się wszelkie relacje we wspólnotach, poczynając od życia małżeńskiego i rodzinnego. W pierwszej wspólnocie ludzkiej w raju na początku panowała pełna harmonia, całkowite zaufanie i integracja, panowanie ducha nad ciałem. Z chwilą dokonania przez człowieka nieposłuszeństwa, na świat wszedł grzech, niszcząc relacje z Bogiem i z drugim człowiekiem. Drugi człowiek przestaje być darem, jest odrzucany, kiedy się sprzykrzy i staje się przedmiotem użytku. Mieści się to w diabelskiej polityce, w której chodzi o zniszczenie człowieka.

W planach Bożych małżeństwo pomyślane jest jako związek mężczyzny i kobiety, nierozerwalny aż do śmierci. Chociaż w prawie starotestamentowym z powodu grzeszności ludzi rozwód był dopuszczalny (list rozwodowy Mojżesza), nigdy jednak nie był on Bożą wolą. Jezus jasno na tę wolę Bożą wskazał, odpowiadając faryzeuszom, wystawiającym Go na próbę: „Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela!” (Mk 10, 6-10). W relacjach z Bogiem mamy przyjmować postawę dziecka, wyrażającą się głębokim i pełnym zaufaniem Bogu, mamy być dzieckiem, którego jedynym skarbem jest jego słabość. Mamy naśladować św. Teresę z Lisieux, która wybrała „małą drogą dziecięctwa Bożego”.

W relacji małżeńskiej najważniejszą rzeczą staje się wypełnienie przykazania miłości wzajemnej, o którym w mowie pożegnalnej słyszymy z ust Jezusa: „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali” (J 13, 34-35). Miłujące się małżeństwo, w którym drugi człowiek jest darem, staje się bowiem najlepszym znakiem ewangelizacyjnym dla współczesnych ludzi.

Jesteśmy stworzeni do życia we wspólnotach, opartych na relacjach braterskich i wzajemnej miłości, a wzorem dla nas są:

  • Trójca Święta – Wspólnota Ojca, Syna i Ducha Świętego,
  • Święta Rodzina,
  • Małżeństwo według planu Bożego,
  • Święty Franciszek, który nie chciał życia pustelniczego lecz zakłada Rodzinę franciszkańską, tworząc trzy zakony franciszkańskie.

Ojciec Rekolekcjonista, omawiając fundamenty naszego życia bardzo trafnie spuentował nasze relacje, przytaczając powiedzenie jednego ze świętych kapucynów, który stwierdził, że w stosunku do Pana Boga mamy mieć – serce dziecka, w stosunku do drugiego człowieka – serce matki, a w stosunku do siebie – serce sędziego. O. Paweł zachęcał nas, by pogłębiając formację religijną oraz duchowość franciszkańską sięgać w pierwszej kolejności do źródeł – tj. do Pisma św., pism św. Franciszka, Dzienniczka św. Faustyny czy Dziennika bł. Anieli Salawy.

morasko06 (403 kB)

Trzecim fundamentem, na którym opiera się nasze życie jest wszystko to, co związane jest z szeroko pojętym intelektem, tj. z mądrością, rozumem, wiedzą czy doświadczeniem.

O. Paweł zapoznał nas z określeniem wywodzącym się ze średniowiecznej metody scholastycznej: fides quaerens intellectum(z łaciny) – wiara poszukująca rozumu, w której wiedza miała źródło w wierze religijnej. Twórcą tej filozoficznej formuły, postulującej wyjaśnianie prawd wiary chrześcijańskiej przez refleksję filozoficzną i zaczerpniętej z myśli św. Augustyna, jest benedyktyn, Doktor Kościoła, św. Anzelm z Canterbury (1039-1109).

Relacją między wiarą a rozumem zajął się Papież Jan Paweł II, stwierdzając w encyklice FIDES ET RATIO następująco:
„Wiara i rozum (Fides et ratio) są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy. Sam Bóg zaszczepił w ludzkim sercu pragnienie poznania prawdy, którego ostatecznym celem jest poznanie Jego samego, aby człowiek — poznając Go i miłując — mógł dotrzeć także do pełnej prawdy o sobie”.

Tajemnice naszej wiary, a w szczególności tajemnica obecności Chrystusa w postaciach eucharystycznych, przedstawione zostały w hymnie eucharystycznym Adoro te devote (łac. „Kłaniam Ci się nabożnie”), przypisywanym powszechnie św. Tomaszowi z Akwinu. W polskim tłumaczeniu hymn najbardziej znany jest pod tytułem: „Zbliżam się w pokorze i niskości swej” i śpiewany jest podczas adoracji eucharystycznych oraz dziękczynienia po Komunii św. Postawa pokory i uniżenia przed Bogiem cechuje tych wszystkich, którzy mają w sobie prostotę (nie prostactwo).

Podsumowanie refleksji o mądrości zawarte jest w Księdze Mądrości (Mdr 7, 7-14). Mądrość jest skarbem najcenniejszym, który przekracza rozum i przewyższa bogactwa, zdrowie i piękność (cielesność). Wraz z mądrością przychodzi wszystko, jest ona rodzicielką wszelkich dóbr.

morasko05 (73 kB).
W drugim dniu rekolekcji, dzięki staraniom O. Mansweta, mogliśmy powitać wśród nas specjalnego gościa – Ojca Jarosława Wysoczańskiego OFMConv z Prowincji Krakowskiej. O. Jarosław przedstawił wzruszające świadectwo o błogosławionych męczennikach franciszkańskich o. Zbigniewie Strzałkowskim i o. Michale Tomaszku, z którymi przebywał na misjach w Peru do czasu ich męczeńskiej śmierci. Zostaliśmy przez Ojca obdarowani pamiątkowym obrazkiem oraz mogliśmy nabyć książeczkę z historią życia, śmierci i beatyfikacji wyniesionych do chwały ołtarza franciszkanów.

morasko07 (121 kB)Poza konferencjami był czas na modlitwę, adorację Najświętszego Sakramentu, Drogę Krzyżową z rozważaniami św. Franciszka, medytację, spacer po ogrodzie przy domu rekolekcyjnym oraz na rozmowy braterskie.

Rekolekcje jest to czas łaski danej od Pana.

Był to czas prawdziwej uczty duchowej, o którą zadbał nasz rekolekcjonista O. Paweł.

Siostry Misjonarki stworzyły gościnną atmosferę w domu i zadbały o smaczne, obfite posiłki.

To wszystko umożliwiło uczestnikom rekolekcji przeżyć ten czas w jedności, pokoju i braterskiej atmosferze.

Rekolekcje pogłębiły wiarę, duchowość franciszkańską, wiedzę teologiczną, dodały mocy do dawania świadectwa w swoim środowisku.

s. Jadwiga Bibrowicz OFS
sekretarz Regionu Poznańskiego FZŚ

Dzień Braterstwa Regionu Poznańskiego

W dniu 19 marca 2016 r., w uroczystość św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, odbył się Regionalny Dzień Braterstwa Regionu Poznańskiego. Miał on charakter szczególny, gdyż był połączony z uroczystością 25-lecia istnienia Prowincji św. Franciszka z Asyżu Braci Mniejszych w Poznaniu.

Ojciec Prowincjał Filemon Janka OFM zaprosił Franciszkański Zakon Świeckich do udziału w tej podniosłej uroczystości. Przyjęliśmy z radością to zaproszenie i zgromadziliśmy się licznie, aby wraz z I Zakonem Braci Mniejszych świętować ten jubileusz w Kościele OO. Franciszkanów w Poznaniu na Garbarach.

Uroczystą Mszę św. koncelebrował Ksiądz Arcybiskup Stanisław Gądecki – Metropolita Poznański i przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. Na uroczystość jubileuszu przybył również Minister Generalny O. Michael Perry OFM, który wygłosił okolicznościowe kazanie. Dokonał również uroczystej afiliacji Metropolity Poznańskiego do Zakonu Braci Mniejszych.

W uroczystości uczestniczyła przełożona narodowa FZŚ w Polsce s. Joanna Berłowska OFS, która na ręce Ojca Prowincjała Filemona Janki OFM złożyła list gratulacyjny i podziękowanie za opiekę duchową pełnioną przez wielu Ojców Asystentów we wspólnotach FZŚ. Szczególną wdzięczność wyraziła za wieloletnią posługę O. Alojzego Pańczaka OFM, jako asystenta narodowego i regionalnego FZŚ, oraz O. Arkadiusza Czai OFM, asystenta prowincjalnego FZŚ, którzy służą nam wiedzą i doświadczeniem. Po zakończonej Eucharystii odbył się koncert okolicznościowy w wykonaniu kapeli Zamku Rydzyńskiego. W czasie koncertu Ojciec Prowincjał Filemon Janka OFM wraz z Ministrem Generalnym O. Michaelem Perry dokonali uhonorowania specjalnymi statuetkami osób zasłużonych dla Prowincji.

Następnie odbyło się spotkanie siostrzano-braterskie przy stole. Był więc czas na rozmowy, dzielenie się informacjami z życia wspólnot miejscowych, wymianę doświadczeń i radosne świętowanie.
braterstwo2016 (869 kB)
Całej uroczystości towarzyszyła wspaniała atmosfera. Cieszyliśmy się wraz z Ojcami Franciszkanami z przeżywanego jubileuszu i umocnieni duchowo, z ogromem wspomnień, wracaliśmy do domów.

Komunikat Nr 1/16 z dnia 23 lutego 2016 r.
V ROK WIELKIEJ NOWENNY
Rok 2016 – Braćmi dla Niego są, kiedy spełniają wolę Ojca, który jest w niebie

Drogie Siostry! Drodzy Bracia!

W dniu 6 lutego 2016 r. obradowała w klasztorze Ojców Franciszkanów w Poznaniu przy ul. Garbary 22 Rada Regionu Poznańskiego. Po spotkaniu Rady Regionu odbyło się spotkanie formacyjno-braterskie z przełożonymi wspólnot miejscowych.
Przekazuję informacje z tego spotkania.

Spotkanie rozpoczęło się Mszą świętą, sprawowaną przez O. Alojzego Pańczaka OFM, asystenta regionalnego oraz O. Jerzego Marć OFMCap, asystenta regionalnego.

Homilię wygłosił O. Alojzy, który przybliżył postacie świętych męczenników japońskich. Było dwudziestu trzech męczenników franciszkanów, z których pięciu należało do Pierwszego Zakonu, a siedemnastu było w Trzecim Zakonie. Członkowie Trzeciego Zakonu pomagali misjonarzom w posłudze apostolskiej. Wszyscy zostali ukrzyżowani i włócznią przebici. Papież Pius IX wpisał uroczyście ich imiona na listę świętych.

Po Mszy św. odbyło się spotkanie formacyjno-braterskie, w którym uczestniczyli przełożeni lub delegowani przedstawiciele z 21 Wspólnot Miejscowych [bez Wspólnoty przy katedrze w Bydgoszczy, z Czarnkowa, Piechcina, Lipna i Oborzysk]. Oprócz wspólnoty z Lipna pozostałe wspólnoty nie usprawiedliwiły swojej nieobecności.

Na początku spotkania s. Emilia Nogaj – przełożona regionalna powitała i przedstawiła Ojca Jerzego Marć OFMCap. jako nowo mianowanego asystenta regionalnego.

O. Alojzy wygłosił konferencję na temat roku jubileuszowego, gdyż przeżywamy nadzwyczajny rok jubileuszowy – Rok Miłosierdzia. W swojej konferencji O. Alojzy wyjaśnił słowo „Jubileusz”, przybliżył historię ogłaszania lat jubileuszowych, wyjaśnił jaki jest cel ogłaszania takiego roku. Na każdy rok jubileuszowy przygotowuje się odpowiednie logo. Logo tego nadzwyczajnego roku jubileuszowego to Chrystus, dobry pasterz.

S. Emilia Nogaj przekazała relację ze spotkania formacyjnego dla przełożonych regionalnych, które odbyło się 30 i 31 stycznia 2016 r. w Centrum Franciszkańskim przy ul. Modzelewskiego w Warszawie. Z naszego regionu w tym spotkaniu uczestniczyli s. Emilia Nogaj i br. Marek Bezler.

W czasie spotkania dla przełożonych regionalnych zostały wygłoszone następujące konferencje formacyjne:

  • Zasadnicze wyzwania, niektóre problemy na jakich powinien się skupić FZŚ, aby w pełni rozwinął się – to główne wątki konferencji, którą wygłosił O. Gabriel Kudzia OFM. Opracował ją na podstawie materiału przygotowanego przez Br. Tibora Kausera OFS na Kapitułę Generalną FZŚ w listopadzie 2014 r.
  • Ojciec Paweł Sroka OFMConv wygłosił konferencję o miłosierdziu powołując się na bullę papieża Franciszka Misericordiae vultus, którą Ojciec święty wydał na Rok Miłosierdzia.
  • O. Andrzej Romanowski OFMCap. – Medytacja nad EZER KENEGDO (Rdz. 2,20) światłem do poznania dwóch wrażliwości: kobiety i mężczyzny.

    Relację ze spotkania formacyjnego przełożonych regionalnych przesyłamy w załączeniu, jest ona też dostępna na stronie internetowej Rady Narodowej FZŚ.

II. Rekolekcje regionalne

  • Od 11 do 13 marca Bydgoszcz na „Piaskach” – rekolekcje wielkopostne
  • Od 3 do 5 czerwca 2016 r. w Domu Rekolekcyjnym św. Józefa przy ul. Sióstr Misjonarek 10 w Poznaniu - Morasku. Rekolekcjonistą jest O. Paweł Sroka OFMConv. Rekolekcje rozpoczną się w piątek, 3 czerwca o godzinie 15.00. W czasie rekolekcji zostanie przekazana relacja ze spotkania z odpowiedzialnymi za formację w regionach, które odbędzie się w kwietniu w Warszawie.
  • Od 23 do 25 czerwca odbędą się Rekolekcje „W Drodze” połączone z Pielgrzymką Narodową FZŚ na Jasną Górę. Rekolekcjonistą jest O. Alojzy Pańczak OFM.

Proszę o zgłoszenie sióstr i braci do udziału w rekolekcjach na załączonych listach zapisów, które Przełożeni Wspólnot przekażą siostrze Jadwidze Bibrowicz (tel. 721 048 447) na spotkaniu w Dniu Braterstwa 19 marca br. w Poznaniu.

III. W dniu 19 marca w Poznaniu w klasztorze O. Franciszkanów przy ul. Garbary 22 odbędzie się Dzień Braterstwa Regionu Poznańskiego połączony z obchodami 25-lecia powstania prowincji św. Franciszka z Asyżu. Dzień Braterstwa rozpocznie się uroczystą Mszą św., którą celebrować będzie arcybiskup Stanisław Gądecki.

IV. W dniu 15 kwietnia będziemy obchodzić uroczyście 1050 rocznicę Chrztu Polski. Jako franciszkanie świeccy jesteśmy zaproszeni do udziału w tym świętowaniu. Główne obchody odbędą się na stadionie INEA w Poznaniu. Motto tej uroczystości to „GDZIE CHRZEST TAM NADZIEJA”.

V. W dniach od 16 do 18 września 2016 r. odbędzie się w Warszawie Kapituła Narodowa FZŚ. Z Regionu Poznańskiego w kapitule narodowej będzie brało udział dwóch delegatów.

VI. W dniu 1 października 2016 r. w klasztorze OO. Franciszkanów przy ul. Garbary 22 w Poznaniu odbędzie się spotkanie formacyjno-braterskie dla przełożonych wspólnot miejscowych.

VII. Europejskie Spotkanie Franciszkanów Świeckich odbędzie się od 23 lipca do 2 sierpnia 2016 r. w Domu Rekolekcyjnym św. Hipolita (Bildungshaus St. Hippolyt) w St. Pölten w Austrii. Temat spotkania: Miłosierni, jak Pan – na przykładzie św. Franciszka i św. Klary - dla budowania lepszej Europy. VIII. Planowana jest pielgrzymka do Włoch od 5 do 16 października 2016 r. Program pielgrzymki przesyłamy w załączeniu. Zgłoszenia sióstr i braci na pielgrzymkę można dokonać na załączonej liście zapisów, którą prosimy przekazać siostrze Jadwidze Bibrowicz w Dniu Braterstwa 19 marca br. w Poznaniu.

IX. Wspólnota z Góry Przemysła z Poznania organizuje i zaprasza na jednodniową pielgrzymkę w dniu 18 maja 2016 r. do Torunia na konsekrację Świątyni pw. Maryi Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II. Program pielgrzymki i lista zapisów na pielgrzymkę jest w załączeniu, a zgłoszenia można przekazać s. Jadwidze Bibrowicz w Dniu Braterstwa 19 marca w Poznaniu.

X. Wizytacje braterskie i pasterskie oraz kapituły we Wspólnotach.

Zgłoszone zostały następujące wizytacje i kapituły we Wspólnotach: Leszno, Wronki, Ostrów Wlkp., które odbędą się w miesiącach październik – grudzień 2016 r.

Zapraszamy wszystkie Siostry i wszystkich Braci do udziału w Dniu Braterstwa oraz w proponowanych rekolekcjach i pielgrzymkach. Rekolekcje jak i pielgrzymki oraz udział w dniu braterstwa przyczyniają się do pogłębienia wiary, duchowości franciszkańskiej i tworzenia więzi braterskich między siostrami i braćmi.

Rada Regionu wraz z wszystkimi Siostrami i Braćmi wyraża wdzięczność Ojcu Alojzemu za opracowanie i wydanie pierwszego Kalendarza Serafickiego.

Życzymy wszystkim Siostrom i Braciom błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej, św. Franciszka i bł. Anieli Salawy.

Serdecznie pozdrawiamy
Pokój i dobro
Emilia Nogaj OFS
przełożona regionalna wraz z Radą Regionu

WIELKOPOSTNY DZIEŃ SKUPIENIA FZŚ przy parafii św. Marii Magdaleny w Koninie

konin5 (121 kB)
Na tegoroczny wielkopostny dzień skupienia FZŚ, który odbył się 20.02.2016 r. złożyła się Droga Krzyżowa z rozważaniami o Miłosierdziu Bożym według św. siostry Faustyny Kowalskiej, Msza św. pod przewodnictwem asystenta o. Berarda Karpińskiego OFM i adoracja Najświętszego Sakramentu. Podczas homilii o. Berard przypomniał fakty z duchowego życia św. Franciszka, przykłady jego najdoskonalszego życia Ewangelią, wcielania Słowa Bożego w ludzkie życie. Wskazał również na liczne dobra dzisiejszego świata, które choć same w sobie nie są złem, to bardzo często stają się centrum naszego życia. Podkreślił, że św. Franciszek wszystkie „atrakcje tego świata” uważał za „śmieci”, które są nam do zbawienia kompletnie niepotrzebne.

Po Eucharystii odbyła się adoracja Najświętszego Sakramentu wraz z koronką do Miłosierdzia Bożego. Teksty rozważań „Jezu bądź uwielbiony w Twoim miłosierdziu”, pieśni fragmentów Psalmów opracował br. Eugeniusz Kubacki, przełożony wspólnoty.

W skupieniu uczestniczyli także członkowie Koła Żywego Różańca.

Przełożony Wspólnoty
br. Eugeniusz Kubacki OFS

KOMUNIKAT Nr 4/15 z dnia 10 grudnia 2015 r.
IV ROK WIELKIEJ NOWENNY NA JUBILEUSZ
Rok 2015 – Oblubieńcami są Pana naszego Jezusa Chrystusa

Drogie Siostry ! Drodzy Bracia!
W dniu 28 listopada 2015 r. obradowała w klasztorze Ojców Franciszkanów w Poznaniu przy ul. Garbary 22 Rada Regionu Poznańskiego. Spotkanie rady rozpoczęło się Mszą św. sprawowaną przez Ojca Alojzego OFM i Ojca Mansweta OFMConv. – asystentów regionalnych.
Podczas spotkania Rady Regionu przedstawiono następujące informacje:

I. W dniach 17 i 18 października 2015 r. odbyło się spotkanie sekretarzy regionalnych FZŚ. W spotkaniu uczestniczyła s. Emilia Nogaj i br. Marek Bezler w zastępstwie s. Jadwigi Bibrowicz – sekretarza regionu. Spotkanie miało charakter formacyjno-braterski. Konferencje podczas spotkania wygłosili:

  • Asystent narodowy O. Paweł Sroka OFMConv. nt.: „Życie we wspólnocie braterskiej darem dla Kościoła i świata”,
  • Asystent narodowy O. Andrzej Romanowski OFMCap. nt.: „Sakrament pokuty w procesie nawracania i wzrastania”,
  • Br. Zygfryd Smarzyk – sekretarz narodowy nt.: „Podjęcie zadań sekretarza w Radzie Regionu”,
  • S. Jolanta Bogdanów – radna ds. formacji w Radzie Narodowej nt.: „Prawidłowe prowadzenie dokumentacji we wspólnocie Regionalnej i Miejscowej FZŚ”.

Teksty konferencji znajdują się na stronie internetowej FZŚ w zakładce: formacja/konferencje z Rady Narodowej FZŚ w Polsce. Sekretarze wspólnot powinny zapoznać się szczegółowo z konferencją s. Jolanty Bogdanów, aby prawidłowo prowadzić dokumentację we wspólnocie.

II. Rada podsumowała rok formacji w regionie i omówiła program formacyjny na rok 2016:

  • Spotkania opłatkowe w regionie odbędą się w następujących terminach i miejscach:
    • 9 stycznia 2016 r. w Bydgoszczy w Bazylice św. Wincentego a Paulo.
    • 10 stycznia 2016 r. w Poznaniu w klasztorze Ojców Franciszkanów przy ul. Garbary 22, spotkanie rozpocznie się Mszą św. o godzinie 12.30.
    • 17 stycznia 2016 r. w Kobylinie, spotkanie rozpocznie się Mszą św. o godz. 15.00.
    Zapraszamy franciszkanów świeckich do udziału w spotkaniach opłatkowych, które służą tworzeniu braterstwa w naszych wspólnotach.
  • W dniu 6 lutego 2016 r. w klasztorze Ojców Franciszkanów w Poznaniu przy ul. Garbary 22 odbędzie się spotkanie formacyjno-braterskie, do udziału w którym zaproszeni są wszyscy przełożeni wspólnot miejscowych. Spotkanie rozpocznie się Mszą św. o godzinie 10.00.
  • W dniu 19 marca 2016 r. odbędzie się Regionalny Dzień Braterstwa połączony z jubileuszem 25-lecia erygowania Prowincji św. Franciszka z Asyżu. Szczegółowy program tego dnia zostanie przedstawiony w dniu 6 lutego.
  • W dniach od 3 do 5 czerwca 2016 r. odbędą się rekolekcje regionalne w Domu Rekolekcyjnym św. Józefa przy ul. Sióstr Misjonarek 10 w Poznaniu – Morasku. Rekolekcjonistą będzie O. Paweł Sroka OFMConv. – asystent narodowy FZŚ w Polsce.
  • Ze względu na Światowe Dni Młodzieży pielgrzymka FZŚ na Jasną Górę odbędzie się 25 czerwca 2016 r. Od czwartku 23 czerwca do 25 czerwca odbędą się rekolekcje „W Drodze”. Rekolekcjonistą będzie Ojciec Alojzy Pańczak OFM – asystent regionalny. Zapraszamy Siostry i Braci do udziału w rekolekcjach. Służą one do pogłębienia wiary, duchowości franciszkańskiej i umocnieniu więzi braterskich między siostrami i braćmi.
  • We wrześniu 2016 r. odbędzie się kapituła narodowa FZŚ. Kapituła to czas refleksji nad minionym czasem, podsumowanie wypełnienia zadań zleconych na poprzedniej kapitule, wybór nowej rady narodowej i wypracowanie zadań dla FZŚ w Polsce. Już dzisiaj polecamy modlitwie to ważne wydarzenie.
  • W dniu 1 października 2016 r. odbędzie się w klasztorze Ojców Franciszkanów w Poznaniu przy ul. Garbary 22 spotkanie formacyjno-braterskie dla przełożonych wspólnot miejscowych.
  • Prosimy o wypełnienie i przysłanie do 10 stycznia 2016 r. sprawozdań z działalności wspólnoty wraz z częścią demograficzną oraz sprawozdań finansowych za rok 2015.

Zapraszamy wszystkie Siostry i Braci do udziału w organizowanych spotkaniach. Wspólne spotkania przyczyniają się do budowania braterstwa. Życzymy wszystkim Siostrom i Braciom błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej, św. Franciszka i bł. Anieli Salawy.

Pozdrawiamy
Pokój i dobro!
S. Emilia Nogaj OFS – przełożona wraz z Radą Regionu

Wizytacja pastersko-braterska oraz Kapituła wyborcza Wspólnoty FZŚ
przy Parafii św. Marii Magdaleny w Koninie

konin1 (188 kB) Kapituła wyborcza z wizytacją pastersko-braterską odbyła się 21 listopada 2015 r.

Wizytację, która rozpoczęła się o godz. 10.00, przeprowadził o. Manswet Wardyn OFM Conv – asystent regionalny i s. Jolanta Jasińska – delegat Przełożonej Regionu Poznańskiego Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.

Na wstępie przybyłych oraz asystenta Wspólnoty o. Bernarda Karpińskiego OFM i proboszcza o. Remigiusza Balcerak powitał przełożony wspólnoty br. Eugeniusz Kubacki.

Po modlitwie na rozpoczęcie wizytacji zgodnie z Rytuałem FZŚ głos zabrał o. Remigiusz Balcerak, który w ciepłych słowach wyraził zadowolenie i podziękowanie dla wspólnoty za działalność i dobrą współpracę. Wizytujący stwierdzili, że wspólnota prowadzona jest wzorowo. konin1a (274 kB)

Dokumentacja prowadzona jest prawidłowo i starannie według wskazań Rady Narodowej. Wizytacja przebiegała w dobrej franciszkańskiej atmosferze.

Kapituła rozpoczęła się o godz. 11.30 Mszą św. sprawowaną przez o. Mansweta Wardyna OFM Conv, który również wygłosił homilię, oraz asystenta wspólnoty o. Bernarda Karpińskiego OFM.

Na wstępie Mszy św. przełożony wspólnoty br. Eugeniusz Kubacki oficjalnie powitał wizytatorów, ojca asystenta oraz członków miejscowej wspólnoty. W czasie Mszy św. modliliśmy się o dobry wybór nowej Rady. Po Mszy św. rozpoczęła się kapituła wyborcza, którą rozpoczęliśmy odmówieniem hymnu do Ducha Świętego oraz modlitwami z Rytuału. Kapitułę poprowadziła s. Jolanta Jasińska, delegat przełożonej Rady Regionu. Siostra poprosiła ustępującego przełożonego br. Eugeniusza o odczytanie sprawozdania z działalności wspólnoty w ostatnich trzech latach i skarbnika s. Elżbietę o sprawozdanie finansowe za ten sam okres. Sprawozdania zostały przyjęte. Sekretarz kapituły, po policzeniu członków uprawnionych do głosowania, stwierdziła, że jest kworum i przystąpiono do wyborów.

W tajnym głosowaniu na 3-letnią kadencję wybrano nową Radę Wspólnoty w składzie:

  • Przełożony – br. Eugeniusz Kubacki
  • z-ca przełożonego – s. Wanda Rogawska
  • sekretarz – s. Zofia Piotrowska
  • skarbnik – s. Elżbieta Orczyk
  • radna ds. formacji – s. Janina Rudnicka-Lewandowska

konin2 (141 kB)

Po głosowaniu przewodnicząca kapituły s. Jolanta zatwierdziła wybory. Kapitułę zakończyliśmy modlitwą z Rytuału oraz Bożym błogosławieństwem, którego udzielił nam o. Manswet, i ucałowaniem relikwii bł. Anieli Salawy. Potem były gratulacje, życzenia i pamiątkowe zdjęcia.
konin3 (197 kB) Kapituła przebiegała w miłej i serdecznej atmosferze i zakończona została wspólnym poczęstunkiem.

Przełożony wspólnoty
br. Eugeniusz Kubacki OFS

Kapituła Wyborcza w pilskiej Wspólnocie FZŚ

poznanski009 (184 kB)
18 października 2015 r. we Wspólnocie Franciszkańskiego Zakonu Świeckich przy parafii św. Antoniego w Pile odbyła się Kapituła Wyborcza.

Kapitule przewodniczył br. Jerzy Czaiński OFS – delegat przełożonej Regionu Poznańskiego FZŚ, skarbnik Rady Regionalnej, uczestniczył w niej: o. Manswet Wardyn OFM Conv. – Asystent Duchowy Regionu Poznańskiego FZŚ, o. Jerzy Marć OFM Cap. – przedstawiciel pilskiej Wspólnoty OFM Cap.

W wyniku głosowania Radę Wspólnoty Miejscowej stanowią:

  • s. Hanna Pawłowska – przełożona
  • s. Teresa Kaczmarczyk – zastępca przełożonej
  • s. Maria Kościelniak – sekretarz
  • s. Regina Rejchel – skarbnik
  • s. Bożena Wojtkowiak – radny ds. formacji

W dniu tym miała także miejsce wizytacja bratersko-pasterska. Pragnę przypomnieć, że do naszej Wspólnoty należą także siostry i bracia z innych pilskich parafii, a ponadto ze Złotowa, Krajenki, Śmiłowa, Stobna i Szwecji k. Wałcza.

Bóg zapłać ustępującej Radzie na czele z s. Teresą Kaczmarczyk, a nowo wybranej niech Pan błogosławi, a nasz Ojciec św. Franciszek będzie oparciem i siłą.

Pokój i Dobro!
Maria Kościelniak OFS – sekretarz Wspólnoty

Komunikat Nr 3/15 z dnia 14 października 2015 r.
IV ROK WIELKIEJ NOWENNY NA JUBILEUSZ
Rok 2015 – Oblubieńcami są Pana naszego Jezusa Chrystusa

Drogie Siostry ! Drodzy Bracia!
W dniu 26 września 2015 r. obradowała w klasztorze Ojców Franciszkanów w Poznaniu przy ul. Garbary 22 Rada Regionu Poznańskiego. Po spotkaniu Rady Regionu odbyło się spotkanie formacyjno-braterskie z przełożonymi wspólnot miejscowych.
Przekazuję informacje z tego spotkania.
Spotkanie rozpoczęło się Mszą świętą, sprawowaną przez Ojca Dobiesława Nieradzika – przełożonego klasztoru OO. Franciszkanów na Garbarach. Na zakończenie Mszy św. O. Dobiesław zaprosił wszystkich franciszkanów świeckich z Regionu Poznańskiego i innych Regionów FZŚ na jubileusz 25-lecia erygowania Prowincji św. Franciszka z Asyżu z siedzibą w Poznaniu, planowany na 19 marca 2016 r.
W spotkaniu po Mszy św. wzięli udział Przełożeni lub delegowani przedstawiciele z 19 Wspólnot Miejscowych [bez czterech Wspólnot z Bydgoszczy, Wspólnot z Czarnkowa, Piechcina i Lipna (nieobecność usprawiedliwiona)].

I. Relacja o wydarzeniach z udziałem Regionu Poznańskiego za ostatnie 6 miesięcy br.

  • 1. W dniach od 1 do 3 maja 2015 r. w Domu Rekolekcyjnym św. Józefa przy ul. Sióstr Misjonarek 10 w Poznaniu – Morasku odbyły się rekolekcje prowadzone przez O. Alojzego Pańczaka OFM. Tematem rekolekcji było „Imię Jezus”.
  • 2. W dniu 9 maja 2015 r. w Kobylinie uczestniczyliśmy w Regionalnym Dniu Braterstwa Regionu Poznańskiego, w którym Wspólnota miejscowa z s. przełożoną Dorotą Kobierską i Ojcami Franciszkanami serdecznie wszystkich ugościła.
  • 3. W dniach 20-21 czerwca 2015 r. w siedzibie Centrum Franciszkańskiego w Warszawie miało miejsce spotkanie Rady Narodowej ze skarbnikami regionalnymi, w którym uczestniczył skarbnik Regionu br. Jerzy Czaiński.
  • 4. W dniach od 21 do 26 czerwca br. Wspólnota ze Wzgórza Przemysła w Poznaniu (s. Jadwiga) zorganizowała pielgrzymkę (52 osoby) do Budapesztu i Morawskiego Krasu z udziałem przedstawicieli Wspólnot poznańskich FZŚ, O. Mansweta OFMConv. oraz sympatyków, spośród których rodzą się nowe powołania.
  • 5. W dniach od 16 do 18 lipca br. przedstawiciele Wspólnot wzięli udział w pielgrzymce do Częstochowy, połączonej z rekolekcjami w „drodze”. Rekolekcjonistą był Ojciec Witold Regulski OFMConv. z Gdańska, a przedmiotem rekolekcji były rozważania nad Regułą FZŚ.
  • 6. Przedstawiciele Regionu Poznańskiego dominowali w składzie polskich franciszkanów świeckich na Europejskim Spotkaniu Franciszkanów Świeckich – EUFRA, które odbyło się od 16-25 lipca 2015 r. w Altötting w Niemczech.
  • 7. Delegacja Regionu Poznańskiego wzięła udział w Sanktuarium św. Józefa w Prudniku w uroczystości odpustowej Matki Bożej Anielskiej w dniu 2 sierpnia 2015 r. w związku z przeżywanym Rokiem Prymasowskim, korzystając z gościnności Regionu Opole – Gliwice.
  • 8. W dniu 6 września br. Wspólnota ze Wzgórza Przemysła w Poznaniu (s. Jadwiga) zorganizowała jednodniową pielgrzymkę do Torunia na VII Dziękczynienie w Rodzinie, połączone z uroczystym wmurowaniem kamienia węgielnego w świątyni pw. Maryi Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II. W pielgrzymce liczącej 50 osób wzięli udział członkowie Wspólnot poznańskich wraz z Ojcem Manswetem OFMConv. oraz licznymi sympatykami franciszkanów świeckich.

Z większością z tych wydarzeń można się zapoznać na stronie internetowej FZŚ w Polsce (www.fzs.info.pl) – zakładki „Aktualności” oraz „Wieści z Regionów – Region Poznański – wieści, gdzie zamieszczone są szczegółowe relacje wraz ze zdjęciami.
Przy okazji podsumowania wydarzeń ostatnich miesięcy s. Przełożona Regionalna podkreśliła bardzo dużą aktywność członków Wspólnot Regionu Poznańskiego, którzy w ten sposób pogłębiają swoją formację, poznając lepiej duchowość franciszkańską. S. Emilia podziękowała wszystkim siostrom i braciom za wysiłek i trud wniesiony przy organizacji tych spotkań i wyjazdów, Wspólnotom – za liczny udział oraz zachęciła wszystkich do korzystania w przyszłym roku z różnych form rekolekcji, spotkań braterskich i pielgrzymek.

II. Wizytacje braterskie i pasterskie oraz kapituły we Wspólnotach
Zgłoszone zostały następujące wizytacje i kapituły we Wspólnotach: Piła, Konin, Gniezno, Osieczna i Kobylin, które odbędą się w miesiącach październik – grudzień według terminów i z udziałem członków Rady oraz Asystentów Regionu, uzgodnionych na posiedzeniu Rady Regionu w dniu dzisiejszym.

III. Konferencje na spotkaniu

  • 1. S. Jola Jasińska przedstawiła relację z tegorocznego europejskiego spotkania franciszkanów świeckich – EUFRA w Altötting w Niemczech, dzieląc się swoimi wrażeniami i przeżyciami duchowymi. Szczegółowa informacja z pobytu na EUFRA znajduje się na stronie internetowej FZŚ.
  • 2. S. Emilia Nogaj zaprezentowała temat przedstawiony przez br. Tibora Kausera podczas Kapituły Generalnej w Asyżu w listopadzie 2014 r., omawiając zagadnienie pt. „Jak powinien być zarządzany Zakon taki jak FZŚ na wszystkich poziomach”. Tekst konferencji jest załącznikiem do niniejszego Komunikatu: tutaj

IV. Zamierzenia na 2016 r.

  • 1. W związku z zaproszeniem franciszkanów świeckich na jubileusz 25-lecia Prowincji Św. Franciszka z Asyżu Braci Mniejszych w Poznaniu, przekazanym przez O. Dobiesława OFM w dniu dzisiejszym podczas Mszy św., Rada Regionu podjęła decyzję o połączeniu naszego udziału w obchodach jubileuszu Prowincji z Dniem Braterstwa, który będziemy świętować razem ze Wspólnotą FZŚ z Garbar w dniu 19 marca (sobota) 2016 r.
  • 2. Nasze rekolekcje regionalne przewidziane są w Morasku w dniach od 3 do 5 czerwca 2016 r., na które już teraz s. Przełożona Regionalna wszystkich zaprosiła.
  • 3. Ogólnopolskie spotkanie franciszkanów świeckich w Częstochowie, z uwagi na obchody Światowych Dni Młodzieży w lipcu 2016 r., zostało przesunięte na miesiąc czerwiec i odbędzie się wyjątkowo w dniach 24-25 czerwca 2016 r. Oznacza to, że nasze „rekolekcje w drodze” do Częstochowy będą miały miejsce w dniach od 23 do 25 czerwca 2016 r. z zarezerwowanym już pobytem w Sanktuarium Krwi Chrystusa w Częstochowie.
  • 4. Przyszłoroczne Europejskie Spotkanie Franciszkanów Świeckich – EUFRA planowane jest w dniach od 23 lipca do 02 sierpnia 2016 r. i odbędzie się w Sankt Pölden w Austrii.
  • 5. W październiku 2016 r. chcielibyśmy pielgrzymować do Włoch a organizacji wyjazdu dla całego Regionu Poznańskiego podjęłaby się Wspólnota ze Wzgórza Przemysła z Poznania. Siostra Jadwiga już zaprasza.

Życzymy wszystkim Siostrom i Braciom błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej, św. Franciszka i bł. Anieli Salawy.

Serdecznie pozdrawiamy
Pokój i dobro - Emilia Nogaj OFS - przełożona regionalna wraz z Radą Regionu

Dzień Wspólnotowy FZŚ w Sanktuarium św. Józefa w Prudniku – Lesie.
Odpust ku czci Matki Bożej Anielskiej z Porcjunkuli

W Uroczystość Matki Bożej Anielskiej uczestniczyliśmy w Dniu braterstwa FZŚ Regionu Opole – Gliwice. To był szczególny dzień nie tylko dla franciszkańskiej wspólnoty regionalnej, ale także dla nas, franciszkanów, zaproszonych z Regionu Poznańskiego. Już od wczesnych godzin porannych pielgrzymi zmierzali do Sanktuarium św. Józefa (rangę Sanktuarium św. Józefa diecezji opolskiej nadał Ks. Bp Alfons Nosol od 8 marca 1996 roku) przy klasztorze Zakonu Braci Mniejszych w Prudniku – Lesie. Klasztor na ponad rok (od 06 października 1954 – 27 października 1955 roku) stał się więzieniem dla Prymasa Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz dwóch współwięźniów: ks. Stanisława Skorodeckiego i siostry zakonnej Leoni Graczyk. W klasztorze znajduje się cela, w której był więziony Prymas Tysiąclecia. Wewnątrz Sanktuarium znajduje się neogotycki ołtarz z kopią obrazu św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus.

W Duchu Pańskim Ojcowie i Bracia z Zakonu Braci Mniejszych wraz z Franciszkańskim Zakonem Świeckich rozkrzewiali braterską wspólnotę i radość franciszkańską wśród pielgrzymów.

Po powitaniu nas wszystkich, wyruszyliśmy na Kozią Górkę do Zielonego Krzyża, w którym umieszczona jest relikwia (kamień) z Bazyliki Konania Pana Jezusa w Jerozolimie. Krzyż ten postawiony został, jako wotum w roku 2001, Roku Prymasowskim, i poświęcony przez Arcybiskupa Alfonsa Nosola. Rytm modlitwy różańcowej odmierzał drogę do Zielonego Krzyża aleją Wilka z Gubbio. Rozważając tajemnice różańca świętego modliliśmy się wraz z Maryją, Królową Zakonu Serafickiego powierzając Jej ufnie wszystkie nasze troski, a szczególnie polecaliśmy duchową odnowę naszego Zakonu, aby wzrastała w nas wiara, nadzieja i miłość, abyśmy wzorowali się na Jej cnotach.

Przy Krzyżu konferencję wygłosił o. Faustyn Zatoka OFM, której głównym tematem było Miłosierdzie Boże i powołanie. Po konferencji uczciliśmy Niepokalane Poczęcie NMP odmawiając Godzinki.

Sercem naszego spotkania braterskiego była Suma odpustowa, która rozpoczęła się procesją ze sztandarami do Groty Lurdzkiej. Na początku Mszy świętej pozdrowił i przywitał nas wszystkich zgromadzonych o. Wit Bołd, który jest Gwardianem i Kustoszem Sanktuarium św. Józefa. Głównym celebransem Mszy świętej był Prymas Senior Ks. Arcybiskup Henryk Muszyński. W koncelebrze wśród kapłanów uczestniczyli ks. Biskup Paweł Stobrawa, o. Prowincjał Alan Brzyski OFM, o. Wit Bołd, Asystent regionalny o. Idzi Wójcik OFM, Asystent regionalny o. Miron Górecki OFM, o. Faustyn Zatoka OFM.

W homilii Prymas Senior wspomniał o uwięzieniu Prymasa Tysiąclecia w Prudniku – Lesie, przypomniał, że właśnie tutaj zrodziła się myśl Prymasa, aby odnowić śluby złożone w XVII w. przez polskiego króla Jana Kazimierza. Szczególną uwagę poświęcił łasce odpustu Pocjunkuli.

Przed błogosławieństwem, na zakończenie Mszy świętej, o. Prowincjał Alan Brzyski OFM skierował do nas podziękowanie za wspólne świętowanie, słowa wdzięczności skierowała także siostra Urszula Szramka, przełożona regionalna FZŚ.

Po Mszy świętej uczestniczyliśmy w Drodze Krzyżowej, którą prowadził o. Faustyn Zatoka OFM. Warto wspomnieć, że pierwotnie stacje Drogi Krzyżowej były murowane. Zostały zniszczone w 1956 roku, po wywiezieniu Księdza Prymasa do Komańczy. Ocalała tylko Kaplica stacji XIV. Obecnie odbudowane stacje Drogi krzyżowej, to niewielkie drewniane kapliczki.

Wspólna Koronka do Miłosierdzia Bożego poprzedziła spektakl Teatru „A” z Gliwic. Było to widowisko plenerowe upamiętniające 60-lecie osadzenia w Prudniku – Lesie, Wielkiego Prymasa Tysiąclecia Księdza Kardynała Stefana Wyszyńskiego, naszego współbrata w św. Ojcu Franciszku. Widowisko zatytułowane „Skwer Wyszyńskiego” – misterium drogi, osnute było przede wszystkim na Zapiskach więziennych Prymasa Tysiąclecia i dokumentach historycznych. Dla nas było to misterium drogi krzyżowej na zesłaniu Sługi Bożego Księdza Kardynała Stefana Wyszyńskiego, które profesjonalnie przedstawili zawodowi aktorzy teatru religijnego, jakim jest Teatr „A”.

Jesteśmy wdzięczni Panu Bogu za dar pielgrzymowania do Sanktuarium św. Józefa i uczestniczenia we wspólnym świętowaniu, wspólnej modlitwie uwielbienia Boga w dniu Odpustu Porcjunkuli oddając także cześć Matce Bożej Anielskiej. Był to dla nas wszystkich czas łaski. Serdecznie dziękujemy s. Krystynie Skrockiej FZŚ, za Jej gościnność i opiekę.

s. Zofia Tomaszewska

Rekolekcje „w drodze” – pielgrzymka FZŚ do Częstochowy

poznanskipielgrzym5 (146 kB) W dniach od 16 do 18 lipca 2015 r. przedstawiciele wspólnot Regionu Poznańskiego uczestniczyli w rekolekcjach „w drodze”, w ramach XXII Ogólnopolskiej Pielgrzymki FZŚ na Jasnej Górze.
Po raz pierwszy od wielu lat Rada Regionu Poznańskiego zorganizowała trzydniową pielgrzymkę do Częstochowy, zapraszając wszystkich na rekolekcje „w drodze”, prowadzone przez O. Witolda Regulskiego OFMConv. – Asystenta Wspólnoty FZŚ przy Parafii św. Antoniego na Wzgórzu św. Maksymiliana w Gdyni. W rekolekcjach uczestniczyło blisko 40 sióstr i braci z 3 wspólnot poznańskich oraz z Grodziska Wlkp., Osiecznej i Ostrowa Wlkp. Wyjechaliśmy rano 16 lipca autokarem do Częstochowy, wypełniając czas podróży modlitwą jutrzni, różańcem, radosnym śpiewem pieśni maryjnych i franciszkańskich, rozmowami braterskimi oraz słuchając konferencji Ojca Witolda. Po przyjeździe w południe na Jasną Górę nawiedziliśmy Sanktuarium i przywitaliśmy się z Maryją w Jej cudownym wizerunku w Kaplicy.

Następnie pojechaliśmy do Sanktuarium św. Ojca Pio na Świętej Górce Przeprośnej pod Częstochową, którego kustoszami są Apostołowie Jezusa Ukrzyżowanego, zgromadzenia zakonnego założonego przez syna duchowego Ojca Pio – o. Domenico Labellarte.
poznanskipielgrzym2 (169 kB)
Tutaj w dolnej kaplicy wysłuchaliśmy informacji o historii tego Sanktuarium, podziwialiśmy figurę oraz adorowaliśmy relikwie św. Ojca Pio. W górnej świątyni Ośmiu Błogosławieństw pw. Świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała uczestniczyliśmy we Mszy św., kontemplując piękno witraży ze scenami i cytatami ośmiu błogosławieństw. W intencji wszystkich pielgrzymów i ich rodzin zamówiliśmy Mszę św., która zostanie odprawiona w tutejszym Sanktuarium.

Na koniec przy słonecznej pogodzie modląc się, wędrowaliśmy pięknie wkomponowanymi w krajobraz tego miejsca stacjami Drogi Krzyżowej. Każda stacja jest otwartą Księgą Ewangelii, na której oprócz żołnierzy rzymskich i postaci wynikających z treści poszczególnych stacji, pojawia się postać św. Ojca Pio z wypisanym komentarzem.

Żegnając Świętą Górkę Przeprośną, będącą także ostatnim etapem licznych pielgrzymek pieszych, zmierzających na Jasną Górę, byliśmy pełni duchowych wrażeń i przeżyć z pobytu w tym pięknym Sanktuarium św. Ojca Pio, w którym powstaje także dom rekolekcyjny i pustelnia.
poznanskipielgrzym3 (183 kB)
Popołudniową porą przybyliśmy do naszego miejsca trzydniowego pobytu, którym był Dom Pielgrzyma przy Sanktuarium Krwi Chrystusa w Częstochowie, prowadzony przez Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa, założone w 1815 r. przez rzymskiego kapłana – św. Kaspra del Buffalo. Misjonarze są wezwani, aby wspólnie ze świeckimi usłyszeć „krzyk Krwi” w biednych, cierpiących, samotnych i głosić im, że są warci Krwi Chrystusa. W Polsce od roku 1946 pracują także siostry Adoratorki Krwi Chrystusa, założone przez św. Marię de Matias.
poznanskipielgrzym1 (186 kB) Po rozlokowaniu się i zjedzeniu kolacji, wysłuchaliśmy w Kaplicy kolejnej konferencji Ojca Witolda, odmówiliśmy nieszpory brewiarzowe, a następnie spotkaliśmy się na agapie przy kawie i ciastkach na siostrzano-braterskich rozmowach.

Drugi dzień rekolekcji „w drodze” rozpoczęliśmy Mszą św. z jutrznią, aby po śniadaniu wysłuchać trzeciej konferencji Ojca Witolda, odmówić cząstkę różańca św., Anioł Pański i przez godzinę adorować Najświętszy Sakrament.

Po obiedzie i krótkim odpoczynku, modliliśmy się koronką do Miłosierdzia Bożego i wysłuchaliśmy czwartej konferencji Ojca Witolda. Przedmiotem wszystkich rozważań rekolekcyjnych Ojca Witolda były „Zasady życia” zawarte w II Rozdziale Reguły Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Komentując m. in. pkt 7 Rozdziału II Reguły, O. Witold podkreślał konieczność całkowitej i doskonałej przemiany wewnętrznej każdego franciszkanina, jego codziennego nawracania się i tym samym upodabniania się do Chrystusa. Mamy, jak pisze św. Paweł, nieustannie dążyć, aby wszystko czynić na chwałę Bożą. Taka postawa oznacza, że mamy być chrześcijanami na co dzień, w każdej sytuacji. W naszym życiu trzeba nam wziąć swój krzyż i iść za Chrystusem – kto tego nie czyni, nie może być Jego uczniem. O. Witold przypomniał, że od krzyża w San Damiano rozpoczęło się nowe życie św. Franciszka, który usłyszawszy słowa „Idź i odbuduj mój Kościół”, najpierw uczynił to na sposób materialny, potem zaś duchowy.

Co jest moim krzyżem? – pytał rekolekcjonista. Jest nim cierpienie nieuniknione jak choroba, kalectwo, są to słabe zdolności, ograniczenia psychiczne, dramatyczne warunki materialne, nieznośni ludzie, z którymi żyję, pokrzyżowane własne plany dla naszego dobra itp. Kto akceptuje swój krzyż i z chęcią go przyjmuje, może powiedzieć za św. Pawłem: „Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (Ga 2,20). Dlatego przyjęcie krzyża jest warunkiem nowego i lepszego życia, prowadzącym ku zmartwychwstaniu.

Odnosząc się z kolei do pkt. 19 Rozdziału II Reguły, O. Witold zwrócił uwagę na fakt, iż jako heroldowie pokoju, szukając dróg jedności i braterskiej zgody, mamy kierować się miłością i przebaczeniem. Ten duch przebaczenia wynika bezpośrednio z Modlitwy Pańskiej: „i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Trzeba nam najpierw pojednać się z bratem, zanim przyniesiemy swój dar przed ołtarz. Dla franciszkanina świeckiego duch życzliwości, serdeczności i wyrozumiałości wobec drugiego człowieka oraz szczere i prawdziwe przebaczenie to cechy naszej codziennej postawy życiowej. Mamy przebaczać nieustannie naszym winowajcom (nie siedem, a siedemdziesiąt siedem razy), mamy modlić się za tych, którzy nas prześladują. Najlepiej pogodzić się z przeciwnikiem jeszcze „w drodze”, bo potem może być już za późno. Bóg nie przebaczy naszych grzechów, jeśli my nie przebaczymy naszym winowajcom. Mamy z serca przebaczyć drugiemu człowiekowi. Jezus przebacza do końca, my winniśmy przebaczać całkowicie naszym winowajcom.

Po ostatniej nauce rekolekcyjnej przeszliśmy wokół Sanktuarium, drogą pomiędzy siedmioma Kaplicami Przelań Krwi Chrystusa, rozważając tajemnice Różańca do Krwi Chrystusa, które upamiętniają siedem momentów przelania Krwi Zbawiciela: podczas obrzezania, modlitwy w Ogrójcu, biczowania, cierniem koronowania, na drodze krzyżowej, przy ukrzyżowaniu i przy otwarciu boku włócznią. W Różańcu Krwi Chrystusa, składającym się z siedmiu tajemnic, odmawia się przy sześciu tajemnicach pięć razy Ojcze nasz a przy ostatniej trzy razy (razem 33 według wieku Pana Jezusa).

Kulminacyjnym momentem naszego pobytu w Sanktuarium było nabożeństwo do Najdroższej Krwi Chrystusa, w czasie którego każdy z uczestników rekolekcji został pobłogosławiony przez kapłana relikwią Przenajdroższej Krwi Chrystusa – częścią relikwii pochodzącej z Mantui.
poznanskipielgrzym4 (215 kB)
Po nabożeństwie udaliśmy się na Jasną Górę, by w Kaplicy Cudownego Obrazu Maryi Częstochowskiej uczestniczyć w ogólnopolskim czuwaniu nocnym franciszkanów świeckich. W Apelu Maryjnym wysłuchaliśmy rozważania O. Pawła Sroki OFM Conv., następnie O. Jan Fibek OFM Cap. omówił temat nowenny na rok 2015 ze wstępu do Reguły FZŚ „Oblubieńcami są Pana naszego Jezusa Chrystusa”, a Mszy św. o północy przewodniczył i homilię wygłosił O. Gabriel Kudzia OFM.

Następnego dnia w sobotę modliliśmy się u podnóży Jasnej Góry, rozważając wraz z przybyłymi z całej Polski wspólnotami, trzecią część różańca św., aby zaraz potem uczestniczyć w uroczystej Mszy św. koncelebrowanej na Jasnogórskim Szczycie pod przewodnictwem O. Rufina Maryjki OFM. Nasz Region Poznański przygotował modlitwę wiernych, którą przedstawili reprezentanci kilku wspólnot miejscowych.

Po przerwie, przeznaczonej na odpoczynek i rozmowy braterskie, w której także zaopatrzyliśmy się w materiały formacyjne, zgromadziliśmy się na Wałach Jasnogórskich. Tutaj przy upalnej i słonecznej pogodzie, po odmówieniu o godz. 15 Koronki do Bożego Miłosierdzia, ruszyliśmy Drogą Krzyżową, rozważając tajemnice poszczególnych stacji przy śpiewie pieśni prowadzonych przez siostry Alicję i Ulę z naszych wspólnot poznańskich. XXII Ogólnopolską Pielgrzymkę Franciszkanów Świeckich zakończyło błogosławieństwo, udzielone wszystkim pielgrzymom ze Szczytu Jasnogórskiego.

Serdecznie dziękujemy w tym miejscu Ojcu Witoldowi Regulskiemu OFM Conv., który przyjąwszy zaproszenie do prowadzenia tegorocznych rekolekcji, zapewnił nam duchową opiekę „w drodze”, karmiąc nas słowem Bożym w czasie homilii i nauk rekolekcyjnych. Bóg zapłać za wszystko!

Nasze pierwsze od wielu lat trzydniowe rekolekcje „w drodze”, zainicjowane przez Przełożoną Regionu Poznańskiego s. Emilię, okazały się bardzo udane, owocowały w niezapomniane przeżycia duchowe, a sam dom pielgrzyma przy Sanktuarium Krwi Chrystusa – był wymarzonym miejscem rekolekcyjnej zadumy i refleksji. Niech żałują Ci, którzy nie byli, ale mamy dla wszystkich zaproszenie na przyszły rok – dom pielgrzyma czeka na nas – zarezerwowany w terminie naszej ogólnopolskiej pielgrzymki franciszkanów świeckich.

Z franciszkańskim pozdrowieniem
POKÓJ I DOBRO !
br. Jurek Czaiński OFS

Dzień Braterstwa Regionu Poznańskiego FZŚ – 2015

poznanskikobylin1 (126 kB)
POKÓJ I DOBRO!
Dnia 9 maja 2015 r. odbył się coroczny, tradycyjny Dzień Braterstwa Regionu Poznańskiego Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. W tym roku franciszkanie świeccy spotkali się we Franciszkańskim Sanktuarium Matki Bożej przy Żłóbku w Kobylinie na zaproszenie miejscowej wspólnoty FZŚ.
Przybyły wspólnoty z Bydgoszczy, Gniezna, Grodziska Wlkp., Jarocina, Konina, Leszna, Lipna, Miejskiej Górki, Osiecznej, Ostrowa Wlkp., Pakości, Poznania, Wronek i Wschowy wraz ze swoimi Asystentami.

Obecni byli również przedstawiciele miejscowych grup parafialnych: schola, ministranci, Żywy Różaniec, Domowy Kościół oraz Postulanci tutejszego klasztoru. Wszystkich uczestników było 230.

Mottem tegorocznego Dnia Braterstwa było hasło: „Życie św. Ludwika przesłaniem dla franciszkanów świeckich”. Franciszkanie świeccy Regionu Poznańskiego w tegorocznym Dniu Braterstwa obchodzili zamknięcie roku poświęconego świętemu Ludwikowi IX, który jest patronem FZŚ.

Każdy tercjarz na powitanie otrzymał tau z myślą : „Bądź Rycerzem Chrystusowym jak św. Ludwik”.

Spotkanie rozpoczęto śpiewem godzinek do Matki Bożej Niepokalanie Poczętej. Po godzinkach rozpoczęła się koncelebrowana Msza św. Głównym celebransem był Ojciec Alojzy Pańczak OFM, asystent regionalny FZŚ, który wygłosił homilię o św. Ludwiku. Przybliżył nam tę postać i zwrócił uwagę na fakt, że i osoba świecka może zostać świętym.

Duchową ucztą dla wszystkich przybyłych był koncert organowy w wykonaniu Ojca Proboszcza Ksawerego Majewskiego i Ojca Walentego Piechaczka magistra Postulatu.

Wspólnota kobylińska zadbała także, aby nikt nie odjechał głodny. Wszyscy uczestnicy zebrali się przy wspólnym stole na posiłku. W czasie posiłku, jak i potem, prowadzone były rozmowy braterskie. Takie dni są zawsze okazją do spotkania wielu braci i sióstr z innych wspólnot, do wymiany doświadczeń, udzielania sobie porad i radosnego bycia ze sobą.

Po AGAPIE zostało odprawione nabożeństwo majowe, po którym swoje wiersze recytował Bolesław Grobelny – poeta, artysta, który pochodzi z Kobylina.

Dzień Braterstwa zakończono uczczeniem relikwii św. Ludwika, które zostały przywiezione z Bazyliki Panewnickiej pod wezwaniem św. Ludwika i Wniebowzięcia NMP w Katowicach.

Obecni asystenci wspólnot udzielili błogosławieństwa Bożego na rozesłanie.

poznanskikobylin2 (158 kB)

Dziękujemy wszystkim, którzy skorzystali z zaproszenia.

Wspólnota kobylińska składa serdeczne podziękowania wszystkim, którzy przyczynili się swoją pomocą duchową i materialną w zorganizowaniu Dnia Braterstwa. W intencji dobroczyńców zostanie odprawiona Msza św. w dniu 13 sierpnia 2015 r. o godz. 18.

Niech WAS Bóg błogosławi i strzeże, a Matka Boża przy Żłóbku otacza swoją opieką.

Przełożona Regionu Poznańskiego FZŚ – s. Emilia Nogaj OFS

Rekolekcje regionalne

poznanskikmorasko (132 kB) W dniach od 1 do 3 maja 2015 r. w Domu Rekolekcyjnym św. Józefa w Poznaniu-Morasku odbyły się rekolekcje FZŚ Regionu Poznańskiego.

W rekolekcjach uczestniczyło 60 osób z następujących wspólnot miejscowych: Gniezno, Jarocin, Kobylin, Konin, Leszno, Miejska Górka, Osieczna, Piła, Poznań (trzy Wspólnoty) i Wronki.

Rekolekcje prowadził asystent regionalny o. Alojzy Pańczak OFM. Wygłosił konferencję na temat imienia Jezus.

Pierwsza konferencja była refleksją nad imieniem Jezus i wyjaśnieniem monogramu imienia „IHS”.

Kult imienia Jezus związany jest ściśle z tradycją franciszkańską.

Monogram IHS ma kilka znaczeń. Ten znak graficzny i skrót imienia Jezus pochodzi z czasów, kiedy kopiści greccy postanowili wprowadzić skrót imienia Jezus, które powtarza się w nowym testamencie 913 razy. „IHS (gdzie „H” jest dawnym znakiem graficznym greckiego „eta”) – są to pierwsze litery imienia Jezus: ”I – E – S”.

Z czasem zaczęto odczytywać z monogramu inne znaczenia.

IHS – Jesus Hominum Salvator: Jezus Zbawicielem ludzi.

Zbawienie jest kluczowym pojęciem Pisma Świętego i oznacza „bycie ocalonym”, „bycie uwolnionym od niebezpieczeństwa grożącego zagładą”. Jezus objawia się jako ten, który ratuje Piotra chodzącego po morzu, uzdrawia chorych, przywraca życie umarłym, karmi tłumy słuchaczy, uzdrawia na duszy odpuszczając grzechy, wypędza złe duchy, obiecuje życie wieczne.

Inne znaczenie monogramu IHS to In hoc signo vinces: w tym znaku zwyciężysz.

Słowa te nawiązują do widzenia cesarza Konstantyna Wielkiego, któremu przed bitwą z Maksecjuszem pod mostem milwijskim koło Rzymu w 312 r. miał się ukazać jasny krzyż na niebie i który wraz z wojskiem usłyszał ww. zdanie. Po umieszczeniu znaku krzyża na chorągwi odniósł zwycięstwo, a po pewnym czasie wydał dla chrześcijan edykt tolerancyjny.

Monogram IHS to także Jesus homo sanctus: Jezus człowiekiem świętym.

Jezus jest świętym Boga, jak podają Dzieje Apostolskie. Jest świętym, ponieważ jest Bogiem oraz posiada pełnię Ducha Świętego.

Monogram IHS tłumaczy się też Jesus habemus socium – Jezusa mamy za towarzysza.

Jezus jest obecny w ofierze Mszy św., w sakramentach, w swoim słowie. Jest obecny w modlitwie i w śpiewie psalmów.

Jezus od początku był w centrum pobożności chrześcijańskiej. Święty Franciszek był również wielkim czcicielem imienia Jezus. Święty Bonawentura podaje, że św. Franciszek „gdy wymawiał lub słyszał imię Jezusa, przepełniał się taką wewnętrzną radością, że obecnym wydawało się, iż zmienia się zewnętrznie, jakby spróbował czegoś słodkiego jak miód, … albo harmonijnie brzmiący dźwięk zmieniał jego słuch”.

Mówi też o tym bł. Tomasz z Celano: „Bracia, którzy z nim przebywali, wiedzą, jak codziennie i stale głosił Jezusa, jak słodko i rozkosznie rozprawiał o Nim, jak łagodnie i z pełną miłością rozmawiał na Jego temat”.

Święty Franciszek zachęca, aby bracia czcili imię Jezusa: „Gdy usłyszycie jego imię, oddawajcie mu pokłon z lękiem i szacunkiem, pochyleni do ziemi”.

Cześć dla imienia Jezus rozwijali duchowi synowie św. Franciszka jak św. Bonawentura (1274), Gilbert z Tournai (ok. 1284), Franciszek z Meyronnes (ok. 1327), Ubertin z Casale (ok. 1326 r.).

Św. Bernardyn ze Sieny opracował podstawy teologiczne kultu Imienia Jezus oraz rozpowszechnił monogram imienia Jezus „IHS”.

Dzięki synom św. Franciszka rozpowszechnił się kult imienia Jezus w Kościele. W 1530 r. papież Klemens VII zatwierdził dla Zakonów Franciszkańskich oficjum i formularz Mszy św. o Imieniu Jezus i ustanowił święto na 14 stycznia. Z czasem święto to zaczęły obchodzić inne zakony. W 1721 r. papież Innocenty XIII rozszerzył to święto na cały Kościół. Papież Pius X w 1913 r. polecił obchodzić to święto w niedzielę między 2 a 5 stycznia. Po Soborze Watykańskim II święto pozostało tylko we franciszkańskim kalendarzu liturgicznym i jest obchodzone 3 stycznia.

Jedną z form uczczenia imienia Jezus jest litania ku Jego czci. Nabożeństwo do imienia Jezus należy do tradycji franciszkańskiej. Franciszkanie świeccy mają pewne zadania do wykonania związane z oddawaniem czci imieniu Jezus. A mianowicie są zobowiązani do:

  • uroczystego obchodzenia we wspólnotach 3 stycznia wspomnienia Najświętszego Imienia Jezus,
  • przywrócenia w praktykach indywidualnych jak i w życiu wspólnotowym odmawiania Litanii do Imienia Jezus

Wezwanie imienia Jezus jest najprostszą formą modlitwy. Katechizm Kościoła Katolickiego pisze: „Modlić się, mówiąc Jezus, oznacza wzywać Go, wołać do Niego. Tylko Jego imię zawiera Obecność, która oznacza, że Jezus jest Zmartwychwstałym i ktokolwiek wzywa Jego Imienia, przyjmuje Syna Bożego, który go umiłował i siebie samego wydał za niego”.

Drugą Konferencję poświęcił O. Alojzy na omówienie tytułu Pana Jezusa jakim jest Chrystus.

Z imieniem Jezus złączony jest tytuł Chrystus, który 500 razy występuje w Nowym Testamencie. Słowo Chrystus jest greckim tłumaczeniem hebrajskiego pojęcia „masziah – Mesjasz”, które oznacza „namaszczony”. Słowo Chrystus stało się imieniem własnym Jezusa, od którego jego wyznawcy zostali nazwani „Chrześcijanami”.

Katechizm Kościoła Katolickiego tłumacząc imię „Chrystusa – Mesjasza” ujmuje misję Jezusa jako wypełnienie mesjańskich nadziei Izraela „w potrójnej funkcji kapłana, proroka i króla”.

Jezus głosi nowe Królestwo Boże, nie zaprzecza, kiedy Natanael wyznaje: „Ty jesteś królem”, potwierdza w odpowiedzi na pytanie Piłata, czy jest królem, jego królowanie objawia się na krzyżu. Krzyż jest najwyższym znakiem miłości i tajemnicy Boga. Chrystus – Król wywyższony na krzyżu osądził i skazał świat grzechu, odniósł zwycięstwo nad szatanem, grzechem i śmiercią.

Jezus Chrystus nigdy nie przypisał sobie tytułu kapłana. Tytuł kapłana odnosi do Niego autor listu do Hebrajczyków: „Mając więc arcykapłana wielkiego,… Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. Nie takiego mamy bowiem arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu” (Hbr 4, 14-15).

W życiu i nauczaniu Jezusa można dostrzec wiele podobieństw prorockich. Przemawia w imieniu Boga-Ojca: „Głoszę to, co widziałem u mego Ojca” (J 8, 38). Jak prorok upomina, przestrzega, wzywa do nawrócenia, przepowiada.

Wszyscy przez chrzest są włączeni w misję Jezusa Chrystusa. I uczestniczą w Jego misji kapłańskiej, prorockiej i królewskiej. Dotyczy to również franciszkanów świeckich, których powołanie chrzestne zostaje wzmocnione przez profesję życia Ewangelią na wzór św. Franciszka w świeckim stanie.

W trzeciej konferencji o. Alojzy przedstawił tytuł Jezusa, którym jest Pan – Kyrios.

Kościół pierwotny wyznawał wiarę słowami: „Panem jest Jezus”. Słowem „Pan” – „Kyrios” podkreślano Bóstwo Jezusa, stąd też jego pełny tytuł „Pan Jezus Chrystus”. On oznacza, że Jezus jest Panem, czyli Bogiem, obiecanym Mesjaszem.

Jezus miał zawsze dokładną świadomość bycia Mesjaszem oczekiwanym przez Naród Wybrany i Synem Bożym. Często potwierdzał, że jest objawieniem Ojca, Jego posłańcem posłanym dla zbawienia człowieka. Bóg potwierdził posłannictwo Jezusa licznymi znakami i cudami. Jego życiu towarzyszyły nadzwyczajne wydarzenia aż do zmartwychwstania i wniebowstąpienia. Dzięki cudom, które czynił Jezus, ludzie mogą uwierzyć, że On jest Synem Bożym. Jezus mówi „Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wykonania, dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał” (J 5, 36).

Dzięki zmartwychwstaniu Kościół nazywa Jezusa Chrystusa „Panem” – „Kyriosem” (Rz 4, 24), czyli Bogiem, który jest u Ojca, który dzięki Duchowi Św. jest obecny w Kościele i który jest Panem całego świata.

Przyjąć Jezusa znaczy przyjąć Go z Jego człowieczeństwem i bóstwem. Św. Franciszek powołuje się na autorytet Jezusa jako Pana: „Mówi Pan w Ewangelii: Miłujcie nieprzyjaciół waszych…”; „I niech odnoszą się do siebie, tak jak mówi Pan… Cokolwiek chcecie, aby wam ludzie czynili i wy im czyńcie”.

Regułą dla franciszkanów świeckich jest: „zachowywać Ewangelię Pana naszego Jezusa Chrystusa, naśladując św. Franciszka z Asyżu, dla którego Chrystus był natchnieniem i centrum życia w odniesieniu do Boga i ludzi” (Reg 4).

Poza konferencjami był czas na modlitwę, adorację Najświętszego Sakramentu, Drogę Krzyżową, medytację, spacer po ogrodzie przy domu rekolekcyjnym oraz na rozmowy braterskie. Rekolekcje jest to czas łaski danej od Pana. Był to czas prawdziwej uczty duchowej, o którą zadbał nasz rekolekcjonista O. Alojzy. Siostry Misjonarki stworzyły gościnną atmosferę w domu i zadbały o smaczne, obfite posiłki. To wszystko umożliwiło uczestnikom rekolekcji przeżyć ten czas w jedności, pokoju i braterskiej atmosferze. Rekolekcje pogłębiły wiarę, duchowość franciszkańską, wiedzę teologiczną, dodały mocy do dawania świadectwa w swoim środowisku.

s. Emilia Nogaj OFS
Przełożona Regionu Poznańskiego FZŚ

IV ROK WIELKIEJ NOWENNY

Rok 2015 – Oblubieńcami są Pana naszego Jezusa Chrystusa

Drogie Siostry! Drodzy Bracia!
W dniu 21 lutego 2015 r. obradowała w klasztorze Ojców Franciszkanów w Poznaniu przy ul. Garbary 22 Rada Regionu Poznańskiego. Po spotkaniu Rady Regionu odbyło się spotkanie formacyjno-braterskie z przełożonymi wspólnot miejscowych. Przekazuję informacje z tego spotkania.

I.
Spotkanie rozpoczęło się Mszą świętą sprawowaną przez Ojca Alojzego Pańczaka OFM, asystenta regionalnego.

II.
 Rekolekcje regionalne

1. Od 27 do 29 marca Bydgoszcz na „Piaskach” – rekolekcje wielkopostne

2. Od 1 do 3 maja 2015 r. w Domu Rekolekcyjnym św. Józefa przy ul. Sióstr Misjonarek 10 w Poznaniu-Morasku. Rekolekcjonistą jest O. Alojzy Pańczak OFM. Rekolekcje rozpoczną się w piątek, 1 maja, o godzinie 15.00. W czasie rekolekcji zostanie przekazana relacja ze spotkania z odpowiedzialnymi za formację w regionach, które odbędzie się w kwietniu w Warszawie. Proszę o pilne zgłaszanie sióstr i braci do udziału w rekolekcjach do s. Jadwigi Bibrowicz: tel. 721 048 447.

3. Od 16 do 18 lipca pielgrzymka do Częstochowy połączona z rekolekcjami „W drodze”. Rekolekcjonistą jest Ojciec Witold Regulski OFMConv. z Gdańska. Dokładny program rekolekcji „W drodze” w załączeniu.

4. Od 27 do 29 listopada Bydgoszcz na „Piaskach” – rekolekcje adwentowe.

Zachęcam wszystkie Siostry i wszystkich Braci do licznego udziału w proponowanych rekolekcjach. Służą one pogłębieniu naszej formacji.

III.
W dniu 9 maja 2015 r. w Kobylinie odbędzie się Regionalny Dzień Braterskie Regionu Poznańskiego. Wspólnota miejscowa z s. przełożoną Dorotą Kobierską i Ojcami Franciszkanami serdecznie wszystkich zaprasza do udziału w tym spotkaniu. Spotkanie rozpocznie się Mszą świętą o godzinie 10.00.
Do udziału w rekolekcjach jak i w Dniu Braterstwa można zaprosić sympatyków świętego Franciszka, swoich znajomych, rodzinę, przyjaciół. Niech te służą też jako „akcja powołaniowa”. Zgodnie z uchwalonym wnioskiem na ostatniej kapitule regionalnej proszę wszystkie wspólnoty miejscowe o dobrowolną ofiarę na organizację Dnia Braterstwa.

IV.
Europejskie Spotkanie Franciszkanów Świeckich – EUFRA – odbędzie się od 16 -25 lipca 2015r. w Altötting Niemcy. Koszt pobytu od 20-25 euro za dzień. Zgłoszenia do końca marca do s. Emilii Nogaj , e-mail: emilianogaj@wp.pl

V.
O. Wit Bałd, gwardian i kustosz Sanktuarium św. Józefa w Prudniku, zaprasza siostry i braci FZŚ do udziału w uroczystości odpustowej Matki Bożej Anielskiej w dniu 2 sierpnia 2015r. w związku z przeżywanym ROKIEM PRYMASOWSKIM. W klasztorze w Prudniku był więziony Prymas Polski Kardynał Stefan Wyszyński.

VI.
Rada Regionalna wraz z Ojcami asystentami podjęła inicjatywę wydania Kalendarza Serafickiego na rok 2016. Ten kalendarz tworzymy my wszyscy, tzn. wszystkie wspólnoty naszego regionu. Dlatego proszę Siostry i Braci o przysyłanie następujących materiałów:

  • Kiedy odbywają się spotkania wspólnoty.
  • Jubileusze wspólnoty oraz poszczególnych sióstr i braci (podać datę i rodzaj jubileuszu).
  • Datę pierwszej rocznicy śmierci wraz z imieniem i nazwiskiem zmarłej w tym roku siostry lub zmarłego brata.
  • Historię wspólnoty (szukamy informacji w archiwum parafialnym lub klasztornym, w kronikach lub w innych źródłach).
  • Zdjęcia sztandaru wspólnoty.

Materiały proszę przysyłać na adres e-mail Ojca Alojzego: o.alojzy@onet.eu
Zgłoszenia na rekolekcje w Poznaniu-Morasku oraz na rekolekcje „W drodze” do Częstochowy proszę kierować do s. Jadwigi Bibrowicz, tel. 721 048 447 lub do s. Emilii Nogaj, tel. 600-251-227.

VII.
Ojciec Alojzy Pańczak OFM wygłosił konferencję na temat „Historia FZŚ – święci tercjarze, strój tercjarski w minionych wiekach, Arcybractwo Paska św. Franciszka”.

VIII.
S. Emilia Nogaj zdała relację ze spotkania formacyjnego dla przełożonych regionalnych, które odbyło się w Warszawie w Centrum Franciszkańskim. Przedstawiła wnioski z Kapituły Generalnej z Asyżu oraz streszczenie wygłoszonych konferencji formacyjnych przez asystentów narodowych FZŚ.

Życzymy wszystkim Siostrom i Braciom błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej, św. Franciszka i bł. Anieli Salawy i serdecznie pozdrawiamy
Pokój i dobro
Emilia Nogaj OFS – przełożona regionalna wraz Radą Regionu

Kapituła Regionu Poznańskiego FZŚ

poznanski008 (101 kB)

Po wizytacji Regionu, 8 listopada 2014 roku – w poznańskim klasztorze Braci Mniejszych przy ul. Garbary – odbyła się, poprzedzona Msza św., Kapituła Wyborcza regionu. Przewodniczyła jej Przełożona Narodowa naszego Zakonu – s. Joanna Berłowska. Gościem kapituły był o. Paweł Sroka OFM Conv., Asystent Narodowy FZŚ.
Po powitaniu oraz powołaniu sekretarza, skrutatorów i komisji wniosków, sprawozdanie w imieniu nieobecnej z powodu choroby przełożonej Regionu s. Jolanty Bogdanów odczytał br. Zygfryd Smarzyk. Następnie sprawozdanie finansowe złożył skarbnik br. Kazimierz Maćkowiak. W dyskusji s. Emilia Nogaj powiedziała, ż sprawozdanie merytorycznie oddawało to, czym siostry i bracia w Regionie zajmowali się przez ostatnie trzy lata. Dyskusję w pewnym sensie zdominowały problemy finansowe, co spowodowane było faktem nieuczestniczenia naszej przedstawicielki w Kapitule Generalnej w Asyżu. W dyskusji, jak i podczas wizytacji, często mówiono o rozległości naszego regionu. Dowodzi tego konieczność organizowania rekolekcji oraz spotkań opłatkowych aż w trzech miejscowościach Regionu z racji trudności w dojechaniu do jednego wybranego miejsca.
Po udzieleniu ustępującej Radzie absolutorium, 37 delegatów przystąpiło do wyborów sióstr i braci, którzy w nowym trzyleciu kierować będą Regionem Poznańskim. Nową Radę tworzą:

  • Przełożona Regionu – s. Emilia Nogaj
  • zastępca przełożonej – br. Marek Bezler
  • sekretarz – s. Jadwiga Bibrowicz
  • skarbnik – br. Jerzy Wojciech Czaiński
  • radna ds. formacji – s. Jolanta Jasińska
  • radna ds. MF i RF – s. Honorata Szyrmer

Członkom nowej Rady Regionu życzmy wielu łask z nieba, orędownictwa Matki Bożej i św. Franciszka, i pamiętajmy o nich każdego dnia.
br. Zygfryd Smarzyk

Kapituła ostrowska

poznanski007 (123 kB)

Członkowie Franciszkańskiego Zakonu Świeckich przy Konkatedrze w Ostrowie Wielkopolskim spotkali się 19 października na Kapitule Sprawozdawczo-Wyborczej. Przybyli również Asystent Regionalny Ojciec Alojzy Pańczak OFM i skarbnik Rady Regionu Poznańskiego br. Kazimierz Maćkowiak. Przybyłych uczestników powitał proboszcz Konkatedry ks. prałat Tomasz Ilski, a następnie O. Alojzy Pańczak odprawił Mszę Świętą, po której rozpoczęto obrady.

Przełożona s. Barbara Bartoszek przedstawiła sprawozdanie za trzy lata. Członkowie Wspólnoty co miesiąc uczestniczą w specjalnej Mszy Świętej, w każdy pierwszy czwartek prowadzą modlitwy w czasie Adoracji Najświętszego Sakramentu, spotykają się na modlitwach przy figurze św. Franciszka i Jana Pawła II, uczestniczą w rekolekcjach, pielgrzymkach regionalnych i narodowych, prowadzą zbiórki na ważne cele organizowane przez Region, opiekują się chorymi, prowadzą gablotę informacyjną i wiele jeszcze innych prac. Dużym problemem jest podeszły wiek członków i mała liczba zgłoszeń nowych kandydatów. Dużym przeżyciem było spotkanie członków wspólnot z naszego regionu z okazji 130-lecia naszej Wspólnoty. Na zakończenie s. Przełożona złożyła rezygnację z dalszego kandydowania, gdyż stan zdrowia uniemożliwia dobrą pracę. Z kolei skarbnik br. Leszek Biedowicz złożył informację o działalności finansowej, w dużej mierze uzależnionej od możliwości finansowych członków.

Po dyskusji nad sprawozdaniami udzielono Radzie absolutorium i przystąpiono do tajnych wyborów nowej Rady. Skład Rady Wspólnoty przedstawia się następująco:

  • Przełożona s. Teresa Maciejewska
  • Zastępca Przełożonej br. Andrzej Wojtczak
  • Sekretarz s. Helena Szewczyk
  • Skarbnik br. Leszek Biedowicz
  • Radna ds. formacji s. Barbara Bartoszek

Członkowie Rady złożyli ślubowanie przyjęte przez br. Mackowiaka.

Brat Kazimierz Maćkowiak poinformował o planach Rady Regionalnej a O. Pańczak omawiając obowiązki franciszkanów świeckich przekazał również swoje wrażenia z Watykanu i działalności Papieża Franciszka, gdyż ostatnie dni tam przebywał.

eRBe

Pakość – Dzień Braterstwa 2013

poznanski005 (143 kB)

Dzień Braterstwa Regionu Poznańskiego – 4 maja 2013 roku – darzył piękną pogodą od rana. Dzień w którym byliśmy gośćmi Wspólnoty FZŚ istniejącej przy Klasztorze Ojców Franciszkanów w Pakości, w miejscu gdzie nawiedziliśmy odremontowaną Kalwarię Pakoską, rozpoczął śpiew Godzinek o Niepokalanym poczęciu NMP. Po nim uczestniczyliśmy w Mszy św. koncelebrowanej, której przewodniczył o. dr Kamil Paczkowski, rektor Wyższego Seminarium Duchownego Prowincji Świętego Franciszka z Asyżu we Wronkach. W konferencji Ojciec w sugestywny sposób ukazał wartość Krzyża, również tego naszego, codziennego, ale ukazał też chwałę zmartwychwstania, która czeka nas w przyszłości.

poznanski006 (87 kB)

Po Eucharystii wielbiliśmy Pana wraz z seminaryjnym zespołem „Greccio”. Jednocześnie w kościele siostry i bracia cierpliwie oczekiwali w długiej kolejce na możliwość podpisania – powstałej z inicjatywy przełożonej regionu s. Jolanty Bogdanów – Deklaracji Wiary i Wierności Kościołowi Świętemu. Podpisów złożyliśmy wiele.

Następnie zostaliśmy ugoszczeni przez pakoskich franciszkanów obfitym posiłkiem na świeżym powietrzu, a i pogoda też słońcem darzyła sowicie. Po posiłku wszyscy – Rycerze, Młodzież i Franciszkanie Świeccy – ruszyli na Drogę Krzyżową. Wędrując od stacji do stacji przypominałem sobie ten sam szlak przebyty wcześniej. Dziś droga kalwaryjska bardzo jest zadbana, wypiękniała wielce, otoczona świeżą zielenią. Bardziej nowoczesna – teksty rozważań słychać wyraźnie z głośników umocowanych na towarzyszącym pątnikom samochodzie, łatwiej więc na nie odpowiadać sercem. Sercem w którym rodzi się zachęta – nawet obietnica – by w to miejsce i do tych myśli wracać częściej.

O niezwykłej gościnności Ojców Franciszkanów oraz pakoskiej Wspólnoty FZŚ, z jej przełożoną s. Danutą Kaźmierczak, długo pamiętać będziemy i za nią dziękujemy. Dobremu Bogu dziękujemy za pierwsze Dni Braterstwa obchodzone wspólnie z Rycerzami św. Franciszka i z franciszkańską młodzieżą. Prośba i nadzieja, że w tej postaci nie będą ostatnie, oby pakoskie Dni Braterstwa wróciły do kalendarza tercjarzy na stałe.

Ten piękny dzień kończyliśmy ucałowaniem relikwii Krzyża Świętego…

Deklarację Wiary i Wierności Kościołowi Świętemu, wraz ze złożonymi na jej odwrocie podpisami, przesłaliśmy do Watykanu, na ręce Ojca Świętego Franciszka. Wielką radość sprawiła nam odpowiedź, jaką ze Stolicy Apostolskiej otrzymaliśmy, w której czytamy m.in.:

    W imieniu Jego Świątobliwości Franciszka dziękuję za list z dnia 4 maja br., który do tutejszego Urzędu nadszedł w dniu 9 lipca br., a który jest swoistą „Deklaracją Wiary” Franciszkańskiego Zakonu Świeckich Regionu Poznańskiego(…)

    Ojciec Święty modli się w intencji Państwa i życzy, by w tym szczególnym czasie łaski, kierując wzrok ku Jezusowi Chrystusowi, „który nam w wierze przewodzi i ja wydoskonala”, każdy z Członków Franciszkańskiego Zakonu Świeckich umiał odnaleźć „radość miłości, odpowiedź na dramat cierpienia i bólu oraz moc przebaczenia (…) i być żywym znakiem obecności Zmartwychwstałego w świecie”. W tym duchu przesyła swe błogosławieństwo.

Radując się tymi słowami pamiętajmy, by do tekstu naszej Deklaracji wracać jak najczęściej.

(Z)

Do pobrania:

Konin – wprowadzenie relikwii bł. Anieli Salawy

poznanski004 (76 kB)

Wspólnota FZŚ przy parafii św. Marii Magdaleny w Koninie otrzymała relikwie bł. Anieli Salawy. Uroczyste ich wprowadzenie odbyło się w niedzielę, 25 sierpnia 2013 r. podczas Mszy świętej o godz.12.30.

Uroczystość poprzedziła 9-dniowa nowenna ku czci bł. Anieli Salawy w czasie wieczornej Mszy św.

Na rozpoczęcie Mszy świętej przy udziale naszej wspólnoty zostały uroczyście wniesione relikwie przez asystenta naszej Wspólnoty o. Damiana Bieńkowskiego OFM. W czasie procesyjnego wejścia odmawiane były wspólnie wezwania do bł. Anieli Salawy, które prowadziła s. Wanda. Po okadzeniu i krótkiej modlitwie oraz po odczytaniu przez przełożonego Wspólnoty pisma potwierdzającego autentyczność relikwii, relikwiarz oraz wizerunek bł. Anieli umieszczono na specjalnie przygotowanym miejscu obok ołtarza. Następnie rozpoczęła się Msza św., której przewodniczył i homilię wygłosił o. Damian. W pięknych słowach przybliżył przebieg życia, powołanie i życie duchowe bł. Anieli Salawy. Po Mszy św. cała Wspólnota i wszyscy wierni uczcili relikwie bł. Anieli. Rozdawane także były wiernym obrazki z wizerunkiem bł. Anieli i modlitwą o uproszenie łask.

Nabożeństwa ku czci bł. Anieli Salawy będą odprawiane w dniu 12 marca, 9 września oraz w każdy drugi czwartek m-ca po czasie Mszy św.

Pokój i Dobro!

Przełożony Wspólnoty

br. Eugeniusz Kubacki

Dzień Braterstwa

[Rozmiar: 86552 bajtów]

Dnia 5 maja 2012 roku wspólnota Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, gromadząca się w parafii przykatedralnej w Ostrowie Wielkopolskim, świętowała 130. rocznicę swego powstania. Licznie zaproszeni goście zgromadzili się na wspólnej Eucharystii, modlitwie, wspólnym posiłku, oraz wysłuchali śpiewu chóru.

Warto zwrócić uwagę, iż opisywany w tej relacji piękny jubileusz ostrowskiej wspólnoty, zbiega się z 800-leciem zakonu klarysek. Bowiem równo 800 lat temu św. Klara otrzymała welon z rąk św. Franciszka poświęcając się Bogu.

Dlatego też ważnym punktem uświetnienia uroczystości był przygotowany przez wspólnotę Franciszkańskiego Zakonu Świeckich z Bydgoszczy spektakl dotyczący "Roślinki św. Franciszka". Dzięki niemu zgromadzeni goście zyskali możliwość swego rodzaju wniknięcia do wnętrza domu państwa Offreduccio, przyglądania się duchowemu dojrzewaniu Klary oraz towarzyszenia jej w podejmowaniu trudnych życiowych decyzji. W sztuce nie zabrakło również ukazania dramatycznej próby porwania przyszłej świętej inspirowanego przez jej wuja Monaldo, sceny z życia pierwotnej wspólnoty klariańskiej w San Damiano oraz wzruszającego momentu ostatniego błogosławieństwa i przejścia św. Franciszka do Domu Ojca.

Zanim jednak zgromadzeni w ostrowskiej konkatedrze tercjarze i inni goście mieli możliwość obejrzenia finałowego efektu, bydgoska wspólnota wystawiająca spektakl musiała się do niego solidnie przygotowywać. Łacińska sentencja głosi – Repetitio est mater studiorum. Jestem przekonany, że aktorzy doskonale przekonali się o prawdziwości tego stwierdzenia, poświęcając wiele czasu próbom i ćwiczeniom, które były męczące i radosne zarazem. Wśród częstych spotkań nie zabrakło trudów, ale nie zabrakło też śmiechu.

Kończąc, myślę, iż warto wspomnieć o zamiłowaniu św. Franciszka do sztuki i artystycznej formy wyrazu. Biedaczyna nie tylko pisał wiersze i śpiewał, ale urządził też pierwszą żywą szopkę bożonarodzeniową w Greccio. To właśnie jemu zawdzięczamy ową tradycję przy kościołach.

Z pewnością pełnym ekspresji momentem, świadczącym o aktorskim talencie Franciszka, był też sąd przed asyskim biskupem Gwidonem; gdy przyszły święty zwrócił swemu ojcu wszystkie rzeczy, rozbierając się do naga, wyraził coś, czego nie potrafiłyby chyba oddać żadne słowa...

Trzeba wyrazić nadzieję, że i artystyczny przekaz bydgoskich tercjarzy zapadnie w pamięci i przyczyni się do Chwały Bożej.

Obyśmy doświadczyli tego samego, co czteroletnia Matylda – odgrywająca w sztuce najmłodszą córkę państwa Offreduccio. Dziewczynka po skończonym przedstawieniu powiedziała, że odtąd pragnie myśleć tylko o Panu Jezusie. I tego życzymy siostrom klaryskom oraz tercjarzom z Ostrowa Wielkopolskiego, którzy przeżywają piękne jubileusze, a także sobie samym!

br. Jakub Olekszyk