ORDO FRANCISCANUS SAECULARIS

strona Wspólnoty Narodowej w Polsce

Klasztor Prowincji Matki Bożej Anielskiej Braci Mniejszych
02-679 Warszawa, ul. Modzelewskiego 98a

Franciszkański Zakon Świeckich w Polsce

aktualności

Zapraszamy:

Nowy termin Pielgrzymki

XXXI Pielgrzymka narodowa na Jasną Górę odbędzie się 26 i 27 lipca2024

Ks. Biskup Andrzej Przybylski będzie  przewodniczył mszy św. w sobotę.

_________________________________________________________________

Przedstawiam najnowszą pozycję autorstwa o. Zdzisława Gogoli zatytułowaną „Auschwitz macht frei” Gdzie jest granica Zła? Wo ist die Grenze des Bösen?”

O. Zdzisław Gogola napisał tę książkę  na podstawie wspomnień o. Melchiora Fryszkiewicza OFMConv. Poznajemy losy tego kapłana, jego cierpienie, którego doświadczył w czasie drugiej wojny światowej. Widzimy jego heroizm w walce o przetrwanie z jednoczesnym pełnym zaufaniem Panu Bogu. Jako jedyny z 828 więźniów wysłanych z więzienia w Sieradzu do obozu Auschwitz-Rajsko przeżył katorgę pięciu niemieckich więzień i trzech niemieckich obozów koncentracyjnych. Treść książki jest bardzo mocnym przeżyciem dla każdego czytelnika

Książka jest wydana dwóch językach: w  języku polskim i w języku niemieckim.

Zachęcam do nabywania tej książki pięknie wydanej, w twardej, kolorowej oprawie za dobrowolną ofiarę.

 

_________________________________________________________________

 

 

Zapraszam do udziału w Europejskim spotkaniu franciszkanów świeckich EUFRA, które odbędzie się od 25 do 31 sierpnia w Centrum Edukacyjno-Formacyjnym w Gnieźnie.

Koszt za jeden dzień to 150 zł. Czyli 150 x 6 = 800 zł plus 120 zł na koszty wynajmu autobusu na wyjazd do Poznania, na przewodnika w Poznaniu i w Gnieźnie  oraz na materiały.

150 zł obejmuje nocleg, trzy posiłki oraz kawę popołudniową. Temat EUFRA to 800 lat stygmatów św. Franciszka. Asystentem duchowym będzie O. Jozafat Gohly OFM oraz O. Hermann-Joseph Schleppitz z Niemiec. EUFRA bardzo ubogaca duchowo, pozwala poznać Siostry i Braci z innych krajów., wymienić doświadczenia.

Życzę wszystkim uczestnikom  spotkania błogosławieństwa Bożego, darów Ducha Świętego, opieki Królowej Zakonu Serafickiego, św. Franciszka i bł. Anieli Salawy.

_________________________________________________________________

 

 

   Wronki, 2 stycznia 2024 roku

TY JESTEŚ  MIŁOŚCIĄ

Czcigodni Ojcowie Asystenci! Drogie Siostry! Drodzy Bracia!

 Witam Was franciszkańskim pozdrowieniem POKÓJ I DOBRO w Nowym Roku 2024.

W swoim imieniu i Rady Narodowej FZŚ składam podziękowanie za otrzymanae życzenia z okazji świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku.

 W 2023 roku dane było nam w szczególny sposób przeżywać pamiątkę narodzenia Syna Bożego, ponieważ obchodziliśmy jubileusz 800 lecia przedstawienia tego wydarzenia w Greccio przez św. Franciszka z Asyżu. Przeżywanie święta Bożego Narodzenia przyczynia się do umocnienia naszej wiary, napełnia pokojem, radością, niesie nadzieję.

Wyrażamy Panu Bogu wdzięczność za dar tego jubileuszu oraz za wszystkie otrzymane łaski w minionym roku.

Czcigodnym Ojcom Asystentom dziękuję za posługę duszpasterską dla Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.

Wszystkim Siostrom i Braciom dziękuję za aktywny udział w życiu  Franciszkańskiego Zakonu Swieckich.

Rok 2023 był bogaty w różne ważne wydarzenia,które przyczyniły się do poznania  historii FZŚ, życia i duchowości bł. Anieli Salawy oraz do pogłębienia naszej wiary i zawierzenia nas Maryi.

·      Promocja książki „800 lat franciszkanów świeckich na ziemiach polskich”

·      XXX pielgrzymka FZŚ na Jasną Górę

·      Premiera filmu „Z nadmiaru miłości”

 Poczta Polska na wniosek Rady Narodowej FZŚ wydała okolicznościowy znaczek pocztowy, kopertę oraz kartkę na Boże Narodzenie.

Rozpoczynamy nowy rok 2024, w którym będziemy przeżywać kolejny jubileusz w rodzinie franciszkańskiej, 800 lat stygmatów św. Franciszka.

Nasze myśli kierujemy na Alwernię,gdzie 17 września 1224 roku św. Franciszek zjednoczył się ściśle z Panem Jezusem przez otrzymanie śladów Jego ran  na swoim ciele. Św.Bonawentura tak podsumowuje doświadczenie św. Franciszka:”Prawdziwa miłość do Chrystusa przekształciła kochającego,upodobniając go do Jego obrazu” (Życiorys większy, XIII,5)

”Św.Franciszek z Asyżu usłyszał głos Boga, usłyszał głos ubogiego, usłyszał głos chorego, usłyszał głos przyrody.”(Fratelli tutti, 48)

Szedł na spotkanie ubogich, chorych, ludzi potrzebujących pomocy. Chciał ich otoczyć pomocą i przekazać im miłość Bożą.

 To wydarzenie zachęca nas do pogłębienia naszego życia modlitewnego i kontemplacyjnego, które pomoże nam dokładniej usłyszyć w naszych sercach głos Pana Boga oraz zauważyć potrzeby innych ludzi.

Przeżywanie tego jubileuszu przynagla nas do działania, do niesienia pomocy duchowej i materialnej bliźnim.

Nasze zadanie to autentyczne upodobnianie się do Chrystusa ubogiego, ukrzyżowanego, ożywianie spotkania z Panem a także uczenie się milczenia, aby móc słuchać Pana Boga, siebie i innych. Trzeba nam się uwolnić od naszego egoizmu a skupić się wyłącznie na Panu Bogu.

 Pomocą w wypełnianiu tego zadania będą również konferencje formacyjne pod tytułem Drogi do odkrycia miłości Boga.

Św. Franciszek po spotkaniu z Panem Jezusem na Alwernii układa pieśń Uwielbienie Boga Najwyższego.

Na koniec przytaczam tekst tej pieśni. Niech ona towarzyszy nam w naszych modlitwach.

Uwielbienie Boga Najwyższego

Ty jesteś Święty Pan Bóg jedyny,
który czynisz cuda (por. Ps 76, 15).
Ty jesteś wielki (por. Ps 85, 10),
Ty jesteś mocny,
Ty jesteś wielki (por. Ps 85, 10),
Ty jesteś najwyższy,
Ty jesteś Królem wszechmogącym,
Ojcze święty (J 17, 11),
Królu nieba i ziemi (por. Mt 11, 25).
Ty jesteś w Trójcy jedyny
Pan Bóg nad bogami (por. Ps 135, 2),
Ty jesteś dobro, wszelkie dobro, najwyższe dobro,
Pan Bóg żywy i prawdziwy (por. 1 Tes 1, 9).
Ty jesteś miłością, kochaniem;
Ty jesteś mądrością,
Ty jesteś pokorą,
Ty jesteś cierpliwością (Ps 70, 5),
Ty jesteś pięknością,
Ty jesteś łaskawością;
Ty jesteś bezpieczeństwem,
Ty jesteś ukojeniem,
Ty jesteś radością,
Ty jesteś nadzieją naszą i weselem,
Ty jesteś sprawiedliwością,
Ty jesteś łagodnością,
Ty jesteś w pełni wszelkim bogactwem naszym.
Ty jesteś pięknością,
Ty jesteś łaskawością,
Ty jesteś opiekunem (Ps 30, 5),
Ty jesteś stróżem i obrońcom naszym;
Ty jesteś mocą (por. Ps 42, 2),
Ty jesteś orzeźwieniem.
Ty jesteś nadzieją naszą,
Ty jesteś wiarą naszą,
Ty jesteś miłością naszą,
Ty jesteś całą słodyczą naszą,
Ty jesteś wiecznym życiem naszym:
Wielkim i przedziwnym Panem,
Bogiem wszechmogącym, miłosiernym Zbawicielem.

 Życzę błogosławieństwa Bożego, darów Ducha Świętego, opieki matki Bożej, orędownictwa św. Franciszka i bł. Anieli Salawy do jak najlepszego przeżycia kolejnego jubileuszu franciszkańskiego i dawania świadectwa życia duchowością franciszkańską.

Pozdrawiam serdecznie z darem modlitwy

Emilia Nogaj ofs – przełożona narodowa wraz z Radą Narodową FZŚ w Polsce.

 _________________________________________________________________

Górki Wielkie, Boże Narodzenie 2023 r. 

Niech Pan obdarzy Cię swoim Pokojem!

Jego największym zamiarem, głównym pragnieniem i najszczytniejszym postanowieniem było zachowanie we wszystkich i poprzez wszystko świętej Ewangelii oraz doskonałe naśladowanie nauki i postępowania Pana naszego Jezusa Chrystusa, z całą pilnością, całym staraniem, z całym pragnieniem ducha, z całym żarem serca. W pilnej medytacji rozważał Jego słowa i oddawał się mądremu rozpatrywaniu Jego czynów. Przede wszystkim tkwiła mu w pamięci pokora zawarta we wcieleniu i miłość ujawniona w męce, tak że ledwie mógł o czym innym myśleć – Tak o św. Franciszku z Asyżu wspomina pierwszy z jego oficjalnych biografów, br. Tomasz z Celano. I zaraz po tym dodaje, że właśnie dlatego, krótko przed swoim spotkaniem z Siostrą Śmiercią, zapragnął, w malutkiej mieścinie o nazwie Greccio, dokonać pamiątki Dziecięcia, które narodziło się w Betlejem. Chcę – miał powiedzieć Biedaczyna – naocznie pokazać Jego  braki w niemowlęcych potrzebach, jak został położony w żłobie i jak złożony na sianie w towarzystwie wołu i osła (Tomasz z Celano, Życiorys pierwszy, 84).

Jak zapewne dobrze wiemy, zapoczątkowało to piękną tradycję żłóbków franciszkańskich, które dzisiaj spotykamy już nie tylko w kościołach należących do Rodziny Franciszkańskiej, ale również w wielu kościołach i kaplicach parafialnych, i tych należących do innych zakonów. W tym roku, dokładnie w uroczystość Narodzenia Pańskiego obchodzić będziemy doniosły jubileusz 800-lecia tych wydarzeń.

Z pewnością rozważając o nich, każdy z nas, w sposób na swoją osobistą miarę szczególny, stajemy się bogatsi. I sądzę, że z pewnością bogatsi nie tylko o wrażenia sentymentalne i estetyczne, choć być może należałoby się zgodzić, że wśród wielu współczesnych to one, w tych dniach, dominują. Jestem jednak głęboko przekonany również i o tym, że zaduma nad Tajemnicą Betlejemską, którą idąc za pragnieniem św. Franciszka z Asyżu każdego roku staramy się sobie przybliżyć wizualnie, owocuje w nas także tymi myślami, przeżyciami i doświadczeniami, które chociaż pewnie nie usystematyzowane naukowo, to jednak z pewnością możemy nazwać Teologią, teologią Bożego Narodzenia.

Dlaczego żłóbek wzbudza tyle zadziwienia i nas wzrusza? – pyta w swoim, napisanym w 2019 roku liście Admirabile signum, papież Franciszek. I zaraz odpowiada: Przede wszystkim dlatego, że ukazuje czułość Boga. On, Stwórca wszechświata, uniża się do naszej małości. Dar życia, sam już za każdym razem dla nas tajemniczy, fascynuje nas jeszcze bardziej, gdy widzimy, że Ten, który narodził się z Maryi, jest źródłem i wsparciem każdego życia. W Jezusie Ojciec dał nam brata, który wychodzi, by nas szukać, kiedy jesteśmy zdezorientowani i zatracamy kierunek; wiernego przyjaciela, który jest zawsze blisko nas; dał nam swego Syna, który nam przebacza i podnosi nas z grzechu.

Żłóbek ukazuje nam czułość Boga! Chyba nie trzeba nikogo zbytnio przekonywać, że we współczesnym świecie dokonuje się zło. Jest to zło wojen, nienawiści, hejtu, braku szacunku wobec życia – zarówno tego stojącego u swego początku, tak w swoim rozkwicie, jak i u swego schyłku. Zło to niejednokrotnie jest czynione nie tylko przez poszczególne osoby indywidualnie, ale wręcz systemowo, także z zaangażowaniem środków publicznych. Kłamstwo i rozpełzający brak poszanowania dla dobrego imienia sióstr i braci dotyka również i tych, którzy mienią się być uczniami Chrystusa. W gruncie rzeczy, i nam samym, przypomina o tym każdorazowo błogosławiona – mimo wszystko – rzeczywistość sakramentu pokuty i pojednania. I być może wobec tego wszystkiego czujemy się niejednokrotnie mali i bezsilni. Również wobec swoich grzechów i słabości. Zagubieni i nie na swoim miejscu. Jednak czułość Boga nie przemija i – bynajmniej – również nas nie omija. Być może jest ona ukryta przed współczesnym Światem, jak ukryte przed wielkim Światem były Betlejem i Greccio, każde w swoich czasach, to jednak Miłość Boga – i Jego czułość – trwa na wieki i jest obecna w Twoim i w moim miejscu życia, w naszym miejscu!

Jeszcze raz oddajmy głos Piotrowi naszych czasów: Święty Franciszek, z prostotą tego znaku, dokonał wielkiego dzieła ewangelizacji. Jego nauczanie przeniknęło do serc chrześcijan i pozostaje aż do naszych dni jako autentyczna forma zaproponowania na nowo piękna naszej wiary z prostotą. Z drugiej strony, samo miejsce, w którym zrealizowano pierwszy żłóbek, wyraża i pobudza te uczucia. Greccio staje się schronieniem dla duszy, ukrywającej się na skale, aby dać się ogarnąć w milczeniu.

Z prostotą dokonał wielkiego dzieła. Teologia, będąca w najszerszym swoim znaczeniu owocującym zainteresowaniem się Bogiem, szczególnie zaś ta, do której praktykowania zaprasza nas osoba świętego Biedaczyny z Asyżu: pokora zawarta we wcieleniu i miłość ujawniona w męce, winna w naszej codzienności stawać się pełną czułości odpowiedzią na czułość Boga. Betlejem, które rodzi się dzięki temu w naszym sercu, choć może z pozoru niewidoczne dla wielkiego Świata niech staje się ewangelicznym zaczynem i wielkim dziełem zwiastunów Dobrej Nowiny. Bóg w Tajemnicy swego Człowieczeństwa nie zagubił się w jakimś zapomnianym przez wszystkich miejscu, na krańcach ówczesnego Świata, ale je wybrał. Podobnie też, nie zagubił się przypadkiem w Twoim i moim sercu, ale je wybrał. I myślę, że o tym właśnie również przypomina nam Franciszkowa Pamiątka w Greccio: Bóg, gdy wybiera, jest zawsze na swoim miejscu!

W związku ze zbliżającymi się kolejnymi obchodami uroczystości Narodzin Bożej Dzieciny w betlejemskiej grocie oraz naszym, franciszkańskim jubileuszem 800-lecia upamiętnienia tych wydarzeń przez św. Franciszka w Greccio, wdzięczny za każde dobro jakim jesteś i jakie czynisz, z całą serdecznością na jaką tylko mnie stać, chcę życzyć Ci głębokiej prostoty i wielkiej odwagi samego Biedaczyny: prostoty w odkrywaniu, że oto Bóg wybrał swoje miejsce w Twoim życiu i odwagi w głoszeniu Jego uświęcającej obecności pośród trudności Świata. Niech tajemnica Bożego Człowieczeństwa na nowo i z mocą odrodzi się w Twoim sercu, a Twoja modlitwa i pobożność na nowo i z mocą stanie się ewangelicznym zaczynem w miejscach w których przychodzi do Ciebie i do których wysyła Cię Pan.

Niech Pan obdarzy Cię swoim Pokojem!

O.Innocenty Kiełbasiewicz OFM

_________________________________________________________________

_________________________________________________________________

_________________________________________________________________

800 lat temu (w 1223 r.) św. Franciszek z Asyżu stworzył pierwszą żywą szopkę w małej górskiej wiosce Greccio w środkowych Włoszech. To wydarzenie zapoczątkowało tradycję budowania szopek i organizowania jasełek.

W związku z tym jubileuszem, Penitencjaria Apostolska udzieliła specjalnego odpustu dla wszystkich, którzy w dniach od 8 grudnia 2023 r. do 2 lutego 2024 r. nawiedzą kościół franciszkański i zatrzymają się na modlitwie przed umieszczonym tam żłóbkiem.

Poza nawiedzeniem i modlitwą należy spełnić zwykłe warunki odpustu: wykluczenie przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, spowiedź sakramentalna, Komunia św. i modlitwa według intencji Ojca Świętego. Chorzy lub fizycznie niezdolni do przybycia do świątyni, mogą również skorzystać z daru odpustu zupełnego ofiarując Panu swoje cierpienia lub wypełniając pobożne praktyki.

Zgłębiając jeszcze bardziej tajemnicę wcielenia, duchowo odnawiajmy się przy żłóbku Chrystusa.

 

_________________________________________________________________

Komunikaty

W 2024 roku będziemy obchodzić kolejny jubileusz w rodzinie franciszkańskiej,

a mianowicie 800 lat Stygmatyzacji św. Franciszka.

Hasło (motto) przyszłego roku to: Ty jesteś Miłością.


Planowane spotkania formacyjne w 2024 roku:

2 - 3 marca  –    dla przełożonych regionów

7 - 8 czerwca –  dla asystentów regionalnych i prowincjalnych KAPiR

19 - 20 lipca  –   pielgrzymka narodowa na Jasną Górę

12 - 13 października – dla radnych odpowiedzialnych za formację

Wszystkie spotkania odbędą się w Centrum Franciszkańskim w Warszawie.

Załączam program czuwania modlitewnego na Jasnej Górze 27-28 listopada br.

Czuwanie poprowadzą Siostry i Bracia z regionów katowickiego i opolsko-gliwickiego. Zachęcam do udziału w tym modlitewnym czuwaniu.

 

Życzę wszystkim Siostrom i Braciom błogosławieństwa Bożego.

Z franciszkańskim pozdrowieniem

Pokój i Dobro

Emilia Nogaj ofs  - przełożona narodowa FZŚ wraz z Radą Narodową

_________________________________________________________________

Spotkanie  formacyjno-braterskie dla odpowiedzialnych za formację w regionach Warszawa 21-22.10.2023 r.

więcej w galerii

_________________________________________________________________

 

Poczta Polska wydała znaczek okolicznościowy na 800 lat FZŚ

Franciszkański Zakon Świeckich

autor projektu: Poczta Polska
liczba znaczków: 1
arkusz sprzedażny: 50 znaczków
wartość: 4,60 zł
nakład: 100 000 szt.
technika druku: rotograwiurowa
format znaczka: 31,25 x 39,5 mm
papier: fluorescencyjny
data wprowadzenia do obiegu: 17 listopada 2023 r. 


 

Na znaczku zaprezentowano witraż przedstawiający św. Franciszka z tercjarzami – św. Elżbietą i św. Ludwikiem. 

Na dole znaczka umieszczono napis: Franciszkański Zakon Świeckich, a wzdłuż prawego brzegu, oznaczenie wartości: 4,60 zł i napis: POLSKA. 

Emisji towarzyszy koperta FDC, na której zamieszczono zdjęcie obrazu przedstawiającego przekazanie zasad życia dla Franciszkańskiego Zakonu Świeckich przez św. Franciszka.

Zarówno witraż, jak i obraz znajdują się w Klasztorze Franciszkanów we Wrocławiu - Karłowicach.

W grafice datownika - znak Tau, będący znakiem ruchu franciszkańskiego.
Data 17 listopada to liturgiczne wspomnienie św. Elżbiety Węgierskiej - jednej z pierwszych tercjarek.

 

 

 

 

_________________________________________________________________

 

"Wszystko postawiłem na Maryję"

Niech więc wasze serca, miłujące gorąco Matkę Boga, uśmiechną się teraz do Niej jak najmilej, aby wzięła ten uśmiech na swoje Oblicze i poniosła po całej Polsce jako zadatek najgorętszej wzajemnej miłości, z której rodzi się pokój wszystkich dzieci Bożych w Ojczyźnie naszej..

PROGRAM

Dziękczynnego czuwania za beatyfikację Prymasa Wyszyńskiego

 Jasna Góra  27-28.11.2023 r.

21:00 Apel Jasnogórski

21:30 Rozpoczęcie czuwania  modlitewnego

– Hymn „Soli deo”

- Instytut Prymasa Wyszyńskiego

- Franciszkański Zakon Świeckich RN

21:45 Konferencja- zawierzenie Matce Bożej w Klasztornym Stoczku wygłosi br.Piotr Szaro OFM Cap.  Po konferencji odmówienie Aktu oddania się Matce Bożej ułożonego przez kard. Wyszyńskiego (8 grudnia 1953 roku w Stoczku Klasztornym)  

22:30  Refleksja. Kult Prymasa Tysiąclecia - Prudnik Las. Historia i teraźniejszość (Region Opole – Gliwice, s. Jolanta Nowińska)

22:45 Koronka franciszkańska ku czci siedmiu radości Najświętszej Maryi Panny (rozważania Region Opole – Gliwice).

Do godz. 24:00 czas na modlitwę osobistą

24:00 Msza św. (oprawa liturgiczna – Region Katowice + Opole-Gliwice)

1:00 – 1:30 przerwa

1:30 Droga krzyżowa z kardynałem Wyszyńskim  (przewodniczy Region Opole-Gliwice)

2:15 ks. Kardynał Wyszyński w słowie i pieśni. Litania do Matki Bożej Miłosierdzia (przewodniczy Region Opole-Gliwice)

2:45 Koronka do Miłosierdzia Bożego (Region Katowice)

3:00 Zakończenie czuwania i błogosławieństwo

 „Szanuj każdego człowieka, bo Chrystus w nim żyje; Myśl dobrze o wszystkich; Mów zawsze życzliwie o drugich; Rozmawiaj z każdym językiem miłości; Przebaczaj wszystko wszystkim; Działaj zawsze na korzyść bliźniego; Czynnie współczuj w cierpieniu; Pracuj rzetelnie; Włącz się w społeczną pomoc bliźnim; Módl się za wszystkich, nawet za nieprzyjaciół”, brzmią słowa Krucjaty, którą Stefan kard. Wyszyński ogłosił w 1967 r. w liście pasterskim na Wielki Post.

Franciszkański Zakon Świeckich    

Region:  katowicki oraz opolsko- gliwicki

_________________________________________________________________

                                                                                                                                             Wronki, 04.10.2023r.

Drogie Siostry!  Drodzy Bracia!

POKÓJ I DOBRO!

 

Piszę do Was w uroczystość świętego Franciszka z Asyżu kierując się troską o Was i o wspólnoty franciszkańskie, które tworzycie. Duchowość franciszkańska, którą staramy się żyć, zobowiązuje nas do niesienie radości, pokoju oraz obdarzania dobrem wszystkich spotykanych ludzi. Aby jednak to czynić, sami musimy umacniać się w wierze, zaufać Panu Jezusowi, zawierzyć Jemu nasze życie, wspólnoty franciszkańskie oraz nasze rodziny. Pomocą dla nas w realizacji tego zadania są przede wszystkim Matka Boża oraz św. Franciszek z Asyżu i nasza patronka bł. Aniela Salawa. Nasze intencje kierujemy do Pana prosząc o orędownictwo Maryję i naszych Świętych.

W naszym codziennym życiu nie jesteśmy sami, ponieważ  należymy do wspólnoty.

Wspólnota jest miejscem budowania braterstwa, prowadzenia dialogu w duchu pokoju, dzielenia się swoimi radościami, troskami  oraz podejmowania inicjatyw, które mają służyć innym osobom i ożywiać wspólnotę. Dobrze, aktywnie działająca wspólnota będzie zachęcała do wstąpienia do niej innych ludzi.

Aby jednak tak się działo w naszych wspólnotach, musi być dobrze prowadzona formacja, która umocni nas w wierze i pogłębi duchowość franciszkańską. Każdy z nas do końca życia potrzebuje formacji. Dla prowadzenia właściwej formacji ważny jest aktywny udział Sióstr i Braci w spotkaniach wspólnotowych. Przed wstąpieniem do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich odbyliśmy odpowiednie przygotowanie, które pozwoliło nam poznać życie św. Franciszka i charyzmat franciszkański. Był to czas rozeznania, czy jest to moja droga, która chcę kroczyć w moim życiu duchowym ku zbawieniu.

Złożenie profesji oznacza życie według Ewangelii i przynależność do wspólnoty franciszkańskiej.

Franciszkański Zakon Świeckich jest szczególnym stowarzyszeniem w Kościele Katolickim, posiada swoją Regułę, Konstytucje Generalne oraz Rytuał, dokumenty zatwierdzone przez Stolicę Apostolską.

Dzieje się jednak i tak, że niektórzy członkowie FZŚ  chcą uczestniczyć równocześnie w życiu działających w kościele grupach modlitewnych o innej duchowości. Przynależność do wielu grup nie pomaga w doskonaleniu do świętości. Oczywiście nie przekreślamy współpracy z innymi grupami kościelnymi, ale musimy pamiętać, że priorytetem dla nas jest przynależność do FZŚ i aktywny udział w życiu wspólnoty.

Życzę Wam drodzy Bracia i Siostry! Obfitych łask Bożych, darów Ducha Świętego ,opieki Matki Bożej oraz orędownictwa św. Franciszka, św. Ludwika, św. Elżbiety Węgierskiej i bł. Anieli Salawy, abyśmy jak najlepiej realizowali nasze powołanie w dzisiejszym świecie , mieli odwagę do dawania świadectwa wiary i promieniowali Bożą radością na wzór naszych Świętych Patronów.

Z darem modlitwy i franciszkańskim pozdrowieniem

Emilia Nogaj ofs- przełożona narodowa FZŚ  wraz z Radą Narodową

 

Przekazuję kilka bieżących informacji:

·   24 września 2023r. w Sieprawiu odbyła się premiera filmu „Z nadmiaru miłości”, którego twórcami są ks. Krzysztof Jan Gryz oraz s. Marta Sieńska ofs

Każdy franciszkanin świecki powinien ten film obejrzeć, a także zaprosić na projekcję

tego filmu inne osoby, aby mogły poznać naszą patronkę bł. Anielę Salawę ,zachwycić się duchowością franciszkańską i w rezultacie wstąpić do FZŚ

·   Wydane zostały ponownie  Brewiarze dla Franciszkanów świeckich, ponieważ poprzedni nakład już się wyczerpał. Cena obecnego Brewiarza to 60 zł. Poza tym do nabycia są inne publikacje:

·   Księga Pamiątkowa obchodów jubileuszowych FZS,

·   Krótka historia FZŚ autorstwa O. Alojzego Pańczaka,

·   800 lat Franciszkańskiego Zakonu Świeckich na ziemiach polskich

·   Błogosławiona Aniela Salawa o. Zdzisława Gogoli

oraz wiele innych pozycji.

 

Wszystkie te materiały mają służyć do prowadzenia formacji .Literatura franciszkańska jest bardzo bogata i każdy może wybrać dla siebie odpowiednie pozycje.

·   21 i 22 października odbędzie się spotkanie formacyjne dla odpowiedzialnych za formację w regionach. Zaproszenie wraz programem zostało już wysłane wcześniej.

 

Premiera filmu o bł. Anielii Salawy "Z nadmiaru miłości" Siepraw 24.09.2023r.

więcej....

_________________________________________________________________

 

 

24 września o godz. 17.30 w sali konferencyjnej w Sieprawiu, ul. Ks.Jana Przytockiego 10, odbędzie się premiera filmu o życiu i duchowości bł. Anieli Salawy.

 ,,Z NADMIARU MIŁOŚCI''

 

W imieniu Twórców filmu, Serdecznie Zapraszamy.

_________________________________________________________________

 

Zmienił się termin spotkania:

Rada Narodowa spotyka się 20 października 2023 (piątek) a dla odpowiedzialnych za formacje w Regionach na 21 i 22 października br. (sobota - niedziela)

Pozdrawiam pokój i dobro s.Emilia

 

_________________________________________________________________

 

Wronki, 25 lipca 2023

Komunikat nr 4/23

TY jesteś radością

W dniach 21 - 22 lipca odbyła się XXX jubileuszowa pielgrzymka FZS na Jasną Górę.

Pielgrzymka rozpoczęła się  Apelem Jasnogórskim, który prowadził asystent narodowy FZŚ  o.Zdzisław Gogola OFMConv.  W rozważaniu apelowym o.Zdzisław   nawiązał do obchodzonych w tym roku jubileuszy w Zakonie franciszkańskim,  800 –lecia zatwierdzenia Reguły I Zakonu oraz 800 lat obchodów Bożego Narodzenia w Greccio, które polecił przygotować św. Franciszek z Asyżu.

Następnie franciszkanie świeccy wraz z asystentami duchowymi prowadzili czuwanie nocne, które zostało przygotowane przez Siostry i Braci regionu warszawskiego.

W czasie czuwania  s. Joanna Berłowska przedstawiła historię organizowania XXX pielgrzymek FZŚ na Jasną Górę.

Zaproponowała, aby   franciszkanie świeccy  napisali swoje wspomnienia z udziału w tych pielgrzymkach.

O. Alojzy Pańczak wygłosił konferencję na temat  800 lat Reguły I Zakonu. O. Alojzy wyjaśnił, w jaki sposób  św. Franciszek  przy współudziale kilku innych braci zredagował Regułę dla swojego Zakonu.

Po tych konferencjach nastąpiła adoracja Najświętszego Sakramentu  przy  medytacji przygotowanej przez asystenta regionu warszawskiego o. Józefa Łaskiego OFMCap. 

Region poznański poprowadził modlitwę różańcową. Rozważane były tajemnice radosne, przygotowane przez s. Urszulę  Ferdynus  z Poznania.

O 24.00 została odprawiona Msza św., której przewodniczył o. Józef Łaski. On też wygłosił homilię. Koncelebransami byli asystenci duchowi FZŚ.

Po Eucharystii  odmówiona została koronka franciszkańska. Tę modlitwę poprowadził region łódzki.

Franciszkanie świeccy z regionów krakowskiego i opolsko-gliwickiego przygotowali medytację i pieśni uwielbienia Pana Boga.

Region gdański poprowadził modlitwę koronką do Miłosierdzia Bożego.

Na zakończenie czuwania nocnego obecni asystenci duchowi o. Arkadiusz Czaja OFM i o. Józef  Łaski OFMCap udzielili błogosławieństwa Bożego.

Drugi dzień pielgrzymki rozpoczął się modlitwą różańcową. Rozważania tajemnic bolesnych przygotował region katowicki.

O godzinie 11:00 rozpoczęła się uroczysta Msza św. na Szczycie jasnogórskim, której przewodniczył ks. Biskup Andrzej Przybylski. W homilii ks. Biskup  zwrócił uwagę na  znaczenie  FZŚ we współczesnym świecie.

Na zakończenie Eucharystii s. Emilia Nogaj przełożona narodowa FZŚ w Polsce zawierzyła Franciszkański Zakon Świeckich, Młodzież Franciszkańską i Rycerzy św. Franciszka Matce Bożej Królowej Polski.

Rada Narodowa złożyła s. Joannie Berłowskiej podziękowanie  za organizowanie i udział od trzydziestu lat w pielgrzymkach FZŚ na Jasną Górę.

Ostatnim punktem programu było  nabożeństwo Drogi Krzyżowej, które przygotowała  Jolanta Bogdanów wraz z o. Alojzym Pańczakiem OFM , a śpiew prowadziła s. Urszula.

Na zakończenie pielgrzymki o. Alojzy udzielił wszystkim uczestnikom błogosławieństwa Bożego.

W czasie tej trzydziestej jubileuszowej pielgrzymki dziękowaliśmy  Panu Bogu  za dar powołania do FZŚ, za łaskę pielgrzymowania do tego świętego miejsca, za opiekę Matki Bożej Królowej Polski. Zawierzyliśmy Panu Bogu przez wstawiennictwo Maryi wspólnoty FZŚ, nasze rodziny i wszystkie intencje, z którymi  przybyliśmy na Jasną Górę.

Dziękuję  ks. Biskupowi Andrzejowi Przybylskiemu za odprawienie Eucharystii i wygłoszenie homilii, która zapadła głęboko w nasze  serca.

Dziękuję  o. Zdzisławowi Gogoli  OFM Conv. za poprowadzenie rozważań w czasie Apelu Jasnogórskiego, o. Józefowi Łaskiemu za przewodniczenie Eucharystii w czasie czuwania nocnego i wygłoszoną homilię, która zachęciła  nas do  głębszego rozważania  Bożego Narodzenia.

Dziękuję wszystkim Ojcom asystentom za liczny udział w pielgrzymce.

Dziękuję s. Annie Berłowskiej oraz Siostrom i Braciom regionu warszawskiego za przygotowanie czuwania nocnego  oraz wszystkim  Siostrom i Braciom   za  wspólną modlitwę.

Dziękuję organiście bratu Emanuelowi  Bączkowskiemu  ofs z Warszawy i chórowi Oremus z Miłakowa, którzy grą  na organach i śpiewem uświetnili  czas modlitwy.

Niech będzie chwała Panu Bogu za  udzielone nam łaski !

11 sierpnia będziemy obchodzić święto św. Klary.  Przysyłam nowennę do św. Klary z Asyżu, przez odmawianej której możemy lepiej przygotować się do przeżywania  tego święta.

Nowennę otrzymałam od s. Elżbiety Bernadety  z Białegostoku.

W imieniu s. Jadwigi Kubicy przełożonej regionu bielsko-żywieckiego zapraszam do udziału w Pikniku Franciszkańskim organizowanym przez ten region. W załączeniu przysyłam program tego wydarzenia.

Przysyłam również prośbę o składanie świadectw o heroiczności cnót śp. O. Sylwestra Haśnika, które prosimy wystawiać wg ankiety opracowanej przez wicepostulatora   O. dr Lucjusza Wójtowicza i przesyłać indywidualnie na adres na niej zamieszczony, tj. do Katowic z dopiskiem: POSTULACJA.

Informacji na temat beatyfikacji śp. O. Sylwestra Haśnika udzielają:

  1. s. Krystyna Skrocka z Opola               - tel. 603 127 467

  2. s. Krystyna Maćkowiak z Jarocina      - tel. 512 330 438    

W dniach  7-8 październik 2023r. odbędzie się spotkanie formacyjne dla   odpowiedzialnych za formację w regionach. Zapraszam do udziału w tym spotkaniu. Szczegółowy program przyślę na początku września.

Dobiegają już do końca prace nad tworzeniem filmu o bł. Anieli Salawie .Polecam dalej modlitwie i ofiarności Sióstr i Braci, aby to dzieło zostało szczęśliwie zakończone. Ten film ma służyć do lepszego poznania duchowości  bł. Anieli Salawy, jak również FZŚ.

 Życzę wszystkim  Ojcom Asystentom, Siostrom i Braciom FZŚ błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej, św. Franciszka, św. Klary i bł. Anieli Salawy.

 

Pozdrawiam serdecznie z darem modlitwy
Pokój i Dobro 

Emilia Nogaj – przełożona narodowa FZS w Polsce wraz z Radą Narodową

 

 

_________________________________________________________________

XXX PIELGRZYMKA FRANCISZKAOSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH W POLSCE
JASNA GÓRA 21-22 LIPIEC 2023

 

Motto: TY JESTEŚ RADOŚCIĄ                    

Św. Franciszek z Asyżu,Uwielbienie Boga Najwyższego

 

PROGRAM

NOCNE CZUWANIE

21 lipca 2023 –piątek od godz.21:00 do soboty godz.3:00

animacja: s. Anna Berłowska radna RN FZŚ i o. Józef Łaski OFM Cap Asystent Regionu Warszawskiego

godz. 21:00    APEL JASNOGÓRSKI rozważania:  o. Zdzisław Gogola OFMConv  Asystent Narodowy FZŚ

godz. 21:30  Rozpoczęcie czuwania modlitewnego

- Oprawa muzyczna: organista br. Emanuel Bączkowski, oraz chór z Miłakowa pod kierownictwem pani dyrygent Honoraty Siergun

- Słowo powitania: s. Emilia Nogaj, przełożona narodowa FZŚ w Polsce

- XXX lat pielgrzymowania franciszkanów świeckich na Jasną Górę,

  Wspomnienia:  s. Joanna Berłowska, zastępca przełożonej narodowej

- 800 lat Reguły I Zakonu, konferencja: o. Alojzy Pańczak OFM

- wystawienie Najświętszego Sakramentu

godz.22:30 Medytacja. Prowadzenie: o. Józef Łaski OFMCap           

godz.23:00 Modlitwa różańcowa - tajemnice radosne, prowadzi region poznański, rozważania: s. Jolanta  Bogdanow, radna ds. formacji RN FZŚ

godz.23:45  Zakończenie Adoracji Najświętszego Sakramentu

godz.24:00  Msza św.: przewodniczy i homilię  wygłosi o .Józef Łaski OFM cap.

                 oprawa liturgiczna – Region Warszawski

godz.1:00- 1:15 –przerwa

godz.1:15  Koronka Franciszkańska –prowadzi  Region Łódzki

godz.2:15  Wprowadzenie do medytacji i pieśni uwielbienia oraz kanony przygotują:

               Region Krakowski, Region Opolsko-Gliwicki

godz2:40   Koronka do Miłosierdzia Bożego:  prowadzi Region Gdański

godz.3:00  Błogosławieństwo  na zakończenie czuwania


Sobota    22 lipca

 

godz.9:30     Rozpoczęcie pielgrzymki

godz.10:00   Różaniec- tajemnice bolesne, prowadzi Region Katowicki

godz.11:00   MSZA ŚW koncelebrowana na Jasnogórskim Szczycie,         
                      przewodniczy i  homilię  wygłosi  Jego Ekscelencja
                      ks. biskup Andrzej Przybylski


Oprawa liturgiczna:

Czytanie - Region Rybnicki

Psalm - Region Poznański

Modlitwa wiernych - Region Wrocławski

Procesja z darami:

Komentarz  region poznański

Dar ołtarza - Rada Narodowa

Kwiaty -  Rycerze św. Franciszka

Hostia i wino - Młodzież Franciszkańska

Oprawa muzyczna: organista br. Emanuel Bączkowski, oraz chór z Miłakowa pod kierownictwem pani dyrygent Honoraty Siergun

godz.14:00    Spotkanie Rady Narodowej z przełożonymi Regionów w Sali o. Kordeckiego

godz.15:00    Droga Krzyżowa na Wałach Jasnogórskich:
                   śpiew- s. Urszula Ferdynus – region poznański;
                   rozważania – s. Jolanta Bogdanow

Błogosławieństwo na zakończenie pielgrzymki

więcej w PDF

_________________________________________________________________

 

Komunikat nr 3/23  "TY jesteś radością"

więcej w PDF

_________________________________________________________________

List br.Tibora Kauser OFS (Rzym, 22 maja 2023 r.)

więcej w PDF

_________________________________________________________________

List do FZŚ i Młodzieży Franciszkańskiej
Silvia Noemi Diana OFS (Rzym 10 maja 2023 r.)

więcej w PDF

_________________________________________________________________

Przedstawienia Sekretariatów i Biura Prawnego
br.Tibor Kauser OFS (Rzym, 2 maja 2023 r.)
więcej w PDF

_________________________________________________________________

Temat: Zmiana planów/terminu Kapituły Namiotów (Mat)
br.Tibor Kauser OFS (Rzym, 18 kwietnia 2023 r.)

więcej w PDF
 

_________________________________________________________________

 

 

 

Prezentacja książki „800 lat Franciszkańskiego Zakonu Świeckich i jego obecność na ziemiach polskich” Poznań 11.03.2023 r.
więcej w PDF

 

"TY JESTEŚ  RADOŚCIĄ" SPOTKANIE FORMACYJNO-BRATERSKIE DLA PRZEŁOŻONYCH REGIONALNYCH

Od 4 do 5 marca 2023 r. w Centrum Franciszkańskim w Warszawie odbywało się spotkanie formacyjno-braterskie dla przełożonych regionów. Organizatorem tego spotkania była Rada Narodowa FZŚ w Polsce. W spotkaniu wzięli udział: asystent narodowy o. Andrzej Romanowski OFMCap, członkowie Rady Narodowej oraz przełożeni regionalni.

więcej w PDF

 

Wierzę w Kościół Chrystusowy - o. Zdzisław Gogola OFM Conv

Konferencja dla Rady Narodowej i Przełożonych Regionów FZŚ w Polsce

Warszawa, 5 marca 2023

więcej w PDF

 

Relacja z promocji książki
"800 lat Franciszkańskiego Zakonu Świeckich na ziemiach polskich"
więcej w PDF
więcej w galerii

prezentacja więcej

_________________________________________________________________

XVII Zwykła Kapituła Generalna Franciszkańskiego Zakonu Świeckich
w Rzymie w dniach 9-14 listopada 2024 r.

więcej w PDF dokument 1

więcej w PDF dokument 2

_________________________________________________________________

 

ZAPROSZENIE

Z FRANCISZKIEM I KLARĄ W DRODZE DO NOWEJ EUROPY EUROPEJSKIE DNI FRANCISZKAŃSKIE EUFRA, BÓG STAJE SIĘ CZŁOWIEKIEM – 800 lat GRECCIO
(od 20 do 27 sierpnia 2023 roku)

Zgłoszenia: emilianogaj@wp.pl

więcej w PDF

_________________________________________________________________

 

Potrzeba pomocy dla braci i sióstr w Syrii i Turcji

więcej w PDF

_________________________________________________________________

_________________________________________________________________

 

MIESIĘCZNE INTENCJE MODLITEWNE DLA FZŚ ORAZ MF

Dla podkreślenia komunii z Papieżem proponujemy intencję Ojca Świętego na dany miesiąc oraz intencję za FZŚ zgodnie z życiem i ważnymi wydarzeniami Zakonu.

Wspólnoty lokalne modlą się za jedno i drugie.

ROK 2023

Styczeń

Za wychowawców – Módlmy się, aby wychowawcy byli wiarygodnymi świadkami, ucząc braterstwa zamiast rywalizacji i wspierając przede wszystkim wrażliwych młodych ludzi.

FZŚ: Za wspólnoty narodowe Singapuru, Malezji, Czadu, Albanii, Białorusi i Rwandy.

Ojcze Nasz …

Luty

Za parafie – Módlmy się, aby parafie, w których centralne miejsce zajmuje komunia, stawały się coraz bardziej wspólnotami wiary, braterskimi i otwartymi na najbardziej potrzebujących.

FZŚ: Za wspólnoty narodowe Panamy, Szwajcarii, Dominikany i Japonii.

Ojcze Nasz …

Marzec

Za ofiary nadużyć – Módlmy się za tych, którzy cierpią z powodu zła zadanego przez członków wspólnot kościelnych, aby w tym samym Kościele znaleźli konkretną odpowiedź na swój ból i cierpienie.

FZŚ: Za wspólnoty narodowe Urugwaju, Panamy, Japonii, Republiki Środkowej Afryki i Prezydium RM FZŚ.

Ojcze Nasz …

Kwiecień

O kulturę niestosowania przemocy – Módlmy się o budowanie kultury pokoju i niestosowania przemocy poprzez ograniczenie dostępu do broni dla państw i obywateli.

FZŚ: Za wspólnoty narodowe Filipin, Hongkongu-Makau, Paragwaju, Japonii i Danii.

Ojcze Nasz …

Maj

Za ruchy i wspólnoty kościelne – Módlmy się, aby ruchy i wspólnoty kościelne każdego dnia odkrywały misję ewangelizacyjną i służyły swoimi charyzmatami potrzebującym na świecie.

FZŚ: Za wspólnotę narodową Danii i za IX Kongres FZŚ/MF w Ameryki Łacińskiej.

Ojcze Nasz …

Czerwiec

O zniesienie tortur – Módlmy się, by międzynarodowa wspólnota w konkretny sposób zaangażowała się w zniesienie tortur oraz zagwarantowała wsparcie dla ofiar i ich rodzin.

FZŚ: Za wspólnoty narodowe Wenezueli i Pakistanu.

Ojcze Nasz …

Lipiec

O życie eucharystyczne – Módlmy się, aby katolicy umieścili w centrum swego życia celebrację Eucharystii, która dogłębnie przemienia relacje międzyludzkie i otwiera na spotkanie z Bogiem oraz z naszymi braćmi i siostrami.

FZŚ: O powodzenie międzynarodowego spotkania MF w Portugalii.

Ojcze Nasz …

Sierpień

Za Światowe Dni Młodzieży – Módlmy się, aby Światowe Dni Młodzieży w Lizbonie pomogły młodym ludziom wyruszyć w drogę, żyć Ewangelią i być jej świadkami we własnym życiu.

FZŚ: Za wspólnotę narodową USA (VFP - Woluntariusze na rzecz pokoju).

Ojcze Nasz …

Wrzesień

Za ludzi żyjących na marginesie – Módlmy się za ludzi, którzy żyją na marginesie społeczeństwa, a nawet w nieludzkich warunkach, by nie zostali zapomniani przez instytucje i nigdy nie byli traktowani jako mniej wartościowi.

FZŚ: Za wspólnotę narodową Holandii VFP (Woluntariusze na rzecz pokoju)

Ojcze Nasz …

Październik

Za Synod – Módlmy się za Kościół, aby na wszystkich poziomach przyjął postawę słuchania i dialogu jako sposób życia, pozwalając prowadzić się Duchowi Świętemu ku peryferiom świata.

FZŚ: W intencji powstających i przeżywających trudności wspólnot FZŚ.

Ojcze Nasz …

Listopad

Za papieża – Módlmy się za papieża, aby wypełniał swoją misję i prowadził wiernych wspierany przez Ducha Świętego.

FZŚ: Za Prezydium RM FZŚ.

Ojcze Nasz …

Grudzień

Za osoby niepełnosprawne – Módlmy się, aby osoby niepełnosprawne znalazły się w centrum uwagi społeczeństwa, a instytucje oferowały programy, które zwiększą ich aktywność.

FZŚ: O jedność FZŚ i MF w świecie.

Ojcze Nasz …

_________________________________________________________________

Wronki 9 stycznia 2023

TY JESTEŚ RADOŚCIĄ

Czcigodni Ojcowie Asystenci,     Drogie Siostry  i   Drodzy Bracia,

Dziękuję za otrzymane życzenia z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku.

Wyrażam przede wszystkim wdzięczność Panu Bogu za wszystkie otrzymane łaski w 2022 roku.

Czcigodnym Ojcom Asystentom dziękuję za posługę duszpasterską dla Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.

Wszystkim Siostrom i Braciom dziękuję, za aktywny udział w życiu Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, za dawanie świadectwa wiary, niesienie pokoju i dobra.

Rok 2022 był kolejnym rokiem jubileuszowym. Obchodziliśmy 100- lecie śmierci bł. Anieli Salawy, patronki FZŚ w Polsce. Z  okazji tego jubileuszu były organizowane uroczyste nabożeństwa,  spotkania braterskie, konkursy,   wydawane książki i publikacje, które pozwoliły nam lepiej poznać życie i duchowość bł. Anieli Salawy.

Ważnym wydarzeniem w 2022 roku była XII Kapituła Narodowa FZŚ, która była czasem podsumowania  działalności FZS w latach 2019 – 2022 i wyborem nowej Rady Narodowej na kolejną trzyletnią kadencję.

Trwamy nadal w atmosferze jubileuszu. W tym roku świętujemy 800 lat obchodów Bożego Narodzenia w Greccio.

Święty Franciszek przebywając w Fonte Colombo postanowił przedstawić narodzenie Pana Jezusa w Betlejem w formie sztuki teatralnej. Na miejsce tego przedstawienia wybrał Greccio położone 12 km od Fonte Colombo w dolinie Rieti. Znajdowała się tam obszerna grota, w której św. Franciszek polecił przygotować przedstawienie ukazujące  narodzenie  Syna Bożego. W ten sposób przypomniał ludziom przyjście na świat Zbawiciela, a sam rozmyślał o miłości Pana Boga. Mała nieznana dotąd osada stała się nowym Betlejem.

Naśladowcy św. Franciszka powinni czerpać z miłości Bożej i przekazywać ją innym. Świętowanie tego jubileuszu ma pogłębić naszą wiarę, napełnić radością z przyjścia Syna Bożego na świat.

Za życia św. Franciszka nie było pokoju wśród ludzi. Podobnie jest i w obecnym czasie. Za naszą granicą toczy się już ok kilku miesięcy okrutna wojna, która niesie z sobą ogrom tragedii. Ta sytuacja wpływa negatywnie na życie w naszym kraju.

Mamy do wypełnienia bardzo ważne zadanie, aby zalęknionym ludziom o swoją przyszłość nieść nadzieję, radość i pokój, które wynikają z wiary w Opatrzność Bożą.

W tym roku jubileuszowym zachęcam wszystkich do kontemplowania Syna Bożego, który  przyniósł  na świat  pokój i miłość i jest obecny w znaku Eucharystii w każdym kościele.

Pomocą  w rozważaniu i umocnieniu w wierze  będą konferencje formacyjne pod  tytułem Wierzę w Kościół Chrystusowy

Kończę słowami kolędy:

Do Betlejem pełni radości

śpieszmy powitać Jezusa małego,

który dziś dla nas cudem miłości

zstąpił na ziemię z nieba wysokiego.

Śpieszmy więc śpieszmy,

On nas woła

On na to przyszedł, że by nas zbawić.

Otoczmy żłóbek Jego dookoła

Aby nas rączką swą pobłogosławić.

Z franciszkańskim pozdrowieniem

Pokój i dobro!

Emilia Nogaj ofs –przełożona narodowa  FZŚ  wraz z Radą Narodową FZŚ

PS.

Przekazuję bieżące informacje z Rady Narodowej.

Z Niepokalanowa otrzymaliśmy ostatnie 100 egzemplarzy Brewiarzy Franciszkańskich, które są jeszcze po cenie 50 zł. Gdy będą dodrukowane nowe egzemplarze, to cena będzie już wyższa.

Do nabycia są następujące pozycje:

·    Zeszyt formacyjny na 2023 rok

·    Księga Pamiątkowa Obchodów Jubileuszowych FZŚ w Polsce

·    Krótka historia Trzeciego Zakonu Franciszkańskiego O. Alojzego Pańczaka OFM

·    100-lecie śmierci bł. Anieli Salawy  O. Zdzisława Gogoli OFM Conv

·    Święty brat Albert br. Andrzeja Różyckiego OFS

oraz wiele innych wartościowych pozycji, których listę wysyłałam w grudniu.

__________________________________________________________________

Jesienne czuwanie na Jasnej Górze.

W dniach 27 na 28 listopada 2022 roku, na Jasnej Górze w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej odbyło się dziękczynne czuwanie za beatyfikację Prymasa Wyszyńskiego. Na zaproszenie odpowiedzialnych za cykliczne czuwania Ojców Paulinów  oraz Pań z Instytutu Prymasa Wyszyńskiego, modlitwę poprowadził Franciszkański Zakon Świeckich w Polsce oraz  Katolickie Stowarzyszenie Civitas Christiana.

Modliliśmy się o kanonizację naszego współbrata w Świętym Franciszku Prymasa Wyszyńskiego, oraz o pokój w naszych sercach i na Ukrainie.

Na Jasną Górę, przybyli bracia i siostry z Regionów: poznańskiego, lubelskiego, katowickiego, częstochowskiego, radomskiego i warszawskiego. Nad całością wydarzenia czuwał Region warszawski, natomiast za rozważania różańcowe odpowiadał głównie Region częstochowski, za drogę krzyżową Region katowicki, za oprawę liturgiczną Mszy świętej o północy, oraz oprawę muzyczną Region warszawski. Czuwanie trwało do godziny trzeciej 28 listopada 2022. 

Tematem przewodnim czuwania był dziesiąty punkt ABC Społecznej Krucjaty Miłości, brzmiący: "Módl się za wszystkich, nawet za nieprzyjaciół." Prymasa Polski Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Jest to program odnowy życia codziennego, to zaproszenie do oddziaływania miłością w rodzinie, w domu, w pracy, wśród przyjaciół, na wakacjach, wszędzie. Tak, aby przemieniać świat od siebie, od najbliższego otoczenia. Zacytuję słowa Prymasa: "Czas to miłość! (...) Całe nasze życie jest tyle warte, ile jest w nim miłości". Pozostaje nam tylko zacząć już dziś żyć tym programem.

Czuwanie na Jasnej Górze było poprzedzone spotkaniem w Domu Pamięci Prymasa, na które zaprosiły nas Panie z Instytutu Prymasa Wyszyńskiego. Mieliśmy okazję wysłuchać świadectwa o Prymasie od Pani Stanisławy Nowickiej, która przez wiele lat pracowała z Księdzem Prymasem, obejrzeliśmy film dotyczący Społecznej Krucjaty Miłości, oraz zwiedziliśmy wystawę poświęconą Kardynałowi Wyszyńskiemu oraz  Papieżowi Janowi Pawłowi II.   

W przygotowanie, oraz przeprowadzenie czuwania ze strony Franciszkańskiego Zakonu Świeckich zaangażowani byli wszyscy obecni, a szczególnie: Ojciec Józef OFM Cap asystent Regionu warszawskiego, Brat Marian  Przełożony Regionu warszawskiego, Siostra Stenia przełożona Regionu częstochowskiego, Siostra Katarzyna  Przełożona wspólnoty w Chorzowie, brat Emanuel i  siostra Maria  ze wspólnoty Warszawskiej, oraz siostra Magdalena ze wspólnoty Ciechanowskiej.

Serdecznie podziękowania należą się wszystkim Siostro i Braciom, którzy podjęli trud modlitewnego czuwania nocnego, zarówno w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej, jak i tym, którzy łączyli się z nami modlitewnie poprzez media.

Napisali o nas: http://www.jasnagora.com/wydarzenie-16496

 

Pokój i dobro!

s. Anna Berłowska OFS  ______________________________________________________________

OWOCE KAPITUŁY NARODOWEJ

FRANCISZKAŃSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH W POLSCE 2022

W dniach 21-22 października 2022 roku obradowała w Niepokalanowie Kapituła Narodowa Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce. Przebieg tej kapituły, zwłaszcza jej część sprawozdawcza i część wyborcza, został już zrelacjonowany niedługo po jej zakończeniu. Trzecia część, równie ważna, poświęcona została planowi działań, które powinny zostać podjęte przez Radę Narodową oraz całą braterską Wspólnotę Narodową w kolejnym trzyleciu. W czasie trwania kapituły pracowała komisja wnioskowa, której członkowie zbierali od Uczestników kapituły propozycje wniosków do uchwalenia. Zebrane w ten sposób sugestie do dalszej pracy, a także przedstawione problemy, jakie należałoby rozwiązać, zostały omówione i poddane pod dyskusję. Największą troską Uczestnicy kapituły otoczyli sprawy formacji, zwłaszcza franciszkańskiej, dlatego też podjęto w tym zakresie uchwały w formie zaleceń.

·         Za jedno z poważniejszych zaleceń należy uznać:

Utworzenia studium franciszkańskiego (forma do ustalenia przez Radę Narodową lub wyznaczony zespół) celem rozszerzenia wiedzy i pogłębienia formacji.

·         Kolejne uchwalone zalecenie jest zwróceniem uwagi, by

Zadbać o realizację Konstytucji Generalnych Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, a w szczególności art. 8, który brzmi:

1. Franciszkanie świeccy poprzez profesję zobowiązują się żyć w swoim świeckim stanie Ewangelią według duchowości franciszkańskiej.

2. Starają się w świetle wiary pogłębiać wartości i opcje życia ewangelicznego według Reguły FZŚ:

-  na podejmowanej nieustannie drodze nawrócenia i formacji Reg. 7;

-  otwarci na wymogi stawiane przez społeczeństwo i rzeczywistość Kościoła, przechodząc od Ewangelii do życia i od życia do Ewangelii Reg. 4;

- w wymiarze osobistym i wspólnotowym tej drogi,

aby nie mieszać duchowości franciszkańskiej, np. z Odnową w Duchu Świętym czy Neokatechumenatem.

·         Kontynuacją niejako tego zalecenia jest następne, odnoszące się do konkretnej  sytuacji:

Przeanalizowanie stosowanych we wspólnotach form modlitwy, czy nie są one sprzeczne z  charakterem i duchem franciszkańskim. Należy zwracać na to szczególną uwagę podczas okresu nowicjatu.

·         Dalsze zalecenie jeszcze bardziej konkretyzuje poprzednie, wskazując cel:

Każdy franciszkanin świecki winien modlić się codziennie o powołania, np. koronką franciszkańską.

·         Podsumowaniem podjętego tematu uchwalanych zaleceń zostało następujące:

Sprawdzić możliwość nowego wydania brewiarza dla franciszkanów świeckich.

·         Kapituła uchwaliła także zalecenia dotyczące zagadnień organizacyjnych i strukturalnych:

* Ustanowienie rzecznika ds. kontaktów z mediami oraz śledzenia i odpowiadania na informacje zawarte na portalach społecznościowych.

** Przeanalizować i przeprowadzić weryfikację obszaru regionów, a ewentualne propozycje zmian przedstawić na następnej kapitule.

*** Przekazać informację do wszystkich wspólnot o przestrzeganiu terminów kapituł i wizytacji oraz że rady wyższego szczebla mają obowiązek pilnowania tych terminów.

·         Jako jedyny wniosek do realizacji w formie uchwały dotyczy danych osobowych:

Wdrożenie RODO (Ustawa z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych) na wszystkich szczeblach FZŚ w Polsce. Szczególnie uzupełnienie ankiety o prawnym zapewnieniu ochrony danych osobowych oraz podpisanie oświadczeń przez osoby zajmujące się archiwizacją i przetwarzaniem danych.

Dyskusja i niniejsze uchwały podjęte przez Kapitułę są dowodem głębokiej troski franciszkanów świeckich o teraźniejszość oraz przyszłość Zakonu. Mają wyznaczać kierunek pracy nowo wybranej Rady Narodowej FZŚ w Polsce, ale w sposób szczególny także całej Wspólnoty narodowej oraz wszystkich odpowiedzialnych za formację na każdym poziomie struktur. Z tego powodu podjęte uchwały zostają przekazane z komentarzem, by ich realizacja nie wzbudzała wątpliwości. Niech wstawiennictwo Świętego Franciszka zapewni nam wierność naszej Regule i niesienie światu POKOJU I DOBRA.

Emilia Nogaj – przełożona narodowa FZS w Polsce

__________________________________________________________________

Wronki, 12.12.2022

Komunikat nr 1/22


Drogie Siostry! Drodzy Bracia!

W dniach 2 -3 grudnia br.  w Warszawie obradowała  Rada Narodowa  FZŚ w Polsce, tematem było wiele istotnych zagadnień i planów, które ufamy  z pomocą Boża uda się nam zrealizować.

Najbliższe lata, 2023-2025 przeżywać będziemy pod znakiem rocznic i ważnych wydarzeń z ostatnich lat życia św. Franciszka.

W roku 2023 Będziemy świętować 800 lat  obchodów Bożego Narodzenia w Greccio

W związku z w/w rocznicą Rada Narodowa FZS ustanowiła hasło roku  2023 Ty jesteś radością do omawiania we wspólnotach FZS, a także indywidualnie przez Siostry i Braci.

1.  Terminy spotkań formacyjnych w 2023 roku:

  • W dniach 3-5 marca 2023r. odbędzie się spotkanie formacyjno-braterskie dla przełożonych regionów w Centrum Franciszkańskim w Warszawie.

Program wraz z zaproszeniem wyślę pod koniec stycznia.

  • 10 czerwca 2023 jest zaplanowane spotkanie KAPiR.

  • w dniach 7-8 października odbędzie się spotkanie formacyjne dla radnych odpowiedzialnych za formację

2.  Wizytacje i kapituły w 2023 roku:

  • W regionie lubelskim

  • W regionie olsztyński

  • W regionie poznańskim

3.  Pielgrzymki

  • XXX  pielgrzymka FZŚ na Jasną Górę odbędzie się 21 i 22 lipca.

  • We wrześniu pielgrzymka do Grecji śladami św. Pawła

4. Przy Radzie Narodowej FZŚ została powołana komisja formacyjno-wydawnicza d/s:

  • przygotowania  mat. formacyjnych:

s.  Jolanta Bogdanów OFS

o. Andrzej Romanowski OFMCap

  • rozprowadzania materiałów formacyjnych

s. Anna Berłowska OFS

s. Barbara Lis OFS

 

5. Aktualnie są do nabycia następujące nowe pozycje:

  • Zeszyty formacyjne na 2023 rok. Cena jednego zeszytu 10 zł.

Nowości wydawnicze:

  • Księga Pamiątkowa obchodów jubileuszowych Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce 

  • Krótka historia FZŚ O. Alojzego Pańczaka

  • Błogosławiona Aniela Salawa w 100- lecie śmierci - O.Zdzisław Gogola

  • Święty Brat Albert – br. Andrzeja Różyckiego - cena promocyjna

W załączeniu przysyłam także wykaz  książek i materiałów formacyjnych do nabycia w siedzibie RN. Ceny wielu tych pozycji zostały obniżone.

Zgłoszenia na materiały formacyjne proszę kierować do s. Joanny Berłowskiej.

Zachęcam wszystkich do nabywania przedstawionych pozycji książkowych, aby poszerzyć swoją wiedzę, pogłębić duchowość franciszkańską i wykorzystywać te wiedzę na spotkaniach we wspólnotach.

6. Podziękowanie

Dziękuję wszystkim, którzy odpowiedzieli na mój apel w sprawie pomocy finansowej dla naszej s. Basi. Swoją postawą pokazaliście, że braterstwo i bezinteresowność nie jest martwą cechą naszej franciszkańskiej wspólnoty. To świadczy o tym, że nie jesteśmy obojętni na potrzeby drugiego człowieka. Bóg zapłać!

W załączeniu przysyłam:

  • List od s. Basi.

  • Recenzje książki św. Brat Albert opracowaną przez br. Mirosława Kuczkowskiego OFS

  • Program pielgrzymki do Grecji  realizowany przez Franciszkańskie Biuro Patron.

  • Życzenia z okazji świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku.

Pokój i Dobro

Emilia Nogaj – przełożona narodowa FZS w Polsce wraz z Radą Narodową

______________________________________________________________

____________________________________________________________

LIST O ŚMIERCI ŚW. ELŻBIETY
Więcej w PDF ...

Nowenna do św. Elżbiety od 8 listopada 2022

https://www.elzbietanki.waw.pl/blog/2019/11/1/nowenna-do-witej-elbiety

____________________________________________________________

XII Kapituła Narodowa FZŚ w Niepokalanowie 21-22.10.2022 r.

Więcej ... ____________________________________________________________

Uroczystości na zakończenie roku 100-lecia śmierci bł. Anieli Salawy

Z okazji roku jubileuszowego 100-lecia śmierci bł. Anieli Salawy, patronki FZŚ, Rada Narodowa wraz z radą Regionu Krakowskiego zorganizowała rekolekcje w duchu bł. Anieli Salawy, które odbyły się od 8 do 11 września 2022 r. w Ośrodku Rekolekcyjnym Św. Ojca Pio Braci Kapucynów w Skomielnej Czarnej. Temat  rekolekcji to „Ku świętości z bł. Anielą Salawą drogą FZŚ.”

Rekolekcje prowadził O. Stanisław Sikora OFMConv. Uczestniczyli w nich siostry i bracia FZŚ z różnych stron Polski.

Każdy chrześcijanin jest powołany do świętości. To powołanie można realizować w różny sposób, wybierając jakąś drogę. Franciszkanie świeccy w Polsce obrali bł. Anielę Salawę na swoją patronkę, aby z nią realizować powołanie franciszkańskie, które ma pomóc osiągnąć świętość. Rekolekcje służą temu, aby zatrzymać się i zastanowić, czy idę właściwą drogą. Jest to czas na kontemplację i modlitwę, aby w ten sposób pogłębić swoją wiarę i relacje z Panem Bogiem.

Warunki, w których odbywały się rekolekcje sprzyjały wypełnianiu celu tego spotkania formacyjnego. Gościnność Braci Kapucynów, ciekawe prowadzenie rekolekcji przez O. Stanisława, malownicze otoczenie, piękna przyroda pomagały we właściwym przeżyciu rekolekcyjnego czasu.

Program rekolekcji obejmował Eucharystię, Liturgię Godzin, modlitwę różańcową, adorację Najświętszego Sakramentu, czuwanie przy relikwiach bł. Anieli Salawy, konferencje głoszone przez O. Stanisława oraz rekreację.

Przez cały czas naszych rozważań towarzyszył nam obraz bł. Anieli Salawy przedstawionej w białym fartuszku trzymającej w jednej ręce kromkę chleba, a w drugiej tacę z chlebem, owocami i dzbankiem. Autorem tego obrazu jest Stanisław Jakubczyk. O. Stanisław wyjaśniał teologię tego obrazu. Malarz chciał w tym obrazie przedstawić wszystkie atrybuty naszej patronki. Błogosławiona Aniela jest na tle dużego serca wypełnionego liliami. W ten sposób artysta wskazuje na jej dobroć oraz świętość i dlatego nie ma aureoli. Są też czerwony kwiaty, które symbolizują jej pragnienie życia w wolnej Polsce. Wiele elementów wskazuje na to, że jest służącą. Aniela jest w fartuchu ładnym, czystym, ale pomiętym, co świadczy o tym, że pracuje. Jest gotowa do podania posiłku. W dzbanie, który ma na tacy może być mleko, ale może być też wino, a obok jest chleb. To jest niewątpliwie symbol Eucharystii, którą Aniela Salawa bardzo sobie ceniła. Z tego obrazu przemawia jej skromność. Ten obraz mówi o jej służbie i dobroci. Aniela dbała o swój wygląd zewnętrzny, chciała być piękną, ponieważ Pan Bóg stworzył piękno. Bóg chce, aby człowiek był piękny.

Zewnętrzny wygląd człowieka mówi, czy sumienie jest czyste wobec Boga. Trzeba więc dbać o swój wizerunek.

W wygłaszanych konferencjach O. Stanisław stawiał kilkakrotnie pytanie: Kim chcę być? Wymienił cztery cechy: doskonały, perfekcyjny, idealny, wzorowy czy święty. Rekolekcje, mówił, to czas na zastanowienie się nad tym, czy przyjmuję moje życie i czy je uświęcam. Dokąd mam pójść? Wiem, co jest za mną. Być może jest ściernisko, gruzy, ruiny, ale teraz buduję na tym ściernisku coś nowego. Pan Jezus mówi, że dobre drzewo wydaje dobre owoce, a złe drzewo wydaje złe owoce. Człowiek nie jest drzewem. Jest kimś innym. Na nawrócenie trzeba nieraz długo czekać. W Ewangelii mamy przykład człowieka, który 30 lat czekał na cud uzdrowienia, a kobieta czekała 12 lat na uzdrowienie. Ona żyła jednak nadzieją i chciała tylko dotknąć płaszcza Pana Jezusa. Jest to wiara przez dotyk. W przypowieści o drzewie ogrodnik mówi do gospodarza, że jeszcze na jeden rok zasili to drzewo nawozem, a może wyda dobre owoce. Bóg jest cierpliwy. Nasze życie nie jest próżną wędrówką, ale jasno wytyczoną drogą. Chrystus mówi, abyśmy wydawali owoce w swoim życiu. FZŚ nie przyniósł Kościołowi wstydu. Mamy być ludźmi prawdy. O. Stanisław wyróżnił kilka stopni człowieczeństwa. Jest człowiek zmysłowy, któremu nie trzeba dużo do życia; trochę rozrywki, alkoholu. Może być człowiek bardziej dojrzały, gotowy do ofiary, poświęcenia. Ale może też być człowiek mistyczny jak bł. Aniela Salawa. Taki człowiek jest blisko Boga i na swoim poziomie duchowym przynosi dobre owoce. Po owocach poznaje się dobre drzewo. Należy słowo wprowadzać w czyn, a nie tylko być słuchaczem. Trudności, które nas spotykają w życiu, mogą służyć czemuś dobremu. O. Stanisław przytoczył wypowiedź starożytnych ojców, którzy pisali, że chrześcijanie pod wieloma względami nie różnią się od otoczenia. Mają te same przywary, grzechy, przewinienia. Różni je jednak to, że na początku niedzielnego nabożeństwa wyznają swoje grzechy i proszą Pana Boga o przebaczenie. Wiedzą, że bardzo tego potrzebują i są przekonani, że jeszcze dzisiaj mogą zacząć życie od nowa. O. Stanisław zakończył tę konferencję modlitwą, którą pozostawił Ojciec Święty Benedykt XVI: „Panie, modlimy się do Ciebie, abyś pozwolił nam zrozumieć, jak cenne jest w Twoich oczach całe nasze życie, abyś umocnił naszą wiarę w życie wieczne, abyś nas uczynił ludźmi nadziei pracującymi nad budowaniem świata otwartego na Boga, ludźmi pełnymi radości umiejącymi dostrzegać piękno świata w troskach życia codziennego. Panie, modlimy się do Ciebie, bo chcemy być takimi, którzy taką pewnością żyją i mają nadzieję. Amen.”

W ostatniej konferencji O. Stanisław stwierdził, że Kościół oraz nasza świętość są zbudowane na czterech fundamentach. Pierwszy fundament to sakramenty święte, które trzeba przyjąć z wiarą. Sakramenty są źródłem łaski. Bł. Aniela Salawa prowadziła życie sakramentalne. Często przystępowała do sakramentu pokuty i komunii świętej. My mamy zbudować nasze życie na jednym filarze, którym jest krzyż Chrystusa.

Drugi filar to życie z wiary, czyli chrześcijańskie zasady postępowania. Znamy Dekalog, ale czy znamy Regułę FZŚ? Aniela Salawa prowadziła życie wiarą, słuchała swoich spowiedników i ich wyjaśnień.

Trzeci filar to wyznać wiarę. Wiem, w co wierzę. Czwarty filar to modlitwa z wiarą. Modlitwa jest po to, abyśmy się nauczyli mówić do Pana Boga. Bóg czeka na naszą modlitwę.

O. Stanisław użył kilku elementów krawieckich, aby w obrazowy sposób przedstawić nasze życie. Miał dwa kawałki materiału i mówił, że te kawałki mogą być dobrze skrojone, ale źle zszyte lub odwrotnie. I tak jest w naszym życiu. Może być ktoś bardzo dobrze urodzony, ale źle prowadzić życie. Ktoś inny jest źle urodzony, ale zostaje mistrzem. Inny element krawiecki to szpulka z nićmi, ta górna, która jest widoczna. Ale żeby dobrze zszyć materiał, potrzebna jest druga szpulka, dolna, której nie widać. To jest nasza dusza, nasze życie duchowe. Tę dolną szpulkę trzeba często uzupełniać. I tak trzeba nam uzupełniać nasze życie sakramentami świętymi.

Oprócz modlitwy i konferencji formacyjnych był też czas na spotkanie braterskie przy ognisku. Uczestnicy rekolekcji, siostry i bracia FZŚ, dzielili się swoimi doświadczeniami z życia we wspólnocie franciszkańskiej, opowiadali, jak rozszerzają kult bł. Anieli Salawy oraz czego doświadczają za jej wstawiennictwem.

9 września w Bazylice Św. Franciszka w Krakowie odbyła się uroczystość na zakończenie roku jubileuszowego 100-lecia śmierci bł. Anieli Salawy. Franciszkanie zorganizowali tę uroczystość, troszcząc się o objawienie światu wielkiej miłości Boga ukazanej w życiu bł. Anieli Salawy. Wszyscy uczestnicy rekolekcji narodowych wzięli aktywny udział w uroczystościach w Krakowie, a następnie w Sieprawiu.

Uroczystość rozpoczęła się Mszą świętą pod przewodnictwem Jego Ekscelencji Ojca Biskupa Damiana Muskusa OFM, który wygłosił również homilię. Mszę świętą koncelebrowali O. Marian Gołąb OFMConv, minister prowincjalny Prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię w Krakowie oraz asystenci duchowi FZŚ.

W homilii hierarcha nawiązał do usłyszanej właśnie niezwykle pouczającej Ewangelii. Opowiada ona o pannach roztropnych i o tych, które nie miały za dużo rozumu. Określa się je jako nieroztropne. Pan Jezus nie karci tych nieroztropnych panien za to, że zasnęły, te rozsądne też spały, ale karci je za to, że całą swoją uwagę skoncentrowały na lampach, a nie wzięły oliwy, dzięki której lampa świeci. Mądrość tych drugich panien nie polegała na tym, że znały godzinę przyjścia Pana, ale na tym, że nawet przebudzone miały gotowe lampy, płonące, by wyjść na spotkanie. Nierozsądne panny zbyt późno zdały sobie sprawę z tego, że ich lampy nie świecą, ponieważ nie mają oliwy. Oliwa jest w tej przypowieści symbolem odpowiedzi człowieka na wielką miłość Boga. Oliwa oznacza miłość Boga, który nas pierwszy umiłował. Nierozsądne panny chciały pożyczyć oliwy, ale usłyszały, idźcie do sprzedających. Tej oliwy pożyczyć nie można. Nikt nie może nas zastąpić w naszej osobistej odpowiedzi na miłość Boga. To my sami mamy dać Bogu odpowiedź pełną miłości. Rada udzielona pannom nieroztropny brzmi jak gorzki żart. W momencie ostatecznego przyjścia Pana nie będzie już możliwości dokupienia tej oliwy, nie będzie możliwości pełnienia dobrych uczynków. Jednak wezwanie, idźcie do sprzedających, skierowane jest do nas. My mamy jeszcze czas i możliwość czynienia dobra. Mamy bardzo dużo okazji do kupienia tej oliwy u ubogich, samotnych, bezdomnych, niepełnosprawnych, głodnych, u uchodźców, u ludzi pokrzywdzonych przez los. Oni mogą nam sprzedać tej oliwy, gdy się nad nimi pochylimy z miłością i okażemy im miłosierdzie. Doskonale to wiedziała bł. Aniela Salawa, skromna służąca, mistyczka, tercjarka. Przez całe swoje życie cierpliwie napełniała swoją lampę oliwą miłości. Jej metody były proste: szczera modlitwa, posługa miłosierdzia rannym żołnierzom. Znosiła cierpliwie ból ciężkiej choroby. Szła wytrwale drogą pokory, ufności. Trudno jest dzisiaj zrozumieć taki styl życia. Monotonia życia może stać krzyżem nie do zniesienia. Aniela Salawa odkrywa przed nami model życia, w którym pozornie nic się nie dzieje. Toczy się dzień za dniem, praca za pracą, modlitwa za modlitwą. Chodzi o spojrzenie na rzeczywistość z perspektywy Boga. Dla Boga każdy człowiek jest zachwycającym i godnym miłości stworzeniem. Pragnienie świętości nie jest widoczne na zewnątrz, ono sięga w głąb. Taka perspektywa pozwala odczuć Bożą obecność w prozaicznych codziennych zajęciach jak sprzątanie, zamiatanie podłogi, mycie naczyń. Aniela Salawa uczy nas celebrować życie takim, jakim jest, w jego radościach, spotkaniach z drugim człowiekiem, w pracy, na modlitwie i w cierpieniu. Ona potrafiła takie życie zamienić w świętość. Czy my potrafimy iść taką drogą? Dziękujemy dziś Panu Bogu za dar bł. Anieli Salawy. Trzeba nam pomyśleć o ludziach, którzy z pokorą i cichą służbą zmieniają rzeczywistość. Oni tworzą przestrzeń, w której nam łatwiej wierzyć, że miłość, dobroć i pokój są mocniejsze oraz trwalsze niż niesprawiedliwość, krzywdy i rządzące światem prawo silniejszego. Ksiądz biskup zakończył homilię prośbą do Pana Boga o rychłą kanonizację naszej patronki i o to, aby nasza codzienność stawała się drogą do naszej osobistej świętości.

Po zakończeniu Eucharystii wszyscy zebrani zgromadzili się przy grobie Anieli Salawy w kaplicy Męki Pańskiej na modlitwie.  Delegacja Rady Narodowej złożyła kwiaty na grobie bł. Anieli.

Kolejnym punktem programu uroczystości była prezentacja książki O. Alberta Wojtczaka OFMConv o bł. Anieli Salawie. Książkę prezentował O. Piotr Bielenin OFMConv. Ta publikacja została wznowiona i starannie wydana z okazji obchodzonego jubileuszu 100- lecia śmierci Błogosławionej. Jest najlepszą biografią bł. Anieli. Autor przedstawił tę postać z wielką dbałością i oddaniem. Czytelnikom udzielił rady: „kto zaś jest w potrzebie, komu ciężko i trudno żyć, niech z wiarą, lecz pokornie poprosi dobrą Anielę, a przekona się, że autor niniejszej książki napisał prawdę nie tylko, gdy chodzi o jej ziemskie życie, lecz także o jej możne wstawiennictwo u Boga.”

Promocji książki towarzyszył śpiew pieśni franciszkańskich i gra na gitarze oraz trąbce w wykonaniu dwóch braci franciszkanów.

Następnie został rozstrzygnięty konkurs na „Ciastko Anieli”. Dwie nauczycielki z Technikum Przemysłu Spożywczego im. św. Maksymiliana Kolbe w Krakowie oceniały zgłoszone do konkursu ciasta i wybrały trzy najlepsze. Kryterium oceny ciast było wykonanie ich wyłącznie z produktów naturalnych.

Uczestnicy tego wydarzenia mogli przy filiżance kawy lub herbaty skosztować pysznych wypieków.

Uroczystość zakończyła się odmówieniem koronki do Miłosierdzia Bożego oraz  modlitwy o powołania do rodziny franciszkańskiej przy grobie bł. Anieli Salawy.

Na tym jednak nie zakończyły się uroczystości jubileuszowe. 9 września to dzień odpustu ku czci bł. Anieli Salawy. Z tej okazji w kościele parafialnym w Sieprawiu została odprawiona Eucharystia odpustowa, której przewodniczył ks. Marcin.

Po Mszy św. w starym kościele parafialnym w Sieprawiu odbył się koncert w ramach projektu „Błogosławiona Aniela Salawa - Małopolanka na miarę naszych czasów.” Zespół muzyczny zaprezentował kilka pieśni ku czci bł. Anieli Salawy. Wykonano też pieśni wielbiące Pana Boga i Matkę Bożą. Koncert zakończył się Apelem Jasnogórskim.

Przeżyte rekolekcje, uroczystości na zakończenie roku jubileuszowego i uroczystości odpustowe w Sieprawiu przyczyniły się do ubogacenia życia duchowego, umocnienia wiary i zastanowienia się, czy idziemy drogą ku świętości, naśladując św. Franciszka i bł. Anielę Salawę.

 

_____________________________________________________________

Europejskie spotkanie franciszkanów świeckich

Ołdrzychowice Kłodzkie 2022

Po dwóch latach przerwy spowodowanąej pandemią Covid 19 w dniach 22.08 – 27.08 br. odbyło się kolejne spotkanie EUFRA.

Miejscem tegorocznego spotkania był Dom Rekolekcyjny prowadzony przez Siostry Franciszkanki Szpitalne, który znajduje się w Ołdrzychowicach Kłodzkich. Gościnność sióstr franciszkanek, wspaniałe warunki, malownicze otoczenia sprzyjało w przeprowadzeniu EUFRA. To nie jest takie zwykłe spotkanie. Jest to czas formacji, który ma pogłębić duchowość franciszkańską, umocnić wiarę i przyczynić się do poznania sióstr i braci ze wspólnot franciszkańskich z różnych krajów.

Spotkania EUFRA odbywają się od 1978r i są organizowane przez wspólnoty franciszkańskie w różnych krajach. W 2018 roku obchodziliśmy jubileusz 40-lecia  spotkań EUFRA To spotkanie odbyło się w Niepokalanowie w Domu Pielgrzyma Ojców  Franciszkanów. W 2019 roku  byliśmy przyjmowani przez Siostry Braci z FZŚ w Rumunii. Kolejne spotkanie było zaplanowane i przygotowywane w Polsce właśnie w Domu Rekolekcyjnym Sióstr Franciszkanek w Ołdrzychowicach. Niestety z powodu pandemii i wprowadzonych obostrzeń sanitarnych trzeba było to spotkanie odwołać. Było jedno duże pragnienie, aby się spotkać. Podjęto więc decyzję o zorganizowaniu spotkania EUFRA na platformie internetowej ZOOM.W organizacji tego spotkania online pomógł  Dom Formacyjny diecezji Münster w Freckenhorst.

Ten rok okazał się być lepszym, ponieważ zostały zniesione ograniczenia związane z pandemią i można było odbyć to spotkanie w świecie  rzeczywistym.

Mottem spotkań EUFRA jest hasło: ” Z św. Franciszkiem i św. Klarą w drodze do nowej Europy”.

Pozdrowienie franciszkańskie to pokój i dobro.  Oznacza ono, że za wzorem św. Franciszka, który  kochał Pana Boga, wszystkich ludzi i wszystkie stworzenia, mamy   przyczyniać się do  pojednania i budowania  pokoju  w dzisiejszym świecie. Jest to zadanie bardzo aktualne, ponieważ  na Ukrainie  toczy się wojna, która niesie zawsze z sobą spustoszenie, cierpienie i rozpacz.

W tegorocznym spotkaniu uczestniczyły 23 osoby z Polski, Holandii i Niemiec.

Asystentami duchowymi byli O.Hermann-Josef Schlepütz OFM  i O.Jozafat Gohly OFM.

Każdy dzień rozpoczynaliśmy Eucharystią połączoną z Jutrznią, która była sprawowana w miejscowej kaplicy. Złączeni z Chrystusem, umocnieni Jego Słowem i Ciałem  mogliśmy  przeżywać kolejny dzień.

O. Jozafat Gohly OFM przygotował i wygłosił konferencję  „Życie franciszkanów świeckich Regułą  FZŚ. W konferencji O. Jozafat wskazał na kilka charakterystycznych cech  duchowości franciszkanów świeckich, jakie są zaznaczone w Regule FZŚ. Aby lepiej je zapamiętać, określił te cechy czterema wyrazami zaczynającymi się na literę E:

Evangelium-Ewangelia

Ecclesia-Kościół

Eucaristia-Eucharystia

Exemplum-przykład-świadectwo.

W podsumowaniu O. Jozafat stwierdził, że życie franciszkanów świeckich Regułą FZŚ polega na życiu Ewangelią w łączności z Kościołem, w umocnieniu  Eucharystią, aby dawać przykład innym.

Franciszkański Zakon Świeckich wydał wielu świętych i błogosławionych.

S. Edelgard przedstawiła dwie postacie, bł.Elżbietę  Achler zwaną Dobrą Beth oraz św. Anną Schäffer.

Bł.Elżbieta Achler „Dobra Beth” urodziła się  25 listopada 1386r. w Waldsee. W wieku 17 lat rozpoczęła życia w  pustelni w Reute wraz z czterema innymi siostrami. Uczyniła tak za radą  swojego duchowego kierownika Konrada Kügelin. Prowadziła życie w ubóstwie i na modlitwie według reguły św. Franciszka. Wszystko, co robiła, działo się w głębokiej łączności z ukrzyżowanym Panem Jezusem, w którego cierpienia zanurzała się w czasie modlitwy. Pan Jezus  obdarzył ją stygmatami, które są znakiem szczególnej  Jego miłości. Tą miłością obdarzała wszystkich ludzi, którzy dali jej tytuł „Dobra Beth’. Już za jej życia była czczona i wielu ludzi zwracało się do niej o poradę. Jej kierownik duchowy ksiądz Konrad Kügelin wysłał ją  na praktykę do członka III Zakonu św. Franciszka. Tam pogłębiała swoje umiejętności w zakresie  tkactwa. Kontemplowała życie Jezusa. Głód i ubóstwo nie były jej obce. Otwarta na miłość Bożą  kształtowała  swoją relację z Bogiem w medytacji i pracy, w chwilach samotności ale także w życiu we wspólnocie. Spotykała Boga w małym dzieciątku w Betlejem i kawałku chleba, który zaspakajał jej głód.12 lat żyła bez jedzenia a jedynym jej pokarmem była Eucharystia. Była  zatroskana o jedność Kościoła. Umierła w wieku 34 lat. Ludzie pielgrzymują do jej grobu i znajdują w niej Dobrego Boga.

Święta Anna Schäffer urodziła się 18 lutego 1882r. Wychowała się w prostej rodzinie rzemieślniczej. W dniu swojej pierwszej komunii świętej Anna miała głębokie przeżycie religijne. Napisała  list do Pana Jezusa, w którym złożyła obietnice: ”czyń ze mną, co chcesz. Ja będę czynić pokutę za Ciebie, a jeśli zechcesz, mój Jezu, pozwól mi stać się ofiarą przebłagalną za wszystkie grzechy popełnione wobec Ciebie…” W wieku 16 lat poświęciła  się Matce Najświętszej. Przez całe życie miała bardzo intymną relację z Matka Najświętszą, która pomagała jej wytrwać na drodze cierpienia. Miała również wizjonerskie doświadczenie, które nią głęboko wstrząsnęło. Widziała Pana Jezusa jako dobrego pasterza .Pan Jezus zapowiedział jej długie i trudne cierpienie. 4 lutego 1901r. uległa  wypadkowi w czasie [racy w pralni, który zmienił całkowicie jej plany życiowe. W czasie prania wspięła się na krawędź kotła, aby poprawić rurę przy piecu .Poślizgnęła się i wpadła do kotła z wrzącym ługiem .Długie leczenie w szpitalu nie  przyniosło skutku. Ból jej nie opuszczał. Około dziewięciu lat od wypadku Pan Jezus potwierdził jej w wizji, że przyjął ją jako ekspiację swojego cierpienia. Najwięcej sił czerpała z przyjmowania komunii świętej. Pisała zachęcające listy, przyjmowała gości  i ich prośby, modliła się  za innych. W chwili śmierci  modliła się  słowami: ”Jezu, żyję dla Ciebie”.

Zmarła 5 października 1925r.

Uczestnicy EUFRA poznali także  patronkę Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce, którą jest bł. Aniela Salawa, w oparciu o przygotowaną w pięciu częściach prezentację przez O. Andrzeja Romanowskiego OFMCap.  Przedstawione w prezentacji życie bł. Anieli Salawy zrobiło ogromne wrażenie na zagranicznych uczestnikach EUFRA. Poruszyła ich skromność Anieli Salawy, jej pracowitość, pokora oraz oddanie całego swego życia  na służbę Panu Jezusowi  i bliźnim.  Stała się dla nich bliską im osobą  godną propagowania jej  kultu w Europie.

Poza spotkaniami formacyjnymi był czas na dzielenie się swoimi talentami. Zdobione były świece oraz wykonywane różańce. Ozdobiona świeca z symbolami franciszkańskimi została wniesiona w darach w czasie mszy świętej, zapalona i postawiona na ołtarzu. Zapalona świeca jest symbolem Chrystusa, o którym  franciszkanie świeccy mają  świadczyć w świecie.

Spotkanie EUFRA to także czas na spotkanie z siostrami i braćmi z FZŚ  z  regionu, w którym się to spotkanie odbywa oraz  jest również okazją do poznania historii  i kultury tego regionu. Udaliśmy się  do Wrocławia.  Przez kilka godzin spacerowaliśmy ulicami Wrocławia wraz z przewodnikiem, który pokazał nam najważniejsze miejsca w tym mieście, przedstawił historię  Wrocławia. Następnie   uczestniczyliśmy  w  Eucharystii  w kościele Ojców Franciszkanów  pod wezwaniem św. Antoniego  Padewskiego we Wrocławiu razem z Siostrami i Braćmi wspólnot franciszkańskich regionu wrocławskiego.. Eucharystii przewodniczył prowincjał prowincji św.Jadwigi Śląskiej o.Alart Maliszewski OFM, który również wygłosił homilię w której usłyszeliśmy, że wielu ludzi wierzących jest dzisiaj tylko obserwatorami a nie uczestnikami w życiu Kościoła. Oni albo podziwiają albo krytykują Kościół i pozostają na zewnątrz Kościoła. W Ewangelii Filip powiedział do Natanaela „Chodź i zobacz Pana Jezusa”. Natanael nie zatrzymuje się na obserwowaniu Pana Jezusa, ale staje się  uczestnikiem tego spotkania, gdyż wchodzi w głębszą relację z Chrystusem. To dało mu prawdziwą radość. Nasze franciszkańskie powołanie polega nie tylko na tym, aby zachwycać się Panem Jezusem, ale trzeba Go naśladować i konsekwentnie za nim iść.

Po Mszy św. odbyło się  spotkanie braterskie przy stole z siostrami i braćmi wspólnot franciszkańskich regionu wrocławskiego wraz z przełożoną regionu i radą regionalną  oraz z ojcem prowincjałem i z  asystentami FZŚ.  Był czas na rozmowy, dzielenie się swoimi doświadczeniami z przynależności do FZŚ. Spotkanie przebiegało w bardzo miłej, serdecznej  atmosferze. Każdy z uczestników otrzymał upominek przygotowany przez miejscową wspólnotę  FZŚ.

Mieliśmy też możliwość poznania domu zakonnego, w którym mieszkają siostry franciszkanki, kaplicę zakonną oraz małe muzeum w którym zgromadzono różne eksponaty dotyczące działalności misyjnej sióstr w innych krajach  oraz ich pracy pielęgniarskiej.

Był również czas na spacery po uroczym parku otaczający cały kompleks .Piękna przyroda  zachęcała do medytacji. W ostatni wieczór odmówiliśmy różaniec w języku polskim i w języku niemieckim idąc alejkami w parku przy zapalonych świecach. Modliliśmy się o pokój i zgodę oraz jedność między narodami.

Na koniec przyszedł czas na podsumowanie całego spotkania. Wszyscy uczestnicy EUFRA wyrażali radość z udziału  w tym spotkaniu, poczuli się ubogaceni duchowo. Zgodnie stwierdzili, że nieznajomość  języków obcych nie jest żadną przeszkodą w nawiązywaniu serdecznych kontaktów międzyludzkich zwłaszcza jeżeli opieramy się na duchowości franciszkańskiej.

Dziękuję Panu Bogu za łaskę odbycia spotkania EUFRA. Słowa wdzięczności kieruję do  o. Jozafata OFM i O.Hermanna Josefa OFM za ich asystencję duchową. Dziękuję  o. Alertowi prowincjałpwi prowincji św. Jadwigi Śląskiej  za  przewodniczenie Eucharystii,wygłoszone słowo Boże ioraz za obecność  w czasie spotkania braterskiego. Dziękuję  Siostrze Bożenie  przełożonej regionu wrocławskiego za zorganizowanie spotkania braterskiego. Dziękuję  wszystkim  siostrom i braciom za obecność, braterskie rozmowy i pokazanie typowej, polskiej gościnności.

_____________________________________________________________

Pielgrzymka narodowa Franciszkańskiego Zakonu Świeckich na Jasna Górę.

W okresie lata w tradycji polskiej jest pielgrzymowanie do sanktuarium Królowej Polski na Jasnej Górze. W tę tradycję włączają się również franciszkanie świeccy, którzy co roku w trzeci weekend lipca przybywają do Matki Bożej Królowej Polski.

W tym roku odbyła się  XXIX pielgrzymka FZŚ na Jasna Górę.

 

Mottem pielgrzymki było hasło: Ku świętości z bł.Aniela Salawą drogą  FZŚ

Tegoroczna pielgrzymka miała szczególny charakter, ponieważ odbyła się w roku jubileuszu 100-lecia śmierci bł. Anieli Salawy patronki FZŚ w Polsce.

Pielgrzymka rozpoczęła się Apelem Jasnogórskim, który prowadził asystent narodowy FZŚ w Polsce  o. Zdzisław Gogola OFMConv. Po apelu odbyło się nocne czuwanie w duchu bł. Anieli Salawy przygotowane przez Siostry i Braci z Regionu Krakowskiego. Przed wystawionym Najświętszym Sakramentem przepraszaliśmy Pana Boga, że nie zawsze z dostateczną wiernością realizowaliśmy przykazanie miłości Boga i bliźniego, a także odnawialiśmy żarliwość w wypełnianiu tego najważniejszego przykazania. Ludzie patrzą na nas, obserwują, oceniają. Oczekują od nas świadectwa. Otrzymaliśmy wiele łask Bożych i darów od innych, a teraz mamy dzielić się nimi.

Modliliśmy się o nowe powołania do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Przytoczona została krótko sylwetka naszej Patronki bł. Anieli Salawy. Wiele od siebie wymagała, stale dążyła do bycia lepszą, mądrzejszą i bardziej wrażliwą. Jej stosunek do ludzi cechowała pogoda, radość, optymizm i spokój. Swoją religijność pogłębiała przez miłość do Jezusa Ukrzyżowanego i do ubóstwa, a to wprowadziło ją na drogę duchowości franciszkańskiej. Poprzez modlitwę i cierpienie upodobniała się do św. Franciszka.

Wyraziliśmy wdzięczność Panu Bogu za dar naszego powołania do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich i za przykładem naszej Patronki dziękowaliśmy Niebieskiemu Ojcu za wszystkie łaski, jakich nam nieustannie udziela.

Do Pana Jezusa Dobrego Pasterza skierowaliśmy nasze prośby, abyśmy tak jak św. Franciszek i bł. Aniela Salawa potrafili spieszyć z posługą miłości do osób cierpiących, biednych duchowo i materialnie oraz przez przykład własnego postępowania ukazywali współczesnemu człowiekowi nieprzemijające wartości duchowe.

Na koniec naszych modlitw zobowiązaliśmy się do częstej modlitwy przez przyczynę św. Franciszka i bł. Anieli Salawy o święte powołania do winnicy Pańskiej, którą jest Kościół.

Następnie skierowaliśmy naszą modlitwę wstawienniczą do Tej, która  odpowiedziała Panu Bogu „TAK”, a którą św. Franciszek obrał za szczególną Patronkę założonych przez siebie Trzech Zakonów: „Dziewico Maryjo, pokorna Córko Najwyższego, w Tobie dokonała się w cudowny sposób tajemnica Bożego powołania. Ty jesteś wyobrażeniem tego, czego Bóg dokonuje w każdym, kto Mu się zawierza. W Tobie wolność Stwórcy wywyższyła wolność stworzenia. Ten, który narodził się z Twego łona, połączył w jednym pragnieniu zbawczą wolność Boga z posłusznym przylgnięciem człowieka. Dzięki Tobie powołanie Boże łączy się ostatecznie z odpowiedzią Boga. Ty, początek nowego życia, strzeżesz  dla nas wszystkich hojne „tak” radości i miłości. Święta Maryjo, Matko każdego powołania, spraw, by wierzący mieli siłę, aby odpowiedzieć ze stanowczą odwagą na Boży apel i aby byli radosnymi świadkami miłości wobec Boga oraz wobec człowieka.”

Przełożona narodowa FZŚ w Polsce zawierzyła FZŚ błogosławionej Anieli Salawie.

Powierzyliśmy nasze codzienne sprawy, cierpienia serca, słabości ducha, niewierności i zaniedbania, ale także wszystkie nasze starania i dobre dzieła. Zobowiązaliśmy się do odnowy naszego życia, do jeszcze wierniejszego wypełniania naszego powołania, do doskonalszej realizacji Franciszkowego charyzmatu. Chcemy naśladować bł. Anielę w zaufaniu Panu Bogu, w pokorze, służeniu Panu Bogu i bliźnim. Prosiliśmy o wstawiennictwo i orędownictwo za nami bł. Anielę Salawę, abyśmy wzrastali w świętości i dawali świadectwo życia ewangelicznego.

O północy sprawowana była koncelebrowana Msza święta pod przewodnictwem ks. Marcina, neoprezbitera z Sieprawia, który w wygłoszonej homilii nawiązał do przypowieści Pana Jezusa o chwaście. Gospodarz zasiał ziarno na swojej roli, ale przez zawiść drugiego człowieka pośród zboża pojawił się chwast. Gospodarz jednak nie usunął chwastu, bo zagrażało to naruszeniem korzeni właściwego zasiewu. Wraz ze zbożem wyrósł chwast.

Ten obraz przedstawia pewną rzeczywistość. W świecie, w którym żyjemy, jest zasiane Słowo Boże. Jednak nie brakuje chwastu, który zasiewa szatan. Chrystus daje nam nadzieję, że nic nie ma takiej mocy jak słowo Boże. Nic nie jest w stanie zagłuszyć Słowa Bożego, ponieważ ostatnie słowo należy do Pana Boga. Dlatego powinniśmy być wierni Panu Bogu i Jemu zaufać nawet w najmniejszej rzeczy. Pan Bóg nie zostawia nas samych, ale daje nam narzędzia do tego, aby zasiane Słowo Boże w naszych sercach przyniosło obfite plony. Tymi narzędziami są dobre uczynki i życie w bliskości Pana Boga. Kaznodzieja postawił pytanie: Jak my pielęgnujemy w sobie ziarno Słowa Bożego? Czy zachowujemy w naszych czynnościach rozsądek, który widzimy w postawie gospodarza? Czy raczej jesteśmy tak radykalni, że usuwamy z naszych serc chwasty zasiane wraz ze słowem Bożym? Należy też pamiętać, że czas wzrostu chwastu jest przejściowy. Przyjdzie dzień żniw i wtedy chwasty zostaną wycięte i spalone. Jest to obraz sądu ostatecznego, gdzie Bóg oddzieli nasze dobre uczynki od tych, które były chwastem. Kościół tworzą różni ludzie. Jedni są wierni Chrystusowi, inni w pewnych momentach życia odchodzą na bezdroża. Są też i tacy, którzy dobrowolnie odrzucają Kościół i żyją według własnych zasad. Tak się dzieje, ponieważ nie potrafimy korzystać z narzędzi, które daje nam Pan Bóg. Tymi narzędziami są sakramenty święte, uczestnictwo w Eucharystii, spełnianie uczynków miłosierdzia, lektura Pisma świętego, pogłębianie wiedzy religijnej poprzez czytanie odpowiednich książek, częsta modlitwa, korzystanie z sakramentu pokuty. Te narzędzia dają stałość w wierze. Należy prosić Ducha Świętego o pomoc w korzystaniu z tych narzędzi.

Ksiądz Marcin zwrócił uwagę na to, że nasze spotkanie przed wizerunkiem Jasnogórskiej Pani odbywa się w obecności patronki FZŚ bł. Anieli Salawy. Wraz z Maryją i bł. Anielą Salawą  chcemy prosić Pana Boga o umocnienie naszej wiary, o pogłębienie chrześcijańskiej nadziei i rozpalenie miłości do Boga i drugiego człowieka. Przypomniał, że Siostry i Bracia FZŚ powinni być zapleczem modlitewnym wspólnot parafialnych, diecezji i całej ojczyzny. Mamy być zawsze blisko Pana Boga na wzór bł. Anieli Salawy. Naszym zadaniem jest kształtować postawy wynikające z Reguły FZŚ, oczyszczać serca z  wszelkiego zła, ze złych przywiązań i skłonności, z żądzy posiadania i panowania. Mamy być dla siebie Siostrami i Braćmi, dawać ludziom radość, chrześcijańską nadzieję w każdym czasie i w każdym miejscu. W tym dzisiejszym świecie, gdzie rozplenia się chwast obojętności, zniechęcenia, nienawiści, wrogości, braku jedności, tymi, którzy będą wołać przez wstawiennictwo naszej Patronki: „Naucz nas być wolnymi od naszych społecznych i osobistych grzechów, od postawy obojętności na sprawy wiary i moralności. Mamy być wolni, ponieważ tylko człowiek wolny potrafi prawdziwie kochać. W środowiskach, w jakich żyjemy, swoją postawą mamy pokazać, że służyć to znaczy królować. Tego uczy nas pokorna służąca z Sieprawia. Wyrażają to jej słowa: Panie, żyję, bo każesz, umrę, kiedy chcesz, zbaw mnie, bo możesz”. Ksiądz Marcin homilię zakończył prośbą o modlitwę skierowaną z ufnością do Pana Boga, aby nasza ojczyzna, nasze parafie, nasze rodziny i nasze serca były wolne i Bogiem silne.

Po Mszy św. kontynuowane było czuwanie w kaplicy cudownego obrazu Matki Bożej Królowej Polski.

W modlitwie skierowanej do  Królowej Zakonu Serafickiego  prosiliśmy o opiekę Maryi nad naszymi wspólnotami, wyraziliśmy uwielbienie Maryi i dziękczynienie za wszelkie łaski, jakie Maryja dla nas wyprasza u swego Syna. Przełożona Regionu Krakowskiego s. Małgorzata skierowała pokorną modlitwę do Królowej Zakonu Serafickiego, aby Maryja wejrzała na zanoszone nasze błagania i troską najukochańszej Matki przedstawiła wszystkie nasze hymny pochwalne, dziękczynienia i prośby swojemu Synowi.

Następnie odbyła się modlitwa różańcowa. Czuwanie zakończono koronką do Bożego Miłosierdzia.

W sobotę czas pielgrzymowania rozpoczął się przy kapliczkach różańcowych modlitwą różańcową, w czasie której rozważane były tajemnice bolesne.

Następnie wszyscy uczestniczyli w uroczystej Mszy świętej, której przewodniczył minister prowincjalny Prowincji Matki Bożej Niepokalanej o. Grzegorz Bartosik OFMConv. W kazaniu O. Grzegorz starał się wyjaśnić, co to znaczy służyć. Przedstawił bł. Anielę Salawę, która jako służąca osiągnęła swoją świętość i uczy nas dzisiaj, jak trzeba służyć Bogu oraz ludziom. Pan Jezus stał się sługą Boga Ojca i sługą nas, ludzi. Nazywamy Pana Jezusa zbawicielem, odkupicielem, królem, mesjaszem. Zauważył, że tytuł sługa dla Jezusa pojawia się rzadko w kulcie chrześcijańskim. A jest to tytuł związany z naszym odkupieniem. Słowo sługa jest dzisiaj niemodne. Wydaje się być przestarzałe, kojarzy się z mało atrakcyjną pracą, z wykonywaniem prostych zajęć, niezauważalnych przez innych. W Piśmie świętym pojęcie bycia sługą ma głębokie znaczenie. W Starym Testamencie sługami Pana Boga byli patriarchowie jak Abraham, Jakub, Mojżesz i inni prorocy, którzy wykonywali polecenia  Boże. Nie było łatwo zasłużyć na miano sługi. Sługa Pana Boga to taki człowiek, który wiernie służy Bogu, wypełnia Jego wolę. Pan Jezus w każdej Mszy świętej ofiarowuje się za nas Ojcu Przedwiecznemu. Jezus Chrystus jest prawdziwym człowiekiem i prawdziwym Bogiem, a to oznacza, że jest sługą. O. Grzegorz wyróżnił kilka aspektów służby Pana Jezusa w odniesieniu do Pana Boga i do nas, ludzi. Pierwszy etap to tajemnica wcielenia. Bóg stał się jednym z nas, narodził się i wychował w ubóstwie a swoją pracą jako cieśla służył innym ludziom. W czasie swojej publicznej działalności mówił Pan Jezus, że Syn Człowieczy nie przyszedł po to, aby  mu służono, ale po to, aby służyć i oddać swoje życie na okup za wielu. Kryterium naszego zbawienia jest umiejętność służenia innym. Mamy sobie nawzajem służyć i pomagać, ponieważ Pan Jezus tak czynił. Ostatnim przejawem służby Pana Jezusa wobec Pana Boga i nas ludzi było oddanie swego życia na krzyżu z miłości. Przyjęcie na siebie naszych grzechów i wynagrodzenie za nie Ojcu Niebieskiemu było najwyższą formą służby. a służba Pana Jezusa wobec nas trwa nadal w tajemnicy Eucharystii. W komunii świętej Pan Jezus staje się naszym pokarmem, naszym umocnieniem. Mamy uwielbiać Pana Jezusa za to, że On prawdziwy Bóg i człowiek stał się naszym sługą. To uwielbienie  i dziękczynienie nie ma być tylko pobożnym uczuciem. Najlepiej uczcimy Pana Jezusa, gdy będziemy potrafili służyć Panu Bogu i ludziom tak, jak służył Pan Jezus. Właściwej służby wobec Pana Boga i bliźnich uczą nas św. Franciszek i bł. Aniela Salawa. Tak jak 100 lat temu tak i dziś pokazuje nam, jak służyć ofiarom wojny i uchodźcom. Siłę do służenia trzeba czerpać z Chrystusowego krzyża. Maryja w tym jasnogórskim Sanktuarium wskazuje na swojego Syna i mówi: ”uczyńcie wszystko, co wam powie”. Ona uczy nas służby wobec naszych bliźnich. Mamy mieć otwarte oczy na potrzeby bliźnich, jeśli nie będą prosić o pomoc. Maryja sama dostrzegła potrzebę weselników w Kanie Galilejskiej. O. Grzegorz zachęcił nas do modlitwy, w której mamy prosić Pana Jezusa, aby nas nauczył być dobrymi i prawdziwymi sługami Boga Ojca i naszych bliźnich, abyśmy mogli zaczynać i kończyć każdy dzień słowami, które Maryja wypowiedziała w Nazarecie: „Oto ja służebnica Pańska, a my powtarzamy, o to ja sługa Pański, niech mi się stanie według Twego słowa” Zwracamy się do Maryi, aby wyprosiła nam łaskę osiągnięcia świętości na drodze naszego franciszkańskiego powołania, jak bł. Aniela Salawa. Jeśli staniemy się  pokornymi sługami Boga i ludzi, wtedy u kresu naszego życia usłyszymy słowa: ”dobrze sługo dobry i wierny byłeś wierny w małych rzeczach, wejdź do radości Twego Pana”.

Pod koniec Mszy świętej przełożona narodowa dokonała odnowienia aktu zawierzenia FZŚ Maryi, Królowej Polski.

Pielgrzymka zakończyła się nabożeństwem Drogi Krzyżowej w duchu bł. Anieli Salawy, którą prowadzili o. Wojciech Holuj OFM, asystent Regionu Krakowskiego, oraz Siostry i Bracia z Regionu Łódzkiego. Śpiew  w czasie Mszy św. i Drogi Krzyżowej prowadziła schola z Sieprawia.

Wyrażam wdzięczność Panu Bogu za dar tej pielgrzymki, za nasze modlitewne czuwanie i braterskie spotkanie w tym cudownym miejscu, jakim jest Jasna Góra.

Dziękuję za obecność i wspólną modlitwę wszystkim Ojcom asystentom oraz zgromadzonym Siostrom i Braciom FZŚ.

 

____________________________________________________________

Uroczystości zakończenia roku jubileuszowego
100-lecia śmierci bl. Anieli Salawy

 

Program  (w PDF)

 

 

 

 

 

 

 

 

____________________________________________________________

Rekolekcje narodowe FZŚ
w Skomielnej Czarnej od 8-11 września 2022

Program  (w PDF)

_____________________________________________________________

XXIX  pielgrzymka Franciszkańskiego Zakonu Świeckich na Jasną Górę

ZAPROSZENIE

Zapraszam Czcigodnych  Asystentów Franciszkańskiego Zakonu  Świeckich, Siostry i Braci FZŚ oraz sympatyków św. Franciszka do udziału w XXIX pielgrzymce na  do sanktuarium Matki Bożej Królowej Polski w Częstochowie.

Pielgrzymka rozpocznie się 22 lipca Apelem Jasnogórskim o 21.00  i zakończy 23 lipca Drogą Krzyżową na wałach jasnogórskich.

Pielgrzymowanie do Maryi Królowej Polski stało się już tradycją i jest stałym punktem programu formacyjnego dla FZŚ.W ubiegłym roku świętowaliśmy 800- lecie istnienia Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Trwamy nadal w atmosferze jubileuszu, ponieważ w tym roku obchodzimy 100-lecie śmierci bł. Anieli Salawy patronki FZŚ w Polsce. Przybędziemy na Jasną Górę, aby podziękować Panu Bogu za bł. Anielę Salawę. Cały program modlitewnego czuwania poświęcony jest bł. Anieli Salawie. Mamy lepiej poznać jej życie i jej duchowość i tą duchowością napełnić nasze serca. W czasie tej pielgrzymki zawierzymy Franciszkański Zakon Świeckich Matce Bożej i bł. Anieli Salawie.

Aniela Salawa jest bardzo aktualną patronką na obecne czasy, które są również  trudne jak za życie bł. Anieli .Potrafiła pokonywać trudności, nieść pomoc potrzebującym, ponieważ całkowicie zawierzyła swoje życie Panu Jezusowi i Maryi.

Powinniśmy licznie zgromadzić się  w tym szczególnym miejscu, aby złożyć  Panu Bogu dziękczynienie i również prosić o pokój i jedność w naszych wspólnotach, w naszej ojczyźnie i w świecie.

Program 1 (w PDF)

Program 2 (w PDF)

__________________________________________________________________

Relacja ze spotkania RN FZŚ z przełożonymi regionów.

W dniach 22-24 kwietnia 2022 odbyło się w Warszawie spotkanie Rady Narodowej FZŚ.  Obecni byli s. Emilia Nogaj – przełożona narodowa, s. Leokadia Puto, s. Barbara Lis, br. Marian Radzaj, s. Joanna Berłowska, s. Joanna Szelągowska, o. Tadeusz Bargiel OFMCap oraz o. Zdzisław Gogola OFMConv. Nocowanie w Centrum Franciszkańskim tym razem inaczej było zorganizowane: niektórzy z nas spali na dostawionych łóżkach polowych. Wiele pokoi Centrum jest zajętych przez uchodźców z Ukrainy. Jako że goście z Ukrainy zajmują kuchnię i jadalnię w przyziemiu, my skorzystaliśmy z kuchni sióstr franciszkanek na poddaszu. Wspólnoty warszawskie wiele wysiłku włożyły, by nakarmić wszystkich delegatów regionalnych na spotkanie z Radą Narodową.

Sytuacja geopolityczna wymusiła też zmiany w przyjętym planie pracy. Niestety, nie będzie już spotkania z radnymi do spraw formacji, ani ze skarbnikami. W tych warunkach  powinniśmy cieszyć się, że udało się nam zorganizować uroczystość 800-lecia w Krakowie i konferencję w Gnieźnie „800-lecie Franciszkańskiego Zakonu Świeckich na ziemiach polskich”. Osobne podziękowania należą się TVP3 za przygotowanie relacji z tych wydarzeń. TVP3 Poznań przygotowało też inne programy, do których zaproszono franciszkanów świeckich z okazji naszego jubileuszu.  Sprawozdanie z konferencji powinno niedługo ukazać się w formie książkowej. Rada Narodowa planuje również wydanie książki o obchodach 800-lecia FZŚ w Polsce. Jest to nawiązanie do kroniki wydanej z okazji 700-lecia tercjarstwa.

Z okazji 100-lecia śmierci bł. Anieli Salawy obejrzeliśmy trzy prezentacje przygotowane przez O.Andrzeja Romanowskiego OFMCap poświęcone naszej patronce. Linki do nich znajdują się na stronie Rady Narodowej. Wysłuchaliśmy też prelekcji o. Zdzisława Gogoli OFMConv na temat sytuacji służących w XIX i XX wieku, a także na temat charyzmatu bł. Anieli Salawy. O. Zdzisław powołał się na książkę Joanny Kuciel-Frydryszek „Służące do wszystkiego”. Dzięki jego słowom zrozumieliśmy też wielkość ofiary bł. Anieli, która z pełnym rozmysłem  wybrała los w tak nędznym stanie. Prelekcja wywołała w nas refleksję: Jak w chrześcijańskim świecie  możliwe było takie traktowanie służących? Co z sumieniem „chrześcijan” tak źle traktujących innych? Na to pytanie odpowiedział nam o. Zdzisław w homilii poświęconej sumieniu. Zwrócił nam uwagę na sumienie fałszywe, które choć nie wskazuje człowiekowi, co jest właściwie, co jest dobre, a co złe, także kieruje człowiekiem. Człowiek nieświadomy, że jego sumienie jest fałszywe, mimo wszystko takim sumieniem działa i za takie sumienie odpowiada. Nie oceniajmy więc innych. Zaś nasza formacja franciszkańska na tym polega, żeby ciągle konfrontować podszepty naszego sumienia z obiektywną prawdą, z Ewangelią.

__________________________________________________________________

 

ZAPRASZAMY do wspomnień z 2.10.2021 r  800-lecia

część 1 - msza święta z kazaniem (video)
część 2 - świadectwa (video)

 

__________________________________________________________________

 

 

 

Rzym, 25 lutego 2022  

 

List przełożonego generalnego FZŚ  Tibora Kauser

Dokument w pdf

__________________________________________________________________

Zaproszenie

EUFRA odbędzie się od 22.08.- 27.08.2022r.
w Ołdrzychowicach k. Kłodzka
Dom Rekolekcyjny Sióstr Franciszkanek Szpitalnych
Temat: Z Franciszkiem i Klarą w drodze do nowej Europy:
„Przyjmują i zachowują słowa Chrystusa na wzór św. Franciszka i św. Klary”

Zgłoszenia do końca kwietnia 2022 roku do s.Emilii Nogaj

Zaproszenie w pdf
Zaproszenie w doc

__________________________________________________________________

Zaproszenie na 12.03.2022 do Krakowa

 

UROCZYSTOŚCI Z OKAZJI 100-LECIA ŚMIERCI

BŁOGOSŁAWIONEJ  ANIELI SALAWY

Zaproszenie w pdf

 

__________________________________________________________________

 

Wronki, 06.01.2022r.

 

Komunikat nr 1 /2022

Czcigodni Ojcowie Asystenci! Drogie Siostry!  Drodzy Bracia!

 

Witam  serdecznie w Nowym Roku 2022

Życzę błogosławieństwa Bożego, darów Ducha Świętego, opieki Matki Bożej, św. Franciszka i bł. Anieli Salawy na  każdy dzień tego roku.

Dziękuję za otrzymane życzenia z okazji świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku.

Wyrażam Ojcom Asystentom podziękowania  za posługę dla FZŚ, za wygłoszone konferencje, rekolekcje, sprawowane Eucharystie.

Wyrażam też wdzięczność Siostrom i Braciom za  troskę o rozwój Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.

Mamy wszyscy w pamięci miniony rok i wszystkie uroczystości jubileuszowe,  które dzięki łasce Bożej  mogliśmy przeżywać. Jestem przekonana, że te wszystkie wydarzenia  organizowane z okazji jubileuszu przyczyniły się do pogłębienia naszej wiary, umocnienia naszego powołania.

Mam nadzieję, że obchody jubileuszowe zachęcą inne osoby do pójścia za Chrystusem śladami św. Franciszka.

Rok jubileuszowy zakończył się, ale jesteśmy zobowiązani  nadal  jak najlepiej realizować nasze zadania wynikające  z przynależności do FZŚ.

Musimy być aktywnymi franciszkanami świeckimi, przepełnionymi  Bożą radością  i entuzjazmem wynikającym z  przynależności do FZŚ.

Jeśli będziemy radosnymi świadkami Chrystusa  na wzór św. Franciszka  to inne osoby będą zachęcone do pójścia tą drogą.

Hasło tego roku duszpasterskiego „Posłani w pokoju Chrystusa” wyznacza nam konkretne zadanie. Jesteśmy posłani do niesienia  pokoju i dobra  drugiemu człowiekowi.

W tym roku obchodzimy 100 rocznicę śmierci bł. Anieli Salawy. Ta rocznica zobowiązuje nas do lepszego poznania naszej patronki, jej duchowości i jej sposobu życia.

Bieżące sprawy:

·  Proszę o złożenie sprawozdań do końca lutego 2022r.

·  Proszę o nabywanie zeszytu formacyjnego na ten rok.
Zamówienia przyjmują s.Basia  Lis  oraz s. Joanna Berłowska.
Podaję adresy E-Mail: basialis@o2.pl    jberlowska@wp.pl

·  Od br.Tomasza Żaka OFMCap  otrzymałam informację, że styczniowy numer Głosu Ojca Pio jest poświęcony duchowości franciszkańskiej i FZŚ.
Proszę o przysyłanie  do mnie  zamówień  na to czasopismo

· 23 i 24 kwiecień jest zaplanowane spotkanie  formacyjne  dla przełożonych regionów

· 22 – 23 lipiec – pielgrzymka na Jasną Górę

· 8 – 10 wrzesień rekolekcje w Skomielnej Czarnej 

· 21-23 październik kapituła narodowa w Niepokalanowie

 

Wszystkie  nasze plany zawierzamy Panu Bogu.

 

Kończę  cytatem z  Pisma św. Franciszka:

Wszechmogący, wiekuisty,

Sprawiedliwy i miłosierny Boże,

Daj nam nędznym czynić dla Ciebie to,

O czym wiemy, że tego chcesz

I chcieć zawsze tego,

Co się Tobie podoba”

Z franciszkańskim pozdrowieniem

Emilia Nogaj ofs- przełożona narodowa wraz z Radą Narodową

__________________________________________________________________

__________________________________________________________________

Wronki, 14 grudnia 2021 r. 

Komunikat nr 6

Przeżywamy kolejny adwent w naszym życiu, w którym chcemy jak najlepiej przygotować nasze serca na przyjścia Pana.

Ale adwent to też czas refleksji nad tym, co wydarzyło się w kończącym się roku kalendarzowym. Dla franciszkanów świeckich  był to szczególny czas, ponieważ dzięki łasce Bożej mogliśmy świętować  jubileusz 800- lecia istnienia III Zakonu św. Franciszka. Jest to wielka radość, że ta wspólnota przetrwała tyle wieków, mimo różnych wydarzeń w  dziejach, które nie zawsze były korzystne dla rozwoju  tej wspólnoty. Kiedy rozpoczynał się ten rok, nie było wiadomo, czy będzie możliwe zorganizowanie uroczystości jubileuszowych ze względu na ciągle jeszcze panującą pandemię Covid 19 i wprowadzone z tego powodu liczne obostrzenia. Należało zaufać  Panu Bogu i Jemu zawierzyć wszelkie sprawy. I tak powoli rodziły się w regionach, we wspólnotach miejscowych pomysły na uczczenie tego jubileuszu. Przede wszystkim wyrażam wdzięczność Panu Bogu, że obdarzył Siostry i Braci FZŚ błogosławieństwem, potrzebnymi łaskami i darami Ducha   Świętego do realizacji różnych zamierzeń. Dziękuję Ojcom Asystentom i wszystkim Siostrom i Braciom za zaangażowanie  w organizację licznych uroczystości jubileuszowych, które przyczyniły się do pogłębienia wiary, duchowości franciszkańskiej  oraz więzi braterskich.

W lipcu pielgrzymowaliśmy na Jasną Górę do Maryi Królowej Polski i Królowej Zakonu Serafickiego, aby Jej zawierzyć  tak szczególnie w tym roku jubileuszowym Franciszkański Zakon Świeckich.

2 października spotkaliśmy się w Krakowie w bazylice Ojców Franciszkanów. Zgromadziliśmy się najpierw przy relikwiach bł. Anieli Salawy, patronki FZŚ na czuwaniu modlitewnym, potem  wszyscy zgromadzeni w bazylice wysłuchali programu słowno-muzycznego przygotowanego przez br. Tadeusza Bargiela OFM cap. - asystenta narodowego FZŚ oraz br. Tomasza Żaka OFM cap. - asystenta regionalnego FZŚ i asystenta Młodzieży Franciszkańskiej Tau. Następnie wszyscy uczestniczyli w uroczystej Eucharystii sprawowanej pod przewodnictwem ks. biskupa Damiana Muskusa OFM.   Po mszy świętej siostry i bracia mieli możliwość spotkania  na agapie  i dzielenia się  radością z przeżywanego jubileuszu. Należy dodać, że przebieg  Eucharystii transmitowany był na całą Polskę przez TVP3 Poznań.

W listopadzie odbyła się konferencja naukowa w Gnieźnie. Na rozpoczęcie konferencji jej uczestnicy zgromadzili się  na uroczystej Eucharystii w kościele Ojców Franciszkanów, w którym jest czczona Matka Boża Pocieszenia i bł. Jolenta. Eucharystii przewodniczył prowincjał prowincji św. Maksymiliana Kolbego  o. Wojciech Kulig. Dzięki wygłoszonym podczas konferencji  17 referatom poznaliśmy historię   III Zakonu  na ziemiach polskich od średniowiecza po czasy nam współczesne.

Z okazji jubileuszu  został napisany hymn franciszkański, wyprodukowane zostały koszulki, chusty i torby z logo franciszkańskim.

W Głosie św. Franciszka były publikowane  artykuły  O. Alojzego  Pańczaka OFM przedstawiające historię III Zakonu św. Franciszka.

O. Alojzy Pańczak OFM, Emilia Nogaj ofs, Mirosław Kuczkowski ofs i Tomasz Jasiński ofs  uczestniczyli w programie telewizji Trwam i w Radiu Maryja „W rozmowach niedokończonych"  oraz w programie telewizji TVP3 Poznań Lustra, w których prezentowali Franciszkański Zakon Świeckich. Również w Krakowie po uroczystości  siostry i bracia ze wspólnot krakowskich udzielali wywiadów dla telewizji Kraków. W programie telewizyjnym „Między niebem a ziemią” był podana informacja o jubileuszu 800- lecia FZS  oraz wywiady z  franciszkanami świeckimi.

Siostry i bracia udzielali też wywiadów o Franciszkańskim Zakonie Świeckich w radiu Emaus i Kraków.

Poza uroczystościami jubileuszowymi  zostały przeprowadzone wizytacje i kapituły w następujących regionach: lubliniecko-tarnogórskim, łódzkim, krakowskim, szczecińskim, katowickim, warszawskim radomskim,  wrocławskim oraz w  opolsko- gliwickim.

Jestem przekonana, że te wszystkie wydarzenia  wpłyną pozytywnie na dalszy rozwój FZŚ, który w obecnym świecie  ma do wypełnienia  bardzo ważne zadania. Franciszkanie świeccy idąc  za Chrystusem śladami św. Franciszka mają nieść światu pokój, radość i nadzieję.

W przyszłym roku będziemy  bardziej skupiali się  na postaci  patronki FZŚ  bł. Anieli Salawy, ponieważ w roku 2022 przypada setna rocznica jej śmierci. Zaplanowane są już rekolekcje w Skomielnej Czarnej poświęcone bł. Anieli  połączone z pielgrzymką do Sieprawia.

Zachęcam Siostry i Braci do lepszego poznania naszej patronki i organizowania wydarzeń, które przybliżą jej życie.

Te  wszystkie działania  służą  formacji w  FZŚ, aby franciszkanie świeccy stawali się coraz lepszymi świadkami Chrystusa na wzór św. Franciszka i bł. Anieli Salawy.

Wyrażam wdzięczność Panu Bogu za błogosławieństwo, którym nas obdarzał w tym kończącym się roku.

Zawierzamy dalej nasze wspólnoty Panu Bogu, Maryi, św. Franciszkowi, bł. Anieli Salawie.

Z franciszkańskim pozdrowieniem

Emilia Nogaj ofs –przełożona narodowa

 

__________________________________________________________________

PRZEMÓWIENIE OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA DO UCZESTNIKÓW KAPITUŁY GENERALNEJ FRANCISZKAŃSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH
15 listopada 2021

Artykuł w pdf

__________________________________________________________________

 

Rada Narodowa Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce z okazji 800–lecia FZŚ  zorganizowała  konferencję naukową pod tytułem „800 lat Franciszkańskiego Zakonu Świeckich na ziemiach polskich”.

Gniezno 12 i 13 listopada 2021 r.

Artykuł w pdf

Zdjęcia w galerii

__________________________________________________________________

 

 

 

Godzinki do św. Elżbiety Węgierskiej
(do prywatnego odmawiania)

 

Godzinki w pdf


Godzinki z pieśniami pdf
 

 

 

 

 

Propozycje konkursów  związanych z bł. Anielą Salawą

Konkurs pierwszy, roboczo nazwany CIASTO BŁOGOSLAWIONEJ ANIELI, czyli coś słodkiego (wypieki)

Przebieg konkursu (etapy):

1. Grupy wybierają najlepszy wypiek spośród członków grupy FZŚ

2. Wybór najlepszego wypieku w Regionie FZŚ (najlepiej przy okazji Spotkania regionu lub świętowania). Możliwość spotkania z Promotorem Kultu bł. Anieli, czyli ze mną )-.

3. Najlepszy wypiek (może 3 najlepsze – do zastanowienia) z każdego Regionu FZŚ przyjeżdża do Krakowa na 9 września (rocznica urodzin Błogosławionej Anieli) (zapewne będzie to sobota przed lub po dniu Urodzin Błogosławionej). W Krakowie w obecności Rady Narodowej FZŚ  lub przynajmniej delegatów odbędzie się konkurs finałowy (jury z z ekspertami cukiernictwa). Należy wymyśleć nagrodę (proponowana jest statuetka Anieli, może być też coś innego).

N.B: Wszystko musi odbyć się do końca sierpnia, tak by ostatni etap odbył się 9 września w Krakowie

Konkurs drugi, w tym wypadku wstępna nazwa to: SZAL ANIELI, czyli produkt dziewiarstwa ręcznego. Zasady takie same jak w Konkursie pierwszym. Zmieniają się tylko daty. W tym wypadku musimy zdążyć do 12 marca (data śmierci bł. Anieli), czyli najlepiej zakończyć wszystko do końca lutego. Konkurs finałowy w Krakowie 12 marca. Zapewne sobota w okolicach 12 marca.

_________________________________________________________________

 

 

Wronki, 3 listopad 2021 r.

KOMUNIKAT nr   5 /21

 

Drogie Siostry! Drodzy Bracia !

Trwamy nadal w roku wielkiego jubileuszu 800-lecia istnienia Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Fakt, że FZŚ przetrwał już osiem wieków mimo różnych wydarzeń nie zawsze pozytywnie wpływających na rozwój wspólnot franciszkańskich, napełnia nas radością. Wyrażamy Panu Bogu wdzięczność, że mogliśmy uczestniczyć w uroczystościach jubileuszowych. Na pewno mamy w pamięci narodową pielgrzymkę FZŚ na Jasną Górę. Zawierzyliśmy ponownie nasz Zakon Matce Bożej Królowej Polski.

Kilka tygodni temu w licznym gronie spotkaliśmy się w najstarszej świątyni franciszkańskiej w Polsce: w Bazylice świętego Franciszka w Krakowie. Modliliśmy się przy relikwiach patronki FZŚ błogosławionej Anieli Salawy a następnie uczestniczyliśmy w uroczystej Eucharystii. Te uroczystości przyczyniły się do pogłębienia naszej wiary, zrozumienia charyzmatu franciszkańskiego oraz braterstwa. Napełniły nas Bożą mocą, radością i pokojem.

Formacja jest bardzo ważna dla każdego chrześcijanina, a szczególnie w życiu franciszkanina świeckiego.

Rada Narodowa wraz z asystentami duchowymi dba o tę formację.

Mamy możliwość lepszego poznania FZŚ, uczestnicząc w konferencji naukowej, o której już informowałam. Jest to wydarzenie jedyne w swoim rodzaju i bardzo ważne. Dlatego bardzo zachęcam Siostry i Braci do udziału w tym spotkaniu formacyjnym.

Rada Narodowa planuje w roku 2022 spotkanie formacyjne dla przełożonych regionów 23. i 24. kwietnia.

W tej kadencji Rady Narodowej nie było spotkań formacyjnych dla sekretarzy i skarbników z powodu panującej pandemii i wprowadzonych z tego powodu licznych obostrzeń.

Prosimy przełożonych regionów o zebranie ewentualnych pytań, problemów, trudności związanych z wypełnianiem funkcji sekretarza i skarbnika w regionie i przekazanie do Rady Narodowej przed planowanym spotkaniem formacyjnym w kwietniu.

W lipcu, 22. i 23., odbędzie się tradycyjna pielgrzymka FZŚ na Jasną Górę.

W przyszłym roku będziemy obchodzić  setną rocznicę śmierci błogosławionej Anieli Salawy. Aby uczcić naszą patronkę, Rada Narodowa wraz z Radą Regionu Krakowskiego organizuje rekolekcje w terminie od 8 do 11 września w Skomielnej Czarnej, które będą połączone z pielgrzymką do Sieprawia.

O. Andrzej Hejnowicz OFM Conv przygotował propozycje dwóch konkursów związanych z bł. Aniela Salawą. W załączeniu przysyłam informacje o tych konkursach.

W przyszłym roku mijają już trzy lata od poprzedniej Kapituły Narodowej. Dlatego 22. i 23. października planowana jest Kapituła Narodowa w Niepokalanowie.

Przekazuję jeszcze informację dotyczącą nowej publikacji, która ma być wydana. Jest nią „Duchowość franciszkańska w nauczaniu św. Jana Pawła II”. Proszę o rozeznanie w regionach, jakie będzie zapotrzebowanie na tę pozycję i przekazanie informacji na temat ilości zamawianych egzemplarzy s. Joannie Berłowskiej (do 20 listopada 2021).

Zawierzamy wszystkie nasze zamierzenia Panu Bogu Matce Bożej, św. Franciszkowi i bł. Anieli Salawie.

Życzę wszystkim Ojcom Asystentom, Siostrom i Braciom błogosławieństwa Bożego, darów Ducha Świętego, abyśmy byli prawdziwymi świadkami Chrystusa kroczącymi śladami św. Franciszka.

 

Z franciszkańskim pozdrowieniem
Pokój i Dobro

Emilia Nogaj OFS
przełożona narodowa
wraz z Radą Narodową

__________________________________________________________________]

__________________________________________________________________

 

Uroczystość z okazji 800- lecia FZŚ

Franciszkański Zakon Świeckich  obchodzi jubileusz 800- lecia  swego istnienia. Z tej okazji organizowane są różne uroczystości, które przyczyniają się do  lepszego poznania i pogłębienia charyzmatu franciszkańskiego oraz do rozszerzania wiedzy o Franciszkańskim Zakonie Świeckich.

W lipcu  franciszkanie świeccy przybyli na Jasną Górę, aby podziękować Panu za dar powołania  do  zakonu franciszkańskiego oraz zawierzyć  Maryi  Królowej Polski  na nowo  Franciszkański Zakon Świeckich.

2 października franciszkanie świeccy  z całej Polski zgromadzili się  w najstarszym kościele franciszkańskim w Polsce, w bazylice Ojców Franciszkanów w Krakowie.

Uroczystość rozpoczęła się czuwaniem modlitewnym przy  relikwiach błogosławionej Anieli Salawy, które poprowadziła miejscowa wspólnota FZŚ.

Następnie wszyscy zgromadzeni w bazylice wysłuchali programu słowno – muzycznego przygotowanego przez br. Tadeusza Bargiela OFMCap- asystenta narodowego FZŚ oraz br. Tomasza Żaka OFMCap asystenta regionalnego FZŚ  i asystenta MF Tau. Br.Tadeusz Bargiel czytał fragmenty z Pism św. Franciszka a zespół muzyczny śpiewał pieśni franciszkańskie.

Te dwa programy przygotowywały  do uczestnictwa w uroczystej Eucharystii pod przewodnictwem jego ekscelencji księdza biskupa Damiana Muskusa OFM, który przyjął zaproszenie  franciszkanów świeckich do udziału w obchodach jubileuszowych. Przed rozpoczęciem mszy świętej został odśpiewany hymn franciszkański napisany na jubileusz 800- lecia FZŚ.

Asystent narodowy FZŚ  O. Arkadiusz Czaja OFM  oraz O.Gwardian Piotr Cuber jako gospodarz miejsca powitali jego ekscelencję ks.biskupa Damiana Muskusa  OFM oraz wszystkich zebranych na tej uroczystości Ojców Prowincjałów, asystentów duchowych FZŚ  a także Siostry i Braci FZŚ. W słowach powitania wyrazili radość ze spotkania modlitewnego  i życzyli radosnego przeżycia w jedności z Panem tej uroczystości.

Przełożona narodowa s. Emilia Nogaj powitała również   wszystkich  zgromadzonych na tej uroczystości,  gromadzimy się  po to, żeby  wyrazić Panu Bogu wdzięczność za 800 lat istnienia FZŚ i prosić  o Boże błogosławieństwo oraz  opiekę Królowej Zakonu Serafickiego, św. Franciszka i bł. Anieli Salawy  abyśmy  wzrastali   w duchowości franciszkańskiej  i dawali świadectwo życia Ewangelią Pana Jezusa Chrystusa w dzisiejszym świecie.

Homilię wygłosił ks. Biskup Damian Muskus. Mówił, że siostry i bracia wspominają początek drogi we wspólnocie franciszkańskiej i swoje zafascynowanie życiem św. Franciszka. Nawiązał do odczytanej Ewangelii św. Mateusza. W tym fragmencie Pan Jezus modlił się do Ojca, który objawił wielkie rzeczy ludziom prostym i nieuczonym. Ludzie najmniejsi tego świata są w centrum miłości Pana Boga. To są ci ludzie, którzy idą z prostotą przez życie. Pan Jezus obiecuje pokrzepienie i wskazuje na swoje serce ciche i pokorne. Cechy uczniów Chrystusa to pokora, cichość. Nauka Pana Jezusa jest wciąż aktualna, zachowuje swoją moc, świeżość. Jesteśmy wezwani do życia, jakim żył Pan Jezus. Tą nauką Pana Jezusa zafascynował się św. Franciszek. Pod wpływem tej nauki św. Franciszek zmieniał swoje życie. Jego  duchowość  fascynuje wielu ludzi. Jest to życie w harmonii ze światem iw  braterstwie z wszystkimi. To jest styl, który ludzie chcą wybierać. Wśród  tych ludzi są papieże, biskupi, kapłani oraz ludzie  świeccy. Świadczą oni o ideałach franciszkańskich w swoim środowisku. Trwają i rozwijają się mimo wielu przemian  i zawirowań. Święty Franciszek daje wskazówki , jak należy żyć. Trzeba pytać, jak ideały pokory, ubóstwa, braterstwa wcielać w życie. Ksiądz biskup podał zadania dla franciszkanów świeckich żyjących we współczesnym świecie. Te zadania to solidarność z ubogimi, troska o stworzenia i odpowiedzialność za Kościół.

Święty Franciszek szedł  ludzi opuszczonych, w ich twarzy widział Pana Jezusa, w ich słowach słyszał słowa Chrystusa. Nie mógł więc przejść obojętnie obok ludzi cierpiących. Wyciągał do nich pomocną dłoń.  Dzisiaj też są  ubodzy ludzie i mamy nieść  im pomoc. Trzeba reagować na potrzeby ludzi.

Ksiądz biskup przypomniał słowa św. Franciszka, który nazywał błogosławionym tego, kto tak kocha „swego brata będącego daleko od niego, jak gdyby był z nim” My też powinniśmy stać się błogosławionymi, jeśli okażemy pomoc ludziom potrzebującym, mówił  hierarcha.

Miłość do stworzeń wzywa nas do troski o stworzenia. Mamy być zaczynem do ratowania stworzeń.

Święty Franciszek nie był przeciw Kościołowi. Dzieło odnowy zaczął od siebie i stał się nadzieją dla Kościoła. My też mamy zaangażować się w dzieło odnowy Kościoła. Jest to nasza  wspólna sprawa, aby tworzyć piękniejszy świat dla wspólnego dobra. Św. Franciszek odnowił Kościół. Mamy mieć odwagę marzyć o lepszym świecie i świętym Kościele  oraz spełniać te marzenia jak św. Franciszek, mówił w homilii bp Damian Muskus.

Na zakończenie Eucharystii o. Arkadiusz Czaja OFM i ojciec gwardian Piotr Cuber OFM Conv podziękowali ks. Biskupowi  za przewodniczenie Eucharystii i wygłoszone słowo Boże oraz  Ojcom Prowincjałom i asystentom duchowym FZŚ za udział w tej uroczystości.

Po zakończeniu Eucharystii odbyło się spotkanie przy stole. W czasie tego spotkania siostry i bracia mieli możliwość prowadzić rozmowy braterskie, dzielić się radością z przeżywanego jubileuszu.

Uroczystość była transmitowania  na cały kraj przez telewizję polską  oddział poznański. Dzięki tej transmisji siostry i bracia, którzy nie mogli przybyć do Krakowa mieli możliwość uczestniczyć w tej uroczystości i wspólnie  razem modlić się.

Wyrażam wdzięczność  Panu Bogu za łaskę przeżycia tej uroczystości a następnie ks. bp Damianowi Muskusowi OFM  za przyjęcie zaproszenia do świętowania jubileuszu FZŚ, wszystkim obecnym Ojcom Prowincjałom i asystentom duchowym FZŚ, s. Agacie ofs za zorganizowanie transmisji telewizyjnej oraz wszystkim Siostrom i Braciom za wspólna modlitwę, braterskie spotkanie i radość franciszkańską.

Zostaliśmy  umocnieni duchowo, napełnieni radością i pokojem.

 

Zdjęcia w galerii - Kraków 2.10.2021

 

__________________________________________________________________

 

KOMUNIKAT nr   4 /21

W Centrum Franciszkańskim w Warszawie  w dniach 4 i 5 września 2021r. odbyło się spotkanie formacyjno- braterskie dla przełożonych regionalnych.

W dniu 4 września  obradowała Rada Narodowa FZŚ.

Przełożona narodowa s.Emilia Nogaj powitała    Ojców asystentów br.Tadeusza Bargiela OFMCap, O.Arkadiusza Czaję OFM   oraz Siostry i Braci.

S.Emilia przedstawiła program spotkania i wprowadziła w jego tematykę. Trwamy w roku wielkiego jubileuszu 800-lecia  FZŚ. Jubileusz to czas  radosnego świętowania ale również  zobowiązuje do refleksji nad swoim powołaniem oraz do  lepszego poznania charyzmatu franciszkańskiego.

O. Arkadiusz Czaja OFM wygłosił konferencję formacyjną „Franciszkański Zakon Świeckich  a Sobór Watykański II". Sobór Watykański II podkreślał  ważną rolę osób świeckich w Kościele. Idziemy razem do świętości, tworzymy wspólnotę ludzi wierzących, która  powołana jest do świętości.

FZŚ jest perłą, której nie można zamknąć w skarbcu. Perła ma zachwycać inne osoby. Dlatego franciszkanie świeccy nie mogą zamykać się w swoich wspólnotach, ale muszą wyjść na zewnątrz, na przeciw innym ludziom, otoczyć troską osoby chore, samotne.

Gdy wspólnota będzie aktywna, dynamiczna, to będą do niej nowe powołania.

Sobór Watykański II w Konstytucji Dogmatycznej mówi, że wspólnoty są powołane do głoszenia Ewangelii. Czy my to czynimy?  Z pewnością każda wspólnota realizuje to zadanie w miarę swoich możliwości. FZŚ   ma być żywą budowlą Kościoła.  Wspólnota franciszkańska jest zakonem a nie tylko grupą modlitewną. Dlatego  franciszkanie świeccy mają być świadkami. Co oznacza słowo świadek? To ta osoba, która coś widzi i  o tym świadczy. Świadek przeżywa, to co zobaczył, czego sam doświadczył i przekazuje to innym ludziom.

Franciszkanie świeccy muszą się zachwycić Chrystusem całym sercem i duszą i wtedy będą mogli zachwycić Chrystusem inne osoby i przekazać piękno Ewangelii.

Święty Jan Paweł II mówił, abyśmy byli świadkami Chrystusa i żyli Ewangelią. Cechą charyzmatu franciszkańskiego jest radość. Trzeba odkryć na nowo radość, jaką miał św. Franciszek. Należy cieszyć się swoim powołaniem, pokazać swój zachwyt nad tym, co się robi.

W dobrym wypełnianiu swojego powołania pomaga modlitwa.

Drugą konferencję formacyjną pod tytułem "Żar serafickich pragnień” przygotował i wygłosił O. Andrzej Romanowski OFMCap.

Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo. Św. Bonawentura  mówi, że człowiek otrzymał trzy władze: rozum-wolę-pamięć i nazywa je małą Trójcą. Rozum jest odwzorowaniem Boga Ojca, wola-  Syna a pamięć -  Ducha św. Tak określa to św. Bonawentura. Mamy być ogniem gorejącym miłością, która pochłania każdą ciemność. Bóg zapala w nas miłość tak jak u św. Franciszka.

Św. Franciszek na początku swojej drogi nawrócenia nie potrafił rozpoznać w pełni woli Bożej i jej wypełniać. Popełniał błędy, które Pan stopniowo korygował Powrócił do Boga przez miłość i powoli otwiera l się na tę Miłość i nią żył. Odwrócił się od grzechu i stał się przykładem życia miłością Bożą.

W 1206 roku rozpoczął św. Franciszek nowy etap życia. W czasie swojej wojennej wyprawy usłyszał głos Pana i zrozumiał, że Pan przychodzi do niego z miłością, aby pociągnąć go do miłości i ta miłość uczyni go szczęśliwym. Franciszek uwierzył w tę miłość. Spotkanie Franciszka z trędowatym to kolejne rozpalenie serca miłością. Franciszek pokonuje samego siebie, swoje słabości dla miłości Bożej. My też  tak mamy czynić, przezwyciężać  siebie dla miłości Bożej. Miłość Pana rozpaliła serce św. Franciszka i zmieniła jego nastawienie do trędowatych.

Drugi etap w życiu św. Franciszka to spotkanie z Chrystusem ukrzyżowanym w San Damiano. Od tego momentu nosił św. Franciszek Chrystusa w swoim sercu, często płakał, ponieważ   Miłość nie jest kochana przez ludzi. Jego serce zostało zapalone, pochłonięte miłością Pana i Kościoła. W momencie wydziedziczenia Franciszka przez jego ojca od wszystkiego co ziemskie, staje się zdolnym do pójścia za Panem. Franciszek idzie do doskonałej Miłości poddaje się działaniom Ducha św., staje się wolny od wszelkich lęków i więzów, które go krępowały.

W 1208 roku rozpoczyna się trzeci etap w życiu św. Franciszka. Pod wpływem Ewangelii o posłaniu apostołów, wyrusza do Asyżu, wzywa wszystkich do nawrócenia. Wtedy przychodzi do niego pierwszy brat a następnie przychodzą następni bracia, którzy chcą tak żyć jak on. To był przełom w jego życiu, ponieważ do tej pory żył sam a teraz Pan daje mu braci i tworzy komunię miłości na wzór komunii miłości Świętej Trójcy. Całe życie św. Franciszka było życiem nawrócenia i pokuty aż do rozpalenia serca żarem miłości Bożej Alwernia to kres rozpalenia serca Franciszka miłością Bożą. Na Alwerni Chrystus rozpala serce Franciszka ogniem miłości i nadaje jego sercu właściwą formę, którą jest krzyż. Tak pisze św. Bonawentura.

15 lat od rozpoczęcia życia w pokucie św. Franciszek tworzy III Zakon dla braci i sióstr od pokuty. Jest to rok 1221. Siostry i bracia mają rozpalić swoje serce miłością do Chrystusa.

Pan  zaprasza nas  do miłości serafickiej. Mamy być pochłonięci przez tę miłość i  ten żar serafickiej miłości ma rozpalać nasze serca. Z tak ukształtowanym nowym sercem jesteśmy posłani do Kościoła.

Miłość do Pana ma być najważniejsza w naszym życiu. Programem FZŚ  na  IX wiek  ma być pragnienie zjednoczenia z Panem na wzór św. Franciszka. O. Andrzej zakończył konferencję modlitwą absorbeat:, która ma wprowadzić III Zakon w nowy wiek swego istnienia:

Panie niech miłość Twoja jako żar płonący słodyczy od miodu oderwie moje serce od wszystkich rzeczy pod niebem, abym umarł z miłości dla Twojej miłości jak Ty byłeś gotów umrzeć z miłości dla mojej miłości Amen.

Wygłoszone konferencję pogłębiają  naszą duchowość i pobudzają do zastanowienia się nad wypełnianiem swojego powołania i zachęcają do podjęcia bardziej aktywnego życie.

 

W czasie spotkania był czas na wspólną modlitwę i  udział w Eucharystii braterskie rozmowy i dzielenie się swoimi doświadczeniami w życiu we wspólnocie franciszkańskiej.

 

Wszyscy radośni, umocnieni duchowo wracali do swoich  wspólnot, aby przekazać  siostrom i braciom zdobytą wiedzę.

Takie spotkania formacyjne przyczyniają się też do budowania braterstwa.

  

Przekazuję jeszcze kilka ważnych informacji.

2 października w bazylice Ojców Franciszkanów w Krakowie  świętujemy jubileusz 800- lecia FZŚ.W czasie Eucharystii, której przewodniczyć będzie ks. Biskup Damian Muskus, będziemy dziękować Panu Bogu za  dar naszego powołania oraz prosić o Boże błogosławieństwo na dalszy rozwój  FZŚ.

Msza święta będzie transmitowana przez telewizję polską na TVP3. Transmisja rozpocznie się o godzinie 12.00.

 

22 października odbędzie się spotkanie Rady Narodowej, w czasie którego zostanie przygotowany program spotkań na rok 2022.

Z tego spotkania będzie opracowany komunikat.

12 i 13 listopada w Centrum Formacyjno-Edukacyjnym w Gnieźnie odbędzie się konferencja naukowa poświęcona FZŚ. Na początku października przyślę program tej konferencji.

Asystent regionu krakowskiego b rat Tomasz Żak OFMCap prosi franciszkanów świeckich o modlitwę w intencji synodu biskupów.  Podaję link do informacji na temat tego synodu.

S. Krystyna ze wspólnoty w Jarocinie (region poznański)   prosi o  świadectwa, które świadczą o działalności śp. O. Sylwestra Haśnika OFM.

Życzę  Czcigodnym Ojcom Asystentom, Siostrom i Braciom błogosławieństwa Bożego, darów Ducha św., opieki Matki Bożej, św. Franciszka i bł. Anieli Salawy  oraz bł. Stefana Wyszyńskiego

Pozdrawiam

Pokój i dobro

Emilia Nogaj ofs- przełożona narodowa wraz z Radą Narodową.

__________________________________________________________________

 

Pokój i dobro!
Czcigodna Siostro,
 

trwając w radosnym dziękczynieniu za dar jubileuszu 800
Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, cieszę się z łaski, jaką było dla
mnie uczestnictwo w jubileuszowej Eucharystii na błoniach Jasnej Góry.
Dziękuję także za zaproszenie na kolejne świętowanie, zaplanowane na
dzień 2 października w Krakowie. Ze względu na inne obowiązki, niestety
nie będę mógł wziąć udziału w tych uroczystościach. W liście, który
zrodził się na kanwie rozmyślań o łasce jubileuszu, dzielę się kilkoma
spostrzeżeniami dotyczącymi naszej wspólnej codzienności franciszkańskiej.
 

Dziękuję za świadectwo franciszkańskiego życia w codzienności i na ręce
Czcigodnej Siostry, przekazuję wszystkim Siostrom i Braciom w św. O. Franciszku najlepsze życzenia i zapewnienie o duchowej łączności i pamięci.
 

Pozdrawiam serdecznie
o. Alan T. Brzyski ofm
 

Wrocław, 16.09.21
 

List w dokumencie pdf

 

 

 

__________________________________________________________________

 

W dniu 2 października 2021 r. w Bazylice świętego Franciszka w Krakowie o godz. 12.00 zostanie odprawiona Msza św. dziękczynna z okazji 800-lecia istnienia Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.
W czasie tej Eucharystii pragniemy wyrazić Panu Bogu wdzięczność za przynależność do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich i prosić o Boże błogosławieństwo na dalsze lata naszego życia Ewangelią na co dzień, posługi dla Kościoła i każdego napotkanego brata.
Franciszkanie świeccy zapraszają Czcigodnych Ojców Asystentów do udziału w tej uroczystości.

Program uroczystości:

10.30 – czuwanie modlitewne w kaplicy Męki Pańskiej przy relikwiach bł. Anieli Salawy- prowadzi miejscowa wspólnota FZŚ przy Bazylice

11.00 – program słowno- muzyczny przygotowany przez O.Tadeusza Bargiela OFM Cap-asystenta narodowego FZŚ

11.30 – Godzinki ku czci św. Franciszka

12.00 – Eucharystia

Po Eucharystii spotkanie przy stole.

__________________________________________________________________

Pielgrzymka FZŚ  NA JASNĄ GÓRĘ

 

Pielgrzymowanie franciszkanów świeckich na Jasną Górę stałą się już tradycją. Trudno jest sobie wyobrazić rok formacji bez obecności u Matki Bożej Królowej Polski.

Również w tym roku w  dniach 23 i 24 lipca odbyła się narodowa pielgrzymka FZŚ  na Jasną Górę.

Tegoroczna pielgrzymka miała szczególny charakter, ponieważ odbyła się w roku jubileuszu 800- lecia FZŚ.

Franciszkanie świeccy przybyli tutaj wraz z asystentami duchowym, aby dziękować Panu Bogu i Matce Bożej za 800 lat istnienia FZŚ., prosić o  błogosławieństwo Boże i opiekę Matki Bożej  dla FZŚ, aby mógł się dalej rozwijać  oraz być wsparciem dla Kościoła i drugiego człowieka.

Pielgrzymka rozpoczęła się Apelem Jasnogórskim, który prowadził O. Arkadiusz Czaja OFM, asystent narodowy FZŚ.

Następnie rozpoczęło się czuwanie nocne, w czasie którego  prowadzona była przez poszczególne regiony modlitwa różańcowa. Wprowadzenie do  rozważań tajemnic różańca  przygotował O. Arkadiusz Czaja OFM.

O godzinie 24.00 została odprawiona Msza święta, której przewodniczył ks. Marcin Sobiech  asystent regionalny FZŚ  w regionie białostockim. Ksiądz Marcin wygłosił  również homilię.

W sobotę uroczystości na błoniach jasnogórskich rozpoczęła modlitwa różańcowa. Rozważania do bolesnych tajemnic różańca przygotowała młodzież  franciszkańska. Różaniec prowadziła s. Magdalena  Adamusik przełożona narodowa MF.

Po modlitwie różańcowej s. Emilia Nogaj przełożona narodowa FZS powitała wszystkich  Ojców Asystentów oraz Siostry i Braci FZŚ, którzy bardzo licznie zgromadzili się w tym roku na Jasnej Górze.

O godzinie 11.00 rozpoczęła się uroczysta Msza święta, której przewodniczył O. Alojzy Pańczak OFM. O. Alojzy obchodzi w tym roku 40 –lecie przyjęcia święceń kapłańskich. W ten sposób FZŚ wyraził O. Alojzemu wdzięczność  za prowadzenie  formacji franciszkanów świeckich. Homilię wygłosił O. Zdzisław Gogola OFMConv.,który jest asystentem narodowym FZŚ.

Msze świętą koncelebrowali prowincjał prowincji św. J adwigi  Śląskiej O. Alan Brzeski OFM, O. Mirosław Bartos OFMConv.  delegat O. Grzegorza Bartosika OFMconv prowincjała prowincji  matki Bożej Niepokalanej oraz bardzo licznie zgromadzeni Ojcowie Asystenci FZŚ.

Pod koniec Mszy św.  przełożona narodowa zawierzyła ponownie FZŚ Matce Bożej Królowej Polski.

Rada Narodowa złożyła życzenia O. Alojzemu z okazji przeżywanego jubileuszu.

Na koniec pielgrzymki odbyła się Droga Krzyżowa. Rozważania do poszczególnych stacji Drogi Krzyżowej przygotowała s. Jolanta Bogdanów.  S. Jolanta  przygotowała również program czuwania nocnego.

W wygłoszonych rozważaniach i homiliach asystenci duchowni wzywają franciszkanów świeckich do odważnego dawania świadectwa wiary i prawdy, do przeciwstawiania się złu oraz do bycia radosnymi świadkami Chrystusa.

Wyrażam wdzięczność przede wszystkim Panu Bogu za dar  pielgrzymowania, za wspólną modlitwę licznie zgromadzonych Ojców Asystentów, za udział O. Alana Brzeskiego prowincjała prowincji św. Jadwigi oraz   franciszkanów świeckich.

W czasie  naszej  modlitwy    prosiliśmy o Boże błogosławieństwo  i opiekę Matki Bożej Królowej Polski  na dalsze lata rozwoju FZŚ, aby nadal był  wsparciem dla Kościoła i drugiego człowieka.

Pielgrzymka była  radosnym duchowym przeżyciem, które umocniło naszą wiarę.

 

__________________________________________________________________

14 lipca 2021 roku O.Alojzy Pańczak OFM, Emilia Nogaj ofs-przełożona narodowa  i br.Mirosław Kuczkowski ofs wzięli udział w programie telewizji Trwam i w radiu Maryja "Rozmowy niedokończone" z okazji 800-lecia powstania Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.

Podajemy link do odtworzenia tego programu.
 

APEL JASNOGÓRSKI


 Msza Święta na Szczycie - 11:00, 24.07.2021 Jasna Góra

 

Biuro Pasowe Jasna Góra Zdjecia i audio

 

Rozmowy niedokończone: 800 lat Tercjarzy – Franciszkańskiego Zakonu Świeckich – RadioMaryja.pl
 

Rozmowy niedokończone: 800 lat Tercjarzy - Franciszkańskiego Zakonu Świeckich cz. I - YouTube       TV Trwam
 

__________________________________________________________________

 

 

 

 

Spotkanie EUFRA-Europejskich Franciszkanów Świeckich odbędzie się online na ZOOM od 19 do 21 lipca 2021r.  Motto- Z Świętym Franciszkiem i Święta Klarą na drodze do nowej Europy.
 

Temat: 800 lat FZŚ
 

Zgłoszenia na adres: emilianogaj@wp.pl
 

 

__________________________________________________________________

__________________________________________________________________

HYMN na 800 -lecie Franciszkańskiego Zakonu Świeckich

 

SŁUŻMY PANU Z RADOŚCIĄ

 

Służmy Panu z radością, dzięki łasce którą daje nam

nieśmy pokój i dobro zawsze i wszędzie.

I tak odbudujmy Kościół aby każdy człowiek w wierze trwał.

Święty Ojcze Franciszku pomagaj nam!

 

Bądźmy radosnymi świadkami Chrystusa.

Bądźmy w świecie źródłem pokoju i jedności.

Niech wszyscy poznają Boga!

Niech Miłość będzie kochana!

Panie, przez nasze ręce odnawiaj Swój Kościół!

 

Bądźmy radosnymi świadkami Chrystusa.

Bądźmy w świecie źródłem pokoju i jedności.

Niech wszyscy poznają Boga!

Niech Miłość będzie kochana!

Panie, przez nasze ręce odnawiaj Swój Kościół!

 

Osiem wieków już idzie za Tobą

Szczęśliwa Rodzina przy Bracie Ubogim.

Święty Franciszek jest nam przewodnikiem

Matka Najświętsza jest naszą Królową

a Chrystus Życiem i Drogą.

Słowa i muzyka: s.Maria Agnieszka Brzozowska OCD
Aranżacja: Grzegorz Kopala

Wykonanie hymnu

Nuty hymnu

 

__________________________________________________________________

Wronki, 9 kwietnia 2021r.

KOMUNIKAT  NR   3

 

Czcigodne Siostry! Czcigodni Bracia!

 

Dziękuję wszystkim Siostrom i Braciom za złożone życzenia z okazji  świąt  Zmartwychwstania Pańskiego.

Wyrażamy wdzięczność Panu Bogu  za  łaskę  przeżywania największych tajemnic naszej wiary.

Uczestnictwo w Triduum Paschalnym  przyczynia się do odnowienia w nas wiary, nadziei, miłości.

Zmartwychwstanie Pana  napełnia nas radością.

Mamy nieść tę radosną wieść o pokonaniu przez Pana Jezusa  śmierci, piekła i szatana  wszystkim ludziom.

Aby  wypełniać naszą misję  jako świadków Zmartwychwstałego Pana i lepiej rozumieć wydarzenia ze współczesnym świecie, musimy zagłębić się w Słowo Boże. Ono jest źródłem wiedzy na rozwiązanie   problemów i trudności.

Pan Jezus też wyjaśniał pisma  uczniom, którzy pełni smutku, wątpliwości i strachu  przebywali w wieczerniku a potem opuścili Jerozolimę.

Mimo ograniczeń spowodowanych nadal panującą pandemią koronawirusa, nie możemy tracić nadziei. Łączy  nas modlitwa.

Przeżywamy rok jubileuszowy 800-lecia istnienia Trzeciego Zakonu. Dziękujemy Panu Bogu, że możemy świętować tak wielki jubileusz.

Nasze myśli kierujemy też do Matki Bożej Królowej Polski, do której będziemy pielgrzymować w lipcu.

Przez wstawiennictwo Maryi będziemy dziękować Panu Bogu za  800 lat istnienia FZŚ.

2 października mamy spotkać się w Bazylice św. Franciszka w Krakowie, aby tam dalej w czasie Eucharystii dziękować Panu Bogu za dar przynależności do FZŚ.

Chcemy też w formie zewnętrznej  pokazać  nasz jubileusz. Dlatego Rada Regionu Opolsko-Gliwickiego przygotowała koszulki i torby z logo jubileuszowym.

Przekazuję tę ofertę wszystkim Siostrom i Braciom i zachęcam do nabycia  koszulki lub torby albo obu rzeczy.

Koszulki –t-shirty są dostępne  w kolorze capuccino i białym   oraz  we wszystkich rozmiarach.

Koszulki są w cenie 30 zł za 1 sztukę, torby są w cenie 30 zł za 1 sztukę. 

Proszę więc Was Drodzy Przełożeni o zebranie zamówień z podanymi rozmiarami  (S,M,L ….) oraz pieniędzmi  do końca kwietnia. Przy odbiorze wykonanych tych rzeczy trzeba od razu zapłacić.

Proszę kierować do s.Krystyny z Opola dane kontaktowe w mailu do przełożonych regionalnych.

 

Koszulki są w cenie 30 zł za 1 sztukę, torby są w cenie 30 zł za 1 sztukę.
Kolor biały lub kolor cappuccino.
    
 

   

 

Rada Regionu Opolsko-Gliwickiego przygotowała jeszcze  piosenkę jubileuszową, którą przekażę również do wszystkich regionów oraz ogłasza konkurs na opowiadanie lub wiersz o tematyce franciszkańskiej.

Prace należy przysyłać do przełożonych regionów   do 31 sierpnia 2021r.

Rada regionalna powołuje jury z osób nie będących  członkami FZŚ, które wybierze trzy najlepsze prace  i przekaże je do Rady Narodowej do 15 września 2021r.

Te prace będą publikowane w Głosie św. Franciszka oraz wydane wraz z innymi materiałami z obchodów jubileuszu w formie broszury.

Piosenkę przyślę na płycie, gdy otrzymam już jej nagranie. Teraz wysyłam w załączeniu treść tej piosenki.

Rada Regionu Szczecińskiego   przygotowuje chusty z logo jubileuszowym, które  będzie można nabyć u przełożonego regionu  br. Ryszarda Gardzińskiego.

Zachęcam  do nawiązania kontaktu z lokalnymi mediami, aby przekazać informację o FZŚ  i obchodzonym jubileuszu.

 

Informuję, że zapowiedziana konferencja formacyjna zaplanowana na 26 kwietnia niestety nie odbędzie się z powodu choroby O. Wiesława

Konferencja będzie wygłoszona  28 czerwca o 17.45 również online na platformie ZOOm.

W załączeniu przysyłam nowe zaproszenie, które  otrzymałam od O.Wiesława.

Wysyłam   program czuwania nocnego na  oraz program uroczystości  jubileuszowych na Jasnej Górze, które odbędą się 23 i 24 lipca.

Wpisałam regiony wg mojego uznania. Proszę o wprowadzenie zmian, jeśli  ktoś nie będzie mógł uczestniczyć w tym czuwaniu lub nie odpowiada podana pora.

 

Życzę, pełnego zaufania Miłosierdziu Bożemu. Bądźmy  miłosierni  dla naszych bliźnich.

Z pamięcią w modlitwie i franciszkańskim pozdrowieniem

 

Pokój i dobro

 

Emilia Nogaj ofs – przełożona narodowa wraz z Radą Narodową

 

__________________________________________________________________

 

„Jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus powstawszy z martwych, już więcej nie umiera, śmierć nad nim nie ma już władzy"  [Rz 6,8-]

 

24 marca 2021r. odszedł do Pana O. Idzi Wójcik OFM

Pragniemy dać wyraz  naszej  modlitewnej pamięci.

 

Niech nasza modlitwa  będzie podziękowaniem za wszelkie dobro, jakiego dokonał  śp. O. Idzi dla Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.

Niech Pan będzie Mu nagrodą.  

Emilia Nogaj ofs – przełożona narodowa wraz z Radą Narodową i wszystkimi Siostrami i Braćmi ofs w Polsce

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

__________________________________________________________________

 

Rzym, 16 lutego 2021 r.

Drodzy Bracia i Siostry z całego świata!

Niech Pan obdarzy Was swoim pokojem!

W liście, który napisałem do Was 10 stycznia 2021 roku, zapowiadającym obchody święta „800 lat Memoriale Propositi (1221-2021)”, przewidywaliśmy, że wyślemy kilka dokumentów do wykorzystania jako materiał formacyjny na miesiące luty, maj i sierpień. Oto przygotowane propozycje:

Luty: RAMY HISTORYCZNE

Maj: TEKST I ANALIZA Memoriale Propositi

Sierpień: OBECNE WARTOŚCI

Dokumenty te mogą pomóc w tegorocznej formacji wspólnot lokalnych. Tym listem załączamy pierwszą lekcję. Prosimy o wstawiennictwo naszego serafickiego Ojca św. Franciszka i naszą drogą Siostrę Klarę.

Z braterskim pozdrowieniem 

Tibor Kauser  Minister Generalny ofs

__________________________________________________________________

 

1221-2021. 800 LAT POWSTANIA III ZAKONU

WYKŁAD nr 1

(opracowany przez OttavianoTurrioniego, przełożonego wspólnoty OFS w Cannara – Perugia, przy współpracy O. Alfreda Parambakathu OFMConv., asystent generalny OFS

RAMY HISTORYCZNE

Wprowadzenie

Spójrzmy na życia św. Franciszka (1182-1226) w perspektywie zjawisk społecznych, gospodarczych i religijnych. Od XI do XIII wieku Europa przeżywa dogłębne zmiany. Społeczeństwo feudalne przechodzi kryzys. Powoli tworzy się nowy porządek, oparty na wspólnocie, bardziej obywatelski, towarzyszy temu powstawanie nowych zakonów.

Zepsucie i światowość obecne w Kościele od dawna ma różne przyczyny. Powodem takiej sytuacji jest m.in. ingerencja władzy politycznej (cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego, począwszy od Karola Wielkiego w IX wieku) w mianowanie biskupów i papieży. Przyczyniło się to w znacznym stopniu do obniżenia moralności wielu członków instytucji kościelnej.

1. Ruch reformatorski pochodzenia benedyktyńskiego.

Zjawisko, które przeszło do historii jako „ruch reformatorski” Kościoła, zaczęło się od klasztoru w Cluny we Francji (reforma kluniacka) założonego w 910 roku w celu przywrócenia Kościoła do jego ewangelicznych korzeni, przez powrót do pierwotnej Reguły św. Benedykta. Siła tego klasztoru, który wkrótce stał się ośrodkiem wysokiej duchowości, wynikała z tego, że opata powołał papież. Był on bezpośrednio zależny od Stolicy Apostolskiej, a wydobyty spod jurysdykcji biskupa. Była to „rewolucja” w czasach, gdy godność biskupa była wyjątkowa: pełniła ją osoba wysoko urodzona, mile widziana przez władzę polityczną lub przez nią wskazywana.

Za przykładem Cluny idzie klasztor Camaldoli (założony przez św. Romualda w 1012 r.), Vallombrosa (założony przez św. Giovanniego Gualberto, w 1036 r.) i inne zakony, takie jak kartuzi (św. Bruno z Kolonii, 1030-1101) i cystersi (św. Roberto z Molesme, 1024-1111 i św.Bernardo z Chiaravalle, 1090-1153).

2. Odrodzenie europejskie

Po roku 1000 wkład tych zakonów w budzenie pragnienia powrotu do ewangelicznego ducha, w tworzenie nowych perspektyw życia połączonych z rodzącym się fenomenem „Odrodzenie Europy” było niezwykłe.

Odrodzenie uwarunkowane było kilkoma czynnikami: zakończyły się najazdy barbarzyńców, wzrosła liczba ludności, zaczął upadać feudalizm jako system polityczny, rozwijały się miast, nastąpił rozwój gospodarczy i kulturalny, reformy zaczęły objawiać się w Kościele, dotkniętym dwoma rodzajami zła: nepotyzmem (ofiarowanie godności kościelnych kręgowi rodzinnemu), symonią (handel godnościami kościelnymi i sakramentami) oraz konkubinatem. Zło to było silnie związane z polityką ingerencji w życie Kościoła przez feudalną władzę polityczną.

W walce, którą Kościół podjął, aby uciec przed władzą cesarską i odzyskać wolność, wyłaniają się dwie postacie papieży: Mikołaj II (980-1061), a przede wszystkim GRZEGORZ VII (około 1015-1085).

Mikołaj II podjął zdecydowane działania, mające na celu usunięcie z grona wybierających papieża naród rzymski i cesarza: tylko kolegium kardynałów wybierało papieża (Synod z 1059). Konflikt zaostrzył się w czasach papieża Grzegorza VII i cesarza Henryka IV. To oni byli głównymi bohaterami tzw. „walki o inwestyturę”, która trwała kilkadziesiąt lat, do końca 1122 i zakończyło się konkordatem w Wormacji podpisanym przez papieża Kaliksta II i cesarza Henryka V. Był to kompromis stanowiący źródło przyszłej niezgody, ale który tymczasowo oznaczał uznanie autonomii papiestwa

3. Od duchowości monastycznej do narodzin nowej duchowości świeckiej

Wspomniano o klasztorach. U podstaw ich propozycji życia chrześcijańskiego leżało przekonanie, że rzeczywistość ziemska jest źródłem duchowego niebezpieczeństwa i tylko indywidualna relacja z Bogiem, przeżywana w wyrzeczeniu i surowości życia w klasztorze, może otworzyć drogę do zbawienia. Jakże inna to była wizja do tej, którą żyło duchowieństwo skażone symonią i życiem w konkubinacie, oddane światowym interesom. I nawet jeśli klasztory nie zerwały kontaktu z ustrojem feudalnym (wielu mnichów pochodziło z rodzin szlacheckich, opactwa finansowane były przez możnych) ich ideały przez długi czas karmiły zapał religijny zdolny przyciągnąć wielu ludzi.

Jednak wielkie zmiany, jakie zaszły w społeczeństwie po roku 1000, odbiły się także na sposobie przeżywania wymiaru religijnego ze strony świeckich: wyłania się nowe sumienie, bardziej autentyczna wrażliwość, bliższa pierwotnemu Kościołowi, który chce wnosić Ewangelię do życia codziennego. W Kościele pojawia się idea, że nawet świeccy mogą żyć przesłaniem Ewangelii w swoim codziennym życiu. Myśl prawdziwie nowa w porównaniu z tym, w co wierzyło się do tej pory. Uważano, że osiągnięcie chrześcijańskiej doskonałości jest możliwe tylko w akcie pogardy dla świata (contemptus mundi) i w przywiązaniu do życia monastycznego lub pustelniczego, z odrzuceniem społeczeństwa i doczesności.

Jednak w niektórych przypadkach silne pragnienie powrotu do ducha Ewangelii prowadziło do postaw polemicznych, do sprzeciwu wobec Kościoła i tej części jego hierarchii, która mimo swego zepsucia miała wpływ na misję Kościoła. Ruchy, takie jak katarzy, waldensi, arnaldyści, umiliati, narodziły się jako protest przeciwko temu stanowi rzeczy. Poszli jeszcze dalej w swym proteście, popierając stanowiska doktrynalnie uważane za heretyckie i jako takie potępione przez Kościół (Sobór w Weronie, 1184).

4. Tradycja pokutna i jej ewolucja po roku 1000

W historii Kościoła ruch pokutny ma dawne korzenie. Obejmował tych, którzy zdecydowawszy się na przyjęciu chrztu zamierzali dostosować swoje życie do woli Bożej. Jednak jeżeli nie byli konsekwentni w swym postępowaniu i nadal popełniali ciężkie grzechy, możliwe było przebaczenie pod warunkiem, że naprawdę zmienili się w duchu i postawie życiowej, czyniąc pokutę, składającą się z modlitw, wstrzemięźliwości, jałmużny... Przystąpienie do „pokuty” polegało na wyrażeniu woli podczas publicznej ceremonii w obecności biskupa, akceptacji wszystkich nowych warunków życia widzialnego: siedzenia z tyłu kościoła, przyjmowania pozycji klęczącej, noszenia habitu, długiej brody, golenia głowy... Dopiero po odbyciu wyznaczonej pokuty można było zostać przyjętym do grona katolików lub Zakonu Penitentów. Ich styl życia, oprócz ubogiego stroju (tuniki), obejmował odmowę wykonywania pracy, która mogłaby być szkodliwa dla duszy, na przykład działalności handlowej i finansowej, a także rezygnację z udziału w popularnych festiwalach i pokazach. Zakazano im także noszenia broni i udziału w wojnach.

Innymi charakterystycznymi cechami życia penitenta była pokuta. Jej formą był post. Zgodnie z postanowieniami kościelnymi praktykowany był zwłaszcza podczas trzech corocznych okresów liturgicznych: Wielkiego Postu przed Wielkanocą, okresu po Pięćdziesiątnicy oraz przed Bożym Narodzeniem. Dobrowolne biczowanie było również uważane za pokutę, która zastępowała inne formy. Kolejną była praktykowaną w każdym stuleciu pielgrzymka, czyli wyprawa do odległych miejsc o dużym znaczeniu religijnym. Kolejną formą pokuty, który mogli wybrać zarówno mnisi, jak i świeccy, była pustelnia, izolacja od świata, aby szukać tylko Boga.

5. Świeccy wobec „Wspólnot”

Refleksje nad wielkimi przemianami ekonomicznymi i społecznymi pojawiły się także w „stanie pokutnym” wpływając na jego ewolucję: nie był już „ucieczką od świata”, aby indywidualnie realizować chrześcijański ideał, ale „bytem w świecie” stawiającym Ewangelię w centrum, aby naśladować Chrystusa ubogiego i pokornego.

To skupienie na tak wzniosłej idei zgromadziło wielu wiernych świeckich. Tworzyli oni grupy lub „wspólnoty” osób żonatych i żyjących w celibacie, którzy nawet bez konieczności wspólnego życia przyjęli to samo zobowiązanie do życia pokutnego, to samo „Propositum vitae ” (por. o. RIVI, Franciszek z Asyżu i świeccy jego czasów, Seria TAU / 2, Rimini 2004, s. 64).

Mądrość papieża Innocentego III (1160-1216) pozwoliła zaakceptować w Kościele katolickim nowe ruchy świeckie, faworyzując ruchy pokutne: to on wznowił sprawę Pokutników i zatwierdził ich listem z czerwca 1201 r. Zawierał on Propositum, którym uregulowano stan życia Pokutników: pokora, cierpliwość, miłosierdzie, posty i modlitwy były jego centralnymi zasadami. Możemy zatem uważać Zakon Pokutników i podobne formy życia jako te, które poprzedzają Trzeci Zakon Franciszkański.

To Franciszek z Asyżu i jego niezwykłe ludzkie i religijne doświadczenie zakończy długi proces odnowy stanu pokuty. „W nim można jednocześnie uchwycić szczyt najbardziej autentycznych ludzkich i chrześcijańskich aspiracji świeckich oraz najbardziej świetlaną propozycję rozwiązania... " (O. RIVI, Franciszek z Asyżu ... s. 72). Jego przykład, jego słowa dadzą rozwój: mężczyźni i kobiety w różnych stanach będą podążać drogą chrześcijańskiej doskonałości.

6. Franciszek pokutujący

Kiedy Franciszek zaczyna rozumieć, że pokusy świata (pieniądze, spełnienie marzeń oraz on jako rycerz uczestniczący w doświadczeniach wesołej brygady swoich towarzyszy...) nie są w stanie nadać jego życiu głębokiego sensu, rozpoczyna wewnętrzną podróż w poszukiwaniu nowego stylu życia. Poprowadzi go to do odkrycia życia w centrum Ewangelii.

Na początku swojego nowego doświadczenia religijnego Franciszek odczuwa wezwanie do duchowości pokutnej. Pisze w swoim Testamencie:

Mnie Franciszkowi Pan dał tak rozpocząć życie pokuty: gdy byłem w grzechach, widok trędowatych wydawał mi się bardzo przykry. I Pan sam wprowadził mnie między nich i okazałem im miłosierdzie. I kiedy odchodziłem od nich, to, co wydawało mi się gorzkie, zmieniło mi się w słodycz duszy i ciała; potem nie czekając długo, porzuciłem świat.

Ale wyrażenie „porzuciłem świat” nie powinno być rozumiane jako ucieczka od świata na emeryturę do klasztoru lub do mieszkania w lesie lub na wyżyny pustelnika: izolacja, w której przebywają Franciszek i jego pierwsi towarzysze jest „generalnie w ruchu, wcale nie wyklucza kontaktu ze światem…” i jego pragnienie „ukształtowania się na wzór świętej Ewangelii mogło go jedynie popchnąć w kierunku życia apostolskiego, to znaczy bardziej aktywnego życia wśród ludu ” (G. CASAGRANDE, Zakon dla świeckich.Pokuta i pokuty w XIII wieku u Franciszka z Asyżu i I wieku franciszkanów historia, Turyn 1997, s. 238).

To sam Tomasz z Celano w Vita Prima (35) podkreśla, że ​​Franciszek był świadomy tego, że został posłany przez Boga, aby przyprowadził do Niego dusze, za które umarł, a jeśli wierzyć Kwiatkom (rozdział XVI), Franciszek był tego pewien, zwracając się po rady brata Sylwestra i św. Klary. Papież Innocenty III również zachęcał św. Franciszka do dalszego głoszenia Ewangelii, jak opowiada Tomasz z Celano (VitaSeconda, 17),

Wtedy Franciszek, korzystając z przyznanych mu uprawnień, zaczął siać ziarno cnoty, głosząc z większym rozmachem dookoła żar Ewangelii, w miastach i na wsiach oraz orędzie skierowane do wszystkich: mężczyzn i kobiet, młodych i starych, zdrowych i chorych, robotników i chłopów, szlachty i plebejuszy..., przesłanie nawrócenia i pokuty, aby konsekwentnie żyć Ewangelią. Temat „pokuty” zajmuje centralne miejsce w życiu Świętego i jego przepowiadaniu. Jaka jest jego zawartość?

Dwie wersje Listu do wiernych można uznać za sedno jego „norm życia i zbawienia” (A. FREGONA, Franciszkański Zakon Świeckich, cyt., s. 83), które wychodząc z miłości do Boga ukonkretniają się w miłości bliźniego i wrogów, w miłosierdziu, miłości, pokorze, czystości, prostocie, pogardzie dla ciała i jego wad, częstej spowiedzi i w komunii eucharystycznej... To są oznaki życia Franciszka. Jego pierwsi towarzysze służą w kontakcie z ludźmi, w przepowiadaniu, które przekazuje spokój i optymizm, który jest w stanie zwiększyć liczbę osób żyjących w związkach małżeńskich i żyjących w celibacie jako penitenci pozostający we własnych domach, nie rezygnujący z rodziny i swojej pracy.

Wniosek

Stan dobrowolnej pokuty istniał zatem od czasów starożytnych i był formą życia Kościoła uznaną dla tych świeckich, którzy chcieli ją przyjąć i którą można wyrazić w różnych formach odzyskując wolność.

Forma życia wskazana przez Franciszka świeckim była nowa, oryginalna i odmienna od dotychczasowych. Jest u podstaw intensywnego odrodzenia ruchu pokutnego, zwłaszcza w środkowo-północnych Włoszech. Zjawisko musiało być znaczące, skoro zostało wzięte pod uwagę przez Kurię Rzymską.

W ten sposób dochodzimy do wydania Memoriale Propositi z 1221 roku.

 

__________________________________________________________________

Wronki, 11 lutego 2021 r.

Czcigodni Ojcowie Asystenci! Drogie Siostry! Drodzy Bracia!

Niech Pan obdarzy Was pokojem!

Rozpoczął się już drugi miesiąc roku jubileuszowego, który przeżywamy w szczególnym czasie, jakim jest pandemia. Ta sytuacja nie może nas napawać lękiem i beznadziejnością. Wręcz odwrotnie jako naśladowcy świętego Franciszka powinniśmy być radosnymi świadkami Chrystusa. Dlatego jako hasło tego roku  wybrałam słowa św. Jana Pawła II skierowanego do naśladowców św. Franciszka z Asyżu:

Bądźcie radosnymi świadkami Chrystusa

Ważne jest, abyśmy ten czas jubileuszu dobrze wykorzystali dla pogłębienia naszej wiary i duchowości franciszkańskiej. Zachęcam do rozważania słowa Bożego, tekstu Reguły FZŚ, Pism św. Franciszka i dokumentu Memoriale Propositi.

Umocnieni duchowo będziemy mogli dawać świadectwo wiary i lepiej wypełniać nasze zadania w codziennym życiu.

Wprowadzane obostrzenia ograniczają możliwości naszych spotkań, ale to nie może być przeszkodą w prowadzeniu formacji. Można wykorzystywać nowoczesne technologie medialne i organizować spotkania online. Niektórzy już tak czynią.

Mamy już nową stronę internetową z nowym adresem, który teraz podaję: www.fzspolska.pl

Wyrażam wdzięczność Panu Bogu  i życzliwym osobom, które podjęły się tego zadania.

Cieszy fakt, że jest duże zainteresowanie zeszytami formacyjnymi. Już prawie wszystkie regiony zamówiły te materiały. Jeśli jeszcze ktoś tego nie zrobił, to proszę o nabycie tych zeszytów.

Tegoroczne tematy przybliżają nam znaki i symbole w Eucharystii. Te konferencje mają nam pomóc w jeszcze pełniejszym uczestnictwie w Eucharystii.

Ostatnio otrzymałam list z Rady Międzynarodowej CIOFS, który napisała Ana Fruk. Ana Fruk jest radną w Prezydium CIOFS dla Europy. Przekazała następującą informację:

Jak zapewne słyszeliście, 29 grudnia 2020 r. wielkie trzęsienie ziemi (o sile 6,3) uderzyło w środkową część Chorwacji i pozostawiło po sobie ogromne zniszczenia. W wyniku trzęsienia ziemi zginęło 7 osób, ponad 40 000 nieruchomości zostało zupełnie zniszczonych, ponad 3 000 zostało tak uszkodzonych, że  nie nadają się już do zamieszkania, a ponad 5100 jest czasowo niebezpiecznych. Obejmuje to szkoły, kościoły, szpital… A inżynierowie budowlani nadal objeżdżają teren i określają uszkodzenia budynków (wiadomo, że sprawdzono około 56% budynków). Tak więc, nawet jeśli życie toczy się dalej, ludzie w Chorwacji wciąż próbują znaleźć sposoby, aby pomóc sobie nawzajem w tej sytuacji. Dlatego zwracamy się do was, do  wspólnot FZŚ  w Europie, z sugestią, czy chcecie i potraficie pomóc naszym braciom i siostrom w Chorwacji w tej sytuacji.

Proponujemy projekty bliźniacze pomiędzy waszymi wspólnotami krajowymi / regionalnymi / lokalnymi a 2 lokalnymi wspólnotami FZŚ , które znajdują się w epicentrum trzęsienia ziemi (Čuntić i Sisak). Poprzez bezpośredni kontakt z tymi wspólnotami lokalnymi (tj. z pomocą zespołu utworzonego przez Chorwacką Radę Narodową, która może pomóc w nawiązaniu / utrzymaniu kontaktu z nimi (ze względu na język)), każda wspólnota, razem z bliźniaczą, mogłaby znaleźć najlepszy sposób  udzielenia pomocy. Możesz uzgodnić, czy chcesz pomagać poprzez comiesięczną darowiznę w ciągu 6-12 miesięcy, czy też wolisz od razu przekazać darowiznę na konkretny cel, który zidentyfikowałbyś we wzajemnym kontakcie ze wspólnotą partnerską. Jeśli jesteście zainteresowani tego rodzaju pomocą, proszę o kontakt (na ten e-mail: frukica@gmail.com) do 28 lutego 2021 r., a skontaktuję Was Siostry i Bracia z zespołem utworzonym przez Chorwacką Radę Narodową.

Z taką prośbę zwraca się do nas FZŚ  Chorwacji. Uważam, że powinniśmy pomóc naszym Siostrom i Braciom poszkodowanym w wyniku trzęsienia ziemi. Przed kilku laty udzielaliśmy pomocy  Haiti, gdzie też miało miejsce trzęsienie ziemi.

Napiszę na ten podany adres email i zapytam, jakiej pomocy oczekują. Myślę jednak, że już możemy zbierać ofiary na ten cel. Zawierzamy też w modlitwie  poszkodowanych mieszkańców Chorwacji, aby dobry Pan obdarzył ich mocą i wytrwałością do pokonania tych trudności.

Przekazuję kilka ważnych informacji dotyczących wydarzeń zaplanowanych na ten rok.

W 10-11 kwietnia w Centrum Franciszkańskim w Warszawie  ma się odbyć spotkanie formacyjne dla radnych  do spraw młodzieży. 23 i 24 lipca odbędzie się pielgrzymka na Jasną Górę. Program pielgrzymki będzie podobny, jak w poprzednich latach. Rozpoczynamy Apelem Jasnogórskim a następnie będzie czuwanie nocne. Siostra Jolanta Bogdanów opracuje program czuwania nocnego, który będzie rozesłany do regionów.

2 października o godzinie 12.00 w Bazylice OO. Franciszkanów w Krakowie  będziemy dziękować Panu Bogu za 800-lecie istnienia FZŚ w czasie uroczystej mszy św.

12 i 13 listopada jest zaplanowane sympozjum naukowe w Gnieźnie. Do udziału w tym sympozjum zaproszeni są przedstawiciele rad regionalnych. Szczegółowy program będzie podany później.

Jeśli w regionach odbędą się uroczystości jubileuszowe, to proszę o ich dokumentowanie w formie fotograficznej i pisemnej relacji. Chcielibyśmy stworzyć kronikę obchodów 800- lecia istnienia FZŚ.

Z obchodów 700- lecia FZŚ została wydana publikacja książkowa, którą posiada Rada Narodowa.

Zawierzamy te wszystkie nasze plany Panu Bogu i prosimy Pana o błogosławieństwo dla naszych działań.

Życzę Wszystkim obfitych łask Bożych, opieki Matki Bożej, św. Franciszka i bł. Anieli Salawy.

Pamiętam o wszystkich w mojej modlitwie.

Z franciszkańskim pozdrowieniem

Pokój i dobro

Emilia Nogaj ofs- przełożona narodowa

__________________________________________________________________

 

MIESIĘCZNE  MODLITWY ZA FRANCISZKAŃSKI ZAKON ŚWIECKICH  i  ZA MŁODZIEŻ FRANCISZKAŃSKĄ

Aby podkreślić komunię z Papieżem, ofiarowujemy intencję Ojca Świętego na dany miesiąc i intencję FZŚ  zgodnie z życiem i ważnymi wydarzeniami Zakonu. Wspólnoty lokalne modlą się zarówno w intencji Ojca Świętego jak i w intencji podanej  przez FZŚ

Styczeń-  za ewangelizację -  braterstwo między ludźmi: niech Pan obdarzy nas łaską życia w pełnej wspólnocie z naszymi braćmi i siostrami z innych religii, modląc się za siebie nawzajem, bądźmy  otwarci  dla wszystkich.
FZŚ: za  wspólnoty  narodowe  Afryki Południowej, Hondurasu i Indii

Ojcze nasz…
Luty-  powszechny - Przemoc wobec kobiet: Modlimy się za kobiety, które są ofiarami przemocy, aby były chronione przez społeczeństwo, aby ich cierpienia były rozważane i uwzględniane.
FZŚ: za wspólnoty  narodowe  Zambii, Belgii i Japonii.

Ojcze nasz…
Marzec za Ewangelizację  - sakrament pojednania: módlmy się, abyśmy z odnowioną głębią doświadczyli sakramentu pojednania  i nieskończonego miłosierdzia Bożego.
FZŚ: za  wszystkie Wspólnoty Młodych na całym świecie.

Ojcze nasz….
Kwiecień  powszechny  -podstawowe prawa: Modlimy się za tych, którzy ryzykują życiem, walcząc o prawa podstawowe w czasach dyktatur, reżimów autorytarnych, a nawet demokracji w kryzysie.    
FZŚ: za wspólnoty narodowe  Portugalii, Malezji i Wenezueli.

Ojcze nasz…
Maj   za ewangelizację – w intencji  świata finansów: módlmy się, aby osoby odpowiedzialne za finanse współpracowały z rządami w celu uregulowania sfery finansowej i ochrony obywateli przed zagrożeniami.
FZŚ: w intencji prezydium  CIOFS.

Ojcze nasz…
Czerwiec za ewangelizację – w intencji pięknych  małżeństw: Módlmy się za młodych, którzy przygotowują się do małżeństwa przy wsparciu wspólnoty chrześcijańskiej: niech wzrastają w miłości, wielkoduszności, wierności i cierpliwości.
FZŚ: za wszystkie Wspólnoty na całym świecie, które cierpią z powodu starzenia się i braku nowych powołań.

Ojcze nasz…
Lipiec  - Przyjaźń społeczna: Modlimy się, abyśmy w sytuacjach konfliktów społecznych, ekonomicznych i politycznych byli odważnymi i pełnymi pasji architektami dialogu i przyjaźni.
FZŚ: w intencji  wspólnot franciszkańskich Indii, Belgii, Portugalii, Hondurasu i Mauritiusa.

Ojcze nasz…
Sierpień za ewangelizację - Kościół: módlmy się za Kościół, aby otrzymał od Ducha Świętego łaskę i siłę do reformowania się w świetle Ewangelii.
FZŚ: za wspólnoty narodowe  Sri Lanki, Konga i Peru.

Ojcze nasz…
Wrzesień powszechny - Styl życia przyjazny dla środowiska: Modlimy się, abyśmy wszyscy dokonali odważnych wyborów na rzecz prostego i ekologicznego stylu życia, ciesząc się z naszych młodych ludzi, którzy są w to zdecydowanie zaangażowani.
FZŚ: za wspólnoty narodowe Meksyku, Włoch i Ugandy.

Ojcze nasz…

Październik Za ewangelizację - uczniowie misjonarze: Modlimy się, aby każdy ochrzczony był zaangażowany w ewangelizację, dostępny dla misji, będąc świadkiem życia, które ma posmak Ewangelii.
FZŚ: za wspólnoty narodowe Kamerunu, Paragwaju i Wietnamu.

Ojcze nasz… 
Listopad-powszechny- modlitwa w intencji ludzi, którzy cierpią na depresję: Modlimy się, aby ludzie, którzy cierpią na depresję lub wypalenie zawodowe, znaleźli wsparcie i światło, które otwiera ich na życie.
FZŚ: w intencji  Prezydium CIOFS i Kapituły Generalnej FZŚ

Ojcze nasz…
Grudzień Za ewangelizację –w intencji katechetów: Módlmy się za katechetów, wezwanych do głoszenia Słowa Bożego: niech będą jego świadkami, z odwagą i kreatywnością, w mocy Ducha Świętego.
FZŚ: w intencji  rozwoju FZŚ i MF  na świecie

Ojcze nasz…

__________________________________________________________________

 

 

RADA NARODOWA
FRANCISZKAŃSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH

Centrum Franciszkańskie
02-679 Warszawa, ul. Z.Modzelewskiego 98a
korespondencja: Emilia Nogaj 64-510 Wronki, al.Wyzwolenia 62
E-Mail: emilianogaj@wp.pl

Telefon: 600-251-227

Wronki. 1 styczeń 2021r

Czcigodni Ojcowie Asystenci!

Drogie Siostry! Drodzy Bracia!

Dziękuję za otrzymane życzenia z okazji świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku.

Dziękuję Czcigodnym Ojcom Asystentom  za posługę duszpasterską dla Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.

Dziękuję  wszystkim Siostrom i Braciom za zaangażowanie w działalność we Franciszkańskim Zakonie Świeckich, za troskę o formację, za posługę wobec osób potrzebujących pomocy, za dawanie świadectwa wiary i niesienie pokoju i radości  bliźnim.

Witam Was serdecznie w nowym roku 2021, który jest dla nas rokiem szczególnym.

Obchodzimy w  800 lat powstania  III Zakonu, który święty Franciszek powołał dla osób żyjących w świecie i zachwyconych jego sposobem życia.

I tak przez 800 lat istnieje ta wspólnota w Kościele, która w swojej historii spełniała ważne role w rozwoju życia duchowego jak i społecznego.

Znaczenie III Zakonu dostrzegali papieże. Papież Mikołaj IV w 1289r. daje Regułę Braciom i Siostrom od pokuty.  Papieże Pius IX   i  Leon XIII  wyrażają duże zainteresowanie ideą tercjarstwa.  Papież Leon XIII  daje nową redakcję Reguły, która obowiązywała aż do 1978r.

Po Soborze Watykańskim II, który zwrócił uwagę na rolę osób świeckich w życiu Kościoła, Zakon Franciszkański podejmuje pracę nad ożywieniem tercjarstwa. Wynikiem tego działania jest nowa Reguła zatwierdzona 24 czerwca 1978roku przez papieża Pawła VI, która nadal nas obowiązuje.

Należy tu także przytoczyć słowa świętego Jana Pawła II który wołał do Świętego Franciszka:” Ty, który tak bardzo przybliżyłeś Chrystusa swojej epoce, pomóż nam przybliżyć Chrystusa naszej epoce, naszym trudnym i krytycznym czasom”.

Do naśladowców św. Franciszka święty Jan Paweł II powiedział: „służcie Panu z radością! Bądźcie sługami Jego ludu z radością, gdyż św. Franciszek chciał, byście byli radosnymi sługami ludzkości, zdolnymi zapalać lampę nadziei, ufności, optymizmu.”

Niech te słowa umocnią nas w naszym powołaniu  i zachęcą do dalszego działania na rzecz pokoju i dobra, które są tak bardzo potrzebne w dzisiejszym świecie.

W tym roku jubileuszowym powinnyśmy jeszcze bardziej zagłębić się w treść naszej Reguły i starać się żyć tymi zasadami .Wypełniając zasady podane w Regule będziemy również  rozważali Słowo Boże i w nim znajdowali rozwiązania  na liczne  problemy, które nas spotykają.

W załączeniu przysyłam list  ministrów generalnych Zakonu Franciszkańskiego oraz  przełożonego generalnego FZŚ skierowanych do nas z okazji świąt Bożego Narodzenia.

Życzę wam Wszystkim  obfitych łask Bożych, darów Ducha Świętego, opieki Matki Bożej, świętego Franciszka i błogosławionej Anieli Salawy  na cały Nowy Rok 2021.

Kończę  ten list słowa błogosławieństwa św. Franciszka:

Niech Pan Wam błogosławi i niech Was strzeże;

Niech Wam ukaże oblicze swoje i zmiłuje się nad Wami.

Niech zwróci oblicze swoje ku Wam

I niech obdarzy Was pokojem.

Niech Pan Wam błogosławi!

 Z franciszkańskim pozdrowieniem

Emilia Nogaj OFS-przełożona narodowa

__________________________________________________________________

Asyż, 25 grudnia 2020

„Naród kroczący w ciemnościach

ujrzał światłość wielką”  (Iz 9: 1)

Do Rodziny Franciszkańskiej,

Siostry i Bracia !

LIST ŚWIĄTECZNY

OD MINISTRÓW GENERALNYCH FRANCISZKANÓW

Nadzieja jest odważna!

Drodzy Siostry i Bracia z całej Rodziny Franciszkańskiej,

Niech Pan obdarzy Was  pokojem!

Język świąt jest pełen muzyki i światła. Kiedy Tomasz  Celano

opowiada historię Bożego Narodzenia w Greccio, pisze: „Noc jest rozświetlona jak dzień,

zachwycając zarówno człowieka, jak i zwierzę. Przybywają ludzie, zachwyceni tą nową tajemnicą nowej radości.

Las wzmaga krzyki, a głazy odbijają echem radosny tłum. Bracia

śpiewajcie, oddając Bogu należytą chwałę, a cała noc obfituje w radość ”. (1Cel 30)

Już dostrzegamy Światło z wysoka, a więc teraz my, przedstawiciele

wielkiej międzynarodowej Rodziny Franciszkańskiej, pragniemy używać języka muzyki do refleksji

na temat pięknych rezonansów, które znajdujemy w encyklice Fratelli tutti.


NOTACJA MUZYCZNA 1.1. Nowa ścieżka muzyczna Adwent dobiega końca, a Boże Narodzenie już nadeszło! Tylko kilka dni dzieli nas od końca roku 2020, ale już możemy powiedzieć, że był to bardzo szczególny rok. Wydaje się, że w ciągu ostatnich kilku miesięcy doświadczyliśmy tyle, ile normalnie przeżylibyśmy w ciągu dekady. Z powodu takich kwestii, jak wirus, zmiany polityczne, protesty w tak wielu krajach, napięcia, wojny, nietolerancja, problemy środowiskowe, chaotyczne strumienie informacji, z naszego doświadczenia wynika, że ​​świat stał się ciemniejszy, a w wyniku czynników, które obejmują różne ograniczenia, także bardziej zamknięty [patrz Papież Franciszek, Fratelli tutti (FT,

Rozdział pierwszy: Ciemne chmury nad zamkniętym światem, nr. 9-55]. Właśnie w tym momencie historii papież Franciszek przekazał nam swoją encyklikę Fratelli tutti. Podziela w nim pragnienie, abyśmy mieli odwagę marzyć, dążyć do bycia zjednoczoną rodziną ludzką, do globalnego uścisku między siostrami i braćmi, „dziećmi tej samej ziemi, która jest naszym wspólnym domem”. (FT 8). Papież przedstawia Fratelli tutti ze szczególnym odniesieniem do braterskiej miłości, którą żył i pielęgnował brat Franciszek - miłości do bliskich i dalekich. Tak, rzeczywiście, miłość do stworzeń Pańskich, ale przede wszystkim miłość do „Jego własnego ciała” (FT 2), w szczególności do ubogich i zmarginalizowanych. Ojciec Święty przypomina również o głębokim znaczeniu historycznej i pokornej wizyty brata Franciszka u sułtana Malika-al-Kamila w Egipcie. Biedak z Asyżu spotkał sułtana jak brata, osobę, która ma „serce, które nie zna granic i przekracza różnice pochodzenia, narodowości, koloru skóry czy religii” (FT 3). Papież Franciszek utrzymuje, że sam św. Franciszek miał dar przekazywania miłości Bożej i jest „ojcem dla wszystkich, inspirującym wizję braterskiego społeczeństwa” - taka była główna motywacja Ojca Świętego, pisząc nową Encyklikę (FT 4). Tym bardziej więc powinna motywować nas jako członków Rodziny Franciszkańskiej! Chcemy powiedzieć więcej…. 3 października br. My, ministrowie generalni Rodziny Franciszkańskiej, byliśmy obecni przy Grobie św. Franciszka w Asyżu, podczas gdy Papież Franciszek odprawił Mszę św. I podpisał swoją encyklikę! W imieniu was wszystkich mogliśmy pozdrowić Ojca Świętego. Korzystając z okazji, jaką daje nam Opatrzność, pragniemy podjąć szczególne zaproszenie skierowane do całej Rodziny, a przede wszystkim do nas Ministrów. Jest to zaproszenie do poważnego potraktowania Fratelli tutti i jego spostrzeżeń, do potraktowania go jako daru i zobowiązania podjętego przez Papieża w roku 2020, docenienia go jako pochodzącego od św. Franciszka do papieża Franciszka, jak nowy musical partytura do nauczenia się, ćwiczenia i wykonania jako część wielkiej kompozycji historycznej.

1.2. Różne nuty łączą się w akord zwany Nadzieja. ​​Papież Franciszek jest realistą i nie ma żadnych skrupułów w nazywaniu rzeczy  analizując sytuację, w jakiej znajduje się dzisiejszy świat (FT 9-55). Mówi o „ciemnych chmurach, których nie można ignorować” (FT 54). Ale on tego nie zostawia. Jaką odpowiedź proponuje na cierpienia ludzkości? Nadzieja! A co on ma na myśli? „Nadzieja mówi nam o pragnieniu, aspiracji, tęsknocie za życiem spełnieniu, pragnieniu osiągnięcia wielkich rzeczy, rzeczy, które wypełniają nasze serca i podnoszą ducha do wzniosłych rzeczywistości, takich jak prawda, dobro i piękno, sprawiedliwość i miłość… Nadzieją jest pogrubienie; może wychodzić poza osobistą wygodę, drobne zabezpieczenia i odszkodowania, które ograniczają nasz horyzont, i może otworzyć nas na wielkie ideały, które czynią życie piękniejszym i bardziej wartościowym ”(FT 55). Ale gdzie można znaleźć nadzieję? Być może instynktowna odpowiedź brzmi, że trzeba to znaleźć w Bogu - i to jest absolutna prawda. Źródłem nadziei i radości jest Bóg i Jego Ewangelia. Przypomniał nam o tym już Papież Franciszek w Evangelii Gaudium, podkreślając, że prawdziwa radość rodzi się z więzi między Bogiem a człowiekiem, między chrześcijaninem a Jezusem Chrystusem (Evangelii Gaudium 1-8). To pierwsza nuta muzycznego akordu - nadzieja - odkrycie, że ​​jesteśmy dziećmi Boga, a także Jego przyjaciółmi. Ta świadomość jest podstawą każdego aktu solidarności i wszelkiej przyjaźni społecznej, ponieważ jeśli naprawdę jesteśmy dziećmi tego samego Ojca, oznacza to, że wszyscy wokół nas są siostrą lub bratem i nikt nie jest obojętny na swojego brata lub siostrę. Fratelli tutti przypomina nam o czymś bardzo ważnym; nadzieja nie jest czymś, co osiąga się samemu lub żyjąc samotnie, niezależnie od innych. Nie, nadzieja jest budowana razem. Jest to  ponowne odkrycie naszych sióstr i braci. To jest więc druga nuta akordu - uświadomienie sobie, że nie jest się odizolowanym, że istnieją inni, że wszyscy jesteśmy połączeni i potrzebni i że „nikt nie jest zbawiony sam” (FT 54). A ponieważ żyjemy na tej planecie i w tym szczególnym czasie historii, nasza nadzieja dotyczy również naszego miejsca zamieszkania. Papież Franciszek w Laudato si '(LS), po stwierdzeniu, że „nasz wspólny dom popada w poważną ruinę”, zachęca nas, abyśmy mieli nadzieję, ponieważ „nadzieja kazałaby nam uznać, że zawsze istnieje wyjście, że zawsze możemy przekierować nasze kroki, że zawsze możemy coś zrobić, aby rozwiązać nasze problemy. ” (LS nr 61). Trzecia nuta nadziei ma zatem smak słodkiej wody, woń czystego powietrza dziewiczych lasów i dźwięk lasu tropikalnego wypełniony śpiewem tysięcy ptaków. I ta nuta dopełnia akord nadziei - gdyby akord został obcięty, gdyby brakowało w nim któregokolwiek z trzech dźwięków, brzmiałoby to jako niepełne.

2. KONCERT 2.1. Pierwsze uderzenia - związek i spotkanie Laudato si 'pyta, jaki ma być nasz świat w przyszłości, jakiej planety chcemy? Fratelli tutti pyta nas o to, czego chcemy w przyszłych relacjach. Spostrzeżenia Fratelli tutti zachęcają nas do odkrywania i pielęgnowania nadziei w świecie, w którym „wszystko jest otwarte” (por. FT rozdz. III: Przewidywanie i angażowanie otwartego świata, nr 87-127), a na pewno stawiają również pytania dotyczące naszej tożsamości, misji, a co za tym idzie, naszej formacji. Przenosząc te pytania w kontekst Rodziny Franciszkańskiej, moglibyśmy zadać sobie następujące pytania. Jako franciszkanie, jaki przyszły świat franciszkański chcemy przekazać tym, którzy przyjdą po nas? Jak będą wyglądać jego wartości, styl życia i myślenie? Co najważniejsze, jakich relacji chcemy w naszym franciszkańskim świecie? I wreszcie, czy chcemy, aby ten nasz franciszkański świat był dostępny i otwarty dla wszystkich? W  Laudato si 'papież pisze, że świat jest siecią relacji (pamiętajcie, że „relacja” jest jedną z centralnych kategorii franciszkanizmu) , w których wszystko jest połączone (por. LS n. 117). Fratelli tutti mówi, że ta sieć relacji niestety się pogarsza, że ​​izolacja jest zagrożeniem. Ale encyklika proponuje również remedium, przypominając, że nadzieja tkwi w kulturze spotkania (por. FT 30). Jak stworzyć kulturę spotkania? Papież Franciszek przypomina, że ​​„zmiana jest niemożliwa bez motywacji i procesu wychowawczego” (LS 15) i że wskazówki do tego celu można wyciągnąć z „skarbu chrześcijańskiego doświadczenia duchowego” (LS n. 15) – możemy je także dodać z doświadczenia franciszkańskiego. Oznacza to, że nasze różne programy formacji i studiów (zarówno nasze ratio formationis, jak i ratio studiorum) muszą w sposób szczególny i wyraźny uwzględniać przekonania Papieża dotyczące formacji ludzkiej, społecznej i „środowiskowej”. Musimy zadać sobie pytanie, jak nasze programy formacyjne mogą odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób można pielęgnować tę kulturę spotkania.  Bliskość ratuje, ratuje nie tylko ludzkość, ale także ziemię, nasz dom.

2.2. Uderzenia wprowadzające - zwracanie uwagi i dialog .Papież Franciszek, komentując przypowieść o dobrym Samarytaninie, przypomniał nam, że „jesteśmy pochłonięci naszymi potrzebami” (FT 65) i że w konsekwencji jesteśmy jak kapłan i lewita, obojętni wobec człowieka „napadniętego przez złodziei i rannego leżącego na drodze” (FT 63). Być może, aby ocenić, czy zwracamy uwagę na innych, moglibyśmy zadać sobie pytanie, czy „niepokoi nas widok osoby, która cierpi…”. „Jesteśmy bardzo skoncentrowani na własnych potrzebach, dostrzeżenie kogoś cierpiącego denerwuje nas, przeszkadza nam, ponieważ nie chcemy marnować naszego czasu z powodu czyichś problemów. (FT 65).  Przypowieść ta jest bardzo pouczającym obrazem, który ukazuje podstawowy wybór, jakiego musimy dokonać, aby odbudować świat, który sprawia nam ból. W obliczu tak wielkiego cierpienia, w obliczu tak wielu ran, jedynym wyjściem jest być jak miłosierny Samarytanin. Każdy inny wybór stawia nas albo po stronie zbójców, albo po stronie tych, którzy przechodzą obok, nie okazując współczucia dla cierpienia człowieka poranionego przy drodze. Przypowieść ta ukazuje nam, przy pomocy jakich inicjatyw można odbudować wspólnotę, począwszy od mężczyzn i kobiet, którzy utożsamiają się z kruchością innych, którzy nie pozwalają na budowanie społeczeństwa wykluczenia, ale stają się bliźnimi, podnosząc upadłych i przywracając ich społeczeństwu, aby dobro było wspólne. Jednocześnie przypowieść przestrzega nas przed pewnymi postawami ludzi, którzy patrzą jedynie na siebie samych i nie biorą odpowiedzialności za nieuniknione wymagania ludzkiej rzeczywistości,  więcej odwagi i naprawdę „spójrz na przykład Dobrego Samarytanina” (FT 66),

Jedną z najlepszych rzeczy, których moglibyśmy sobie życzyć i to nie tylko z okazji Bożego Narodzenia, „jest  ożywianie  naszego powołania jako obywateli naszej ojczyzny i całego świata, budowniczych nowych więzi społecznych.”(FT 66)

W rzeczywistości „ każdy inny wybór stawia nas albo po stronie zbójców, albo po stronie tych, którzy przechodzą obok, nie okazując współczucia dla cierpienia człowieka poranionego przy drodze”.  (FT 67. Chociaż tego pragniemy, pojawia się inne pytanie - jak możemy być jeszcze bardziej kreatywni i nie poddawać się „tworzeniu społeczeństwa wykluczenia”, ale zamiast tego być „mężczyznami i kobietami, którzy identyfikują się z wrażliwością innych” (FT 67)? Jak możemy być bardziej uważni na innych? Jak możemy być jeszcze bardziej odważni w zbliżaniu się do najmniejszego ze wszystkich? (por. FT 233-235) Kiedy papież Franciszek mówi o źródle inspiracji dla swojej encykliki Laudato si ', oprócz św. Franciszka wymienia „umiłowanego patriarchę ekumenicznego Bartłomieja” (LS 7). Teraz, pisząc o źródle inspiracji dla Fratelli tutti, dziękuje Wielkiemu Imamowi Ahmadowi Al-Tayyebowi (por. FT 29). W ten sposób  Papież Franciszek daje konkretny i aktualny przykład dialogu,  którego chrześcijanie, nie wyrzekając się własnej tożsamości (por. FT 3), powinni szukać „wśród wszystkich ludzi dobrej woli” (FT 6). Jako bracia i siostry  już teraz jesteśmy zaangażowani w ten dialog w różnych miejscach i na różnych drogach; ale być może możemy zadać sobie pytanie, jak zwiększyć możliwości dialogu i spotkań ze wszystkimi, a zwłaszcza z tymi, którzy nie podzielają naszej wiary, ale często żyją i pracują razem z nami. Św. Franciszek zostawił kilka praktycznych wskazówek; moglibyśmy zacząć od jego pozdrowienia: „Niech Pan obdarzy was pokojem!” (por. Testament 23) Aby tak pozdrowić kogoś, trzeba najpierw go „zobaczyć”, a potem pozdrowienie staje się uwerturą do dialogu! Pamiętajmy jednak, że pozdrowienie św. Franciszka skierowane jest do wszystkich - w jednakowej mierze i z taką samą uprzejmością do wszystkich! (por. także FT 222-224) Nie ma wyjątków, ponieważ Franciszek uznawał każdego za siostrę lub brata i wiedział, że w sercu Boga nie ma dzieci drugiej kategorii!

2.3. W szkole muzycznej. Papież Franciszek dał nam nową partyturę muzyczną do nauczenia. Utwór może wydawać się skomplikowany, ale wiemy, że na pierwszy rzut oka wszystkie elementy wydają się skomplikowane. Nuta po nucie, uderzenie po uderzeniu, powoli pracujemy nad tym, aby dać dobry występ. Ten nowy utwór mówi o marzeniu o otwartym świecie, o świecie, w którym najważniejsze są spotkania, w którym możliwy jest nowy styl życia, nowe sposoby widzenia i myślenia. My też odpowiadamy za wykonanie  tego utworu. Dlatego konieczne jest, abyśmy wymyślili procesy wewnętrzne (w ramach Zakonu, np. w formacji) i zewnętrzne (w odniesieniu do naszej służby światu), aby  mogły nas kształtować. Więc gdzie możemy się nauczyć nut tego nowego utworu muzycznego? Boże Narodzenie przychodzi nam z pomocą i zaprasza nas do najlepszej szkoły muzycznej. W rzeczywistości św. Franciszek potwierdza, że ​​Boże Narodzenie to najlepszy czas na praktykowanie: „W tym dniu Pan zesłał swoje miłosierdzie, a w nocy swoją pieśń” (OfP, część 5, 5). Spotkanie ma miejsce w Betlejem - sam Bóg przyczynia się do kultury spotkania i zbliża się, stając się jednym z nas. Bóg nawiązuje z początku dialog bez słów, wyrażony tylko przez wymianę spojrzeń. Jakie to cudowne, że po raz pierwszy od stworzenia świata Maryja z Nazaretu patrzy w oczy Boga! W święto Bożego Narodzenia Bóg ukazuje nam swoje oblicze, ponieważ „Nikt nie może doświadczyć prawdziwego piękna życia bez kontaktu z innymi, bez prawdziwych twarzy do kochania”. (FT 87). Jezus, bardziej niż ktokolwiek inny, uczy nas, jak żyć w proroczym i kontemplacyjnym stylu życia, zdolnym do głębokiej radości bez obsesji na punkcie konsumpcji. To jest źródło naszej tożsamości, tutaj dowiadujemy się, co to znaczy spotkać tych, którzy są daleko od nas i są zupełnie inni. Nasza formacja zaczyna się tutaj, od kontemplacji twarzy Jezusa Chrystusa, owiniętego w pieluszki, pocałowanego przez Maryję z Nazaretu i przytulonego przez Józefa. To na twarzy tego dziecka możemy wyczytać, że Bóg jest miłością (1J 4,16). Miłością, która nie zna niczego poza całkowitym oddaniem się i świadoma naszej potrzeby zbawienia, przyszła nam na spotkanie. „Najświętsze Dzieciątko [które] zostało nam dane i urodziło się dla nas w drodze i umieszczone w żłobie, ponieważ nie było dla niego miejsca w gospodzie” (por. Z str. Część 5, 5) jest słowem, przez które Ojciec odnawia dialog z całą ludzkością. Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas (J 1,14), aby nawiązać  dialog z ludzkością. To jest źródło naszej nadziei! To tutaj jest Bóg, a jednocześnie nasi bracia i siostry - to w Nim, który przyszedł i zamieszkał wśród nas. Również my, ministrowie generalni Rodziny Franciszkańskiej, pragniemy przyczynić się do napisania nowej partytury, zawierającej akord nadziei, relacji i spotkania oraz uwagi i dialogu. Robimy to w szkole Bożej, której ucieleśnieniem jest „Dzieciątko z Betlejem” (por. 1Cel 30) i zaczynamy od wspólnego pozdrowienia bożonarodzeniowego. W te wyjątkowe święta Bożego Narodzenia wszyscy razem życzymy, abyście odważnie pragnęli, zawsze i wszędzie, w każdych okolicznościach, z każdym, ze wszystkimi naszymi siostrami i braćmi, słuchać pieśni aniołów, którzy głoszą: „Chwała Bogu  na wysokościach, a na ziemi pokój  ludziom Jego upodobania”. (lk,2,14)

 

Michael Anthony Perry OFM Minister General

Roberto Genuin OFMCap Minister Generalny

Carlos Alberto Trovarelli OFMConv Minister General przewodniczący Konferencji Rodziny Franciszkańskiej

Deborah Lockwood OSF President IFC-TOR

Tibor Kauser OFS Minister Generalny

Amando Trujillo Cano TOR Minister Generalny


__________________________________________________________________

RADA NARODOWA
FRANCISZKAŃSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH

Centrum Franciszkańskie
02-679 Warszawa, ul. Z.Modzelewskiego 98a
korespondencja: Emilia Nogaj 64-510 Wronki, al.Wyzwolenia 62
E-Mail: emilianogaj@wp.pl

Telefon: 600-251-227

                          KOMUNIKAT  NR 7                                      20 grudzień 2020r.

Drogie Siostry! Drodzy Bracia!

Rok 2020 dobiega końca. Przyszedł czas, który skłania nas do refleksji nad tym, co dane nam było przeżyć i doświadczyć.

Warto postawić sobie pytanie, jak wykorzystaliśmy dany nam czas na pogłębienie wiary. Jak żyliśmy charyzmatem franciszkańskim?

Kończący się rok był innych niż poprzednie lata. Przyszło nam się zmierzyć z nową i trudną rzeczywistością spowodowaną pandemią wywołaną koranawirusem. W wyniku szerzenia się zakażeń zostały wprowadzone liczne obostrzenia, które ograniczyły i zmieniły życie społeczne. Dotknęło to również  działalności Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Niestety, nie odbywały się spotkania wspólnot, nie były przeprowadzane wizytacje i kapituły, zarówno we wspólnotach miejscowych, jak i regionalnych. Odwołane zostały też rekolekcje narodowe i regionalne spotkania braterskie, które zwykle gromadziły liczną grupę sióstr i braci. Nie odbyła się również beatyfikacja Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Do udziału w tej uroczystości przygotowywaliśmy się, ponieważ jak nam wiadomo, Kardynał Stefan Wyszyński był franciszkaninem świeckim.

Kapituła generalna FZŚ, która miała się odbyć w listopadzie 2020 roku, została przesunięta na rok 2021.

Uczyliśmy się funkcjonować w tej nowej rzeczywistości. Stawialiśmy sobie pytania, dlaczego doszło do

pandemii? Skąd pochodzi ten wirus?

My jako franciszkanie świeccy wiemy, gdzie szukać pomocy w trudnych chwilach życia. Źródłem wiedzy jest dla nas Biblia oraz Reguła FZŚ. Zgodnie z Reguła FZŚ jesteśmy zobowiązani do częstego czytania Ewangelii, przechodząc od Ewangelii do życia i od życia do Ewangelii. Wzorem takiej postawy jest oczywiście dla nas święty Franciszek z Asyżu, który do swojego życia przyjął Ewangelię dosłownie. Dzięki rozważaniu Słowa Bożego i treści zawartych w Regule FZŚ pogłębiamy wiarę i doskonalimy się w wypełnianiu charyzmatu franciszkańskiego. Zawierzamy każdą sytuację Panu Bogu i staramy się wypełniać Jego wolę. Znamy wiele przykładów z historii zbawienia, jak Pan Bóg wyprowadzał dobro z trudnych wydarzeń, które spotykały ludzkość. Ważne jest, aby zaufać Panu Bogu i Jemu zawierzyć wszystkie sprawy ziemskiego życia. Znamy cel i sens życia. Jest nim spotkanie z Chrystusem na końcu czasów. Uświadamiamy sobie ten fakt szczególnie w okresie adwentu, który jest radosnym oczekiwaniem na przyjście Pana. Naszym zadaniem jest świadczyć o tym wobec naszych bliźnich, ponieważ mamy być radosnymi świadkami Chrystusa.
Przed nami nowy rok, który będzie dla nas szczególnym czasem. Będziemy przeżywać jubileusz 800-lecia powstania III Zakonu. Przygotowywaliśmy się do tego jubileuszu przez dziewięcioletnią nowennę, rozważając słowa świętego Franciszka zawarte w liście „Do wszystkich wiernych”.

Trudno jest nam dzisiaj powiedzieć, czy świętowanie jubileuszu będzie możliwe w dużym gronie Sióstr i Braci, tak jak planuje Rada Narodowa.

Pierwsze obchody jubileuszowe miałyby się odbyć na Jasnej Górze, ponieważ naszą tradycją jest pielgrzymowanie do Maryi Królowej Polski i również Królowej Zakonu Franciszkańskiego, której zawierzamy III Zakon i wszystkie nasze sprawy.

W dniu 4 października 2021 roku planujemy kolejne jubileuszowe spotkanie. Tym razem mamy się spotkać w najstarszym franciszkańskim kościele, jakim jest Bazylika O.O. Franciszkanów w Krakowie, w której to znajdują się relikwie błogosławionej Anieli Salawy, patronki FZŚ w Polsce.

Najważniejsza jest jednak przemiana naszych serc i uświadomienie sobie na nowo, czym jest przynależność do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Dlatego musimy powrócić do naszych źródeł, pochylić się nad Regułą FZŚ oraz zgłębić treść profesji. W roku jubileuszowym powinniśmy w naszych wspólnotach dokonać aktu odnowienia złożenia profesji.

Mamy umocnić nasze powołanie i nieść światu pokój i dobro.

W 2020 roku odbyło się spotkanie formacyjno-braterskie dla przełożonych regionów, w czasie którego wysłuchaliśmy konferencji na temat Eucharystii jako wielkiej tajemnicy wiary.

Niestety, ze względu już na wprowadzone obostrzenia sanitarne nie odbyło się spotkanie dla radnych ds. formacji w regionach. Otrzymaliśmy konferencję formacyjną, z którą już sami się zapoznawaliśmy.

W lipcu spotkaliśmy się na Jasnej Górze , gdzie odbyliśmy nocne czuwanie przy cudownym obrazie Maryi Królowej Polski, a następnego dnia uczestniczyliśmy w uroczystej Eucharystii na szczycie Jasnej Góry. Matce Bożej zawierzyliśmy FZŚ.

Nie odbyło się spotkanie dla Młodzieży Franciszkańskiej i Rycerzy św. Franciszka, które zostało odwołane ze względu na nadal panującą sytuację epidemiczną.

Siostra Leokadia Puto – członek Rady Narodowej ds. młodzieży franciszkańskiej i Rycerzy św. Franciszka – wraz z O. Zbigniewem Kołodziejczykiem OFMCap i przedstawicielami Młodzieży Franciszkańskiej oraz Rycerzy św. Franciszka opracowali materiał formacyjny, który wraz z krótkim filmem został przekazany do Rad Regionalnych.

Z planowanych w tym kończącym się roku licznych kapituł i wizytacji odbyły się tylko trzy kapituły i wizytacje: w regionie olsztyński, poznańskim i lubelskim.

Została wydana nowa wersja książki „Ksiądz Kardynał Stefan Wyszyński Prymas Polski i Tercjarz Franciszkański” autorstwa O. Alojzego Pańczaka OFM. To nowe wydanie zostało ubogacone o wypowiedzi dotyczące św. Franciszka i jego dzieł w nauczaniu Księdza Prymasa z lat 1947-1967, których wyboru dokonał O. Zenon Styś OFM. Zawarta jest też wypowiedź Księdza Prymasa o błogosławionej Anieli Salawie, którą określił jako doskonałą patronkę na czasy współczesne.

W tym roku pożegnaliśmy kilku asystentów FZŚ: O. Janusza Dziedzica OFM – asystenta regionu bielsko–żywieckiego, O. Rufina Juraszka OFM – asystenta regionu lubliniecko-tarnogórskiego, O. Gabriela Kudzię OFM – wieloletniego asystenta narodowego FZŚ oraz brata Zygfryda Smarzyka, który pełnił funkcję sekretarza narodowego od 2012 do 2019 roku.

Za śp. O. Gabriela Kudzi zostanie odprawiona msza święta od FZŚ  28 grudnia o 6.00 w kościele O.O. Franciszkanów w Piotrkowie Trybunalskim.

Za śp. Brata Zygfryda Smarzyka zostanie odprawiona msza święta  od FZS  25 grudnia 2020r w kościele O. Kapucynów w Bydgoszczy

Proszę o składanie sprawozdań, jak czynimy to każdego roku. Sprawozdania z działalności wspólnot proszę przysyłać do końca stycznia drogą elektroniczną do s. Joanny Szelągowskiej, a sprawozdania finansowe do s. Anny Jagosz.

Podaję adresy mailowe tych sióstr:

s. Joanna Szelągowska: kalikantka@gmail.com

s. Anna Jagosz: astakun@wp.pl

Na koniec wyrażam Panu Bogu wdzięczność za dar powołania do FZŚ, za posługę Ojców Asystentów oraz za wszystkich Braci i wszystkie Siostry.

Niech Pan obdarza Was błogosławieństwem i pokojem !

Pozdrawiam serdecznie    Pokój i dobro

Emilia Nogaj – OFS –przełożona narodowa


__________________________________________________________________

 Rzym, 17 listopada 2020 r.

Uroczystość św. Elżbiety   Węgierskiej

 

Do wszystkich Braci i Sióstr Franciszkańskiego Zakonu Świeckich oraz do Młodzieży Franciszkańskiej  na całym świecie!

Niech Pan obdarzy Was  pokojem !

Pisałem już do Was  w marcu, kiedy musieliśmy zdać sobie sprawę, że ta ogólnoświatowa pandemia miała głęboki wpływ na nasze życie i musieliśmy stawić czoła dużym wyzwaniom, być może większym niż kiedykolwiek. Nasze życie zmieniało się z dnia na dzień. Niewiele wiedzieliśmy o tym, czego możemy się spodziewać. Wiedzieliśmy, że Bóg nie ukarze ludzkości pandemią, ale niepewność co do woli Bożej była wielka. Z pewnością nadal nie ma jasności co do ostatecznego rozwiązania dziwnej sytuacji, w której musimy żyć, ale wiemy, że Bóg nigdy nas nie opuści. Chociaż życie nie jest łatwe, możemy poczuć miłość Boga. Wiemy, że chociaż nie zawsze możemy cieszyć się osobistymi kontaktami między sobą, zawsze możemy mieć osobisty kontakt z Bogiem. Modlitwa nabrała większego znaczenia w naszym życiu. Właśnie dlatego w imieniu Prezydium CIOFS zachęcam was wszystkich do przyłączenia się w kolejnym dniu modlitwy. To jeszcze raz zbliży nas do siebie, potwierdzając siłę modlitwy i kontemplacyjny aspekt naszego życia. W tym celu ogłaszam ogólnoświatowy dzień modlitwy w intencji Franciszkańskiego Zakonu Świeckich i Młodzieży Franciszkańskiej w niedzielę 29 listopada 2020 r., Aby rozpocząć nowy dzień na początku pierwszego dnia nowego roku kościelnego, którym jest pierwsza niedziela Adwentu i Uroczystości Wszystkich Świętych Rodziny Serafickiej, prosząc o wstawiennictwo świętych franciszkańskich. Zapraszam wszystkich franciszkanów świeckich   oraz członków Młodzieży Franciszkańskiej do wspólnego odmawiania tego dnia Różańca Serafickiego (Koronka Franciszkańska).

Dzień modlitwy rozpocznie się w sobotę 28 listopada o 18:00 czasu środkowoeuropejskiego, a zakończy w niedzielę 29 listopada o 18:00 czasu środkowoeuropejskiego. W celu uzyskania dalszych informacji i przypomnień wykorzystana zostanie witryna internetowa CIOFS i strona Facebook CIOFS, więc prosimy o śledzenie tych mediów. Według podawanych  wiadomości, przypuszcza się, że w najbliższych tygodniach świat osiągnie szczyt pandemii, ale nadal musimy być cierpliwi i wytrwali. Jednak czas, w którym mamy nadzieję spotkać się osobiście, będzie coraz bliżej z dnia na dzień, z tygodnia na tydzień. Prośmy Pana czasów, aby dał nam „prawdziwą wiarę, pewną nadzieję i doskonałą miłość, rozsądek i zrozumienie” 1, abyśmy w tych czasach mogli żyć zgodnie z Jego wolą. Wszystkich, którzy mogą przeczytać ten list, proszę o przesłanie go dalej, aby każdy brat i siostra mogli dowiedzieć się o tym dniu modlitwy i przyłączyć się do niego. Proszę o wstawiennictwo naszego serafickiego Ojca Świętego Franciszka i wszystkich Świętych Rodziny Franciszkańskiej.

 pozdrawiam was serdecznie

 Wasz  brat mniejszy

Tibor Kauser OFS-   Minister generalny

 

Pokój i Dobro

Ostatnie czasy i dni skłaniają mnie do głębszej refleksji nad życiem i śmiercią, z którą chcę się z Wami podzielić (list ten piszę do wszystkich, których znam). Od kilku miesięcy uczestniczę w poszukiwaniach osób zamordowanych przez Armię Czerwoną w czasie II wojny światowej. Osoby, te oddały swoje życie, odważnie stając w obronie wiary chrześcijańskiej i życia innych ludzi. Gdy stoję nad grobami takich osób, większości przypadków nie mających nawet swoich mogił, bo nigdy nie mieli być odnalezieni, by nie wyszły na jaw zbrodnie żołnierzy Armii Czerwonej, umacniam się w tym, że życie jest cennym, świętym i pełnym miłości Bożej darem. Od dwóch tygodni przebywam w Olsztynie, w którym poszukujemy - w parku miejskim - osób zamordowanych przez Rosjan. Gdy odkrywamy miejsca pochówku ludzi, wrzuconych twarzą do dołu z przestrzeloną głową, z połamanymi kośćmi, budzi się we mnie refleksja nad darem życia, darem, które jest święte od poczęcia aż do ostatnich chwil przejścia do domu Ojca w niebie. Każda z tych osób miała swoją historię życia otrzymaną od Boga, miała swoje radości i smutki, a także tragizm ostatnich chwil życia ziemskiego uczyniony przez innych ludzi, bo według ich ideologii nie mieli prawa żyć. Wszystko to prowadzi mnie do wniosku, jak cenne jest każde życie ludzkie i nie wolno go niszczyć. Refleksja ta jest połączona z wydarzeniami, które mają miejsce ostatnimi dniami. Prace ekshumacyjne kończymy wieczorami i codziennie mijam ludzi z transparentami z napisami uderzające w dar i świętość życia. Słyszę i widzę niespotykaną do tej pory agresję, wulgaryzmy, nienawiść i krzyki. Zastanawiam się, czy osoby te są świadome tego co znaczą ich postawy i głoszone przez nich słowa, które poniżają innego człowieka, a tym bardziej osoby niepełnosprawne. Gdy słyszę słowa, że żądają prawo do aborcji, bo prawo do życia mają tylko osoby zdrowe, to mnie przechodzi lodowaty dreszcz, bo to już słyszałem z kart historii i znam ich tragiczny skutek. Jak trzeba być wyzuty z człowieczeństwa i nie mieć poczucia wstydu, by takie głosić okrutne słowa. Z bólem w sercu łączę się z przeżyciami osób, które urodziły się z niepełnosprawnością, które według słów i napisów manifestujących nie powinny nigdy się narodzić, bo winny być już zabite w łonie matki przez aborcję, bo mogą być ciężarem. Coraz więcej otrzymuję pytanie od osób z niepełnosprawnością od urodzenia, co oni mają myśleć o tym co teraz się dzieje na ulicach naszej Ojczyzny i mówią, że gdyby wpływ na ich istnienie mieli manifestujący to oni by nigdy się nie narodzili. Widzę ich ból i smutek wynikający z tego jak do nich się podchodzi, odbierając im prawo do urodzenia. Nie spotkałem w swoim życiu, by rodzice takich osób powiedzieli, że ich nie kochają. Prorok naszych czasów Święty Jan Paweł II ostrzegał nas, że pojawią się takie osoby, które będą uderzać w dar życia i osoby, które je bronią. Osoby te, chcą zagłuszyć w sobie wyrzuty sumienia, za popełnione złe czyny, wmawiając innym, że zło wynikające z aborcji jest dobre. Przez wiele lat organizujemy różne wsparcia dla rodzin z osobami z niepełnosprawnością i chorych, by nie tylko im pomóc w życiu codziennym, ale też dać do zrozumienia, jak są dla nas ważni i potrzebni do uszlachetnienia naszych serc. Pomoc takim osobom jest naszym wspólnym obowiązkiem i miłością do nich. Należy podkreślić, że osoby manifestujące zabierają prawo do wolności życia, który jest podstawowym i naturalnym prawem każdego człowieka. A tych którzy się z ich zdaniem nie zgadzają są atakowani nie tylko słownie, ale także fizycznie, jak mamy to w ostatnich czasach do czynienia. Zaobserwowałem, że ci którzy podsycają agresję i podburzają ludzi, gdy potrzebowali poparcia – głosów w wyborach - to robili sobie z osobami niepełnosprawnymi zdjęcia, a teraz głoszą, że podobne im osoby w łonie matki nie mają prawa do życia. Jak trzeba nisko upaść, by takie słowa głosić. Niezrozumiałe są też postawy przeszkadzania w czasie świętej liturgii Mszy Świętej, wzywanie do agresji wobec przeciwników ich ideologii śmierci, używanie obraźliwych słów i napisów, nie ma to nic wspólnego z wolnością, a tym bardziej z nauką płynącą z Ewangelii. Jest mi smutno na sercu, ale jestem pełny nadziei, że Jezus Chrystus przez Serce Matki Bożej umocni serca ludzi, którzy stoją na straży życia i godności każdego człowieka od poczęcia do ostatnich chwil życia ziemskiego, a serca ludzi pełnych agresji, nienawiści i pogardy do daru życia każdego człowieka, skłoni do refleksji by uświadomili swoją gorszącą postawę. Modlę się o Dary Ducha Świętego dla wszystkich obrońców życia i błogosławię.

 o. Arkadiusz

 

__________________________________________________________________

Rzym 1 listopad 2020r.

Drogie Siostry i  Drodzy Bracia,

niech Pan obdarzy was swoim pokojem!

Listopad to miesiąc, w którym myślimy więcej o Świętych. Czcimy wszystkich świętych, także tych z wielkiej Rodziny Serafickiej, którzy świecą przed nami latarniami, oświetlając nasze drogi, gdy szukamy Boga i staramy się żyć naszym powołaniem. Pamiętamy tych naszych bliskich, członków rodziny, braci, siostry, współpracowników, sąsiadów, którzy nie mogą już być z nami i których pragniemy ponownie spotkać. Módlmy się za tych, którzy nas opuścili w tym roku, dlatego wzywam was wszystkich do poświęcenia szczególnej chwili na modlitwę za nasze siostry, braci, członków rodzin, którzy odeszli od  nas  do Pana w tym roku. szczególnie za  zmarłych   z powodu zakażenia przez COVID-19. Pandemia nadal ma duży wpływ na nasze życie i potrzebujemy Ducha Świętego, który może nas pocieszyć i umocnić.

Wspólnoty zwykle nie mogą się spotykać, a brak osobistych kontaktów sprawia, że ​​życie braterskie jest trudniejsze niż kiedykolwiek. Trwa to już ponad sześć miesięcy i wiem, jak trudno każdemu z was poradzić sobie z tą sytuacją. Modlę się za każdego z was, prosząc Pana czasów, aby wybawił nas od tej trudności i wzmocnił nas, aż będziemy mogli wrócić do bardziej zwyczajnego stylu życia. Prezydium CIOFS ma te same trudności, ale staramy się czynić wszystko, co w naszej mocy, aby rozwijać życie braterskie i odpowiadać na bieżące potrzeby Wspólnoty Międzynarodowej i Wspólnot Narodowych. Rozpoznawszy największe potrzeby, przesyłam   trzy dokumenty, które, mamy nadzieję, pomogą wam przynajmniej w praktycznych sprawach życia braterskiego. Dziękuję Komisji Prawniczej i całemu  Prezydium Rady Międzynarodowej CIOFS za te dokumenty.

Jednym z dokumentów jest krótka wskazówka, która ma na celu pomóc w stawieniu czoła pytaniom dotyczącym kapituł, przyjęć i składania profesji w tym okresie pandemii, kiedy wspólnoty mogą się spotkać.

Drugi to zaktualizowany dokument uzupełniający do Statutów  Narodowych. Ta zaktualizowana wersja została ulepszona zgodnie z najnowszymi doświadczeniami.

Trzeci dokument zawiera wytyczne dotyczące regresów. Opierając się na doświadczeniach prezydium, stwierdziliśmy, że warto rzucić światło na niektóre kwestie i wyjaśnić procedurę.

Mam nadzieję, że te dokumenty mogą wam w tej sytuacji pomóc, chociaż wiem, że nie zastąpią one osobistej miłości i uśmiechów, wspólnych Mszy św., dobrych dyskusji, wspólnych obiadów, życia braterskiego w pełni.

 Niech Pan  rozjaśni nasze umysły, abyśmy dostrzegli w tym bogactwie i różnorodności świętości, o której pamiętamy szczególnie w tym miesiącu, że my także mamy to samo powołanie do bycia świętymi! Nie ma jednego sposobu na bycie świętym, Bóg zaprasza nas, każdego z nas, abyśmy byli świętymi na swój sposób .. Modlę się za Ciebie, abyś znalazł właściwy sposób, aby zostać świętym! Wciąż modlę się za was wszystkich, i  proszę was również o modlitwę za mnie i za Prezydium  Rady Międzynarodowej, abyśmy mogli coraz lepiej służyć wam, Wspólnocie Międzynarodowej, dzień po dniu.

Wasz Przełożony  i Wasz Brat  Mniejszy

Tibor Kauser OFS

PYTANIA W CZASIE PANDEMII o przeprowadzanie kapituł na  we wspólnotach miejscowych, regionalnych i narodowych – co robić w tej sytuacji?

Reguła  FZŚ  przewiduje tymczasowy charakter  Rady (art. 21 Reguły), a Konstytucje Generalne FZŚ  określają  czas jej trwania na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym na trzy lata (artykuł 49.2; 79.1 i 3 GGCC). Trzyletni okres liczony jest od dnia wyborów: np. Rada wybrana 20 sierpnia 2020 r. zakończy swą  kadencję  20 sierpnia 2023 r. Jeżeli przewidują  to Statuty Narodowe, Kapituła wyborcza może odbyć się z wyprzedzeniem. Kapituła wyborcza może zostać odroczona do trzech miesięcy (nawet jeśli nie jest to przewidziane w Statutach Narodowych) na podstawie Kodeksu Prawa Kanonicznego (KPK), kan. 165, ponieważ   FZŚ  podlega powszechnemu prawu Kościoła (które również obejmuje prawo kanoniczne), jak i „swoje” (art. 4 ust. 1 OWH). Oznacza to, że rada może kontynuować swoją działalność z pełnymi uprawnieniami, a przełożony może zwołać kapitułę  wyborczą  wspólnoty nie później niż w ciągu trzech miesięcy od upływu terminu kadencji (na przykład: do 20 listopada 2023 r.).

Co się stanie, jeśli miną choćby trzy miesiące bez  przeprowadzenia Kapituły wyborczej? Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego, kan. 165 << Jeżeli kolegium lub zespołowi osób przysługuje prawo wyboru na urząd, nie powinno się wyboru 
odkładać przez okres dłuższy niż trzy użyteczne miesiące, licząc od otrzymania wiadomości o 
wakansie urzędu, chyba że inaczej zostało zastrzeżone w prawie, albo w prawnych statutach  kolegium lub zespołu. Po bezskutecznym upływie tego terminu, wakujący urząd powinna powierzyć swobodnie ta władza, której przysługuje prawo zatwierdzania wyboru lub zastępczego powierzania  urzędu.  >>. Ten kanon, czytaj wspólnie z artykułem  31.1 ostatnia część KG FZŚ wskazuje, że Rada wyższego szczebla, formalnym aktem przełożonego, może:

a) powołać Radę, wskazując członków, którzy ją tworzą (swoboda sprawowania urzędu, część końcowa kan. 165 KPK);

b) zorganizować i zwołać   Kapitułę wyborczą (art. 31 ust. 1 ostatnia część KG FZŚ)

c) w przypadkach nadzwyczajnych, takich jak całkowity zakaz i ograniczenia przemieszczania się dla wszystkich, przedłużyć czas trwania Rady na czas określony (kan. 201 §2 KPK) Skoro jesteśmy w okresie pandemii, czy kapitułę wyborczą można  przeprowadzić online? NIE, to nie jest możliwe. (Artykuł 76.1  KG FZŚ  jasno określa miejsce, dzień i godzinę wyborów, które mają być wskazane w zwołaniu kapituły. Tę specyficzną normę dla naszego Zakonu należy czytać w połączeniu z kanonami 119-1 ° (o charakterze ogólnym dla wszystkich aktów kolegialnych), 167 i 173 §2 (specyficznych dla zapewnienia urzędu kościelnego z wyborami). Normy te pozwalają nam bardzo dobrze zrozumieć, jak fizyczna obecność kapitulnych w określonym miejscu jest niezbędna dla ważności wyborów. Oznacza to, że NIE MOŻNA  przeprowadzać kapituły wyborczej przez   Internet

Formacja wstępna i profesja: zasady obowiązujące w czasie Covid zarówno przyjęcia, jak i złożenia profesji mogą być przeprowadzane zgodnie z  zasadami określonymi  przez różne  rządy krajów  oraz zgodnie z  określonymi zasadami  dotyczącymi zdrowia i higieny, a także  przy zachowaniu  dystansu społecznego. Warto pamiętać, że jeśli wprowadzone ograniczenia  nie pozwoliły na zorganizowanie  formacji nawet w trybie online, Rada Wspólnoty miejscowej  ma dwie możliwości:

a) w przypadku, gdy rząd zakazał wychodzenia z domu i odbywania zebrań  nie  można  zaliczyć  tego czasu do formacji, ponieważ kandydaci i / lub przyjęci do wspólnoty nie mogli obiektywnie skorzystać z prawa do otrzymania formacji: w związku z tym dni przeszkody „zamknięcia” nie są wliczane  do formacji, ponieważ ona została przerwana wprowadzonymi ograniczeniami w spotkaniach. Przykład: rok formacyjny kończy się 15 września 2020 r., ale w kraju było 60 dni „zamknięcia” z powodu Covid 19, więc czas formacji faktycznie zakończy się 14 listopada 2020 r .

b) może przedłużyć czas trwania inicjacji lub dopuszczenia do złożenia profesji zgodnie z art. 41.3 KG FZŚ, nawet jeśli nie przewidują tego statuty narodowe. Jeżeli rada  wspólnoty miejscowej zdecyduje, że przyjęcia do wspólnoty i / lub profesja  mogą się  odbyć, musi pamiętać, że: 1) Profesja jest aktem kościelnym publicznym i uroczystym, który  włącza osobę do Zakonu i zobowiązuje ją do realizacji „planu świeckiego życia franciszkańskiego ”(art. 9 ust. 1 KGH)„ przechodząc od Ewangelii do życia i od życia do Ewangelii ”(4, Reguła FZŚ): nie jest to pobożna pobożność ani nie zasługuje na świętość z powodu prostego faktu złożenia profesji! (jest odwrotnie, ponieważ wymaga to więcej niż od zwykłego wiernego); 2) Kościół (budynek) NIE jest konieczny do rytuałów przyjęcia i / lub profesji. Rytuał FZŚ, część I, uwagi wstępne są bardzo jasne: a) n. 10 = obrzęd inicjacji: „[...] wypada, aby przyjęcie miało miejsce podczas celebracji  Liturgii Słowa Bożego i wobec zgromadzonej Wspólnoty Braterskiej.” W tym przypadku Rytuał wskazuje wyraźnie na na  zwykłe  miejsce spotkań  wspólnoty. b) nr 13 = profesja: „[…] Dobrze jest, aby profesja odbywała się podczas Eucharystii lub przynajmniej w ramach  odpowiednio przystosowanej  Liturgii  Słowa”. Mszę świętą można odprawiać w odpowiednim i godnym miejscu, według uznania celebransa.

RÓŻNICA MIĘDZY AKTEM PUBLICZNYM I PRYWATNYM

Bardzo często mylimy akty publiczne i prywatne, to znaczy między zobowiązaniem publicznym i prywatnym („przysięga”). W lepszym zrozumieniu pomaga nam kanon 1192 KPK: akt prywatny lub ślub = jest wykonywany „coram deo”, czyli „przed Bogiem”. Jest to zobowiązanie, które osoba przyjmuje bezpośrednio z Chrystusem; nie ma władzy kościelnej, która by go słuchała. Akt lub ślub publiczny = jest dokonywany „coram Ecclesia”, tj. przed Kościołem. Oznacza to, że zobowiązanie jest przyjmowane przez prawowitego przełożonego (władzę kościelną) w imieniu Kościoła: jeśli chodzi o FZŚ  - przez przełożonego wspólnoty miejscowej Przyrzecznie życia ewangelicznego (profesję) przyjmuje przełożony w imieniu Kościoła i Wspólnoty Braterskiej. Temu obrzędowi przewodniczy kapłan, jako świadek ze strony Kościoła i Zakonu. Ten uroczysty akt  jest uznawany przez Kościół. Profesja we FZŚ  jest jednocześnie działaniem Chrystusa i Kościoła, jest wydarzeniem zbawczym i dlatego jest aktem publicznym, kościelnym i uroczystym. (Rytuał Część II  nr 13), Wspólnota  braterska  jest „znakiem widzialnym Kościoła, jest  wspólnotą miłości >> ( art. 22  Reguły FZ  

__________________________________________________________________

 

RADA NARODOWA
FRANCISZKAŃSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH

Centrum Franciszkańskie
02-679 Warszawa, ul. Z.Modzelewskiego 98a
korespondencja: Emilia Nogaj 64-510 Wronki, al.Wyzwolenia 62
E-Mail: emilianogaj@wp.pl

Telefon: 600-251-227

KOMUNIKAT   nr 6                                20   październik  2020

Drogie Siostry! Drodzy Bracia!

Niech Pan obdarzy Was pokojem!

Minął czas letniego odpoczynku, który dawał nam możliwość przebywania na łonie natury i podziwiania otaczającego nas piękna przyrody. To skłania nas do wyrażania wdzięczności Panu Bogu za wszystkie stworzenia, którymi Pan nas obdarzył. Uczestniczyliśmy w dwóch ważnych  dla nas uroczystościach: 17 września święto Stygmatów św. Franciszka i 4 października odpust ku czci św. Franciszka. Udział w tych uroczystościach umacnia naszą wiarę, i  pogłębia duchowość franciszkańską Niestety ze środków masowego przekazu otrzymujemy   informacje o rozprzestrzenianiu się koronawirusa, wskutek czego coraz większa liczba ludzi zostaje zarażona. Zostają nakładane nowe obostrzenia. My jednak jako chrześcijanie i  franciszkanie świeccy nie możemy popadać w lęk, w beznadziejność. Wierzymy, że Pan Jezus jest z nami, tylko  musimy Jemu zaufać, jak czynił to św. Franciszek. On dostrzegał potrzeby innych ludzi, niósł im pomoc i wsparcie. W ten sposób był narzędziem miłości Pana Boga. Nikt nie powinien czuć się samotnym, opuszczonym i pozostać bez pomocy. Dlatego powinnyśmy wykorzystać nasze  umiejętności i zdolności, aby dalej budować więzi braterskie, jeśli nawet niemożliwe staje się spotkanie ze wspólnotą. Czas pandemii nie może przeszkodzić nam w prowadzeniu formacji.

Trwamy nadal w jedności duchowej przez modlitwę. Modlimy się  nieustannie o ustanie pandemii koronawirusa oraz ufną wiarę i  pokój  w naszych sercach. Bądźmy radosnymi świadkami Chrystusa na wzór św. Franciszka dla wszystkich strapionych i przerażonych ludzi obecną sytuacją.

Przekazuję bieżące informacje z działalności FZŚ.

Jak już nam wiadomo w dniu 30 września odszedł do domu Pana nasz Brat Zygfryd Smarzyk.

Pogrzeb odbył się 3 października  w dniu, w którym obchodzimy pamiątkę śmierci św. Franciszka.

Brat Zygfryd brał zawsze udział w przedstawieniu o śmierci św. Franciszka i występował w właśnie w roli św. Franciszka.

Prowadził naszą stronę internetową i był długoletnim sekretarzem Rady Narodowej FZŚ

Msza św. za śp. Zygfryda  od Rady Narodowej zostanie odprawiona 25 grudnia o 11.30 w kościele O.O. Kapucynów w Bydgoszczy.

Stronę internetowa poprowadzi sekretarz Rady s. Joanna Szelągowska.

W dniu 8 sierpnia odbyła się kapituła w regionie olsztyńskim. Przełożoną została wybrana na kolejną kadencję s. Barbara  Goc.

W dniach 17 – 19 września odbyła się wizytacja braterska i kapituła w regionie poznańskim.

Przełożonym został wybrany br. Marek Bezler.

W dniu 3 października odbyła się kapituła w regionie lubelskim. Przełożoną została wybrana s. Grażyna Beszlej.

Tym wybranym przełożonym  i pozostałym członkom rad  regionalnych gratuluję i życzę błogosławieństwa Bożego i darów Ducha Świętego do, aby mogli jak najlepiej wypełnić swoją posługę  dla dalszego rozwoju FZŚ.

Zaplanowane były kapituły w regionie szczecińskim  lubliniecko-tarnogórskim i łódzkim. Niestety ze względu na duży wzrost zakażeń koronawirusem i panujące w związku  z tym obostrzenia sanitarne te kapituły zostały odwołane.

Nie odbyły się kapituły w regionie wrocławskim, przemyskim, krakowskim oraz  wizytacje w regionie warszawskim, katowickim i białostockim. 

Tym przełożonym regionalnym i członkom rad , w których kapituły się nie odbyły z powodu pandemii życzę wytrwałości w dalszym wypełnianiu swoich posług dla budowania braterstwa , niesienia pokoju i dobra Siostrom i Braciom.

Rok  2021  jest rokiem jubileuszowym. Będziemy obchodzić 800- lecie  Memoriale Propisiti –pierwszy opis  sposobu życia dla osób świeckich.

Rada Narodowa proponuje następujące spotkania formacyjne:

10-11 kwiecień 2021r.- spotkanie formacyjne dla radnych do spraw młodzieży franciszkańskiej i Rycerzy św. Franciszka

11-12 czerwiec spotkanie  dla asystentów regionalnych i prowincjalnych

16-17 lipiec- pielgrzymka na Jasną Górę połączona z obchodami 800- lecia powstania III Zakonu

11-12 września   spotkanie dla przełożonych regionalnych

4 październik – główne obchody 800-lecia powstania III Zakonu w bazylice O.O. Franciszkanów przy Placu Wszystkich Świętych w Krakowie

Dzielę się  radosną wiadomością, że O. Zdzisław Gogola – asystent narodowy FZŚ  otrzymał tytuł profesora belwederskiego.

Gratulujemy Ojcu Zdzisławowi  tego osiągnięcia naukowego.

W załączeniu przysyłam materiał opracowany przez s. Leokadię Puto  o działalności Rycerzy św. Franciszka.

W osobnym komunikacie przyślę informacje z Rady Międzynarodowej.

Życzę   Wam Drogie Siostry   Drodzy  Bracia   błogosławieństwa Bożego  darów Ducha Świętego. Niech Maryja, św. Franciszek i bł. Aniela Salawa   upraszają potrzebne dla nas łaski do przetrwania tego trudnego czasu, abyśmy mieli siłę do pokonywania tych trudności i odwagę dawania świadectwa wiary.

Z franciszkańskim pozdrowieniem 

Pokój i dobro 

Emilia Nogaj OFS – przełożona narodowa wraz z Radą Narodową.

__________________________________________________________________

 

Wspomnienie

Z wielkim żalem, smutkiem i zaskoczeniem odebraliśmy wiadomość o śmierci O. Gabriela Kudzi  OFM.

Chociaż wiemy, że nasze życie się nie kończy, tylko zmienia, to wiadomość o śmierci wywołuje w nas zawsze uczucie smutku i żalu.

W dniu  22 listopada  2020 roku odszedł do domu Ojca  O. Gabriel. Taka była wola Pana.

O. Gabriel był związany  przez  wiele lat z Franciszkańskim Zakonem Świeckich.

Uczestniczył   aktywnie w tworzeniu  struktur FZŚ w Polsce. Brał udział w pierwszej kapitule narodowej FZŚ, która została przeprowadzona zgodnie  Konstytucjami Generalnymi  FZŚ  i odbyła się w 1992r. w Kalwarii Zebrzydowskiej.

Po tej kapitule O. Gabriel przyjął obowiązki asystenta narodowego FZŚ, które pełnił do 1995r.

Asystentem narodowym był O. Gabriel jeszcze dwukrotnie w latach 1998-2001  oraz 2013 – 2016.

Przygotowywał i przeprowadzał rekolekcje dla franciszkanów świeckich, opracowywał tematy do formacji ciągłej wydawane w zeszytach formacyjnych oraz konferencje, które wygłaszał w czasie spotkań  formacyjnych  w  Franciszkańskim Centrum  przy ul. Modzelewskiego 98 A w Warszawie.

Z wielką uwagą i zainteresowaniem słuchaliśmy  tych konferencji, nauk rekolekcyjnych i homilii., które przyczyniały się do  ubogacenia naszej wiedzy o świętym Franciszku, pogłębienia  wiary i duchowości franciszkańskiej.

Był bardzo zaangażowany  w posługę dla Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.

Do końca swojego życia troszczył się o franciszkanów świeckich. Przy  dokonywaniu  przeglądu swojego dorobku pisemnego, zebrał wiele materiałów związanych z  swoją działalnością  we FZŚ.

Mamy nadzieję, że cały ten dorobek zostanie opublikowany i będzie nadal służył franciszkanom świeckim w ich formacji.

O. Gabriel  był człowiekiem bardzo dobrym, życzliwym, spokojnym, cierpliwym, zawsze uśmiechniętym.

Swoją postawą budził zaufanie. Był otwarty na potrzeby drugiego człowieka.

Nigdy nie widzieliśmy  u niego zniecierpliwienia ani znużenia.

Potrafił  udzielać wskazań w rozwiązywaniu różnych problemów.

Na pewno będzie nam brakowało  spotkań i rozmów z O. Gabrielem, ale  wierzymy w jego duchową obecność wśród nas..

Wypełnił swoją misję jako zakonnik, kapłan i asystent FZŚ.

Miłosierny Pan wynagrodzi  jego ofiarną i pełną oddania posługę duszpasterską.

Polecamy duszę ś. p. Ojca Gabriela naszej pamięci modlitewnej.

Dobry Jezu a nasz Panie daj Mu wieczne spoczywanie 

Emilia Nogaj OFS

Przełożona narodowa   wraz  wszystkimi Braćmi i Siostrami  FZŚ

__________________________________________________________________


Śp. br. Zygfryd Smarzyk ofs, (14.04.1943 – 30.09.2020)  

Brat Zygfyd urodził  się 14 kwietnia 1943 r. w Bydgoszczy, został ochrzczony 8 maja 1943 roku w parafii MB Nieustającej Pomocy, Pierwszą Komunię Świętą i Sakrament Bierzmowania przyjął w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bydgoszczy.

Według opinii Proboszcza parafii  MB Zwycięskiej, do której należał w chwili wstępowania do FZŚ był człowiekiem wierzącym, religijnym i bardzo oddanym sprawom Kościoła i parafii. Sam o sobie pisał, prosząc o dopuszczenie do profesji we FZŚ, że będąc w Postulacie i Nowicjacie Zakonu odkrył, jak bardzo jest bogaty w talenty, do których zaliczał umiejętność poświęcania swego czasu dla innych, doświadczenie, wiedzę, cierpliwość. Odznaczając się więc prawdziwą pokorą potrafił, bez udawania, stanąć w prawdzie o samym sobie. W piśmie tym dzielił się także odkryciem, iż praca nad rozwijaniem cnót jest w jego życiu najłatwiejszym sposobem dochowania wierności Chrystusowi i najprościej przybliża do ideałów  Założyciela Zakonu – Świętego Ojca Franciszka.

Do Nowicjatu przykapucyńskiej Wspólnoty FZŚ w Bydgoszczy wstąpił  18 marca 2000 r., 20 września 2004 r. złożył profesję wieczystą w Kaplicy Pokoju Konwentu Świętego Franciszka w samym Asyżu, a już od następnego roku był wybierany na odpowiedzialne funkcje we władzach Trzeciego Zakonu.

W latach 2005 – 2008 był zastępcą przełożonej Wspólnoty miejscowej przy kościele Braci Mniejszych Kapucynów w Bydgoszczy - s. Jolanty Bogdanów, z którą aż do ostatnich dni życia owocnie współpracował, zarówno w sprawach Wspólnoty miejscowej,  jak też na różnych szczeblach władz Franciszkańskiego Zakonu Świeckich  w Polsce. W latach 2008 – 2014 był przełożonym wspólnoty przykapucyńskiej w Bydgoszczy i jednocześnie pełnił funkcję sekretarza Rady Regionu poznańskiego. Od kwietnia  2012 pełnił  funkcję sekretarza narodowego  FZŚ w Polsce, najpierw z powodu wakatu po rezygnacji dotychczasowego sekretarza,  a następnie po wyborze na tę funkcję podczas kapituł odbywających się w Warszawie w dniach  20 -  22 września 2013 r. oraz 16 - 18  września 2016 r.

Br. Zygfryd (wspomina s. Joanna Berłowska, radna ds. formacji w RN FZŚ w Polsce) „…do ostatnich chwil swego życia był zatroskany, by wszystkie nadsyłane informacje z Rady Narodowej i Regionów mógł zamieszczać na bieżąco. Tego tematu dotyczyła ostatnia nasza rozmowa  telefoniczna, dało się zauważyć, że  Jego  siły bardzo słabły, nie mógł już pokonać niedużych odległości w mieszkaniu, trudno Mu było mówić, dlatego umówiliśmy się, na kolejna rozmowę. Niestety, kiedy wzięłam do ręki telefon  by  zapytać jak się czuje, ukazała się informacja od Siostry Joli Bogdanów, że o godz.9.30 odszedł do Pana. Pozostała już więź modlitewna.

Śp.Br. Zygfryd niezwykle ofiarnie, z ogromnym  poświeceniem, nie szczędząc sił i zdrowia, które było już nadwątlone do ostatnich chwil życia wypełniał swoje zadania służąc Wspólnocie Narodowej FZS w Polsce. Na każde spotkanie przyjeżdżał  zawsze przed czasem, aby przygotować potrzebne materiały  na spotkanie RN i  Rad regionalnych. Starał się by każdy uczestnik miał  w teczce potrzebne materiały, by dla wszystkich było wygodne miejsce w sali, troszczył się o dostarczenie Brewiarzy na czas Liturgii Godzin. Bardzo starannie przygotowywał się do prowadzenia spotkań formacyjno - instruktażowych dla sekretarzy regionalnych. Ponadto  zawsze wyrażał gotowość do wyjazdu  na przeprowadzenie wizytacji i kapituł regionalnych. Często musiał pokonać duże odległości i znosić nieraz uciążliwości długich nocnych  podróży. Po powrocie dzielił się troskami, a także radościami, jakich doświadczał podczas braterskich spotkań. Budował nas swoją franciszkańską postawą pełną pokory, dobroci i prostoty, a także dystansem do tego co nie istotne oraz poczuciem humoru”.

Niemal od początku przynależności do przykapucyńskiej Wspólnoty Tercjarskiej  pracował pod kierunkiem ówczesnej Przełożonej Wspólnoty – s. Jolanty Bogdanów przy redagowaniu wewnętrznego wspólnotowego pisma pn. „Pokój i Dobro”, a następnie samodzielnie redagował i wydawał pismo, będące swego rodzaju kroniką Wspólnoty,  w którym zamieszczał wiele własnych tekstów, dzieląc się z czytelnikami swą przebogatą wiedzą na tematy wiary, pracy, modlitwy, życia.  Z racji posiadanych kompetencji, predyspozycji i doświadczenia przez kilka ostatnich lat był zapraszany i upoważniany przez Radę Wspólnoty do prowadzenia spotkań Postulatu, co czynił niemal do ostatnich dni życia. Wszyscy jego podopieczni wspominają ten okres jako wyjątkowo radosny, owocny  i piękny.   

Wiemy także, iż będąc bardzo oddany Trzeciemu Zakonowi Świętego Franciszka z Asyżu, nie zaniedbywał swej własnej rodziny, która zawsze była u Niego na pierwszym miejscu, kochał także swoją pracę w zawodzie dziennikarza i korektora pracując w redakcjach czasopism bydgoskich i nie tylko. Zajęciem, które przynosiło mu wytchnienie od codziennych trosk i problemów były robótki ręczne, dla nas najpiękniejsze od Niego  prezenty. Serwety, obrusy, śnieżynki i aniołki wydziergane pracowicie i cierpliwie zdobią niejedno mieszkanie i upiększają bożenarodzeniowe choinki.

Br. Zygfryd odchodził  do Boga w swoim domu, pod troskliwą opieką rodzonej siostry Ewy i jej męża Janusza, którzy z ogromną  wdzięcznością przyjęli propozycję celebracji Eucharystii przy umierającym już Zygfrydzie. Opatrzony Sakramentem Namaszczenia Chorych odszedł do Pana 30 września 2020 roku we śnie, w kilka godzin po Mszy św., w której, choć już bardzo słaby, świadomie uczestniczył.

Można z pewnością uznać, że br. Zygfryd, dla najbliższych Ryszard, zapisał piękną kartę w dziejach Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce, a tym samym w historii całego Kościoła katolickiego w Polsce. Zapamiętamy Go jako cichego, skromnego i pokornego, a jednocześnie mądrego brata,  wyjątkowo cierpliwego przełożonego, a także dobrego kolegę i niezawodnego przyjaciela, wymagającego od siebie, łagodnego dla innych.

Mszę św. Pogrzebową koncelebrowało 5 kapłanów: ks. Wenancjusz Zmuda – Proboszcz parafii MB Zwycięskiej w Bydgoszczy – główny celebrans, o. Kazimierz Śnieg OFM Cap.   Asystent Wspólnoty FZŚ gromadzącej się przy kościele  Wniebowzięcia NMP w Bydgoszczy, o. Alojzy Pańczak OFM, Asystent Regionu poznańskiego FZŚ, ks. Józef Orchowski -  Proboszcz parafii MB Fatimskiej w Bydgoszczy, ks. Piotr Wencel – Duszpasterz Kościoła Domowego diecezji bydgoskiej. W pożegnaniu br. Zygfryda uczestniczyła liczna rzesza braci i sióstr FZŚ  z Bydgoszczy i Nakła n/Notecią.

W modlitwie różańcowej przełożona wspólnoty miejscowej s. Grażyna Sadurska żegnała br. Zygfryda:  „…Zasnąłeś w Panu, z pewnością nie przypadkiem, akurat we wspomnienie św. Hieronima, który pilnie słuchał tego, co mówił do niego Pan Bóg i służył gorliwie Słowu Bożemu. O Tobie możemy powiedzieć dokładnie to samo. Żegnamy Cię w Wigilię Uroczystości Świętego naszego Ojca Franciszka, Diakona, Założyciela  Trzech Zakonów, którego tak bardzo miłowałeś i któremu służyłeś najwierniej, jak tylko mogłeś od pierwszej chwili przystąpienia do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.  Dziękujemy za Twoją kulturę, niezawodność, szczerość i delikatność w relacjach z nami wszystkimi, za Twoją cierpliwość dla każdego z nas, łagodność i łaskawość, za dobre serce, za dyspozycyjność i gotowość do poświęceń, a nade wszystko za Twój uśmiech, odporny na dolegliwości związane z pogarszającym się  nieubłaganie stanem zdrowia i za prawdziwą, godną naśladowania pokorę.  Kochany nasz bracie Zygfrydzie, wprawdzie ufamy głęboko, że spotkałeś już św. Franciszka  i O. Pio, i bł. Anielę, i bł. Honorata, i wszystkich kochanych przez Ciebie gorąco Świętych, a także Zmarłych Braci i Siostry z naszej Wspólnoty oraz Twoich Rodziców i przyjaciół, którzy przed Tobą odeszli do szczęśliwej wieczności, jednak będzie nam Ciebie bardzo brakowało, bo należysz do tych skromnych i cichych, lecz mądrych i niezastąpionych na tej ziemi braci i przyjaciół. Kochany Bracie, spoczywaj w pokoju i do zobaczenia!”.

Przełożona narodowa FZŚ w Polsce s. Emilia Nogaj, ze wzruszeniem przekazuje nam:  „Śmierć Brata Zygfryda napełniła nas bólem i smutkiem. Jako osoby wierzące wiemy, że nasze życie się nie kończy a tylko zmienia się. Jednak rozstanie jest zawsze trudne. Byłam  z bratem Zygfrydem w Radzie  Narodowej. Brat Zygfryd był prawdziwym franciszkaninem świeckim, który na wzór św. Franciszka wypełniał powierzone mu zadania. Rozumiał, na czym polega miłość bliźniego. Dlatego dostrzegał potrzeby drugiego człowieka. Do wszystkich odnosił się z miłością, otwartością i cierpliwością. Z każdym potrafił porozmawiać i okazać pomoc. Mądrość i siły  do takiego życia czerpał z  Ewangelii i Reguły FZŚ.  Miłosierny Pan wynagrodzi brata Zygfryda za jego  dobre uczynki. Pamiętamy o bracie Zygfrydzie w modlitwie”.

Ufamy, że dobry Bóg otworzy przed Nim bramy Ojczyzny Niebieskiej, a Zmartwychwstały Jezus przytuli do Swego Najświętszego Serca. A my, zarówno którzy spotykaliśmy się z Br. Zygfrydem, jak i Ci bracia i siostry do których ta informacja dociera starajmy się  pamiętać o Nim  w modlitwie.

Oprac. s. Jolanta Bogdanow ofs

W tekście wykorzystano fragmenty kazania o. Kazimierza Śniega OFM Cap., wygłoszonego podczas Mszy św. pogrzebowej śp. Zygfryda Smarzyka, w dniu 3 października 2020 r. w kaplicy cmentarnej przy ul. Stefana kardynała Wyszyńskiego w Bydgoszczy, słowa pożegnania s. Grażyny Sadurskiej, przełożonej wspólnoty miejscowej przy kościele oo. Kapucynów w Bydgoszczy, wspomnienia s. Emilii Nogaj przełożonej narodowej FZŚ w Polsce i s. Joanny Berłowskiej radnej RN FZŚ w Polsce  ds. formacji.

__________________________________________________________________

Rzym, 17 września 202

Drodzy bracia i siostry!
Pokój i dobro!

W tym dniu Stygmatów naszego serafickiego Ojca, św. Franciszka, przesyłam wam moje najserdeczniejsze pozdrowienia. Żyjemy w niezwykłych czasach i jest to okres naszego życia, w którym musimy zwrócić się do Boga bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, ufając, że On nas nigdy nie opuści. A oto ja jestem z wami zawsze, aż do skończenia świata.  Nie ma nic, co by pozwalało nam myśleć inaczej, możemy być pewni, że Jezus jest z nami każdego dnia, tym bardziej w czasie tej pandemii. Nikt nie wiedział, jak długo potrwa ta pandemia - kilka tygodni, kilka miesięcy, a nawet lat. Oprócz naprawdę poważnych problemów zdrowotnych i ekonomicznych, istnieje jeszcze jeden poważny problem, który ma głęboki wpływ na nasze codzienne życie. To jest niepewność. Widzę, jak ludzie wokół mnie tracą zapał, nadzieję, siłę potrzebną do pracy. Nawet życie duchowe jest zagrożone przez poczucie, że jesteśmy w jakiś sposób zagubieni. Brak możliwości uczestniczenia we Mszy świętej w wielu krajach i brak spotkań naszych wspólnot sprawia, że ​​nasze siostry i bracia są rozczarowani, wyczerpani, zmęczeni. Wielu z nas w jakiś sposób czuje, że jesteśmy porzuceni. Mamy nadzieję, że ta sytuacja nie będzie trwała wiecznie. Musimy ufać, że ludzki talent, miejmy nadzieję, odkryje szczepionkę i leki, które umożliwią powrót życia społecznego do normalności. Jezus jest z nami każdego dnia. On nie tylko BYŁ z nami i BĘDZIE, ale jest teraz z nami.  Pan Jezus pozostanie z nami, jeśli  nie będziemy mogli kontynuować naszego życia tak, jak było wcześniej. Musimy znaleźć bardziej braterskie, bardziej zrównoważone życie, starając się żyć w prosty sposób, we właściwym duchu oderwania się od dóbr doczesnych, upraszczając własne potrzeby materialne. Musimy czytać ze znaków czasu. Bóg uczy nas również  przez świat zewnętrzny, a nie tylko przez nasz świat wewnętrzny, duchowy. Zmiany na zewnątrz  muszą zmienić nasze wnętrze. 1 Mt. 28.20. W łacińskim oficjalnym języku Neovulgata: omnibus diebus, w języku włoskim: tutti i giorni Widząc trudności w poruszaniu się oraz blokadę, która nawet zatrzymała msze święte i zmusiła do zamknięcia kościołów oraz zaprzestania udzielania sakramentów. Życie musi toczyć się dalej. Musimy znaleźć najlepsze sposoby na kontynuowanie naszego życia braterskiego, chociaż jest duża różnica między tym, czego doświadczyliśmy w dzisiejszych czasach, a naszym wyobrażeniem. Jak napisałem w moim liście na początku tej pandemii, musimy wykorzystać nasze talenty i znaleźć nowe sposoby na wzmocnienie życia braterskiego, zwracając większą uwagę na tych, którzy cierpią najbardziej: osoby starsze, słabe, zmarginalizowane. Zwykle im jest trudniej, a czasem wręcz niemożliwie, bez naszej pomocy zapewnić sobie to, co niezbędne. Uczmy się od św. Franciszka, który z wielkim współczuciem zwracał się do ubogich i do trędowatych, będąc narzędziem miłości Boga do nich, a tym samym odkrywając przez nich, jak bardzo Bóg go kocha.  Zauważając potrzeby naszych bliźnich i pomagając im, zbliżamy się do Pana Boga a Bóg zbliża się do nas w tym drugim człowieku.  I życie toczy się, także w tym sensie, że przygotowujemy się do kolejnej Generalnej Kapituły wyborczej. Jak już  nam wiadomo, w związku z sytuacją ogólnoświatowej pandemii XVI KAPITUŁA OGÓLNA I, VII KAPITUŁA  WYBORCZA została przełożona. Nowy termin kapituły to 13-21 listopada 2021. Kapituła odbędzie się w tym samym miejscu, w Seraphicum w Rzymie, jak wskazano już wcześniej. Motto  Kapituły Generalnej: „Ożywiać i służyć  ! „U Was tak być nie może. Ale najważniejszy z was niech będzie jak najmłodszy, a przełożony jak ten, który usługuje: (Ł22,26). Do listu okólnego dołączone są następujące dokumenty:

1. Logo Kapituły Generalnej.

Logo zawiera symbol przywódcy sługi, który wspiera innych i który nie jest ponad braćmi, ale znajduje się na najniższym miejscu, obejmując braci i pomagając im wznieść się wyżej. Punktem centralnym i celem jest wypełnienie powołania, co symbolizuje Tau.

 2. Instrumentum laboris

Przesyłamy  Wam  bardzo ważny dokument, który stanowi podstawę pracy przygotowawczej do Kapituły Generalnej, a następnie do pracy już na samej Kapitule Generalnej. Jest to dokument roboczy, podsumowanie pomysłów i pytań do omówienia we Wspólnotach Narodowych. Prosimy o zrobienie wszystkiego, aby było to szeroko znane, tak aby jak najwięcej braci i sióstr mogło być zaangażowane w te prace przygotowawcze. W ten sposób Radni Międzynarodowi mogą być dobrze przygotowani, znając opinie, pytania, spostrzeżenia braci i sióstr, reprezentujących Wspólnotę Międzynarodową w jej najszerszym znaczeniu.

3. Modlitwa w intencji  Kapituły Generalnej

Przygotowanie duchowe w modlitwie i kontemplacja jest ważniejsze niż sama organizacja. Dla nas wszystkich ważna jest modlitwa w intencji Kapituły Generalnej, o poprawę warunków, abyśmy mogli ją zorganizować, o pracę przygotowawczą, o celebrację samej Kapituły oraz o wszystkich braci, którzy  będą obecni osobiście lub duchowo na kapitule. Pandemia Covid-19 ma wielki wpływ na życie każdej wspólnoty narodowej. Rozumiemy, że rady nie mogły się zbierać, czasem też w formie wirtualnej. Wiele wspólnot narodowych nie mogło ani rozpatrywać nominacji na Kapitułę Generalną, ani zbierać uwag i komentarzy na temat proponowanych zmian Statutu CIOFS. Mamy jeszcze czas do listopada 2021 r., Więc te wspólnoty narodowe, które dotychczas nie przesłały swoich kandydatur  na przełożonego generalnego, ale zamierzają to zrobić lub chcą dodać nowe nominacje, mogą to zrobić do 31 maja. 2021. Przygotowanie Statutu Wspólnoty Międzynarodowej na Kapitułę Generalną wymaga więcej czasu. Dlatego prosimy każdą wspólnotę narodową o jak najszybsze przesłanie nam uwag i propozycji. Proszę wziąć to pod uwagę, że w celu przygotowania wersji statutu, która zostanie zaprezentowana na Kapitule Generalnej, dalsze uwagi nie mogą być przyjęte po 31 grudnia 2020 roku. Rok Kapituły Generalnej jest ważny także z innego powodu. W 2021 r. będziemy obchodzić 800-lecie Memoriale Propositi. Pierwszy opis formy życia „braci pokutujących mieszkających we własnych domach”, znany jako Memoriale propositi, został wydany w 1221 r. Rok  2021 będzie czasem upamiętnienia, formacji i pokarmu duchowego, aby dowiedzieć się, jaka była forma życia świeckich, którzy chcieli naśladować św. Franciszka, czego możemy się od nich nauczyć i jak możemy dzisiaj żyć tymi cnotami, które są wciąż  aktualne, nawet w tych współczesnych czasach. Ten rok zaczyna się teraz, ze względu na pandemię rozpoczyna się bez specjalnych uroczystości, a zakończy kapitułą generalną. Zachęcamy każdą wspólnotę narodową do zgłaszania pomysłów we własnych wspólnotach, jak możemy upamiętnić ten ważny dokument, który - choć nie może być uważany za pierwszą  regułę Franciszkańskiego Zakonu Świeckich - jest pierwszym oficjalnym dokumentem, który w jakiś sposób opisuje formę życia tych, którzy chcą zachować pokutę, będąc w ten sposób dowodem uznania zaangażowanych świeckich w Kościele. Pozwolę sobie zakończyć ten list modlitwą św.Franciszka, zanim otrzymał stygmaty, która to modlitwa pięknie wyraża głębokie pragnienie naszego Serafickiego Ojca, aby całkowicie zjednoczyć się ze Zbawicielem:

Panie, proszę Cię o dwie łaski, zanim umrę: doświadczyć w sobie, na ile to możliwe, cierpień Twojej okrutnej Męki i poczuć dla Ciebie tę samą miłość, która skłoniła Cię do poświęcenia się za nas. Panie mój Jezu Chryste, błagam Cię, udziel mi dwóch łask przed śmiercią: po pierwsze, abym przez resztę życia mógł doświadczyć w duszy i ciele tak bardzo, jak to tylko możliwe, tego samego bólu, który cierpiałeś. słodki Jezu, w czasie Twojej najokrutniejszej Męki  a po drugie, abym mógł odczuwać w sercu tak bardzo, jak to tylko możliwe, tę samą miłość, która rozpaliła Ciebie, Syna Bożego, i doprowadziła Cię do radosnego znoszenia Twojej męki za nas grzeszników.

Pragnę zobaczyć was wszystkich - a przynajmniej delegatów z różnych Wspólnot Narodowych - twarzą w twarz, spotkać się z Wami osobiście na Kapitule Generalnej.

Dopóki to się nie stanie, przesyłam wam najserdeczniejsze braterskie pozdrowienie

Wasz przełożony i Wasz Brat  Tibor Kauser   Minister Generalny

[Rozmiar: 239253 bajtów]

XXVII Pielgrzymka narodowa Franciszkańskiego Zakonu Świeckich na Jasna Górę

W okresie lata w tradycji polskiej jest pielgrzymowanie do sanktuarium Królowej Polski na Jasnej Górze. W tę tradycję włączają się również franciszkanie świeccy, którzy co roku w trzeci weekend lipca przybywają do Matki Bożej Królowej Polski.

W tym roku nasze pielgrzymowanie, ze względu na panującą nadal pandemię koronawirusa, miało wyjątkowy charakter. Na Jasną Górę przybyły jedynie delegacje franciszkanów świeckich z poszczególnych regionów.

Mottem pielgrzymki było hasło tegorocznego roku nowenny przed jubileuszem 800-lecia powstania III Zakonu: „Wonne słowa Pana naszego Jezusa Chrystusa z miłości ku Bogu życzliwie przyjmują i je zachowują, postępując święcie aż do końca, bo są duchem i życiem”.

Pielgrzymka rozpoczęła się Apelem Jasnogórskim, który prowadził br. Zbigniew Kołodziejczyk OFMCap. Po apelu rozpoczęło się nocne czuwanie, w czasie którego rozważane były słowa zawarte w haśle IX roku nowenny. Wprowadzenie do czuwania i do rozważań poszczególnych części różańca przygotował asystent narodowy FZŚ br. Tadeusz Bargiel OFM Cap. W rozważaniach przewijała się myśl, aby nie być tylko dla siebie, aby nic nie zatrzymywać dla siebie z tego, co otrzymujemy od Pana Boga.

O godzinie 24 koncelebrowana była Msza święta. Homilię wygłosił również br. Tadeusz Bargiel OFM Cap. W homilii zawarte były rozważania o pobożności Maryjnej:

[Rozmiar: 461965 bajtów]

W sobotę czas pielgrzymowania rozpoczął się przy kapliczkach różańcowych modlitwą różańcową, w czasie której rozważane były tajemnice bolesne.

Następnie wszyscy uczestniczyli w uroczystej Mszy świętej. Homilię wygłosił O. Alojzy Pańczak OFM.

W homilii O. Alojzy przedstawił postać Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego, prymasa Polski, który oddał siebie w niewolę Maryi. Często przybywał do Jasnogórskiego sanktuarium i tu zawierzał Królowej Polski wszystkie sprawy Kościoła. Był również tercjarzem franciszkańskim już od czasu studiów w seminarium duchownym. Franciszkanów zachęcał do wytrwania w powołaniu i do urzeczywistniania w całej ojczyźnie pokoju i dobra. Tekst poniżej.

[Rozmiar: 425765 bajtów]

Pod koniec Mszy świętej przełożona narodowa dokonała aktu odnowienia zawierzenia FZŚ Maryi, Królowej Polski.

Pielgrzymka zakończyła się nabożeństwem Drogi Krzyżowej. Rozważania do Drogi Krzyżowej przygotowała Młodzież Franciszkańska.

Wyrażam wdzięczność Panu Bogu za dar tej pielgrzymki, za to, że mimo pandemii i różnych ograniczeń z tym związanych mogło się odbyć spotkanie franciszkanów świeckich w tym cudownym miejscu, jakim jest Jasna Góra. Dziękuję za obecność i wspólną modlitwę wszystkim Ojcom asystentom oraz zgromadzonym Siostrom i Braciom FZŚ.

s. Emilia Nogaj
przełożona narodowa FZŚ


[Rozmiar: 124720 bajtów]

Konferencja o. Alojzego Pańczaka OFM, asystenta Regionu Poznańskiego FZŚ,
wygłoszona 18 lipca 2020 roku podczas Mszy św. celebrowanej na Szczycie Jasnej Góry
podczas XXVII Pielgrzymki Franciszkańskiego Zakonu Świeckich

Ojcowie Asystenci Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, Ojcowie Paulini – kustosze i stróże tego szczególnego miejsca, wszystkie Siostry i Bracia w Panu naszym Jezusie Chrystusie i w Świętym naszym Ojcem Franciszku. Gromadzimy się w tym roku tak niezwykłym i tak innym, roku który jest brzemienny rocznicami. W tym roku bowiem obchodziliśmy 20 maja przygotowane i oczekiwane wielkie obchody i świętowanie radosnej rocznicy setnych urodzin Ojca Świętego Jana Pawła II, o którym mówimy, że jest wielkim świętym, ale także i roku w który mieliśmy świętować i wspólnie cieszyć się beatyfikacją Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Pokolenie moje i starsze, także nieco młodsze, zapewne pamięta ten szczególny dzień 16 października 1978 roku, kiedy rozległo się Habemus Papam i 22 października, kiedy Ojciec Święty Jan Paweł II rozpoczął swój pontyfikat: długi Pontyfikat i pontyfikat owocny. Ów obraz, który pozostał w pamięci, kiedy zwyczajem kardynałowie składają homagium czyli hołd: kiedy to Prymas Wyszyński podchodzi do nowo wybranego Papieża przyklękając, a Papież przyklęka przed nim.

I popołudniowa audiencja dla Polaków, którzy wzięli udział w inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II. Pamiętamy słowa, które wypowiedział wówczas Ojciec Święty: „Powiem wam to co myślę: Nie byłoby na stolicy Piotrowej tego papieża Polaka, który dzisiaj pełen bojaźni Pańskiej, pełen ufności rozpoczyna swój pontyfikat, gdyby nie było Twojej wiary Prymasie, Twojej wiary nie cofającej się przed uwięzieniem i cierpieniem, Twojej heroicznej nadziei, Twego bez reszty oddania się Matce Kościoła. Nie byłoby tego papieża gdyby nie było Jasnej Góry, tego całego okresu dziejów Kościoła w ojczyźnie naszej, który związany jest z Twoim biskupim i prymasowskim posługiwaniem”.

Prymas Stefan Wyszyński, tercjarz franciszkański, Prymas Tysiąclecia jak jest nazywany, pełnił swoją posługę kapłańską aż 57 lat, posługę biskupią 35 lat. Był Prymasem Polski przez 32 lata. Kardynałem aż 28 lat. To tyle suchych danych i liczb. Napisał kilkadziesiąt książek, pozostawił 12 tysięcy stron maszynopisów, przemawiał ponad 600 razy rocznie, po którym pozostało kilka tysięcy godzin nagrań Jego kazań. I to co charakterystyczne, co rozbrzmiewało z tego miejsca, ze szczytu Jasnej Góry: swoje przemówienia zawsze rozpoczynał słowami: Umiłowane dzieci Boże, dzieci moje.

Przywołajmy słowa Ojca Świętego: Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego papieża Polaka gdyby nie było Jasnej Góry.

To tutaj Prymas Wyszyński 5 sierpnia 1924 roku, w Święto Matki Boskiej Śnieżnej, w kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej odprawił swoją pierwszą Mszę Świętą, Mszę Świętą prymicyjną. Nie było rodziny, towarzyszyła mu jedynie jego młodsza siostra Stanisława. Miał być święcony w Uroczystość Świętych Piotra i Pawła 29 czerwca wraz z innymi swoimi kolegami. Były już wydrukowane obrazki prymicyjne. Wola Boża jednak była inna. Zdrowie Mu nie pozwoliło. Kiedy inni byli święceni on spędził ten czas w łóżku szpitalnym. Kapłańskie święcenia otrzymał w dzień swoich urodzin, 3 sierpnia w kaplicy Matki Bożej Katedry Włocławskiej, a tym, który udzielał święcenia był ówczesny biskup Wojciech Owczarek. Jak po latach ksiądz Prymas wspomina ten dzień? Kiedy przygotowywał się do święceń stary zakrystian katedry Włocławskiej powiedział: „Proszę księdza, z takim zdrowiem to na cmentarz raczej, a nie po święcenia”. Wiemy, że była to kapłańska posługa, posługa biskupia, posługa prymasowska, posługa która była posługą opatrznościową dla historii i dziejów naszego narodu, i Kościoła w nim.

Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego papieża Polaka gdyby nie było Jasnej Góry i Prymasa Wyszyńskiego.

Wspomina Prymas Wyszyński swój dom rodzinny, gdzie urodził się 3 sierpnia 1901 roku: Urodziłem się pod obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Urodziłem się także w sobotę, w Zuzeli, i dodaje, że takie były plany Boże. I tak trzeba było, że Matka Boża pokierowała tym wszystkim. Przyjmuje nominację na biskupa lubelskiego w święto maryjne, Święto Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny 25 marca. Na Jasnej Górze 12 maja 1946 roku został konsekrowany biskupem. Konsekratorem jest Prymas Polski Kardynał August Hlond, współkonsekratorami biskup Karol Radoński i biskup włocławski, Stanisław Czajka. Kiedy wspomina Prymas Jasną Górę to mówi, że kiedy rządził i kierował Episkopatem jako prymas Polski, to tu na Jasnej Górze najczęściej organizował rekolekcje dla kapłanów. Tu, na Jasnej Górze, zwoływał konferencje Episkopatu Polski. Tu, na Jasnej Górze, odbywały się rekolekcje dla biskupów. Tutaj bywał zazwyczaj cztery, pięć razy w roku. Tu zbierał przełożonych różnych zakonów i zgromadzeń zakonnych. Bo nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego papieża Polaka gdyby nie było Jasnej Góry i Prymasa Wyszyńskiego.

Ksiądz Prymas Wyszyński uwięziony i przetrzymywany w Rywałdzie Królewskim, potem w Stoczku, w Prudniku na Śląsku , na końcu w Komańczy miał czas na przemyślenia. Był to czas szczególnych rekolekcje, które sam odprawiał i nawiązywał do wydarzeń historycznych, do wydarzeń których rocznice w tych latach przypadały. Rocznica cudownej obrony Jasnej Góry i rocznica złożenia ślubów przez Jana Kazimierza 1 kwietnia w Katedrze Lwowskiej. W Komańczy 16 maja 1956 roku Ksiądz Prymas Wyszyński, ale także nasz współbrat, tercjarz franciszkański, ułożył Jasnogórskie Śluby Narodu. Tłumy wiernych zgromadziły się w Uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej 26 sierpnia 1956 roku. Tron Prymasa był pusty... leżały tylko kwiaty, wiązanka kwiatów biało-czerwonych. Przewodniczący Episkopatu Polski biskup łódzki Michał Klepacz odczytał Jasnogórskie Śluby Narodu. Jakże musiało to brzmieć wówczas przejmująco i dotykać serc naszych. Królowo Polski przyrzekamy! Przyrzekamy dochować Bogu, Krzyżowi, Świętej Ewangelii, Kościołowi Świętemu i Jego pasterzom. Przyrzekamy żyć w stanie łaski. Przyrzekamy bronić świętości małżeństw i rodziny. Przyrzekamy bronić duszy i ciała. Przyrzekamy również przestrzegać praw sprawiedliwości i miłości społecznej.

Nie byłoby na Stolicy Piotrowej Jana Pawła II, tego papieża Polaka, gdyby nie było tego miejsca i Prymasa Wyszyńskiego.

Jego oddanie Maryi. Przywołajmy Jego znamienne słowa zapsiane 14 lutego 1954 roku „Wszystko postawiłem na Maryję”. W 1954 roku oddał się Prymas Wyszyński w niewolę Najświętszej Maryi Panny, 8 grudnia idąc za radami św. Ludwika Marii de Montford. W swoich wspomnieniach zapisała słowa aktu oddania: „Święta Maryjo Bogurodzico Dziewico obieram sobie Ciebie za Panią i Orędowniczkę, Patronkę, Opiekunkę i Matkę moją”. Przywołajmy słowa z testamentu napisanego pod koniec życia: „Źródłem mego spokoju wewnętrznego w walce z mocami ciemności była zawsze gorąca miłość i uległość wobec Matki Chrystusowej Pani Jasnogórskiej, której uważam się za niewolnika i miłości”.

Nie byłoby papieża Polaka – nawiązując do Jego własnych słów – gdyby nie było tego miejsca, Jasnej Góry.

Kiedy Prymas został uwięziony, tu na Jasnej Górze codziennie była odprawiana Msza Święta o Jego uwolnienie. Tutaj na Jasnej Górze zorganizowano Rodzinę Rodzin liczącą setki osób modlących się o uwolnienie Księdza Prymasa. Tutaj Jasnej Górze jego uczennica Maria Okońska zamknęła się by tak długo być tutaj aż do uwolnienia Prymasa. Jej to i innej pani, Janinie Michalskiej, udało się nawet dotrzeć do Prymasa uwięzionego wówczas w Komańczy. W swoich wspomnieniach i zapiskach pisze Ksiądz Prymas, że stała się rzecz niewiarygodna, rzecz niezrozumiała, że owe panie tam dotarły. I nawiązując do Ewangelii pisze, że pod krzyżem Pan Bóg pozostawił kobiety, kiedy już wszyscy mężczyźni uciekli, także i Jemu dał na tę drogę, uwięzienia – niewiasty będące blisko i modlące się za Niego.

Nie byłoby tego Papieża Polaka gdyby nie było Jasnej Góry i peregrynacji kopii obrazu Matyki Bożej Częstochowskiej, która się rozpoczęła się tu 26 sierpnia 1957 roku. Kopia obrazu odwiedziła Diecezję Gdańską, diecezje zachodnie/ Wszędzie działo się to samo, wszędzie tłumy wiernych, którzy gromadziły się w kościołach, urzeczywistniająca się przemiana wewnętrzna, liczne spowiedzi, komunia święta, jednanie się rodzin i rzucane przed obraz legitymacje i partyjne.

Prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński odszedł do Pana 28 maja 1981 roku rano o godzinie 4.30.

Prymas Polski Stefan Wyszyński był szczególnie związany z Jasną Górą, która jest miejscem naszej corocznej tercjarskiej pielgrzymki. Jesteśmy z Niego dumni! Był On także tercjarzem franciszkańskim od czasu swojego pobytu i studiów w seminarium włocławskim. Był zwyczaj, ze wszyscy klerycy zapisywali się do III Zakonu. Konferencje ascetyczne we włocławskim seminarium franciszkanie reformaci z pobliskiego klasztoru. Prymas kard. Stefan Wyszyński z dumą wspomina, że był tercjarzem franciszkański. Wspomina o tym 19 listopada 1959 roku, kiedy zakony franciszkańskie obchodziły 750 lat zatwierdzenia pierwszej Reguły. Mówi o tym zwracając się do tłumów tercjarzy, którzy tutaj przybyli 1 sierpnia 1971 roku obchodząc 750 rocznicę założenia III Zakonu. Zwrócił się wówczas do przybyłych tu około 100 tys. tercjarzy, zachęcając wszystkich zgromadzonych do wytrwania na drodze powołania i urzeczywistniania wszystkich ideałów franciszkańskich.

Na zakończenie długiego przemówienia, ksiądz Prymas powiedział: Pragnę Was oddać pod opiekę służebnicy Pańskiej, pod Jej opiekę. Byście umocnieni przykładami świętych polskich, z pomocą duchową zakonów franciszkańskich, urzeczywistniali w całej ojczyźnie Pokój i Dobro.

Urzeczywistniajcie w całej ojczyźnie Pokój i Dobro. Amen.

 

 

XXVII Pielgrzymka FZŚ na Jasną Górę - 2020 (informacje)

Program pielgrzymki - sobota, 18 lipca 2020 r.:
10.00 Różaniec – tajemnice bolesne (prowadzi Region Poznański)
11.00 Msza św.
14.00 Spotkanie Rady Narodowej FZŚ z przełożonymi regionalnymi
15.00 Droga Krzyżowa

Program czuwania nocnego: [Rozmiar: 349263 bajtów]
[Rozmiar: 244982 bajtów]
[Rozmiar: 243989 bajtów]
[Rozmiar: 105125 bajtów]
[Rozmiar: 158065 bajtów]

Komunikat Przełożonej narodowej FZŚ

Wronki, 12 maja 2020 r.

Drogie Siostry, drodzy Bracia, niech Pan obdarzy Was pokojem!
Trwamy w radosnym okresie wielkanocnym, który napełnia nas nadzieją. Pan prawdziwie zmartwychwstał. W tym radosnym czasie liturgia Słowa Bożego przedstawia nam zmartwychwstałego Pana Jezusa, który ukazuje się Apostołom, obdarza ich pokojem, umacnia ich wiarę i mówi, „nie lękajcie się”. Pan Jezus jest drogą, prawdą i życiem. Nasze problemy, trudności mamy powierzyć Panu Jezusowi i w pełni Jemu zaufać. Jest to dla nas bardzo ważne, szczególnie teraz, gdy od ponad dwóch miesięcy żyjemy w warunkach, które były nam do tej pory zupełnie obce.

Ze względu na ograniczone kontakty międzyludzkie, nie spotykają się nasze wspólnoty. Łączymy się jednak duchowo przez modlitwę, którą stanowi Liturgia Godzin, Różaniec święty, rozważanie Słowa Bożego. Na pewno jest dobrze łączyć się raz dziennie o jednakowej porze na wspólnej modlitwie. Dla nas Polaków taką symboliczną godziną jest 21.00. Dlatego zachęcam Was, Drogie Siostry i Drodzy Bracia, abyśmy o tej właśnie porze modlili się, prosząc Maryję Królową Polski o orędownictwo w naszych intencjach. Teraz modlimy się o ustanie pandemii koronawirusa, ale również o jedność, solidarność i pokój między narodami, o przemianę naszych serc. Możemy korzystać z nowoczesnych technologii: nie tylko z techniki SMS, ale i z WathsApp (aplikacja na telefon do nabycia w Sklep Play w telefonie) czy aplikacji Hangouts w przeglądarce google.com, organizując spotkania w przestrzeni Internetu – obie aplikacje mają opcję video-konferencji.

Ze względu na obecną sytuację i obowiązujące przepisy sanitarne wprowadzone przez rząd niemożliwe jest przeprowadzanie kapituł zarówno regionalnych, jak i we wspólnotach miejscowych.

Decyzje Ojca Świętego dotyczące dyspensy oraz podejmowane przez niego działania zgodne z decyzjami władz świeckich skazują na możliwość przesuwania różnych terminów w celu ochrony zdrowia i życia ludzkiego. Wiele ważnych wydarzeń w Kościele zostało odwołanych, a ich nowe terminy zostaną ustalone, gdy pozwoli na to sytuacja epidemiologiczna.

Dlatego Rada Narodowa FZŚ w Polsce podjęła decyzję o nieprzeprowadzaniu w obecnej sytuacji kapituł: regionalnych i wspólnotowych. Trudno jest dzisiaj wskazać czas, w którym będzie możliwe ich przeprowadzenie. Jeśli sytuacja epidemiologiczna poprawi się, to proszę przełożonych regionów, w których ma się odbyć kapituła o propozycje nowych terminów – z odpowiednim wyprzedzeniem – do uzgodnienia i zatwierdzenia przez Radę Narodową FZŚ.

W czasach szczególnych, np. w okresie wojny, kapituły nie odbywały się regularnie z powodu różnych trudnych sytuacji dokonywano już przesuwania terminów kapituł. Przełożony generalny FZŚ brat Tibor skierował do nas list w sprawie możliwości zorganizowania kapituły generalnej FZŚ, która jest zaplanowana na listopad bieżącego roku. Jego zdaniem, obecnie jest trudno organizować kapitułę ze względu na problemy gospodarcze w różnych częściach świata, na zamknięte granice i niepewność, kiedy granice zostaną otwarte. Powołuje się na Stolicę Apostolską, która odłożyła wiele zaplanowanych wydarzeń na ten rok, a nawet i na następny rok. My mamy słuchać Kościoła, zwracać uwagę na jego argumenty i również zachować ostrożność.

Te wszystkie działania są podejmowane dla wspólnego dobra, pisze brat Tibor. Jedynym autorytetem jest Bóg. Bóg zapewnia nam zawsze duchowe i materialne dobro. W swojej modlitwie pamiętam o wszystkich Siostrach i Braciach we Franciszkańskim Zakonie Świeckich. Niech Jezus Chrystus prowadzi nas Swoją drogą, niech nas napełnia Swoją mądrością i oświeca nasze serca. Życzę opieki Matki Bożej, świętego Franciszka i błogosławionej Anieli Salawy.

Z serdecznym pozdrowieniem
Pokój i dobro
Emilia Nogaj OFS – przełożona narodowa z Radą Narodową

EUFRA - zmiana terminu spotkania!!!

Z uwagi na pandemię tegoroczne spotkanie EUFRA zostało odwołane. Nowy termin spotkania (także w Ołdrzychowicach Kłodzkich): 19-25 lipca 2021 roku.

Pokój i dobro
s. Emilia

Zaproszenie do wspólnej modlitwy

Od kilku lat wspólnota miejscowa FZŚ San Francesco Rosetum w Mediolanie (wspólnota brata Attilio) i Stowarzyszenie Alba, które powstało w Turcji z inicjatywy Fethullaha Gulena, a obecne także we Włoszech w tureckiej diasporze, utworzyły grupę o nazwie „Tenda di Damietta” – latendadidamietta@gmail.com – której celem jest ćwiczenie i promowanie dialogu międzyreligijnego zgodnie z formułą zainspirowaną spotkaniem świętego Franciszka z Asyżu i sułtana Malika Al Kamila, które odbyło się w 1219 roku w Damietcie (Egipt).

Dzisiaj, zgodnie z tym co można przeczytać w załączonej ulotce, Namiot Damietty zaprasza wszystkich mężczyzn, kobiety i dzieci dobrej woli na chwilę refleksji i modlitwy, milczącą i osobistą, aby modlili się o zakończenie pandemii, aby symbolizowane przez obraz, który charakteryzuje ulotkę, spowodowane przez nią rany mogły stać się podstawą do założenia nowego społeczeństwa, w którym priorytetem będzie harmonia, solidarność i komunia między narodami w perspektywie powszechnego pokoju. Aby być lepszym, nie zapominajmy o naszych ranach.

Zapraszamy wszystkich mężczyzn, kobiety i dzieci, ludzi dobrej woli do spędzenia chwili na modlitwie, każda osoba we własnym domu, w intymnej ciszy 22 kwietnia 2020 r. o godz. 21.00.

Papież Franciszek
Fethullah Gülen (islamski ruch Himzet)
Riccardo Di Segni (rabin Rzymu)
ajahn Paisal Visalo (opat buddyjski)


Refleksje nad LA TENDA DI DAMIETTA:

Nikt nie osiąga zbawienia sam. W obliczu tylu cierpień mamy doświadczyć modlitwy Jezusa: „Aby wszyscy stanowili jedno”. Taka jest siła wiary, która uwalnia nas od strachu i daje nadzieję.
Papież Franciszek (27 marca 2020 r.)

Inną ważną rzeczą, jaką możemy zrobić, jest pukanie do drzwi Boga z rozpaczliwym sercem poprzez nasze błaganie. Dlatego wzywam wszystkich do modlitwy o zdrowie i bezpieczeństwo ludzkości w tym trudnym czasie. Niech Bóg, najbardziej współczujący, uratuje ludzkość przed tą pandemią, uleczy tych, którzy są chorzy, i obdarzy wytrwałością tych, którzy stracili swoich bliskich.
Fethullah Gülen (13 marca 2020 r.)

Tradycyjny żydowski przepis religijny (i nie tylko) na te okoliczności, po nakazie przestrzegania recept lekarskich, składa się z trzech punktów:
- solidarność społeczna (ponieważ inni ludzie są bardziej skłonni do ponoszenia ryzyka od nas)
- modlitwa (bo wszystko nie kończy się na człowieku)
- dostosowanie własnego zachowania (być może jest to najtrudniejsza rzecz do zrobienia)
Rabin Riccardo Di Segni Il Messaggero (19 marca 2020 r.)

List Przełożonej narodowej FZŚ

[Rozmiar: 14271 bajtów]


Drogie Siostry! Drodzy Bracia!
Niech Pan obdarzy Was pokojem!

Kieruję do Was słowo w tym niezwykłym czasie, który przeżywamy.

Zwykle na początku Wielkiego Postu podejmujemy różne postanowienia, które mają przyczynić się do zmiany naszego życia, usunąć to, co oddala nas od Pana Boga. Rozszerzająca się pandemia wywołana koronawirusem spowodowała nałożenie na nas dodatkowych ograniczeń. Myślę również, że napływające codziennie informacje o zagrożeniu, o liczbie zachorowań i zgonów spowodowanych tym wirusem, budzą w nas lęk. Przyszłość staje się niepewna.

Trudno nam przyjąć te ograniczenia, włącznie z niemożnością uczestniczenia w Eucharystii w kościele. Na pewno rodzą się w nas pytania, jaki jest w tym wydarzeniu Boży plan.

Co my możemy zrobić w tej po ludzku prawie beznadziejnej sytuacji?

Dla Pana Boga nie ma rzeczy niemożliwych, o czym świadczą liczne przykłady z historii naszego zbawienia. My, jako franciszkanie świeccy nie możemy tracić nadziei i popadać w zniechęcenie. Jesteśmy wezwani do podjęcia tego umartwienia, ponieważ zgodnie z naszym charyzmatem jesteśmy braćmi i siostrami od pokuty. Pokuta prowadzi do przemiany wewnętrznej czyli do nawrócenia i w ten sposób zbliżenia się do Pana Boga.

W zaciszu domowego kościoła możemy wejść do wnętrza swojego serca, aby tam spotkać Pana Jezusa i usłyszeć Jego głos, Jego wskazania, co nam w tej szczególnej sytuacji należy czynić.

Zaufajmy Panu!

Módlmy się za wstawiennictwem św. Franciszka, naszego ojca, a jednocześnie starajmy się nieść otuchę i pomoc naszym bliźnim.

Niech Pan nas wszystkich strzeże, obdarza mocą i pokojem.
Pamiętajmy, że nie jesteśmy sami. Chrystus Zmartwychwstały jest z nami.

Pokój i dobro
s. Emilia Nogaj, przełożona narodowa FZŚ

List Przełożonego generalnego FZŚ brata Tibora Kausera

Drogie siostry i bracia na całym świecie,
Niech Pan obdarzy Was swoim pokojem!

Żyjemy niezwykłymi dniami, tygodniami, które wymagają niezwykłych decyzji i niezwykłego nastawienia.

Do tej pory nie wiemy, co w Bożych planach możemy wykorzystać z tej poważnej sytuacji, ale ja jestem pewien, że Bóg przygotowuje dla nas wielką niespodziankę.

Słyszymy wieści ze wszystkich zakątków świata na temat rozprzestrzeniającej się bardzo szybko epidemii koronawirusa. W niektórych częściach świata sytuacja jest naprawdę poważna i niepokoi nas. Inne części są nadal wolne od tego wirusa lub dotknięte w mniejszym stopniu.

Będąc świeckimi franciszkanami, żyjącymi na świecie, musimy wiernie wypełniać obowiązki wobec różnych okoliczności życia (por. KG 10). Jest to dziś bardziej wymagające, ponieważ musimy zostawić wiele naszych wygodnych nawyków i uważnie dostosować się do nowych okoliczności. Solidarność i życie braterskie staje się nowym znaczeniem.

Przede wszystkim zapraszam was wszystkich do przyłączenia się do moich modlitw za tych, którzy są dotknięci epidemią, szczególnie za mieszkańców Włoch, Chin, Korei Południowej, które są krajem najbardziej dotkniętym w chwili obecnej, ale zmienia się to z dnia na dzień, a inni są poważnie dotknięci. Módlmy się za tych, którzy cierpią z powodu tej choroby, za tych, którzy opiekują się chorymi i za wszystkich, o mądrość, cierpliwość, o zachowanie stosowne do sytuacji.

Życie w świecie wzywa nas do uważnego traktowania tych, którzy mają więcej trudności w tej sytuacji, lub są narażeni na większe ryzyko. W naszych wspólnotach jest wiele starszych sióstr i braci, którzy potrzebują więcej braterskiej opieki i więcej uwagi. Proszę o zwrócenie szczególnej uwagi na potrzebujących. Mamy być bardziej zdyscyplinowani, ponieważ każdy z nas ponosi jeszcze większą osobistą odpowiedzialność za naszych braci, za naszych sąsiadów. Jestem pewien, że Bóg daje nam możliwość wzmocnienia życia braterskiego, nawet jeśli czasami jest mniej osobistych spotkań.

Władze ogłaszają, że sytuacja z dnia na dzień staje się bardziej krytyczna. Niektóre środki i wezwania ze strony władz świeckich i kościelnych mogą nas dziwić. Musimy jednak wierzyć, że wszystko to dla wspólnego dobra, a ponieważ nie ma autorytetu, z wyjątkiem Boga (Rz 13,1), będziemy ich szanować również, jeśli czasem nie jest to takie proste zrozumieć ich. Bóg zawsze zapewnia nam duchowe i materialne dobro.

Otwórzmy nasze serca, aby usłyszeć, co Pan zamierza nam powiedzieć, przez tę sytuację. Niech Bóg pomoże nam wszystkim zrozumieć, co jest naszym obowiązkiem również dzisiaj.

Wasz brat mniejszy
Przełożony generalny Tibor Kauser

Komunikat spotkania Rady Narodowej FZŚ z odpowiedzialnymi za formację w regionach

[Rozmiar: 256563 bajtów] [Rozmiar: 232407 bajtów]

15-16 lutego 2020 roku - Spotkanie RN FZŚ z przełożonymi regionów

[Rozmiar: 344640 bajtów]
[Rozmiar: 179074 bajtów]

EUFRA zaprasza

[Rozmiar: 140129 bajtów]

Komunikat

Drodzy Siostry i Bracia,
przedstawiam plan dotyczący formacji w 2020 roku i przygotowania do obchodów jubileuszu powstania Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.

Proszę Siostry i Braci o modlitwę w mojej intencji i całej nowo wybranej Rady Narodowej, abyśmy godnie wypełniali swoje zadania dla rozwoju FZŚ.

Z franciszkańskim pozdrowieniem
Pokój i dobro
Emilia Nogaj OFS, przełożona narodowa FZŚ
29 listopada 2019 r.

Przesłanie Przełożonej narodowej FZŚ w Polsce s. Emilii Nogaj OFS

[Rozmiar: 359682 bajtów]

Relacja z XI Kapituły Narodowej Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce

W dniach 27, 28 i 29 września 2019 roku odbyła się XI Kapituła sprawozdawczo-wyborcza Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce. Miejscem kapituły był dom rekolekcyjno-formacyjny Dobre Miejsce w Warszawie na Bielanach.

Kapitule przewodniczył br. Attilio Galimberti, Delegat Przełożonego Generalnego FZŚ.

W kapitule uczestniczyli asystenci narodowi FZŚ, ustępująca Rada Narodowa, delegaci z poszczególnych regionów oraz zaproszeni goście.

Na rozpoczęcie kapituły została odprawiona uroczysta Msza święta pod przewodnictwem o. Grzegorza Chomiuka OFM, delegata Konferencji Prowincjałów, który sprawował tę Eucharystię w koncelebrze z asystentami narodowymi FZŚ o. Andrzejem Romanowskim OFMCap, o. Nikodemem Sobczyńskim OFM oraz z licznie zgromadzonymi asystentami regionalnymi i prowincjalnymi FZŚ.

[Rozmiar: 234577 bajtów]

O. Grzegorz wygłosił homilię, w której nawiązał do usłyszanego Słowa Bożego. Pan jest z nami, mamy więc nabrać ducha i otworzyć nasze serca na pełnienie woli Bożej. Słowo Boże jest dane nam, ludziom, abyśmy w nie uwierzyli i budowali świątynię, gdzie mieszka Bóg. Słowo Boże mówi, że Bóg jest z nami, a Duch Święty jest pierwszym generałem Zakonu. Słowo Boże wskazuje nam, co należy odbudować. Święty Franciszek rozważał Słowo Boże. Pan sam pokazał mi – mówi św. Franciszek – jak mam kształtować swoje życie w oparciu o Słowo Boże. I tak też czynił św. Franciszek. Tak Bóg chce działać w nas. Pan Jezus najpierw się modli, a potem pyta uczniów za kogo ludzie go uważają. To jest wskazanie dla nas. Mamy najpierw się modlić, na modlitwie rozważać Słowo Boże. Pan Jezus pyta każdego z nas: kim jestem dla ciebie? Pan zsyła na nas Ducha Świętego, abyśmy nabrali mocy i pozbyli się lęku, ponieważ Pan jest z nami. Pan działa mimo naszych słabości. Św. Franciszek był blisko Pana Boga. Pan Jezus ukazuje nam krzyż, miejsce cierpienia, aby przez to nas formować. Wszystko mamy łączyć z krzyżem Pana Jezusa. Całe moje życie ma być zintegrowane z Panem Jezusem. Wyrażamy miłość Panu Jezusowi, mamy kochać Pana Boga, Jego Słowo i Eucharystię. Trzeba odpowiedzieć sobie na pytanie kim jest dla mnie Jezus. Trzeba nam wpatrywać się w osobę Jezusa Chrystusa. Miłość Pana Jezusa ma nas umacniać. O. Grzegorz zakończył homilię wezwaniem do niesienia dobrej nowiny, że Pan jest z nami.

[Rozmiar: 193513 bajtów]

Po Mszy św. rozpoczęła się sesja wstępna, w czasie której s. Joanna Berłowska powitała wszystkich uczestników kapituły. Brat Attilio Galimberti dokonał otwarcia kapituły. Następnie wszyscy delegaci przedstawiali się.

O. Pedro Zitha OFM wygłosił konferencję na temat „Misja jedności franciszkanów świeckich w ujęciu Jana Pawła II”. Rozpoczął od przypomnienia historycznego faktu, że w 1221 roku św. Franciszek sformułował zasady życia dla pokutników. Następnie postawił pytanie: Jak rodzina franciszkańska wyraża swój charyzmat? Jest ona wezwana do życia swoim charyzmatem. Członkowie tej rodziny mają być aktywni w życiu społecznym, politycznym. Jednak nie wszyscy franciszkanie świeccy angażują się w te sprawy. Misja powierzona zakonowi franciszkańskiemu wymaga wspólnego działania I, II i III Zakonu. Należy rozwijać duchową współpracę opartą na relacjach braterskiej miłości, szacunku. Sukces misji zależy od współpracy. Pan Jezus wysłał po dwóch apostołów, a św. Franciszek poszedł za tym przykładem. Dwóch stanowi oparcie dla siebie. Realizacja wezwania „Idź i odbuduj mój Kościół” zależy od wypełniania Reguły. FZŚ ma współpracować z Kościołem, ponieważ Kościół oczekuje pomocy w tworzeniu Królestwa Bożego w dzisiejszym świecie. Drugi punkt Reguły FZŚ mówi, że wśród duchowych rodzin szczególne miejsce zajmuje FZŚ. Bracia i Siostry przez profesję zobowiązują się do życia według Ewangelii na sposób św. Franciszka z pomocą tej Reguły zatwierdzonej przez Kościół. Franciszkanie świeccy mają tworzyć jedność. Jest ona odczuwana wtedy, gdy każdy rozumie swoją rolę w życiu i wypełnia Regułę. Św. Jan Paweł II zachęcał franciszkanów świeckich do życia Regułą. Zachęcał do tego, aby w rodzinach przeżywać swoje chrześcijaństwo poprzez modlitwę, odmawianie różańca. Modlitwa łączy rodzinę, żyje w jedności i staje się rodziną duchową. Mają wspólny cel i są w stanie wypełniać misję Kościoła.

Drugą konferencję wygłosił br. Attilio. Jej tematem było realizowanie w życiu wspólnotowym artykułu 25 Reguły FZŚ: Rozpoczął ją od przypomnienia faktów ze Starego Testamentu, które mówią o tym, że Izraelici byli zobowiązani do płacenia dziesięciny. Natomiast Nowy Testament nie podaje takich datków. Ewangelie podkreślają wagę i korzyści płynące z faktu składania ofiar. Chrześcijanin powinien składać ofiarę zgodnie ze swoimi możliwościami, zgodnie z dobrobytem swego stanu. Wiemy, że należy pomagać potrzebującym. Święty Franciszek zmienił swój stosunek do pieniądza z powodu sposobu ich używania, jako manipulacji dla osobistego zysku niewielu i wynikającej stąd niedogodności i krzywdy wielu. Metodą św. Franciszka było zarabianie pracą własnych rąk na swoje utrzymanie. Św. Franciszek chciał być z biednymi i żyć bardziej sprawiedliwie. Punkt 25 Reguły mówi o braterskim wkładzie finansowym. Aby móc realizować działania potrzebne jest wsparcie finansowe. Artykuły 11, 12, 13, 14, 15, 16 i 17 poprzedzają ten artykuł i określają sposób życia franciszkanów świeckich. Ważna jest odpowiedzialność za wydatki. Franciszkanie świeccy realizują swoje cele w świecie. Nasze powołanie realizujemy przez modlitwę, apostolat i dobroczynność. Czyż nie jest to podróż od Ewangelii do życia? – pyta Brat Attilio. Aby to uczynić, trzeba nam zainwestować nasz czas, naszą energię, zobowiązania, ale też i pewną sumę pieniędzy. Należy nauczyć się używania narzędzi do tworzenia budżetu dochodów i wydatków.

Pierwszy dzień zakończył się Apelem Jasnogórskim.

Drugi dzień rozpoczął się Mszą świętą. Następnie odbyła się sesja sprawozdawcza. Zostały przedstawione następujące sprawozdania:
• Z działalności Rady Narodowej
• Finansowe Rady Narodowej
• Informacja o działalności Młodzieży Franciszkańskiej w Polsce

[Rozmiar: 216609 bajtów]

Po wysłuchaniu sprawozdań był czas na dyskusję i podsumowanie. Przewodniczący kapituły br. Attilio ocenił bardzo pozytywnie działalność FZŚ w Polsce. Stwierdził, że franciszkanie świeccy są aktywni i dbają o swoją formację. Uczestnicy Kapituły przyjęli też pozytywnie wszystkie sprawozdania i wyrazili wdzięczność s. Joannie Berłowskiej i pozostałym członkom rady za ich zaangażowanie w prowadzenie wspólnoty franciszkańskiej.

Po przerwie obiadowej i modlitwie rozpoczęła się sesja wyborcza. W wyniku głosowania wybrana została nowa Rada Narodowa w następującym składzie:

[Rozmiar: 208084 bajtów]

Sesja wyborcza przebiegła w bardzo dobrej atmosferze, w skupieniu i w modlitwie.

W trzecim dniu kapituły zostały przedstawione wnioski zgłoszone przez delegatów i odbyła się dyskusja nad tymi wnioskami i ich przyjęcie.

Następnie nadszedł czas podsumowania i podziękowań. S. Emilia Nogaj – nowa przełożona narodowa FZŚ w Polsce – podziękowała wszystkim Siostrom i Braciom za oddane głosy i ich zaufanie wobec jej osoby. Zapewniła, że będzie starała się sumiennie wypełniać swoją posługę i dbać o rozwój Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Podkreśliła, że bardzo ważna jest właściwa formacja, aby móc dawać świadectwo wiary i nieść dzisiejszemu światu pokój i dobro.

XXVI OGÓLNOPOLSKA PIELGRZYMKA
FRANCISZKAŃSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH W POLSCE
Jasna Góra 19-20 lipca 2019 roku

[Rozmiar: 43640 bajtów]



Już od 26 lat bracia i siostry Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce, w miesiącu lipcu pielgrzymują do naszej Matki i Królowej na Jasną Górę. Tegoroczna pielgrzymka przebiegała pod hasłem: „Poświęceni są ku jedności”. Spotkanie rozpoczęło się w piątek Apelem Jasnogórskim w Kaplicy Cudownego Obrazu, który poprowadził o. Nikodem Sobczyński OFM, asystent narodowy FZŚ w Polsce, a później było całonocne czuwanie.

O północy odprawiona została Msza św. koncelebrowana. Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił o. Ernest Ogar OFM, asystent Regionu Rybnickiego FZŚ. Modlitwy podczas nocnego czuwania prowadziły Regiony: częstochowski, poznański + rybnicki, warszawski + olsztyński do Mszy św., a po Mszy św.: lubelski + białostocki, gdański, katowicki oraz Białoruś. Region rybnicki reprezentowały: s. przełożona regionalna Cecylia i s. Helena. Modlitewne nocne czuwanie składało się z 7 części, a przed każdą, krótką konferencję wygłosił o. Andrzej Romanowski OFM Cap., asystent narodowy FZŚ. Odmówiliśmy wszystkie 4 części Różańca, Koronkę franciszkańską ku czci Siedmiu Boleści NMP, Koronkę franciszkańską ku czci Siedmiu Radości NMP i Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Czuwanie zakończyło się błogosławieństwem o. Andrzeja i zasłonięciem Cudownego Obrazu o godz. 3.50 w sobotę.

[Rozmiar: 101316 bajtów]

Na główne uroczystości w sobotę, licznie przybyli członkowie i sympatycy FZŚ z całej Polski. Z naszego Regionu przyjechali pielgrzymi z Jastrzębia Zdroju, Studzionki, Rybnika i okolicznych miejscowości. Pogoda nam dopisała jak każdego roku. Sobotnie spotkanie rozpoczęło się półgodzinnym śpiewem w wykonaniu Rycerzy Świętego Franciszka. Potem zgromadziliśmy się wszyscy na dróżkach różańcowych, gdzie odmówiliśmy III część Różańca św. Następnie wysłuchaliśmy konferencji ks. Marcina Sobiecha, asystenta Regionu Białostockiego pt. „FRANCISZKANIE ŚWIECCY W JEDNOŚCI”:

Drodzy Braci i Drogie Siostry z Franciszkańskiego Zakonu Świeckich!

Cieszę się, że mogę w tym roku być z Wami i przez te kilka chwil zatrzymać się nad tematem jedności z Naszym Zakonie. W tym roku pielgrzymujemy tu na Jasną Górę, przygotowując się jednocześnie do osiemsetnej rocznicy powstania naszego Zakonu pod hasłem: Poświeceni są ku jedności, słów, które zaczerpnięte są z Listu naszego Serafickiego Ojca, św. Franciszka do wiernych, czyli do każdego z nas. Biedaczyna z Asyżu często w swoich tekstach przywołuje wołanie Chrystusa z ostatniej wieczerzy: „Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich” (J 17, 20 – 26). Franciszek, ten swoisty testament Jezusowy uczynił jednym ze swoich sztandarów aby pomóc swoim braciom w przybliżeniu się do Chrystusa. To w jedności widzi łatwą drogę dojścia do celu życia każdego z nas, do Królestwa Niebieskiego, to w jedności widzi łatwą drogę, że razem jest łatwiej. Dlatego wspólnota dla Franciszka tak ważna, bo poprzez życie razem łatwiej jest realizować wezwanie Chrystusowe z Wieczernika.

Dlatego też każdy z nas wstępując do Zakonu, wstąpił wpierw do Wielkiej Rodziny Franciszkańskie, później do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich i później do własnej wspólnoty miejscowej. Jedną decyzją wstąpiliśmy do czegoś co jest jedno, bo nie można tego podzielić. Innym słowy, jedną naszą decyzją, odpowiadając na Boże wezwanie, zaproszenie, a jeszcze prościej na powołanie, staliśmy się Braćmi i Siostrami w duchu św. Franciszka. O tym mówi nam niemal na samym początku nasza Święta Reguła: „Wśród duchowych rodzin, powołanych przez Ducha Świętego do życia w Kościele, rodzina franciszkańska jednoczy wszystkich członków Ludu Bożego, a więc ludzi świeckich, osoby zakonne i kapłanów, którzy czują się powołani, aby pójść za Chrystusem śladami świętego Franciszka z Asyżu. Pozostając w żywej łączności wzajemnej, stosownie do swojego stanu, pragną oni urzeczywistniać charyzmat wspólnego Ojca Serafickiego w życiu i posłannictwie Kościoła” (Reguła 1). Musimy uzmysłowić sobie tą jedność jaką stanowimy, a która jest odpowiedzią na wołanie Zbawiciela. Dlatego zwracamy się do siebie Siostro i Bracia. To nie jest pusty slogan, to nie są słówka, które wypowiada się tylko dla uprzejmości. W zwrocie Siostro i Bracie jest coś więcej i musimy sobie to uświadomić. Właśnie w tym wyraża się nasza jedność, że w naszej ziemskiej pielgrzymce mamy ten sam cel, ale również korzystamy z tych samych środków, które daje Kościół i zachwyciliśmy się wszyscy tym samym ideałem i sposobem życia, jaki zaproponował ponad 800 lat temu św. Franciszek, a który z Bożego zaproszenia został i nam zaproponowany i który podjęliśmy. Będąc we Franciszkańskim Zakonie Świeckich, poprzez doświadczenie jedności we wspólnocie uczymy się służyć ludziom poprzez realizowanie ideału doskonałości chrześcijańskiej i pomoc Kościołowi w dziele uświęcenia świata. Byłoby to bardzo trudne samemu, dlatego jest Zakon, dlatego jest wspólnota, które są jednym. Nasze osobiste uświęcenie dokonuje się dzięki byciu razem, kiedy moi Bracia i Siostry pomagają mi każdego dnia stawać się doskonalszymi (bo wielu z nas już jest doskonałymi, ale możemy być jeszcze troszkę bardziej ) To bycie w jedności pomaga weryfikować moją drogę do bycia świętym, a to jest obowiązek każdego z nas, zostać świętym. Jeżeli swoich współbraci i współsiostry traktujemy poważnie, to umiemy przyjąć ich uwagi, spostrzeżenia a czasem nawet bardzo trudne upomnienie, wspólnie, możemy powiedzieć, pilnujemy się na naszej drodze, ale przede wszystkim wspieramy. I to jest jedność, po to jest Zakon. Posłuchajmy tego co mówi nam Święta Reguła: „Jak Ojciec w każdym człowieku, widzi rysy Syna Pierworodnego pośród wielu braci, tak niech Franciszkanie świeccy z pokorą i uprzejmością odnoszą się do wszystkich ludzi, widząc w nich dar Boży i obraz Chrystusa. Niech poczucie braterstwa uczyni ich radosnymi i gotowymi do zrównania się ze wszystkimi ludźmi, a zwłaszcza z tymi najmniejszymi, starając się dla nich o stworzenie takich warunków życia, które byłoby godne stworzeń odkupionych przez Chrystusa. Powołani wraz ze wszystkimi ludźmi dobrej woli do budowania bardziej braterskiego i ewangelicznego świata, aby urzeczywistniało się Królestwo Boże, a także świadomi, że „ktokolwiek naśladuje Chrystusa, Człowieka doskonałego, ten staje się również bardziej ludzki", niech właściwie kształtują swoją odpowiedzialność w duchu chrześcijańskiej służby” (Reguła 14 – 15).

Owa jedność, Drodzy Bracia i Drogie Siostry, wyraża się poprzez realizację wspólnej Reguły, jednej i tej samej dla wszystkich tercjarzy św. Franciszka. W zeszłym roku obchodziliśmy czterdziestolecie zatwierdzenia tego tekstu przez św. Papieża Pawła VI. Nie można tego tekstu odłożyć na bok, on jest pomocą do codziennego, podkreślam, codziennego zbliżania się do Boga. Ten tekst powinniśmy mieć wszyscy wyryty w swoim sercu. Bo Reguła jest na służbie jedności. Mając świadomość, że tysiące moich Braci i Sióstr, żyje według tych samych zasad, łatwiej mi jest rano wstać i od początku dnia przeciwstawiać się wszelkim przeciwnościom, które spotykają nas i czyhają aby nas zwieść z Bożej drogi. Świadomość, że na tej drodze nie jestem sam pomaga mi realizować zasady życia ewangelicznego i przez to zbliżać się do Boga. Tekst Świętej Reguły mówi: „Reguła i życie Franciszkanów świeckich jest następująca: zachowywać Ewangelię Pana naszego Jezusa Chrystusa, naśladując św. Franciszka z Asyżu, dla którego Chrystus był natchnieniem i centrum życia w odniesieniu do Boga i ludzi. Chrystus, dar Miłości Ojca, jest drogą do Niego, jest prawdą, w którą wprowadza nas Duch Święty, jest życiem, które nam w pełni ofiarował. Franciszkanie świeccy są ponadto zobowiązani do częstego czytania Ewangelii, przechodząc od Ewangelii do życia i od życia do Ewangelii” (Reguła 4). W dalszej części, jak już wiemy i znamy czytamy jak powinniśmy żyć i postępować. Reguła jest obrazem tej jedności, biorąc ją do ręki, nie mogę zapomnieć, że czytam ją sam, ale czynię to z całym Zakonem. To jest przepiękny obraz wspólnej drogi, razem, nie pojedynczo, tak jak prosił Chrystus w Wieczerniku, abyśmy stanowili jedno.

Innym elementem owej jedności jest również nasza modlitwa. Będąc w Zakonie, nigdy nie modlę się sam. Choć najczęściej modlimy się w naszych domach indywidualnie, to musimy pamiętać, nigdy nie modlimy się sami, modlimy się z całym Zakonem wspólnie, choć rozsiani po naszych miastach i wioskach, to zawsze razem. Dlatego nasza zakonna modlitwa jest jednością. Reguła zachęca nas: „Tak, jak Jezus był prawdziwym Czcicielem Ojca, niech i oni uczynią modlitwę i rozważanie duszą swego życia i działania. Niech uczestniczą w sakramentalnym życiu Kościoła, zwłaszcza w Eucharystii i niech włączą się w jedną z form modlitwy liturgicznej, zatwierdzonej przez Kościół na nowo przeżywając tajemnicę życia Chrystusa” (Reguła 8). Chciałbym tutaj szczególną uwagę zwrócić na modlitwę brewiarzową, która może czasami być spychana gdzieś na dalsze tory, a czasami może rodzić się pokusa w naszym sercu, żeby ją pozostawić i zastąpić czymś innym. We wprowadzeniu do Liturgii Godzin czytamy: „Przykład i polecenia Pana i Apostołów wzywają nas do nieustannej i wytrwałej modlitwy. Nie chodzi o czysto prawny nakaz, ale o najbardziej istotną cechę Kościoła. Jest on bowiem wspólnotą i ma to wyrażać także i w modlitwie. Dlatego Dzieje Apostolskie, gdy mówią po raz pierwszy o wspólnocie wiernych, ukazują nam ją jako "trwającą jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, matką Jezusa, i Jego braćmi" (Dz 1, 14). "Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących" (Dz 4, 32). Źródłem zaś tej jedności było słowo Boże, braterska wspólnota, modlitwa i Eucharystia. Bez wątpienia modlitwa w odosobnieniu i przy drzwiach zamkniętych jest zawsze konieczna i zalecana, bo jest modlitwą członka Kościoła przez Chrystusa i w Duchu Świętym. Jednakże modlitwa wspólnoty ma szczególną wartość, bo przecież Chrystus powiedział: "Gdzie dwaj lub trzej zebrani są w imię moje, tam jestem pośród nich" (Mt 18, 20)” (OWLG 9) oraz „Liturgia Godzin, podobnie jak inne czynności liturgiczne, nie jest czynnością prywatną, lecz całego Ciała Kościoła. Ona to czyni je widocznym i nań oddziałuje” (OWLG 20). Musimy sobie uświadomić, że kiedy biorę brewiarz do ręki, otwieram jego karty i zaczynam od słów: „Boże wejrzyj ku wspomożeniu memu…” nie modlę się sam, modlę się w jedności z całym Zakonem, mało tego, z całym Świętym Kościołem, Matką Naszą. Powtarzam te same słowa, które tego dnia, w tych godzinach powtarza cały Kościół. Modląc się w zaciszu swojego domu, modlę się razem z moją siostrą, z moim bratem w zaciszu jego domu. Na tej modlitwie w sposób szczególny tworzymy jedno. Tutaj nie jest sam, modlimy się nie tylko razem, ale i w ten sposób i tymi samymi słowami i w podobnym czasie. I nie tylko jako wspólnota miejscowa, nie tylko jako zakon w Polsce, nie tylko jako cały zakon, ale jeszcze szerzej, jako cały Kościół. Święty Franciszek w swojej Regule przepisał obowiązek odmawiania oficjum, czyli brewiarza. Jedynie ci, którzy nie umieli czytać i pisać mogli w zamian odmawiać przepisaną ilość modlitwy Ojcze nasz. Ponieważ żyjemy w czasach, w których analfabetyzm jest już przeszłością, wszyscy ci, którzy uważają św. Franciszka za swego ojca, mogą bez trudności spełnić jego wolę i odmawiać brewiarz. Modlitwa Liturgią Godzin jest to wypełnienie woli naszego Świętego Ojca. Dlatego, drodzy Bracia i Drogie Siostry, zachęcam was do odnowienia miłości lub do rozmiłowania się w tej właśnie formie naszej modlitwy, która jest jednym z najpiękniejszych obrazów jedności w naszym Zakonie, obrazem jedności franciszkanów świeckich.

I na sam koniec chciałbym zostawić wam, Drodzy Bracia i Drogie Siostry, słowa naszej Reguły, które są wskazaniem i przypomnieniem naszej misji w świecie dawania świadectwa jedności: „Jako heroldowie pokoju, świadomi, że sami muszą nieustannie go bronić, niech szukają dróg jedności i braterskiej zgody za pośrednictwem dialogu, mając świadomość istnienia w każdym człowieku iskry Bożej oraz przetwarzającej mocy miłości i przebaczenia. Jako apostołowie doskonałej radości, niech w każdej sytuacji niosą ludziom radość i nadzieję. Wszczepieni w Zmartwychwstanie Chrystusa, które nadaje właściwie znaczenie siostrze śmierci, niech pogodnie oczekują ostatecznego spotkania z Ojcem (Reguła 19).

„Niech was Pan błogosławi i niech was strzeże; niech wam ukaże oblicze swoje i zmiłuje się nad wami. Niech zwróci oblicze swoje ku wam i niech was obdarzy pokojem”.

[Rozmiar: 306442 bajtów] [Rozmiar: 60374 bajtów]



O godz. 11.00 uroczysta Msza św. koncelebrowana na Jasnogórskim Szczycie, pod przewodnictwem Jego Ekscelencji ks. Biskupa prof. dr hab. Ignacego Deca ze Świdnicy. Słowo powitania skierowała do nas s. Joanna Berłowska, przełożona narodowa FZŚ w Polsce.

[Rozmiar: 165733 bajtów]



W homilii ks. bp. Ignacy Dec mówił o jedności w naszych rodzinach, wspólnotach i w naszej Ojczyźnie. [tekst poniżej]

Oprawę liturgiczną oraz dary ołtarza przygotowali franciszkanie świeccy z poszczególnych regionów. Przełożona narodowa s. Joanna Berłowska zawierzyła cały FZŚ w Polsce naszej Matce i Królowej.

Po zakończeniu Mszy św. przełożeni regionalni udali się na spotkanie z Radą Narodową do sali o. Augustyna Kordeckiego, a pozostali pielgrzymi mieli czas wolny. Chętni, mogli zaopatrzyć się w materiały formacyjne rozprowadzane przez członków Rady Narodowej.

O godz. 15.00 wszyscy zgromadzili się na Jasnogórskich Wałach, gdzie odbyła się Droga Krzyżowa, której przewodniczył o. Nikodem Sobczyński OFM, rozważania prowadziła s. Jolanta Bogdanów, a śpiew Region Poznański. Po błogosławieństwie na zakończenie naszej pielgrzymki udaliśmy się w drogę powrotną do swoich domów.

Dziękujemy Bogu, naszej Najlepszej Matce, Jego Ekscelencji ks. bp. Ignacemu Decowi, ojcom paulinom i franciszkanom, przełożonej narodowej s. Joannie i wszystkim braciom i siostrom za to wspaniałe spotkanie na Jasnej Górze.
Jeżeli Bóg pozwoli, to spotkamy się tu już za rok.
s. Helena Młyńczyk



HOMILIA KSIĘDZA BISKUPA IGNACEGO DECA WYGŁOSZONA NA JASNOGÓRSKIM SZCZYCIE 20 LIPCA 2019 ROKU, PODCZAS XXVI OGÓLNOPOLSKIEJ PIELGRZYMKI FRANCISZKAŃSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH NA JASNĄ GÓRĘ

Wstęp
Czcigodni Ojcowie Paulini, kustosze tego świętego miejsca, na którym jesteśmy; Drodzy Bracia kapłani, obecni dzisiaj na Jasnej Górze: ojcowie i księża dyrektorzy, asystenci krajowi i regionalni i inni opiekunowie Franciszkańskiego Zakonu Świeckich; Droga Siostro Joanno, Przełożona Narodowa Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w naszej ojczyźnie; Drogie Siostry Przełożone poszczególnych regionów naszego kraju; Drodzy jasnogórscy pielgrzymi, bracia i siostry w Chrystusie. Przybyliśmy po raz dwudziesty szósty do Domu Matki, tu, na Jasną Górę, jako wspólnota Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Wraz z Zakonem Pierwszym i Drugim stanowimy wielką Rodzinę Franciszkańską, pozdrawiającą się na co dzień słowami Świętego Franciszka: „Pokój i dobro”. Przybywamy dzisiaj do naszej Matki i Królowej, żeby podziękować Panu Bogu za to wszystko, co otrzymaliśmy w darze od Niego na drogach naszego życia i żeby wypraszać Boże błogosławieństwo na dalszą drogę, którą mamy jeszcze do przebycia tutaj na ziemi.

Pozwólcie, drodzy bracia i siostry, że w tegorocznej homilii nawiążemy najpierw do usłyszanego słowa Bożego, a potem pochylimy się, zgodnie z hasłem tegorocznej pielgrzymki, nad naszym powołaniem i posłaniem do budowania jedności z Bogiem i między ludźmi.

1. Przesłanie Bożego słowa

Drodzy bracia i siostry, w dzisiejszej liturgii spoglądamy na naród Izraelski, który pod wodzą Mojżesza, po czterystu trzydziestu latach niewoli egipskiej, wychodził na wolność i kierował się ku Ziemi Obiecanej. To wyjście z Egiptu dokonało się w nocy i było bardzo pośpieszne. Lękano się bowiem, żeby faraon nie rozmyślił się i nie zatrzymał Izraelitów. Przypomnijmy, że trzeba było aż dziesięciu plag, dziesięciu kar, które Pan Bóg wymierzył Egipcjanom, żeby faraon zgodził się wypuścić uciemiężony naród. Faraon zwlekał z wydaniem zgody na wyjście z Egiptu, gdyż Izraelici stanowili dla Egipcjan tanią siłą roboczą. Wiemy, że ta wędrówka przez pustynię do Ziemi Obiecanej trwała czterdzieści lat. Miała ona różne etapy. Były okresy wspaniałe, kiedy Izraelici wychwalali Boga, kiedy na Synaju Mojżesz ogłaszał Boże prawo, Dekalog - Dziesięć Przykazań. Były także sytuacje, kiedy naród szemrał, narzekał na Mojżesza, miał pretensje do Boga Izraela i kiedy oddawał cześć obcym bożkom, za co był upominany, karcony i karany przez prawdziwego Boga.

Drodzy bracia i siostry, coś podobnego się dzieje i w naszym życiu. My też jesteśmy w drodze. Nasza droga przez ziemię trwa zwykle kilkadziesiąt lat. Z każdym dniem nam przybywa dni, miesięcy i lat życia. Droga, którą mamy przed sobą ciągle się skraca, a droga przebyta się wydłuża. Dla każdego człowieka przychodzi czas przejścia z życia ziemskiego do życia wiecznego. Ważne jest to, że przejdziemy w nicość, w pustkę, ale wejdziemy do Domu Ojca. Takie zapewnienie mamy od Pana Jezusa, który za nas umarł i dla nas zmartwychwstał.

Drodzy bracia i siostry, wróćmy do tego wątku, że wyjście narodu Wybranego z niewoli egipskiej miało miejsce w nocy. Ta noc wyjścia była bardzo ważna i była znaczona Bożym błogosławieństwem. Potem w historii Izraela i świata pojawiły się następne ważne noce, które wybrał Bóg, żeby dokonać wielkich rzeczy dla ludzi. Przypomnijmy, że taką nocą była noc Bożego Narodzenia, podczas której ziemia ujrzała swego Zbawiciela, noc która była wypełniona światłem, gdy przybył do nas z niebios, z miłości do świata i człowieka, Syn Boży. Stał się człowiekiem, ponieważ nas ukochał i chciał być jednym z nas. Każdego roku 24 grudnia wspominamy tamtą Betlejemską Noc w naszych świątyniach i dziękujemy Bogu za dar tamtej Nocy Betlejemskiej, za ludzkie narodzenie Syna Bożego.

Moi drodzy, jest także druga szczególna noc – noc Zmartwychwstania. Jezus złożony w grobie, zmartwychwstał w nocy. Gdy wczesnym rankiem po szabacie, niewiasty przyszły do grobu, żeby dokończyć obrzędów pogrzebowych na Jezusie, zastały kamień odwalony od grobu, w którym nie było już ciała Jezusa. Tego wielkanocnego poranka Jezus ukazał się niewiastom i uczniom i potwierdził, że żyje, że zmartwychwstał. Zmartwychwstanie Pańskie dokonało się w nocy, dlatego w Wigilię Paschalną, gdy nadchodzi Wielkanoc, czuwamy na modlitwie. Sama świąt paschalnych – Wielkanoc, wskazuje na ważność tej nocy Zmartwychwstania.

Drodzy pielgrzymi, wiemy, że w nocy dokonuje się czasem wiele zła. Są napady, kradzieże. Dlatego też niektórzy mówią, że noc należy do diabła, ale pamiętajmy – Bóg jest silniejszy i tego diabła przepędza.

Moi drodzy, motyw wędrowania przez ziemię znajdujemy także w dzisiejszej Ewangelii. Oto widzimy Pana Jezusa w drodze, który odwiedza miasta i wioski, spotyka wiwatujące tłumy, ale także natrafia na przeciwników, na faryzeuszy i uczonych w Piśmie, którzy tylko czyhali, żeby Go na czymś przyłapać, oskarżyć i skompromitować. Dzisiejszy tekst ewangeliczny niesie nam wielką pochwałę dla Jezusa, Syna Bożego, naszego Zbawiciela. Mówi o nim, że jest po prostu cichy, że nie gasi knotka tlącego się, że nie niszczy trzciny nadłamanej, że w jego imieniu narody pokładać będą nadzieję. Jezus Chrystus przeszedł przez życie drogę, która wynosiła trzydzieści trzy lata. Tu na naszej ziemi dokonał dzieła zbawienia. Odszedł, ale zesłał swoim uczniom, swojemu Kościołowi, światło i moc Ducha Świętego. Dzisiaj czyni to nadal. Jego Kościół rozrósł się i jest obecny na wszystkich kontynentach świata. Kościół otrzymuje Ducha Świętego, żeby w Jego mocy, przypominał dzieło Jezusa, żeby to dzieło Jezusa celebrował, szczególnie w Eucharystii i żeby z tego dzieła Jezusa rodziła się miłość do braci i sióstr, zwłaszcza do tych, którzy chorują, którzy się źle mają, którzy cierpią.

Moi drodzy, zauważmy, Pan Jezus nie miał skończonych studiów, nie napisał żadnej książki, nie pełnił żadnego wyuczonego zawodu, a przygarnął do siebie największą liczbę mieszkańców ziemi. Od czasów apostolskich Kościół rozrósł się w wielkie drzewo. Mimo że dzisiaj widzimy tych, którzy od Kościoła odchodzą, to jednak Kościół trwa. Owszem, w niektórych krajach Europy dzisiaj się kurczy, ale w innych częściach świata się rozrasta. Europejczycy jakby się zmęczyli chrześcijaństwem, jakby się chrześcijaństwa wstydzili. Posądzają chrześcijaństwo o zacofanie, o hamowanie postępu, o czym mówiliśmy tydzień temu na tym miejscu, gdy była wielka pielgrzymka Rodziny Radia Maryja. Zauważmy, że mimo tendencji antykościelnych, Chrystus żyje w tak wielu ludzkich sercach. To On gromadzi wokół siebie największą rzeszę ludzi i moi drodzy, ci, którzy go poznali i pokochali potrafili się zapierać samych siebie, potrafili zmienić swoje życie, potrafili odejść od zła, by podobać się Jemu, by Jego Ewangelię przyjąć nie tylko umysłem, ale także żeby nią kształtować swoje codzienne życie.

Drodzy pielgrzymi, po tej refleksji nad usłyszanym słowem Bożym, przejdziemy jeszcze do wątku, który jest zawarty w tegorocznym haśle naszej pielgrzymki: „Poświęceni ku jedności”.

2. Jesteśmy powołani do budowania i do trwania w jedności

a) Szatan wrogiem jedności

Drodzy bracia i siostry, zauważmy, że na początku, jak nam mówi Pismo Święte, świat był jednością. Człowiek był w jedności z Bogiem i z drugim człowiekiem. Jednakże na ziemi pojawił się szatan. Skąd się wziął?; skąd przyszedł? Został wypędzony z nieba. Szatan to anioł, który sprzeciwił się Bogu. Powiedział: „Non serviam!”.- „Nie będę Ci służył!”. Dla takiego zbuntowanego anioła miejsca w niebie już nie mogło być. Został wypędzony nie tylko do piekła, ale przyszedł także na ziemię, żeby kusić i niszczyć człowieka. Wiemy, że w raju człowiek z szatanem przegrał pierwszą rundę walki i ta przegrana spowodowała wielkie spustoszenie w rodzaju ludzkim. W wyniku porażki z szatanem nasza natura ludzka, która na początku była nastawiona na dobro, została osłabiona. Grzech naszych prarodziców poróżnił ludzi z Bogiem i między sobą. Jednakże już w raju Bóg obiecał człowiekowi pomoc. Okazało się, że ludzie sami nie byli w stanie naprawić błędu, który popełnili na początku. Ta naprawa zranionej ludzkiej natury została dokonana przez Jezusa Chrystusa, który jako odwieczny Syn Boży, przyjął w czasie naszą ludzką naturę, stając się z miłości do nas człowiekiem. Sam o tym powiedział w rozmowie z Nikodemem: „Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J, 3,16). I właśnie zbawcze dzieło Jezusa, jego Ewangelia, która jest prawdą i Jego śmierć na krzyżu, która jest darem miłości, jest podaniem Bożej zbawczej ręki człowiekowi. Człowiek stanął przed szansą trwania w jedności z Bogiem i między sobą. W Ewangelii św. Jana czytamy, że w czasie narady Sanhedrynu najwyższy kapłan żydowski Kajfasz wypowiedział proroctwo, „że Jezus ma umrzeć za naród, i nie tylko za naród, ale także po to, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno” ( J 11,51b-52). To dzieło jednoczenia ludzi z Bogiem i między sobą zlecił Chrystus Kościołowi. To jednoczenie będzie trwać do końca świata. Na naszej ziemi będzie się toczyć walka między synami Światłości, którzy pod wodzą Jezusa, w mocy Ducha Świętego, świat będą jednoczyć z synami Ciemności, którzy, dając posłuch diabłu, będą ciągle ludzi między sobą dzielić. Możemy powiedzieć, że Duch Święty jednoczy ludzi z Bogiem i między sobą, natomiast Duch Zły ciągle ludzi dzieli i skłóca. Skoro mamy należeć do synów Światłości, którzy są wezwani do zaprowadzania w mocy Ducha Świętego jedności, wskażmy na samą wartość jedności i na sposoby jej budowania w sobie i w relacji do drugich.

b) Wartość jedności
Najpierw wskażmy na wielką wartość jedności. Już w filozofii greckiej wychwalano jedność, zwłaszcza w nurcie filozofii Platona, gdzie jedność utożsamiano z najwyższą doskonałością. Z czasem na wartość jedności wskazywali zwykli ludzie. Odbiciem tego były ludowe powiedzenia wychwalające jedność: „Gdzie jedność włada, tam szczęście wpada!”; „W jedności siła!”. Nasz narodowy wieszcz wołał „Razem młodzi przyjaciele!”. Wiemy z doświadczenia, że jedność jest bardzo cenną wartością, że jest szczęściorodna, że w jedności dobrze się czujemy. Jakże cenimy sobie dobre, zjednoczone miłością rodziny. Do domu rodzinnego, w którym panuje jedność i miłość, chętnie się wraca z każdej podróży, z najlepszego urlopu, z wakacji. Wiemy, że dobrze się nam żyje w parafii, w diecezji, w narodzie, gdzie panuje jedność i przeciwnie, jesteśmy sfrustrowani, często przygnębieni, gdy przebywamy w gronie ludzi poróżnionych ze sobą. Niestety, musimy powiedzieć, że nasze rodziny i inne społeczności są dzisiaj chore na brak jedności. Wiemy, że ciągle wzrasta liczba rozbitych, poróżnionych małżeństw. Podobno w niektórych regionach naszego kraju ponad 40% małżeństw rozchodzi się w ciągu kilku lat po ślubie. Jakże to wielki dramat dla dzieci. Są potem wielkie trudności, żeby uleczyć ich rany, żeby w nich przywrócić wiarę w miłość. Dzieci są poranione, wiedząc, że nie mogą naśladować swoich rodziców, których nadal kochają. A rodzice się tłumaczą, że oni też mają prawo do szczęścia. To jest jednak droga do szczęścia pozornego, wszak szczęścia się nie zbuduje na nieszczęściu drugich, w tym przypadku na nieszczęściu dzieci. Tak to czasem ludzie egoistycznie patrzą na siebie, nie licząc się z dobrem drugich.

Moi drodzy, bolejemy także nad brakiem jedności w narodzie. Widzimy, że to poróżnienie w narodzie się pogłębia, zwłaszcza wśród elit politycznych i partyjnych. Jesteśmy wezwani do modlitwy i do dobrego działania, aby obalać mury wrogości, aby nie było agresji i niszczenia drugich.

Drodzy bracia i siostry, po wskazaniu na wartość jedności i na jej ciągły brak, wskażmy na przestrzeń jej zaprowadzania.

c) Sektory zaprowadzania jedności

Zaprowadzanie jedności należy zaczynać od samego siebie, bowiem doświadczamy w sobie pewnego rozbicia, jakiegoś rozdwojenia. W czym to rozdwojenie zachodzi? U niektórych ludzi, może także u wielu z nas, nie ma jedności miedzy naszym myśleniem, mówieniem i działaniem. Czasem u siebie tego nie zauważamy, ale łatwiej to nam zauważyć u naszych bliźnich. Spotykamy ludzi, którzy co innego myślą, co innego mówią i co innego czynią. Najczęściej nie ma jedności między mówieniem a działaniem. Jesteśmy wezwani, aby się kontrolować i zaprowadzać w nas jedność, byśmy byli przejrzyści, jednoznaczni. Takim przejrzystym człowiekiem był np. św. Jan Paweł II. Ktokolwiek go spotykał, doświadczał, że Papież zawsze mówił to myślał i to czynił, co mówił. Dlatego pamiętajmy, nie będziemy apostołami jednoczenia, jeżeli nie będziemy dbać o tę jedność w nas, o jedność między mówieniem i działaniem, o jedność między naszą wiarą i życiem, między rozumem i wolą. Czasem tę jedność niszczymy przez niepotrzebne słowa. Jest potrzeba, abyśmy więcej słuchali, aniżeli mówili. Zauważmy, że Pan Bóg dał nam dwoje uszu, a jedne usta. Z tego wynika, że słuchać trzeba jakby dwa razy więcej, aniżeli mówić. Żeby było mniej konfliktów w naszych małżeństwach i rodzinach, to starajmy się więcej słuchać niż mówić. I wtedy właśnie będziemy na drodze do budowania jedności w małżeństwie, w rodzinie, z sąsiadami. A więc mniej zbędnego, podejrzliwego mówienia, rozgłaszania rzeczy niesprawdzonych, a więcej słuchania, więcej medytacji, więcej ciszy.

Moi drodzy, to jest właśnie droga do jednoczenia. Zaczynamy ją od jednoczenia nas samych. Oprócz wyżej wspomnianej przestrzeni: myślenia, mówienia i działania, możemy zauważyć jeszcze inną przestrzeń, w której potrzebne jest zaprowadzanie jedności. Chodzi o budowanie jedności między intelektem i wolą. Wola powinna wybierać to, co rozum pozna jako dobre, bo człowiek może wybierać dobro albo zło. Jeżeli wybiera dobro, to buduje siebie i drugich. Jeżeli wybiera zło, to niszczy siebie i drugich. Wolność jest miarą godności osoby ludzkiej – mawiał często św. Jan Paweł II. Jest wielkim darem, danym nam przez Boga, abyśmy budowali siebie, nasze człowieczeństwo, naszą osobowość. Abyśmy dobrze wykorzystywali dar otrzymanej wolności do budowania siebie i wzrastania w jedności i w świętości, jest potrzebna modlitwa do Ducha Świętego. W mocy Bożego Ducha można siebie, innych i cały świat czynić lepszym. Od naszej modlitwy i od naszego wysiłku zależy nasze wzrastanie w jedności i miłości.

Wskażmy jeszcze na czynniki, które sprzyjają i utrudniają budowanie jedności:

3. Czynniki ułatwiające i utrudniające budowanie jedności
Ważnym czynnikiem, który ułatwia nam zaprowadzanie jedności jest pokora. Możemy powiedzieć, że drogą do jedności w małżeństwie, w rodzinie jest pokora. Trzeba być świadomym, że nie wszystko wiem, nie wszystko potrafię. Pokora uzdalnia nas do bycia posłusznym Bogu i ludziom. Pan Jezus powiedział – kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony. Po Wielkim Piątku, po uniżeniu Syna Bożego w Jego męce i śmierci krzyżowej, przyszło wywyższenie w zmartwychwstaniu. I w naszym życiu też jest podobnie, jeżeli jesteśmy przy Bogu, to Bóg nam pomaga przechodzić przez ciemne doliny i dojść do Wielkiej Niedzieli, do zmartwychwstania. Dlatego moi drodzy nie wstydźmy się być pokorni, nie wstydźmy się być posłuszni Panu Bogu i ludziom.

Drodzy pielgrzymi, wskażmy jeszcze na czynniki, na postawy utrudniające budowanie jedności. Jednym z tych postaw jest zazdrość. Nie wolno siebie porównywać z drugimi, bo jak porównujemy siebie, to wtedy, po prostu, zwykle niszczymy jedność, wtedy się oddalamy od drugich przez zazdrość. Zwykle zazdrościmy sobie wartości materialnych, lepszego samochodu, większego mieszkania, większej kasy. Wartości materialne są konfliktogenne, ale jak jesteśmy zatroskani o dobra duchowe, by być pokornym, by być cierpliwym, by być radosnym, gotowym do przebaczenia, to wtedy nie jest to źródłem konfliktów. Nikt nam nie będzie zazdrościł, że jesteśmy pokorni, że jesteśmy cisi, że jesteśmy właśnie posłuszni.

Pozwólcie, że w końcowej części przytoczę jeszcze dwie ilustracje wzięte z życia. W mojej sąsiedniej miejscowości, gdzie się urodziłem, w czasie okupacji niemieckiej było podziemie, wielu gospodarzy należało do Armii Krajowej. Dowiedzieli się o tym Niemcy od konfidentów, od szmalcowników. Niemcy w nocy z 19 na 20 czerwca 1943 r., z soboty na niedzielę, otoczyli wioskę i od szóstej godziny rano do godziny szesnastej spędzali mężczyzn do miejscowej szkoły. Każdy gospodarz po wejściu na salę wypowiadał głośno swoje imię i nazwisko. Zdrajca siedział za dywanikiem i dawał Niemcom znak do jakiej grupy należy tego mężczyznę skierować. Jedynka oznaczała wolność, dwójka na roboty przymusowe do Niemiec, trójka do obozu koncentracyjnego, czwórka na śmierć. O godzinie szesnastej, gdy zakończono ten sąd, okazało się, że siedemdziesięciu sześciu gospodarzy skazano na śmierć. Najpierw ich na podwórku szkolnym torturowano, a potem przeprowadzono koło plebani, za którą znajdował się wzgórek, taki wał i tam ich rozstrzelano strzałem w tył głowy. Kobiety: żony, matki nie mogły rozpoznać ich twarzy. Wszystko do wydarzyło się wskutek zdrady tych, którzy potargali jedność ze swoimi, i za marne materialne korzyści przystali do wrogów. Diabeł i dzisiaj posługuję się tą samą metodą; łapie ludzi na lep pieniądza. Dowiadujemy się, że i dzisiaj za pieniądze niszczy się ludzi. Nawet na uniwersytetach, kto nie jest poprawny politycznie, ten nie otrzymuje grantów, nie awansuje i go na margines spychają. Natomiast ci, którzy się godzą na ideologię gender, na programy genderowskie, LGBT, otrzymują duże subwencje. Moi drodzy, jest droga diabelska do rozbijania ludzi. Jako uczniowie Chrystusa pamiętajmy, że jesteśmy posłani, aby jednoczyć ludzi wokół prawdy, wokół dobra, wokół Ewangelii, wokół krzyża Chrystusa.

I drugi przykład – pozytywny. Nasz pisarz Jerzy Zawiejski napisał nowelę pt. „Koniec ucieczki”. Opowiada ona o lekarzu, który ożenił się i wkrótce po ślubie zostawił swoją wybraną i poszedł sobie w siną dal. Żona po pewnym czasie urodziła syna. Syn w wieku kilkunastu lat zachorował i jak się okazało, zachorował śmiertelnie. Była zabawa sylwestrowa. Na zabawę przyszedł ów pan doktor, który zostawił żonę. Ludzie bawili się w lokalu, żegnali stary rok. Naraz wpadł na sale jakiś zdyszany człowiek. Wołał podniesionym głosem o ratunek, gdyż w pobliżu umierał młody chłopiec. Lekarza ktoś rozpoznał i poprosił o pomoc. Dał się namówić, ale nie przeczuwał co może się stać. Gdy wszedł do domu chorego, zobaczył w łóżku swego syna. Syn był jeszcze przytomny. Popatrzył i powiedział jedno zdanie: – Tatusiu, wiedziałem że zanim umrę, wrócisz!. I to zdanie położyło tego lekarza, pana doktora, na łopatki. Syn zmarł, nie można go było uratować, ale co się stało. Mąż wrócił do żony. Nie związał się na trwałe z kimś innym. Mógł wrócić do swojej ślubnej żony i wrócił. Później ją pytał – jak to się stało, że ten syn tak się zachował, ze wypowiedział takie ciepłe słowa? Żona opowiedziała mu historię życia z dzieckiem, które nie miało koło siebie ojca. Wyznała mężowi, że nigdy nic złego na niego do syna nie powiedziała, ale cierpliwie czekała i modliła się. Moi drodzy, oto widzimy, jaką moc ma dobroć, miłość, przebaczenie i wytrwałość.

Zakończenie
Siostry i bracia, kończąc to nasze rozważanie, chciejmy prosić Matkę Bożą, która jest dana nam ku pomocy, ku obronie, żebyśmy czuli się jako posłani do jednoczenia, żebyśmy nie dzielili ludzi, ale jednoczyli. Fundamentem jednoczenia może być tylko prawda, dobro i miłość. Prośmy Pana Boga, abyśmy za wstawiennictwem Maryi Jasnogórskiej, duchu naszego św. Ojca Franciszka, byli apostołami jedności i miłości. Amen.



Spotkanie formacyjne dla odpowiedzialnych za formację w Regionach

[Rozmiar: 259878 bajtów]

Od 6 do 9 czerwca 2019 r. odbywało się w Centrum Franciszkańskim w Warszawie spotkanie formacyjno-braterskie dla odpowiedzialnych za formację w regionach.

Organizatorem tego spotkania była Rada Narodowa FZŚ. W spotkaniu uczestniczyli: asystent narodowy FZŚ O. Andrzej Romanowski OFM Cap, s. Paulina – przewodnicząca Młodzieży Franciszkańskiej, br. Dominik – członek Rady Młodzieży Franciszkańskiej oraz radni odpowiedzialni za formację w regionach. Reprezentowane były następujące regiony: częstochowski, gdański, katowicki, łódzki, opolsko-gliwicki, poznański, radomski, szczeciński, wrocławski, warszawski.

S. Joanna Berłowska, przełożona narodowa FZŚ, rozpoczęła spotkanie słowami powitania oraz zachęty do pogłębienia duchowości franciszkańskiej i do zdobywania wiedzy.

S. Janina Iwanicka, radna do spraw formacji w Radzie Narodowej FZŚ, w swej konferencji podkreśliła, że właściwa formacja jest fundamentem, na którym buduje się duchowość franciszkańską. Mówiła, że celem franciszkanów świeckich jest troszczyć się o czystość charyzmatu franciszkańskiego, realizować słowa Pana Jezusa w życiu, dawać świadectwo wiary tam, gdzie Pan Bóg nas posyła. Trudności są wynikiem braku właściwej formacji. Musimy być wrażliwi na potrzeby wspólnot i posiadać umiejętność budowania jedności we wspólnocie. [konferencja dostępna w zakładce: Formacja > Konferencje z Rady Narodowej FZŚ w Polsce]

O. Andrzej zwrócił uwagę na to, że bardzo ważne jest apostolstwo przez modlitwę.

Po tych słowach wstępu wszyscy uczestniczyli w Eucharystii.

Po przerwie obiadowej pierwszą konferencję na temat „Życie we wspólnocie” wygłosiła s. Janina Iwanicka. Dzieliła się swoimi doświadczeniami w prowadzeniu spotkań formacyjnych, w rozwiązywaniu problemów we wspólnotach. Ważna jest właściwa postawa chrześcijańska oraz formacja. Do wspólnot należą osoby o różnym usposobieniu i umiejętnościach. Swoim zachowaniem i postawą należy wnosić pokój do wspólnoty, budować w niej braterstwo. Pokój ma wypływać z naszych serc. Należy starać się zrozumieć sytuację innych osób. My musimy żyć Ewangelią, tak jak św. Franciszek. On przyjmował Słowo Boże dosłownie, ponieważ ono podaje wskazówki do wykonywania zadań. Trzeba służyć drugiemu człowiekowi. Najlepszym wzorem służenia jest Maryja. Potrzebna jest służebności we wspólnocie. W życie wspólnoty angażują się wszyscy jej członkowie a nie tylko rada. Wspólnota ma być rozmodlona i autentyczna. Modlitwa jednoczy nas. Jesteśmy zobowiązani do sumiennego wypełniania swoich obowiązków.

O. Andrzej Romanowski OFM Cap. powiedział, że powołanie do wspólnoty wypływa z pokuty i nawrócenia oraz niesienia pokoju i budowaniu braterstwa. Jednak najważniejsze jest to, aby nasze dążenie do naśladowania Chrystusa wynikało z pokuty i nawrócenia.

Kolejną konferencję przygotował O. Zdzisław Gogola OFM Conv., jej tematem była „Rola wspólnoty miejscowej w inspirowaniu do apostolatu”. Powołaniem franciszkanów świeckich jest przekazywanie wiary, ponieważ są oni pełnoprawnymi członkami Kościoła. Poprzez język miłości można obudzić w innych doświadczenie Boga. Franciszkanie świeccy mogą pomóc Kościołowi w uchronieniu go od zła, aby nie zamykał się w sobie, ale aby był blisko osób potrzebujących i aby zabiegał o sprawiedliwość. Zadaniem duszpasterstwa jest zajmować się zranioną częścią ludzkości. My franciszkanie świeccy musimy pomóc ludziom na nowo zaufać Kościołowi. Aby te zadania móc wypełnić, musimy sami dbać o swoje życie duchowe. Mamy przeżywać swoje życie jako czas przygotowania do świętości i to przekazywać innym. [konferencja dostępna w zakładce: Formacja > Konferencje z Rady Narodowej FZŚ w Polsce]

O. Nikodem Sobczyński OFM, asystent narodowy FZŚ, przygotował konferencję „Dialog, umiejętność rozwiązywania problemów we wspólnocie”. [konferencja dostępna w zakładce: Formacja > Konferencje z Rady Narodowej FZŚ w Polsce]

Podkreślił, że ważna jest umiejętność prowadzenia dialogu, wysłuchania drugiej osoby. Wymienił sześć punktów. 1) dialog to słuchanie drugiej osoby, 2) pozytywne spojrzenie na drugiego człowieka, 3) szukanie tego co łączy, 4) akceptacji roli i zadań we wspólnocie, 5) kultura osobista, 6) rezygnacja z mitów.

Po tych konferencjach odbyła się praca w dwóch grupach. Pierwsza grupa pracowała w oparciu o konferencję s. Janiny i rozważała, jak powinno wyglądać życie we wspólnocie. Druga grupa zajmowała się problemem, jak inspirować do apostolatu.

S. Janina zdała relację z pracy pierwszej grupy. Zwrócono uwagę na to, że należy wnikliwie poznać kandydatów do wspólnoty, wyraźnie przedstawić cel FZŚ, podać wymagania. Osobę, która chce wstąpić do FZŚ musi cechować pokora, obowiązkowość w wypełnianiu zadań. Kandydat powinien podać motywację do wstąpienia do FZŚ. Wszystkich członków wspólnoty ma łączyć miłość do Pana Boga, gotowość do służenia innym ludziom. Do wspólnoty wnosimy dobro. Nasza wiara sprawdza się w momentach trudności, cierpienia. Ważna jest umiejętność rozwiazywania trudnych spraw we wspólnocie. Nie możemy zapomnieć o naszym celu, którym jest budowanie jedności we wspólnocie.

Pracą drugiej grupy kierowała s. Jolanta Bogdanów. Podkreśliła, że nie tylko mamy korzystać z naszych franciszkańskich materiałów, ale również z dokumentów Kościoła. Papież Leon XIII w 1882 r. w Encyklice Auspecato napisał, że najlepszym środkiem moralnej odnowy społeczeństwa jest III Zakon. W 1883 roku w Konstytucji Apostolskiej Misericors Dei Filius papież wyraził wolę, aby jak najwięcej osób należało do III Zakonu.

O. Andrzej dzielił się doświadczeniami ze spotkania z asystentami kapucyńskimi. Siostry i bracia ze wspólnot franciszkańskich prowadzą różną działalność charytatywną. Służą bezdomnym, chorym, osobom uzależnionym, byłym więźniom, ofiarom przemocy. Każda jednak podejmowana działalność powinna być uzgadniana ze wspólnotą franciszkańską. Działalność charytatywna musi być prowadzona transparentnie. Mamy do spełnienia ważną rolę we współczesnym świecie. Swoją postawą jesteśmy zobowiązani do dawania świadectwa wiary, przywiązania do Kościoła i kapłanów. Dlatego musimy żyć prawdziwie charyzmatem franciszkańskim.

Autorem trzeciej konferencji jest O. Andrzej Romanowski OFM Cap, który przygotował ją w formie prezentacji multimedialnej. Zaprezentował postać świętej Klary jako wzór miłości we wspólnocie. Wyszczególnił następujące fazy z życia św. Klary: 1) Mój rodzinny dom, 2) Roślinka świętego Franciszka, 3) W ogrodzie świętego Franciszka, 4) Transitus do nieba świętej Klary z Asyżu. Święta Klara jest światłem miłości w ciemnościach tego świata. Jest ona fundamentem pokoju i jedności wspólnoty.

W czasie tego spotkania był czas na wspólną modlitwę, rozmowy braterskie, wymianę doświadczeń, dzielenie się swoimi troskami i radościami. Panowała prawdziwie atmosfera miłości i jedności.

O. Andrzej Romanowski OFM Cap, s. Joanna Berłowska i s. Janina Iwanicka dokonali podsumowania całego spotkania. Nie możemy zapomnieć, że jesteśmy uczniami Pana Jezusa i naśladowcami św. Franciszka z Asyżu i temu musimy dawać wyraz w naszej codziennej postawie wobec bliźnich.

Wyrażamy wdzięczność Ojcom asystentom narodowym FZŚ za przygotowanie konferencji, s. Joannie Berłowskiej i całej Radzie Narodowej za zorganizowanie tego spotkania formacyjnego. Ubogaceni w wiedzę, umocnieni w wierze i charyzmacie franciszkańskim wróciliśmy do naszych wspólnot i rodzin.

Opracowała: s. Emilia Nogaj

XXVI Pielgrzymka FZŚ na Jasną Górę - AKTUALIZACJA

Program pielgrzymki:

[Rozmiar: 459188 bajtów]

Program nocnego czuwania:

1.

[Rozmiar: 360164 bajtów]

2.

[Rozmiar: 251382 bajtów]

3.

[Rozmiar: 271194 bajtów]

4.

[Rozmiar: 170612 bajtów]

Z A P R O S Z E N I E

Czcigodni Ojcowie, Drodzy Siostry i Bracia,

Przed nami dwudziesta szósta Ogólnopolska Pielgrzymka Franciszkańskiego Zakonu Świeckich do Matki Bożej Jasnogórskiej. Przybędziemy jak corocznie z dziękczynieniem za macierzyńską opiekę Maryi nad nami, naszymi rodzinami, wspólnotami FZŚ w Polsce i w całym świecie.

W kolejnym roku przygotowań do 800-lecia powstania III Zakonu Św. Franciszka hasłem tegorocznej pielgrzymki są słowa z Pism św. Franciszka Powołani do jedności, które będą przedmiotem rozważań podczas nocnego czuwania, a także konferencji, którą wygłosi ks. dr Marcin Sobiech Asystent Regionu Białostockiego, bezpośrednio przed Mszą Św. na Jasnogórskim Szczycie. Temat jedności jest bardzo aktualny w całym świecie i dla naszej Ojczyzny.

Niekiedy do naszych wspólnot zgłaszają się osoby poszukujące we Franciszkańskim Zakonie Świeckich jedności. Często przyczyną bywają trudne doświadczenia z przeszłości w rodzinach, środowisku pracy, czy innych miejscach i nadzieja, że właśnie ewangeliczna droga życia we FZŚ pomoże doświadczyć na nowo życia w harmonii z Bogiem i bliźnimi. Czy tak będzie, to zależy zarówno od Sióstr i Braci stanowiących wspólnotę, jak również osób nowo wstępujących.

Postarajmy się, by czas u Matki Bożej, a także wspólne podróżowanie, dzielenie się pokojem i wszelkim dobrem zaowocowało radością w jedności i przyczyniło się do wzrostu nowych powołań, by rosła Boża armia ukazująca, jak dzisiaj można realizować Chrystusowe pragnienie, abyśmy stanowili jedno. Zapraszam do licznego udziału w nocnym czuwaniu Siostry i Braci oraz Asystentów duchowych, natomiast z wszystkimi, którzy nie będą mogli przybyć, będziemy łączyć się modlitwie, polecając dobremu Bogu za przyczyną Matki Najświętszej cały FZŚ wraz z Asystentami duchowymi, szczególnie Siostry i Braci cierpiących, a przede wszystkim oddających życie za wiarę w Jezusa Chrystusa na całym świecie.

Równocześnie pragnę poinformować, że w bieżącym roku kończy kadencję wybrana przed trzema laty Rada Narodowa Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce. We wrześniu odbędzie się wizytacja bratersko-pasterska Rady Narodowej, która przeprowadzana jest co sześć lat, a po niej Kapituła. Wybrana zostanie nowa Rada Narodowa wraz z Przełożonym. Módlmy się o łaski Ducha Świętego na ten szczególny czas, by tak pokierował naszymi decyzjami, byśmy wybrali tych spośród naszych Sióstr i Braci, którzy poprowadzą braterską Wspólnotę właściwą drogą, by żyła w niej Chrystusowa Ewangelia w duchu św. Franciszka.

Dziękuję wszystkim Siostrom i Braciom wraz z Asystentami duchowymi za wsparcie modlitewne i życzliwość podczas mojego posługiwania Siostrom i Braciom przez wiele lat jako przełożonej, a także w wypełnianiu innych zadań.

Uroczystej Eucharystii w sobotę, dniu 20 lipca br., na Jasnogórskim Szczycie przewodniczył będzie i słowo Boże wygłosi Ks. biskup Ignacy Dec, nasz współbrat w św. Franciszku. Wdzięczni za przyjęcie zaproszenia powierzać będziemy Osobę księdza biskupa dobremu Bogu, prosząc dla Jego Eminencji o potrzebne łaski.

Warszawa, 15 maja 2019 r., w święto św. Małgorztay z Kortony

Joanna Berłowska OFS
przełożona narodowa FZŚ w Polsce

Program Pielgrzymki w wersji pełnej:

[Rozmiar: 430930 bajtów]

Program Pielgrzymki w wersji skróconej:

[Rozmiar: 253653 bajtów] do pobrania: wersja pełna

do pobrania: wersja skrócona

Franciszkanizm przez radio

Ks. Marcin Sobiech OFS, asystent Regionu Białostockiego FZŚ, zaprasza do wysłuchania przygotowanego przez siebie cyklu audycji radiowych poświęconych franciszkanizmowi i Franciszkańskiemu Zakonowi Świeckich.
Zapraszamy:

adres internetowy: https://wzasiegu.pl/wiara/abc-wiary-franciszkanizm/

Sprawozdanie ze spotkania Rady Narodowej FZŚ w Polsce z Przełożonymi Regionów

[Rozmiar: 233764 bajtów]

W sobotę i niedzielę, 16 i 17 lutego 2019 roku, w Centrum Franciszkańskim Warszawie odbyło się spotkanie Rady Narodowej z przełożonymi Regionów. Oprócz Rady Narodowej wraz z jej asystentem – o. Nikodemem Sobczyńskim OFM, a w drugim dniu także o. Andrzejem Romanowskim OFMCap, obecni byli przełożeni, ich zastępcy, lub radni z wszystkich regionów, gościliśmy również Radę Narodową Młodzieży Franciszkańskiej z asystentem, o. Stefanem Rymarczykiem OFM.

Nieobecni byli o. Zdzisław Gogola OFMConv, asystent narodowy, który nie mogąc przybyć, przekazał dla chętnych zaproszenie na spotkanie autorskie książki pt. „Męczennicy z Periacoto”, oraz br. Zygfryd Smarzyk, sekretarz narodowy, który oczekuje na pobyt w szpitalu z powodu poważnej operacji; w jego intencji była sprawowana Msza św.

Sobotnie spotkanie rozpoczęło się o godzinie 11.15 modlitwą, powitaniem i informacjami organizacyjnymi:

Zaproszony na spotkanie O. Zenon Styś OFM przedstawił sylwetkę Mieczysławy Faryniak (1903-1990), której przygotowania do procesu beatyfikacyjnego są rozpoczęte Nazywana była Panią ze Skałki, od miejsca, w którym zamieszkała. Pochodziła z Kęt, ale za swoje miejsce na ziemi wybrała Dursztyn na Spiszu, pomiędzy Tatrami i Pieninami. Pierwszy okres życia, do zamieszkania w Dursztynie, nazywała czasem zadufania w sobie, czas pobytu na Spiszu: czasem pokuty. W okolicach wspomnienia o niej są nadal żywe. Chociaż mniej znana powszechnie, wpisana jest do „Leksykonu mistyków” Petera Dinzelbachera. Utrzymywał z nią kontakt ks. kardynał Karol Wojtyła. Zrobiła wiele dla okolicznej ludności, ale także dla wielu przypadkowo napotkanych ludzi. Wspomina o niej Antonina Krzysztoń, twórczyni z kręgu poezji śpiewanej. W czasie wojny pani Mieczysława uratowała żydowską rodzinę: małżeństwo z córeczką Ewą. Uratowana Ewa żyje do dziś na Słowacji i cieszy się, że mogła być częścią życia świątobliwej osoby. Jest w Radzie Narodowej do nabycia książka Krystyny Szewc „Tchnienie Ducha Świętego”.

O godzinie 12.00 rozpoczęła się Msza święta koncelebrowana przez O. Nikodema i O. Stefana. W homilii rozważane były czytania mszalne: Adam i Ewa ukrywają się przed Bogiem (Rdz 3,9-24), Jezus rozmnaża chleb (Mt 4,4b). Ojciec zwrócił naszą uwagę, że uczniowie rozdają chleb pobłogosławiony przez Jezusa: i my nie narzucajmy swoich pomysłów innym, dajmy je najpierw do pobłogosławienia Jezusowi. Uzmysłowił nam, jak ważne było pytanie Boga: „Adamie, gdzie jesteś?”. Odnosi się ono do każdego z nas i dziś: „Gdzie ty jesteś? Gdzie ty jesteś w swoim życiu?”.

[Rozmiar: 152901 bajtów]

Po obiedzie kolejne spotkanie w auli rozpoczęło się od odczytania przez O. Stefana konferencji przygotowanej przez O. Zdzisława Gogolę OFMConv „Umiar w życiu franciszkańskim”. W dyskusji rozwinięto myśli o. Zdzisława, przedstawiono swoje doświadczenie z praktykowania umiaru, a także przykłady rozminięcia się z tą cnotą franciszkańską.

Po Koronce do Miłosierdzia Bożego O. Nikodem przedstawił konferencję poświęconą wierności powołaniu. Powołanie zdefiniował na trzy sposoby: poczucie bycia na swoim miejscu; bycia na drodze, na której można zdziałać najwięcej dobra; dar i wyzwanie. Powołanie trzeba odczytać, przyjąć i wypełnić. Istotą powołania jest wieczne trwanie.

Po przerwie na kawę i na zakupy materiałów formacyjnych w kolejnym spotkaniu zdawaliśmy relacje z poszczególnych Regionów:

„Pilnujmy duchowości franciszkańskiej, strzeżmy naszego charyzmatu, badajmy kandydatów, czy mają powołanie, które pozwoli przetrwać złe chwile” – powiedziała s. Joanna Berłowska. O. Nikodem zwrócił nam uwagę, że współcześnie jest wiele wspólnot budujących na emocjonalności, a Pan Bóg nie na emocjach, ale na woli buduje; niech więc wspólnoty będą wspólnotami modlitwy.

Wieczór zakończyło spotkanie braterskie i wspólne śpiewy trwające aż do Apelu Jasnogórskiego.

[Rozmiar: 133368 bajtów]

Niedziela rozpoczęła się dla nas o 7.30 Mszą świętą z Jutrznią. Homilia koncentrowała się na słowach z Ewangelii (Łk 6,17.20-26).

Po śniadaniu o. Andrzej Romanowski OFMCap mówił o modlitwie w życiu franciszkanów świeckich: „Duch modlitwy i pobożności w Regule FZŚ”. Rozważając myśl „modlitwa i praca”, mówił o granicach pracy: lenistwie, przepracowaniu, herezji czynu czyli pracoholizmie; mówił też o nadrzędności modlitwy wobec pracy, bo najważniejszym obowiązkiem człowieka jest czczenie Boga. Rozważając temat „Reguła i duch modlitwy”, podkreślił kilka spraw: postawienie Jezusa w centrum życia, częste czytanie Ewangelii, czczenie Eucharystii, przemienianie się wewnątrz siebie, rozważanie i modlitwa mają stać się duchem życia, zaangażowanie się w dobro, naśladowanie Jezusa we wszystkich sytuacjach życiowych, przemienianie świata przez pracę, uprzejmość, dobro. Wszystko ma nas prowadzić do Boga. Mamy stać się heroldami pokoju niosącymi radość i nadzieję. Zakończył swoje rozważania myślą: „Jaka jest modlitwa, takie jest życie; jakie jest życie, taka jest modlitwa”.

Tutaj nastąpiły wspaniałe opowieści o mocy modlitwy: dzieliliśmy się swoimi doświadczeniami. Mówiliśmy, jak wspólnoty modlą się w różnych intencjach, powiadamiając się SMS-ami czy też podejmując modlitwy w konkretnych intencjach. O wpływie tej modlitwy na otoczenie powiedziała S. Janina z Regionu Lubelskiego. Posłużyła się tu słowami swego zięcia: „Wszystko zawdzięczam modlitwie Franciszkańskiego Zakonu Świeckich”.

O. Andrzej, na prośbę s. Joanny Berłowskiej, rozwinął myśl kończącą jego konferencję. Z jednej strony podkreślił wpływ jakości życia na modlitwę i jakości modlitwy na życie. Z drugiej strony zwrócił uwagę na różnorodność modlitw i ludzi. Modlitwa i życie muszą być ze sobą powiązane.

O. Nikodem zaznaczył, że warunkiem dobrej modlitwy jest to nastawienie znane nam z Pisma Świętego: „Bądź wola Twoja”.

Tymi słowami warto zakończyć sprawozdanie ze spotkania przełożonych regionalnych z Radą Narodową. Niech prowadzą nas w naszej pracy na rzecz naszego otoczenia.

Sprawozdanie opracowała:
s. Joanna Szelągowska
radna ds. formacji w Regionie Poznańskim

Komunikat Nr 1/X/2019

Czcigodni Ojcowie,
Drogie Siostry i Drodzy Bracia
we Wspólnotach Regionalnych,

Przekazuję informacje z Rady Narodowej Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce:

1. Statut Narodowy FZś w Polsce
2. Spotkanie przełożonych Regionów
3. Spotkanie radnych ds. formacji w Regionach
4. Warsztaty w Ziemi Świętej
5. XXVI Ogólnopolska Pielgrzymka FZŚ na Jasną Górę
6. Wizytacja i Kapituła Narodowa FZŚ
7. Informacja Br. Zygfryda Smarzyka, sekretarza narodowego FZŚ, o stronie internetowej FZŚ w Polsce
8. Materiały do publikacji o najnowszej historii FZŚ w Polsce

Ad 1.
Przesyłam w załączeniu zatwierdzony przez Prezydium Rady Międzynarodowej OFS Statut Narodowy FZŚ w Polsce wraz z pismem dotyczącym daty promulgacji.

Ad 2.
Serdecznie zapraszam na coroczne spotkanie Przełożonych Regionów, które odbędzie się w dniach 16 - 17 lutego 2019 r. w Warszawie, według przesłanego programu. Zgłoszenia uczestnictwa przełożonych lub zastępców proszę nadsyłać do dnia 8 lutego 2019 r.

Ad 3.
Spotkanie radnych ds. formacji w Regionach jest planowane na 8-9 czerwca 2019 r. Program i bliższe informacje zostaną podane w terminie późniejszym.

Ad 4.
Pielgrzymka pod nazwą Warsztaty w Ziemi Świętej z Franciszkańskim Biurem Patron odbędzie się w dniach 2 do 9 lipca 2019 r. Lista uczestników jest już zamknięta.

Ad 5.
XXVI Ogólnopolska Pielgrzymka FZŚ na Jasną Górę odbędzie się w sobotę, 20 lipca 2019 r. poprzedzona, jak co roku, nocnym czuwaniem. Podczas spotkania z przełożonymi Regionów ustalimy szczegółowy program. Będzie również czas na zgłaszanie uwag i propozycji.

Ad 6.
Wizytacja Rady Narodowej zostanie przeprowadzona w dniach 25 do 26 września br., natomiast Kapituła Narodowa odbędzie się w dniach 27 do 29 września w Centrum Franciszkańskim w Warszawie. Wizytację i Kapitułę przeprowadzą: Br. Attilio Galmberti OFS, delegat Przełożonego Generalnego, członek Prezydium CIOFS oraz o. Alfred Parambakathu OFM Conv Delegat Konferencji Asystentów Generalnych FZŚ.

Ad 7.
Poniżej informacja Brata Zygfryda, która zostanie omówiona na spotkaniu z Przełożonymi Regionów: W chwili rozpoczęcia funkcjonowania RODO zmuszeni byliśmy do zawieszenie części naszej strony internetowej podające kontakty z przełożonymi wspólnot i regionów oraz zakładki „Wieści z regionów”. Później otrzymaliśmy RODO kościelne. Obecnie w wykazach wspólnot miejscowych nie podajemy nazwisk przełożonych wspólnot, natomiast z dniem 9 stycznia 2019 roku przywrócona została zakładka „Wieści z regionów”. Pora na decyzję w jakiej postaci powinniśmy ukształtować strony na których przedstawiamy członków rady każdego z regionów. Proponuję, by – wzorem Regionu Warszawskiego – podać w zakładce „Regiony” nazwiska wszystkich członków rady każdego regionu, a przy nazwiskach przełożonych umieścić dane kontaktowe (numer telefonu lub maila) – za pisemną zgodą przełożonych.

Ad 8.
Rada Narodowa oczekuje na informacje Rad Regionalnych, które dotychczas nie przekazały materiałów do tworzonej historycznej publikacji o Franciszkańskim Zakonie Świeckich przez O. dra hab. Zdzisława Gogolę OFM Conv, Asystenta Narodowego.

Serdecznie pozdrawiam
Pokój i Dobro!
s. Joanna Berłowska
Przełożona Narodowa FZŚ w Polsce
Warszawa, dnia 15.01.2019 r.

W załączeniu zatwierdzony przez Prezydium Rady Międzynarodowej OFS Statut Narodowy FZŚ w Polsce wraz z pismem dotyczącym daty promulgacji:

[Rozmiar: 117130 bajtów]

do pobrania: Statut Narodowy FZŚ w Polsce, premulgacja 13 czerwca 2019 roku

Nasz Brat Adam - Pożegnanie

[Rozmiar: 204754 bajtów]

 

W dniu 16 grudnia 2018 roku odszedł do Pana nasz Brat Adam Smoleń.

Należał do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich od ponad 30 lat. Jak sam wspominał, do wstąpienia zachęcił Go Ojciec franciszkanin. Brat Adam wstępował do Zakonu w przekonaniu, że jest to Boże wezwanie i tak traktował swoją służbę Siostrom i Braciom. Od początku, w wielkim zaufaniu, powierzano Mu odpowiedzialne zadania i funkcje w Radzie Krajowej i w radzie Regionu Opolskiego, gdzie przez wiele kadencji pełnił funkcję przełożonego, zastępcy, odpowiedzialnego za formację.

Na kapitułach ogólnopolskich był wybierany do Rady Narodowej FZŚ. Przez wiele lat służył jako skarbnik, z wielkim zaangażowaniem troszczył się o dobre gospodarowanie powierzonymi ofiarami. W RN pełnił również funkcję zastępcy przełożonego, a następnie przez 3 lata Przełożonego Narodowego FZŚ w Polsce.

Pracował bardzo ofiarnie, bez narzekania, a przecież miał obowiązki rodzinne: męża, ojca, dziadka, a wcześniej także pracę zawodową. W przedziwny sposób łączył wszystkie obowiązki. Zjednoczony z Bogiem na modlitwie miał ogromne wsparcie sióstr i braci, a przede wszystkim kochającej rodziny.

Budowaliśmy się Jego postawą spokoju i zaufania Panu Bogu, wierności Kościołowi i szacunku do wszystkich kapłanów.

Do tej chwili, gdy wspominam brata Adama natychmiast przed oczami pojawia mi się Jego obraz: klęczącego i zatopionego w modlitwie. Gdy przyjeżdżałam na spotkania RN FZŚ do Warszawy, do naszej siedziby i witałam się ze wszystkimi, brata Adama nie było…. ale już dobrze wiedziałam gdzie można Go spotkać… w kaplicy, na kolanach. A wieczorem, po zakończonych obradach, gdy wszyscy już „nagadani” rozchodził się do pokoi, zaglądałam na chwilkę do Pana Jezusa do kaplicy i tam, oczywiście, brat Adam…. Kochał Boga, kochał drugiego człowieka, każdego, bezwarunkowo. Powtarzał, że do drugiego człowieka to trzeba z miłością. I to nie były tylko słowa, Adam taki był. Wierny regule, przemieniał ten świat …

Toteż ze smutkiem przyjęliśmy wiadomość najpierw o chorobie, a później o odejściu brata Adama do Domu Ojca.

Ufamy, że dobry Bóg wynagrodzi Mu czas ziemskich trudów i przyjmie do Grona zbawionych, a w progach Domu Ojca już Go powitali św. Franciszek i bł. Aniela Salawa, której kult tak bardzo szerzył i innych pragnął zachęcić.

[Rozmiar: 371743 bajtów]

Liturgia pogrzebowa za śp. Brata Adama odbyła się w kościele św. Jerzego w Gliwicach – Łabędach, przy ul. Radosnej 2 w czwartek, 20 grudnia o godz. 12,00. Spoczął na Cmentarzu parafialnym.

Żegnali Brata Adama żona, dzieci i wnuki oraz Siostry i Bracia z Regionu Opolskiego wraz z Asystentami Wspólnot Miejscowych wraz z pocztami sztandarowymi oraz licznie zgromadzone delegacje z innych regionów. Ja również miałam zaszczyt uczestniczyć w uroczystości pogrzebowej, reprezentowałam Radę Narodową FZŚ w Polsce a obecna ze mną s. Grażyna Sadurska, przełożona Wspólnoty przykapucyńskiej reprezentowała tercjarzy z Bydgoszczy. Wsłuchując się w mowy pożegnalne dopiero odkryłam, jak bardzo Adam był kochany, jak bardzo był oddany służbie Bogu i jak bardzo kochał rodzinę.

[Rozmiar: 215329 bajtów]

 



Na koniec przywołam tekst Psalmu responsoryjnego Ps 24 (23), jaki liturgicznie przypadał 20 grudnia, w dniu pogrzebu, podczas uroczystej Mszy świętej żegnającej brata Adama.

Przybądź, o Panie, Tyś jest Królem chwały
Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *
świat cały i jego mieszkańcy.
Albowiem on go na morzach osadził *
i utwierdził ponad rzekami.
Kto wstąpi na górę Pana, *
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, *
którego dusza nie lgnęła do marności.
On otrzyma błogosławieństwo od Pana *
i zapłatę od Boga, swego zbawcy.
Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, *
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.

Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj Mu świeci na wieki wieków. Amen.

Pokój i Dobro!
Jolanta Bogdanów OFS

 

Komunikat Nr 2/X/2018

Czcigodni Ojcowie,
Drogie Siostry i Drodzy Bracia
we Wspólnotach Regionalnych,

Przekazuję informacje z Rady Narodowej Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce:

1. Ogólnopolska Pielgrzymka FZŚ na Jasną Górę
2. Europejski Kongres FZŚ i MF
3. Spotkanie skarbników regionalnych
4. Konferencja Asystentów Prowincjalnych i Regionalnych (KAPiR)
5. Korespondencja z Radą Międzynarodową FZŚ
6. Młodzież Franciszkańska i Rycerze Św. Franciszka
7. Obchody czterdziestej rocznicy posoborowej Reguły FZŚ.

Ad 1
Rada Narodowa składa serdeczne podziękowanie wszystkim Siostrom i Braciom oraz Asystentom duchowym, którzy przyczynili się do licznego udziału w XXV Ogólnopolskiej Pielgrzymce Franciszkańskiego Zakonu Świeckich na Jasną Górę.

Dziękujemy przedstawicielom Młodzieży Franciszkańskiej z Przełożoną krajową s. Pauliną Włodarczyk. Ufamy, że jak złożony przez nich w darze ołtarza kosz rozwiniętych kwiatów, rozwinie się Wspólnota Młodzieży Franciszkańskiej w Polsce.

Dziękujemy grupie Rycerzy św. Franciszka, którzy jak co roku olśnili nowym pomysłem wypuszczając po zakończeniu Mszy Św. siedem gołąbków symbolizujących siedem darów Ducha Świętego.

Ad 2
W Europejskim Kongresie FZŚ i MF odbywającym się w dniach 20 -26 sierpnia br. w Kownie na Litwie, Radę Narodową reprezentowała s. Anna Jagosz. Podczas spotkania przekazała ofiary, które wpłynęły na budowę studni w Sudanie Południowym w Afryce. Serdecznie dziękujemy wszystkim ofiarodawcom. Szczegółowe informacje z przebiegu Kongresu opracuje s. Anna i zostaną zamieszczone na stronie internetowej oraz w Głosie św. Franciszka.

Ad 3
Spotkanie skarbników regionalnych z Radą Narodową FZŚ w Polsce odbędzie się w dniach 29-30 września 2018. Załączam ponownie program i zachęcam do uczestnictwa w spotkaniu. Jeśli nie może uczestniczyć skarbnik regionalny, proponuję delegowanie skarbnika ze Wspólnoty miejscowej. Spotkanie ma charakter formacyjno-instruktażowy.

Ad 4
Konferencja Asystentów Prowincjalnych i Regionalnych odbędzie się w dniu 17 października br. Rozpoczęcie we wczesnych godzinach rannych, jest możliwość noclegu z 16 na 17 października br. w Centrum Franciszkańskim, po uprzednim zgłoszeniu. Program wraz z informacjami prześle wkrótce do Ojców Asystentów O. Andrzej Romanowski OFM Cap Przewodniczący Konferencji Asystentów Narodowych.

Ad 5
W załączeniu przekazuję ważne pismo z Rady Międzynarodowej w sprawie wolontariuszy do pracy w różnych zespołach w CIOFS. Termin zgłoszeń był do 15 września, lecz czas wakacyjny i inne okoliczności sprawiły, że pismo jest gotowe do przekazania z opóźnieniem. Ważne byśmy starali się odpowiedzieć jak najszybciej, szczególnie, jeśli będą chętni do wykonywania wskazanych w piśmie zadań.

Ad 6
Cieszy nas fakt z nawiązania dobrej współpracy z Radą Narodową Młodzieży Franciszkańskiej. Na stronie Rady Narodowej jest link do strony redagowanej przez Młodzież Franciszkańską.
Również na stronie internetowej Rady Narodowej zamieszczona informacja z rekolekcji Rycerzy św. Franciszka.
Grupy Rycerzy św. Franciszka w Polsce zapoczątkował śp. O. Sylwester Haśnik OFM, bardzo ładnie rozwijają się w kilku Regionach. Ufamy, że znajdą się naśladowcy opiekunów, których można zobaczyć na zamieszczonym zdjęciu.

Ad 7
Rada Narodowa dziękuje przełożonym Regionów, którzy nadesłali informacje o organizowanych obchodach 40 rocznicy zatwierdzenia Reguły FZŚ, a także za nadesłane zaproszenia Rady Narodowej do udziału w uroczystościach.

Równocześnie oczekujemy na informacje Rad Regionalnych, które dotychczas nie przekazały materiałów do tworzonej historycznej publikacji przez O. dra hab. Zdzisława Gogolę OFM Conv, Asystenta Narodowego.

Serdecznie pozdrawiam
Pokój i Dobro!
s. Joanna Berłowska
Przełożona Narodowa FZŚ w Polsce
Warszawa, dnia 13.09.2018 r.

List Prezydium CIOFS dotyczący utworzenia Biura ds. Komunikacji

Rzym 22.08.2018
Prot. N. 3085

Drodzy bracia i siostry
Pokój i dobro!
Podczas Kapituły Generalnej w Rzymie w 2017 r. postanowiono utworzyć stałe Międzynarodowe Biuro ds. Komunikacji, z personelem złożonym z profesjonalistów posiadających odpowiednie kwalifikacje w dziedzinie komunikacji, zarządzania mediami elektronicznymi/społecznościowymi oraz wydawnictwami.
Biuro do spraw Komunikacji ma się zajmować efektywną komunikacją zarówno w ramach FZŚ (pomiędzy Prezydium CIOFS a członkami FZŚ na całym świecie), jak i poza Zakonem, z resztą Kościoła i społeczeństwa.

Biuro odpowiada za:

  • Kontakty medialne i wydawanie Biuletynów w związku z poszczególnymi wydarzeniami prezentując wspólne stanowisko FZŚ (np. w sprawie kryzysu migracyjnego, katastrof naturalnych itp.)
  • Zarządzanie stroną internetową CIOFS i mediami społecznościowymi
  • Opracowanie materiałów promocyjnych dla FZŚ (np. plakaty, ulotki, video itp.)
  • Wydawanie międzynarodowej gazetki (elektronicznej i papierowej)
  • Stworzenie i zarządzanie bazą danych kontaktów międzynarodowych i krajowych

Prosimy o przekazanie tej informacji do braci i sióstr w poszukiwaniu wolontariuszy specjalistów w następujących dziedzinach:

  • Specjalista ds. kontaktów z mediami
  • Administrator strony internetowej
  • Specjalista ds. mediów społecznościowych
  • Wydawca
  • Redaktor tekstów (w każdym oficjalnym języku
    • )
  • Projektant graficzny
  • Pisarze
  • Fotograficy
  • Fotograficy video
  • Tłumacze
  • Reporterzy terenowi i fotograficy terenowi

Opisy poszczególnych specjalizacji:

  • Specjalista ds. kontaktów z mediami
    • Rozwija kontakty z mediami.
    • Poddaje mediom poszczególne tematy.
    • Wysyła do mediów zatwierdzone wiadomości, tematy i obrazy.
    • Informuje członka Prezydium o zapytaniach ze strony mediów i reaguje odpowiednio.
    • Kwalifikacje: doświadczenie w PR ( Public Relations) i w pisaniu wiadomości, wiedza o nadawaniu, drukowaniu i mediach internetowych.
  • Administrator strony internetowej
    • Pomaga w utrzymaniu i aktualizacji strony internetowej.
    • Nadzoruje zespół IT (Information Technology).
    • Pracuje z zespołem dostarczającym informacje.
    • Kwalifikacje: doświadczenie w administrowaniu stronami internetowymi, rozumienie znaczenia marketingowego i informacyjnego strony internetowej.
  • Specjalista ds. mediów społecznościowych
    • Doświadczenie w tworzeniu i utrzymaniu obecności w mediach społecznościowych.
      • W
    • iedza odnośnie istniejących mediów i umiejętność szybkiej adaptacji do zmieniających się form mediów społecznościowych.
  • Wydawca
    • Vox Franciscana i inne specjalne publikacje.
    • Doświadczenie i umiejętność pisania i redagowania artykułów, komponowania zdjęć, koordynowania publikacji, znajomość działań CIOFS i Zakonu.
    • Redaktor tekstów (jeden w każdym z oficjalnych języków).
      • Znajomość dobrego dziennikarstwa, pisarstwa, użycia języka i gramatyki.
    • Sprawdzanie tekstów pod względem jasności przekazu i poprawności gramatycznej.
    • Redagowanie tekstu tak, aby był jasny i łatwy do tłumaczenia.
  • Projektanci graficzni
    • Projektują publikacje drukowane i cyfrowe, broszury, ogłoszenia, loga itp.
    • Doświadczenie w efektywnym i kreatywnym projektowaniu w różnych formatach.
    • Znajomość profesjonalnego oprogramowania projektowego np. Abode Creative Suite.
  • Pisarze
    • Piszą nowe artykuły, felietony i teksty do czasopism, broszur, ogłoszeń itp.
    • Piszą także teksty do produktów video.
    • Doświadczenie w pisaniu i dziennikarstwie
      • .
  • Fotograficy
    • Robią zdjęcia podczas głównych wydarzeń i na zlecenie, np. aby zilustrować felieton lub artykuł.
    • Doświadczenie w tworzeniu obrazów o profesjonalnej jakości.
    • Doświadczenie w RAW i wysokiej jakości formatach JPEG.
    • Znajomość kreatywnej kompozycji zdjęć.
    • Używanie dobrej jakości aparatu (cyfrowe SLR).
    • Wskazana znajomość profesjonalnego oprogramowania fotograficznego, takiego jak Abode Creative Suite i Photoshop.
  • Tłumacze
    • Tłumaczenie artykułów i tekstów z co najmniej jednego języka na inny – osoby dwujęzyczne lub wielojęzyczne w oficjalnych językach (angielski, włoski, francuski i hiszpański).
  • Fotograficy video
    • Produkcja materiałów video.
    • Doświadczenie i znajomość używania wysokiej jakości kamery video i produkcji materiałów video.
    • Umiejętność redagowania video/audio i używania profesjonalnego oprogramowania, takiego jak Abode Premier.
  • Reporterzy terenowi i fotograficy terenowi
    • Franciszkanie Świeccy posiadający doświadczenie i umiejętności dziennikarskie powinni relacjonować ważne wydarzenia związane z FZŚ i sprawami społecznymi w różnych rejonach na całym świecie.
    • Każda wspólnota narodowa mogłaby wyznaczyć takich terenowych reporterów/fotografów.
    • Dla reporterów ważne jest dobre i jasne przekazanie informacji, z cytatami wypowiedzi rozmówców.
    • Dla fotografów istotna jest dobra jakość zdjęć i ich kreatywna kompozycja.


Możliwe jest aby jedna osoba posiadała wiele umiejętności. Nie możemy zaakceptować wszystkich przesłanych propozycji, więc zadecydują lata doświadczenia i dostępność danej osoby.

Prosimy o rozesłanie tej informacji do wszystkich wspólnot w Waszym kraju, aby znaleźć wolontariuszy do opisanych powyżej zadań. Odpowiedzi do 15.09.2018 r. tylko na adres mailowy: m.janian@lgu.edu.lb. Należy w korespondencji podać dane: Kraj, imię i nazwisko, język, adres mailowy, dostępność i lata doświadczenia.

Z braterskim pozdrowieniem
Michel Janian
Tłumaczenie tekstu s. Maria Teodorowicz, delegat do CIOFS

PIELGRZYMKA POGŁĘBIENIA WIARY
I UMOCNIENIA W POWOŁANIU FRANCISZKAŃSKIM
Sanktuaria Włoch: 5-14 maja 2018 r.

Wczesnym rankiem dnia 5 maja 2018 r. przed siedzibę Rady Narodowej FZŚ w Warszawie podjechał autokar Franciszkańskiego Biura Turystyczno-Pielgrzymkowego PATRON. W ten sposób zaczęła się pielgrzymka – REKOLEKCJE W DRODZE – zorganizowana przez Radę Narodową FZŚ do Sanktuariów we Włoszech – Pielgrzymka pogłębienia wiary i umocnienia w powołaniu franciszkańskim. W drodze zatrzymaliśmy się w Chorzowie, gdzie dołączyli do nas kolejni pielgrzymi i razem uczestniczyliśmy we Mszy św. Podróżując wysłuchaliśmy konferencji o. Mariana o naśladowaniu cnót Matki Najświętszej przez św. Franciszka.
Miejscem pierwszego noclegu było położone w Alpach Julijskich Tarvisio. Opuszczaliśmy je po wysłuchaniu Mszy św. w kościele Ojców Franciszkanów.

Rivotorto
Docieramy do odległego o 3 kilometry od Asyżu Rivotorto, miejsca założenia wspólnoty braterskiej przez św. Franciszka. Pierwsza Wspólnota braci św. Franciszka liczyła 12 braci. Franciszek ułożył dla nich Regułę niezatwierdzoną. Uczestniczyliśmy we Mszy św. odprawionej przez sprawujących nad nami duchową opiekę Ojców: Nikodema Sobczyńskiego OFM i Mariana Jarząbka OFM Conv. Przyjęliśmy komunię św. pod dwiema postaciami. Wysłuchaliśmy konferencji o. Nikodema o naszej Regule.
W tutejszej świątyni przechowywane jest tzw. Święte Tugurium (Sacro Tugurio), chatki w których Fran-ciszek zbierał się z pierwszymi braćmi. Tugurium składa się z trzech części: w środku kapliczka, po lewej stronie kuchnia, a po prawej małe dormitorium. Właśnie tam zrobiliśmy wspólne zdjęcie.

[Rozmiar: 428352 bajtów]



Miejsce Święte – Asyż –- Bazylika św. Franciszka
Witaj Ojcze Ukochany. Pełne oczarowanie. Czuję się tu obecność Świętego Franciszka, tak tu pięknie, jest cała historia życia Pana Jezusa, św. Franciszka i jego ideałów – cnót przedstawionych malarsko na sklepieniu Bazyliki. Św. Franciszek bardzo wysoko cenił braterstwo i po śmierci jest wśród braci.

W dolnej części Sacro Convento Jest Kaplica grobu. Spoczywają tu doczesne szczątki Franciszka i Braci: Rufina, Leona, Messo i Anioła, a obok schodów doczesne szczątki Jacobiny- patrycjuszki rzymskiej. Bazylika zachwyca pięknymi zdobieniami, są tam sceny z życia Pana Jezusa od dzieciństwa aż do śmierci. Są tajemnice Wielkiego Tygodnia; jest najstarszy portret św. Franciszka, obrazowo przedstawione trzy cnoty: czystość, ubóstwo i posłuszeństwo. Kapitularz, sala relikwii zawiera pamiątki: autograf, buty, habit, korporały, sznur, skórki przykładane na rany.
Bazylika jest dwupoziomowa, górna część zawiera obrazy wielkich artystów. Są tam sceny z życia św. Franciszka, św. Stanisława – patrona Polski, cuda św. Franciszka, np. jak pogodził ludzi w mieście. Widoczne są ślady po trzęsieniu ziemi, podczas którego zginęło czterech braci, wśród nich jeden Polak. Bazylika św. Franciszka, to najpiękniejszy dom modlitwy. Kto odwiedzi tę Świątynię, otrzyma odpust zupełny.

Asyż – Bazylika Matki Bożej Anielskiej i Bazylika Świętej Klary
W dolnym Asyżu na wzgórku jest świątynia Matki Bożej Anielskiej. Znajduje się tu wiele pamiątek- świętości. Wewnątrz jest maleńki Kościółek – Porcjunkula i my tam byliśmy wewnątrz. Byliśmy w miejscu za którego nawiedzenie uzyskuje się odpust zupełny. Odpust ten wiąże się z podaniem, według którego Matka Boża, ukazując się św. Franciszkowi w otoczeniu aniołów, miała powiedzieć, że w zamian za jego gorliwość w staraniach o zbawienie dusz, może on poprosić o łaskę, jaką zechce. Św. Franciszek prosił, aby wszyscy, po odbytej ze skruchą spowiedzi i po nawiedzeniu kaplicy Porcjunkuli, mogli otrzymać odpust zupełny i przebaczenie wszystkich grzechów.
Byliśmy też w Bazylice św. Klary. Śpi sobie tam św. Klara w kryształowej trumnie snem wiecznym jak żywa.
Na Alwerni długo modliliśmy się z o. Marianem w Kaplicy Stygmatów, bo właśnie na tej górze w 1224 roku św. Franciszek został naznaczony ranami męki Pana Jezusa. Jak wiele skarbów przechowują te miejsca, jak wielkim darem móc tam przebywać.
Pobyt tutaj to okazja na wyciszenie, refleksję i pytanie o to co dalej, jak mamy swoje powołanie realizować żyjąc w świecie, tak bardzo dziś zlaicyzowanym, pełnym przemocy, wojen, terroryzmu.

[Rozmiar: 447917 bajtów]



Rzym
W Rzymie byliśmy dwa dni. Po dość długim oczekiwaniu w kolejce okrążającej plac przed Bazyliką św. Piotra, weszliśmy do środka. Pierwsze kroki skierowaliśmy ku przepięknej figurze Maryi z Jezusem – Piety, podziwiając kunszt tego arcydzieła. Nawiedziliśmy sarkofag z doczesnymi szczątkami św. Jana Pawła II, relikwie św. Jana XXIII, ołtarz i grób św. Piotra. Najwięcej czasu poświęciliśmy na spacer po mieście, zwiedziliśmy kościół św. Agnieszki, Bazylikę Matki Bożej Większej, Bazylikę św. Jana na Lateranie i fontannę di Trevi. Zmuszeni do powrotu przez ulewny deszcz.

Drugi dzień: Śpieszymy na audiencję generalną Ojca Świętego Franciszka. Wśród powitań i Franciszkański Zakon Świeckich był wymieniony. Ojciec Święty jeździł wśród pielgrzymów zamkniętym samochodem. Wygłosił konferencję tłumaczoną na różne języki. Były żywiołowe powitania. Polska flaga powiewała nad naszą grupą. Dalszą część dnia poświęciliśmy na zwiedzanie Bazyliki Papieskiej św. Pawła za Murami – istne cudo. Jest tam ołtarz, przy którym Mszę Świętą może odprawiać tylko papież – symbolizuje go biały tron. W jednej z bocznych kaplic mieliśmy Mszę Świętą. Pobyt w Rzymie był bardzo bogaty we wrażenia duchowe i artystyczne. Piękne dwa dni. W Bazylice tej są portrety wszystkich papieży, panujący jest oświetlony.
W tych rzymskich dniach – gdy nogi odpoczywały – głowy i serca karmiły się konferencjami naszych duchowych przewodników: o. Mariana o słowach papieży św. Jan XXIII – tercjarza franciszkańskiego i św. Jana Pawła II do tercjarzy: Studiujcie i rozważajcie Regułę; praz o. Nikodema i Listach św. Pawła.

[Rozmiar: 367667 bajtów]



Pompeje
Miasto całkowicie zniszczone wybuchem wulkanu, zostało odbudowane na ruinach spowodowanych wybuchem wulkanu. Odkopane spod popiołów wulkanicznych wielkie obszary tego miasta robią niesamowite wrażenie i budzą refleksje nad kruchością naszego ziemskiego życia.
A to miejsce potrafi budzić nadzieję – myślę tu o nawiedzonym przez nas Papieskim Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej z obrazem Matki Bożej Pompejańskiej. Pomysłodawcą i twórcą tych działań stał się uprzednio nawrócony bardzo bogaty prawnik Bartłomiej Longo. Jego droga do świętości została oparta na natchnieniach, które usłyszał w głębi serca: „Kto szerzy różaniec, ten jest ocalony”. Bartłomiej Longo oddał się całkowicie na służbę Maryi , poświęcając wszystkie siły i majątek.
Z historią i duchowością tego miejsca zapoznał nas o. Nikodem w konferencji „Pompeje: Matka Boża Różańcowa”.



San Giovanni Rotondo – wizyta u św. Ojca Pio
Św. Ojciec Pio to taki bliski nam Święty. Znaliśmy go jako spowiednika niestrudzonego, wnikającego w sumienia, o zdolnościach bilokacyjnych. Tu, w San Giovanni Rotondo, poznaliśmy Jego życie i wspaniałe dzieło Jego życia. Na Chrzcie Świętym otrzymał imię Franciszek. Był chorowitym dzieckiem, ale wybranym przez Pana dla dokonania tak wielkich dzieł. Mimo kłopotów zdrowotnych doszedł do kapłaństwa w 1910 roku, a w 1918 otrzymał pięć ran Chrystusowych znaków męki. Ojciec Pio poznał wszystkie rodzaje cierpień i z tego powodu poświęcił swe życie niesieniu pomocy cierpiącym. Zmagając się ze zdrowiem i ze zbiórką funduszy na wybrany cel rozpoczął realizację marzenia czy nakazu Bożego i już w 1940 roku powstał oficjalny Komitet budowy kliniki – Domu Ulgi w Cierpieniu. Celem Ojca Pio było przynieść ulgę w cierpieniu, by dotrzeć do duszy. Sam O. Pio określał ten szpital jako Klinikę Dusz. Liczni chorzy z całego świata odzyskują tu zdrowie i pokój serca. Ojciec Pio wciąż tu jest i działa cudownie, najpierw w starym sanktuarium, a teraz w nowym. Postać Ojca Pio w relikwiach spoglądają na Pielgrzymów, którzy wrzucają do pojemnika pod relikwiami Świętego listy. My także prosiliśmy o łaski i dziękowaliśmy Bogu za Opatrzność Bożą, za Franciszkański Zakon Świeckich i zawierzaliśmy nasze rodziny. Nowe Sanktuarium jest oszałamiające – strojne, bardzo bogato złocone. Obok Sanktuarium są dwie trasy Drogi Krzyżowej. Byłam na modlitwie przy relikwiach o. Pio. W drodze zwiedziliśmy miejsca gdzie pracował i gdzie spotkał się z egzorcystą . Mateo. Miejsce to Agnone, była tam w ogrodzie alejka z bardzo pięknymi dużymi różami. To były kolejne przepiękne dwa dni naszego pielgrzymowania. Przeżycia nasze i wiedzę o św. Ojcu Pio ubogaciła nas także konferencja o. Mariana.

[Rozmiar: 374254 bajtów]



Loretto – Sanktuarium Świętego Domku
Miasteczko i Sanktuarium powstały dzięki ludziom i aniołom, którzy w cudowny sposób przenieśli fragmenty Domku z Nazaretu do Loretto. W domku tym w Nazarecie dokonało się wcielenie Słowa Bożego. O tym jak mogło to się stać, opowiadał nam nasz przewodnik artysta – brat Tomasz. Na jednym z kamieni tego Domku udało się odczytać Pozdrowienie Anielskie w języku greckim, na innym „święte miejsce Maryi”. Podobno dokonali tego aniołowie. Tu w Loretto powstała Litania Loretańska.
/> Bazylika zbudowana jest na kształcie krzyża, wokół umieszone są kaplice: kaplica amerykańska – Wniebowzięcia, Kaplica św. Anny, Kaplica św. Józefa zwana hiszpańską, kaplica niemiecka, kaplica polska o patriotycznym wystroju i inne. Figura Matki Bożej Loretańskiej jest z drewna, jest koloru czarnego od płonących świec. W Sanktuarium Loretańskim jest Domek Matki. Tam dokonuje się najwięcej cudów. Szczególne łaski otrzymują ludzie pokornego serca. Tłumy wiernych udają się do Loretto. W Sanktuarium nabyliśmy święty olejek właściwościach uzdrawiających dusze i ciała.

[Rozmiar: 445152 bajtów]



Padwa
Święty Antoni i Jego Bazylika. Mieszkańcy Padwy nazywają Go po prostu Święty. Bazylika jest jednym z największych arcydzieł sztuki światowej. Uznana przez Stolicę Apostolską za Sanktuarium Międzynarodowe, najczęściej odwiedzane przez chrześcijan. Bazylika jest ogromna. Zwieńczona ośmioma kopułami i dwiema wieżami o wysokości 68 metrów. Światło do wnętrza wpada przez trzy duże rozety. Wewnątrz jest wiele kaplic, jest także dziedziniec z ogromną wiekową magnolią; inny dziedziniec z butami pielgrzymów. Sercem Bazyliki jest Kaplica Relikwii, która składa się z trzech części. Podziwialiśmy wszystkie, ale z największą uwagą oglądaliśmy środkową niszę, w której są relikwie Świętego Antoniego. Najważniejszą spośród nich jest język Świętego, jest także żuchwa i fragment krtani. Z uwagą wysłuchaliśmy relacji s. Joanny Berłowskiej z uroczystości przekazania polskich relikwii. Relikwiarz polski ma kształt globusu, zawiera relikwie św. Faustyny i św. Jana Pawła II z zaznaczonymi miejscami pobytu na świecie. Delegacja Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, która przywiozła ufundowany z naszych darów relikwiarz, była bardzo uroczyście witana. Było to wielkie święto u Świętego Antoniego. By poznać skarby znajdujące się w Bazylice, trzeba wiele czasu, a my mieliśmy czas ograniczony i tylko liznęliśmy trochę tego skarbca, ale dzięki Ci Panie za to, za ten ogrom piękności i za pocieszenie serca. Dzięki Ci za konferencję o. Nikodema o padewskim Świętym.

[Rozmiar: 447859 bajtów]



Wenecja
To taki deser pielgrzymkowy. Statek tam i z powrotem. Miasto unikat i takie zupełnie inne, właściwie to bardziej muzeum niż zwyczajne miasto. Przepiękne najprzeróżniejsze wyroby o lśniących barwach. To trzeba zobaczyć, choć raz w życiu, by można było sobie wyobrazić jakie talenty złożył w ludzkie ręce Bóg. Przepiękna Bazylika Świętego Marka, w której uczestniczyliśmy we Mszy świętej w języku włoskim. Było zupełnie inaczej, ale nie mniej pięknie. Była także konferencja o. Nikodema o św. Marku Ewangeliście.

[Rozmiar: 288933 bajtów]



Pilot – Pani Danusia
Mieliśmy szczęście do wspaniałego przewodnika. Przejeżdżając przez poszczególne miejscowości dowiadywaliśmy się o historii, kulturze, sytuacji gospodarczej danego regionu, miasta; taki trochę kurs geografii przedstawiony bardzo ciekawie. opisy miejsc obok których przejeżdżaliśmy jak Wezuwiusz, Gargano i malownicze góry.
Pani Danusia otaczała nas matczyną troską, ciągle nas liczyła, by nikt się nie zgubił. Ponadto posiadała niezwykłą umiejętność uzgodnień, bezkolizyjnych wstępów i godzin na Msze święte, oraz przerw w czasie podróży. Zaimponowała nam dużą wiedzą na każdy temat, cierpliwością i potrafiła delikatnie zachęcać do zakupów i uczestnictwa w następnych pielgrzymkach.



Podziękowanie
Dziękujemy s. Joannie Berłowskiej za trud zorganizowania tak bogatej w treść pielgrzymki. Sądzę, że św. Franciszek i św. Antoni osobiście czuwali nad organizacją, bo tak dobrze wszystko się układało. Pilotka- Pani Danuta imponowała umiejętnością, wiedzą i elegancją w kontaktach z pielgrzymami.

[Rozmiar: 169826 bajtów]

 
Kapłani: o. Nikodem i o. Marian codziennie sprawowali Msze św., uczyli, uświęcali, porywali nas do coraz nowych przeżyć modlitwą, konferencjami, świadectwem życia, a także dowcipem. I jeszcze ci wspaniali kierowcy – wydawało się, że autokar płynie, takie to było podróżowanie. Ponadto na postojach serwowali nam kawę, herbatę i wodę za grosze. Atmosfera wśród pielgrzymów rodzinna, pomocna, nikt nie narzekał, ale było wiele zachwytów. Warunki noclegowe bardzo dobre.
Ta pielgrzymka to było z pewnością nie tylko moje marzenie: zwiedzić Asyż i gościć w tych świętych miejscach. Marzenia się spełniły i Bogu niech będą dzięki.

Relacja na podstawie wspomnień siostry Bronisławy i brata Michała

Rekolekcje Rycerzy Świętego Franciszka

[Rozmiar: 278341 bajtów]

W dniach 22–29 lipca oraz 4-11 sierpnia 2018 roku odbyły się coroczne rekolekcje Rycerzy św. Franciszka. Po raz kolejny za miejsce naszego pobytu obraliśmy dom życzliwych gospodarzy w Istebnej Połom. Na pierwszym turnusie opiekę nad Rycerzami oraz przebiegiem rekolekcji sprawiali: w pierwszym terminie br. Zbigniew Kołodziejczyk OFMCap, o. Kryspin Maćczak OFM, kapucyńscy postnowicjusze br. Kacper Stec i br. Piotr Zachciał oraz siostry FZŚ: s. Leokadia i s. Sylwia, s. Teresa i s. Elżbieta; z kolei w drugim terminie: br. Zbigniew Kołodziejczyk OFMCap, bracia Janusz i Michał, siostry Leokadia, Agnieszka, Karolina Ania.

W obecnym roku hasłem naszych rekolekcji było wezwanie: „Braciszkowie skrzydlaci chwalcie Boga”. Zarówno na pierwszym jak i drugim turnusie dzieci wraz z animatorami stworzyli plakat z hasłem rekolekcji, na którym zostały przyklejone wylosowane wcześniej oraz podpisane naszymi imionami ptaszki. Każdy dzień rozpoczynaliśmy modlitwą i kończyliśmy apelem.

Codziennie również uczestniczyliśmy w Mszy św. Na pogodnych wieczorach Rycerze prezentowali swoje talenty. Na jednym z nich została odegrana scenka o życiu św. Franciszka i św. Klary. Jako że pogoda dopisywała nam niemal każdego dnia od rana do wieczora, mogliśmy spędzać czas na świeżym powietrzu spacerując, zbierając jagody oraz pływając w basenie. Był to bardzo owocny czas zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.

Pokój i Dobro!
s. Agnieszka

XXV Pielgrzymka Franciszkańskiego Zakonu Świeckich
do Matki Bożej Jasnogórskiej – 20-21 lipca 2018 roku

Franciszkanie świeccy każdego roku spotykają się na Jasnej Górze, by pokłonić się Matce Bożej – Królowej Zakonu Franciszkańskiego. W tym roku pielgrzymowanie to miało charakter dziękczynienia za dar Reguły odnowionej 40 lat temu przez bł. Papieża Pawła VI. Rok 2018 to kolejny rok Dziewięcioletniej Nowenny przed jubileuszem 800-lecia powstania III Zakonu Świętego Franciszka, którego motto stanowi fragment Listu do wiernych św. Franciszka z Asyżu: „Rodzą Go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór”.

[Rozmiar: 183312 bajtów]

Jak zawsze pobyt w tym miejscu rozpoczął śpiew hymnu Bogurodzica, dziewica, Bogiem sławiena Maryja! Apel Jasnogórski prowadził asystent narodowy FZŚ o. Nikodem Sobczyński OFM. Rozpoczął go od modlitwy św. Franciszka: Bądź pozdrowiona, Pani, święta Królowo, święta Boża Rodzicielko, Maryjo, która jesteś Dziewicą, uczynioną Kościołem i wybraną przez najświętszego Ojca z nieba, Ciebie On uświęcił z najświętszym, umiłowanym Synem swoim i Duchem Świętym, Pocieszycielem, w Tobie była i jest wszelka pełnia łaski i wszelkie dobro. Bądź pozdrowiona Pałacu Jego, bądź pozdrowiona Przybytku Jego, bądź pozdrowiona Domu Jego, bądź pozdrowiona Szato Jego, bądź pozdrowiona Służebnico Jego, bądź pozdrowiona Matko Jego. I wy wszystkie święte cnoty, które Duch Święty swą łaską i oświeceniem wlewa w serca wiernych, abyście z niewiernych uczyniły wiernych Bogu.

Tymi słowami pragniemy uwielbiać Ciebie, Matko i dziękować za Twoją wielowiekową opiekę nad nami i nad Polską, naszą Ojczyzną. Maryjo, Jasnogórska Królowo Polski, stajemy przed Twym cudownym wizerunkiem w godzinie apelu, by wypowiedzieć powtarzane tu od wieków słowa: Jestem. Pamiętam. Czuwam. I wyznawać, że jesteś naszą Matka i Królową, że przy Tobie chcemy trwać, rozpalać w naszych sercach gorąca miłość do Ciebie. Wpatrywać się w Twe piękno, wsłuchiwać się w Twoje słowa. Nade wszystko zaś przez Twe pośrednictwo nieść nasze uwielbienie, dziękczynienie, naszą modlitwę do Boga Ojca. Ty bowiem czynisz wszystko, abyśmy odnajdywali się jako Jego wierne i kochające Go dzieci.
Stajemy dziś, jak i każdego dnia, przed Tobą jako wspólnota wiary, jako Kościół reprezentowany we wszystkich swych stanach. Stoją sprzed Tobą kapłani, zakonnicy, siostry zakonne, są wierni świeccy – starsi, ojcowie i matki, ludzie młodzi, dzieci, są też przedstawiciele Franciszkańskiego Zakonu Świeckich przybyli na doroczną pielgrzymkę. A z nami tu obecnymi łączy się duchem i modlitwą, dzięki przekazowi radia i telewizji, niezliczona rzesza Twoich czcicieli. I każdy z nas przynosi niejako siebie, ze swoimi troskami i radościami, sukcesami i porażkami, z trudem codziennych zmagań, przynosi swoje pragnienia i intencje, także te, które powierzyli nam inni, by je Tobie przedstawić. Prosimy abyś zanosiła je przed tron Boży. Ale nade wszystko pragniemy przez Ciebie dziękować Bogu. Wszak każdy z nas doznaje Jego ojcowskiej miłości i zatroskania, każdy z nas otrzymuje tyle łask i darów z Jego nieskończonego miłosierdzia.
My, duchowi synowie i córki św. Franciszka z Asyżu – zgromadzeni na pielgrzymce pod hasłem: „Rodzą Go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór” – pragniemy dziękować za ośmiowiekową duchowość franciszkańską, za 25 lat Reguły franciszkanów świeckich w nowych strukturach w Polsce, a także pragniemy modlić się za Kościół powszechny, za nasz polski Kościół, za biskupów, kapłanów, osoby konsekrowane, wszystkich wiernych, oraz za naszą Wspólnotę Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Bo Ty, Maryjo, jesteś Matką Kościoła, jesteś naszą Matką. Modlić się chcemy za naszą ojczyznę, o jej wierność Bogu. By była wciąż królestwem Twego Syna i Twoim. Ty bowiem, Maryjo, uczysz nas, że zawierzenie Bogu, wypełnianie Jego woli jest największym dobrem każdego człowieka i każdego narodu. Ty, Matko, uczysz, że tylko więź z Bogiem napełnia człowieka i cały naród pokojem, dobrem, sprawiedliwością, wzajemną miłością, poszanowaniem siebie, dostrzeżeniem wartości i godności każdego człowieka oraz zatroskaniem o drugiego, a zwłaszcza najbardziej potrzebującego bliźniego. Jakże pragniemy, aby w naszym narodzie, w naszej Ojczyźnie, takie postawy, dążenie, wartości płynące z Ewangelii były wciąż żywe, były strzeżone i przekazywane kolejnym pokoleniom, bo przecież przez nie rodzimy Chrystusa, nieskończoną miłość. Tobie, Maryjo, powierzamy nasze pragnienia wierności Bogu, Chrystusowi, Krzyżowi i Ewangelii.
Ucz nas ukochana Matko jak mamy się wsłuchiwać w Boży głos nieustannie zwiastowany nam z kart Pisma świętego rozbrzmiewające wciąż w nauczaniu Kościoła, ujawniany w natchnieniach modlącego się serca. Wspomagaj nas byśmy otwierali się na to Boże orędzie zbawienia, byśmy umieli czytać znaki, które daje nam Bóg, gdy przemawia w prostych zdarzeniach naszego życiu, ostrzega, napomina, a nade wszystko objawia swą miłość i miłosierdzie.
Wstawiaj się za nami Pani, byśmy mieli odwagę żyć Ewangelią. Byśmy mieli odwagę w czyn wprowadzać przykazania Boże, zwłaszcza to pierwsze i najważniejsze: przykazanie miłości Boga i bliźniego. Byśmy, pozostając w Twojej szkole wsłuchiwania się w Boże słowo, w szkole zawierzenia, czuwania i modlitwy, potrafili odróżniać czyste dobro, autentyczne wartości budujące życie i przynoszące szczęście od złudnych obietnic i pokus układania swego życia według narzucających się dziś ideologii łudzących spełnieniem i rzekomym szczęściem, a faktycznie prowadzących ostatecznie do zagubienia, rozczarowania, jako że bez Boga i uszanowanie Jego praw nic trwałego nie można zbudować. Maryjo, Matko bądź z nami w każdy czas, byśmy mogli stale wyrażać nasze: Jestem, Pamiętam i Czuwam. Bo śpiewając „Jestem” deklarujemy, iż wierzymy, że jesteśmy miłowani i ogarniani miłością Boga, która się objawiła w odkupieniu i miłością Chrystusa, który tego odkupienia dopełnił przez krzyż. I wreszcie miłością Matki, która stała pod krzyżem i z serca Syna przyjęła do swego serca każdego człowieka. Śpiewając „Pamiętam” wyrażamy, że chcemy rozważać tę Miłość jaką jesteśmy miłowani. I coraz bardziej zgłębiać jej boską i ludzką wielkość. Śpiewając „Czuwam” wyrażamy, że staramy się być ludźmi sumienia, że tego sumienia nie zagłuszamy i nie zniekształcamy, nazywamy po imieniu dobro i zło. Wypracowujemy w sobie dobro, a ze zła staramy się poprawiać, przezwyciężając je w sobie. Matko najświętsza, Pani Jasnogórska, pomóż nam i daj być światłem, daj nam tak strzec Jezusa byśmy nigdy nie przerwali łączności z Nim. Daj nam odwagę i daj nam dojść do Ciebie wbrew złym prądom, wbrew pragnieniom niszczenia duszy dzieci i młodzieży, rodziny, ducha ludzkiego. Daj nam zwyciężać i Ty zwyciężaj w nas. Amen.

- - - - - - - - - -

Po Apelu Jasnogórskim rozpoczęło się nocne czuwanie trwające do godziny 4, animowane przez s. Jolantę Bogdanów OFS i o. Andrzeja Romanowskiego OFMCap, prowadzone przez Regiony: częstochowski, poznański, warszawski, lubelski, białostocki, gdański, katowicki oraz wspólnotę z Białorusi. – O północy pielgrzymi uczestniczyli we Mszy św. sprawowanej przez o. Nikodema Sobczyńskiego OFM, podczas której konferencję wygłosił o. Jan Fibek OFMCap.

Wprowadzenie
Drodzy Kapłani – zwłaszcza asystenci wspólnot i regionów FZŚ oraz kapłani tercjarze, drodzy Bracia i Siostry franciszkanie świeccy. Matce Boga, chcemy polecać nasz czas w tym sanktuarium Kany Galilejskiej dla Narodu Polskiego, zbieramy się tu, jako franciszkanie – tercjarze i tercjarki, na kolejne nasze wesele, i jak zawsze wydaje się, że wszystko dobrze przygotowane. Można ucztować. W trakcie jednak tych pierwszych godzin czuwania w niejednym sercu pojawiły się jakieś nowe myśli lub postanowienia. Czy jednak zawsze są to same sukcesy? Chyba nie, czasem towarzyszy nam w tych natchnieniach niepokój.

Tegoroczny temat czuwania brzmi: Rodzą Go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór. Próbujmy przejść od słów do uczynków, również w przestrzeni naszej modlitwy, zdobywajmy się coraz bardziej na akceptację woli Boga, nawet jeśli nie wygląda zbyt atrakcyjnie.

Uwierzyć w prośbę Matki
Tak samo spodziewali się samych sukcesów, i dobrej zabawy, goście przychodzący na wesele do Kany. Nikt nawet nie spostrzegł, że brakuje tego, czego na weselnym przyjęciu nie powinno nigdy zabraknąć. I mimo późnej pory, zmęczenia, bo niektórzy z nas podróżowali wiele setek kilometrów, trzeba nam odczuć spoczywający na nas wzrok Matki Bożej, i wpatrzony w nią wzrok Pana Jezusa.

Wina już nie mają! Te słowa były wtedy dosłyszane tylko przez Pana Jezusa, i dziś nie muszą wiedzieć o tym wszyscy. W tych spotkaniach modlitewnych nie zawsze panujemy nad wszystkimi naszymi słowami i myślami, zawsze jednak powinniśmy panować nad naszą wolą i chcieć tego, co pragnie Pan Bóg. Z wielkim pragnieniem by Duch Święty realizował w naszym imieniu to, co najbardziej potrzebne. „Wstawiał się w błaganiach niewysłowionych” jak mówi św. Paweł. Na początku tej liturgii, potwierdźmy jeszcze raz, że nawet, jeśli nie słyszeliśmy wyraźnie prośby Matki Bożej, to Ona ją w naszym imieniu na pewno sformułowała.

Posłuchać nakazu Chrystusa
Skoro wiemy, że prosi za nami Matka, w sprawach, o których jeszcze nie musimy mieć pojęcia (bo wystarczy że Ona wie czego potrzeba), to powinniśmy uwierzyć, że usłyszymy słowa Pana Jezusa, który nam podpowie co jest konieczne.

Kiedy padło polecenie napełnijcie stągwie wodą to musiało ono wywołać zdziwienie, choćby takie, po co przygotowywać wodę na „oczyszczenie rytualne” skoro powinno ono (i zapewne miało miejsce) być na początku tej weselnej uroczystości. Nie jest to koniec, bo jeszcze przyjdzie kolejne polecenie – zaczerpnijcie i zanieście staroście.

To są bardzo bogate treści i trzeba zobaczyć je w relacji do nas samych. Pan Jezus mówi do nas i oczekuje posłuszeństwa. Kiedy poleca to nie jest to zaproszenie do jednorazowego gestu, chodzi o przynajmniej kilkuminutowy proces, i zaproponowany do wspólnotowego działania. Nie czyni to jeden ze sług (tylko wielu), nie pomaga im Chrystus (mógł wypełnić te stągwie swoim działaniem), i oczekuje, że jeszcze zdobędą się na odwagę by nabierać z tej właśnie kadzi.

Sprawdzenie w posłuszeństwie Kościołowi
Mamy więc co odszukiwać w sytuacjach dzisiejszej pielgrzymki, Bóg mówi, a nam trzeba ten roz-poczęty proces doprowadzić do celu, poprzez przyniesienie jego owocu do przełożonych. Tak postępował św. Franciszek z Asyżu, z każdym zdaniem usłyszanym od Boga przychodził później do władzy kościelnej. Dotyczy to bardzo wyraźnie miejsca powstawania reguły czy zatwierdzania odpustu Porcjunkuli.

Posłuszeństwo okazywane wtedy Kościołowi pomaga zobaczyć, jak za każdym razem rodzi Boga przez święte uczynki. Staje się płodny poprzez zaufanie tej Matce Kościół, która go wychowuje; a czasem karci.

Przykład wychowania
Resztę szczegółowych rozwiązań tego dialogu z Kany Galilejskiej niech pokaże wspomnienie osoby kapłana, bardzo mocno związanej z duchowością franciszkańską kandydata na ołtarze biskupa Antoniego Małeckiego, pochowany jest w Warszawie, a napis na grobie mówi że to biskup leningradzki. Otóż w czasie procesu wytoczonego mu przez władze komunistyczne w Moskwie, zanim skazano go na katorgę w lagrach, przytoczył wydarzenie ze swego dzieciństwa. Posłuchajmy co mówił (w czasie procesu abpa Cieplaka).

Wiele powiedziano tu o moich towarzyszach, ale ani słowa o mnie. Uzupełniam więc tę lukę, boŹwiem moje obecne stanowisko religijne wynika z pewnego wydarzenia, które miało miejsce w moim dzieciństwie. Pochodzę ze starej bogatej rodziny szlacheckiej; mój ojciec, który był inżynierem wojŹskowym za czasów cara Mikołaja I, nauczył mnie kochać i szanować wszystkich ludzi. Gdy miałem lat 12, byłem dzieckiem bardzo próżnym. Kiedyś nawymyślałem stróżowi naszego domu i nazwałem go durniem. Kiedy mój ojciec się o tym dowiedział, posłał po mnie. Gdy wszedłem do jego gabinetu, stary stróż siedział naprzeciw ojca, a ten rzekł do mnie: «Uklęknij, pocałuj go w rękę i przeproś!», co też uczyniłem. Wypadek ten wpłynął na całe moje dalsze życie. Gdyby sędziowie byli chrześcijanami, powiedziałbym im, że Bóg użył tego sposobu, by powołać mnie na księdza i nauczyć mnie miłości do biednych.

Wsłuchać się w głos i wypełniać wskazania
Te wezwania są delikatne, ale za każdym odwzajemnionym krokiem, coraz skuteczniejsze. Ojcow-skie upomnienie u podstaw powołania kapłańskiego, i życia ideałami ewangelicznymi przy organizowaniu placówki oświatowo-wychowawczej dla najbiedniejszych dzieci ze stolicy Rosji. Może nie warto lękać się tych upomnień, co więcej mówić o doznanych trudnościach wobec tych, którzy budują świat bez posłuszeństwa Panu Bogu.

Może potrzeba, by dosłyszane było to upomnienie Pana Jezusa, skierowane do Matki Niepokalanej, trudne ale skuteczne sformułowanie: „Co mi do tego, Niewiasto”. Faktycznie nie nadeszła jeszcze chwila, by wszystko otrzymać, ale jest zawsze czas na dialog wiary, i nie warto pozostawiać go tylko w połowie zrealizowanym. Spróbujmy zobaczyć jak proste były relacje Matki i Syna, skoro posługuje się mową, która jakby nas zmyliła. Co mi do tego, nie znaczy, że Bóg nic nie zrobi. Dla Matki Bożej jest zachęta, by rozpocząć rozmowę z ludźmi. Podpowiedzieć im posłuszeństwo wobec woli Boga.

Trzeba stracić, by zyskać nowe myślenie
W przestrzeni tego, że dzieje się coś niezgodnego z wolą moją, a prowadzi to do odkrycia woli Pana Boga, warto przytoczyć przykład opowiedziany przez ewangelizatora Jose Prado Flores zatytułowany „Zepchnij krowę!”:
Pewien bardzo bogaty biznesmen wybrał się któregoś dnia ze swoim synem na spacer do lasu. Szli, szli i w pewnym momencie zorientowali się, że się po prostu zgubili. Po długich poszukiwaniach drogi znaleźli rzekę; postanowili iść jej nurtem będąc pewnymi, że znajdą jakiś dom w pobliżu. Zapadał zmrok, który zaczął ogarniać całą okolicę, gdy oni zmęczeni, bez sił do dalszej wędrówki, zgłodniali wreszcie znaleźli mały drewniany domek. Mieszkańcy domku przyjęli przybyszów pod swój dach z wielką gościnnością, podając im na kolację twaróg. Ojciec i syn zjedli tak, jak by nigdy w życiu nie spożywali twarogu. Dalej opowiadanie mówi, że ustalono, że jedynym karmicielem farmerskiej rodziny jest krowa, i ona też przeszkadza w poszukiwaniu nowej struktury funkcjoŹnowania rodziny, bo jest to dosyć wygodne. Kiedy więc odchodzili z tego miejsca nazajutrz, ojciec nakazał synowi by zrzucił krowę do wąwozu. Co zakończyło się złamaniem nogi przez zwierzę, ale też i niekończącymi się wyrzutami sumienia u syna. Po śmierci ojca gdy, jako jedyny spadkobierca majątku, wrócił by wynagrodzić wyrządzoną krzywdę odkrył, że wszystko się zmieniło po straci jedynej karmicielki. Rodzina poszukała zabezpieczenia w postaci większej hodowli zwierząt i na miejscu odnalazł nie tylko znajomy dom, ale i dobrze prosperujące zakłady przetwórstwa mięsnego.
Tak oto co było stratą przyniosło wielki zysk!

Tak, dopóki nie strącimy swojej KROWY do wąwozu, dopóty będziemy jeść ciągle śmietanę, ser i pić tylko mleko. Logicznym jest, że nowe wino należy wlewać do nowych bukłaków, choć jest to czasami bardzo trudne, gdy żyjemy skostniałymi zwyczajami w życiu codziennym i w wierze.

Jeżeli zamierzamy działać cały czas tak samo, bez innowacji i rozwijania się, zawsze w ten sam sposób, to nigdy nie zajdziemy daleko. Jeżeli chcesz wyjść poza swoje skostniałe horyzonty, musisz coś stracić! Musisz pozbyć się wszystkiego, co powoduje, że nie rozwijasz się, że powoli cofasz swój rozwój do takiego stopnia, aż nie jesteś w stanie piąć się w górę. Jest to może i szokujące, a zarazem trudne, ale czasami jedyne wyjście, by znowu stanąć na nogi.

Spróbuj stracić dla Chrystusa
Tematem naszego dzisiejszego spotkania modlitewnego jest pouczenie św. Franciszka, o tym jak przynosić światu Boga: Rodzą Go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór. Spróbuj więc stracić, zamiast robienia zapasów kosztownych napojów wlej w to miejsce to co nakazuje Chrystus, a przekonasz się jak starosta weselny, że to dużo lepsze wino. Zamiast po swojemu spierać się ze światem spróbuj, jak tercjarz sł. Boży bp. Antoni Małecki, klęknąć i przeprosić za swój grzech. Zamiast zadowalać się tym, że wystarczy dla ciebie, popróbuj „zepchnąć swoją krowę dobrobytu”, by zobaczyć jak Bóg pomnoży twoje czyny, by służyły dla dobra innych.

- - - - - - - - - -

[Rozmiar: 60319 bajtów]

W sobotni poranek, 21 lipca 2018 roku, uczestnicy pielgrzymki wysłuchali konferencji ks. dra Marcina Sobiecha, asystenta Regionu Białostockiego FZŚ: „Reguła Papieża Pawła VI realizacją powołania franciszkanów świeckich” odczytanej (pod nieobecność autora) przez o. Andrzeja Romanowskiego OFMCap.:

Drodzy Bracia i Siostry z Franciszkańskiego Zakonu Świeckich! Pozdrawiam was bardzo serdecznie. Żałuję, że nie mogę być z Wami na tegorocznej pielgrzymce naszego Zakonu do stóp Jasnogórskiej Matki i Królowej, ale łączę się z Wami w tym czasie w modlitwie i jestem z Wami swoim sercem. Bieżący rok jest dla każdego z nas wyjątkowym czasem, kiedy dziękujemy Dobremu Bogu za nową Regułę zatwierdzoną przez błogosławionego Papieża Pawła VI czterdzieści lat temu. Ten rok dla każdego z nas powinien stać się rokiem, kiedy na nowo weźmiemy Regułę do naszych dłoni i odczytamy ją, a przede wszystkim z jeszcze większą gorliwością podejmiemy się jej realizacji. Czym jest reguła zakonna? Definicja odpowiada bardzo krótko: „Reguła zakonna (od łac. regula) to zbiór podstawowych przepisów dotyczących codziennego życia zakonnego, charakterystyczny zwłaszcza dla pierwszych form życia zakonnego w chrześcijaństwie. Najczęściej regułę ustanawiał lub przyjmował założyciel zgromadzenia”. Na przestrzeni wieków Franciszkański Zakon Świeckich posiadał kilka reguł. Należy tu wspomnieć na początku list naszego Serafickiego Ojca do wszystkich wiernych, następnie Regułę papieża Mikołaja IV, który w 1289 roku uroczyście ogłosił ją bullą Supra montem, a którą kierowali się tercjarze przez prawie 600 lat oraz Regułę Leona XIII z 1883 roku ogłoszoną w konstytucji apostolskiej Misericors Dei Filius.

Obecny tekst ma 40 lat, ale czy rzeczywiście jest on dla każdego z nas pomocą do realizacji naszego powołania? Ośmielę się pójść dalej: Czy mamy tekst reguły wyryty w naszym sercu jako drogowskaz realizacji franciszkańskiego powołania? Kiedy wczytamy się z uwagą w Świętą Regułę i uczynimy ją przedmiotem naszych rozważań, a nawet medytacji, myślę, że każdy zauważy, iż jest ona, nie boję się użyć takiego sformułowania, lekarstwem dla współczesnego świata, a w tej myśli trzeba by pójść dalej – Franciszkański Zakon Świecki jest nadzieją dla odnowy moralnej i duchowej współczesnych czasów. Reguła w swojej treści jest ponadczasowa, ale też jest przypomnieniem zasad życia doskonałego chrześcijaństwa w Kościele Bożym. Jedną z najistotniejszych części tejże Reguły, który ukazuje jak my – świeccy franciszkanie – winniśmy realizować nasze powołanie jest II rozdział, który każdemu z nas indywidualnie przypomina i ukazuje drogę wyznaczoną przez Chrystusa, a którą w doskonały sposób zrealizował św. Franciszek z Asyżu.

Reguła przypomina już u samego początku czym zachwycił się Seraficki Ojciec i co stało się dla niego najistotniejsze. To tekst Ewangelii. To w niej znalazł Chrystusa oraz sposób na swoje życie. Św. Franciszek doskonale zrozumiał słowa św. Hieronima, wielkiego Ojca Kościoła, który mówił, że nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa. Franciszek w Ewangelii poznał i usłyszał Jezusa. Każdy z nas, bez wyjątku, jest zobowiązany do codziennej lektury Świętej Ewangelii, bo tam są zawarte słowa życia wiecznego, tam są rozwiązania naszych problemów, tam są słowa pocieszenia, tam są drogowskazy, tam jest sam Bóg. Jeżeli Franciszkanin świecki nie czyta Pisma Świętego, to pytam się: w jaki sposób realizuje życie ewangeliczne, które jest najistotniejszym sensem drogi franciszkańskiej, w jaki sposób naśladuje św. Franciszka? A czy to nie on sam nas zachwycił, właśnie poprzez swój sposób życia, który tak naprawdę jest sposobem życia samego Chrystusa.

Reguła mówi dalej: „Pogrzebani i zmartwychwstali wespół z Chrystusem przez chrzest, który czyni ich żywymi członkami Kościoła, a jeszcze bardziej złączeni z nim przez profesję, mają stawać się świadkami i narzędziami jego misji wśród ludzi, świadcząc o Chrystusie życiem i słowem. Natchnieni przez świętego Franciszka i z nim powołani do odnowy Kościoła, niech starają się usilnie, aby żyć w pełnej łączności z Papieżem, z Biskupami i Kapłanami, podtrzymując otwarty i ufny dialog, który przynosi obfite owoce apostolskie” (Reg. 6). Zakon nasz jest ściśle włączony w Święty, Powszechny i Apostolski Kościół, którego sposób życia potwierdzali najwyżsi Pasterze. Wszyscy jesteśmy przez Chrzest wszczepieni w Mistyczne Ciało Chrystusa, którym jest Kościół. Jesteśmy w Kościele i bez Kościoła żyć nie możemy. Dlatego też trzeba sobie uzmysłowić, iż na każdego z nas Reguła nakłada wyjątkową miłość do Kościoła, i do wszystkiego co się z nim wiąże. Święty Franciszek w nadzwyczajny sposób miłował Kościół, a przede wszystkim jego sługi. Nigdy nie pozwolił powiedzieć złego słowa na szafarzy świętych sakramentów. I to jest zadanie również dla Franciszkanów świeckich. W świecie, który dziś nie ma szacunku dla nikogo i niczego, kiedy Kościół coraz częściej jest przedmiotem różnorakich ataków, każdy z nas powinien stać na straży dobrego imienia Świętego Kościoła oraz sam troszczyć się o niego często ofiarując w jego intencji swoje bóle i cierpienia.

Najcenniejszym darem jaki otrzymał Kościół Boży jest Eucharystia, która jest fizyczną obecnością Boga pośród jego dzieci. Św. Franciszek w swoich tekstach wielokrotnie mówił o swojej miłości do Jezusa w Najświętszym Sakramencie, ale też wszystkich swoich braci i siostry zachęcał do tej miłości i do kultu oraz szacunku wobec Najświętszego Ciała i Najświętszej Krwi. Reguła również przypomina, że Eucharystia winna stanowić centrum naszego życia: „Franciszkanie świeccy mają zatem doszukiwać się osoby żyjącego Chrystusa i działającego w braciach, w Piśmie Świętym, w Kościele i w czynnościach liturgicznych. Wiara świętego Franciszka, która podyktowała mu słowa: Na tym świecie nie widzę niczego wzrokiem cielesnym z Najwyższego Syna Bożego, jak tylko Najświętsze Ciało i Najświętszą Krew, niech będzie dla nich natchnieniem i drogowskazem w ich życiu Eucharystycznym” (Reg. 5) oraz „Tak, jak Jezus był prawdziwym Czcicielem Ojca, niech i oni uczynią modlitwę i rozważanie duszą swego życia i działania. Niech uczestniczą w sakramentalnym życiu Kościoła, zwłaszcza w Eucharystii i niech włączą się w jedną z form modlitwy liturgicznej, zatwierdzonej przez Kościół na nowo przeżywając tajemnicę życia Chrystusa” (Reg. 8). Jak usłyszeliśmy oprócz Eucharystii, która jest szczytem wszystkich obrzędów liturgicznych i przebywaniem w obecności Boga, Reguła zachęca nas do modlitwy jedną z form modlitwy liturgicznej. Nie ma tu wprost powiedziane o jaką formę chodzi, ale warto może umiłować i włączyć do swoich zwyczajów modlitewnych Liturgię Godzin w formie Jutrzni i Nieszporów i modlić się jednym głosem z całym Kościołem każdego dnia. U Świętego Franciszka jedną z niewielu rzeczy jakie posiadał był brewiarz, sposób modlitwy Kościoła rzymskiego, który przyjął dla swojego Zakonu. Czyż ten przykład Świętego naszego Patriarchy nie powinien być jeszcze większą zachętą, aby każdego ranka i wieczora włączać się w modlitwę tymi samymi słowami, którymi modli się cały Kościół na całym świecie. Warto również przypomnieć, że Liturgia Godzin jest modlitwą tekstami biblijnymi, którymi żył przecież św. Franciszek.

Reguła, jak już wspominałem, jest lekarstwem i antidotum na bolączki współczesnego świata, ale myślę że też na problemy, które dotykają każdego z nas indywidualnie. Nieustannie jest nam powtarzane jacy to my jesteśmy wszyscy ważni, że każdy z nas jest wielką indywidualnością, że we współczesnym świecie, żeby coś znaczy to trzeba mieć, a bez tego jest się nikim. Każdy z nas posiada pewne dobra, niektórzy mniejsze, niektórzy większe. Jak to połączyć z ubóstwem, które, jakby nie było, jest fundamentem Franciszkowej drogi. Reguła mówi: „Chrystus, ufając Ojcu, jakkolwiek łagodnie i z wyrozumiałością traktował rzeczy stworzone, wybrał dla siebie i Swojej Matki życie ubogie i pokorne, tak samo Franciszkanie świeccy niech w zakresie dóbr doczesnych zachowują należyty umiar, zaspokajając swoje potrzeby materialne; świadomi, że zgodnie z Ewangelią są administratorami otrzymanych dóbr na korzyść synów Bożych. Jako przechodnie i przybysze, zdążający do domu Ojca, niech też w duchu Błogosławieństw starają się oczyścić serca ze wszystkich skłonności oraz żądzy posiadania i panowania” (Reg. 11). Reguła nie każe nam wyzbyć się wszystkiego. Ale musimy wiedzieć, Kto jest w naszym życiu najważniejszy, że to Bóg jest dawcą, a tak naprawdę właścicielem wszystkiego i to co nam dano to tylko przejściowa rzecz do naszego funkcjonowania, która ma nam, a może i innym pomóc dojść do radości wiecznych, które tak naprawdę dopiero są autentyczne i prawdziwe. Reguła uczy nas umiejętności dobrego uwartościowania wszystkiego co jest wokół nas.

Święty Franciszek, i tak samo powinni czynić Franciszkanie świeccy, nigdy nie przeszedł obojętnie obok drugiego człowieka. W bliźnim, Seraficki Ojciec, widział zawsze Chrystusa potrzebującego, do którego należy zwrócić się z miłością i szacunkiem: „Jak Ojciec w każdym człowieku, widzi rysy Syna Pierworodnego pośród wielu braci, tak niech Franciszkanie świeccy z pokorą i uprzejmością odnoszą się do wszystkich ludzi, widząc w nich dar Boży i obraz Chrystusa. Niech poczucie braterstwa uczyni ich radosnymi i gotowymi do zrównania się ze wszystkimi ludźmi, a zwłaszcza z tymi najmniejszymi, starając się dla nich o stworzenie takich warunków życia, które byłoby godne stworzeń odkupionych przez Chrystusa” (Reg. 13).

Każdy z nas nie jest wyrwany ze świata, ale jesteśmy w tym świecie i każdy z nas ma w nim konkretne zadanie. Zostaliśmy wybrani i powołani do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Uczynił to sam Bóg, my tylko odpowiedzieliśmy na jego wezwanie i usłyszeliśmy Jego głos. Ale nie może nasze usłyszenie Boga zatrzymać się tylko na tamtym usłyszeniu, każdy z nas musi nieustannie wsłuchiwać się w Boży głos każdego dnia. Reguła jest pomocą do usłyszenia tego co mówi nam Pan Bóg oraz pomocą do realizacji naszego franciszkańskiego powołania. Trudno będzie mi dojść do doskonałości jeżeli odłożę Regułę na bok i nie uczynię jej jednym z filarów duchowego podążania do Najwyższego śladami św. Franciszka. Nasze franciszkańskie powołanie to nie dzień wstąpienia do Zakonu, to nie złożenie profesji, nasze franciszkańskie powołanie to każdy codzienny dzień i w tym pomaga nam Święta Reguła.

Pozdrawiam was wszystkim naszym wezwaniem POKÓJ I DOBRO, łączę się w modlitwie oraz proszę o nią. „Niech was Pan błogosławi i niech was strzeże; niech wam ukaże oblicze swoje i zmiłuje się nad wami. Niech zwróci oblicze swoje ku wam i niech was obdarzy pokojem”.

- - - - - - - - - -

Następnie franciszkanie świeccy uczestniczyli w Mszy św. na Szczycie, której przewodniczył ks. bp Ignacy Dec, franciszkanin świecki, przewodniczący Rady ds. Apostolstwa Świeckich, biskup świdnicki.

[Rozmiar: 104733 bajtów]

Pielgrzymów powitał o. Mieczysław Polak, podprzeor jasnogórskiego klasztoru: „Drodzy tercjarze, franciszkanie świeccy, którzy żyjąc w świecie według zasad Ewangelii, idąc drogą św. Franciszka z Asyżu dajecie świadectwo i szerzycie charyzmat św. Franciszka. Serdecznie wam życzę w tym jubileuszowym roku 100-lecia odzyskania niepodległości przez naszą Ojczyznę, by spojrzenie Matki z Jasnogórskiego Wizerunku w tym czasie refleksji, zadumy, zastanowienia się nad sobą, nad swoim postępowaniem udzieliło każdemu potrzebnych łask i duchowych mocy do dawania wśród świata świadectwa wiary, pełnienia miłosierdzia, budowania świata bardziej braterskiego i ewangelicznego. Niech w sercach waszych zagości Chrystusowy pokój, który zaniesiony do domów i miejsc pracy napełni wszystkich szczęściem i radością. Pokój i dobro”.

Siostra Joanna Berłowska, przełożona narodowa FZŚ, powitała wszystkich uczestników słowami: – Ekscelencjo Księże Biskupie, Czcigodni Ojcowie Asystenci Narodowi, Regionalni i Wspólnot Miejscowych, Siostry i Bracia z kraju i z zagranicy witam bardzo serdecznie w imieniu Wspólnoty Narodowej Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce.

Witam Młodzież Franciszkańską i Rycerzy św. Franciszka oraz ich opiekunów, Siostry ze Zgromadzeń Zakonnych oraz niezrzeszonych Czcicieli św. Franciszka. Dziś z nami modlą się Siostry i Bracia wraz z Asystentami uczestniczący w europejskim spotkaniu pod nazwą EUFRA, serdecznie witam. Słowa powitania kieruje też do nich s. Emilia Nogaj, organizator spotkania.

Wdzięczni Panu Bogu, a także Czcigodnym Ojcom Paulinom, Stróżom Jasnogórskiego Sanktuarium, za 25 lat pielgrzymowania, stajemy dziś u Tronu naszej Matki i Królowej, aby w Roku Ducha Świętego i czterdziestolecia zatwierdzenia posoborowej Reguły FZŚ przez Ojca Świętego Pawła VI, dać wyraz naszej jedności i miłości do Boga, Kościoła i naszej Ojczyzny obchodzącej w bieżącym roku 100-lecie odzyskania niepodległości po 123 latach niewoli.

Po raz pierwszy jako FZŚ w nowych strukturach zostaliśmy tutaj gościnnie przyjęci w lipcu 1993 roku i uczestniczyliśmy we Mszy św. w Bazylice. Kolejne nasze pielgrzymki były coraz liczniejsze i piękna Bazylika nie mogła już pomieścić wszystkich uczestniczących w Eucharystii, w związku z tym poprosiliśmy Ojca Kustosza o możliwość sprawowania Eucharystii na Jasnogórskim Szczycie, było to w roku 1998. Natomiast od 16 lat nasze pielgrzymowanie poprzedzamy nocnym czuwaniem.

Z okazji dzisiejszego Jubileuszu w sposób szczególny dziękujemy Panu Bogu za Braci i Siostry oraz Asystentów Duchowych, którzy przyczynili się do zorganizowania pierwszej pielgrzymki, a których już Pan powołał do Siebie. Dziękujemy także za tych, którzy nieprzerwanie od 25 lat organizują wyjazdy Wspólnot miejscowych i regionalnych.

W kolejnym roku przygotowań do 800-lecia powstania III Zakonu Św. Franciszka, podczas nocnego czuwania rozważaliśmy słowa św. Franciszka z Listu do wszystkich wiernych: Rodzą Go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór.

Pełnić święte uczynki i być wzorem to wielkie zobowiązanie, jakie wyznaczył swoim naśladowcom św. Franciszek z Asyżu, ale możliwe do zrealizowania wówczas, gdy nasze wysiłki połączymy z modlitwą, by wypełniła się w naszym życiu Wola Boża.

Powtarzając za św. Pawłem: wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia, wciąż tego umocnienia potrzebujemy.

Dlatego też od dwudziestu pięciu lat gromadzimy się coraz liczniej w naszym narodowym Sanktuarium, by nieustannie – za przyczyną Matki Najświętszej – dziękować Bogu i prosić o potrzebne łaski dla nas, naszych rodzin, wszystkich wspólnot Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, Młodzieży Franciszkańskiej oraz Rycerzy św. Franciszka w kraju i na całym świecie.

Polecamy przez pośrednictwo Maryi wszystkie sprawy Kościoła i naszej Ojczyzny.

Łączymy się w modlitwie z naszymi Siostrami i Braćmi, którzy nie mogli przybyć z powodu choroby lub podeszłego wieku.

Corocznie podczas kolejnych pielgrzymek uroczystej Mszy św. koncelebrowanej przewodniczyli i umacniali nas swoim słowem pasterskim Księża Biskupi, w tym także wywodzący się z Zakonu Braci Mniejszych lub należący do III Zakonu, oraz Ministrowie Prowincjalni Franciszkańskich Prowincji I Zakonu.

Jest dla nas radością i zaszczytem, że dzisiejszej Eucharystii przewodniczy Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Ignacy Dec, nasz współbrat w Świętym Franciszku. Dziękujemy Ekscelencjo za przyjęcie zaproszenia!

Życzę Waszej Ekscelencji, wszystkim Kapłanom celebrującym tę uroczystą Eucharystię oraz Wam, Drodzy Siostry i Bracia, Bożego błogosławieństwa i opieki Matki Najświętszej Królowej Polski.

Pokój i Dobro!

[Rozmiar: 131063 bajtów]

  
Ks. bp Ignacy Dec, od 45 lat nasz Brat w Zakonie powitał zgromadzonych słowami:

– Siostry i Bracia, podejmujemy najważniejszy punkt w naszej pielgrzymce dwudniowej Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Jesteśmy w Domu Matki. Przystępujemy do celebracji Eucharystii. Bardzo dziękujemy wszystkim tym, którzy nas powitali, szczególnie o. Mieczysławowi, przeorowi, za ciepłe słowa wypowiedziane w imieniu ojców paulinów, dziękujemy też s. Joannie, naszej przełożonej narodowej, i także pani, która powitała gości z Niemiec. Moi drodzy, chcemy Bogu w tej Eucharystii podziękować za pokój i dobro, jaki świat otrzymał od Pana Boga. Bóg jest gospodarzem nieba i ziemi, prowadzi wszystkich nas przez życie, niesie nas w swoich ojcowskich ramionach i także prowadzi narody świata do miejsca naszego ostatecznego przeznaczenia jakim jest wieczność. Moi drodzy pragniemy podziękować za dar Świętego Franciszka i za Jego dzieło, które zostawił na ziemi w postaci trzech zakonów franciszkańskich. Dzisiaj w szczególny sposób dziękujemy za Trzeci Zakon Świętego Franciszka, zakon dla świeckich, tak bardzo Kościołowi potrzebny. Podziękujmy za dobro, które Pan Bóg rozlał przez działalność tych trzech zakonów w ciągu 800 lat. Niech Pan Bóg przyjmie naszą wdzięczność i niech nam dalej błogosławi, byśmy w duchu św. Franciszka kształtowali ludzkie serca poprzez szerzenie pokoju i dobra poprzez życie w postawie rad ewangelicznych – ubóstwa, posłuszeństwa i czystości. Dołączmy do tych intencji ogólnych nasze osobiste intencje, podziękowania i prośby, które mamy w sercu, które przywieźliśmy z naszych wspólnot rodzinnych, parafialnych, wspólnot franciszkańskich. Niech będą dołączone do Najświętszej Ofiary Jezusa Chrystusa, tutaj na ołtarzu Ojczyzny, przed Matką Bożą Jasnogórską.

Podczas Mszy św. ks. bp Ignacy Dec wygłosił homilię:

Czcigodni Ojcowie i Bracia Paulini, stróżowie tego Narodowego Sanktuarium;
Czcigodni Bracia Kapłani Diecezjalni i Zakonni z Ojcami Franciszkanami na czele,
Czcigodni Asystenci Narodowi, Regionalni i Miejscowych wspólnot Franciszkańskiego Zakonu Świeckich;
Droga Siostro Joanno, Przełożona Narodowa Franciszkańskiego Zakonu Świeckich,
Wszyscy: Siostry i Bracia, członkowie Franciszkańskiego Zakonu Święckich,
Drodzy Pielgrzymi, czciciele Matki Bożej Jasnogórskiej!

Szczególnym fenomenem polskiej religijności są pielgrzymki z różnych stron Polski i zza granicy do Polskiej Kany, na Jasną Górę. W ostatnim czasie, przez świętem Matki Bożej Szkaplerznej, przybyły na Jasną Górę pierwsze tegoroczne pielgrzymki piesze, zwłaszcza dwie największe: z archidiecezji poznańskiej i archidiecezji przemyskiej. Niemal do końca sierpnia będą przybywać następne pielgrzymki piesze ze wszystkich polskich diecezji. W międzyczasie przez cały rok przybywają pielgrzymki autokarowe, rowerowe, motocyklowe, samochodowe różnych stanów, grup społecznych i zawodowych oraz pielgrzymi indywidualni z Polski, Europy i świata. Wczoraj i dzisiaj melduje się u Matki Bożej Jasnogórskiej, Matki i Królowej naszego Narodu, XXV Jubileuszowa Ogólnopolska Pielgrzymka Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Nasza jubileuszowa pielgrzymka, jak słyszeliśmy, przybywa w Roku Ducha Świętego, w ramach Dziewięcioletniej Nowenny przed 800. rocznicą powstania III Zakonu Świętego Franciszka, w 40-lecie zatwierdzenia odnowionej Reguły Franciszkańskiego Zakonu Świeckich przez papieża bł. Pawła VI, w roku setnej rocznicy odzyskania niepodległości przez naszą Ojczyznę. Przybywamy do Maryi, by odnowić i pogłębić franciszkański charyzmat osób świeckich tak bardzo potrzebny Kościołowi powszechnemu i Kościołowi w Polsce. Przybywamy, by podziękować Panu Bogu i Matce Najświętszej za dar św. Franciszka dla Kościoła. Przybywamy, by zaczerpnąć na tym szczególnym miejscu duchowej energii i mocy do pełnienia dobrych czynów na większą chwałę Boga i pożytek ludzi, które tak cenił św. Franciszek.

W naszym obecnym rozważaniu pochylimy się nad przesłaniem ewangelicznego wydarzenia wesela w Kanie Galilejskiej. Przesłanie z wesela w Kanie, dopełnimy wskazaniem na wartość franciszkańskiego charyzmatu w odnowie religijnej i moralnej rodziny, Kościoła i Narodu. Homilię układamy w tryptyk. Jego pierwszą częścią będzie przesłanie Maryi i Jezusa z Kany Galilejskiej. W środkowej części powiemy jak św. Franciszek odpowiedział na to orędzie z Kany. W trzeciej części wskażemy na aktualność Franciszkowego życia w postawie rad ewangelicznych: ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, a także na znaczenie hasła „Pokój i Dobro” dla rodziny, dla Narodu, dla Europy i dla świata.

1. Przesłanie Maryi i Jezusa z Kany Galilejskiej
Pobyt Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej był poprzedzony spotkaniem Jezusa z Janem Chrzcicielem i wyborem przez Jezusa pierwszych Apostołów. Na początku swojej publicznej działalności, Jezus został zaproszony na wesele do Kany. Była tam także jego Matka i kilku Jego uczniów. Tutaj właśnie, w zawiązującej się rodzinie, Jezus zaplanował uczynienie pierwszego cudu. W dokonanie pierwszego cudu Jezus włączył swoją Matkę, by zapowiedzieć w ten sposób Jej pośrednictwo i Jej wstawiennictwo w naszych sprawach, w naszych potrzebach. Jezus już w Kanie chciał, żeby Maryja jako pierwsza zauważyła brak wina, i żeby to właśnie Ona powiedziała to Jezusowi i poprosiła o pomoc. Po rozmowie z Jezusem na temat zauważonego braku wina, powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5). W słowach tych wyraziła wiarę w moc swojego Syna. Z pewnością pamiętała słowa anioła ze zwiastowania: „Dla Boga nie ma nic niemożliwego” (Łk 1, 37). Wierzyła, że Jezus może zaradzić potrzebie. Wierzyła także, że cokolwiek Jezus poleci ludziom, warte jest spełnienia. Dlatego natychmiast powiedziała sługom: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5) Warto zauważyć, że są to ostatnie słowa Maryi jakie znajdujemy w ewangeliach. W czasie procesu Jezusa, także na Kalwarii i po zmartwychwstaniu Maryja jest milcząca. Można zatem te słowa z Kany, skierowane do sług, uważać jako testament Maryi dla nas: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5). Od wieków nasz naród doświadcza, że słowa te Maryja przekazuje wszystkim pielgrzymom tu, w Polskiej Kanie, na Jasnej Górze: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5). A Jezus mówi nam różne słowa. Podczas każdej Eucharystii mówi: „Bierzcie i jedzcie: To jest Ciało moje”; Innym razem przypomina; „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej” (15,9); „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych” (Mt 11, 28-29); „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem, żebyście i wy tak się wzajemnie miłowali” (J 13,34).; „Jeżeli trwacie w nauce mojej, jesteście prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (J 8,31-32).

Przypomnijmy także te pierwsze słowa z Kany: „Napełnijcie stągwie wodą” (J 2,7); „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu” (J 2,8). Słudzy wykonali obydwa polecenia. Napełnili stągwie i to nie byle jak, ale dokładnie, „aż po brzegi”, tak jak z pewnością Jezus chciał. Słudzy wykonali także drugie polecenie Jezusa i zanieśli przemienioną wodę w wino, staroście weselnemu. Widzimy, że warto było posłuchać Jezusa, warto było wykonać dokładnie wszystkie Jego polecenia. Drodzy bracia i siostry, zaufajmy i my Jezusowi, uwierzmy na nowo w Jego moc i w Jego miłość do nas, wykonujmy Jego polecenia. Wszystko, co wykonujemy na polecenie Jezusa, jest oddawaniem Bogu chwały i zawsze prowadzi do osiągnięcia jakiegoś dobra, jakiegoś pożytku duchowego. Tym posłuszeństwem okazywanym Chrystusowi sprawiamy także wielką radość Maryi.

2. Odpowiedź Franciszka z Asyżu na wezwanie Chrystusa i Maryi
Drodzy bracia i siostry, popatrzmy teraz jak wypełniał polecenia Jezusa św. Franciszek z Asyżu, jak wypełniał polecenie Maryi: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5). Franciszek był chłopcem bardzo uzdolnionym. Był bardzo wrażliwy na piękno. Kochał muzykę. Był bezgranicznie szczery i wielkoduszny. Dzięki tym cechom był bardzo lubiany wśród rówieśników. Często popadał w konflikt z zachłannym ojcem. Zanim stanął przed Chrystusem w postawie ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, doświadczył biedy tego świata, który lekceważy sobie Pana Boga i próbuje tak żyć jakby Go nie było. W r. 1201 Franciszek wziął udział w wojnie, jaka rozgorzała między Asyżem a Perugią. Przez cały rok przebywał w niewoli. Potem zachorował. Wskutek choroby zaczął zastanawiać się nad sensem swojego życia. W wyniku refleksji porzucił beztroskie życie. Postanowił szukać sławy. Zaciągnął się w tym celu do wojska. Zdobył ostrogi rycerskie. Jednakże droga rycerska nie była jego powołaniem. W swoim wnętrzu usłyszał wołanie do porzucenia świata. Podjął życie pośród modlitw, postów i jałmużny. Pewnego razu gdy trwał na modlitwie w kościółku św. Damiana, usłyszał głos Chrystusa, który go wzywał, aby odbudował dom Boży, popadający w ruinę; „Franciszku odbuduj mi kościół”. Franciszek pojął to dosłownie. Zabrał się więc za remont kościółka św. Damiana. W sprawę wkroczył zdumiony ojciec. Wytoczył synowi sprawę sądową, a potem go wydziedziczył. Franciszek nadal wgłębiał się w Ewangelię Chrystusa. Zaczął ją pojmować bardzo na serio. W Ewangelii zafascynowały go wezwania Chrystusa do życia w ubóstwie, czystości i posłuszeństwie. Zrozumiał, że tylko na tej ewangelicznej, radykalnej drodze można odbudować żywy Kościół Jezusa Chrystusa, który zapatrzył się w tym czasie zbyt mocno w doczesność, w światowy przepych. Franciszek zgromadził przy sobie braci, podjął życie wspólnotowe w postawie ubóstwa, czystości i posłuszeństwa Bogu i Kościołowi. W takiej też postawie rozpoczął głoszenie słowa Bożego. Z dwunastoma braci podążył do Rzymu, by prosić papieża Innocentego III o zatwierdzenie reguły. Papież, po pewnym wahaniu, zatwierdził regułę. Franciszek wrócił do Umbrii i podjął jeszcze bardziej intensywną pracę apostolską. Osiadł przy kościółku Matki Bożej Anielskiej, na terenie nazywanym Porcjunkulą. W 1211 roku powstał pierwszy klasztor w Bolonii. W tym czasie Franciszek wręczył habit Klarze, która dała początek żeńskiej gałęzi zakonu. Zaczął podróżować i głosić Ewangelię. Na Zielone Święta 1215 roku zebrał w Porcjunkuli pierwszą kapitułę. Następnie uczestniczył w obradach Soboru Laterańskiego IV, w czasie którego otrzymał nowe zatwierdzenie reguły oraz poznał się ze św. Dominikiem. W r. 1219 brał udział w wyprawie krzyżowej. Marzył o nawróceniu sułtana. Zwiedził Ziemię Święta. Potem wrócił do Italii. W 1221 założył trzeci zakon dla świeckich. W roku 1223 urządził w Greccio Stajenkę Betlejemską, pierwszą szopkę w kościele. Na górze Alwerni otrzymał stygmaty męki Pańskiej. Zmarł 3 października 1226 roku. Został kanonizowany po dwóch latach od śmierci, w roku 1228 przez swojego przyjaciela kard. Ugolino, który wstąpił na tron papieski jako Grzegorz IX.

Franciszek pod wpływem Ducha Świętego, odnowił średniowieczny Kościół. Duch Boży wytyczył przez niego Kościołowi właściwą drogę, z której ówczesny Kościół zszedł. Franciszek odszedł do nieba, ale na ziemi pozostała jego duchowa rodzina, rozgałęziona w trzech zakonach. Ta rodzina trwa do dzisiaj. Jeśli pozostanie wierna swego Zakonodawcy, to nadal będzie wiodącą, charyzmatyczną cząstką Kościoła. Franciszek dobrze przestudiował i przemodlił Ewangelię. Gdy patrzymy na dzieło jego życia, możemy powiedzieć, że naprawdę przejął się słowami Maryi z Kany Galilejskiej: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5). Franciszek zwrócił uwagę na słowo „wszystko”. W jego czasach wielu było takich, którzy wybierali z Ewangelii Jezusa to co łatwe, co nie wymaga samozaparcia, niesienia krzyża, a więc nie przejmowali się wszystkim wskazaniami i poleceniami. Franciszek wybrał także to najtrudniejsze, wybrał rady ewangeliczne: ubóstwo, czystość, posłuszeństwo, które wymagają tak wiele samozaparcia. To był naprawdę dobry lek na chorobę trzynastowiecznego Kościoła.

3. Aktualność Franciszkowego charyzmatu życia w postawie rad ewangelicznych
Drodzy bracia i siostry, droga rodzino franciszkańska, styl życia św. Franciszka w postawie rad ewangelicznych, aczkolwiek przez wielu podziwiany, nie ma jednak dzisiaj zbyt wielu zwolenników. Co więcej w mediach świeckich, liberalistycznych bywa często ośmieszany a nawet wyszydzany, a trzeba powiedzieć, że jest to skuteczny lek, by uzdrowić współczesny świat, zwłaszcza nasz europejski kontynent. Rozważmy, co dzisiaj się mówi i pisze o ubóstwie, czystości i posłuszeństwie.

a) Ewangeliczne ubóstwo
Moi drodzy, wiemy i doświadczamy, że człowiek z natury jest chciwcem, jest pazerny na posiadanie, na to, aby jak najwięcej mieć. Tendencja do posiadania ujawnia się już u małych dzieci. Dziecko, gdy otrzyma coś od rodziców, niechętnie dzieli się z bratem czy siostrą. Woli brać, aniżeli dawać. Jeśli – ta wpisana od urodzenia – chciwość, egoistyczna zachłanność, nie jest pilnowana, nie jest leczona, później może przybrać duże rozmiary i może stać się nieszczęściem dla człowieka i dla jego otoczenia. Chciwość nie leczona, nie trzymana w ryzach, prowadzi do różnych konfliktów. Ileż to ludzi w pogoni za bogactwem, za majętnością, za pieniądzem, popełniło zło. Za pieniądze, za 30 srebrników, wydał Judasz Jezusa. Za pieniądze żołnierze żydowscy rozpowiadali, że Chrystus nie zmartwychwstał. W czasach komunistycznych za pieniądze ludzie donosili jedni na drugich, wydawali partyzantów, żołnierzy wyklętych. Za pieniądze szerzono i szerzy się niewiarę, prowadzi się walkę z Bogiem i Kościołem, prowadzi się walkę z prawdą. Stąd jest powiedzenie: „jeśli na stole leżą pieniądze, to milczy prawda”. W ustrojach totalitarnych brakowało pieniędzy na budowę szpitali, szkół, ośrodków zdrowia, dróg, mieszkań, ale zawsze były pieniądze na służbę bezpieczeństwa, na szerzenie ideologii ateistycznej.

Dzisiaj także toczy się walka o stołki, wielu przedsiębiorców nastawionych jest na natychmiastowy zysk. Nie liczy się człowiek, pracownik, liczy się na pierwszym miejscu materialna korzyść, zysk. Gdy otwieramy Ewangelię, znajdujemy w niej zupełnie inne rady Chrystusa: „Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane” (Mt 6,33); „Zaprawdę powiadam wam: Bogaty z trudnością wejdzie do królestwa niebieskiego Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego” (Mt 19,23-24); Sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, potem przyjdź i pójdź za Mną” (Łk 18,22); „Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów” (Łk 10,4). Chrystus tym ludzkim zapędom ku bogactwu doczesnemu przeciwstawił świat wartości duchowych. Mówił: „Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się, i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą, i gdzie złodzieje się nie włamują, i nie kradną. Bo gdzie jest skarb twój, tam będzie i serce twoje” (Mt 6,19-21). Przypomnijmy, że z tego świata do wieczności zabierzemy tylko dobre uczynki, które będą zdobić niebieski dom na zawsze.

Drodzy, duchowe córki i duchowi synowie św. Franciszka, św. Franciszek przejął się tymi słowami i podjął życie w ewangelicznym ubóstwie. Postawił na wartości duchowe, szczególnie na miłość. Na wzór Chrystusa, będąc materialnie ubogim stał bogatym duchowo. Drodzy bracia i siostry, bogactwo zawsze szkodziło Kościołowi, utrudniało pracę ewangelizacyjną. Dzisiaj zauważamy, że największe sukcesy duszpasterskie odnoszą księża, którzy nie są zapatrzeni w bogactwo doczesne Kościoła, ale którzy bezinteresownie służą ludziom i pomagają biednym, którzy nie wołają o pieniądze, ale nieustannie dziękują ludziom za hojność na inwestycje, które służą dziełom ewangelizacji i miłosierdzia.

b) Ewangeliczna czystość
Moi drodzy, tak jak ewangeliczne ubóstwo nie jest dziś popularne, podobnie i ewangeliczna czystość bywa dzisiaj ośmieszana. Prorocy tego świata propagują rozwiązłość. Mają ku temu bogate środki: kolorową prasę, Internet, taśmy video, reklamy. Wskutek tego natarcia nieczystości i rozwiązłości, wielu młodych wkracza w życie dorosłe jako poranieni. Te rany jest trudno zagoić. Szatan zbiera swoje żniwo. Praca nad czystością uczy nas opanowania, kierowania sobą. Praca nad czystością czyni nas dysponowanymi dla drugich. Wiemy jak ważna jest czystość przedmałżeńska, jak ważna jest też stosowna czystość małżeńska, która pozwala małżonkom trwać w miłości i pokonywać różne kryzysy małżeńskie.

Drodzy bracia i siostry, nie bójmy się iść dzisiaj pod prąd. Nazywajmy zło złem, a dobro dobrem. Jezus otaczał się ludźmi czystymi. Narodził się z przeczystej Dziewicy. Jako opiekuna miał czystego Józefa. Na ucznia umiłowanego wybrał sobie bezżennego Jana. Jezus sam będąc czysty, pomagał nieczystym stawać się czystymi, jak to uczynił z Marią Magdaleną, patronką dnia jutrzejszego.

Moi drodzy, jako członkowie Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, pomagajmy naszym dzieciom i wnukom cenić ewangeliczną czystość. Czystość staje się ozdobą prawdziwej miłości.

c) Ewangeliczne posłuszeństwo
Mówi się dzisiaj powszechnie o kryzysie posłuszeństwa. Żalą się rodzice, że dzieci nie chcą ich słuchać. Narzekają także nauczyciele na brak posłuszeństwa u uczniów. O kryzysie posłuszeństwa mówi się w Kościele, zwłaszcza na zachodzie. Posłuszeństwo jest problemem w seminariach duchownych, w klasztorach męskich i żeńskich. Skąd się wziął ten kryzys? Przyczyny kryzysu tkwią po części w ludzkiej naturze, która jest zraniona grzechem pierworodnym, co ujawnia się w postawie pychy. Źródło kryzysu posłuszeństwa tkwi także w lansowanej dziś błędnej koncepcji wolności, i a także z lansowanym dziś fałszywym rozumieniem ludzkiej wolności. Dzisiaj akcentuje się wolność „od”, wolność od zobowiązań, nakazów, zakazów. Wolność „od” może być usprawiedliwiona jedynie jako wolność od zła. Ważniejsza jest wolność rozumiana jako wolność ”do”, wolność do wartości. Nie ma prawdziwej wolności bez prawdy i dobra. Wolność najpełniej doświadczamy w posłuszeństwie. Kto jest posłuszny, ma doświadczenie wolności. Jestem posłuszny, bo chcę, bo jestem wolny.

Chrystus odkupił nas przez swoje posłuszeństwo Ojcu. Jezus mówił: „Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał, wykonać Jego dzieło”(J 4,34). Pokorę i posłuszeństwo Chrystusa wychwalał potem św. Paweł, gdy pisał: „On istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej” (Flp 2,6-8).

Moi drodzy, warunkiem posłuszeństwa jest pokora. Człowiek pyszny zwykle nie jest posłuszny, albo ma też ogromne kłopoty z byciem posłusznym. Pokora to skarb duchowy w człowieku. Pokora w małżeństwie, w kapłaństwie, w różnych wspólnotach kościelnych i świeckich prowadzi do wspaniałych rezultatów. Przypomnijmy jak to Franciszek odziany w łachmany padł na kolana przed najpotężniejszym człowiekiem Europy XIII wieku, przed papieżem Innocentym III. Nie chciał reformować Kościoła na własną rękę. Franciszek nie zraził się żądaniami papieża. Pokazał wielką lekcję pokory. Wykonał wszystkie polecenia biskupa Rzymu. Stanął na końcu przed nim i powiedział: „Panie, uczyniłem co mi nakazałeś. Posłuchaj teraz mojej prośby”. Papież wyraził zgodę i zatwierdził ustnie franciszkańską regułę. Franciszek słuchał Kościoła takiego, jaki wówczas był, a był w potwornym kryzysie. Franciszek nie był rewolucjonistą. On naprawdę kochał Kościół. Ten duch pokory i posłuszeństwa Założyciela towarzyszy do dziś jego duchowym synom. Gdy w kwietniu 2009 roku, trzej generałowie obecnego Zakonu Franciszkańskiego, który liczy ok. 30 tysięcy członków, gdy padli na kolana przed papieżem Benedyktem XVI, powiedzieli to samo, co Biedaczyna z Asyżu. Właśnie takiego Kościoła chcemy słuchać, bo ten Kościół jest naszą matką.

... A jak jest u nas? Jest różnie. Zapamiętajmy, że wszelkie zło przychodzi na świat wówczas, gdy ludzie nie chcą słuchać Pana Boga, gdy krytykują bez miłości dzieło Jezusa, jakim jest Kościół, że wszelkie kryzysy społeczne, polityczne, gospodarcze, finansowe rodzą się z kryzysów moralnych.

W końcowej części naszej refleksji nad aktualnością ideałów św. Franciszka przypomnijmy sobie jeszcze jak ważny jest program odnowy religijnej i moralnej świata zawarty we Franciszkowym haśle: „Pokój i Dobro”. Jakie to ważne, abyśmy byli zwiastunami pokoju. Pokój w naszym sercu rodzi się za sprawą wiary, prawdy i miłości. Nie ma pokoju wśród ludzi bez zawierzenia Bogu, bez życia w prawdzie i w miłości. Prawdziwy pokój rodzi się w człowieku, który oddaje chwałę Bogu, który Pana Boga stawia na pierwszym miejscu w swoim życiu. Tak wielu ludzi jest dziś przestraszonych, zalęknionych i w związku z tym niespokojnych. Jesteśmy do nich posłani przez Chrystusa z Franciszkową pokorą, prostotą, miłością i radością.

Franciszek kochał wszystkich i niósł pokój i dobro wszystkim. Nawet śmierć nazywał siostrą. W jego sercu palił się zawsze wielki ogień miłości do Pana Boga, do ludzi i do całego stworzenia. Jego powiedzenie, że „miłość nie jest kochana” jest dziś tak bardzo prawdziwe i aktualne.

Jako członkowie Franciszkańskiego Zakonu Świeckich winniśmy dziękować Bogu, że udzielił nam takiego powołania, że odkryliśmy w sobie pragnienie, by wejść do tej franciszkańskiej rodziny osób świeckich. To że duch św. Franciszka, jego ideały, są nam dziś tak bardzo potrzebne, potwierdza nam często Ojciec św. Franciszek. Przypomina nam na każdym kroku o potrzebie ubóstwa, pokory, aktywności, radości.

Drodzy bracia i siostry, za sprawą obecnego Ojca Świętego powracają dziś do Kościoła ideały św. Franciszka. Dzisiejszemu Kościołowi potrzebny jest duch św. Franciszka, jego styl życia w pokornej wierze, w prostocie ducha, w postawie ubóstwa, czystości, posłuszeństwa, radości i miłości. Świat patrzy i zważa nie tyle na to, co mówimy, ale patrzy jak my żyjemy. Nasze życie jest księgą, którą ludzie jeszcze czytają. Świat dzisiejszy, także Kościół współczesny, potrzebuje dzisiaj nowych Franciszków. Starajmy się do nich należeć.

Zakończenie
Drodzy bracia i siostry, prośmy Maryję Jasnogórską, abyśmy przeżyli tu na tym Wzgórzu Jasnogórskim cud przemiany, by Jezus za sprawą Maryi, przemienił wodę naszego nijakiego życia w wyborne wino, żywej wiary, niezłomnej nadziei i ofiarnej miłości. Niech nas uzdolni do naprawy naszych rodzin i środowisk, w których żyjemy. Niech pokój i dobro za naszą przyczyną, z naszym udziałem, szerzą się w świecie na większą chwałę Boga i na pożytek duchowy ludzi. Amen.

[Rozmiar: 60665 bajtów]

Przed błogosławieństwem s. Joanna Berłowska przeczytała Akt Odnowienia Zawierzenia Franciszkańskiego Zakonu Świeckich Matce Bożej Jasnogórskiej:

Maryjo, Jasnogórska Pani, Królowo polskiego narodu, stając przed Twoim tronem w 40-lecie zatwierdzenia posoborowej Reguły przez Ojca Świętego Pawła VI, powierzamy Ci całą Wspólnotę narodową Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce, Młodzież Franciszkańską oraz grupy Rycerzy Świętego Franciszka.
Maryjo, Królowo Polski, Tobie zawierzamy.

W setną rocznicę odzyskania niepodległości po 123 latach niewoli powierzamy Ci naszą Ojczyznę, by wszyscy Polacy żyli jak wielka kochająca się rodzina, szanowali się wzajemnie i ofiarnie dla Niej pracowali.
Maryjo, Królowo Polski, Tobie zawierzamy.

Przychodzimy do Ciebie, Maryjo, jako świeccy naśladowcy św. Franciszka, orędownika pokoju i przez Twoje pośrednictwo prosimy Boga o pokój w naszej Ojczyźnie i na całym świecie.
Maryjo, Królowo Polski, Tobie zawierzamy.

Maryjo powierzamy Ci Kościół w Polsce i Jego duszpasterzy z Konferencją Episkopatu Polski na czele, by ich trud utwierdzania w wierze przynosił upragnione owoce wzrostu duchowego oraz życia zgodnego z dekalogiem wszystkich wiernych.
Maryjo, Królowo Polski, Tobie zawierzamy.

Maryjo, oblubienico Ducha Świętego, powierzamy Ci nas wszystkich, franciszkanów świeckich, by Dary Ducha Świętego były nam pomocą w dochowaniu wierności Chrystusowi i Jego Ewangelii.
Maryjo, Królowo Polski, Tobie zawierzamy.

Powierzamy Ci, najlepsza Matko, naszą troskę o nowe powołania do franciszkańskich zakonów i zgromadzeń zakonnych, a także troskę o wszystkich będących na poszczególnych etapach formacji franciszkańskiej.
Maryjo, Królowo Polski, Tobie zawierzamy.

Spojrzyj najlepsza Matko na nasze rodziny, umocnij w wierze, nadziei i miłości, pomóż wrócić do Boga i Kościoła tym, którzy przez grzech oddalili się od Niego, a także tym, którzy dopiero szukają dróg do Twojego Syna.
Maryjo, Królowo Polski, Tobie zawierzamy.

Matko, Pani Jasnogórska, wyproś u Boga dla nas, franciszkanów świeckich, siłę i odwagę, byśmy modlitwą i świadectwem życia przyczyniali się do szerzenia pokoju i dobra w świecie. Amen.

W duchu podziękowania wypowiedział o. dr hab. Zdzisław Gogola OFMConv., asystent narodowy naszego Zakonu. Usłyszeliśmy m.in.:

– Pokój i Dobro. Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie, kończy się nasza Eucharystia i w tej chwili chcemy Bogu podziękować przede wszystkim za to, że przyszedł do nas. To jest największy dar jaki otrzymaliśmy od Boga – jest z nami. Ale chcemy też Mu dzisiaj podziękować za piękną pogodę. Dziękujmy Bogu za wstawiennictwem Matki Bożej, która pozwoliła nam przybyć tutaj, być tutaj i odejść stąd właśnie w tę piękną pogodę. I jak nam zasugerował ks. biskup, nie tylko w pogodę atmosferyczną, ale w pogodę swego serca.

Jeden z autorów napisał takie ładne słowa: Masz serce, ale pamiętaj, że zawsze trzeba je brać ze sobą. Trzeba brać ze sobą, a wówczas będzie pokój i dobro. Serdecznie dziękujemy Ojcom Paulinom za gościnność z jaką, jako franciszkanie świeccy, spotykamy się od 25 lat. Księże Biskupie, dziękujemy przede wszystkim za to, że jesteś z nami jako brat Franciszkańskiego Zakonu Świeckich od 45 lat. A więc pięć lat był ks. biskup w Zakonie Trzecim, a 40 we Franciszkańskim Zakonie Świeckich, chociaż wiemy, że to jest to samo. Bardzo dziękujemy za dzisiejsze słowo, które nam powinno uświadomić i chyba uświadomiło wartości ideałów franciszkańskich. Jakże pięknie wpisuje się ono w słowa papieża św. Jana XXII, który kiedyś powiedział do tercjarzy, do wszystkich franciszkanów, żeby zajaśniała nadzieja lepszej przyszłości trzeba, aby przez ziemię przeszedł św. Franciszek w swoich naśladowcach i właśnie ks. biskup nam to dzisiaj przypomniał, że cały Kościół, wszyscy razem zgromadzeni tutaj mamy być świadomi, że Kościół współczesny właśnie to jest kościół Świętego Franciszka i to dobitnie ksiądz biskup nam dzisiaj przypomniał. Wszystkim asystentom narodowym, regionalnym i lokalnym dziękujemy za posługę swoim wspólnotom. Wszystkim wam Bracia i Siostry za wasz udział w tym czasie dni skupienia, przede wszystkim za to, że jesteście świadkami Ewangelii na co dzień i tam gdzie ani Pierwszy, ani Drugi Zakon dojść nie może, albo nie potrafi. Wybraliśmy, Bracia i Siostry, najlepszą cząstkę – Ewangelię Pana naszego w wydaniu św. Franciszka. Dziękując zatem wszystkim i bez wyjątku chciałbym podziękować też za wszelkiego rodzaju dobro z jakim się spotykamy jako asystenci narodowi przy wizytacjach, w czasie kapituł i na ręce Siostry Joanny, której należą się wielkie słowa wdzięczności i uznania, wszystkim Wam dziękujemy za to, że jesteście Braćmi i Siostrami, którzy mają serce zawsze ze sobą. Bóg zapłać.

- - - - - - - - - -

Ostatnie akordy XXV Pielgrzymki FZŚ to Różaniec prowadzony przez o. Mariana Jarząbka OFMConv, Koronka do Miłosierdzia Bożego i Droga Krzyżowa na Wałach, którą w upalne popołudnie przemierzał z nami Ksiądz Biskup, podczas której rozważania prowadziła s. Jolanta Bogdanów, zastępca przełożonej narodowej. Śpiew pieśni był, jak co roku, dziełem sióstr z Regionu Poznańskiego: Urszuli Ferdynus i Alicji Adamczak.

[Rozmiar: 38567 bajtów]

Żegnani błogosławieństwem, obdarowani wspaniałym braterskim przeżywaniem każdej minuty tego spotkania, zaopatrzeni we wspomnienie i nabyte materiały formacyjne, wracaliśmy do naszych wspólnot i domów. Bardzo sympatycznym wspomnieniem jubileuszowej XXV Narodowej Pielgrzymki Franciszkańskiego Zakonu Świeckich do Jasnogórskiej Matki będzie zapewne Dar Rycerzy Świętego Franciszka – siedem wypuszczonych ze Szczytu gołębi, symbolizujących siedem Darów Ducha Świętego.

zdjęcia s. Jadwiga Gajewska OFS
relację opracował br. Zygfryd Smarzyk OFS
sekretarz narodowy FZŚ w Polsce

 

Spotkanie RN FZŚ z sekretarzami regionalnymi

W dniach 16-17 czerwca 2018 r. w Centrum Franciszkańskim w Warszawie odbyło się szkolenie – spotkanie Rady Narodowej FZŚ w Polsce z sekretarzami regionalnymi. Spotkaniu przewodniczyła Przełożona Narodowa FZŚ s. Joanna Berłowska; obecni byli członkowie Rady Narodowej, asystenci narodowi: o. Andrzej Romanowski OFMCap., o. Nikodem Sobczyński OFM oraz o. Zdzisław Gogola OFMConv. Przybyli sekretarze lub przedstawiciele Regionów: Warszawskiego, Częstochowskiego, Olsztyńskiego, Poznańskiego, Lubelskiego, Radomskiego, Szczecińskiego, Katowickiego, Rybnickiego, Gdańskiego. W pierwszym etapie spotkanie towarzyszyli uczestnikom przedstawiciele Rady Narodowej Młodzieży Franciszkańskiej z Przełożoną s. Pauliną Włodarczyk.

Spotkanie rozpoczęliśmy o godz. 11:15; przywitała nas Przełożona Narodowa, nastąpiło przedstawienie się uczestników i omówienie programy spotkania. Następnie uczestniczyliśmy we Mszy Świętej, której przewodniczył o. Nikodem Sobczyński. W homilii Ojciec zachęcił nas do podjęcia odpowiedzialności za wypowiadane słowa; aby w naszym życiu było „tak-tak, nie-nie” pomiędzy wypowiadanymi słowami a naszą postawą. Zachęcił nas także w tym kontekście do podjęcia odpowiedzialności za wypowiadane słowa Profesji.

Po uczcie duchowej nastąpiła uczta dla ciała – obiad – tradycyjnie jak każdy posiłek podczas szkoleń odbywających się w Radzie Narodowej przygotowany przez poszczególne wspólnoty miejscowej FZŚ Regionu Warszawskiego. W tym miejscu za całe to dobro przez tak wiele lat posługi dla dobra FZŚ w Polsce, składamy serdeczne podziękowania Siostrom i Braciom z Regionu Warszawskiego.

Po obiedzie mieliśmy „zabrać się do pracy”, ale zanim to nastąpiło s. Joanna Berłowska w imieniu wszystkich tercjarzy złożyła podziękowania i najlepsze życzenia o. Zdzisławowi Gogoli z okazji 40-lecia Kapłaństwa.

Ojciec Zdzisław wygłosił następnie konferencję „Posłuszeństwo według Reguły FZŚ”. Tekst tej konferencji dostępny tutaj.

O godz. 15:00 wspólnie odmówiliśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia.

Następnie o. Nikodem Sobczyński wygłosił konferencję „Cnota czystości w świetle Reguły FZŚ”. Oto kilka myśli z konferencji – czystość to rozumne, zgodne z darem Bożym używanie płci. Wyzbywać się wszystkiego co cielesne, by skupić się na tym co duchowe. Czystość to zadanie, które realizuje się przez całe życie, to walka z siłami które chcą oderwać człowieka od Boga, tylko z Jezusem możemy to wygrać. Czystość pozwala kochać sercem prawym i niepodzielnym. Czystość intencji przejawia się w walce o realizację woli Bożej; czy podejmuję jakieś dzieło ze względu na większą chwałę Bożą. Czuwanie nad czystości spojrzenia (wzroku, uczuć, wyobraźni). Modlitwa i korzystanie z sakramentów świętych, głównie Sakramentu Pokuty, cierpliwość, skromność, dyskrecja. Mamy prawo do zachowania tajemnicy – wstydliwość stoi na straży godności człowieka. Cywilizacja śmierci chce zniszczyć czystość serca. Człowiek nie może żyć bez prawdziwej miłości. Prostoty nam trzeba; nieczystość uwielbia dwuznaczność, zakłamanie. Święty Franciszek był człowiekiem prawdziwie czystego serca, który gardził dobrami ziemskimi a szukał niebieskich i nie przestawał uwielbiać Boga (Napomnienie 16). Gdy mówi On o pogardzie nie ma na myśli odrzucenia darów Bożych. On chce aby Bóg był celem. To co jest na świecie ma służyć człowiekowi, ale po to by uwielbiać Boga i prowadzić do Boga. Czystość serca to nie tylko wolność od potrójnej pożądliwości, ale przede wszystkim szukanie Boga – „Dążcie do tego co w górze, nie do tego co na ziemi”. Na modlitwie powinno być pragnienie Boga. Pośród świata możemy żyć wieloma sprawami, ale nie odstępujmy od prawa Bożego. Błogosławieni czystego serca nigdy nie przestają wiedzieć i uwielbiać Boga. Etapy jakie wskazuje Franciszek do osiągnięcia czystości serca: – 1) pogarda dobrami ziemskimi; 2) szukanie tego co prowadzi do nieba; 3) uwielbienie Boga. W tym kontekście trzeba nam troszczyć się o adorowanie Boga, przede wszystkim w Najświętszym Sakramencie. Nastawić nasze serce na działanie Boga, na działanie Ducha Świętego, być narzędziem Boga. W każdym działaniu szukać tylko chwały Bożej, to prowadzi do czystości. Stanięcie w pokorze przed sobą, Bogiem i drugim człowiekiem. Na zakończenie konferencji wywiązała się piękna dyskusja o czystości serca. I jeszcze jedna myśl z dyskusji – człowiek to duch i ciało, nie da się tego rozdzielić; nie można poniżać ciała a wywyższać ducha; my jako całość mamy się rozwijać.

Po przerwie br. Zygfryd Smarzyk przedstawił przygotowaną przez s. Jolantę Bogdanów konferencję na temat archiwizacji dokumentów we Franciszkańskim Zakonie Świeckich. Tekst jej dostępny tutaj.

Kolejnym punktem spotkania była wspólne nieszpory.

Po kolacji był czas na adorowanie Jezusa w Najświętszym Sakramencie, wzbogacone przepięknymi słowami rozważań o. Zdzisława Gogola. Na zakończenie dnia o. Andrzej wyświetlił firm o Jubileuszu 40-lecia Reguły Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Ponieważ firm opatrzony jest bogatym komentarzem w języku włoskim, o. Andrzej posługiwał w trakcie wyświetlania jako tłumacz. Po filmie ubogaceni zostaliśmy zdjęciami z przeżytej niedawno „Pielgrzymki w drodze” do Włoch.

Na zakończenie dnia odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski.

Drugi dzień szkolenia – niedzielę – rozpoczęliśmy od uczestnictwa we Mszy Świętej. W homilii Ojciec Zdzisław zachęcił nas m.in. do uświadomienia sobie, że każdy z nas jest tym małym ziarnkiem, które Bóg wsadził w glebę i Bóg chce abyśmy wzrastali, abyśmy wyrośli na piękne drzewa w którym „ptaki będą się gnieździć”. Jesteśmy zaproszeni do wzrostu. Bądźmy wdzięczni za dar życia.

Po przejściu do salki przedstawiciele Rady Narodowej, w imieniu wszystkich obecnych, ale myślę że i nie tylko w ich imieniu, złożyli najlepsze życzenia obfitości Bożych Łask dla solenizantek s. Przełożonej Joanny Berłowskiej i s. Janiny Iwanickiej.

Następnie głos zabrał o. Zdzisław Gogola, który przedstawił zarys powstającej książki o FZŚ w Polsce w związku z przeżywanym Jubileuszem 40-lecia odnowionej Reguły. Zachęcił do przekazywania opracowań – o przygotowanie których uprzednio poproszeni zostali Przełożeni Regionów – dotyczących życia, struktury i działalności poszczególnych Regionów FZŚ w Polsce. Jak zaznaczył o. Zdzisław poprzez tę pozycję książkową powstanie naukowe źródło historyczne dla oceny naszej doczesnej pracy. Podkreślił, iż w archiwum nie ma rzeczy niepotrzebnych; czym więcej informacji tym bogatsza rzeczywistość, która pozostawiamy.

Po czym o. Andrzej Romanowski przedstawił konferencję „Studiujcie, kochajcie i żyjcie Reguła FZŚ”, będącą swoistą kontynuacją konferencji wygłoszonej podczas spotkania z Przełożonymi Regionów. Temat konferencji to słowa zachęty wypowiedziane do naszego Zakonu przez św. Jana Pawła II w dniu 27 września 1982 r. Konferencja ta stała się zaczynem interesującej dyskusji. Tekst tej konferencji dostępny tutaj.



Kolejnym punktem szkolenia był referat wygłoszony przez br. Zygfryda Smarzyka o polskim słownictwie religijnym. Konferencja ta będąca ostatnim elementem szkolenia, być może ze względu na pewne zmęczenie, a być może bardziej na osobowość i doświadczenie br. Zygfryda przeprowadzona została w klimacie interaktywnym – wymiany poglądów, co bardziej ubogaciło uczestników. Tekst tej konferencji dostępny tutaj.

Na zakończenie Przełożona podziękowała za udział w szkoleniu. Był czas na wspólną fotografię. Odmówiliśmy wspólnie modlitwę Anioł Pański. Ojciec Andrzej udzielił nam błogosławieństwa po którym udaliśmy się na obiad i w drogę powrotna do naszych domów i Regionów.

Pokój i dobro
br. Wiesiek

 

XXV Ogólnopolska Pielgrzymka Franciszkańskiego Zakonu Świeckich
na Jasną Górę

[Rozmiar: 345338 bajtów]

[Rozmiar: 208636 bajtów]

XXV Ogólnopolska Pielgrzymka Franciszkańskiego Zakonu Świeckich
Nocne czuwanie

[Rozmiar: 319319 bajtów]

[Rozmiar: 316708 bajtów]

[Rozmiar: 287041 bajtów]

[Rozmiar: 318288 bajtów]

[Rozmiar: 284055 bajtów]

[Rozmiar: 115389 bajtów]

Z A P R O S Z E N I E
do udziału w XXV Ogólnopolskiej Pielgrzymce Franciszkańskiego Zakonu Świeckich na Jasną Górę

Czcigodni Ojcowie, Drodzy Siostry i Bracia,

Zapraszam wszystkich bardzo serdecznie do udziału w dwudziestej piątej Ogólnopolskiej Pielgrzymce Franciszkańskiego Zakonu Świeckich do Matki Bożej Jasnogórskiej.

Był piękny lipcowy dzień roku Pańskiego 1994, kiedy po raz pierwszy w odnowionych strukturach jako Franciszkański Zakon Świeckich w Polsce uczestniczyliśmy we Mszy św. w Bazylice Jasnogórskiej. Od tamtego czasu corocznie zwiększała się liczba uczestników pielgrzymki, więc w lipcu 1999 roku uroczysta Msza św. musiała zostać odprawiona na Jasnogórskim Szczycie, a w 2000 roku po raz pierwszy nasze pielgrzymowanie poprzedziliśmy całonocnym czuwaniem w Kaplicy Cudownego Obrazu.

Wdzięczni Bogu i Czcigodnym Ojcom Paulinom, Stróżom Sanktuarium, za 25 lat pielgrzymowania, postarajmy się przybyć jak najliczniej do Tronu naszej Matki i Królowej, aby w Roku Ducha Świętego i czterdziestolecia zatwierdzenia odnowionej Reguły FZŚ przez Papieża Pawła VI dać wyraz naszej jedności i miłości do Boga oraz Kościoła, naśladując w tym św. Franciszka z Asyżu.

W kolejnym roku przygotowań do 800-lecia powstania III Zakonu Świętego Franciszka, podczas nocnego czuwania tematem rozważań będą słowa z Pism św. Franciszka z Listu do wszystkich wiernych: rodzą Go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór.

Jest to dla nas wielkie zobowiązanie, wynikające ze złożonej profesji życia ewangelicznego.

Zdając sobie sprawę z własnych ograniczeń w podążaniu za Chrystusem śladami św. Franciszka w życiu świeckim, potrzebujemy Bożej Łaski.

Dlatego też od dwudziestu pięciu lat gromadzimy się coraz liczniej w naszym narodowym Sanktuarium, by nieustannie za przyczyną Matki Najświętszej dziękować Bogu i prosić o potrzebne łaski dla nas, naszych rodzin, naszej Ojczyzny mając na względzie stulecie odzzyskania niepodległości, a także dla wszystkich Wspólnot FZŚ w Polsce i na całym świecie.

Ponadti w roku bieżącym polecać będziemy Panu Bogu za przyczyną matki Najświętszej Braci i Siostry oraz Asystentów Duchowych, którzy przyczynili się do zorganizowania pierwszej pielgrzymki, a których Pan już powołał do siebie, a także tych wszystkich, którzy nieprzerwanie od 25 lat organizują wyjazdy Wspólnot miejscowych i regionalnych oraz zapraszają osoby chętne spoza FZŚ. Na szczególną wyróżnienie zasługuje Rada Regionu Częstochowskiego, która jest naszym wsparciem we wszystkich sprawach organizacyjnych.

Naszą wdzięczność okażmy w modlitwie Ojcom Asystentom wszystkich poziomów struktur za wspólne pielgrzymowanie, a także troskę, poświęcenie, opracowywanie materiałów formacyjnych, przygotowywanie konferencji i wszelkie wsparcie, jakie nam okazują, mimo licznych innych obowiązków duszpasterskich.

Corocznie podczas kolejnych pielgrzymek uroczystej Mszy św. koncelebrowanej przewodniczyli i umacniali nas swoim słowem pasterskim Księża Biskupi, również ci wywodzący się z Zakonu Braci Mniejszych czy należący do III Zakonu, oraz Ojcowie Prowincjałowie.

Podczas tegorocznej Pielgrzymki, tak jak przed pięciu laty, Eucharystii w sobotę, 21 lipca br. na Jasnogórskim Szczycie przewodniczył będzie i słowo Boże wygłosi Ksiądz Biskup Ignacy Dec, nasz współbrat w św. Franciszku. Wdzięczni za przyjęcie zaproszenia powierzać będziemy Osobę Księdza Biskupa dobremu Bogu, prosząc o potrzebne łaski.

Joanna Berłowska OFS, przełożona narodowa FZŚ w Polsce

XXV PIELGRZYMKA
FRANCISZKAŃSKIEGO ZAKONU ŚWIECKICH W POLSCE
Jasna Góra, 20-21 lipca 2018 roku

DZIEWIĘCIOLETNIA NOWENNA przed Jubileuszem 800 rocznicy powstania III Zakonu Świętego Franciszka:
Rodzą Go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór.
(z Listu do wszystkich wiernych św. Franciszka z Asyżu)

PROGRAM:
NOCNE CZUWANIE
20 LIPCA 2018 – PIĄTEK OD GODZ. 21.30 DO 4.00 21 LIPCA 2018 – SOBOTA
animacja: s. Jolanta, zast. Przełożonej nar. i o. Jan Fibek OFMCap, Asystent Regionu Białostockiego FZŚ

  • godz. 21.00 – APEL JASNOGÓRSKI, rozważanie o. Nikodem Sobczyński OFM
  • godz. 24.00 – MSZA ŚW. koncelebrowana w Kaplicy Cudownego Obrazu, przewodniczy o. Nikodem Sobczyński Asystent Narodowy FZŚ w Polsce, homilię wygłosi o. Jan Fibek OFM Cap

Modlitwy podczas nocnego czuwania prowadzą Regiony:
częstochowski, poznański, warszawski; po Mszy św.: lubelski+ białostocki, gdański, katowicki, Białoruś

SOBOTA, 21 LIPCA 2017

  • godz.    9.30 – Rozpoczęcie, śpiew Wspólnota FZŚ z Helu
  • godz. 10.00 – Rozważania III części Różańca św. Rozpoczęcie przed stacją Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu. Prowadzenie rozważań: Region Częstochowski
  • godz. 10.30 – Reguła Papieża Pawła VI realizacją powołania franciszkanów świeckich - ks. Marcin Sobiech Asystent Regionu Białostockiego
  • godz. 11.00 – MSZA ŚW. koncelebrowana na Jasnogórskim Szczycie pod przewodnictwem Jego Ekscelencji ks. biskupa Ignacego Deca
    • Słowo powitania – s. Joanna Berłowska, Przełożona Narodowa FZŚ w Polsce
      • Oprawa liturgiczna:
        • Czytanie - Region Gdański
        • Psalm - Region Warszawski
        • Złożenie darów ołtarza:
          • Komentarz: - Region Poznański
          • • Dar dla Sanktuarium Jasnogórskiego RN FZŚ w Polsce
          • • Dar dla Sanktuarium Jasnogórskiego RN FZŚ z Białorusi
          • • Młodzież Franciszkańska: Kwiaty
          • • Rycerze św. Franciszka: Hostia i wino
        • Modlitwa wiernych: Region Krakowski
    • Akt zawierzenia: Przełożona Narodowa FZŚ
    • Słowo podziękowania: o. Zdzisław Gogola OFM Conv, Asystent Narodowy
    • Na zakończenie Mszy św. Rycerze św. Franciszka wypuszczą siedem białych gołębi symbolizujących siedem Darów Ducha Świętego.
  • godz. 12.15 – Komunikaty Rady Narodowej FZŚ
  • godz. 13.15 – Spotkanie Rady Narodowej FZŚ i Przełożonych Regionów FZŚ oraz rozprowadzanie materiałów formacyjnych w sali o. Augustyna Kordeckiego
  • godz. 15.00 – Droga Krzyżowa na Wałach Jasnogórskich
    • Przewodniczy: o. Marian Jarząbek OFMConv
    • Prowadzenie rozważań: s. Jolanta
    • Śpiew pieśni: Region Poznański
  • godz. 16.30 – Błogosławieństwo na zakończenie pielgrzymki

POKÓJ I DOBRO!

Informacje ze spotkania Prezydium CIOFS: kwiecień 2018

  • Działająca w ramach CIOFS komisja do spraw Młodzieży Franciszkańskiej przygotowuje się do Międzynarodowego Spotkania Młodzieży Franciszkańskiej w styczniu 2019 (17 – 21. 01. 2019) oraz do Światowych Dni Młodzieży (22 – 27. 01. 2019) w Panamie. Jeśli możemy pomóc młodzieży franciszkańskiej z naszego kraju w uczestnictwie w tych wydarzeniach to byłoby to bardzo wskazane.


  • Materiały z prac komisji do spraw rodziny będą publikowane na stronie internetowej CIOFS.


  • Komisja d.s. JPIC (Sprawiedliwość, Pokój i Jedność Stworzenia) przekazuje podziękowania dla Litwy, Polski, Węgier i Holandii za zgłoszenie kandydatur współpracowników tej komisji. Wkrótce Attilio Galimberti z Prezydium CIOFS skontaktuje się z zainteresowanymi osobami. Rozpoczęto już pierwszą fazę tworzenia stałego biura JPIC.


  • Finanse
    Dyskutowano w Prezydium o wspólnotach, które nie mogą płacić tak wysokich składek. Nadal będzie z nimi prowadzony dialog na ten temat, lecz tak, aby nie stresować ich za każdym razem, gdy mają one myśleć o swych dorocznych składkach do CIOFS. Jest prośba o przekazywanie informacji o dokonanych wpłatach składek do Lucio Monti (Skarbnik Generalny) i do Any Fruk, tak aby można było sprawdzić na rachunku CIOFS czy wszystko dotarło.


  • Sprawy Kapituły Generalnej
    Następna Kapituła Generalna odbędzie się w listopadzie 2020. Przesłano szczegółowe dane dotyczące wymagań związanych z organizacją tej Kapituły. Kraj, który chciałby gościć uczestników kolejnej Kapituły Generalnej musi spełniać określone warunki logistyczne tak, aby umożliwić obrady i zakwaterowanie dla ok. 150 osób. Wspólnoty Narodowe które chciałyby się podjąć organizacji tej Kapituły powinny zawiadomić Anę Fruk i Sekretariat CIOFS do 30.09.2018 r.


  • Formacja
    W ciągu najbliższych tygodni na stronie internetowej CIOFS ukaże się pierwsza część zaplanowanej formacji przez internet. Będą to wskazówki dotyczące formacji początkowej w języku angielskim i hiszpańskim.


  • 40. Rocznica Reguły FZŚ
    Są podziękowania dla Polski za nasze informacje o sposobach obchodów tej rocznicy.


  • Komisja do spraw Świętych
    Sporządzana jest lista błogosławionych i świętych Franciszkanów Świeckich. Na stronie CIOFS jest specjalna sekcja informująca o tych sprawach. 15 kwietnia odbyła się beatyfikacja Franciszkanina Świeckiego Luciena Botowasoa na Madagaskarze. 22 września będzie kolejna beatyfikacja, a mianowicie Weroniki Antal z Rumunii, a w pażdzierniku jeszcze jedna w Gwatemali. Módlmy się o kolejnych świętych i beatyfikowanych Franciszkanów Świeckich. Jeśli w naszych wspólnotach są informacje o kandydatach na ołtarze z FZŚ, to jest prośba o zgłaszanie tego do Sekretariatu CIOFS.


  • Komunikacja
    Rozpoczęto już tworzenie stałego biura d.s. komunikacji. Napłynęły sugestie z Litwy, Czech i Węgier dotyczące zarządzania stroną internetową, natomiast oczekiwana jest chęć współpracy osób z umiejętnościami dziennikarskimi i translatorskimi.


  • Kongresy FZŚ i Młodzieży Franciszkańskiej
    Najbliższy Kongres będzie na Litwie w sierpniu (20-26) 2018. Monika z Litwy już sygnalizowała inicjatywę budowy studni w Afryce i zbieranie funduszy na ten cel (Projekt Well4Africa). Jest prośba o rozważenie możliwości organizacji następnego Kongresu Europejskiego w jakimś kraju ( prawdopodobnie w 2021 lub 2022 ) – można to zgłosić podczas Kongresu na Litwie. Pierwszy Kongres Pan-Afrykański odbędzie się w lipcu 2018 w RPA. Dziesiąty Kongres Latyno-Amerykański będzie w Gwatemali w lutym 2019, zaś szósty Kongres Azji i Oceanii w Wietnamie w 2020.


  • Komisja Prawna
    W ostatnim okresie Komisja Prawna wykonała ogromną pracę sprawdzając 30 statutów narodowych, a wśród nich nasz polski statut.

Z Rady Międzynarodowej Franciszkańskiego Zakonu Świeckich

[Rozmiar: 99483 bajtów]

 
Drodzy bracia i drogie siostry

W dniu 24 maja 2018 r. br. Franciszek Crescenti, w święto Poświęcenia Bazyliki św. Franciszka w Asyżu, powrócił do domu Ojca.

Francesco był przez długi czas sekretarzem generalnym CIOFS, wraz ze swoją żoną Anna Marią.

Dołączmy do modlitwy i dziękujmy Panu za dar obecności i poświęcenia br. Franciszka w naszym Franciszkańskim Zakonie Świeckich.

Pax et Bonum!
Isabella Di Paola
sekretarz generalny CIOFS

Spotkanie Rady Narodowej z radnymi do spraw formacji w regionach

28 i 29 kwietnia 2018 roku Rada Narodowa Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce zaprosiła na spotkanie formacyjne radnych do spraw formacji z poszczególnych regionów. Oprócz przedstawicieli Rady na czele z przełożoną, s. Joanna Berłowska, obecni byli asystenci narodowi: o. Andrzej Romanowski OFM Cap i o. dr hab. Zdzisław Gogola OFMConv.

Spotkanie rozpoczęło się o godzinie 11. Poświęcone było ogólnej prezentacji programu i tematu naszego spotkania: Reguła w życiu franciszkanów świeckich. Przedstawiono nam tematy popołudniowej pracy w grupach: znajomość Reguły, realizacja Reguły w życiu. O. Andrzej zdefiniował zadania formacji: jako przekazanie rzetelnej wiedzy z jednej strony, a z drugiej jako rozbudzenie ducha w sercach franciszkanów, obudzenie „śpiących rycerzy”, pasjonatów. S. Joanna Berłowska podkreśliła, jako specyfikę naszego powołania, łączenie życia świeckiego z obowiązkami zakonnymi. Przy okazji poznaliśmy się, ponieważ w wielu regionach właśnie odbyły się wybory, i niektórzy przyjechali na spotkanie po raz pierwszy.

Pierwsze spotkanie było więc ogólne, miało charakter wprowadzenie. Po nim nastąpiła Msza święta. Homilia O. Andrzeja również poświęcona była formacji, która: Stała się potrzebna każdemu człowiekowi po grzechu pierworodnym. Choć już taką pierwszą formacją było dla Adama i Ewy przykazanie: Nie jedzcie owoców z tego drzewa. Wyzwanie związane z tym nakazem wymagało od nich wysiłku. Źródłem formacji jest też Ewangelia. Tak zadziałała w życiu Eugenio Zolla, rabina Rzymu, który współpracował z Piusem XII, by ratować Żydów z Europy Wschodniej. Przeczytawszy Ewangelię, powiedział, że stała się dla niego kluczem do Biblii. Przyznał też, że poznawszy chrześcijan, poznał czym jest miłość. Bo sama formacja i asceza nie wystarczą; potrzebna jest jeszcze miłość. Jeżeli wpadamy w gniew, nie mamy jeszcze duchowego uformowania. Nasze zadanie w formacji to iść za Jezusem. Zostało nam dane światło, które nas przerasta. Idziemy za Jezusem, przezwyciężając logikę i trudności życiowe. Jak św. Franciszek, który Jezusa spotkał w Spoleto. Bądźmy posłuszni i ulegli. Prośmy Jezusa o miłość.

Po obiedzie O. Zdzisław przeczytał konferencję przygotowaną przez O. Nikodema Sobczyńskiego OFM: „Od nawrócenia do formacji”:
Człowiek pragnie szczęścia: radości i spokojnego sumienia. Jednakże jego życie najczęściej jest inne. Potrzeba więc nam nawrócenia. Nawrócenie popularnie to spojrzenie za siebie, ocenienie swego postępowania i odwrócenie się od niego. Przed Chrystusem też istniało pojęcie nawrócenia: był to powrót do życia zgodnego z Prawem. Po Chrystusie, nawrócenie rozumie się jako życie zgodne z Ewangelią. Potrzebujemy metanoi, uznania własnego zła i przemienienia. Co utrudnia metanoię? Nie widzimy swego zła, a zajmujemy się złem cudzym. Porównujemy siebie z innym: by uciec od siebie. Wpadamy w osądzanie innych. Przy rachunku sumienia nie porównujemy się z Chrystusem czy z ludźmi świętymi. Przemianę świata rozpoczynamy od żądania, by świat się zmienił; inni mają się zmienić, nie ja. Metanoię utrudnia przekonanie, że nie możemy się już zmienić: „już taki jestem”, „w tym wieku, to już człowiek się nie zmienia”. To jest przejaw wygodnictwa i egoizmu. Nikt nie powinien twierdzić, że nie może się zmienić. Nie możemy ograniczać się do zewnętrznego kultu, a w sercu mieć hałas i zamęt.

Do nawrócenia prowadzą 3 kroki:

1. Przyjęcie zbawczej misji Chrystusa, przyjęcie go za swego Pana i życie jako jego uczeń,
2. Żal za grzechy.
3. Uwolnienie od zwodzenia, bo częścią każdego grzechy jest kłamstwo. Zły uwodzi nas pozornym dobrem.

W życiu św. Franciszka przemiana spowodowała, że zaczął szukać miejsc zacisznych, odosobnionych. W Spoleto ucałował trędowatego i dał mu jałmużnę. Zaczął też dosłownie wypełniać wolę Bożą, odbudowując kościoły. Pozwala Bogu interweniować w swoje życie, wkraczać w nie coraz bardziej.

Czymże więc jest formacja? Jest skierowana na osobę: psychicznie i duchowo. To doskonalenie się, rozwój. Zmiany powinny być progresywne, choć czasem bywają regresywne, stają się cofaniem. Formacja może być duchowa: to życie w zjednoczeniu z Chrystusem. Życie liturgią, pokutą i eucharystią. Może być doktrynalna, rozwijająca naszą wiedzę o tradycji, zapoznająca nas z Biblią. Formacja społeczna i polityczna to czynne zaangażowanie się w propagowanie społecznej nauki Kościoła. Formacja do wartości: wyrabianie wrażliwości na wartości nie tylko wysokie, ale też zawodowe, rodzinne, kulturalne… Formacja zakonna to Reguła, Konstytucje, statuty. Nie jako suche przepisy, ale jako odpowiedź Boga na potrzeby ludzkie. Franciszkanin świecki podejmuje proces przemiany nieustannie, ciągle, osobiście. To jest jego droga.

Po odczytanie referatu odbyła się dyskusja:

O. Andrzej wspomniał o postawach utrudniających przemianę. Czasem sami stwarzamy sobie barierę, sami rysujemy sobie granice: potrafimy na siłowni podnosić kilogramy, ale kiedy oczekuje się od nas drobnej pomocy w domu, mówimy: „Ja nie mogę”. O. Andrzej wspomniał o książce Christophera Lasch „Kultura narcyzmu. Amerykańskie życie w czasach malejących oczekiwań”: współczesny Narcyz nie wierzy w swoje możliwości. Narcyz się nie zmienia, tylko kształtuje swój wizerunek. O. Zdzisław zacytował św. Bernarda: „Co raz wybrałem, wiecznie wybierać muszę”. Musimy systematycznie pracować nad sobą.

S. Janina dodała, że praca nad sobą musi odbywać we współpracy z Łaską Bożą.

Do współpracy – z greckiego Synergia – nawiązał O. Andrzej: Pan daje łaskę, a my współpracujemy. U starożytnych w katechumenacie obowiązywała zasada: „Najpierw uwierz, później przyjmiemy ciebie do wspólnoty”. Dziś ludzi mówią: „Przyjmijcie mnie, to uwierzę”.

Następnie wysłuchaliśmy referatu s. Janiny – radnej do spraw formacji w Radzie Narodowej – poświęconego nawracaniu się:
Wspólnoty rozpadają się, gdy ich członkowie nie podejmują przemiany swego postępowania. Pomocne w tej przemianie jest Słowo Boże. Odkryj Słowo Boże, sięgnij po nie, medytuj je. Da ono wspaniałe owoce, będzie nas prowadziło. Warto tu wspomnieć o „Ewangelicznym sposobie życie”, książce o. Wincentego Ferezzy. Czytamy w Regule: „Niech na wzór Chrystusa kształtują swój sposób postępowania…”. Każdego dnia starajmy się wypełniać Regułę w nowy, lepszy sposób. Ważne jest sięganie po Słowo Boże każdego dnia, zaczynając cierpliwą przemianę od siebie samego. Bo nawracać się to żyć dla Chrystusa. Uczmy się posłuszeństwa. Pokory może nas nauczyć nawet małe dziecko. W nawróceniu pomoże nam bliskość z Bogiem. Pismo Święte można wspólnie rozważać we wspólnocie. Wspólnotowo rozważajmy też Regułę. Odkryjmy te treści – niech posłużą do przemiany naszego życia. Bo naszym życiem musimy dawać świadectwo. Pomocą w formacji są rekolekcje. One też pomagają nam w dążeniu do Chrystusa, a franciszkanin świecki nigdy nie może przestać dążyć do Chrystusa. Pomaga mu w tym także sakrament pokuty i modlitwa, którą należy uczynić duszą swojego istnienia.

Po przerwie na kawę, w czasie której były i rozmowy braterskie, i zakupy materiałów formacyjnych, podzieliliśmy się na dwie grupy. Pierwsza pracowała nad tematem „Znajomość Reguły”, druga: „Realizacja Reguły”. Wnioski, jakie przedstawione zostały na następny dzień, wskazują, że trudno oderwać od siebie oba tematy.

Konstatacje pierwszej grupy:
Po Soborze Watykańskim II dzisiaj na całym świecie franciszkanie świeccy przestrzegają Reguły zatwierdzonej przez papieża Pawła VI w dniu 24 czerwca 1978 r. Tworzyli tę Regułę specjaliści franciszkańscy, przełożeni generalni z czterech rodzin franciszkańskich. Regułę tworzą: List świętego Franciszka do wiernych oraz trzy rozdziały poświęcone zdefiniowaniu czym jest FZŚ, drugi zasadom życia, a trzeci życiu we wspólnocie. Reguła jest darem i dana jest przez Kościół jako zasada życia franciszkańskiego, wyrastającego z doświadczenia św. Franciszka. Ma wprowadzać w to doświadczenie formować i ubogacać serca. Taki jest cel i sens Reguły: prowadzi do osobistego i wspólnotowego uświęcenia. Jesteśmy zobowiązani do posłuszeństwa Kościołowi i zachowania jedności z braćmi i siostrami w FZŚ.

Celem Reguły FZŚ jest wpływ na życie człowieka, nadać mu porządek moralny: wzywa do pokuty i nawrócenia, każe pogłębiać życie religijne, czytać i poznawać Ewangelię i świadczyć swoim życiem.

Gdy Reguła FZŚ stanie się już zasadą życia dla braci i sióstr, wskaże ona, jak poznać charyzmat franciszkański, jak zachować go i być mu wiernym. By Reguła była zasadą życia, należy otworzyć się na dary i działanie Ducha Świętego, być posłusznym Kościołowi, w którym działa Duch Święty. Franciszkanin świecki niesie wtedy światu radość, pokój, miłość oraz innych pociąga do pójścia drogą charyzmatu franciszkańskiego. Jeżeli te wymienione zadania zostaną wypełnione przy pomocy Ducha Świętego i Kościoła, Reguła będzie realizowana i będzie dla nas zasadą życia.

W formacji dojrzewa się, świadomie się rozwija. Trudno jest formować innych we wspólnocie, jeżeli samemu nie żyje się Regułą. Propozycją jest formowanie w Regionie samych formatorów w oparciu o Regułę, Słowo Boże, tworzenie szkół modlitwy. We wspólnotach miejscowych trzeba organizować konferencje miesięczne, czasem przygotowywane przez siostry i braci wyznaczonych przez przełożonych.

Słowa Jana Pawła II do naśladowców św. Franciszka: Papież jest wdzięczny za waszą wierność waszemu powołaniu franciszkańskiemu, wdzięczny za waszą apostolską działalność i ewangeliczne misje. Służcie Panu z radością bądźcie sługami Jego ludu gdyż św. Franciszek chciał, byście byli radosnymi sługami. Przykładem niech wam będzie patron, św. Franciszek z Asyżu. (według sprawozdania s. Danieli Komosińskiej)

Konstatacje drugiej grupy:
Druga grupa również miała problem z trzymaniem się tematu. Rozpoczęli swoją dyskusję od pytania, czy Reguła jest znana franciszkanom świeckim, czy poznawanie jej w nowicjacie jest wystarczające i na odpowiednim poziomie. Gdy postanowili skupić się na temacie „Realizacja zasad Reguły…”, okazało się, że więcej na ten temat powiedziałoby nasze otoczenie. Bracia i siostry podawali przykłady ze swego życia: a to, że dzieci mówią „My chcemy tak jak ty”, a listonosz „Bo panu mogę ufać”, zaś w pracy wyplenia się bluźnienie, itd. W każdym razie znajomość Reguły i jej realizacja są ze sobą tak ściśle związane, że gdy we wspólnocie źle się dzieje, trzeba sięgnąć po rozważanie Reguły na wspólnotowych spotkaniach. Reguła pomaga nam przyjąć postawę franciszkańską, a wtedy emitujemy z siebie dobro, jak powiedział O. Zdzisław Gogola, bo żyjemy w Łasce Bożej. Wniosek końcowy mieliśmy taki sam jak grupa I: trzeba pracować nad formacją własną i formacją mistrzów nowicjatu we wspólnotach.

Po kolacji O. Andrzej przedstawił nam prezentację o św. Ludwiku przygotowaną za pomocą internetowej aplikacji. Mamy nadzieję, że wkrótce pojawi się na stronie Rady link do filmu przygotowanego na jej podstawie. Dowiedzieliśmy się z prezentacji o przodkach św. Ludwika, o jego wykształceniu, wychowaniu dzieci, jak traktował swoje królestwo i poddanych, o jego działalności na rzecz kultury francuskiej: ufundował bibliotekę królewską i Sorbonę, kościoły, między innymi Saint Chapelle, rozbudował katedrę Notre Dame, reformował państwo, obniżając podatki, dzięki czemu do kasy królewskiej zaczęło wpływać więcej pieniędzy.

Dzień zakończyliśmy adorację Najświętszego Sakramentu, Nieszporami i Apelem Jasnogórskim.

Następny dzień rozpoczęliśmy Mszą świętą połączoną z Jutrznią. W czasie homilii o. Zdzisław Gogola zwrócił uwagę, że dzisiejsze czytania związane są z tematem naszego spotkania:
Najpierw słyszeliśmy o gorliwości nawróconego Pawła, co wydawało się podejrzane nawet uczniom, znającym go jako Szawła. Drugie czytanie kieruje do nas między innymi te słowa: „po czynach was poznają”. I Ewangelia mówi wprost, że kto trwa w Chrystusie przynosi owoc. Jeżeli więc twoje działanie nie przynosi owocu, widać nie trwasz w Chrystusie.

Pierwszym źródłem naszej formacji jest Ewangelia. Docierając do Ewangelii, docieramy do Chrystusa. W niej jest zapisana pierwsza nauka formacji, jaką dał Chrystus: jest to kontemplacja. Odchodził na miejsca odosobnione, by się modlić. Ewangelia jest podstawą działania w zakonach franciszkańskich. Idziemy w nich za Franciszkiem, ale do Chrystusa. Podstawą wszelkiego działania musi być kontemplacja, bez modlitwy wszystko uschnie.

Współcześnie mamy problem: jak mówić do człowieka „przytkanego” materią, przesyconego nią. Na zakończenie skierował do nas słowa: „Wy jesteście elitą w Kościele”.

Dziękujemy mu za nie i bądźmy ich potwierdzeniem.

Po Mszy św. i śniadaniu, wspaniale przygotowanym przez siostry z Mokotowa w Warszawie, spotkaliśmy się kolejny raz, by wysłuchać referatu o. Andrzeja Romanowskiego na temat Nawrócenie św. Franciszka w świetle źródeł franciszkańskich, i omówić efekt pracy w obu grupach dyskusyjnych. Pożegnaliśmy również o. Zdzisława, którego wzywały dalsze obowiązki. Ojciec przed wyjazdem prosił jeszcze, by ankietę, która niedługo zostanie przesłana do regionów, potraktować odpowiedzialnie. Stworzone zostanie źródło informacji o wspólnotach franciszkańskich w Polsce.

O. Andrzej przedstawił bogaty tekst poświęcony nawróceniu Franciszka:
Wczesne źródła franciszkańskie prezentują 4 sposoby pisania o św. Franciszku. Tomasz z Celano w pierwszej biografii pisze o postawie Franciszka sprzed nawrócenia w tonie ostrym, łagodzi swoją ocenę w kolejnej biografii. Relacja trzech towarzyszy jest dojrzała, faktograficzna, choć nie zawiera opisu stygmatyzacji. W biografii św. Bonawentury ukazany jest teologiczny wymiar nawrócenia Franciszka. Bonawentura pisząc o świętym, posługuje się obrazami zamkniętymi w metaforach, np.: miłośnik cnót, atleta duchowy, wywyższony przez Boga, pogromca szatana, gorliwy głosiciel pokuty, święty seraficki, itd.

Święty Bonawentura przyrównuje serce świętego Franciszka do rozpalonego kawałka żelaza, do którego Bóg przykłada krzyż Pana Jezusa.

Czwarty sposób pisania o nawróceniu św. Franciszka pochodzi od niego samego. Można ten sposób nazwać „intuicjami świętego Franciszka”. Tu nawrócenie jest przedstawione jako wyjście ze świata, by powrócić do Chrystusa. Sam święty pisze w swoim testamencie, że tym znaczącym momentem było spotkanie trędowatego w Spoleto. Impuls, by ucałować chorego, dał Franciszkowi Pan. Nastąpiła przemiana tego, co gorzkie, w słodycz duszy i ciała.

Motyw „porzucenia świata” pojawia się wielu miejscach: w biografiach, napomnieniach, regułach, listach. Pojawia się jako przejście od słodyczy grzechu – bo nienawróconemu słodko grzeszyć – do słodyczy służby Bogu. „Ire Per Mundum” – iść przez świat, ale nie będąc z tego świata. Świat staje się środkiem dotarcia do Stwórcy, nie celem. Św. Franciszek tak odrywa się od świata, że o nim zapomina. Nawrócenie odkrywa przed Franciszkiem sens jego życia. Benedykt XVI przemawiał w Asyżu do młodzieży, mówiąc o nawróceniu św. Franciszka. Mówił o stopniach wkraczania Franciszka do Boga. Najniższy stopień to brak zrozumienia sensu swego życia: bawi się, włóczy po Asyżu z przyjaciółmi. Współczesna młodzież włóczy się: po miastach, po Internetach, wizjach narkotykowych… Spędza czas bez zrozumienia sensu swego życia. W takim stanie do 25 roku życia trwał św. Franciszek. Na niczym mu nie zależało, tylko na własnym wizerunku. Nie akceptował tych, którzy mu ten wizerunek psuli: ludzi starych, schorowanych, nędzarzy. Nawrócenie zmienia to wszystko.

My też, jak św. Franciszek, jesteśmy wezwanie do odbudowy Kościoła. Franciszek kocha Kościół, kocha kapłanów i wierzy w nich, choć sami z siebie mogą być grzeszni. Wystarczy, że podają mu Chrystusa w Eucharystii. Franciszek ogałaca się w swym nawróceniu i oddaje pod opiekę biskupa.

Zakończeniem wszystkich prac było podsumowanie dyskusji w obu grupach. Jedna i druga grupa zauważyła konieczność formowania samych mistrzów formacji. Pojawiły się również myśli związane z tematami.

Przyjmowanie postawy „założonych rąk” – „poczekam aż mi coś zaoferujecie” utrudnia pracę formacyjną.

S. Joanna Berłowska podkreśliła ważność „Memoriale Propositi” otwierającego naszą Regułę. Wezwała do zapoznania się z pracą o. Alojzego Pańczaka „Historia III Zakonu”.

O. Andrzej mówił, że zredukowanie Reguły do informacji jest zbrodnią na niej. Trzeba wprowadzać Regułę w życie, co oczywiście jest zadaniem nowicjatu, ale również formacji stałej każdego franciszkanina świeckiego.

s. Joanna Berłowska podkreśliła, że w trakcie spotkań nowicjatu należy nowicjuszy dopuszczać do głosu, by mówili, jak realizują Regułę w życiu, jak ją praktykują. Dyskusję nad sprawozdaniami zakończyła siostra przełożona narodowa słowami: „Trzeba cenić sobie łaskę przynależności do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich”.

Pod koniec naszego dwudniowego spotkania wymieniliśmy się informacjami, wrażeniami, doświadczeniami z pracy naszych regionów i wspólnot. Br. Zygfryd prosił, by przesyłać – na stronę internetową jako wieści z regionów – zdjęcia ilustrujące naszą działalność szerzej, nie tylko modlitwa i agapa.

Siostra przełożona przypomniała o podjętym przez Wspólnotę Narodową zadaniu zebrania pieniędzy na budowę studni w Sudanie. S. Anna Jagosz prosi o wpłacanie zebranych pieniędzy na konto Rady Narodowej do 1 VIII.

Na zakończenie s. Maria przekazała relację ze spotkania Prezydium CIOS w Rzymie.

Obiadem poczęstowała nas wspólnota z Mokotowa. A później był już wyjazd.

Cieszmy się swoim powołaniem franciszkańskim.

s. Joanna Szelągowska OFS

Wielkanoc 2018

[Rozmiar: 226197 bajtów]

 
Oto dzień, który Pan uczynił: radujmy się zeń i weselmy! (Ps 118[117], 42)
Oto wspaniały dzień zwycięstwa: pascha zmartwychwstania. Niech głos paschalnej radości usłyszą wszyscy ludzie i wszystkie ludy na całej ziemi!

W imieniu Rady Narodowej Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce życzymy, by niewyrażalna radość ze Zmartwychwstania Pańskiego przepełniała nasze serca i promieniała wokół!
Idźmy za Zmartwychwstałym poprzez ten poraniony świat, śpiewając „alleluja”. Nieśmy śmiało pokój, niezłomną nadzieję, która potrafi napełniać odwagą do czynienia dobra, zwłaszcza gdy wymaga to poświęcenia i miłości.
Życzymy radosnych Świąt Wielkanocnych!

Warszawa, Wielkanoc A.D. 2018  
s. Joanna Berłowska OFS; Przełożona Narodowa FZŚ w Polsce
o. Andrzej Romanowski OFMCap; Asystent Narodowy FZŚ w Polsce

(...) Do Twych uwielbionych ran, o Chryste Zmartwychwstały, przyjmij wszystkie bolące rany współczesnego człowieka: te rany o których głośno w społecznych środkach przekazu – i te, które bez rozgłosu bolą w ukryciu sumień. Niech się leczą w tajemnicy Twojego Odkupienia. Niech się goją i zabliźniają przez Miłość, która jest potężniejsza niż śmierć. [św. Jan Paweł II]

(...) przyjmijmy łaskę zmartwychwstałego Chrystusa! Pozwólmy się odnowić przez miłosierdzie Boga, pozwólmy, aby Jezus nas kochał, niech moc Jego miłości przekształci także nasze życie. Stańmy się narzędziami tego miłosierdzia, kanałami, przez które Bóg może nawadniać ziemię, strzec całego stworzenia i sprawić, aby rozkwitła sprawiedliwość i pokój. [Papież Franciszek - z orędzia Wielkanocnego 2013 r.]

List Ministra Prowincjalnego O. Alana Tomasza Brzyskiego OFM

[Rozmiar: 576908 bajtów] [Rozmiar: 459599 bajtów]

Spotkanie Rady Narodowej FZŚ z przełożonymi regionalnymi

Warszawa, dnia 28 lutego 2018 r.

Komunikat Nr 1/X/2018

Czcigodni Ojcowie
Drogie Siostry i Drodzy Bracia
we Wspólnotach Regionalnych,

Przekazuję poniżej informacje z Rady Narodowej Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce:

1. Spotkanie Przełożonych Regionów
2. 40-lecie zatwierdzenia Reguły FZŚ przez Papieża Pawła VI
3. Europejski Kongres FZŚ i MF
4. Komisja Ekonomiczna
5. Sprawozdania
6. Rekolekcje we Włoszech Śladami Św. Franciszka z Asyżu

Ad 1.
Rada Narodowa dziękuje Przełożonym Regionów, którzy wzięli udział w dorocznym spotkaniu. Po raz pierwszy były reprezentowane wszystkie Regiony przez Przełożonych, Zastępców lub Delegatów.
Dziękujemy za ożywioną dyskusję, szczególnie po wygłoszonych konferencjach przez Czcigodnych Ojców Asystentów Narodowych. Na uwagę zasługuje wymiana doświadczeń oraz cenne spostrzeżenia, które przyczyniają się do wyjaśnienia niekiedy trudnych spraw we Wspólnotach.
Wszystkie radości i troski polecaliśmy Panu Bogu we wspólnej modlitwie, szczególnie podczas Eucharystii. (W załączeniu relacja ze spotkania opracowana przez s. Emilię Nogaj)

Ad 2.
W związku z czterdziestą rocznicą zatwierdzenia przez Papieża Pawła VI odnowionej posoborowej Reguły FZŚ Rada Międzynarodowa informuje o rozpoczynającym się 24 czerwca br. roku jubileuszowym. Wspólnoty narodowe FZŚ zobowiązane zostały do nadesłania informacji o organizowanych obchodach.
Podczas spotkania Przełożonych zapoczątkowany został cykl konferencji na temat Reguły, które będą wygłaszane na kolejnych spotkaniach ogólnopolskich.
Ponawiam prośbę do Rad regionalnych o nadsyłanie informacje o planach jubileuszowych we Wspólnotach regionalnych i miejscowych.
Studiujcie, kochajcie, żyjcie Regułą Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, zatwierdzoną przez mego Poprzednika Pawła VI. Ona jest prawdziwym skarbem w Waszych rękach, dostosowanym do ducha Soboru Watykańskiego II i odpowiadającym na to, czego oczekuje od Was Kościół. (Z przemówienia Św. Jana Pawła II do Rady Międzynarodowej FZS w dniu 27 września 1982 r.)

Ad 3.
Trzeci Europejski Kongres FZŚ i MF odbędzie się w Kaunas (Kowno) na Litwie w dniach od 20 do 26 sierpnia 2018.
Mottem tego Kongresu będą słowa z Ewangelii Św. Jana: Ktokolwiek wierzy we Mnie, z jego wnętrza wypłyną strumienie wody żywej (Jan 7:38).
Jesteśmy przekonani, pisze br. Tibor Kauser, że Duch Święty stanowi jedyną odpowiedź na wszystkie wyzwania przed jakimi dziś staje Rodzina Franciszkańska, że ten Kongres może dać prawdziwą duchową odnowę FZŚ i Młodzieży Franciszkańskiej we wspólnotach narodowych w Europie.
Kolejnym celem Kongresu są obchody 40 rocznicy obecnej Reguły FZŚ. Będzie także skupienie się na aspektach ekologicznych i solidarności z potrzebującymi.
Jest prośba o zbieranie do sierpnia 2018 funduszy na budowę studni w Afryce, co jest jedną z idei Kongresu. Ofiary na ten cel można przekazywać bezpośrednio do Rad Regionalnych, które po zebraniu funduszy na ten cel przekażą do s. Anny Jagosz, skarbnika narodowego.

Ad 4.
Wypełniając zalecenie Rady Międzynarodowej, Rada Narodowa na posiedzeniu w dniach od 9 do 10 lutego br. powołała Komisję Ekonomiczną w składzie s. Anna Jagosz, s. Ewa Krawczyk oraz br. Michał Rynkowski. Powyższa Komisja wzorem Rady Międzynarodowej ustali wysokość ofiar statutowych, biorąc pod uwagę liczbę aktywnych profesów wieczystych wykazanych w sprawozdaniach za 2017 r.

Ad 5.
Bardzo proszę Przełożonych Regionów, którzy dotychczas nie przekazali sprawozdań za 2017 r. o pilne ich nadesłanie, abyśmy jako Rada Narodowa mogli wywiązać się w terminie ze złożenia sprawozdania z działalności i finansowego do Rady Międzynarodowej FZŚ.

Ad 6.
Jest jeszcze kilka miejsc na zaplanowane w dniach 5-14 maja rekolekcje we Włoszech. Zgłoszenia chętnych można dokonać najpóźniej do dnia 6 marca br.

Życząc owocnego czasu Wielkiego Postu przygotowującego do Radosnych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego serdecznie pozdrawiam
Pokój i Dobro!
s. Joanna Berłowska
Przełożona Narodowa FZŚ w Polsce

Okólnik 37/14 – 20
34. Światowe Dni Młodzieży 2019 (Panama)

Motto Dni: Oto ja Służebnica Pańska. Niech mi się stanie według Słowa Twego. (Łk. 1 : 38)

W ramach wstępu do ŚDM będzie zorganizowane trzydniowe Międzynarodowe Spotkanie Młodzieży Franciszkańskiej w Panama City w Panamie w dniach 17-20.01.2019. Następnie uczestnicy dołączą do obchodów ŚDM w Panama City w dniach 22-27.01.2019.

Zakwaterowanie uczestników w obu imprezach będzie w International School of Mary Immaculate w Panama City. Organizatorzy zapewnią transport z lotniska do szkoły. Maksymalna liczba uczestników z każdej wspólnoty narodowej to 5 osób. Informację odnośnie liczby zgłoszonych osób należy przesłać do 31 lipca 2018 r. na adres:
youfrawyd2019@gmail.com.szty

Zgłoszenie uczestnictwa jest możliwe tylko poprzez Radę Narodową Młodzieży Franciszkańskiej w kraju uczestnika, a gdzie nie ma takiej Rady, poprzez Radę Narodową FZŚ.

Koszty uczestnictwa w Międzynarodowym Spotkaniu Młodzieży Franciszkańskiej wyniosą około 175 dolarów US (140 Euro)

Rejestracja na Światowe Dni Młodzieży 2019 będzie poprzez link:
https://www.panama2019.pa/en/registration-of-pilgrims/

Rejestracja na ŚDM2019 będzie możliwa poprzez rejestrację z grupą (ok. 150 osób). Indywidualna rejestracja nie będzie możliwa.

W ramach rejestracji zapewnione będzie zakwaterowanie, ubezpieczenie, wejście na imprezy ŚDM, przejazdy transportem publicznym, posiłki podczas ŚDM oraz pakiet uczestnika (plecak).

Dla osób które zarejestrują się przed 30 czerwca 2018 r. przewidziany jest 10% rabat. Informacja będzie na oficjalnej stronie ŚDM
https://www.panama2019.pa/en/home/

Zwracamy uwagę że zakwaterowanie w szkole będzie możliwe wyłącznie w dniach Międzynarodowego Spotkania Mł. Fr. (17-20 stycznia 2019) i ŚDM (22-27 stycznia 2019). Organizatorzy nie biorą odpowiedzialności za zapewnienie zakwaterowania przed lub po tych datach.

Podpisano
Andrea Odak - Członek Prezydium CIOFS ds. Mł.Fr.
Ana Fruk - Członek Prezydium CIOFS
Fr. Amando Trujillo-Cano, TOR - Asystent Generalny FZŚ i Mł. Fr.

projekt: www.atcsites.com